Angstaanval / Angststoornis - forum lotgenoten

Klopt ik mediteer en zit op yoga ik weet het ook niet meer

Hoe gaat het nu met jou? Is het rare gevoel in je benen afgenomen

Hoi Iris,

Dit klinkt verdacht veel als dissassociatie. Ja dit komt vaker voor en is behandelbaar. Je wordt niet gek! Maar lijkt me wel tijd om ff naar een doktersconult te gaan.

Hoi Iris, kan ook bij een B12 tekort horen. D3 ook in de gaten houden.

Jeetje Martin, heftig om te lezen. Erg herkenbaar dit. Weet dat je niet alleen bent ook al voelt dat soms wel zo. Blijf hoop houden!

t zelfde maar ook iedere dag stress

zo waar!!

Ik wel, zelf vannacht 1 dik uur pure paniekaanval, geen lucht en zware copd, ik sterf liever 1kr dan zoals nu duizend doden, ik kan er e boek v schrijven,.ben nog aan 't bibberen met oxizepam op en durf niet eens te plassen, want ik krijg ze vaak op de wc

Ik ken dat ook ja dat gevoel dat het je overkomt en dat je liever 1 keer dood gaat dan 1000 keer voelt alsof.

Waar jij waarschijnlijk ook last van hebt is dat het angst gevoel aan verschillende dingen is opgelinkt zo als interpretaties en plekken en dan iedere keer voel je een stortvloed van angst.

Bijvoorbeeld ik had door de angst om geen lucht meer te krijgen het probleem gekregen dat ik van een verstopte neus al een paniekaanval kreeg.
Ik gebruikte daardoor zo vaak eucalyptus dat mijn neus constant verstopt bleef door aantasting van de slijmvliezen.

Dat is allemaal ontzettend vervelend.

Ik heb er echt werk van moeten maken om meer ontspannende gedachten te crieëren en te bouwen in mijn hoofd.
Om meer weerbaarheid te krijgen tegen de angstige gedachten.

Heb net hetzelfde gevoel....angst om dood, weg te zijn. Val dan in diepe zwarte afgrond . Bromazepam helpt maar als het op,omt ook ademhaling controleren...traag en tellen bv....Is vreselijk die aanvallen.

Wat ik lastig vind, ik zou ook graag een partner hebben, maar vind maar eens iemand die het met een angstig iemand aandurft! Ben 55 jaar en mijn twee relaties zijn uiteindelijk afgelopen omdat ik niet durf te reizen..... tja

Hoi
Ik heb het al jaren sinds mijn 26 jaar ben nu 53 en snap je ik denk dat ik dood ga of dat ik kk heb of een hart aanval krijg of nu met corona dat ik dat krijg .het is een tijd goed gegaan maar sinds de corona er is en dat we veel thuis zitten heb ik veel paniek aan valken en weer angstig ik begrijp je volkomen gr ilona

Hallo,

Ik heb precies hetzelfde. Ik ben corona positief waarin ik op het begin veel klachten heb gehad. Ontiegelijke pijn bij borst en borstbeen dat doortrok naar de schouderbladen. Ik heb mij in het hoofd gehaald dat dit vanuit mijn hart kwam en ben daarin helemaal doorgeslagen. Voel me de hele dag onrustig en heb regelmatig veel pijn. In de nacht continu last van nare pijn op mijn borst met misselijkheid en wakker schrikken (ook dan geen hoge pols). Omdat mijn polsslag en bloeddruk niet continu omhoog slaat blijf ik ook nog denken dat het van dieper uit mijn hart komt (ben bekend met hypercholesterolmie en schildklieraandoening). Ik slaap niks. 2 a 3 uur per nacht, overdag lukt het niet te slapen. Ik heb pijnstilling en alprazolam. Beide werken niet. Ik ben in de afgelopen 4 weken wel 4 keer op de hap geweest en heb regelmatig met de huisarts gebeld. Verder dan een hartfilmpje en CRP gaan ze niet. Het is killing!! Plus dat ik daarbij nu ook nog denk dat me iets gaat gebeuren omdat ik zo weinig slaap. Maandag huisarts bellen voor psychotherapie en toch eens mijn schildklier ed na te kijken. Ik ben benieuwd of ze dat doet!

Wll het gaat over echt waar ik heb dat ook een heel gevecht maar je wordt beter liefs.wil

Ik snap het helemaal. Ben nu 43 jarige vrouw en heb mijn leven lang al angsten. Ook periodes dat het goed ging maar altijd komt die angst weer terug. En mijn partner en familie snappen het niet dat voelt zo eenzaam.

Waarom zouden anderen jouw probleem moeten begrijpen. Het lijkt op slachtofferschap, terwijl je focus op jezelf zou moeten zijn. Alleen jij kunt je probleem oplossen al dan niet met hulp van een anderen.

Ik snap je helemaal mensen die het niet hebben die snappen dat niet die zegen gewoon ja ga iets leuks doen denk er niet aan, maar dat gaat niet zo makkelijk .. het zit helaas in je hoofd en je heb er amper invloed op.

Ik snap het heel de dag Heb ik het is verschrikkelijk

Ik heb juist hetzelfde vanaf ik wat heb kan daar ineens paniek uit komen of soms gewoon in bed liggen en dan uit het niets hartkloppingen misselijk beven en dan worden alle klachten erger
Ik heb dit nu al van mijn 14 jaar en ben er nu 29 soms heb ik ook goeie weken of maanden en sinds maandag heb ik er al alle dagen gehad ben soms echt bang dat er iets gaat gebeuren met mij

ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes

ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes

Ik weet heel goed wat je bedoelt! Ik heb er zelf ook last van. Ik ben ook bang om mensen in de kist te zien daarom kijk ik er niet meer naar

Ik heb dat regelmatig, ik ben aan als afleiding aan het lego bouwrn maar me benen trillen zo erg , vannacht had ik meerdere angstaanvallen en vandaag heb ik er nog steeds erg veel last van ,ik ben zo bang voor herhaling,bang dat ik gek aan het worden ben, kennen meer mensen dat gevoel? Ook vaak bang dat er wat ergs gaat gebeuren ,is dat ook herkenbaar?

Wauw ik herken je verhaal zo goed , ik zelf heb ook een enorme angst om dood te gaan en wat je ook doet , het piekeren stopt niet , het vraagt mentaal super veel van je lichaam , vele mensen lachen ermee als je ze vertelt dat je een angststoornis hebt en begrijpen dit niet hoe je zo kan denken … wel deugdoenend dat er nog mensen zijn die dit herkennen ….

Hee ik ben roma (bijnaam) 20 jaar (v) en heb last van angstaanvallen het begon vorige week eigenlijk pas, maar dat maakt het niet minder erg want ik heb totaal geen rust meer... ik heb altijd best positief in het leven gestaan super vrolijk hield echt wel s van een drankje doen zat sinds ik 9 was op hockey, nu dat is totaal verandert ben totaal nietmeer ik sinds mijn eerste angstaanval vorige week.
Ik lag in bed en plots dacht ik dat ik dood ging ik sprong wakker in paniek de beklemde gevoel in mijn borstkas die ik nooit gevoeld had was zo angstaanjagend dat ik meteen met een van mijn ouders naar het ziekenhuis ben gereden ik ging ernstig lucht happen wist niet wat me overkwam. In het ziekenhuis zeiden ze dat het een hyperventilatie was zodra ik het ziekenhuis verliet was ik opzich wel gerust gesteld maar nog niet de volle 100%, ik kwam thuis probeerde wat rust te pakken voelde me uitgeput ma durfde niet te slapen was bang dat ik nooit meer wakker werdt en sinds toen heb ik elke nacht even een angstaanval denkende dat het klaar is, nu ben ik ook de dag na de eerste angstaanval bij de huisarts geweest en heb ik een afspraak kunnen maken bij een doorverwezen psycholoog alleen kan ik daar pas over 4 weken terecht voor mijn eerste sessie, ik heb dan wel medicatie van de huisarts gekregen waaronder slaap medicatie (Lormetazepam) wat de eerste nacht bij eerste gebruik wel oke te doen was nu had ik afgelopen nacht weer eens gebruik gemaakt van de medicatie (arts heeft me verteld dat ik die 7 dagen dagelijks halfuur voor het slapengaan mocht in nemen) dus deed dat ook zeker na de eerste ervaring want sliep ook sneller dus eindelijk geen last van slaapproblemen dacht ik, tot ik plots een nachtmerrie kreeg ik schoot zo bang wakker ben er nu nogsteeds niet goed van heb thee gezet omdat het blijkt te helpen maar blijf me zorgen maken durf nietmeer te trainen weg te gaan met vrienden en zo van die dingen slaap is ook echt moeilijk vooral na deze nachtmerrie durf ikecht niet terug in slaap te vallen bang dat ik nietmeer wakker wordt.
Met mijn verhaal eigenlijk wil ik gewoon eens horen of eventueel met iemand die het zelf ook ervaren heeft eens een gesprek te doen leeftijd en of geslacht maakt me echt niks uit wil gwn even iemand te woord hebben die me begrijpt want idd net als meerdere verhalen die ik hier gelezen heb mensen die het nooit gekend hebben of gevoelt hebben begrijpen je niet en denken dat je die angst door 3 keer in en uit te ademen weg kan toveren kan er thuis ook niet echt over praten wil niemand ongerust maken en al men vrienden ben ik aan het uitsluiten voel me echt niet goed meer ik hoop dat het goed komt en we allemaal herstellen van dit en weer ons zelf kunnen zijn met de rust die ons ook gegund zou moeten zijn. Als je dit leest en je ook niet goed voelt super veel sterkte en heel veel moed en steun jou kant op gestuurd vanuit mij al heb ik dat zelf ook een beetje te kort op het moment maar we komen er!

20-01-2022

Hoi Roma ik herken jou probleem ik zal graag met jou in contact komen dan kan ik jou misschien helpen ik hebt zelf ook erge paniekaanvallen en depressie gekend je kan mijn een e-mail sturen als je wilt.

Groeten Stefan

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Hoi roma en Stefan

Ik herken jullie probleem ook
Ik heb het zelfde .
Ik ben nu 34 jaar en heb er nu zo 3 jaar last van
Niemand wie me begrijpt me relatie loopt heel slecht omdat me partner het niet begrijpt en niet aan kan
Ik wil ook graag met iemand in contact komen
Gewoon een luisterend oor zonder vooroordelen
En wie je begrijpt
Ik heb zelfs 2 mooie zonen daar voor wil ik sterk zijn maar het is zwaar
Ik stuur dit bericht op 9-02-2022
Hoop graag dat iemand met mij in gesprek wilt elkaar ondersteunen is denk belangrijk als je niemand hebt zoals ik

Hoi Frieda,

Ben zelf 33 jaar en heb er nu in alle hevigheid sinds begin december last van. Ook ik heb 2 zonen die ik hierdoor soms veel tekort doen helaas.
Gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen, ook een aantal die er zelf ook last van hebben. Desondanks snap ik dat het fijn is om er ook met andere over te kunnen praten. Je zou me een berichtje kunnen sturen via Facebook, zodat we met elkaar in contact kunnen komen, mocht je dit graag willen.

Macha
27-2-2022

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Hello iedereen , momenteel is het onleefbaar bij mij. Angsten paniek en stress 24/24 , ik kan niets meer doen . Thuis blijven en bang om alleen te zijn . Want de aanvallen zijn zo hevig en sorry die komen op mij af . Uit het niets. Heb ssri Sipralexia 1 week genomen maar zwaare bijwerkingen. Blijkbaar heb ik allergische reactie van serotonine maar toch van overtuigd dat ik ondersteuning nodig hebt want het houdt niet op.
Help ! Het stopt niet met aanvallen, stress . Doe zoveel meditatie enz maar toch..

Dag frieda
Ik wil ook wel contact hoe regel ik dat
Ik ben gescheiden en door deze angst zie ik mijn beide kinderen niet, via Facebook het is zo fijn om lotgenoten te hebben ik sta er alleen voor en vooral hoe doorleven jullie de asnval
Ik kan ze bijna niet aan zoveel zijn het er
Miranda via Facebook contact?

Jezus is de antword voor jou hulp

Bij mij is het ook al heel lang sukkelen met temesta verslaving nu al 14 jaar al enkele keren geprobeerd zelf met opname van 5 mg na 1 mg maar toch dat laatste nootje niet aankunnen te zware afkickverschijnselen ik weet het soms niet meer hoe of kan ik daar helemaal van afgeraden aub

Inderdaad zo voel ik mij nu.. ik slik al 7 jaar escitalopram en heb stomweg besloten om te stoppen (met afbouw) maar nam maar 5 mg.

Na nu een 6 tal weken serieuze angsten terug, geen rust in lichaam voelen, verschrikkelijk gevoel.. ni kunnen slapen niks 😢😭😭😭

Ik kan het niet meer aan, zo heftig!!

Mijn man heb er ook last van,het is verschrikkelijk.
Hij is bang dat er met mij iets gebeurt,dan is er niemand die hem in de gaten houd.
Ik zorg goed voor hem als het weer zo ver is,en blijf thuis.

Ik weet niet of je systeemtherapie al een keer geprobeerd hebt. Ik ben daar 1 maand geleden mee gestart. Dit op aanraden van een ex-collega die ooit met dezelfde klachten als ik rondliep (rare angsten/enorm gespannen, etc). Beiden hebben wij een nagenoeg gelijke jeugdervaring, waardoor je een symbiose trauma kunt oplopen. In beide gevallen had het te maken met de zorg van een van de ouders en dat al op jonge leeftijd en gedurende je hele leven. Ook geclaimed worden door die ouder speelt een rol. Mijn klachten zijn angst voor paniek en iedere ochtend zeiknat van het zweet wakker worden. Beide had ik al 25 jaar lang. Tot mijn verbazing is het zweten s'nachts compleet verdwenen. Geen druppeltje meer, terwijl ik normaal gesproken bijna dagelijks alles moest verschonen. Stapsgewijs wordt mijn huidige leven tegen het licht gehouden en is ook mijn vrouw bij een gesprek geweest. Hoe het werkt weet ik niet, maar dit onderdeel was dus al binnen 1 maand verleden tijd. Die ex-collega had 15 gesprekken nodig en is al jarenlang klachtenvrij en voelt zich gelukkiger dan ooit. Maw ik heb goede hoop en ben ervan overtuigd dat onder je angst een of meerdere oorzaken schuilen die ontrafelt worden door systeemtherapie. Ook vanmiddag weer een gesprek gehad en weer kwam ik met nieuwe inzichten thuis. Schematherapie is overigens ook een adequate therapie, vooral in groepsvorm.

Hallo marietje ik ben zelf ook verwaarloosd in mijn kinderjaren door mijn ouders , ik werd altijd bang gemaakt dat buiten niet goed was , en het uitgaans leven niet goed was dat er alcohol en drugs werd gebruikt , ik mocht niet vroeger met me vriendjes mee vissen omdat het gevaarlijk zou kunnen zijn , me moeder die altijd klaagde over haar zelf dat ze misschien wel lichamelijke iets mankeerde en ging elke dag naar de dokter , me vader die me nooit aandacht heeft gegegeven , heb zelf nooit liefde gekent , dus alleen maar negatieve tijd , me vader had vroeger ook een kort londje en sloeg me moeder in elkaar, ik herken wel iets in jou verhaal , ik heb nu last van angststoornis ik ga het wel aan alleen het is zo moeilijk en heftig, ik weet niet precies wat voorn stoornis jij zal hebben ? Weet ook niet wat je voeld , wens je veel sterkte

Groeten musti

Ik leef al 3 jaren heel onzeker in me lichaam met het gevoel dat ik een hart aanval krijg ben soms ook heel duizelig en eens per keer voel ik mijn hart trillen dan heb ik weer te snelle hartslag of weer heel langzaam soms dan gaat mijn hart echt zo tekeer schuddend terwijl ik niks aan het doen ben. Ook ervaar ik steken rond me hart. De huisarts zeg dat het komt omdat ik paniekerig ben en wil verder niet onderzoeken. Ik heb ook vaak pijn op me linkerborst,maar tja niks aan te doen volgens mij arts. Dus heel herkenbaar gelukkig ben ik niet de enigste met dit gevoel van angst.

Waarom ga niet niet naar een andere huisarts en vraag om een hartritme stoornis onderzoek? Ik ben 2 jaar in behandeling geweest voor paniekaanvallen bij een psycholoog. Mijn hele leven en jeugd doorgespit maar geen aanwijsbaar trauma. Toen een hartonderzoek en bleek ik last te hebben van een onregelmatige hartslag. Dat veroorzaakte letterlijk een paniekaanval. Het hoeft niet altijd tussen de oren te zitten...

Mijn klachten zijn bijna identiek.
Hoe gaat het nu met je, onbekend persoon 1985?

Ik krijg over ca. een maand ook onderzoek op een hartritmestoornis met een event recorder.

JIJ moet daar ONMIDDELLIJK weg !

Hallo, voor mij helpt het vaak om op mijn ademhaling te letten, een paar keer goed via je buik ademen. Als je twijfelt if je het goed doet kan je je hand op je buik leggen deze zou dan op en neer moeten gaan. Na een paar keer ademen ineens erop af stappen. Ik hoop dat het iets helpt groetjes

Laat je goed informeren wat ze gaan doen en vraag of ze je stap voor stap vertellen wat ze doen

Hi
Hier hetzelfde. Ik blijf de operatie uitstellen maar de arts blijft me onder druk zetten. Is nu gepland half januari. Ik heb nog geen therapie. Is je operatie ondertussen achter de rug?

Mijn reactie is , ik heb 8 uur in narcose geweest na een zware operatie en is toch allemaal goed gegaan

Weggaan bij hem. If dat hij zich last behandelen

Sterkte en bedankt voor je bemoedigende woorden.

Ja Sissy, helaas wel. Andere voorgrond andere angsten maar gevoelsmatig hetzelfde vermoed ik. Sterkte ermee. Ik zelf ben niet van plan ooit nog te stoppen met antidepressiva. Nooit meer heel ver in dat gat vallen wil ik.

Hoi Joke,

Jouw angst lijkt me eerder gegrond. Is er een mogelijkheid om de zorg nu reeds te delegeren? (Begeleid wonen?)
Op drze maniet erväart hij nu reeds hoe het is/zal zijn als je zorg moet afstaan aan derden.

