Angstaanval / Angststoornis - forum lotgenoten

Ik zit in een soortgelijke situatie.
Ik heb geen oplossing voor u, maar wil u wel het volgende meegeven; als uw broer staat ingeschreven als woningzoekende, dan is hij GEEN urgentiegeval.....
Dat ben ik inmiddels te weten gekomen....
Ik weet natuurlijk niet of hij in de gelegenheid is om te kopen ipv te huren. Inmijn geval is kopen niet meer mogelijk....en ben ik ook ten einde raad...t gaat om mijn zoon....

Heel heel heel herkenbaar!!! Alles wat je schrijft je lichaam geeft 1000 en 1 klachten je voelt je heel raar in je hoofd enz. De wereld is heel raar angstig. Ik ging bijvoorbeeld een rondje lopen drama. M'n benen worden zwaar ik wort raar ik me hoofd. Alsof je gek wordt inderdaad. Duizelig en dan angstig. De wereld is vreemd dat is zo zo eng. Het voelt alsof mijn hoofd aan de haal gaat met alles. Dood en dood eng. Heb ook baak nergens zin in ik weet niet waar ik mezelf moet laten wat ik moet doen enz. Zelfs douche is al moeilijk. Want ja de wereld is raar en ik heb veel lichamelijke klachten en ik ga denken en hup de paniek. Ik slik geen medicijnen maar loop wel bij een psycholoog

Antwoord aan tamara .het is idd allemaal klote op zijn Limburgs gezegd. Maar we moeten volhouden. Iemand die je begrijpt hoef je niet op te rekenen. Tenminste hier niet. Mischien wel op dit forum. Tis alleen jammer genoeg je geen contact kan leggen ter klachten uitwisselen enz .dus ja zo kan je wel je verhaal even kwijt. Hoe lang loop je al met deze klachten? En heeft de arts je geen medicijnen voor geschreven? Maar ik las dat je nog aan het werk was? Hoe verloopt dit .

Hoi anoniem,
We moeten volhouden inderdaad maar is er lastig. Iemand die je niet begrijpt snapt inderdaad niet wat je moeilijk doe. Ik heb gelukkig iemand in de familie die een soort gelijk iets heeft gehad dus daar kan ik wel mee praten en dat stelt me gerust.
Ik loop sinds augustus met klachten. Het begon me veel moeheid en slecht slapen. Toen een keer niet lekker geworden(blijkt achteraf een paniekaanval te zijn geweest). Heel de medische mallemolen ingeweest alles was prima. Toen begon het pas derealisatie, duizeligheid, zere slappe benen, raar dof hoofd, angst, paniek, extreem vermoeid, niet kunnen genieten, heel verdrietig, trillen, opgejaagd, hartkloppingen, druk op ogen, enz.
Reed zelfs geen auto. Sinds pas weer opgepakt en tgaat best goed. Nog geen lange stukken maar dat geeft niet. Fietsen en lopen is ook nkg erg moeilijk. Door de rare wereld.
Werken doe ik nog maar met moeite. Ik sta op en ga met alle moeite naar me werk kk sleep mezelf erheen. Soms is het afleiding en knap ik wat op de andere keer totaal niet. Soms is koffiezetten al teveel. Gelukkig kan en mag ik bij me werk weg als het niet gaat. Ik ben via de huisarts maar een psycholoog gestuurd ben daar nu 6x geweest en vind het fijn. Even alles eruit gooien.

Goedemorge deze ook aan tamara. zet het er maar even bij voor de volgende lezers. Nou wat een verhaal kon ik zo zelf er neer gezet hebben. Dat verhaal geeft de burger weer moet zeggen ze wel eens .lekker positief houden zo.hier is het nog niet zo positief maar naar dit te lezen fleur ik weer wat op.veel piekeren op zien tegen de dag die komen gaat .ja je kent het wel he. Maar goed dit te lezen van je .echt top hou vol .toch heb je dan op deze manier weer wat steun. En het niet slapen. Wakker worden midden in de nacht jaja .soms krijg je de dag nog niet eens mee.zal je berichtje eens na lezen als ik weer in een zwart gat zit.bedankt zeer confronterend mvg ..Limburg

Pfff herkenbaar ...ik al 5 jaar...idd zijn het stemmen of dwanggedachten...hier geen medicatie durf niet maar
dit is ook niet te doen .
Helaas geen tips heb ook alzoveel geprobeerd...niets helpt je hebt dagelijks geen gemoedsrust....zou er zo paranoïde van kunnen raken of dat het je achtervolgd...k.t angst.

Ja marjan. Je naam er maar even bij gezet,tis zwaar k.. je moet iets gaan doen,maar geen energie ,zak steeds verder weg om dat de vermoehijd niet vol te houden is .of je nu wil of niet tis slapen en nog eens slapen. Je staat konstand op aan en je gedachten gaan met je op de loop of dat je niet meer in de werkelijkheid zit. Je gaat er zelfs naar luisteren tenminste ik .het maak je kompleet gek.als of je er maar beter een einde aan kan maken lichamelijk en geestelijk gewoon kompleet op .dus in de overlevering stand dan maar weer.ik vraag me wel af hoe je dit al 5 jaar vol houden doet? Hier is de rek er wel uit na 3 jaar .de hulp die ik heb werk niet. Mensen om me heen hebben maar een opmerking of 2 ga naar buiten. En ik ben ook wel eens moe. Maar er zit een verschil tussen wel eens moe,en gewoon niet meer functioneren .ik raak er zo gefrustreerd van dat ik er wel klaar mee ben.tis me gewoon veel te zwaar. Om dag in dag uit bezig te zijn. Met de depresie. Burn out of wat dan ook .ben een a 2 uur wakker uit bed. En val da na weer kompleet urenlang in slaap, of ik nu wil of niet. De volgende klachten sluit ik dan maar mee af.
Uitgeput kapot moe
Gedachten beheersen je leven
Me afsluiten vd buitenwereld
Opgejaagd op gefokt
Alles is me te veel. Zal nu stoppen tis een hele was lijst
Mag je toevallig behoefte hebben aan een persoonlijk contact puur te hulp ondersteuning is dit welkom. Ook dus voor andere mensen. Al vaker is er hier oor voor. Maar weet niet hoe .op deze site mvg anoniem

Heel herkenbaar! Alles wat je hier geschreven hebt heb ik zelf last van gehad (3 jaar) nu heb ik nog een lichte vorm van klachten die komen en gaan. En dat opgejaagd gevoel is heel erg naar.. een van de ergste dingen die ik ooit heb meegemaakt, en ook de zware paniekaanvallen. Maar, het gaat over.. echt waar! Wees je klachten/gevoel de baas en het komt allemaal langzaam wel weer goed (kan wel lang duren trouwens) accepteren voor wat het is anders kun je veel er veel dieper in vast gaan zitten. Kan altijd erger

Sterkte

Je lampje gaat niet uit hoor maar het is wel akelig allemaal… Zelf gehad, elke dag dacht ik dat ik zou gaan sterven, en de uit knop werkte bij mij niet meer. Totaal geen rust meer zelfs in de rust stand begon ik uit het niks te hyperventileren, en veel pijnklachten uit het niks. Ik heb een jaar lang chronische hoofdpijn gehad toen het eindelijk wat rustiger werd in mijn lichaam.. en soms heb ik nog wel eens hyperventilatie maar dat duurt maar een paar minuutjes, voorheen de hele dag door en Had daardoor geen zin meer om te vechten om te overleven. Mocht van mij wel voorbij zijn, toen heb ik het allemaal maar over me heen laten komen en is het heel langzaam de betere kant op gegaan.. en ademhalingsoefeningen/naar de fysio heeft op langere termijn ook best goed geholpen en altijd fijn als je erover kunt praten waar je last van hebt en geruststellend :-)

Heel erg bedankt voor jullie reactie! Fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben en dat het bij jullie langzaam ook beter is gegaan. Hadden jullie ook zo raar hoofd? Zo dof, je voelt het gewoon opkomen je ziet dan niks meer zitten. En krijg overal last van.