Mvg

Ik snap het! Je wilt het liefst in je vingers knippen en het is over! Maar helaas werkt dat niet zo! (Helaas) trauma’s verwerken kost nu eenmaal heel veel tijd en inspanning! Het blijft ook een zoektocht welke therapie voor je gaat werken! Iedereen is immers anders! Praat er over met je psycholoog dan kan hij of zij jou gericht helpen! Zo niet zoek dan een andere psycholoog die wel bij jou past en kan helpen! Succes!

Met veel tijd gaat je dit lukken veel moed

Tijd is inderdaad een onmisbaar ingredient. Je bent gekwetst, je moet dat voelen om het uiteindelijk te verwerken.

Niet opgeven, er komt een einde aan.

Ik begrijp je.... ik voel me ook onbegrepen. Vooral idd de woorden. “Gewoon” niet eraan denken of “gewoon” doen! Of je er “gewoon” over heen zetten en “gewoon” aan andere dingen denken..... dat alles neemt nooit het gevoel in je lijf weg! Je weet zelf ook wel dat het achterlijk is om angstig te zijn voor bepaalde dingen. Maar ja dat is nu net iets wat “gewoon” gebeurd en we geen controle over hebben! Het is heel erg.... om je zo te moeten voelen dag in dag uit..... overleven .... en dan ook nog eens te moeten dealen met mensen die er niks van begrijpen 😞

Als iemand griep heeft, begrijpt iedereen waarom je koorts hebt of zweet. Als je een angststoornis hebt en angstig bent voor iets banaals dan kunnen buitenstaanders dan niet tot minder verstaan. Op dat vlak heb ik tot nog toe geluk gehad.

Heel herkenbaar. Negatieve gedachten zijn heel naar en veroorzaken die angst. Soms is angst er al en lijkt het automatisch.
We zouden elkaar als lotgenoten moeten ontmoeten ipv alleen hier schrijven
Wat denk je?

Klopt Mieschelle, veel mensen snappen het niet, ik voel mij vooral in de situatie waarin we nu allemaal zitten (Corona tijd) ook onbegrepen. Ik weet ook wel dat als die ander het niet heeft het ook niet echt kan begrijpen. Wat ik wil zeggen is, ik snap je, je staat niet alleen.

hoi hoi....

Wat een ontzettend bekent verhaal in grote lijnen zou het zo mijn verhaal kunnen zijn! Ik ben nu 30 en mijn angst/paniek is ook begonnen door ooit een slechte ervaring met blowen... ik heb sinds die tijd goede en slechte tijden gehad! In de tussen tijd veel gebeurt kindjes gekregen na een ziekte bed van 5.5 maanden mijn "bonus papa" verloren aan kanker.. en in die tusse tijd nog een aantal dierbaren. En heel veel ellende te hebben gekent. Ben ik nu 1.5 jaar geleden voor de 3e keer mama geworden en op de zelfde dag mijn biologische vader verloren.. En kamp sinds Juni weer met vreselijke angstaanvallen en nare pieker gedachtes afgelopen maandag intake psycholoog gehad!! Hoop dat hij me kan helpen.. zou graag met je in contact komen.. je kunt me eventueel vinden op fb Kelly Love als je eens wilt kletsen!!

Veel liefs en een knuffel

hey hallo, het is erg moeilijk, maar weet zeker dat je het kan, en ja ik ben ook geweest waar jij nu bent, wat ik je nu zeg ik misschien heel stom, maar accepteer dat je dit heb, stop met vechten, en laat maar gebeuren, je gaat niet dood, en ja we denken van wel.
Als je last gaat krijgen, en je zegt tegen je zelf, nou angst kom maar op, ik ben niet bang van jou, en je let goed op je ademhaling, weet ik zeker dat de angst af neemt, probeer het, het helpt, groetjes Dennis

Ik kan niet stoppen met huilen voel het zelfde

Ik herken me in jou verhaal. Alsof ik het zelf heb geschreven. Ik voel precies hetzelfde. Ik weet eerlijk gezegd soms niet goed hoe het nu verder moet. Heb jij werk? Ik niet, en daar voel ik me helemaal niet goed bij. Ik voel me onvolwassen, onverantwoordelijk. Maar ik weet niet wat ik moet doen om te veranderen.

Ik zie af en toe een vriendin, maar dat kost veel energie. Heel veel energie. Zoveel dat ik het vaak niet meer leuk vindt.

Ik heb verschillende keren therapie gevolgd, maar dat heeft de angst niet weggenomen.

Ik herken me volledig in jouw verhaal. Het idee dat iemand iets van me verwacht en ik leuk mee moet doen. Ik kan niet genieten, zit gevangen in de angst. Dat je moet leven en alles wat daarbij hoort. Als ik weet dat ik met iemand moet afspreken ben ik volledig ontregeld. Ik doe me sterk voor, maar van binnen blokkeert alles. Het is slopend. Nu al 6 jaar. Werken lukt me al jaren niet meer. Heftige jeugdtrauma's die zich dagelijks aan me opdringen. Ik ben de hele dag benauwd en kortademig. Hoe kom ik hier uit? Niet meer schaamteloos kunnen genieten van wie ik ben. Muurvast in één grote mindfuck. Ik heb mijn eetprobleem (ook een mindfuck) destijds overwonnen, dus ik weet dat het met deze angststoornis ook moet kunnen lukken. Ik heb alleen de sleutel nog niet gevonden. Zó frustrerend. Ik ga door en hoop dat ik ooit weer een normaal mens mag worden. Veel sterkte voor iedereen, als je het niet hebt weet je niet wat voor hel het is.

Ik begrijp je wel.heb hetzelfde.het is vreselijk.en niemand die je begrijpt.Ik heb angsten.paniek.straatvrees.En pieker heel veel..en 4uur in de nacht ben ik klaar wakker en kom niet meer in slaap vreselijk.ook ben ik 22kg afgevallen door alle stress angst.ik ben aan het afbouwen van sertraline..dat slik ik nu 1 jaar maar helpt niet..en dan over op andere medicatie .Ook heb ik geen interesse meer om wat te doen aan mijzelf en in huis ook niet..Ook ben ik 3 maanden opgenomen geweest..maar was waardeloos.kreeg amper hulp..en je moest je maar zelf vermaken in die kliniek.ik ben er nog slechter uitgekomen dan dat ik er in ging.

Zo herkenbaar 💔. Killing is het. Het is ook zo moeilijk uit te leggen. Alsof de hele wereld met poppetjes doorgaat en jij doet niet meer mee. Iedere dag is het overleven, keihard vechten, het gevoel van angst in je lijf en je niet waarom je angstig ben, maakt je gek. Het idee dat je niet weet of het ooit nog overgaat... zelf slik ik nu een aantal jaren escitalopram. En ja, er zijn absoluut bijwerkingen, maar het was geen keuze. Ik kan weer een moeder voor mijn kinderen zijn, ik kan weer werken, weer dingen doen en daar ben ik dankbaar voor 🙏.

ik kan me hier zo in vinden, snap zelf mezelf soms ook niet eens meer. soms voel ik me soms zo vervreemd voor alles en ik probeer maar oplossingen te vinden maar die teleurstelling van geen oplossing vinden maakt het dan soms alleen maar erger en hopelozer

Het is herkenbaar in bepaalde vlakken, ik vermoed dat er best wel veel mensen die dezelfde strijd aangaan en ja dat is vermoeiend. Voor mij werkt het soms om dingen te gaan relativeren, andere momenten helpt het mij om te kijken naar dingen waar de meeste mensen gewoon voorbijlopen. Maar het neemt de gevoelens en de gedachtes niet weg, mensen hebben vaak makkelijk erover praten en zelf heb ik er ook geen antwoord op. De pieken en de dalen die herken ik in mezelf ook, als ik heel eerlijk ben zit ik er op dit moment ook in. Mijn hoofd is een chaos en hoewel ik nog wel eens geniet van de kleine dingen, overheersen de negatieve gevoelens erg. Ergens is het ook mijn fout, elke keer als ik hulp nodig heb dan lukt het mij niet om zelf te bellen en op momenten dat ik dan een afspraak heb staan en ik zit in deze spiraal dan lukt het mij niet om er woorden aan te geven. Alleen dat al zorgt bij mij al voor veel frustraties, omdat ik mijn verhaal wel wil delen en ook verder wil komen als waar ik nu sta. Helaas is er geen simpele oplossing voor, maar weet dat je niet de enige bent.

Ik snap het heb het begint als s morgens

Fijn om deze verhalen te kunnen lezen. Ik heb ook heel veel last van frustratie omdat ik in contact met anderen vaak het gevoel heb dat ik de minste ben. En waarom dat is weet ik niet, heel vervelend dat het lijkt alsof je dit niet zelf kunt sturen. Ik hoop er toch nog wel wat op te kunnen vinden.

Ik weet hoe je voelt, verschikkelijk en het lijkt steeds erger te worden. Je voelt je heel alleen en het lijkt nooit meer goed te komen.

Dat er verband is tussen psyche en darmen voel ik al jaren. Met obstipatie dagen voel ik mij slechter. Na een goede stoelgang voel ik mij echt beter.
Ik ga nu probiotica proberen!

Ik heb hetzelfde je word er gek van

Ik heb dit ook ben zelfs bij mijn ma niet kunnen gaan in het woonzorgcentrum. Altijd maar wegsteken en zeggen dat het goed gaat.Ik begrijp je heel goed.Ook een relatie van drie jaar beëindigd met een vrouw die dat niet begreep. Zij kan werken en ik kan dat niet meer aan. Is ook verwerken nu.

Stuur eens naar mij weet niet vanwaar je bent Linda heb hetzelfde probleem

Hallo mieschelle,

Ik heb net een andere probleem, ik reageer vaak met huilen bij een gesprek of iets wat me dwaars zit. Wat heel vervelend is me hele leven al die tegen me zeggen wat is er aan de hand ? Terwijl ik dat vaak ook niet weet. Ik gooi het vaak op spanning. Maar nu denk ik dat er lichamelijk iets mis is. Want hoe fitter ik word hoe minder ik het heb en hoe minder fit ik ben hoe meer last ik er van heb . Maar het niet begrepen voelen dat heb ik al me hele leven inderdaad. Zelfs me moeder overanalseert de boel vaak als ik huilend aan de telefoon hang. En waar ik op dat moment geen verweer voor heb omdat ik dan in een redactionele emotie ben dus ja kwetsbare moment waarin alles naar boven komt. En ze wil dan weten waaraan ik dan denk. Maar eigenlijk nergens aan en eigenlijk wil ik gewoon het kunnen zeggen maarvaak komt er een brok in de keel. Therapie helpt miss gewoon praten altijd leuk. Maar helpt niet met me probleem. Ja het zal wel stress zijn. Pfff ja krijg stress van al die mensen die me niet begrijpen. Tjonge nee ik begrijp je volkomen. Want im ben mijn eigen een vrolijke meid. Alleen dat huilen doet mensen denken dat ik een geestelijke probleem geeft terwijl ik na zoveel jaren overtuigd ben dat het een lichamelijke probleem is. Zo frustrerend dat zelfs je ouders soms je gewoon niet begrijpen. Ben al in de 30maar kamp er nog steeds mee. En wordt er moe van.

Groetjes Naomi

Begrijp ook helemaal wat jullie beschrijven.zelf ook al maanden last van angsten.vind het moeilijk mezelf groot te houden voor andere.wel lang gedaan maar dat lukt me niet meer.het is zn akelig gevoel.gewoon doen,gewoon aan leuke dingen denken.hoor ik ook zovaak. Maar niemand begrijpt wat voor gevoel dat geeft.het is niet gewoon.niet voor ons igg
Als de zenuwen door je lijf gieren.
Hoop er van te genezen en weer vollop te kunnen genieten. Dat gun ik iedereen

Hi Michelle , ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat?

Ik herken het helemaal.maar hoe kom je er vanaf?

Mijn vrouw heeft dit ook in heel veel verhalen herkenbaar zou haar zo graag helpen en sta radeloos .Wil haar niet verliezen .
Medicatie ,psycholoog ,psychiater ,niks helpt en duurt mega lange wachtlijsten .
Zou er mij iemand een goed advies kunnen alvast bedankt en Sterkte lieve mensen mvg

Mijn dochter van 17 jaar kampt hier ook mee. Het is zo moeilijk te begrijpen. Ik wil haar helpen maar al 3 jaar is het gaande en het wordt alleen maar erger omdat ze steeds meer paniekaanvallen heeft en daardoor ook steeds meer mensen zien dat ze problemen heeft. En idd wordt er veel gezegd dat ze wel mooi en lief is. Maar dat helpt niet. Ik ben radeloos, mijn dochter waar ik zo veel van hou voelt zich zo ongelukkig. 🥹

Hoi ik ken het inderdaad.
Mensen die het niet hebben die zullen het ook nooit begrijpen. Angst voor de tandarts angst voor spinnen ect zijn allemaal angsten die mensen begrijpen.
Mensen met één angst stoornis die krijgen acute angst uit het niets en daar kun je je niet op voorbereiden. Mensen die zeggen zet je eroverheen die snappen dus totaal niet wat het inhoud. Ik ben gestopt met het uitleggen aan mensen die er niks van snappen.
Zelfs mijn partner weet niet wat het inhoud en zegt dat ik me aan stel.

Ik ben schizo-affectief, heb zelf jarenlang strijd gehad om mn sociale fobie te overwinnen. Die gaat nooit weg, het zit te diep, het is angst voor de medemens en dit kan heel breed uitgelegd worden.
Ik heb wel een oplossing gevonden, door de jaren heen: iedereen op straat negeren of geen acht op slaan, alsof ze ruis zijn.
Als ik teveel pieker helpt bij mij een weekje Lorazepam, max 1mg per dag. Via de huisarts overigens.
Iedereen succes. Verzin je eigen 'trucjes'.

Heel herkenbaar, heb ik ook.

Hallo, ik ben Dennis, ik heb ook alles gedaan, nu na 16 jaar ben ik er klaar mee, en help ik mensen met angst problemen, het duurt gewoon lang, maar de moet niet op geven

Hoi dennis kun he mij helpen

Hoi kun je mij wat tips geven dennis

Heb die dwang ook gehad. Het is echt toelaten en beseffen dat het dwang is.

Heel herkenbaar . Zou iemand mij kunnen helpen

Gaat da helpen een schygjater mee te babelen voor mijn angst pijn en stres da gaat tog ni zo blijven mijn pijn

Met je gedachten vorm je ook een waardeoordeel over jezelf. Als dat oordeel negatief is, bestempel je jezelf als een gevaar en je angst reageert adequaat op dat gevaar.

Dit is zo herkenbaar voor mij ook...

Dat is zwaar en niet fijn. Zet door: er komt een tijd dat het beter wordt.

Ik ben 53, loop al 9 jaar bij een psych maar lijkt alleen maar erger te worden. Mijn angst uit zich in heftige zweetaanvallen. Een gedachte, een situatie, een geur, een geluid zijn allemaal triggers voor mijn lichaam om op tilt te raken. Blijf hoop houden

Heel herkenbaar ook. Ik ben ook bang voor m’n eigen denken. Begint al ik de ochtend als ik wakker word en mezelf hoor praten. Dan realiseer ik me wel dat ik die gedachten niet ben, maar heb ze wel. En soms creëer ik dan ook bewust gedachten. Ik ben compleet geïdentificeerd geraakt met m’n gedachten en dat maakt me bang. Want denk dat ik gek ben geworden, stuur m’n gedachten allemaal heel bewust ipv dat ze spontaan opkomen, allemaal om angst te reduceren. En dat is het programma dat de hele dag, iedere dag aanstaat.

Ik denk bewust aan gedachtes heel de dag. Kan iemand mij aub helpen . Wil zo graag een keer met iemand praten die het zelfde heeft en niet iemand anders die het niet kent

Kan je aub contact met me opzoeken

Hoi Brenda,

Voor mij herkenbaar!

Stuur anders je mailadres dan reageer ik op je. Zodra je mail hebt ontvangen kan je daarna je mail verwijderen.

Lieve anoniem er staat geen telefoonnummers of emails plaatsen. Hoe moeten we dat doen

Hoi Brenda,

Ik heb een instagram account aangemaakt met anoniemangst. Volg daar mij op dan kunnen we op die manier contact leggen en even nummers uitwisselen.

Beste anoniem ik heb daar een bericht gestuurd

Ik heb sinds een week of twee last van bang van mijn eigen denken gepaard met paniekaanvallen. Ik denk telkens dat ik psychische klachten krijg en dan denk ik aan mij verleden en wat ik allemaal wel niet heb gedaan. Dan komt de angstaanval erbij kijken. Ik heb erg veel moeite om deze gedachten onder controle te krijgen. Het is me wel gelukt om een week lang klachtenvrij rond te lopen, maar sinds gisteren heb ik er weer last van.

Ik herken dat wel. Maar probeer het thuis zo gezellig mogelijk te maken. Probeer manieren te verzinnen hoe je ontspant of rustig word.

Ik heb ook een angststoornis mocht je vragen hebben hoor ik het graag,ik akn er redleijk mee leven.

Ik heb dit ook heel erg. Ik zou graag euthanasie willen want zo leven is geen leven.

t is een hel 24 uur bewust van wat je denkt .of doet of voelt
ben er door in een depressie en weet t niet meer .hoofd gaat maar door ook .de ene na de andere gedachten komt binnen dat is normaal heeft ieder mens .maar er dan ook nog bewust van zijn . is wel heel erg .krijg en paniek van en schreeuw tegen me hoofd houdt eens op ..helpt natuurlijk niet .meeste gaat ook allemaal over depressie .maar ook veel herhalingen .100x ik ben zo moe of ik ben zo beroerd ..wordt er echt strondzat van .en lichaam is helemaal in de stress er van kan geen tv kijken of muziek of wat dan ook .leef in me hoofd .en kom er niet uit al 3 jaar .