Hallo, inderdaad heb in juni een heel felle paniekaanval gehad tijdens een feestavond, veel volk, felle lichten enz. Voelde me echt duizilig. Ben toen 1 maand thuis geweest. Sinds september ging het beter en onlzngs weer felle hartslag,paniekeren en licht in het hoofd alsof ik er niet echt ben. Dokter geweest, Zou tekort komen van vitamine D maar Jamie heeft geen tekort met deze weer. Nu probeer ik het gewoon een plaats te geven en lukt nog wel maar ben bang dat het weer zover komt als in juni. Maar ik zeg me dat het tussen mijn oren ligt en pratique erover met de personen die het kunnen behrijpen.

Onee ik ben dezelfde persoon van beide berichten maar ik had te vlug op versturen geklikt🤣 ja! dat is ook heel herkenbaar. Ik ben daardoor een tijdje bang geweest dat er iets niet goed was in mijn hoofd maar dat komt en gaat, soms heb ik een dof gevoel in mijn hoofd, vooral rondom het voorhoofd en bij de oren en soms een soort druk dat erop staat, ik krijg dan ook wel eens last van wazig zicht en het gevoel alsof ik er niet helemaal bij ben, alsof lichaam en hoofd gescheiden zijn ofzo. Ik kan het gevoel niet goed uitleggen. Het is een raar gevoel in ieder geval

@Anoniem
Precies dat alsof je lichaam van je geest scheidt en je gek wordt ofzo. Idd heel afwezig en in je hoofd omgeving is dan raar en angstig. Vreselijk is het.
Ook ik ben constant bang voor iets in me hoofd drama gewoon. En kk Google en dat moet je nooit doen!
Hoe ben jij van die nare gedachten afgekomen?

Hallo,ja Googelen deed ik ook bij elke symptoom. Dokter zei me toen,waarom ben ik zoveel jaren gaan bijstideren als je toch alles vindt op internet. Gelijk had ze wel. Bij ons zit het ook wel wat in de familie, mijn oudere zus heeft het ook wel andere symptomen of toch niet maar zij neemt gemakkelijk een medicatie om te kalmeren wat ik dan weer vermijd, probeer van mijn eigen te zeggen dat alles OK is. Maar ja soms heeft het tijd nodig. Het is gewoon lastig dat dokters zeggen dat alles OK is maar dat je eigen zo raar voelt. Dan denk je ben ik nu de enige.

Heel herkenbaar ik heb ook zulke paniekaanvallen dagenlang moet ik bij komen. Soms is douche al een opgave zo slap ben ik

Ik heb dat soms ook als ik lang naar een zelfde punt kyk word ik duizelig en kan ik een aanval krygen meerdere weken niks en dan weer is lastig je ben niet alleen zware aanvallen kryg ik maar nu en dan grlukig ben toch altyd ban sterkte ook voor jou gr glenn

Ik lees je bericht nu en het is heel herkenbaar. In het "hoogtepunt" van m'n angstaanvallen zat ik met enige regelmaat op de hap met het idee dat ik een hartaanval had. Mijn toenmalige therapeut zei toen ook dat dat er heel vaal "bij hoorde". Maakte het niet leuker, maar daardoor kon ik het wel een soort van normaliseren.

Het is 2 jaar geleden dat je dit gepost hebt, dus ik hoop dat er ondertussen verbetering is!

Mo, Echt super vervelend voor je. Ga aub met je huisarts praten want je sloopt jezelf op deze manier. Vertel eerlijk waar je last van hebt, hij/zij kan je op de goede weg helpen. Succes en sterkte!

Als je zoals je zegt al jaren in de fight flight modus zit dan gaat je lichaam ook met je aan de haal. Je moet hier iets mee! Jou zenuwstelsel moet weer tot rust komen. Zoek professionele hulp. Ga wandelen in de natuur, mediteer, eet gezonde voeding… en vermijd zoveel mogelijk stress.

Ik had dat ook aan het begin van mijn angststoornis. Maar juist door de saturatiemeter te pakken krijg je nog meer stress en zakt je saturatie. Ik heb uiteindelijk iemand in huis de saturatiemeter laten verstoppen en zo ben ik soort van van het controleren afgekickt. Dat je bij elke pijntje overal bang voor ben heb en had ik ook. Dit zijn periodes en moeten we helaas door heen. Ik raad je wel aan een psycholoog te zoeken. Ik deed en kon helemaal niks meer kwam amper het huis uit en nu na enkele sessies bij de psycholoog rij ik alweer kleine stukjes auto en durf ik de winkel weer in. Natuurlijk is het niet altijd een pretje maar het omgaan met is belangrijk om er ooit vanaf te komen.

Ja deze klachten heb ik ook. Het is een vreselijk gevoel m'n hele lichaam word heet vreselijke buikpijn en m'n hart doet raar. Dan in 1 keer lam gevoel in m'n schouders en armen. Ben dan zo bang dan wil ik ook helemaal alleen zijn om alles weer tot rust te krijgen. Maar dat duurt soms uren. Ik wens je heel veel sterkte. Hoop dat het wat beter gaat dot is geen leven meet

Dik 15 jaar last van angst aanvallen wat soms overslaat in paniekaanvallen, laatste maanden durf ik ook niet meer te slapen, bang dat ik weer wakker wordt met dat kloten gevoel . Wordt er doodmoe van gezinnetje lijdt ook eronder papa is papa niet meer . Alleen maar werk en dan thuis plat op de bank , niets meer doen,nu hulp gezocht bij ggz dinsdag beginnen met behandeling. Hoop zo dat het helpt ben nu 51 jaar wil niet nog 15 jaar zo leven . 🙏

Dag marty ik heb daar oom last van dat begint vaak met dat je spieren bibberen net alsof er mieren in je lopen en soms begint daarna letterlijk alles te trillen zonder dat je daar controle over hebt. Ik ben bij dokters geweest want ik heb het gefilmt maar ze weten totaal niet wat de oorzaak is

Hallo, ik heb PTSS en ik ben hier mee bekend. Zo heb ik eens een aanval gehad wat lijkt op epilepsie. Zo kwam er een ambulance en die konden niks vinden. Ik heb wanneer ik stres heb deze reactie in mijn armen en benen. Dit komt door een reactie van stress die een signaal geeft aan je hersenen, die geeft stroom schokjes terug aan je lichaam. Bijvoorbeeld door triggers van iets. Eigenlijk kan je het wel zien alsof je lichaam letterlijk de stress van je af wil schudden net als je lichaam automatisch doet bij Bijvoorbeeld kou, dan ga je bibberen of klappertanden. Wat mij helpt is een lichamelijke sensatie opzoeken, dit kan zijn een wandeling waarbij je de wind of zelfs regen voelt. Of een pijn prikkel Bijvoorbeeld een elastiekje tegen je pols laten tikken. Of Bijvoorbeeld douchen. Wat ook kan helpen is bewust 1 kleur opnoemen hardop in de kamer. Dit kan je afleiden van het schokken.

Ik herken het. Trillingen en spiertrekkingkjes in mn kuiten. Als ik daarnaar kijk gebeurt het minder of niet, is dat misschien bij jou ook zo? Ook een soort spierpijn in mn kaken en een gevoel alsof mijn tong dik en gespannen is, geen ademhalingsklachten. Ik slik nu wel elke dag magnesium tabletten voor mn spieren en het lijkt of het daarmee veel minder word. Ook aan de citalopram sinds een week of 6, dus t kan ook dat dat bijwerkingen geeft

Weet dat je lichaam ook een natuurlijk 'ontladingsmechanisme' heeft om spanning af te voeren en dat het dat wellicht ook doet als het teveel is en je dus in ontspanning/rust bent. Belangrijkste is hoe je het zelf ervaart - is het oké - of is het spannend? In dat laatste geval helpt reguleren inderdaad zoals hierboven als voorbeeld beschreven is, noem voor jezelf is een aantal voorwerpen op in de ruimte - of kleuren. Voor meer informatie kun je je ook is verdiepen in TRE (website TRE Nederland)

Bij mij zijn de spiertrillingen in mn kuiten weg nadat ik met magnesium ben begonnen. Sinds een paar dagen er weer mee gestopt maar nu af en toe trillingen in de zijkant van mn buik en linkerbovenbeen. Ook weer een slap gevoel in mn benen. Kan misschien ook komen doordat ik met de AD ben verhoogd naar de 20mg

Ik denk dat je het zelf net al mooi verwoord hebt. Je lichaam wil iets loslaten, iets er 'uit' krijgen. Ik leerde om elke dag een moment te geven voor mijzelf om het 'los te laten' gewoon tegen mijzelf zeggen dat het oké is en wat komt dat komt, soms helpt het, soms niet. We zijn vaak zo druk bezig met onze gedachten en gevoelens weg te drukken dat ons lichaam steeds harder begint te schreeuwen om aandacht. Probeer te luisteren naar wat je lichaam en innerlijke stem je wil vertellen.. liefs.

Dankje. Het wegdrukken gebeurd zo onbewust dat ik niet voel hoe het anders moet!

Heel herkenbaar! Ik heb zelf een poos gehad dat ik helemaal niet kon autorijden. nu gaat het langzamerhand beter, maar ook ik heb last in tunnels of lange rechte stukken enz.

Bij mij helemaal hetzelfde. Is begonnen door eens een draainis te krijgen in de wagen. Voordien reed ik heel heel graag op autostrade, was een plezier. Nu zware paniekaanvallen, hyperventilatie, zweet breekt uit, ijl in mijn hoofd. Vandaag nogmaals bij de huisarts geweest en alprozolam 25 mg gekregen, 1,5 uur op voorhand te nemen. Ik ben benieuwd. Ik hoop dat ik het overwin en terug normaal kan rijden. Word extremer en extremer elke keer. Zelfs korte stukken

Ja herkenbaar dat heeft bij mij vooral te maken met verlatingangst! Vooral de angst om alleen te blijven! Klinkt gek maar echt tijd om aan je jezelf te werken en geloof me ik ontloop hulp al jaren maar ik zit in een punt in mijn leven dat ik niet anders kan want anders blijf ik in die stress leven

Ja herkenbaar! Je weet niet wat je met je gedachten moet doen! Blijf erover praten met een vertrouwd iemand
Ik zit zelf ook in je bent niet de enige
Maar sprak meerdere mensen die ik goed ken en het klopt het zijn je negatieve gedachten en de angst om je controle kwijt te raken

Het is niet raar dat je klachten terugkomen aan het begin van een solo reis in een nieuwe omgeving. Je bent waarschijnlijk aangekomen in een drukke stad, met veel onbekende prikkers, geluiden, geuren, indrukken. Ik zou je adviseren om en zo comfortabel mogelijk naar een rustige, natuurlijke omgeving te gaan, die niet te ver reizen is, een fijne accommodatie zoeken, en daar gewoon net zolang blijven tot je weer rustig bent.

Ik wou net hetzelfde doen om mezelf te helpen maar durf niet te starten.
Ik weet hoe je je voelt, het valt over je heen en je wil erover praten maar niemand om te luisteren.

Contacteer me en vertel me over je reis.
Hoe kan ik mijn whatsapp hier doorgeven ??

Hoi P.

Ik heb een burnout met angst en herken dit zeker. Dit komt omdat wij gewoon veel te veel nadenken van snap ik het wel enz. enz. Dit is een periode waar je vanzelf wel weer uitkomt. Probeer er niet te veel aan te denken.

Veel sterkte!

Hoi,

Ik zit in hetzelfde schuitje. Ook flinke derealisatie klachten het gevoel of je niet echt leeft. Het is vreselijk. Ook ik heb die paniekaanval in de auto gehad en dat is niet grappig. Met hulp van de psycholoog kan ik er iets beter mee omgaan. De tip is accepteer het. Zie het als iets goeds van je lichaam je lichaam doet dit om je te beschermen tegen verdere schade. Probeer er niet teveel doorheen te gaan. Doe 1 ding en pak je rust weer. Ik weet hoe lastig het is want mij lukt het ook lang niet altijd. Maar door dit toe te passen kan ik alweer kleine stukjes autorijden ondanks de derealisatie.

beste,
heel erg bedankt voor je antwoord, en gerustellend dat ik niet de enigste ben. Heb wel nog een klein vraagje voor je, had je hierbij ook last van instrituve gedachtes?

Alvast bedankt,

Enorm herkenbaar, ook in combinatie met intrusies. De oplossing is zien hoe het werkelijk is. Het zijn maar bedachte gedachten die je moet laten zijn voor wat ze zijn. Je moet ze niet onder controle houden. Dit heeft bij mij voor derealisatie goed gewerkt. Als het er is denk ik het zal wel, dan is het maar zo. Ik heb nog wel veel last van de intrusies en bedachte angsten zoals bang voor blauwe strakke lucht.


Groetjes!

Ik heb exact dezelfde angst, soms zo erg dat ik snachts gillend wakker wordt omdat ik nachtmerries hierover hebt. Wat mij persoonlijk heel erg veel helpt is praten met mijn vriend, dit is een realistische man.

We kunnen niet uitsluiten dat het niet gebeurd, al sinds de mensheid bestaat is er oorlog, dit zal altijd zo blijven, nu omdat het zovaak in het nieuws is en je dit in overdaat ziet wordt je er continue aan herinnert + het is allemaal redelijk in de buurt.

Probeer het eens een week zonder nieuws, zelf heb ik dit ook gedaan en echt het werkt, de eerste dagen is het afkikken, daarna vergeet je het, zapp je tv om als het uitgezonden wordt, leef in het hier en nu, wij kunnen ons heel erg druk maken maar daardoor staan onze levens eigenlijk stil omdat we in een overlevingsmodus gaan staan die tot op heden nog niet nodig is.

Uiteraard is het altijd goed je voor te bereiden, op wat voor crisis dan ook, Nederland heeft ook een elektrischiteits tekort, aangezien alles tegenwoordig draait op elektriciteit is het belangrijk producten in een huis te hebben zoals bv. Een campinggasstel, zo kan je altijd koken, kaarsen en eten wat lang houdbaar is.

Ik ben ook verschrikkelijk bang, vooral voor de toekomst van mijn kinderen.

ik ga zelf ook eens proberen geen nieuws meer te volgen, in de hoop dat het mij helpt.

Hoi Josee,

Ontzettend herkenbaar! Ik heb het ook gekregen als gevolg van een paniekaanval. Momenteel ben ik gediagnoseerd met een angstoornis. Ook ik heb regelmatig en soms dagenlang die derealisatie/personalisatie. Het lijkt gewoon alsof je er niet ben of niet bestaat dat je ergens zweeft in een droom. Heb jij dan ook zo'n raar gevoel in je hoofd? beetje wazig ofzo. Ook ik heb nog een tal van lichamelijke klachten. Dit hoort erbij. Ik loop inmiddels bij een psycholoog en dit is iets waar we doorheen moeten. Ik heb zelfs een poosje geen auto meer gereden door de derealisatie/personalisatie. Nu kan ik er op sommige momenten iets beter mee om gaan. Met momenten wordt ik er ook nog heel angstig van en heb ik ook het idee gek te worden, of allerlei ziektes te hebben. Kortom je bent absoluut niet de enigste. Ik hoop dat dit je wat helpt. Heel veel sterke!