Ook 20 jaar in angst en stress geleefd en nog steeds.veel conflicten meegemaakt en voor iedereen goed willen zijn en jezelf vergeten. Ben nu 38 Dag per dag leven en tot besef komen dat je het hebt en ermee zal moeten leven is het enige wat je kan doen denk ik

Hoi

Ik lees net jou berichtje en herken me volledig erin..
Ik loop heel mijn leven al met dit gevoel en raak er gewoon niet van af,..
Soms haat ik me zelf zo hard dat ik er gewoon niet meer wil zijn,..
Wil er zo graag vanaf! Ik neem nu twee maand medicatie om me rustig te houden, maar heb het gevoel dat het me niets doet,.. ik ben zo onzeker door al deze gedachten dat ik het zelf moeilijk vind om dit berichtje te schrijven,.. :(

Ik ben bang dat mijn ouders boos worden

Waarom denk je dat je ouders boos worden Jannyboy? Praat er gewoon met iedereen over. Het is niet iets om je voor te schamen.
En neem van mij aan dat schaamte je ergste vijand kan worden. Nu ik bijna geen schaamtegevoelens meer heb kan ik bijna alle dingen weer aan en wordt het leven steeds leuker.

Ik heb ook zoveel angsten.Het begint al met het opstaan.Wat er is gebeurd weet ik niet maar heb wel last van rare gedachten.Neem dan maar een 1/2 oxazepam. Overdag dan nogmaals 2x een 1/2 ox.Ik wandel veel en fiets ook nog wel eens.Het is dan even weg en dan begint het weer.Ik heb het nu ongeveer 6 maand.Ik ben nu bij een psycholoog 1 x geweest moet nu van hem opschrijven wat ik de laatste 5 jaar heb meegemaakt en dat is veel 2 vrienden verloren in één week en ook nog eens 3 hele goeie kennissen. Hij zegt blijkbaar hun overlijden heb ik niet goed verwerkt. Maar ik zit nu wel met angsten soms bij het enge af Misschien iemand die dit ook heeft meegemaakt .Want zo is het een hel Gerrit

Ik heb het ook heel erg herken het, ik heb euthanasie aangevraagd. Kan zelf niks vinden om te stoppen Ook dat geeft wel wat angst. Weekend was verschriikkelijk en morgen moet ik weer werken dat is heel erg als je thyis nooit kan genieten

Ik heb al jaren angsten voor ziekten, af en toe drink ik het weg gebruik oxazepam waardoor ik niet altijd helder kan denken. Dan heb ik het gevoel dat ik de controle verlies. Heb er zelfs een hoge bloeddruk van voel me naar in mijn hoofd en ben bang om gek te worden omdat de stress niet zakt. Mijn hoofd staat 24 uur aan van her moment dat ik wakker wordt totdat ik in slaap val.Veel last van oogmigraine en het licht raak steeds meer in mezelf gekeerd terwijl ik juist een heel sociaal persoon ben.. weet het soms ook niet meer😢sterkte iedereen

Voor alle mensen die lorazapams / Oxazapams gebruiken zou ik eerst aanraden om daar mee te stoppen en ook niet "zoals de artsen zeggen" 1x per 3 dagen, of 1x per 4 dagen. Deze dingen zijn moker verslavend en je lichaam gooit daarna gewoon de cortisol omhoog omdat het de relatie GABA en Cortisol vast wilt houden. Het lichaam wil niet mee gesolt worden. Als je daar mee stopt, gezond eet (veel dierlijke producten , ja contra van wat vadertje staat zegt) en buitenlucht direct in de ochtend, dan moet het leven makkelijker gaan en zoek veel veel afleiding. Lees elk boek van de hele bibliotheek uit als het moet. Je brein is een reperteerwekker, als het op een gegeven moment zoveel vervangingen heeft word het minder en minder en andere dingen om aan te denken

Ik zeg niet dat het met deze cliché tips over gaat. Maar het zal wel makkelijker worden. Zelf heb ik dat ik inderdaad ook continu bewust ban van mijn gedachten. Ik ben zelf kapot gemaakt door mijn psychiater haar lorazapams. Ik nam ze 1x in de 3 dagen maar dat is verschrikkelijk, continu in angst gezeten de dagen erna. toen ik het compleet stopte was alles weer normaal.
Nu dus nog wel last van de gedachten en continu denken van gedachten, dan weer negeren van gedachten maar daar ook weer bewust van zijn. Het is een continu mind spelletje wat ondertussen al zover gevorderd is dat je jezelf afvraagt of het leven het nog waard is soms. maja, het leven is eenmaal hard

Ik ook alledagen angst, ben u zo ver dat ik het leven wil beeidigen. Ben zeer depressief,niemand heeft enig begrip

Ik ben hier overigens uit gekomen. Wat belangrijk is is dat je uiteraard cognitief weet dat je eigen denken / gedachten je niets kunnen doen. Je brein creeert gedachten gewoon junk gedachten noem ik die, daar kan je echt helemaal niets aan doen en heeft helemaal niets te maken met " jou" als persoon ofc.

Dat gezegd hebbende, Misschien heb je jezelf aangeleerd je gedachten te vermijden. Ik verwacht dat wel want dat doet het brein want dat wil in basic staat angst vermijden.
Wat je moet doen is je gedachten challengen / labelen. Ik heb dit gedaan en hiermee kwam ik er uiteindelijk zo goed als uit.
Dus als er een gedachte binnenkomt die jou eventueel spanning had kunnen veroorzaken label je m gewoon als "intrusive" of "bullshit" of whatever. Dan leer je dat gedachten je niets kunnen doen. Promise dit werkt

Ja dat heb ik precies hetzelfde ik denk vanalles en wordt bang vd gedachten.gr

Verdiep je in de islam en lees vooral de Koran inhoudelijk. En je problemen verdwijnen langzaam weg. Serieus

Bij mij is het anders ,mijn verslaafde vriend ,heeft mij alleen maar nodig ,wanneer het hem uit komt , en nu hij moet afwachten ...denk ik ..sterf maar ...dan heeft hij rust en de familie ook , ik trek het niet meer ...steeds weer die stress, maar hij vertelt alles aan zijn eigen vrienden en familie..en ik hoor het altijd als laatst ...heb hem gezegd ,dat ik het vreselijk vindt ...maar ik kan hem niet steunen...ben er kapot van ! Maar mijn kinderen zeggen ook ,tijd om aan jouzelf te denken...moeilijk ..maar heb doorgezet ...hij ziet mij alleen als zijn vrouw ,wanneer het hem uitkomt ! 18 jaar ken ik hem al ,aan ,uit relatie ! Dope is zijn grote liefde ! Ik ben dat alleen als het hem uitkomt...ben met hem gekapt ! Gisteren ! En hoop dat ie snel uit zijn lijden wordt gehaald .. ik zal er zelf nog jaren mee zitten...

Ik heb daar ook heel erg last van gehad, en soms nog. Een eerdere psycholoog raadde me toen aan meer te lezen over GAD, ook wel de overdenkstoornis. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het valt onder angststoornissen, waarbij je jezelf steeds verder de negativiteit in denkt. Ik heb de serie e-books over overdenken gelezen van MG Psychology. Het is zeker niet over, maar het heeft me wel geholpen meer grip te krijgen.

Misschien is dat voor jou ook wel een goede tip. Je kunt de serie vinden op de website van D-Write One (bij overige diensten - ebooks). Ik heb er veel aan gehad, maar ik weet niet of dat voor iedereen geldt..

heb ik ook last van!

Super dat je de moeite hebt genomen om dit met ons te delen!!
1. Is zeker de moeite waard. Geef echt aan dat het niet goed met je gaat en laat je gelijk op de wachtlijst voor een psycholoog zetten, dit kan namelijk heel lang duren.
2. Ook hier een lange wachtlijst voor, maar zeker een goed idee.
3. Dit ga ik zeker proberen. Er is idd een link tussen darmen en hersenen.
4. Ik heb acupunctuur geprobeerd, dit helpt wel met ontspanning.
5. Dit heb ik gegoogled, maar dit is echt alleen voor hele extreme gevallen voor bijv schizofrenie, want het kan namelijk leiden tot geheugenverlies.
6. Bij een hulphond heb je ook weer veel eisen, maar je kunt je zeker aanmelden.

Heel veel sterkte ❤

Hoi,had daar vorig jaar ook last van maar neem nu 100 mg serlain in smorgens en beetje bij beetje beter gegaan en nu is dat verleden tijd, veel moed

Geplaatst op 7 juli 2020

Sara, wat een herkenning!

Ik heb een gegenaliseerde angststoornis. 10 maanden geleden ben ik bevallen van ons dochtertje. Sinds mijn bevalling ben ik erg bang om dood te gaan aan een erge ziekte. Ik wil helemaal niet dood omwille van mijn dochtertje en man. Wil genieten van het leven. De angsten overheersen mijn dagelijkse bezigheden en hoe ik me voel.

Mag je inmiddels wel aan de medicatie?
Ik heb deze week een afspraak met mijn psycholoog en een psychiater i.v.m. medicatie.

Ook ik heb dit gehad tijdens de zwangerschap echter is deze al 8 jaar geleden en kamp nog steeds met angst en paniek aanvallen. Medicatie en therapieën gehad het gaat lange periodes ontzettend goed en dan valt ik weer terug in het oude. Maar probeer wel positief te zijn en blijven vaak gebeurd er wat in mijn leven waardoor dit weer de kop op steekt. Net als iemand hoofdpijn krijgt bij te veel stress en spanningen krijg ik dit. Ik kan jullie meegeven blijf jezelf accepteren dat je een aanval hebt, is lastig maar het kan.
En je bent niet alleen er zijn meerdere mensen die dit hebben. Ik zoek ook steun en praat erover met mensen die het herkennen.

Hoi. Ik heb knal hetzelfde!!! Ik ben 2 j geleden bevallen van een zoontje. Na een periode van extreme vermoeidheid en het gevoel te hebben ongelooflijk hard alles zelf te moeten doen heb ik zware angst ontwikkeld voor de dood. Na zo een lange periode ben ik in behandeling met psycholoog en nog wat andere dingen. Maar ook zonder medicatie. Ik heb er wel voorgeschreven gekregen maar wil ze zelf niet pakken mits ik jaren geleden een zware depressie heb gehad en toen oon jaren medicatie heb moeten nemen. En nog heel goed weet wat een hel het was om er vanaf te geraken.

Hoi,advies:schildklierhormonen laten nakijken.
Of overige hormonen.

Mag je wel visolie pakken? Het beste is epa dha dot helpt echt tegen angsten. Kies een goed merk.

Ja hier ook precies hetzelfde.. het is vreselijk. Probeer naar een gynaecoloog te gaan en dit te bespreken. Probeer Femme van Vitakruid en anders antidepressiva, dit helpt goed tegen angst.

Lieve Loca, wat moet je het zwaar hebben. Ook ik heb een angststoornis. En herken je strijd. Ik probeer (zo goed en zo kwaad als het kan) zo lief mogelijk te zijn voor mijzelf. De gedachten te accepteren en mezelf te koesteren/troosten. Moeilijk, want ik neem het mezelf kwalijk dat ik angst heb. Geef mezelf de schuld. Identificeer mezelf teveel (volkomen) met de gedachtes. Terwijl ik weet dat ik gedachtes HEB en niet BEN. Heb zelf het gevoel dat compassie en acceptatie de twee sleutelwoorden zijn voor verbetering. Maar o, wat is dat moeilijk!!! Ik ervaar dat, doordat ik strijd tegen mijn angst/gedachten, ik het alleen maar erger maak. Waar wij last van hebben is extreem moeilijk en zwaar. We hebben er niet zelf voor gekozen. Probeer met een milde, liefdevolle blik naar jezelf te kijken. Je bent het zo ontzettend waard! Houd vol en heel veel sterkte!

Probeer te mediteren en vooral die angsten laten komen maar ook heel rustig te zeggen dat ze ook weg kunnen gaan i am is een heel goed boek en zal je in de juiste richting brengen probeer naar positieve dingen te kijken laat jezelf niet door je angsten beïnvloeden erken ze maar hecht er geen waarde aan ik weet dat het moeilijk is maar met stapjes kom je er wel jij bent de baas over jou gedachtes en niet hun over jou ik weet dat het heel makkelijk praten is ik heb het zelf Gehad helaas alleen je maakt het jezelf moeilijker neem de regie weer terug hoe ze zijn gekomen zo kunnen ze ook weer gaan de gedachtes die je hebt zijn pittig ik dacht ik wordt gek na me Eerste paniek aanval en wat als ik door draai en de mensen van wie ik hou pijn doen het zijn de gedachtes die jou nog angstiger laten voelen omdat het jou engste scenario’s zijn iets waar jij echt angst van heb alleen moet je jezelf afvragen of deze angsten wel echt zijn denk ook na waar die angsten vandaan komen bij mijn omdat ik een man zag doordraaien en ik dacht dat hij iemand doodsloeg maar dat was blijkbaar de bank wel was deze man doorgedraaid je kind is je leven je bent bang om hem of haar kwijt te raken of dat er wat ergs gebeurd alleen nu moet je echt proberen om eens goed te kijken naar bepaalde dingen in je leven waar door je die angst heb gekregen misschien iets uit je verleden hoe je de angst een groot monster heb gemaakt kan je hem ook een klein monstertje maken waarbij je zegt ik geloof jou niet

Hoi, ik herken mij heel erg in jouw verhaal. Eerst dagelijks paniekaanvallen en nu voel ik alleen nog hevige angst ca. 1/1,5 week per maand, 1 week voor mijn menstruatie. Dus ook ik vermoed dat het door de hormonen komt.. ik durf deze periode minder te ondernemen (of eigenlijk niets, alles is eng)

Hallo dames die het het erger hebben voor hun menstruatie. Je verbeeld het je niet! Je hormonen kunnen een hele grote bijdrage leveren. Het goeie nieuws safraan is je antwoord. Tja of hoormoonpleisters maar ik neem liever safraan . Het merk dat ik geadviseerd kreeg is van vitakruid en bevat naast safraan ook theatrine.

Ik voeg een link toe maar weet niet of dit mag. Ik ben ondanks mijn 39 jaar naar een overgangsconsulente gegaan jos teunisen heet zij en die adviseerde me dit en nu ben ik ook met de huisarts van alles aan het laten testen. Gezegd moet wel dat ik hormonale migraine en pms heb dus niet bij iedereen zal het zo gelinkt zijn aan de menstruatie. Sorry link lukte niet. Vitakruid safraan suntheatrine. Succes lady’s en kop op we gaan er niet dood aan het voelt alleen heel naar

Ik merk het ook ,ik heb een angststoornis en heb gemerkt dat nu ik ongesteld ben mijn paniekaanvallen erger zijn als voorheen.Ik krijg ook hele negatieve gedachtes wat me erg bang maakt,zijn dat meer mensen die dat hebben vraag ik me dan af of ben ik de enige?Door veel met me hond te lopen kom ik tijdelijk tot rust maar vooral in avonden voel ik me erg angstig.Heeft iemand tips?

Lieverd, ik wil dat je weet dat je niet de enige bent die dit doormaakt.
Deze struggles maak ik ook maandelijks mee.
Ik vind het verschrikkelijk, elke keer maar weer die extreme, verscheurende angst, depressieve gevoelens… het is ontzettend slopend.

Ik heb er ook extreem last van. Na mijn bevalling en spiraaltje is het veel erger geworden. Het spiraaltje heb ik uit laten halen, dat was een hel. Ik slik nu de pil door vanwege mijn endometriose, ik mag niet ongesteld worden, maar ik heb dus wel mijn maandelijkse hormonen. Ik slikte me helemaal gek aan vitamines, niks leek echt te werken. Het enige dat nog een beetje leek te werken is Femme van Vitakruid. Mn huisarts, psycholoog en gynaecoloog konden me niet echt helpen met natuurlijke producten, dus ik ben daarom naar een homeopaat geweest. Dit heeft wel geholpen, maar ik heb er nog wel last van zelf, dus dan zelf maar weer aan het Googlen gegaan, en daar kwam ik dus Femme tegen. Deze zou ik dan ook aanraden. Verder heb ik m'n antidepressiva opgehoogd, op advies van mijn gyno, die geeft vaker het advies aan mensen met pms om dit te slikken.
Ik wens alle vrouwen die dit meemaken heel veel sterkte. Weet dat je niet alleen bent ❤

Hoi Lana,

Zelf heb ik ook een angststoornis en ben ik een tijdje geleden begonnen met escitalopram. Nu zit ik op 20mg, en ik begon met 10mg. Eigenlijk heeft het bij mij ook een hele lange tijd geduurd voordat ik iets merkte van het medicijn. Ik werd in het begin ontzettend depressief en een beetje suïcidaal. Dat je klachten eerst verergeren is dus wel logisch. Aangezien het begin bij mij zo heftig was is toen de dosis in overleg naar 15mg opgehoogd en het heeft minstens 3 maanden of zelfs meer geduurd voordat ik iets merkte van de escitalopram. Weer veel later ben ik (preventief) naar 20mg gegaan en nu voel ik zeer weinig angsten. Nu moet ik zeggen dat ik destijds wel gewoon doorgegaan ben met stappen ondernemen in het reïntegratieproces. Dus blijf ook zelf stappen nemen. Alleen medicatie is niet de oplossing, het is ook goed om zelf te blijven ondernemen en niet te wachten totdat de medicatie gaat werken. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Ik hoop dat je er iets aan hebt!
Veel sterkte de komende tijd!

Ik herken mezelf heel erg hierin. Ik heb de klachten ook echt hele dagen door, je word er echt gek van. Pff

Hoi Lana,

Ik heb deze klachten mijn hele leven al, ook doorlopend de hele dag. Ik heb 15 jaar aan de antidepressiva gezeten er heb daar heel veel nadelige klachten aan over gehouden. Begin daar alsjeblieft niet aan en als daar wel aan bent, bouw het zo snel mogelijk af. Zoek goeie psychologische hulp! Ik ben nu 71 en voel mij nog net zo ellendig als 50 jaa r geleden alleen omdat ik nooit goeie hulp heb gekregen. Als je echt iets zou mankeren was er al lang iets gebeurd!! Probeer zo veel mogelijk over je angsten te praten, dat helpt enorm. Ik wens je heel veel sterkte en liefde

Ellen

He Robert,

Ik hoop dat je ondertussen van de paroxetine af bent ook ik voelde mij daar lange tijd goed bij afgezien van de maagpijn en nog een paar bijwerkingen die ik had . Na 15 jaar gebruik ben ik gestopt maar zit nu met een kapotte maag! Het is rotzooi van de bovenste plank. Er zijn echt wel andere manieren om van je problemen af te komen maar van de profetieën af komen is pas echt een probleem.