Ik heb het al 1.5 jaar.. word er zo gek van! Snap niet wat ik verkeerd doe..ik werk aan mezelf, nergens bang voor.. maja..

Waarschijnlijk ben je zolang doorgegaan terwijl je lichaam en hoofd te moe waren. Ze zeggen dat je dubbel zoveel tijd nodig heb om van je klachten af te komen. Mijn psycholoog zei dat het eigenlijk een mooi ding is van je brein. De derealisatie/personalisatie is een bescherming van je hoofd om verder schade te voorkomen. Probeer is te denken oke ik heb het maar er gebeurd niks. Ik weet hoe moeilijk het is mij lukt het ook lang niet altijd, maar als je dit lang volhoudt schijnt het vanzelf minder te worden.

Hallo Lieke en Josee

Ik heb er ook onwijs last van, vind het ook heel frustrerend. Nu al 3,5 jaar..
Ik heb ook wel medicijnen geslikt tussendoor, maar ben hier wel mee gestopt. Nu wel het gevoel sterk genoeg te zijn om het aan te kunnen hoe naar ook.
Helaas kan ik er de vinger niet op leggen waarom ik er zoveel last van heb. Heb ook allerlei rare gedachten waar ik vroeger nooit aandacht aan zou hebben besteed maar nu niet weg te denken zijn en me angstig maken.
Het is iets raars met mijn bewustzijn, ervaren jullie dat ook zo?
Ik hoop ook op tips!

Groetjes Lotte

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!

Hoi Anoniem,

Vervelend hé ik herken mezelf ik je verhaal. Gisteren lag ik bijvoorbeeld op bed ik moest ik daarna even wat pakken in de douche. Ik had het gevoel dat ik zweefde en gewoon niet was maar wel liep zo raar!
Mijn tip:
- Accepteer het en denk er gebeurd niets (vind ik ook nog moeilijk hoor)
- Als je moe bent stop en neem rust
- Als je moet huilen huil dan dat zorg soms dat er veel spanning van je af valt en dat kan helpen op de derealisatie te verminderen.

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!

I hope it all works out for you.
Im often in the same situation

Ik denk dat u met een narcist te maken heeft Google het maar eens wel weg gaan hoor

Ga het liefst even naar de dokter om te laten checken. Dat geeft waarschijnlijk geruststelling.

Hoi anoniem, ik lees je verhaal nu en zit met mijn vriend in een soortgelijke situatie. Kun je vertellen hoe het nu gaat? Lijkt me ook heel moeilijk voor je

Dit lijkt op ocd mbt je relatie. Heb jij ook andere dwanggedachtes? Ik ben absoluut geen dokter of specialist, dat wil ik er wel even bijzeggen. Heb wel heel veel gelezen over dit soort klachten, vandaar mijn opmerking.

Ik denk dat jij het spirituele pad om moet. Er zit iets in jou onderbewuste wat dit triggerd.

Het gaat iets beter met me, maar nog steeds heb ik er enorm veel last van. Concentratie problemen en nergens anders aan kunnen denken en voelen. Andere dwanggedachtes had ik vroeger wel maar die zijn als het ware naar de achtergrond gezakt. Op dit heb ik totaal geen grip en het gevoel dat het dan ook niet goed zit. Anoniem, je verteld dat je hier ook last van hebt, zou jij van jou iets meer kunnen vertellen?

Heel herkenbaar ik sta ook elke dag op met hoe ga ik dit nu weer doorkomen.

Ik word ook al een tijdje 's morgens wakker met een somber gevoel. Moeite met de dag opstarten. Niet raar, want er zijn de laatste jaren veel ingrijpende dingen gebeurd in mijn leven. Wat bij mij helpt is om een zo goed als mogelijk dag en nachtritme aan te houden. Ontdek bezigheden die je graag doet/ een goede dagbesteding. Je kunt bv. ook eens onderzoeken waar je stress vandaan komt, kijken of je hier zelf veranderingen in aan kan brengen.

Hoi lieze,

Dit voelt inderdaad ontzettend rot. Ik heb hier helaas al 1 jaar mee te kampen. Wel langere betere momenten maar zoals je beschrijft het is vreselijk om mee te maken. Maar je staat niet alleen!

Wow wat zijn er veel mensen die hetzelfde voelen als ik. De rare enge wereld en het vervreemd zijn van jezelf jaagt bij mij ontzettende angsten op negativiteit. Ik ben bang dat het nooit meer goed komt. Hoor graag hoe andere hiermee om.gaan

Dit herken ik ook, Die derealisatie is vreselijk! Momenteel zit ik in een periode met duizeligheid en hoofdpijn en hypochondrie. Waar zal ik de volgende periode weer last van hebben? Drama we zijn hier nog wel even zoet mee vrees ik.

Ik herken een aantal klachten. Mssn dat je niet voldoende in contact staat met jezelf/je lichaam. Zelf heb ik er voor gekozen om een cursus mindfulness te volgen. Met veel oefeneningen doen merk ik een duidelijk verschil/verlichting in mijn klachten.

Lieverd, stop alsjeblieft met dit soort dingen te lezen. Het nieuws is 1 grote bangmakerij. Leef met de dag en geniet 🥰

Hoi lieverd. Wat ik hier lees is dat je getraumatiseerd bent en herbelevingen hebt. Ik zou sowieso contact zoeken voor goede hulp. Een fijne therapeut die ook lichaamsgericht werkt en emdr of een andere trauma techniek kent.
Daarnaast is anti depressiva niet de oplossing, je bent niet depressief maar hebt veel stress volle dingen meegemaakt. Jou stress systeem is geactiveerd. Je zou je huisarts kunnen vragen om slaapmedicatie, al is het maar voor een tijdje. Wil je liever iets natuurlijks, kijk dan eens voor cbd olie.
Maar het is duidelijk dat je hulp moet zoeken!

Ja dat heb ik ook. Alsof je hoofd zeg ik ben moe nu is het klaar.

Jep exact dat. Ik kan hier ook nog totaal niet mee omgaan. Heeft iemand tips?

Hoi,

Ik denk echt dat dit geen epilepsie is maar paniekaanvallen. KLink ontzetten bekend. Als het echt epilepsie is geweest herinner je het jezelf niet en val je volledig weg, dat had je zo te lezen niet. Dit klink echt als paniek.

Ik herken al je klachten! Bij mij wisselen de klachten zich af in periodes. Dan last van het 1 is dat over dan weer het ander.

Ik heb precies het zelfde. En ook die extreme klachten.heb het nu sinds anderhalf jaar. Heb de hele dag angst

Het is normaal dat je een fysieke en/of mentale reactie krijgt na een heftige gebeurtenis. Je lichaam zoekt ahw een manier om er mee om te gaan. Mijn advies zou zijn: geef jezelf hiervoor de tijd, en praat met iemand waar je je veilig bij voelt. Zelf heb ik in zo'n situatie baat bij mindfull oefeningen, zoals bv. de bodyscan of bergmeditatie.

Dit is alsof ik me eigen verhaal leest. Ook ik kan nergens meer van genieten zie over tegen op, ben bang dat het nooit meer goed komt enz. Enz

Dit herken ik zeker. Ik leef ook met de dag zelf met de minuut. Ook de wereld voelt raar en niet vertrouwd. Ik denk dat dit tijd nodig heb maar ook ik vind dit doodeng. Hoe ga jij hier mee om?

Ja dit herken ik heel erg. die derealisatie en dan de paniekaanval. Klink bekend. Ik vind het ook heel lastig om hiermee om te gaan. Elke dag sta ik op met de gedachten waar zal ik vandaag weer is last van hebben, zal het weer een rotdag worden? Verder heb ik weinig moed om ergens heen te gaan. Ik probeer het wel en soms pakt dit goed ook en soms ( zoals je ook beschrijft) ook niet.

Hoi,

Ik heb niet exact hetzelfde gehad, maar ben wel tijdje heel bang geweest om ook een erge ziekte te krijgen en voor de dood. Ik was constant bezig met hoe ik zo lang als mogelijk kon leven enzo. Uiteindelijk is het iets in jezelf, het is erg moeilijk, maar op een gegeven moment heb ik gedacht: okey, dan ga ik dood, prima joh. Dit is natuurlijk niet zo simpel, er is veel tijd over gegaan, maar door dat de hele tijd te herhalen naar mezelf kon ik het beter accepteren. Ik heb zelf een angststoornis en ik merk dat het helpt om me het allerergste scenario voor te stellen en uit te denken voor mezelf op een rationele manier, angst is namelijk iets dat vaak aan een vage gedachte vast zit, maar zodra je dan het gaat testen, door je voor te stellen als het zou gebeuren dan helpt dat ofzo, heel vreemd. Ik hoop dat je hier iets mee kan, en anders begrijp ik dat dit klinkt als onzin hahaha

Hoi . Ik herken dit ook . Heb ook angst . Angst voor enge ziekte en de dood . Heb bloedtest gedaan . Alles was ok niets aan de hand met me . Genetische onderzoek laten. Niets aan de hand . Toch denk ik er nig steeds aan . Krijg het niet echt uit mijn hoofd . Weer hart longen zuurstof en bloeddruk laten meten. Ook alles prima . Maar toch ....... Vind het moeilijk om tegen me zelf te zeggen dat er niets aan de hand is . Heb soms zoveel angst . Ga ook naar een praktijk ondersteuner. Mss helpt het ook voor een ander om hier naar toe te gaan .

Hoi Yara,

Dit klink mij inderdaad erg bekend. Heb hier ook veel last van. Het ene moment kan je over de daken springen en het andere moment ben je niks waard en lig je het liefst op je bed.

Hoi yara

Ook ik herken dit. Ook dat rot gevoel, rare wereld en geen zin en puf ik de dag. Elk moment kunnen huilen en de wereld (her leven) heel anders zien dan eerst.
Ik vind dat het ergste eraan

Ik herken het maar al te goed . Ik heb nl last van een burn out. Ik vind het het naar . Al die rare symptomen. Soms de raarste dingen denk . Het blijft de hele dag in je hoofd zitten . En idd . De ene dag voel je je zo ziek en de andere dagen voel je je zo goed .

Hey laat in je maag kijken onder verdoving voel je helemaal niet vraag verdoving de meeste dan ben je gerust erna dat je geen maagkanker hebt en krijg je de juiste medicatie dat je geen pijn meer hebt heb dat ook laten doen en had teveel aan zuur daag sterkte

Herkenbaar zelf vaak last van mn maag was bang voor maag ONDERZOEK was niet erg met roesje ik mekeerde niets ernstig slik 20 mg 2 maal daags maar mn angst is weg maar als ik afbouw komt het weer terug je moet het langzaam afbouwen maar ik blijf het gebruiken heb ook alpracolam maar nu bijna niet te krijgen dit geef weer veel stres heel veel sterkte

Hey,

Dit herken ik zeker heel erg. Vooral s'nachts maak ik me er erg druk om. Veel boeren, maagzuur, flinke rommels, m'n hart voelen bonzen in m'n maag..

2x een gastroscopie gehad (dit ook i.v.m. een maagbacterie)
Maar alles was netjes en schoon. In tijden van stress (en vooral als ik echt even niks te doen heb) begint het enorm aan te slaan. Soms komt het weleens voor dat ik bloedheet en bezweet wakker word, midden in de nacht.

Ik ben ook hele dagen bang voor alles en iedereen en voor mezelf. De dagen zijn verschrikkelijke zo. Zoek al een tijd pijnloze medicijnen om te stoppen, maar kan niks vinden

Ik herken het zeker! Het is ontzettend zwaar als je er recht in zit! Bij mij begon het 2 jaar geleden en hopenlijk stel ik je misschien wat gerust dat het minder gaat worden, en je niet gek wordt! Ik heb ook zolang gedacht dat het nooit weg zou gaan en dat ik echt gek zou worden. Door hulp ben ik gaan begrijpen waarom mijn lichaam dit deed ( de derealisatie, duizeligheid het gevoel dat ik niet goed kon zien, en ik alles niet goed mee kreeg). Ik weet nu als het soms nog gebeurt dat ik overprikkeld ben of teveel in mijn hoofd zit en mijn lichaam mij eigenlijk op die manier er voor wil waarschuwen. De ene dag lukt mij dat makkelijker dan de andere dag om die rust erin te krijgen ;) wens je veel kracht hierin want iknow het is zo zwaar! Gun jezelf de tijd en ook rust als je uit een zwaarre periode komt.. ook al is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan.

Ook hier herkebaar.
Wat betreft overprikkelig; ik kanniet meer zonder mn noice cancelling headphones.
Geenexter lawaai en ik kan luiseren naar muziek of een boek/debat/presentatie.

ik ben 63 jaar en heb sinds bijna 2 jaar te maken met angst en paniek en extreme vervreemding . ik krijg hulp maar voel me zo eenzaam en alleen in mijn strijd . ik sta er mee op en ga er mee naar bed . ben aan huis gekluisterd . en kan bijna niet geloven dat mijn leven nog zin heeft . ik ben al wat ouder maar de hulp die ik krijg helpt me een beetje . maar door de hele dag heen speelt mijn probleem . ik voel me zo alleen ook al krijg ik hulp . je moet het zelf keer op keer doormaken . en ik herken me in jou verhaal.

Hey hey ik heb er ook heel erg last van ik kan niets van muziek aanhoren ik word er helemaal gek van heb een heel kort lontje en voel telkens een raar gevoel in mijn keel waar ik telkens op let en meteen als ik wakker word begint het weer, ik hoop telkens als ik wakker word dat het goed is maar dat is het telkens niet ben er ook veelste veel mee bezig maar het lukt me niet om mijn gedachtes eraf te houden hoop dat het met jullie snel beter gaat dit wens je niemand sterkte!!! Groetjes rowdy

Hi Esmee,

Dank je wel voor je reactie! Zouden wij in contact kunnen komen met elkaar? Zou graag met je willen praten!

Groeten,

Alain

Hi Alain,

Wat vervelend dat je dit meemaakt. Ik herken alles wat jij omschrijft, het gevoel van onmacht, de angst om gek te worden.. Dat je denkt dat het nooit meer goed komt.

Heb nooit eerder last gehad van paniekaanvallen, maar sinds een jaar draait alles om angst en paniekaanvallen. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed.

Ik zou het fijn vinden om te praten met iemand die hetzelfde meemaakt. Want soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben die hier last van heeft. Kunnen wij in contact komen?

Ik denk trouwens wel dat ondanks dat we misschien denken dat we er nooit uit gaan komen, we diep van binnen ook weten dat het uiteindelijk goed komt :)

Gr Nathalie

Hi Alain,

Ik zag dat je op deze site niks kan delen van persoonlijke gegevens dan worden ze gelijk verwijderd..
Ik hoop dat je een stap durft te zetten om iemand om hulp te vragen( kan ook een praktijkondersteuner bij de huisarts is laag drempeliger, maar niks moet !!). Want het is zwaar om zulke dingen mee te maken.. ik wou dat ik eerder hulp had gezocht ( ik werkte zelf als begeleider bij psychische mensen dus hoe ironisch he dat we onzelf dat niet geven). Één advies die mij veel hielp maar is moeilijk en moet je veel voor oefenen.. probeer de klachten niet weg te krijgen dan worden ze meestal erger, ik leerde op en duur er recht in te gaan zitten en te accepteren dat ze er waren( zelf deze week ook weer een terug valletje in klachten die jij beschrijft en dat is k*t en soms beangtstigend maar oke ik weet dan dat ik even op de rem moet en misschien blijft het altijd wel wat bij mij). Toen ik naar de kern ging kwam ik ook uit op een stukje wat jij schreef ik cijferde me altijd weg voor anderen ik was een ontzettende pleaser.. hier zat ook een groot stuk van mijn klachten dus misschien dat daar ook iets in zit voor jou..
En wat Nathalie hier ook schrijft ; misschien weten we diep van binnen dat het ooit goed komt maar hoe is nog een hele reis.