Lieve groet Ellen

Hallo Nicky,

ook ik ben hier al een hele poos mee bezig. Lees: een jaar of drie. Jouw beschrijving van het met jezelf bezig zijn, herken ik enorm. Hopelijk een hart onder de riem: het is nog steeds niet over, maar het gaat al wel een heel stuk beter. In het begin durfde ik niet eens alleen naar de wc te gaan. Echt lastig. Ben hulp gaan zoeken bij een psycholoog/psychiater en volg online trainingen. Ook slik ik voor de hulp een medicijn. Ik zou hier de trainingen op kunnen schrijven, maar dat heeft mi. niet zoveel zin. Het is echt zoeken naar wat voor jou het beste helpt. Voor mij werkt het het beste om me er niet door te laten tegenhouden iets te doen. Niet ertegen vechten, maar iets doen terwijl het er is. Het zijn bij nu ' nog maar' periodes. Soms is het of ik ineens een soort van wakker wordt, dan is het weer een poos weg. Door de cursussen ben ik er wel steeds bewuster van dat dit over gaat en hoe ik ermee om kan gaan. Ik kan inmiddels wel weer redelijk normaal functioneren. In een full time baan en een gezin met drie kids.
Ik hoop dat mijn verhaal je helpt!

Beste,


Dit verhaal is zo herkenbaar omdat ik er zelf ook dagelijks mee kamp 1

Hoi dit gevoel herken ik heel goed ik zit ook al drie jaar met presies die zelfde gevoelens als wat jij uitleg ik kreeg veel rust in de kerk en mediteren. Sterkte.. en dit jaar ben ik steeds wat beter gaan voelen dat ik zelf weer eens oo vakantie weer kon durven te gaan. Zet klein stapjes en probeer positief te denken en veel te lachen.

He Nicky,

Hoe gaat het met je? lees je verhaal nu net. Ik hoop dat je goede hulp hebt gevonden. Je verhaal is zo herkenbaar, stop er alsjeblieft mee jezelf ziek te praten, want dat is wat wij doen. Het is zo zonde, ik heb mijn hele leven hierdoor vergalt, ik was 33 toen ik naar aanleiding van een traumatische ervaring een hyperventilatieaanval kreeg en de ellende begon van angsten paniekaanvallen, ik heb een lange periode AD geslikt die uiteindelijk mijn maag kapot heeft gemaakt wat weer voor allerlei andere klachten zorgt. Ik ben nu 71 en voel mij uitgeblust. Ik wilde dat ik de tijd terug kon draaien, dan zou ik geen AD meer slikken maar goede hulp zoeken. Ik wens je heel veel sterkte en liefde!!

Ik heb precies hetzelfde, al bijna 3 weken last van wakker worden met een zwaar hoofd duizelingen en het gevoel alsof ik dehele dag duf ben sommige dagen erger dan andere...

altijd al angstig geweest en piekerig over mijn gezondheid maar dat trok altijd wel weg alleen nu blijft het zolang aanhouden dat ik wel kan huilen omdat ik wil dat het over is.

Ik zit steeds vaker te denken aan een psycholoog maar zelfs daarin heb ik gewoon geen zin omdat ik gewoon bang ben om uberhaupt dingen te doen omdat ik met zon duizelig gevoel blijf lopen werk gaat ook niet altijd even soepel maar gelukkig lukt het wel.

Ben erg benieuwd naar jou ervaringen en of het je hebt geholpen

Ik heb al angst en paniek sinds mijn 40e.maar vanaf 2005 werd het erger. Vele opnames gehad. Nu ben ik 68 en begint het weer erger te worden. Ook heb ik veel pijn ik wil graag dood. Maar durf het niet. En wil het niet voor mijn kinderen. Ik zou graag in een groep willen met mensen die weten waar je over praat. Maar dan graag in mijn omgeving. Ik woon in castricum.

Ik heb al een hele periode last van stress en lichamelijke klachten maar nu ook sinds een paar maanden ook paniekaanvallen en hyperventilatie.
Ik merk dat het erger wordt en ik slechter slaap en zo ook tijdens de dag enorm suf ben. Soms vraag ik me af of er nog mensen zijn die hetzelfde voelen en wil graag eens mijn ervaringen delen want ik heb nu het gevoel dat ik de enige ben met dit gevoel. Ik woon in Oost-Vlaanderen.

Ik deel dit gevoel zoo erg! Ik heb er ook elke dag last van met de zelfde symptomen. Ik zit sinds week aan de medicijnen wat de scherpe randjes er vanaf neemt maar het is zeker nog niet weg! Ik loop nu bij de psycholoog voor emdr maar werk dat ik toch meer hulp nodig heb. Ik dachf oprecht dat ik de enige was!! Heel veel sterkte allemaal. Groetjes uit Utrecht

Ja ik heb dat ook ,het is zo ontzettend jammer van ons leven ,maar je kunt er vanaf komen , ademhalingtherapie dat bieden
.Ik ben ze bij het GGZ ook aan .Ik ben 70 maar ik heb er nog steeds last van ,het is ook gespannenheid als wat vervelends in je omgeving gebeurd,daar ben ik wel achter .
Het zit ook in je gene ,en dat je overgevoelig bent ,probeer er mee om te gaan heel veel lieve groetjes .

Hey lieve mensen! Ik heb ook angst en pankiek aanvallen al zolang ben nu 25 jaar, ben al een tijdje met psycholoog gestart en jullie moeten heel goed weten angsten zijn maar gedachten en is maar een tijdelijk gevoel! Laat je niet door je angsten omlaag halen en sta er zeker boven het leven is zo mooi als je uit die angst bubbel komt! Geloof en vertrouw in jezelf! In angstige periodes doe dingen wat je echt leuk vind en
omring je met mensen met wie je op je gemak bent , ook al is dit zo moeilijk op die moment het helpt je erdoor GELOOF IN JEZELF! Lieve groetjes Lisa S.

Wou er nog even iets aan toevoegen : maak van je angst je beste vriend! Een goude tip wat je het makkelijker maakt er mee te leren leven. en mensen we zijn zo geboren hou van jezelf en zeg niet dat het je leven beheerst alles maakt ons uniek aan onzelf! Als je boven je angsten staat ga je er zo goed als geen last meer van hebben je zal wel nog in aanmerking er door komen ma het gaat je niet meer onderuit halen als je gelukkig bent! En ik weet waar ik over praat ben al in de een zware depressie erdoor beland en als ik het nu bekijk eigenlijk echt door niks enkel door mezelf .. LOVE YOURSELF

Iedere dag weer paar keer last van hyperventilatie en paniek aanvallen. Dit maakt mij elke dag super moe en somber. Keer op keer neem ik oxsazepam hiervoor.

Erg wanhopig geworden......

Zijn er mensen die dit net zo extreem als mij ervaren?

Gr Gio

Bij mij is het er ingeslopen de laatste 3 maanden, ik leef sinds zo n 3 weken met angst, angst om een hartaanval te krijgen en dood te gaan, vooral omdat ik vaak hartkloppingen heb is die angst er in geslopen het beheerst m n leven, met medicatie kan ik t wat onderdrukken en krijg sinds afgelopen week therapie, ben altijd al gevoelig geweest maar pff wat is dit zwaar, een hele grote berg om te bedwingen!

Hoi Pedro .
Jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar . Ik heb sinds 2 maanden ook allerlei lichamelijke sensaties ervaren die er nu voor zorgen dat ik vast zit in mijn eigen hoofd en lichaam . Ik voel me de hele dag door angstig met paniek door wat ik in m’n lijf voel en ben in een nare cirkel terecht gekomen. Ben dood moe . Slaap bijna niet meer . Medicatie nu maakt het iets dragelijker en ben met therapie gestart . Maar het is ontzettend moeilijk en elke dag voelt nu als overleven.

Heel herkenbaar allemaal. Ik zit met dezelfde klachten. Sloom spierpijn nek dan weer in de rug of benen. Ga je daar weer druk om maken of je ademhaling en ga zo maar door steeds in dezelfde cirkel. Bang om met de hond te lopen dat je wat overkomt of dat je gewoon te moe bent. Las net ademhaling techniek dat krijg ik binnenkort ook. Succes allemaal

Ik ben al vanaf m'n 4e bang voor m'n hart . Nu 48 en in januari in het ziekenhuis gelegen met hartritme stoornis en sindsdien vreselijke paniekaanvallen. Sinds een paar dagen net of blijf ik in die paniekaanvallen hangen .

Je bent niet alleen

Ik denk ook altijd dat ik iets erg heb,
Vanmorgen had ik hartkloppingen wat heel angstig is nu zijn ze gedaan maar toch ben ik bang en voel ik me slap en een druk op mijn borstkas, puur uit schrik, niet meer leuk om de duur , want je krijgt symptomen puur van de stress, morgen moet ik een echo nemen van mijn maag ben al 3 weken misselijk en maagpijn mss ook wel van de stress

Ik heb sinds 3jaar rond november er last van er aan vooraf heb ik 3jaar gelden hoge bloeddruk gehad vorig jaar had ik niersteen the en nu ben ik 2 maanden geleden in de sauna achterover gevallen scheurtje in 3e wervel gaat al beter maar heb nog niet unnen golfen.jeux de Boelen en ik kan 3kwtier aandelen word van dat niets doen nerveus en depressief pak af en toe zonodig een halve oxazepam maar wil daar niet aan verslaafd raken zit dus regelmatig te huilen

Helpt de psycholoog

Ik heb het zelfde

Hier net zo al weken dag en nacht
Beetje stres niet erg masr als je leven beheerst
Kijktip Marcus’ krielen angst you tube
Of lief coach aan zee
Contact met mij mag als jullie prettig vinden
Bij mij dure hele dag ipv half uur of uur
Verzetten doe ik niet
Hoe lang duurt bij jullie
Miranda

Heb het ook al 8 maanden.soms vraag ik me af kom ik hier nog wel ooit vanaf.
De angst is verschrikkelijk.het maakt me heel verdrietig.
Succes allemaal

Anoniem
Vreselijk hè
Na allerlei tips op you tube
Ik ga toch bij iemand in behandeling die zelf last heeft gehad van angsten hopelijk beheerst het dan niet meer zo

Wat herkenbaar… sterkte en je kunt het

Na het lezen van jou verhaal hebik dezelfde klachten
Ik denk ook altijd maar dat ik een ernstige ziekte heb.daar door
Loop ik nu ook bij een psycholoog. Ik hoop dat het gaat helpen.

Ik heb precies hetzelfde. Door lichamelijke klachten bang voor enge ziektes en door angst weer meer lichamelijke klachten, slaap slecht en sta op met angst en ga ermee naar bed. Wil ook weer niet zeggen dat je klachten niet echt zijn. Nu sta ik op de wachtlijst bij bij de ggz, omdat ik er graag vanaf wil. Het is geen leven zo. Het is niet leuk voor mezelf, maar ook niet voor mijn man en kinderen. Hoe gaat jouw behandeling Johanna?

Hallo cobyn,

Woon helaas niet in de buurt maar weet precies hoe jij je voelt. Heb al sinds mijn33 last van paniekaanvallen, naar aanleiding van mijn moeder die overleed aan een hartaanval. Ik heb mij 20 jaar vreselijk ellendig gevoeld en aan de AD gegaan. Moet zeggen dat ik mij daar goed bij voelde maar last kreeg van zowel urine als ontlasting verlies, wat mij erg isoleerde en ik had erge maagpijn. Ik ben een paar jaar geleden gestopt met de AD en het urine en ontlasting verlies stopte vrij snel maar de maagpijn ging niet over. Ik ben weer terug bij af, ik heb vreselijke rugpijn en voel mij een wrak, van het ene op het andere moment word ik extreem moe en heel akelig eigelijk doet alles afgezien van mijn benen zeer. Ik kon ondanks de pijn nog best veel maar sinds de griep 2 maanden geleden kan ik niks meer. Verschillende onderzoeken gehad waar net als vroeger niks uitkomt, krijg nu binnenkort een maagonderzoek waar ik erg tegenop zie. Ik hoop zo voor al deze nog jonge mensen die ik hier hun verhaal hoor doen dat ze er uit komen en niet zoals ik hun leven laten vergallen.

Beste Anoniem

Wat jammer dat je deze moeilijke uitputtende en bange periode meemaakt. Het kan heel heftig zijn als paniek je om je hart slaat.
En je lichaam niet mee wilt.

Mijn ervaring was niet veel anders. Na een lange ontkenningsperiode, heb ik het over een complete nieuwe manier van leven gegooid.
Met professionele begeleiding, ben ik tot heel nieuwe inzichten gekomen en heb ik eenvoudige relaxatietechnieken geleerd om angst- en paniekaanvallen beter de baas te kunnen.
Het zijn nu eenmaal wel heftige emoties, die snel overgaan na enkele (eeuwigdurende) minuten maar een week kunnen uitputten.
Mijn zelfbeeld hangt niet meer af van wat ik kan/doe voor een ander, maar wel om wie ik zelf ben.
En ja, na enkele jaren, is mijn professioneel leven op een laag pitje na besef dat ik er geen energie meer van krijg en te veel moeite investeerde.
Nu school ik me om om te werken in de sector waar ik energie van krijg.
De Burn-Out heb ik vervloekt. Uiteindelijk heb ik er iets heel positiefs van gemaakt.
Ik ken mezelf nu beter, en leef bewuster dan voorheen.
Het grootste geschenk ik mezelf kon geven.

Hi Marianne,

Angst voor de angst is heel vervelend.
Neem kleine stappen om dit vervelende gevoel kwijt te raken.
Lichamelijk is er niets aan de hand, het speelt je voornamelijk af in je hoofd.
Accepteer dat het soms even niet gaat en dat het heus over gaat.
Je geest verzetten met wandelen in de buitenlucht helpt.
Zijn er dingen die je echt angstig maken, doe het dan niet.
Je bent wie je bent en je hoeft je nergens voor te schamen.
Het komt goed.
Sterkte

hey marianne

Zie mijn verhaal hieronder ( mario)
Ik snap je volledig de angst kan je overspoelen en aanhouden terwijl het "gevaar "er nog is dit terwijl het soms iets is wat we rationeel gewoon kunnen duiden als iets simpel waar we eigenlijk niet bang voor hoeven te zijn toch ? maar waarom dan wel !
vechten helpt niet zeggen ze dan maar ik doe het soms toch nog

kleine stapjes inderdaad maar sommige voelen zo groot.

heb je medicatie ?

Hallo.
Een aantal jaren geleden heb ik psychotherapie in groepsverband gevolgd. De therapie duurde een half jaar vier dagen in de week en een half jaar twee dagen in de week. Van het vier dagen traject heb ik dagelijks korte notities gemaakt. Die notities zijn te lezen als blogs op de site van schrijverspunt.nl
In de groep komen diverse psychische stoornissen en klachten en hun behandeling aan bod waaronder angst en paniek. Je krijgt zo een beeld hoe psychotherapie in groepsverband als dagbehandeling in de praktijk verloopt. Het is zeker leerzaam.
Ter bescherming van de privacy zijn de namen van de deelnemers gefingeerd en wordt niet vermeld waar en wanneer de therapie plaats heeft gevonden.
Antois.

Ik snap jou angst voor de angst! Hier nog één. Bij mij werkt het om er maling aan te hebben. Het accepteren en weten dat ik al vaker angst overwonnen heb, ook met alle klachten erbij, zoals niet slapen, erg vermoeid depressief zijn enzo. En als dat gebeurt dan gebeurt het gewoon. De controle heb je niet, wel de ervaring. En dat is meer dan genoeg

Wat n wijze woorden Lauri, daar heb ik wat aan!

Ik herken dit heel erg ik heb geen idee van wanneer dit bericht is ik kijk hier pas voor het eerst dus ik hoop dat het beter met je gaat inmiddels. Maar zo niet is het fijn dat je weet dat je hier niet alleen in bent. Het gevoel bij leuke dingen van "ik moet dit leuk vinden" glimlachen terwijl je van binnen zo paniekerig bent. Ik ben ook heel erg bang om dood te gaan en elk pijntje in mijn lijf schijn ik wel weer te kunnen linken aan iets waar ik aan dood kan gaan. Nachten lang wakker liggen angst, dichtgeknepen keel hyperventileren.el en ook al jaren iedere dag hoofdpijn. Je moet wel weten dat pijnstillers in overmatig gebruik nog meer hoofdpijn veroorzaken. Was bij mij wel een probleem. Ik hoop dat je je iets minder alleen voelt. En ik heb ook even een beetje wat kwijt gekund :)
Liefs

Veel sterkte voor jullie allemaal en mezelf..

Lopen zwemmen joggen sauna, doet me zeer goed, al is het wel heel lastig om die eerste stap te zetten door mijn angsten bom naar buiten te gaan.. zwemmen lukt nog wel, en sauna ook..

Zeker doen!

Hey mede toppers...wat een dapperheid en kracht hebben we toch! Ondanks alles gaan we door, doen we wat lukt en reiken we uit naar verder.

Lief zijn voor onszelf, vriendelijk en mild...that's the key...de rest (het nare, oncontroleerbare rn vervelende) dient zich vanzelf aan dus laten wij waar het lukt en kan omarmen wie we zijn, met wat we zijn. Dapper en mooi. Mens.

Liefs

Ik heb het ook is verschrikkelijk niks helpt

Ik heb ook angst om dood te gaan. Hierdoor kan ik ook geen plezier meer hebben in leuke dingen doen. Het beïnvloed evht je leven. Niet meer goed kunnen slapen, heel de dag piekeren en angst. En het vervelende is als niemand in je omgeving je begrijpt.