Liefs voor jullie allemaal strijders ;) !

Hoi Alain,

Heel naar om te lezen dat je dit moet meemaken.

Ik ben op dit forum terecht gekomen om te zoeken naar handvatten voor klachten van dezelfde aard. Ik heb er last van zodra ik ook maar denk aan rijden op de snelweg. Daar waar ik ruim 15 jaar lang 50,000km per jaar maakte, heb ik de strijd 1,5 jaar terug opgegeven. Ik heb mijn goede baan verruild voor een baan inde buurt en rij alleen nog binnen de stad. Alleen maar omdat ik in 2014 te maken kreeg met heftige paniekaanvallen in de auto die getriggerd werden door derealisatie, duizeligheid en een overweldigen d gevoel van “ik wil hier nu niet zijn”

Hard voor mezelf zijn, jarenlange therapieën, sporten, voeding.. noem het maar op werkte allemaal niet en nu voor het eerst denk ik eraan om me richten tot medicatie. Dat is voor mij waarschijnlijk de enige mogelijkheid om me niet te laten beperken.

De positieve noot die ik je mee wil geven is dat het bij mij wel afvlakte toen ik ging sporten. En omdat ik me heb inmiddels volledig heb aangepast denk ik er niet vaak meer aan. Ook jij zult een weg gaan vinden, leg er niet teveel druk op.. het komt zoals het komt en sta jezelf toe de positieve dingen in de ‘momenten’ in te zien

Succes!
Een lotgenoot

Ik zie dat Alain en Esmee graag in contact komen en dat lijkt me ontzettend verstandig. Kan mij hier iémand 1 geldige reden geven waarom dit niet via de site kan, als beiden hierom vragen? Is dit forum er niet om mensen te helpen?

@moderator, graag een oplossing zodat mensen met mekaar in contact kunnen komen indien ze daar beiden voor kiezen.

Dit forum is vooral bedoeld om anoniem je hart te luchten en steun te vinden in de verhalen van anderen. Daarbij is het inmiddels wel ook mogelijk om contactgegevens achter te laten. Om mogelijk misbruik te verkomen, worden deze enkele weken na plaatsing weer verwijderd.

Ik heb hier ook last van en een trucje uit gevonden denk ik om me nummer te posten, Alain en esmee jullie kunnen me appen en dan kunnen we evt een groeps app maken… 

Redactie: Het is niet toegestaan telefoonnummers op te nemen in de geplaatste tekst. Een e-mailadres op sommige lotgenotenforums (zoals het forum Eenzaamheid) mag wel. (reclame is niet toegestaan en wordt verwijderd)

Hartelijk dank aan de redactie, zeer gewaardeerd.

Hi Alain

Dit klinkt zo herkenbaar!
Derealisatie ,angst voor angst en vluchtangst
Nergens je fijn voelen en eigenlijk wil je alleen maar rust en rust en rust en je fijn voelen.

Een tip die ik je kan geven .....
Zorg dat je naar buiten kan en ga niet naar werk ....maar zorg wel dat je weer aan je zelf kan werken neem de tijd.....
Uit eigen ervaring wil je veel te snel weer wat gaan doen...omdat je denkt dat de regelmaat je goed doet...
Alleen is het eerst van belang dat de regelmaat is opstaan en zorgen dat je thuis de dingen probeert op te pakken....en rust vind....
Daarna kan je stap voor stap bekijken met werk wat handig is om te kijken in welke
Tempo je weer iets kan gaan ondernemen.
Laat je niks verplichten.....het is jou lijf

Hey Alain.

Ik heb precies hetzelfde wat jij hebt.. het is fijn om het gevoel te hebben dat er iemand is die begrijpt hoe je je voelt. Kunnen we met elkaar praten?

Ik hoop dat het al iets beter met je gaat.

Knuf,

Laura

Wat ontzettend naar die angst. Het gaat gelukkig nu met mij steeds beter en nu na 1.5 jaar heb ik meer ups dan downs. Ik kan je alleen vertellen wat bij mij heeft geholpen.
Allereerst, bewegen. Bewegen in de buiten lucht heeft mij geholpen. Een audio boek op story tel luisteren terwijl ik in het bos of in de duinen loop.
Zo min mogelijk prikkels en rustig aan doen. Ik ben ook banenzwemmen en klimmen erg leuk gaan vinden. Sporten is echt een goede reset voor je lichaam, je bent namelijk even niet bezig met je zelf, je hersenen hebben weer iets nieuws waar ze hun aandacht op kunnen vestigen.
Dat is het met die hersenen van ons ze zijn vrij primitief en sommige delen willen graag problemen oplossen zoals in mijn geval, mijn angst. Ik zat in een cirkel van denken aan angst, daar kreeg ik meer angst gedachten van en daar kreeg ik dan weer meer symptomen van, die uiteindelijk weer cirkelen naar meer angst gedachten.
Mijn hersenen willen het probleem oplossen daar er veel mee bezig te zijn en door het probleem steeds onder een loep te leggen vergroot je het dus ook en ben je constant mee bezig.

Daarom is het goed om dingen te doen waarmee je je aandacht kan verleggen, een nieuwe hobby of sporten of wandelen etc. Het werkt echt in mijn geval.
Wat ook bij min heeft geholpen is een mindshift. Ik heb zolang geprobeerd het probleem op te lossen (1.5 jaar) waardoor ik mezelf ook continue in die cirkel bleef houden. Ik heb nu zoiets van, fuck it allemaal. Het zal wel. Als dit onderdeel van mijn leven is dan is dat maar zo. Ik heb geen zin meer om er tegen te vechten. Het kost teveel energie en als ik het ene op los komt er iets nieuws voor terug. Ik vecht er niet meer tegen en ik ben er klaar mee dat het mijn leven zo groot beïnvloed. Het is zonde om de tijd die je hebt op de aarde te leven in angst.
Het is voor mij wat makkelijker praten omdat ik wat verder ben op mijn pad maar ik denk dat dit de goede richting is.
Succes en het wordt steeds minder en op een gegeven moment leer je er mee leven. Wie weet gaat het wel helemaal weg maar zolang ik er verder mee kan leven vind ik het ook goed, het is een stukje van wie ik ben.

Sterkte en succes!

Hey allen!

Ik heb 7 maanden last van derealisatie, ik weet dat dit over kan gaan dit was bij mij het geval na 3 maand, en toen kreeg ik het alweer. Ik en ongelofelijk veel onderzoeken gedaan.. Alles maar alles kost geld.. Een idee om een groeps app aan te maken??

Ik ben Laura en ik zit in precies het zelfde bootje sinds vorig jaar. Misschien dat we een groepschat kunnen aanmaken om met elkaar te kunnen praten? Ik denk dat dat wel opluchting geeft.

Redactie: Het is niet toegestaan telefoonnummers op te nemen in de geplaatste tekst. Een e-mailadres op sommige lotgenotenforums (zoals het forum Eenzaamheid) mag wel. (reclame is niet toegestaan en wordt verwijderd)

Hey Alain,

Ongeveer 2 jaar geleden ook een heftige angst en paniekstoornis met derealisatie meegemaakt, je bent zeker niet alleen en niet gek aan het worden. Destijds had ik dagelijks meerdere paniekaanvallen, constante angst, sliep niet meer, durfde de deur niet meer uit, overtuigd dat ik een enge ziekte had en hierdoor ook depressieve klachten erbij gekregen.

Wacht niet met professionele hulp te zoeken, en wees niet bang om medicatie te accepteren om dit een halt toe te roepen! Bij mij was het een neerwaartse spiraal van 6 maanden voordat ik hiermee startte, en vanaf dat moment rustig aan overeind gekrabbeld.

Voor mij hielp een gestructureerd programma, steun zoeken van de omgeving, zelfdiscipline en wilskracht. Ondanks de angst en paniek is het belangrijk om niet op de bank/in bed te blijven hangen en toch dingen te doen, al is het op een lager pitje. Er is helaas niet 1 wondermiddel, voor mij was/is het een combinatie van:

1. Steun van de omgeving: praat met familie, vrienden, professionele hulp. Je zal zien dat velen je willen helpen, maar onthou dat je het zelf moet doen.
2. Psychologische hulp: met name EMDR voor traumaverwerking en cognitieve gedragstherapie, ook een zwaar proces trouwens.
3. Medicatie: op advies van arts en psycholoog hielp voor mij kortdurende behandeling met Oxazepam om paniek te onderdrukken en ongeveer een jaar SSRI met rustige opbouw en dan rustige afbouw.
4. Bewegen: programma laten opstellen bij de kinesist voor dagelijks ontspanningsoefeningen om blokkades en onbalans in het lichaam weg te werken. Daarnaast fanatiek beginnen te wandelen, mountain- en gravelbiken, kortom sporten in de natuur.
5. Meditatie en yoga: dagelijkse ademhalingsoefeningen, visualisatie oefeningen, weer leren in het hier en nu te zijn, dankbaar in het leven staan.
6. Dagplanning en dagboek bij houden: ieder einde van de dag maakte ik een uurprogramma voor de volgende dag, geeft ook een houvast. Daarnaast schreef ik een aantal positieve zaken van de dag op, dit waren soms banale zaken zoals naar de film gaan met mijn zoontje of een avondmaal koken (toen een hele prestatie).
7. Gezond leven: op tijd naar bed, op tijd opstaan, geen alcohol, geen koffie, weinig vet en suiker, muesli voor ontbijt, etc. Ieder lichamelijk onbehagen was voor mij genoeg om in paniekstand te schieten, gezond dieet hielp me om me beter in mijn vel te voelen.
8. Positieve self talk: ondanks dat je er niet in gelooft, wel tegen jezelf zeggen dat je eruit komt, sterk en veerkrachtig bent. Probeer ook de kleine dingen meer te appreciëren, de soms korte vluchtige momenten waarop je je beter voelt (na verloop van tijd duren ze weer iets langer en komen vaker voor).
9. Werken: op mijn dieptepunt heb ik 3 maanden niet kunnen werken. In overleg met mijn werkgever vrij snel wel weer (deeltijds) aan het werk gegaan en dit deed goed. Gaf me een gevoel van erbij te horen en aan de betere hand te zijn.
10. Tijd: het heeft waarschijnlijk tijd gekost om in deze situatie te belanden en het kost weer tijd om eruit te geraken. Ik had lange tijd migraine, prikkelbare darmen, overmatige stress, en nooit aandacht aan besteed tot mijn lichaam en geest stop zeiden.

Het is een lang herstel. Hou rekening met periodes van 2-3 maanden waarin het steeds iets beter gaat als je je aan het schema houdt. Ondertussen ben ik er helemaal van hersteld. Nu ongeveer een jaar geen paniekaanval meer gehad, ook antidepressiva volledig afgebouwd sinds 3 maanden. Ik voel me beter, lichter, weerbaarder dan ooit, al weet ik dat het een aandachtspunt zal blijven.

Hou vol, je kan dit.

Mike

Beste Alain,

Hoe is het nu ?

Ik ga momenteel weer zeer zwaar gebukt onder een combinatie van hevige angst en gespannenheid (vooral in mijn buik), apathie, dissociatie (dp en dr), depressie, opvliegers, buikpijn en soms misselijkheid erbij. Gisteren heb ik zelfs 113 gebeld ivm acute suïcidale gedachten. Begin vorige week had ik een paar goede dagen, maar dan draaf ik weer tever door met als gevolg een zware terugslag. Ik kan onderhand maar één ding hopen en voor bidden. Alsjeblieft geen euthanasie traject !!!!! Gr. Frank

Beste Alain,

Ik herken je verhaal helemaal!
Ook ik zit in hetzelfde schuitje. Ik heb al van alles geprobeerd en ben ook al meerdere keren opgenomen geweest, wat vreselijk is! Inmiddels ben ik voor 2 jaar afgekeurd en ben ik de baan waar ik zo trots op was kwijt geraakt.
Er wordt vaak gezegd, dat je steun bij anderen moet zoeken, maar ik ben alleenstaand, zonder kinderen. Ik heb geen contact meer met mijn familie, omdat mijn familie mij niet begrijpt en véél harder in het leven staan. Vrienden heb ik ook niet meer. Ook zij begrijpen me niet en dan is weglopen vaak makkelijker, dan helpen. Ik voel mezelf hierdoor héél erg eenzaam en is het ook héél erg zwaar om terwijl je je zo slecht voelt ook nog voor jezelf moet zorgen! Hoe dan!
Als er een app groep aangemaakt is mogen jullie mij hier ook aan toevoegen. Héél véél sterkte Alain!!

Redactie: Het is niet toegestaan telefoonnummers op te nemen in de geplaatste tekst. Een e-mailadres op sommige lotgenotenforums (zoals het forum Eenzaamheid) mag wel. (reclame is niet toegestaan en wordt verwijderd)

Ik zit ook sinds een paar jaar in constante angsten. Vanaf dat ik wakker word tot dat ik ga slapen. Ik heb zo geen leven. Ook depressief aan t worden. Ik kan niets en vind ook niets leuk. Over 2 weken maar weer naar de psycholoog. 2 jaar geleden heb ik schematherapy gedaan en antidepressiva geslikt. Sinds een jaar gestopt. Zo bang dat ik nooit meer beter word. Ik ben er nog omdat ik 2 kinderen heb anders had het voor mij niet gehoeven. Angsten nemen je leven over

Ervaar het zelfde probleem, mijn advies is om het boek: self-help for your nerves te kopen van dr. Claire weekes. Is echt een ontzettende eye-opener voor mij geweest. Ook staan er van haar wel filmpjes op YouTube of zijn er podcasts te luisteren op Spotify maar ik raadt echt aan om dat boek te gaan lezen!!

Probeer het zoveel mogelijk over je heen te laten komen, DR en angst is vervelend maar uiteindelijk gebeurt er niks met je. En is het ook niet schadelijk!!

Dag Alain, ik weet waarover je het hebt. Als het een troost mag zijn, dat van die derealizatie heb ik ook al een paar keer meegemaakt in mijn leven, dit is inderdaad heftig maar uiteindellijk gaat dit wel voorbij. Ik heb het telkens bij zeer grote veranderingen in mijn leven. Ik zou tijdellijk wel medicatie gebruiken, als je een goede dokter hebt zal hij je medicatie voorschrijven dat enkel de angst wat tempert, maar je zal de angst wel nog voelen. Dit kan het iets dragelijker maken. Daarnaast natuurlijk andete stappen ondernemwn, evt therapie, lotgenoten, praten, enz....hopellijkheb ik je hiermee wat geholpen. Zit zelf terug in een crisis na het wegvallen van een 20 jarige vertrouwensband in mijn leven, grt frederic

Zit in dezelfde situatie. Angst en stress jaren perfect kunnen onderdrukken met paroxetine. 2mnd geleden van 20 naar 10mg. Na aantal weken kwam alles super hard terug. Nu 6wkn terug op oude dosis en nog steeds geen echte beterschap. De angst om hier niet meer uit te geraken werkt als een visieuze cirkel

ik ken het gevoel

Hallo,

Mag ik vragen hoeveel je slikte? En hoe gaat het nu?
Gaat die apathie nog weg? En de dissociatie?