Hallo Onbekende ik heb ook veel mee gemakkt en nog ik leef ook elke dag met angst en paniekaanaanvallen ik sta er mee op en ga ermee naar bed ook ik heb erg veel angst om dood te gaan en durf ook niets meer te gaan doen en als ik er niet onderuit komt om op visite te gaan ben ik alleen maar met mijn angsten bezig bang dat ik het aan mijn hart heb en dood gaat mijn leven bestaat alleen uit ANGSTgr Joke

Ik versta je volkomen. Net als jou leef ik ook steeds met angst ook al geniet ik bijna elke dag door eens te fietsen of wandelen of af te spreken met vrienden. Maar soms steek ik mij erachter weg. Fietsen en de rest wordt een dwangfase voor mij. Ik moet dat doen want anders word ik gek. Jij bent nog zo jong. Hopelijk kunnen ze jou ervan af helpen.

Hoi
Ook ik kamp met dagelijkse angst voor de dood.zo erg dat genieten er ook niet meer van komt.het lukt ook niet.
Deze angst maakt me ook heel verdrietig.
Ik gun mezelf beter.maar ook mijn zoontje verdient een moeder die alles durft. Maar door deze angst durf ik nauwelijks nog iets.het overheerst mijn leven.
Gevoel een zombie te zijn omdat ik de angst overal mee naar toe neem.ik wil er zo graag vanaf maar krijg mezelf niet over die drempel gezet..leef of elke dag de laatste kan zijn..maar dan in angst..😭

Heeft er iemand hier mss al hulp gevonden wat ook helpt?

Mss dat EFT iets kan betekenen effe op you tube kijken....en de viedeos van Irene Lyon bekijken om dit alles te begrijpen...bij mij begon het op mijn 24ste met hyperventilatie ondertss 61 en is angststoornis geworden ...ik raad je aan om zeker hulp te zoeken ...zodat het leefbaar wordt of je er vanaf kan komen...veel sterkte

Hi Denise,

Super vervelend voor je. Helaas weet ik maar al te goed wat je doormaakt. Ik ben ook elke dag bang om dood te gaan of de controle over m’n lichaam te verliezen. Een lange tijd was ik zelfs bang om in slaap te vallen daardoor. Ik probeer het nu voor mezelf te relativeren en m’n angst uit te spreken tegen m’n naasten, die zullen me dan vaak van m’n angstgevoelens afpraten. Ook heb ik veel bezoekjes aan de huisarts gepleegd en heb ik aardig wat scans gehad om zeker te weten dat er niks met me aan de hand is. Zelfs dit geloofde ik niet. Het is voor mij zo goed geweest om eerlijk te zijn over m’n angst zodat mensen me kunnen helpen.

Hoi ik heb je verhaal gelezen en ook ik heb daar last van wat heb jij gedaan om er van af te komen.

Hoi allemaal
Ik liep op een zondag in een supermarkt toen ik duizelig werd warm en wazig zag hartkloppingen kreeg me arm niet meer voelde en dacht dood neer te vallen
ik heb sinds dien elke dag last van angst als ik wakker word krijg ik al last in me lichaam maak ik me zorgen hoeveel paniek aanvallen ik vandaag weer krijg hoelang het duurt voor ik flauwval en niet meer wakker word ik vermijd leuke dinge doen met vrienden en naasten ik blijf liever thuis met me partner zonder iemand te zien omdat ik bang ben dat het gebeurt waar andere bij zijn soms word ik ook warm zie ik wazig duizelig en dan moet ik effe adem oefening doen en houdt me partner mij rustig maar ik leef elke dag met de gedachten dood te gaan ik hier niet hoor en als ik buiten ben voelt me lichaam niet het zelfde als of ik zweverig ben en ga neervallen en zie ik het leven heel anders

Ik heb nu pillen en fysio maar werkt nog niet top dus ben
op zoek naar een spygioloog om te kijken of die mij kunnen helpen
Iemand goeie ervaring met therapie?

Hoi Denise

Ik lees jou bericht en heb precies het zelfde
Heel veel angst en paniekaanvallen/hyperventilatie en bang voor de dood
Ik heb mijn lichaam ook niet onder controle hierdoor en heb ik heel veel angst in me lijf waar ik niet mee over weg kan. Ook omdat ik veel heb mee gemaakt en niks kan verwerken
Zou het heel fijn vinden om met jou in contact te komen
Ik praat er nooit over omdat ok bang ben mensen lastig te vallen
Ik hoop je snel te spreken
Liefs Evelien

Hallo Henk
Zet jezelf even in de parkeerstand en blijf met je vriendin hier.
Zij wil de veiligheid hebben van haar vertrouwde omgeving en gun haar dat maar.
Zet er geen druk op, want je bereikt hier het tegengestelde mee.
Ik snap dat jij teleurgesteld bent en je vriendin gelukkig wil maken door met haar te trouwen.
Geef haar nog de nodige tijd, je zult zien dat het langzamerhand beter zal gaan en misschien komt zij zelf dan wel met het idee om wat verder van huis te gaan.
Het komt heus allemaal goed ook al kost het tijd en geduld.
Sterkte!

Dag Maria. Je zou er over kunnen praten met iemand die je vertrouwt.
En langs de huisarts gaan zou ik ook zeker doen.
Je moet het niet voor je houden maar delen met mensen.
Goed dat je het al op dit forum hebt geplaatst.

Hoi hoi,

Ik ken dit gevoel heel goed ik heb ook hele erge aanvallen met overgeven en op de grond willen liggen in foetus houding. Gewoon helemaal verstijfd en heftig trillen.

Ik ben blij te lezen dat je tbh wat beter met jou gaat. Dit geeft mijzelf ook hoop.

Groetjes

Hoi!
Ik heb ook een angststoornis en heb last van angst voor flauwvallen aangezien ik al regelmatig in mn leven ben flauwgevallen. Als ik last krijg van symptomen die lijken op duizeligheid/flauwvallen dan word ik angstig en dat verergert de symptomen. Daardoor kan het bij een angst of paniekaanval aanvoelen alsof ik ga flauwvallen. Ik ben hiervoor in therapie maar het is heel erg lastig.. ik heb fases dat ik veel last heb en fases dat ik minder last heb. Probeer vooral geen situaties te vermijden want dat maakt het erger. Heel veel sterkte!

Ik heb ook het gevoel flauw te vallen bij angst op drukke plekken maar ook lopen op drukke plekken. Ik ervaar wel elke dag spanningsklachten met name rug nek ogen hoort dit er ook bij? Ik zit wel in een burnout

Je bent niet alleen! 1 op de 5 mensen heeft dit. En hier nog één! En ik vind je helemaal niet stom. Je bent er bewust van wat je angst heeft getriggert! Dat is eigenlijk best slim. En dat de angst reactie daarop is, is niet jouw schuld. Dat gebeurt en daar hebben we geen controle over. Ik ben alles verloren en dat is ook weer goed gekomen. Je zal altijd alles krijgen wat je nodig hebt, maar geef dit eerst aan jezelf! Neem je rust en neem je tijd. Je kan de uitkering in. Dat verdien je ook gewoon.

Dank je lauri !

Hoe functioneer je met medicatie?

Erg he zo balen dit.

Hier het zelfde
Ik weet het ook niet meer
Een hel is het .

Idem dito, het is niet te harden.

Nee, geen leven zo, zou zo graag wat willen sporten of zo, maar mijn lijft trilt slappe benen, helaas al 78 en de tijd snelt voorbij. Maar ik blijf vechten, durf alles maar door zenuwen lukt het gewoon niet.

Hier t zelfde een hel is t dit is voor mij ook de eerste keer dat ik dit doe ik schrok er ook van met hoevelen er nog zijn ik slik de quentepinne 2 keer v 50mg en citalopram en probeer van alles om rustig te blijven dat alles behalve lukt helaas zou ook graag in contact komen met lot genoten

Hier ook... Al zo'n 4-5 keer.last van burn out depressie. Mijn dokter zegt dat ik rust moet nemen. Slik nu zo'n 10 jaar antidepressiva en momenteel weer 3 oxazepam per dag. Smorgens mee dat mijn ogen open gaan.... Verschrikkelijk gevoel. Heb dan oefeningen. Na aankleden yoghurt eten en hond uitlaten compleet kapot. Nu dus maar hele dag op de bank hangen. In de hoop dat de angsten beetje minderen en mijn antidepressiva die ik vorig jaar heb afgebouwd weer zijn werk gaat doen. Praten helpt dus laten we mekaar steunen.

Hier ook grote hel. Hele dagen in tranen en angst en paniek en hartkloppingen en wat razendsnel gaat. Ik voel me hierbij ook heel erg eenzaam en alleen. Heb geen familie geen kennissen geen vrienden geen hulp. Ik zou zo graag vrienden willen hebben die me begrijpen en me niet gek vinden als ik ineens een spontane paniekaanval krijg. Ik heb extreme paniekaanvallen die zijn begonnen 4 jaar geleden na plotselinge overlijden van mijn lieve schoonvader. Ben 24 uur per dag bang.

Probeer dingen te doen met mensen waarbij je je veilig voelt.
En vooral niet forceren.
Heel veel sterkte.
Het is moeilijk!

Beste DM,
Je staat er niet alleen voor en hoeft het niet alleen te dien. Denk aan je partner, instanties, vrienden. Vertel ze waar je mee zit en vraag om hulp! Sterkte!

Ik weet perfect wat je bedoelt. Ik heb sinds mijn 21ste een eerste episode van hypomanie gekregen en daarna is alles omgeswicht naar gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis, sociale fobie, borderline en schizoaffectieve stoornis. Je zult mss denken…ooh wat veel benamingen en/of ziektes. Dat is het ook mr vele van hen overlappen elkaar ook. Mr het blijft veel maar dan is het voor mij ook ergens duidelijk.
Dit gezegd zijnde weet ik als geen ander hoe ontzettend moe en uitgeput je bent na al dat vechten. Je voelt elke dag de adrenaline en cortisol door je lichaam schieten alsof je aangesloten bent op het elektriciteitsnet. Zo’n grote spanningen en in combinatie met woedeaanvallen in mijn geval zijn gewoonweg niet volhouden. Ik ga hoe dan ook mijn medicatie verhogen. Ik wens je veel sterkte en kracht 🙏🍀🙏

Heel herkenbaar, ik ben nu ondertussen al 60 jaar en ben al meer dan 40 jaar bezig bijna iedere dag te vechten en zo langzamerhand gaat het leven voorbij, zonder me bijna ooit echt gelukkig gevoeld te hebben! En nog steeds val ik weer in die bekende kuil, en maar weer proberen eruit te klimmen 😶

Fijn dat er lotgenoten zijn. Ook ik kamp al jaren met ptss en een gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis. Ook ik ben moe van mezelf, elk dingetje wat ik hoor op het nieuws prikkelt mij zo erg dat ook ik het nut niet meer van het leven ziet.
Ik ben het vechten zo zat, ik zou ook zo graag willen genieten maar helaas de angst wint het keer op keer van mij.
Kon ik maar de toekomst prachtig indelen met doelen die ik wil behalen maar helaas ook dat werkt niet voor mij want de toekomst geeft mij angst

Ik ben 41, heb ptss, angst, paniekaanvallen continu...
24/7 stemmen in m'n hoofd... Totaal geen eigen waarde, continu maar denken dat ik te min ben...
Geen toevoeging ben..
Niks kan bereiken..
Heb geen vrienden, ben altijd alleen met m'n hond...
Heb wel een vriendje, maar die ziet niet hoe erg mijn dagelijkse strijd is...
M'n hond houd me hier, maar ik zelf ben beter af hier weg te gaan voorgoed

Hier hetzelfde, vanaf het moment dat ik wakker word ben ik doodsbang en iedere dag is overleven. En iedere avond als ik slapen ga hoop ik dat het de volgende dag beter zal zijn….om moedeloos van te worden 😢

Stop met vechten en accepteer dat het even niet gaat.
Ga naar buiten en zoek afleiding.
Er is niets mis met je hart en andere nare dingen die je voelt.
Wees blij met jezelf

Laatste x dat ik in het putje zakte , want zo noem ik het dus was afgelopen December 2022 na een griep. Raak dan de controle kwijt over mezelf en raak dan in paniek. Iets neemt mijn lichaam over, (mijn hoofd dus ) en die stopt niet. Eerste gedeelte vd nacht tot ongeveer 4 uur slaap ik en dan word ik onrustig. Val wel weer iets in slaap met tussendoor transpireren. En een droge mond. Heb nu 2 weken geleden weer griep gehad en moet nu weer dat putje uit klimmen . Kost zoveel energie was het op een gegeven moment zo zat dat ik tegen de huisarts zei neem me maar op. Omdat je zo verschrikkelijk vast zit en het gewoon niet meer weet. En nou heb ik ook weer dat ik slecht kan eten alles ruikt scherper proeft anders en de darmen zijn onrustig. Ik gebruik Efexor en nu op dit moment 3 oxazepam per dag. Terwijl ik normaal op anderhalf per dag zit. Maar heb een spierdystonie dus ben wel blij af en toe met wat rust in mijn lijf. Ik hoop dat ik toch wel weer mijn koppie uit de put kan steken om weer vooruit te kunnen. Ik wens alle mensen heel veel sterkte er zijn er toch een hele hoop die hier last van hebben. Groetjes Hellen van den B

Ik zit momenteel in exact dezelfde soort situatie, heb sinds dat ik kan denken altijd een strijd in mn hoofd gehad, ben ook op latere leeftijd in het hokje adhd geplaatst maar de stress die ik overal uit opbouw laat me niet meer ontspannen, en hoe deze maatschappij in elkaar zit kan ik ook heel slecht verdragen, alles draait om geld waardoor mensen nare wezens gaan worden in mijn ogen, de hele wereld is oneerlijk verdeeld in allerlei opzichten en ik pieker over alles zoals je mischien een beetje ziet en dit is maar een schijntje watk ju zo ff bedenk, maar de laatste paar jaren ben ik 1 van mn beste vrienden verloren en daarna mn moeder 3 jaar geleden, en het is nu jet of ik geen kracht meer heb om uberhaupt te willen leven, heb een hardstikke leuke vriendin en nog een broertje met kids, maar zelfs kindere jage me helemaal in de stress op de 1 of andere manier en kan dus nergens van genieten, nu ga ik behandeld worden met cognitieve therapie maar heb al zoveel geprobeerd al altijd gwn mezelf naar winkels etc gepushed en het is alleen maar erger geworden dus ik weet het ook echt helemaal niet meer, het enige wat ik hoop is dat ik ook ooit is kan genieten van de mensen om wie ik geef ipv altijd met een zuurpruim te zitte omdat ik overal een hekel aan heb gekregen.
Mn verhaaltje zal wel een puinhoop zijn maar ik had het echt even nodig mn hart hier even te luchten met de gedachte dat er mense zijn die me wel begrijpen.

Hallo rosanne ik heb het precies het zelfde wat je hier om schrijft ik kom smorgens al wakker met een akelig gevoel dan begin ik met een onrustig gevoel angst en dan ga ik piekeren hoe kom ik de dag door later de dag gaat het wat beter en ben ik uit geput alles doet meer zeer overal pijn zeg dat wel eenzaam voelen niemand die je begrijpt heel veel kracht toe gewenst gr ria

Claire. Zo simpel is het echt niet!!!

Hey dit bericht is van lang geleden maar ik herken veel van je verhaal. Hoe gaat het nu met je?

Ik moet ook de hele dag huilen van angst en voel me ook echt ziek.

Heel vervelend voor je, maar huilen geeft ook opluchting.
Komt goed, het heeft gewoon zijn tijd nodig.
Accepteer het maar en je zult zien dat de aanvallen minder gaan worden.
Sterkte

Het klinkt misschien gek, maar heel de dag huilen is ook al goed! Iedere dag dat je het jezelf gunt om toch verder te gaan is al goed, wat zeg ik, dat is fantastisch van je! Geef jezelf ook de ruimte om verdrietig te zijn. Dit mag ook gewoon.

Heel erg vervelend! Het beste is er over praten en dan zul je merken dat het heel normaal is. 1 op de 5 mensen hebben hier me te maken. Je bent niet alleen! Zoek lot genoten om mee af te spreken. Die begrijpen je en weten je ook het beste te ondersteunen, waardoor een angstaanval minder zwaar hoeft te zijn. De gedachtes zijn er gewoon en je zult merken dat als je die er gewoon laat zijn er niet op reageert het vanzelf minder word

Hallo, bij mij is het nog niet zolang ik denk 1,5 jaar dat ik sukkel met deze angsten en nerveusiteit . Ben opgenomen geweest maar dat doet je geen goed geloof me
Ik probeer me uit de slag te trekken met de medicatie en het negeren van mijn klachten. Zodanig dat mijn man en zoon en familie en vrienden er zo weinig mogelijk van merken. Ik probeer me op moeilijke momenten creatief bezig te houden. Ik me te concentreren op mijn lieve man en zoon. Grts

Hoi Lisa, Ik heb ook faalangsttraining gehad op de middelbare school en mocht zelfs tijdens de toetsweek veilig in dit kleine groepje de toetsen maken. Hopelijk is dit bij jou ook mogelijk want het gaf een veilig gevoel. Vooraf de toets deden we met de groep ontspanningsoefeningen. Ik ben inmiddels ouder en ik heb bij mezelf gewerkt dat het een kwestie was van ouder worden en veel vallen en weer opstaan. Veel sterkte en succes!

Kijk eens op Pain free you/youtube... Elke dag een gratis video, succes

gaat het ondertussen al wat beter?

groeten

Waarschijnlijk komen jou klachten door een disbalans in je serotoninesyteem. De oorzaak kan liggen door het gebruik xtc gebruik(meestal).
De lichamelijke klachten zijn “normale” reacties op de angstklachten.
Mijn advies is: wees niet bang, het komt goed en misschien heb je baat bij SSRI medicatie. Zoek even op wat SSRI medicijnen doen.

Even voor de duidelijkheid, ik ben geen dokter/arts, maar ervaringsdeskundige.

Hey! Ik lees net je bericht en kan me hier helemaal in vinden, heb ook deze rare klachten. En het verpest echt mijn dagelijks leven. Ik zie dat je dit 2 jaar geleden heb gepost. Hoe gaat het nu met je? Weet je al wat je er tegen kan doen? Ik hoor graag van je!

Groetjes mat

had ik al van 14 jaar en ben nu 74 en flink geholpen met ecitalopram.had veel eerder met die medicatie moeten beginnen

Wat de huidige psychologie probeert te doen is te blijven graven in je geheugen om tot een soort kern te komen, iets waar je niet makkelijk bij kan komen, want het hoeft maar iets kleins te zijn dat je tussen je eerste en zevende jaar hebt meegemaakt waarbij je hetzelfde gevoel hebt gehad en je een bepaalde overtuiging over jezelf hebt gecreëerd. In de loop der jaren heb je er een verdedigingsmechanisme voor gecreëerd om ermee om te leren gaan, om niet diezelfde pijn te hoeven ervaren. De angst zit hem dan vooral in de afwijzing van de liefde, veiligheid en geborgenheid van je ouders. Wat je uiteindelijk ook in je relatie tegen gaat komen. Het is natuurlijk zinvol om tot een bepaalde hoogte te onderzoeken waar iets vandaan komt, maar het blijven graven levert ook enorme stress op, want je gaat elke keer weer in een oude wond. Om dieper tot je onderbewuste te kunnen komen zijn er alternatieve manieren. Het werk van Choose Again, maar ook werken met plant medicijnen zoals psilocybine. Onder begeleiding van een psycholoog kan je een reis naar binnen maken, naar die delen in jezelf die verborgen zijn voor het oog en tegelijkertijd ook nieuwe denkwijzen en patronen generen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar dit plant medicijnen om in te zetten bij behandeling van angst en depressie. De GGD schrijft hierover. Het zou me niks verbazen als dit de grote doorbraak gaat zijn in de behandeling van deze “stoornissen”. Field Trip Health is een organisatie die dit uitvoert. Daarnaast heb je ook brainspotting en metacognitieve therapie waarbij je dus ook voorbij gaat aan het diepe graven.

Hooi,
Ik ben ook 20 jaar en heb een zoontje van 1 jaar bijna
Ook ik heb dagelijks last van angstaanvallen nare beangstige gedachtes wat wel een drang lijkt te zijn.. bang dat ik gek zal woorden en een gevaar voor me zoontje zal vormen en kan me de hele dag senarios verzinnen wat k dan wel niet zou kunnen doen en dat maakt me nog erger.
Ik loop nu ook bij een psygoloog en die zegt idd ook dat het komt door wat ik meegemaakt heb zelf zal je dat nooit geloven en ervaren maar meestal is dat toch echt zo het heeft altijd een onderliggende oorzaak die je zelf weggestopt heb waardoor je nu zelf angst veroorzaakt. Nu een les Emdr gehad niet veel van gemerkt hopen dat het helpt wil echt niet aan de medicatie.
Ik vraag mij af of jij ook van die angstige gedachtes heb voel me zo gek dat ik dit nergens lees en dat ik misschien toch echt gek ben omdat ik die beangstige gedachtes heb

Ik slik seroqwel en fluoxetine helpt bij mij heel goed

Ik had na de geboorte van mijn zoontje opeens ook heel veel angst gevoelens en gedachtes. Ik belde het consultatie bureau en zij bevestigde wat ik al dacht… hormonen. Mijn moeder instinct.. later werd dat wel minder toen hij zichzelf beter kon uitdrukken gelukkig. Maar de zorgende moeder ben ik nog steeds😅

Hoi Melissa

Ik heb precies hetzelfde

Ik wil graag hierover verder praten met jou.

Kun j mij mailen op ***************

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Jou verhaal kan zo mijn verhaal zijn.
Ik herken het helemaal.

Hoi Melissa,

Ik herken me deels heel erg in jouw verhaal.
Lang verhaal kort: Ik kamp al een aantal jaren met hypochondrie. Dit heeft de laatste maand geresulteerd in angstaanvallen met de angst dat ik een hartaanval ga krijgen. Hierdoor is mijn lichaam constant gespannen waardoor ik ook dergelijke klachten krijg zoals pijn op borst / tussen schouderbladen + tintelingen in linker arm en been + duizeligheid + hart snel kloppen etc.

Ik ga hiervoor binnenkort naar een gespecialiseerde therapeut. Ik hoop dat dat gaat helpen. Ik heb wel positieve motivatie om hier bovenop te komen / er mee om te kunnen gaan.

Misschien iets wat je al weet, misschien niet. Ik heb de laatste tijd best veel gelezen en gehoord over hypnotherapie. Dat schijnt heel erg goed te werken tegen angst en hypochondrie achtige kwalen. Misschien wat om eens naar te kijken?

Succes en sterkte de komende tijd. Laat je niet kisten door je angst! (al weet ik dat dat makkelijk gezegd is).

Groetjes,
Marc

Hoi Melissa

Ik herken jou klachten helemaal
Ik heb al 20 jaar lang elke dag het gevoel dat ik een hartaanval of gevaarlijke ritmestoornissen krijg .

Ben al wel bij 10 verschillende cardiologen geweest en er is dan wel een afwijking gezien maar die is vrij onschuldig.
Ook heb ik recent een pre scan ondergaan en een hart katheterisatie een aantal jaar geleden.
Ik heb alle therapieën gehad die er maar bestaan
Ook veel verschillende medicatie .
Helaas zonder resultaat
De angst en stress is bij mij zo erg hoog dat ik er gewoon niet van af kom.
De angst is ook zo heftig dat de klachten wel echt moeten zijn denk ik dan .
Het is iets verschrikkelijks en beheerst mn hele leven .
Ik weet hoe je je voelt je bent gelukkig niet de enige
Ik hoop dat therapieën bij jou wel helpt en dat je er snel vanaf komt

Liefs janneke

Hallo, u verhaal lijkt sprekend op het mijne ,ik was 23 jaar toen ik het Voor de eerste keer had verschiet niet ben er nu 60 ,zo als je ziet ik ben er niet dood van gegaan en ik zweer het heb 100de aanvallen gehad ,juist de zelfde gedachten als u het laat mij nooit los tot op een dag ik zei toen ik een aanval kreeg is het weer van dat awel doe maar wil ge mij dood doe maar allé nog is alles wa ge kunt aanvalleke allé rapper kloppen hart komaan is alles laat het hier ontploffen ik ben blijven zitten heeft zo 10 min geduurd vreselijk gevoel het ging gewoon over ,ik pakte ook 14j lang remergon veel spijt van het helpt niet ik ben er 3 j geleden mee gestopt en had geen aanval meer wat ik wel doe is 0,25 zanax smorgens alle dagen om het zelfde uur ni meer ni minder voor ik mijn dag begin ik noem het mijn hulkje het duurt een uurtje voor het goed werkt moet je rekening mee houden niet inslikken deur uit en dan zeggen da werkt ni ze 😄neem vitamine D , vermijd alle nieuws en als ze afkomen met weet ge nu wa den diene is gestorven voor ze iets hebben uitgesproken zeg je ik moet het niet weten ,als ge een aanval krijgt er gaat niks gebeuren , en dat ge dingen niet doet dat ge gevaarlijk vind is normaal ge hebt waaghalzen en verzichtige mensen en daar is niks mis mee , ik ben het levende bewijs dat ge daar niet van sterft gewoon spijtig van de verloren tijd door zo te leven had ik geweten wat ik nu weet had ik er vroeger tegen ingegaan ,de angst lijkt echt maar is dat niet het is een stoornis ik had bang van niks en toch zei mijn hooft van wel nu hier bang en nog een panikske erbij terwijl er niks was om bang te zijn ,🍀🍀🍀

Dag ,..angst is een normale emotie,bijv. Als er een hond op je afkomt...of ander groot dier...,maar als je weet hoe een hond zich gedraagt en waarom dan kan je angst verminderen....angsten zijn vrij normaal in dit leven....het lezen van psalmen in de bijbel is ook bemoedigend!

Zie vorige reacties van mij bij andere. Heel veel medicijnen gebruikt. Erge bijwerkingen. Uiteindelijk gebruik ik alleen nog lorazepam zo nodig. Ik gebruik ook medicijnen voor mijn ischias. Hart en ruggenwervel vergroeiing. Palexia. Morfine achtig middel. Mijn paniek was gisteren en vandaag een hel. Crisisdienst gebeld. Ik moet nu alles even koslaten en rusten. Pas daarna ben ik in staat om weer langzaam op te krabbelen. Tot de volgende zich weer aandiend. Het is een eenzaam leven. Ik zie bij a niemand meer. Sterkte.

Als de angst echt te erg wordt heb je wel baat bij een beetje ondersteuning met medicatie samen met therapie.Met enkel therapie moet je echt stevig in je schoenen staan.Want die aanvallen slopen je volledig.Dus twijfel niet met medicatie geraak je er ook sneller vanaf.Alleen niet te veel veranderen van medicatie lang genoeg gebruiken en zeer rustig afbouwen

Hallo Kelly
Ik had medicatie, en oefeningen is natuurlijk altijd goed, zeker je ademhaling is erg belangrijk, want die veroorzaakt het grootste gedeelte van je angst aanval.
groetjes Dennis

Na jaren angst stoornis hyperventilatie nu al 9 jaar antidepressiva
Voel me heel goed en rustig!
Ben blij dat ik ermee begonnen ben!

Beste, ik lees je verhaal en klinkt erg heftig. En ook echt herkenbaar...Ik 7 maanden geleden bevallen en heb in mijn leven ook ontzettend veel meegemaakt, ieder huis zijn kruis he. Had al een angststoornis die onder controle was...ook ooit eerder een depressie gehad waar ik uit ben gekomen maar op dit moment voelt het ook of ik gek word ofzo... heel veel last van nepheid...depersonalisatie...down..leeg.ecgt het gevoel niet levend te zijn. En dan ga ik ook denken van: wat is er aan de hand, wat gaat er gebeuren? Dat wat je zegt over psychopaat heb ik ook gedacht of over opname. Of een of andere psychose... we zijn te gefocuste onze gedachten ipv voelen en leven...het is moeilijk he? Heel veel sterkte iedereen

heel veel nachtelijkepaniekaanvallen, heel hard schreeuwen en slaan met armen en benen, mijn partner probeert mij dan kalm te houden met vasthouden en kalm toespreken lukt dit na een poos! ik zie dan smorgens zijn armen bekrast door mijn aanval waar ik mij niets van kan voorstellen waardoor deze opgewekt word?
vannacht ook weer, nu droomde ik dat er iets of iemand?? geen idee op me afkwam , al diegene of dat iets mij raakte dan zou ik sterven?? het raakte mij dus deze keer, maar ik leef dus nog! wat is dat toch? ik word radeloos door zulke nachten ze slopen mij, wat kan ik doen!

Mijn diagnoses zijn talrijk gaande van paniek en angststoornis, gegeneraliseerde angststoornis, borderline tot schizoaffectieve stoornis. Ik heb medicatie beginnen nemen begin 2005. Dit was lithium, anti-depressiva en seroquel. Ik kan u zeggen dat ik verscheidene malen heb geprobeerd om af te bouwen omdat ik eigenlijk tegen medicatie ben. Maar tevergeefs, deze medicatie zorgen ervoor dat ik stabiel kan blijven in mijn bestaan en omgeving. In mijn geval is de stoornis intern te groot, klinkt heftig maar dit is eigenlijk gewoon te wijten aan een niet optimaal werkend serotonine-systeem en een falende Gaba-productie, om mr te zwijgen van de werking van dopamine. Als 1 of meerdere neurotransmitters niet of minder goed hun functie kunnen uitoefenen, en het geheel niet goed genoeg kunnen ondersteunen, heb je zeker medicatie nodig. Therapie is in mijn ogen hoogstens secundair.

Hoi lees je hele verhaal heb met je te doen. Terwijl ik dit schrijf heb ik al weer enige dagen last van somberheid angst en paniek aanvallen. Daar help ik jou niet mee maar wil je laten weten dat je zeker niet alleen staat. Ik heb mijn leven lang kortere of langere tijd last van angsten en sombere gedachten. Ik vindt het echt een wonder dat ik de leeftijd van 77 jaar heb bereikt en binnenkort zelfs (als ik het beleven mag) 78 kaarsen uitblaas. Maar mijn leven is zeker niet over rozen gegaan eerlijk gezegd, zoals ik mij nu voel, een hel. Echt genieten van het leven heb ik voor mijn gevoel weinig kunnen beleven, wat is angst en somberheid toch een straf. Doseer je medicatie laat je goed helpen en wens je alle goeds.

Heel herkenbaar helaas 😏

Angst is n killing op 1 dag.
Je wilt niet ontdekt ? worden maar dat gebeurd dan ook nooit /niet.
Het is overleven van de dag.
En zo vermoeiend.
Je komt amper aan jezelf toe.

Zo ja is bij mij het ook begonnen. Geen therapeut kan mij helpen. Nu na 30 jaar ervaar ik mijzelf vaak als vreemd, zoek ik mijn ik. Het beste is deze gedachten te vervangen door andere gedachten. Welke dat voor jou zijn weet ik niet. Maar door zo door te gaan train je je mind in deze vervelende gedachten. Ook al kan je het nu nietgeloven, jij maakt zelf je gedachten.
Probeer het, en anders een therapeut zoeken die dit kan behandelen. En dat kan niet iedereen. Sterkte!

Heel herkenbaar.

ben je een bewust en waarschijnlijk hooggevoelig mens? Dat is een talent maar zeker in de eerste helft van het leven vooral lastig.

Leer jezelf accepteren, liefhebben (Kristin Neff Self compassion), Mindfulness om meer geluk in het nu te vinden en uit je hoofd te gaan en zoek een zinvolle levensinvulling waar je gebruik kunt maken van drijfveren en bewustzijn. Met Voice Dialogue Therapie kun je leren om met nieuwsgierigheid naar jezelf te kijken en de verstoten delen van jezelf weer tot ontwikkeling te brengen. Een aanrader!

Heel herkenbaar dit soort paniek. Het helpt mij dan om te bewegen. Ik vind het bijvoorbeeld fijn om te gaan wandelen, wel met iemand erbij want dat voelt net wat veiliger. Misschien helpt dat bij jou?

Accepteer dat je deze klachten heb en stop met vechten.
Het gaat echt over.
Neem de medicatie voor enige tijd want zo bouw je wat reserve op.
Verzet je geest door iets te ondernemen, wandelen, sporten enz.
Ga lekker naar buiten en leef als een vlinder.
Sterkte, komt goed!

Heel herkenbaar dit soort paniek. Het helpt mij dan om te bewegen. Ik vind het bijvoorbeeld fijn om te gaan wandelen, wel met iemand erbij want dat voelt net wat veiliger. Misschien helpt dat bij jou?

Je had op mijn verhaal (397) gereageerd. Jouw verhaal klinkt ook heftig. Ik begrijp je helemaal. De medicijnen hielpen bij mij ook niet echt goed. De eerste keer ben ik er vooral vanaf gekomen met behulp van een goede SOLK psycholoog en vanwege het feit dat we plotseling voor mijn ouders zorg moesten dragen. Op 1 of andere manier is toen bij mij de knop omgegaan en had ik geen tijd om met mijn angsten en pijnen bezig te zijn. Het is jammer dat er zo iets heftigs als met mijn ouders (ze zijn inmiddels helaas overleden) moest gebeuren om de knop om te kunnen zetten. Ik denk dat voor mij het beste werkt om van die bank af te komen, me ergens op proberen te storten en door de pijn heen te gaan. Dat lukt me momenteel echter nog niet zo goed. Ik weet niet of dat voor jou ook zou werken? En heb je ook een psycholoog gesproken die gespecialiseerd is in psychosomatische klachten? Ik vond dat destijds wel helpend, het wordt dan duidelijker hoe het brein en pijn met elkaar in verbinding staan en dat angst pijn vaak versterkt. Zolang je angst hebt, heb je spanning en dat houdt de pijn in stand. Ik weet het zelf ook, nu nog die knop omzetten.

Super bedankt voor je reactie. Ik heb nog niet met een solk therapeut gewerkt, omdat er geen in de buurt zit en ik niet zelf durf te rijden in deze toestand. As donderdag ga ik botox injecties in mijn bekkenbodem krijgen. Ik hoop dat hiermee de spanni ng en pijn in dat gebied weg gaat en ik me kan concentreren op mijn mentale stuk. Ik ben bezig met een opname in een kliniek in Portugal, Villa Ramadas. Deze krijgt erg goede recensies op zorgkaart Nedetland.
Ik heb inderdaad moeite met uit bed komen en van de bank af komen. Zie overal tegenop als een berg, maar ga toch bijna dagelijks wandelen en doe wat dingetjes in huis en boodschappen. Maar er zijn ook dagen dat het helemaal niet lukt. Spijtig te horen dat je ouders zijn overleden. Voor hen zorgen was een doel voor jou. Zonder een doel zijn we stuurloos en blijven we in de problemen hangen. Ik weet er alles van, maar vraag me af hoe ik eruit kom. Ik wens je veel geluk.

Ja, jezelf activeren blijft lastig als je zoveel klachten hebt. Hopelijk helpt de botox tegen de pijn. Opname in een kliniek in Portugal klinkt ook interessant.

Ik hoop dat het snel beter gaat met je, heel veel succes en geluk gewenst!

Hoi Veugi,
Ik herken je klachten, het is een drama. Zie mijn verhaal 399. Ik weet helaas ook niet hoe ik de cirkel moet doorbreken. Bij mij hielp medicatie helaas niet, maar div therapievormen ook niet.

Wat je kunt proberen is hartcoherentie training. Ik ben er nu 3 weken mee bezig, dus kan er nog niet heel veel over zeggen. Het gaat pas na ong 6 weken werken. Je beïnvloedt hiermee je zenuwstelsel, geeft het rustsignalen. Ik doe het 2 x 10 min per dag, soms nog een keer extra.

O, dat is een goeie tip, ga ik zeker proberen, dank je!

Hoi Anne,
Ik heb net mijn verhaal geplaatst, wat in veel opzichten lijkt op dat van jou. Ik heb div. antidepressiva geprobeerd, maar niets sloeg aan. Mag ik vragen welke medicatie jij kreeg?
Heel veel sterkte met je herstel.
Liefs, Rosa

Ik heb zelf geen cognitive gedragstherapie gehad, maar ik weet er door mijn opleiding (sociaal pedagogische hulpverlening) wel veel vanaf.

Ik heb zelf last van angst en paniekaanvallen en probeer in die gevallen de theorie van cgt toe te passen. Dit houdt in dat ik mijn negatieve gedachtes bij langs ga en nadenk of dit wel klopt en of er ook een positievere gedachte is die ik zou kunnen hebben. Heel kort gezegd dan.. ;) zelf vind ik cgt erg prettig. Ik ben nu in traject bij een POH GGZ en zij motiveert het gebruiken van cgt ook bij mij.
Vaak zijn het negatieve gedachtes die de angst bij mij oproepen.

Iets anders wat mij soms helpt zijn ademhalingsoefeningen. Door via de buik ipv de borst te ademen wanneer ik paniek voel opkomen, zakt de paniek meestal weg. Hierover is veel te vinden op het internet!

Ik snap dat je liever geen medicijnen gebruikt. Maar geloof me dat medicijnen soms erg goed kunnen helpen. Ik ken veel mensen die met medicijnen goed functioneren, maar die zonder die medicijnen te angstig zijn om het huis uit te gaan. Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar ik wil alleen zeggen dat medicatie niet altijd slecht hoeft te zijn!

Hopelijk heb je iets aan de cgt en de medicatie. Ik wens je heel veel succes en hoop dat je je straks beter voelt. Ik weet hoe naar het is om angstig te zijn en om paniekaanvallen te hebben, maar dit zijn dingen die je kan overwinnen en waar je mee kan leren omgaan.

Groetjes en liefs,

Ik weet precies wat je voelt.

Ik heb de zelfde vanaf 2001 tot heden.Nog nooit op vakantie geweest en woon sinds 2008 in de buurt van het ziekenhuis.Niet te geloven.Vaak naar de spoedeisende hulp en dan weer naar huis.

Ik ben regelmatig opgenomen geweest maar tot nu toe geen positieve resulaten geboekt.Ik ben nog steeds onder behandeling maar het wil gewoon niet lukken.Ik denk dat ik op het gegeven moment gek word.

Hoi,

Ook ik ben helaas goed in piekeren en met momenten last van veel angst (door traumatisch verleden).

Ikzelf slik geen medicatie maar heb wel therapie elke week wat erg prettig is en zit in een zelfhulpgroep voor mensen met angs en paniek.

Misschien is dat ook iets voor jou voor erbij?

Lieve groet,Eva

Heb ook al vele jaren last van de angst... neem al 10 jaar Venlafaxine , maar begin volgende week met therapie en als dat nog niet voldoende is ga ik in dagbehandeling

Cognitieve therapie werkt goed. Maar door bepaalde omstandigheden duurde dat voor mij niet lang omdat ik meer problemen heb het hielp tegen depressie. Maar niet voor mijn angsten paniek. Pers heids stoornis. Ik heb dit van af mijn 40e en ben nu 68. Ik zoek mensen met dezelfde problemen. Zodat we elkaar kunnen helpen. Misschien Sam 'n dingen ondernemen. Alleen ga je niet zo snel weg. Ik woon in castricum. Je kan me berijk en op cobykroone@gmail.com. Ik hoop op heel veel reacties. Sterkte.

Ik heb de training gedaan. Het heeft mij niet echt geholpen

Hoi,

Wat slik je voor medicijnen.

Ik heb ook een angststoornis gegeneraliseerd ik ben ontzettend bang voor de dokter en om ziek te worden. Hierdoor krijgt mijn lichaam allemaal symptomen. Momenteel lig ik ook ziek op bed daardoor.. ik schaam me best wel. Ik zou zo graag normaal Willen zijn. Wat is jullie ervaring met medicijnen?

Hoi!

Ik heb vorige jaar een soort van burn out (28 jaar) gehad gevolgd door paniekaanvallen. Ene al intenser al de ander. Eerste 2 weken thuis in bed gelegen. Erna direct hulp gezocht. Eerst bij de huisdokter die me doorstuurde naar een relexatie therapeut. Dit hielp om alle lichamelijke sensaties weg te nemen in de mate van het mogelijke. Dat was echter enkel een tijdelijke oplossing aangezien het door mentale onderdrukking kwam.

Daardoor in combinatie met relexatie en medicatie naar een psycholoog beginnen gaan. Na 8 maanden zo goed als volledig verlost van de paniek aanvallen en extreme spanning.

Maar sinds de Corona crisis terug last beginnen hebben maar nooit zo erg als in het begin. Het betert dus met de tijd maar er is tijd voor nodig. Ik heb zelf 3 jaar op adrenaline gewerkt en geleefd en daarom "betaal" ik hier nu de prijs voor. En gelukkig maar , want het is een bescherming van je onderbewuste.

Een grote tip of leuze die ik voor mezelf stel: time heals all wounds.

Hoi,

Ik ben een vrouw van 36 jaar en ben 8 jaar lang hypochonder geweest. In deze tijd hebben erge en minder erge perioden elkaar afgewisseld. Bij mij was er de constante angst om MS of ALS te krijgen.
Tot het moment dat ik er niet meer tegen kon. Ik kon niet meer functioneren.

Ik heb toen contact opgenomen met een hypnotherapeut. Ik heb een afspraak gemaakt voor een hypnosesessie van 1 uur in totaal. En sindsdien ben ik van mijn hypochondrië af!! Wat een opluchting!! Mijn angst compleet weg!! Ik ben nog steeds alert op mijn lichaam, maar de angst die voorheen kwam kijken bij alles wat voor mijn gevoel afwijkend was aan mijn lichaam is compleet verdwenen!!
De reden dat ik dit schrijf is om iedereen die kampt met angst te helpen ervan af te komen. Het maakt niet uit welke angst je hebt, het werkt tegen elke vorm van angst! Het werkt echt! Ik heb het zelf ervaren. Hypnose is voor veel mensen nog onbekend, maar zeker de moeite waard om je erin te verdiepen! Geen langdurige therapieën, geen medicatie!
Hypnose is veilig en werkt snel. Tijdens hypnose worden als het ware je gedachten en gewoonten gereset naar de periode vóór je angst. Je bent tijdens de sessie volledig bij kennis en hebt zelf de controle. Mensen, verdiep je hierin, zoek een gecertificeerd hypnotherapeut bij je in de buurt en probeer het! Baat het niet, schaadt het niet!

Succes!!

Nou bij mij is hypnotherapie en EMDR toegepast, omdat ik me altijd zo onzeker voelde, teveel andere mensen hielp en daardoor over mijn grenzen ging.
Tijdens de hypnotherapie zijn er jeugd trauma's naar boven gekomen, maar sindsdien ben ik een emotioneel wrak. Ik huil constant en ben heel angstig.
Het werkt dus niet altijd goed. Ik zit aan de kalmeringstabletten en ben angstig voor de lieve man die al 35 jaar in mijn leven is en onze relatie mij altijd een veilige basis .

Zeg niet "helaas" heb ik er medicijnen voor. De medicatie stel je in staat om verder te gaan met de therapie zonder dat de angst overweldigend wordt.
Sterkte
Sini

Na het overleden van mijn ouder! Heb ik angst gekregen . Zo erg dat ik het de hele dag door heb. Paniek angst,negatieve gedachten en hyperventilatie hele dag door. Het is nu 2,5 jaar geleden. Eerst heb ik sertraline tegen depressie en angst. Heeft even geholpen maar toen na 6 maanden gestopt. Ging even goed en weer terug. Ik heb een afspraak staan met ggz om met een psycholoog te praten. Ik loop ook bij de fysiotherapie.

Als jij je herinneringen zou kunnen uitsluiten, zou je dan nog last hebben van overmatige angsten.

Ik weet dat het niet leuk is om aan medicijnen te gaan. Maar soms ben je met medicatie gewoon een gelukkiger mens. En dat is toch wat we willen? Voel het niet als falen, maar als werken naar een meer gelukkige jij.

Ik heb ook van alles geprobeerd, mindfullness, yoga en meditatie. Als het opkomt is het zo heftig dat inmijn gedachten en staat van zijn niet kan “overschrijven” door oefeningen ed. Ik weet het echt niet meer.

Ik denk altijd minste dat ik me ziek voel denk ik al dat ik kanker heb ik weet niet wat ik moet doen

Sinds kort ook de diagnose piekerstoornis. Sinds maart zit ik in een burn out. Bij de psycholoog gekomen en zo op dit nu uitgekomen. Begonnen aan een training online en fysieke gesprekken. Ik ben zo moe van het piekeren en van de mensen die zeggen maak je niet zo druk. Alsof het een keuze is..

Hallo, ik heb ook last van dwang- en piekerstoornis en ben op zoek naar een zelfhulpgroep in West-Vlaanderen, alleen verwerken is heel moeilijk.

Hallo, ik ervaar angst en paniek bij de minste lichamelijke klachten. Zoals bijv vannacht. Ik schrik wakker, krijg bijna geen lucht en kom in een aanval. Heb de hele nacht wakker gelegen omdat ik het gevoel had, dat ik benauwd was. Ben dan bang dat het gevoel niet weg gaat. Nu ben ik zo op mijn ademhaling aan het letten dat het onprettig voelt om uit te ademen en ik daar een benauwd gevoel van krijg. Heel vervelend. Zit het in mijn hoofd? Of voel ik me echt benauwd. Ben inprincipe fit, en heb geen overgewicht. Gr.

Ik heb ook angststoornissen en paniekaanvallen en Dwangstoornis straatvrees bang in openbare ruimtes bijvoorbeeld winkels en restaurants en bars en clubs en discotheken en kroegen activiteiten of sportverenigingen en evenementen café restaurant bioscoop overal waar mensen komen ben ik angstig

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Ik word s'morgens wakker en heb dan gelijk angst gevoelens neem dan 1/2 tabletje in en dan is het alleen de vraag gaat de hele dag goed of ik voel overal wat en ga aan het piekeren.Ik ben veel aan het wandelen .De ene keer helpt het wel andere keer niet.Door al dat gewandeld heb ik nu last van overbelaste pezen en spieren.Ik mag nu een 1/2 uur fietsen per dag.Wat ik wil is van die angsten af.Binnenkort een afspraak met een psycholoog hopelijk brengt hij verbetering.Nog even dit in mijn jeugd heb ik dit ook al meegemaakt heb toen ook therapie gehad 16 sessies gehad en ik kwam erover heen.Maar ze vertelden er wel wel bij dat het terug kan komen en dat is nu bij mij gebeurt blijkbaar.Ik probeer positief te blijven denken zodat ik er toch weer boven op kom.Ik hoop dan maar dat de gesprekken met de psycholoog helpen. Zijn er nog meer mensen met dit probleem?

Ik word s'morgens wakker en heb dan gelijk angst gevoelens neem dan 1/2 tabletje in en dan is het alleen de vraag gaat de hele dag goed of ik voel overal wat en ga aan het piekeren.Ik ben veel aan het wandelen .De ene keer helpt het wel andere keer niet.Door al dat gewandeld heb ik nu last van overbelaste pezen en spieren.Ik mag nu een 1/2 uur fietsen per dag.Wat ik wil is van die angsten af.Binnenkort een afspraak met een psycholoog hopelijk brengt hij verbetering.Nog even dit in mijn jeugd heb ik dit ook al meegemaakt heb toen ook therapie gehad 16 sessies gehad en ik kwam erover heen.Maar ze vertelden er wel wel bij dat het terug kan komen en dat is nu bij mij gebeurt blijkbaar.Ik probeer positief te blijven denken zodat ik er toch weer boven op kom.Ik hoop dan maar dat de gesprekken met de psycholoog helpen. Zijn er nog meer mensen met dit probleem?

Welke angstremmer

ik herken jou angst . zelf heb ik afgelopen jaar er ook erg veel last van gehad en geloofde meteen als ik wat zag over een 3de wereldoorlog of kernwapens raakte ik meteen in paniek.
Helaas zijn sommige mensen hier op social media opzoek naar views en fame , waardoor ze dit soort vervelende en enge dingen zeggen zonder dat er enige logica achter zit of ze verdraaien het verhaal.
zelf ben ik helderde kunnen gaan nadenken en logischer sinds ik het account op tiktok heb gevonden zijn username is : count Daedalus

deze man uit Engeland weet heel veel dingen over dit soort onderwerpen en hij weet ook waar hij het over hebt zonder bangmakerij. hij doet ook vaak uitleggen waarom de meeste dingen die je op social media ziet niet waar zijn.
voor mij heeft het enorm geholpen deze videos en duidelijke uitleg .

en vergeet niet dat het oke is om soms bang te zijn want we hebben nou eenmaal gekke leiders op deze wereld .
ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt !

groetjes, anoniem

Beste anoniem dank je wel voor je bericht . Misschien kunnen we mail contact hebben. ? . Helaas is mijn Engels niet zo heel goed
Dus is zijn account op Tiktok.geen optie .

Want hoe reageert hij nu dan op alle ontwikkelingen en berichten die op de media geplaatst worden

Beste ikke,


Natuurlijk is een oorlog vreselijk.
Probeer hier toch afstand van te nemen, je hebt er immers geen invloed op.
Lees er niet teveel over want dat maakt je onrustig.
Er komt heus een oplossing daar en er zal vrede komen.
Volgens mij ben je een gevoelig persoon en dat is een goede eigenschap.
Alleen kan het vaak ook tegen je werpen , gevoelige mensen hebben het vaak erg moeilijk.
Wees trots op jezelf, zeker in deze harde maatschappij.


Laat die angsten los en leef als een vlinder.
Sterkte

Hey, bij mij precies hetzelfde. Enorme angst om dood te gaan nadat ik een half jaar geleden een joint rookte met een vriend van mij. Heb toen 3 uur lang angst gehad dat ik dood ging met epileptische aanvallen erbij terwijl ik dat nooit eerder had gehad. Het enige wat ik kan aanraden is als je die enorme angst weer op voelt komen is voor jezelf herhalen dat er helemaal niks aan de hand is en erkennen dat het allemaal tussen je oren zit. Als je meegaat in je angst wordt het alleen maar erger. Vooral niet gaan letten op elk klein pijntje die je voelt want dat brengt je alleen maar in een negatieve spiraal. Oh en nog een tip voor als je ooit nog een joint wilt roken; doe het in een omgeving en met mensen waar je je 100% veilig voelt!!

Hier hetzelfde verhaal. Een keer een joint gerookt (in de stad) en in een enorme paniektoestand terecht gekomen dat tot de volgende ochtend duurde, ik voelde me ook niet mezelf op dat moment. Daardoor een angststoornis ontwikkeld. Ik vraag me wel eens af of het nooit naar boven zou zijn gekomen, als ik niet die joint had gerookt

Bij mij ook hetzelfde verhaal. Lees dat toch best veel, dat de angststoornis is begonnen met een blowtje dat verkeerd valt. Bizar eigenlijk dat daar zo weinig bewustzijn over is in onze samenleving. Blowen is gewoon legaal en lijkt zo onschuldig… Ik ben er vanaf gekomen door middel van cognitieve gedragstherapie. Het was niet makkelijk, heb het heel zwaar gehad. Toen m’n paniekaanvallen waren verdwenen nog een jaar lang met een zenuwachtig gevoel rondgelopen. Echt om gek van te worden, dacht dat het nooit meer over ging. Maar is ook gebeurd! Veel sterkte iedereen!

Hey cris,

Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat met je:( is zo herkenbaar dit. Als je behoefte hebt aan een gesprek met iemand die het zelfde meemaakt dan sta ik er open voor. Ik merk zelf dat als ik er over praat het dan een stuk beter gaat.

06- **********

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

ik herken me hier wel in! en kan soms ook schrikken van mijn eigen gedachten. niet meer jezelf zijn en bang zijn dat je moet worden opgenomen. heel herkenbaar!

Hoii!
Ik herken mij echt in jou verhaal vooral dat laatste.. zelf ook pas moeder geworden en door de docus die ik gezien heb mijn onzeker heid ook een intense angst geformd om een gevaar te kunnen zijn.
Maar ik denk dat we even moeten beseffen als we dat zouden willen doen we niet bang zouden zijn :). En het ook dan als een gruwelijk persoon gedaan te hebben.
Ik weet het je gedachten en angst laten je soms twijfelen en het is niet makkelijk.
Als we elkaar blijven steunen komen we er vanzelf

Na jaren angst stoornis hyperventilatie nu al 9 jaar antidepressiva
Voel me heel goed en rustig!
Ben blij dat ik ermee begonnen ben!

Hoi!

Ik herken mij hier ook in. Bij mij was de trigger een traumatische ervaring van vroeger, nooit over m’n emoties gepraat, kraakte regie schappen en toen kwamen die vervelende gedachtes opeens opzetten. Ik ben daar toen zelf uitgekomen (nooit over gepraat). Alleen heb ik het afgelopen jaar weer heel veel stress gehad & kwamen de angsten en gedachten weer opzetten. Daar weer erg van geschrokken en zo krijg je een visiueze cirkel.. Wel op het punt gekomen dat ik er klaar mee ben en ik heb nu besloten om weer in therapie om dit nu echt met een keer goed met een professional aan te pakken.

Je bent niet alleen en je bent ook niet gek!
Sterkte!

Hoi,

Ook voor mij is dit heel herkenbaar. Ik zit momenteel zelf in situatie die ervoor heeft gezorgd dat ik niet meer op een natuurlijk manier kan slapen . De hele dag door ben ik aan het piekeren en dat gaat door om het moment dat ik in bed lig en mijn ogen sluit. Daarnaast word ik soms overvallen door angst. Door de hele situatie zit ik momenteel gedwongen thuis (ik heb me ook ziek gemeld bij mijn werkgever) en omdat ik niet kan slapen én ik geen dagbesteding/afleiding heb duurt een dag heel erg lang. Op dit moment slik ik oxazepam zodat mijn lichaam kan ontspannen en ik toch 6 uren kan slapen. Mijn hele leven is ontregeld en ik kan nergens meer van genieten. Ik merk dat ik een erg kort lontje heb. Ik heb het gevoel dat mijn gezin hier ook onder ondanks dat ik heel goed kan praten met mijn vrouw. Ik ben in behandeling bij een psycholoog maar ik vind het een beetje zweverig en ik weet niet of het advies dat ze geeft mij zal helpen. Ik heb vertrouwen dat ik m.b.v. God eruit zal komen.

Als je vertrouwt op de Heer Jezus zal je eruit komen! Ik kan van ervaring spreken , heb in de duisternis gezeten , kan er een lang verhaal van maken maar ik wist dat de Heer mijn redder is , het Licht van de wereld en de duisternis zal overwinnen en Hij houdt van zijn kinderen , Hij laat je niet alleen , nooit !!! Hij is trouw , geef je leven aan Hem , heef al je zorgen aan Hem en Hij zal je rust geven ! Ik ben nu met Zijn hulp al een jaar zonder medicatie , vr angst. Herken al jullie verhalen. Maar God wil jou hieruit halen. Spreek met Hem hierover , lees je Bijbel , het Woord dat leven geeft en hoop ! Hij ziet jou pijn , Hij houdt van je. Ik hoop dat ik je kan bemoedigen , vertrouw op Hem. Hij is zo liefdevol en genadevol , elke kracht van de duisternis zal moeten wijken! Zeg gewoon , Heer , ik kan niet meer , ik geef mijn leven , angsten , zorgen , aan jou. Ik wil je leren kennen , vul mijn hart met jou liefde , en leidt me de weg naar bevrijding. Hij is de Weg , de Waarheid en het Leven ! Je zal verandering zien , Hij beantwoordt elk gebed ! Hou vol , veel moed en sterkte in de Heer Jezus. Er is hoop ....

Heeft iemand positieve verhalen om hieruit te komen

Hallo Corrie ,

ik ben op dit moment bezig met ademhaling oefeningen, en het werkt een beetje maar positieve verhalen vind ik ook niet echt en dat is wat mij ook zo bang maakt.


om elke week de dood in de ogen te kijken is zo naar

Hey, ik heb precies hetzelfde echt, ik ben zelf 22 jaar. Maar wat je zegt komt me heel bekend voor.
En inderdaad, we zijn niet alleen! We komen er allemaal sterker uit al heeft het tijd nodig!

Sterkte!

Ik herken dit heel erg wat je schrijft
Niet geholpen worden en vol gestopt worden met pillen
Elke dag moeten overleven en niemand die je begrijpt

Ik heb dit ook en bij mij is het gekomen doordat mensen in mijn gezin vroeger niet positief waren in hun opmerkingen.
Nu ik in beeld heb dat ik wat dat betreft niet veilig ben opgegroeid begrijp ik mijn angst voor groepen mensen nu ook beter. Dat helpt.
Bij ADF stichting praat ik hierover met lotgenoten.

Beste Joop,
Ik heb dit ook gehad en extreem ook. Van zweten, rode worden en trillen. Ik heb elke keer een beetje bij beetje de angst overwonnen. Hoe ik dat heb gedaan? Allereerst gelet op mijn ademhaling. Ik ging eerst rustig ademhalen en mijn lichaam laten ontspannen en tijdens het vergaderen keek ik naar een bepaalde punt wat mij een veilig gevoel gaf. Tegenwoordig durf ik in een grote groep te spreken en vragen.

Hey Joop,

Ik heb zelf precies hetzelfde probleem. Ik kon voorheen in groepen totaal niet functioneren en eigenlijk werd het steeds erger. Inmiddels kan ik weer zonder problemen afspreken met mijn vrienden maar op werk gebied heb ik mezelf nog niet onder controle. Ik zou graag met je in contact komen om verhalen te delen als je dit ook wilt

Groetjes van Romy

100% herkenbaar. Ik ben er achter gekomen na jaren therapie dat ik zo nerveus ben omdat ik erg snel de (onbewuste) angsten van anderen oppik (bvb hun woede, ergernis, frustraties), waardoor ik zelf super angstig wordt. Tegenwoordig gaat het beter en kan ik de angst beter bij de ander laten en ben daardoor veel meer op mijn gemak met mezelf in groepen.

Hoi, ik heb dit ook. Ik heb het bij onbekende en bekende. Ik raak al in paniek bij de gedachte dat ik iets moet gaan vertellen, zelfs een 'gezellig praatje' met mijn schoonouders geeft al rode vlekken, droge mond, trillen.. ik schaam me kapot en weet totaal niet hoe ik er mee om moet gaan !! Ik zou graag in therapie willen maar ik lees allemaal verhalen dat je het toch zelf moet doen.. maar hoe dan ?

Ik heb hier op het moment echt heel erg last van. Niet van het zweten, maar blozen. Zowel privé als op mijn werk. Heel vervelend. Flinke bloosangst dus en ook angst voor de angst. Ik heb het ook bij mijn schoonouders gehad. Heel herkenbaar. Tijdens grote belangrijke vergaderingen op mijn werk ging ik trillen en blozen. Maar tijdens vergaderingen die ik had toen ik nog werkte in de kinderopvang had ik er geen last van. Hoe dan?! Ik zou graag in contact komen met lotgenoten. Op deze manier kunnen de klachten denk ik al een stuk afnemen voor beide partijen omdat je het gevoel krijgt dat je niet de enige bent met dit probleem.

Ten eerste kippevel om te lezen dat je niet alleen , gek of elders bent maar lotgenoten ontdek

Ik heb exact hetzelfde probleem al meer dan 10 jaar , ook angst blozen zweten hartkloppingen voornamelijk in ov supermarkten en werk

Dit hindert veel stappen in het leven contineu het bloosen wat nu angst is geworden voor buiten zijn en bang wat mensen van je denken . Waardoor je situaties creeerd waarvoor je je nog meer schaamt. Ik ben sinds kort in therapie en dit ook is moeilijk want had dit als kind nooit maar ook ik heb geleden aan veel traumatise gebeurtenissen.

Nu al bevestiging dat het deels daar aan kan liggen en deel ook het verhaal van veel vernederd te zijn waardoor ik heel o zeker ben in groepen.

Mijn manier voor vermindering was dacht ik juist naar buiten gaan en de menigte opzoeken al ben ik erna helemaal niets meer waard.. maar probeer ook adem oefeningen maar merk dat dat per situatie zo plotseling soms ook moeilijk is

Wie heeft meer tips ik ben er nog lang niet en gun iedereen een angst vrij bestaan

Je bent zeker niet alleen

Je zou eens kunnen proberen als ze dat wilt ergens koffie drinken en dan oo een tijdstip dat er weinig mensen er zitten, en dan zover mogelijk van andere mensen gaan zitten
dan iets lekkers bij de koffie,, /thee nemen
vooral iets erbij nemen wat je vriendin erg lekker vind en hooen dat ze gaat verhaal gaat vertellen vertel ze niks erover dan hebben jkie hopenlijk het samen even gezelig, zodat ze misschien even uit haar angst komt of wat minder is en geef ze onder de koffie een cadeautje, wat zij leuk vind of waar haar intresse ligt hoeft maar iets kleins te zijn hoor zodat je vriendin,merkt dat je om haar geeft, je geeft haar een bossje bloemen, misschien denkt ze( als dat haar lukt om nog zo te denken) iemand denkt aan mij en ik kan mijn verhaal kwijt of ze dat wilt weet ik natuurlijk niet mee te gaan ergens wat te drinken

En ik weet natuurlijk niet waar ze woont of aan het water ergens wat drinken dat ze even helemaal weg is of een picknick organiseren samen op het strand of in het bos wel zoveel mogelijk als lukt niet te dicht bij andere mensen gaan zitten messchien dat ze dan haar verhaal wel een beetje kwijt wilt dwing ze niet om erocer te praten even weg vind ze messchien ook al leuk,


of huur een klein bootje, neem dan wat lekkers mee weet niet of je vriendin in een bootje durf te stappen, wind en water geeft vaak wat meer afleiding hoop ik teminste voor je vriendin, dan heb je haast geen mensen dicht bij haar dan alleen jou, op het water geeft misschien een klein beetje meer afleiding voor haar en wilt ze misschien iets erover vertellen niet dwingen om te praten, beetje gezelligheid voor je vriendin vind ze misschien ook al heel erg fijn

sterkte ermee!!

Vandaag een afscheid van een collega, sta je met een aantal collega's in een rondje, verschrikkelijk! Ik weet mijzelf geen houding te geven, erg gespannen en hoe meer ik wil dat het stopt hoe erger het wordt. Durf ook niemand aan te kijken, Heel vreemd, want ik ben altijd sociaal in omgang. Ik heb deze klachten al jaren en het is echt om gek van te worden, maar ik laat het toe, ben er daarna boos over en ga weer verder. Graag kom ik in contact met lotgenoten die soortgelijke klachten hebben.

Het is ongekend dat na alle jaren leven in angst het moment er is dat ik 10 x mijn verhaal lees,
Ten eerste liefde voor de mensen hier want weet als geen ander hoe leven met angst is..
Dit platform is alweer een stap omhoog en jullie verhalen geven me kracht door te gaan.

Ik ben een creatieve artiest en mensen mens die sinds klein af aan mensen help en snel naïef ben in andermans belangen..
Ik heb voor groepen gestaan en was altijd erg aanwezig. Totdat ik angst kreeg waaronder hartkloppingen blozen vlekken in de nek en vooral angst alsof ik iets heel ergs heb gedaan ofzo terwijl ik goed leef en goed ben voor andere mensen. Wie ik ook tegenkom jong oud lief of niet ik krijg meteen een hittegolf schrok door me lijf alsof me lichaam me waarschuwt voor gevaar maar dit is bij iedereen behalve me partner.

door deze angst kan ik weinig meer en isoleer mezelf om maar geen angst of paniek te voelen en dit als ik elke maand 6 uur in de trein moet zitten en het sloopt me..
Ik voel me erg onzeker en anders dan iedereen alsof ik minder ben. Ik heb veel traumatische ervaringen zoals geweld en misbruik meegemaakt en ook altijd vernederd als klein kind. Toen ook me moeder overleed en me stiefvader zelfmoord pleegde is alles veranderd

Ik kan niet eens met 3 personen praten of ik kon weer in de paniek fase waardoor ik denk dat mensen me zien en weten wat me is overkomen en dit geeft me heel veel schaamte

Psycholoog zegt anders ademen en de denkwijze omzetten maar doe dit steeds maar tevergeefs en doe dit in combinatie met meditatie maar ben ook hsp en krijg diverse dingen door op spiritueel gebied wat me ook moe maakt zo voel ik ineens een hele energie stroom over me heen gaan en zie onbekende of bekende personen als een image in me hoofd naast dat ik weet dat ik spiritueel ben gaf dit me nooit veeel angst maar meer angst voor het onbekende maar dit werd gewenning de symptomen die ik beschreef zijn nu dagelijks door en door..eerlijk gezegt heb ik de gehele dag angst om weer vernederd te worden en dit komt met vreemde gedachtes omdat ik probeer mezelf te helpen want ik hoef niet bang te zijn en word nu liefdevol ontvangen door naasten maar toch wil me lijf toegeven aan negatieve angst, ik heb sinds kort pillen maar die moeten het werk nog doen maar wil er voor me gezin zijn zoals het hoort maar elke stap is een te grote stap.
Ik daag mezelf continu uit met diverse sociale banen die me ook lukken als ik 1 op 1 bel of praat met mensen dan voel ik me in me kracht en zeker. Zelfs met video vergaderingen krijg ik complete paniek waardoor ik een blackout ervaar en rood zwetend naar mezelf zit te kijken.. ik lees veel ervaringen maar wie kan me de eerste stap vertellen of welke richting ik op moet want ik ben bang dat ik zo niet oud word met alle stress. Ook voel ik me heel erg onzeker bij kinderen en is hun energie vaak te zwaar voor mij.. dit alles had ik vroeger niet en hielp ik juist mensen met problemen.
Ik hoop dat iemand wat verlichting kan geven en gun iedereen hier een leven zonder angst .

En dat lukt allemaal zo gemakkelijk?ik hoop het ,in ieder geval de beste wensen in 2023

Ook van hier uit de beste wensen natuurlijk maar,ik had eens graag geweten hoe je dat doet. Lees daar voor mijn verhaal eens mvg Jan

Zoek God op en weer dat dit leven maar tijdelijk is.

ik hoop dat God mij helpt!!!!
ik bid elke d dag tot Heilige Maria en de Engelen

Ik denk dat dat hele normale gevoelens zijn als je ouder wordt/bent. Ik ben 70 jaar fysiek niet zo goed en ik weet dat ik in de herfst van mijn leven zit. Toch probeer ik leuke dingen te doen en vooral bij de dag te leven. Vroeger was alles op de toekomst gericht. Nu op het hier en nu. Ik hoop dat je rust vindt.

Het gaat erom dat u Jezus Christus aanneemt als u persoonlijke redder en verlosser. De Zoon van de Almachtige God. laat u niet in met misleiding van satan. alleen Jezus is Heilig.
Alleen door door hem aan te nemen komt u bij God de Vader in de Hemel.
Alleen Hij is Heilig. Ik raad u aan om Jaap Dieleman te kijken op youtube ontzagwekkend nieuws.nl Gods Zegen voor u

Ook nog 22 maanden klinische psychotherapie gehad.

Als het weer gebeurd dan kun je misschien voor een moment je voorstellen dat er echt een negatieve energie is (zonder er verder een verhaal van te maken of een verklaring voor te vinden). En in die belevingswereld kun je je dan voorstellen dat je die energie naar het licht stuurt. Zeg dat je geen behoefte hebt aan contact. Dat je de negativiteit het beste gunt en jezelf ook. Dat je graag rustig wilt slapen en dat het nu tijd is om weg te gaan, naar een lichte plek.

Ik zal graag met je in contact komen
Heb hetzelfde

Ik deed begin dit jaar een hartstilstand. Met reanimatie en een shock van AED-toestel ben ik er weer doorgekomen.
Ik moest wel een toestel laten inplanten om dergelijk voorval te voorkomen(ze hebben de oorzaak van het voorval nog steeds niet gevonden).

Na een zestal maanden begon ik symptomen te vertonen zoals jij beschrijft, licht in het hoofd, druk of pijn op de borst en daarbij dus een hoop angst.

Ik werd door de cardioloog doorgestuurd naar een psycholoog want fysiek verklaarde hij me kerngezond.
De psycholoog herkende meteen aan de symptomen dat ik aan chronische hyperventilatie leed. Ik ademde teveel in en te weinig uit wat resulteerde in duizeligheid, dat licht gevoel en druk op de borst.
Ik doe nu al een aantal weken ademhalingsoefeningen en ben van dat lichte gevoel en pijn in de borst vanaf. De angst blijft wel nog… maar ben blij van die symptomen vanaf te zijn.

Misschien ook eens iets om op te nemen met je arts?

Hallo Mime,
Wat goed en fijn dat je nu een psycholoog hebt waar je een goed gevoel over hebt. Dit is heel erg belangrijk.
Het niet kunnen omgaan met je emoties en dat ook nooit geleerd hebben, herken ik wel. Bij mij is piekeren een aangeleerde manier geworden om hier een soort van controle over te houden. Want als ik het met mn hoofd kan controleren hoef ik het niet te voelen en kan ik zelfs mogelijke angst situaties ontwijken. Dit kan een tijdje werken maar is ook doodvermoeiend. En uiteindelijk gaat dat gevoel toch wel weer opspelen want die laat zich ook niet weg stoppen.
Hoop dat de psycholoog je de juiste behandeling kan geven. Ik ben aan het leren om meer te durven voelen. Ik merk hierdoor dat de paniek, angst sneller weg gaat. Maar het is ook een proces van vallen en opstaan.

Sterkte en succes, goede hulp is belangrijke eerste stap voor een fijner leven

Hallo Laura,

Hoe is het nu met je?Ik hoop dat je je wat beter voelt,en de angsten minder zijn geworden.Heb je inmiddels de Emdr al gehad?Mocht het zo zijn dan hoop ik voor je dat het geholpen heeft.Ik zelf heb ook een angststoornis en ik zou heel graag in kontakt willen komen met andere lotgenoten.Ken jij lotgenoten die daar behoefte aan hebben?Of een stichting of een praatgroep waar je met anderen erover kan praten?Ik hoop op een bericht van je Dank je wel alvast.groetjes Ingid

Zo erg herkenbaar helaas. Lijkt alsof ik mijn eigen verhaal lees. De somberheid daardoor neemt steeds meer de overhand en nu eindelijk de stap gezet en therapeut gezocht. Hoop weer een beetje zonnige dagen te mogen zien.

Ik ben 48 jaar gelukkig getrouwd 2 kinderen 1 kleinzoon van bijna ander half jaar.
En me dochter is nu zwanger.
Ik heb eigelijk een zalig mooi liefdevol leven..
Maar dat verandere
Vorige jaar 26 januari 2020 ,
Met spoed op spoedeisende hulp terecht gekomen ivm lichte herseninfarct.
Lichamelijk mankeer ik gelukkig niks.maar heb wel , veel angst/paniekaanvallen er aan overgehouden.
Ergotherapie en psycholoog geweest.inmiddels aan de paratoxine.

Dit helpt natuurlijk wel.maar toch voel ik elke dag iets ..bv vaag gevoel in me hoofd, steken hart,tintelingen in lichaam ,buikpijn ect ect..
En dan is het binnen paar seconden zweten en rare gedachten ik ga dood.ik val zo neer..ect ect..

Deze dingen beheersen zo mij leven .
En kost me zoveel energie.
Ik weet dat ik door me herseninfarct gevoeliger bent voor drukte, geluid en dat me energie niet meer 100 procent.

Daar kan ik echt mee leven.maar de angst en paniekaanvallen niet!!!!

Het maakt mij moei en heel verdrietig!

Ik wil zo graag weer een leven zonder angst!
Heb hier echt alles voor over.

Ik voel me ook zo alleen op de wereld .alleen met deze rare gedachten.

Maar na het lezen van al deze verhalen besef ik dat ik niet alleen ben.sterkte voor jullie allemaal en wie weet kunnen we elkaar zo een beetje helpen door de herkenning..

Ik herken dat heel goed Claudia,
Na een verkeersongeluk met open been breuk, ging er van alles mis. Onwel na zoveelste antibiotica infuus. Shock doorgemaakt na ongeluk. Heet controle verlies. Als er iets onverklaarbaarst gebeurt met mijn lichaam krijg ik paniek . Van uitslag tot injectie .sterkte want er is zoveel onbegrip , mensen die geen angstoornis hebben zullen het ook niet kunnen snappen.

Iemand met bekend met ITB pro persona!
Vierdaagse van 9.00 tot 17.00 uur?
Ptss en paniekaanvallen