Beste, na 2 zeer goede, bijna euforische weken, heeft de zoveelste terugslag vanaf vorige week maandag keihard toegeslagen. De hevigste klachten (gelukkig niet de hele dag net zo zwaar als in de ochtend) zijn angst, gespannenheid, snel ademen, zware dp/dr, enorme hoofdpijn, totaal gevoelloos en emotieloos (apathie), etc. Ik kan alleen maar hopen en zelfs bidden, dat het herstel spoedig in zicht komt. Met de benzo's ben ik sinds 02-11 overigens aan het afbouwen met een kwart pil per maand !

Het is een ware hel

ik dacht dat ademhaling 'n fysiek iets is wat automatisch gaat, ik bedoel als je je adem inhoudt totdat je flauw valt nemen je hersenen 't over en ga je weer ademen (anders e is verdrinking ,dan zuig je water naar binnen als je door ademgebrek onder water bent geraakt, en je hersenen nemen 't over), ik ben geen arts maar mee dat 't zo werkt

Hey Sanne, ik heb exact hetzelfde probleem! Ik focus mij al jaren op mijn ademhaling waardoor het nu soms lijkt alsof het niet meer vanzelf loopt en ik het zelf aan het doen ben. Ik heb al bij verschillende specialisten hulp gezocht en toch betert het precies niet… heb je toevallig eens tijd om hier over te praten? Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die exact hetzelfde voorheeft

Hey Lindsay,
Dat heb k dus ook ik heb zeker tijd op hier over te praten k zie nu pas je berichtje .
Laat wat van je horen

Hey Lindsay,
Ik zou graag er over willen praten want k dacht dus echt dat ik de enigste was.
Laat wat van je horen!
K ben ook nog nooit iemand tegen gekomen die dit heeft

Ik heb dit ook!! Ik let er de laatste tijd zoveel op dat ik het gevoel heb dat ik soms “vergeet” te ademen.

Ja maar dat kan echt niet ik heb hetzelfde hoor! Maar het gevoel lijkt heel echt. Wat wij doen is dan verkeer ademen is heel naar gevoel maar kan niks gebeuren. Anders moeten we even e-mails een keer uitwisselen

Ik heb het ook extreem, wil niet meer maar kan er niks voor vinden om te stoppen,
Een hel elke dag weer

HOi,

Dit is echt heel herkenbaar. Ik heb ook erg last van derealisatie. Het idee dat ik inderdaad via een foto naar andere kijkt en een robot mijn lichaam beweegt. Ik wordt daar ook extreem angstig van en krijg ook paniekaanvallen. Ik heb er vandaag ook last van ik voel me opgejaagd en de wereld voelt raar alsof ik er niet ben alsof ik gevangen zit in mezelf. Ik ben ook erg bang voor een psychose of dat ik mensen eng ga vinden of gek ga worden. Ook door de psycholoog weet ik dat dit niet het geval is, maar tijden zo'n aanval vind ik dat ook erg lastig te relativeren. Kortom je verhaal is ontzettend herkenbaar.

Hoe kan ik in contact komen met jou

Ik wil graag je boek lezen. Ik heb wel 100 angsten.

Ja zou dit boek graag gratis willen lezen.

Beste,
Ik wil graag jouw boek gratis lezen en zal je voorzien van feedback. Bedankt alvast.
Ton

ff op zijn site kijken als je het boek wilt lezen

Hoi Johan. Geldt dit nog steeds?
Ik heb wel belangstelling.

Indien dit nog steeds geldig is zou ik graag je boek willen lezen

Dag,

Zou graag je boek lezen en FB geven.

Groet,
Mieke

Ik zou het graag lezen en hier een reactie op geven. Alvast bedankt!

Zit al ruim 4 weken in angst sinds mijn man verliefd is geworden op een ander. Hij heeft 100% voor mij gekozen, maar mijn angst blijft . Ben zeer benieuwd naar het boek.

Hi, ik hoop dat dit aanbod nog geldig is, want ik zou het boek graag lezen, en uiteraard een FB geven.

Dit herken ik ook. Beheerst mijn leven. Helaas geen oplossing

Gaat het om anti depressie medicatie?
Ik heb ook oxazepam geslikt tot die medicatie begon te werken iov met GGZ arts.
Dus overleg het zou ik zeggen...suc6 en sterkte

Neem al 15 jaar temesta in de tijd voor afkicken alcohol probleem dat drinken is me volledig af maar zit met benzo verslaving al 2 keer proberen afkicken in kliniek maar wel vermindert maar niet van afzou graag eens kunnen praten met iemand die weet waar ik het over heb aub

Hoi,

Ik herken mezelf zooo in jouw verhaal...
In rustige periodes kan ik zelf alles, lees supermarkt, verder wandelen dan normaal, ergens heen gaan

En nu al enige tijd weer zwaar straatvrees, paniek enz enz
Heb er 20 jaar last
Van.... en dit is mijn 4e hele zware periodes.... en waarom? En hoezo... schiet mij maar lek

Bloosangst heb ik ook mijn levenlang last van! Veel therapiën gehad, zelfs botox tegen blozen! Ik moet zeggen als ik mijzelf zeler voel is het blozen minder, maar bij zwakke momenten ernstiger! Het blijft vervelend, de gedachten die soms met je aan de haal gaan. Was er af en toe maar een wonderpil voor. 😉

Hoi Miranda,

Helaas heel herkenbaar. Ik heb een zoon van tien. Altijd de angst dat er iets met hem gebeurd, dat hij ziek wordt. Maar vooral ook angst dat ik ziek word, dood ga, hem achter moet laten. Hij heeft ook een lichtverstandelijke beperking dus dat maakt de angst nog groter.
Ik probeer wel hem er zo min mogelijk van te laten merken. Ik verdraag de angst en deel die met anderen maar nooit met hem. Het enige wat ik je kan aanraden is om je kinderen ook op die manier wat meer vrij te laten en jouw angst niet bij hun te leggen, hoe moeilijk dat ook is. Ze zullen anders misschien juist steeds minder met je gaan delen en afstand gaan houden. Ik geloof dat dit soort angsten idd hun oorsprong hebben in onze jeugd en wat daar wel of niet gebeurd is.
Veel sterkte en succes!

Hoi Caroline. Mijn vader is gestorven toen ik zes jaar was en heb ongeveer sinds mijn 11e last van angst en paniekaanvallen. Sindsien ben ik bang voor de dood. Ik weet niet of dit hetzelfde is, maar extreem en nu ik 54 ben en ouder wordt, worden de aanvallen erger. Twee jaar geleden, na erg lange tijd, weer hulp gezocht, van her naar der gestuurd en nóg bezig met het vinden van 'de juiste praktijk. Weer ergens anders en weer met iemand anders, weer mijn verhaal gedaan en weer verschillende uitspraken.
Ik ben er elke dag mee bezig, de ene dag wat minder dan de ander, maar zo vermoeiend. Soms lijkt het alsof ik kortsluiting maak in mijn hoofd en ben al wel eens neergeklapt. Ik word niet gehoort of ze nemen me niet serieus, geloven me niet...ik probeer het met ademhalings- en ontspanningsoefeningen onder controle te krijgen, wat ietsje lukt soms, maar ze begrijpen niet, dat, dat maar voor eventjes is en de angst maar blijft terugkomen, soms zelfs erger hierdoor. Zo moeilijk!! Groetjes Katja

Hoi Tille, je verhaal klinkt voor mij best herkenbaar. Ook mijn man heeft me een paar keer toe emotioneel beschadigd door stiekem contact te hebben met zijn exen. Het is voor mij nu 4 jaar geleden. Maar ik blijf onzeker, ik durf ook mijzelf niet te zijn en dat gaat best ver door. Ik hoop dat het inmiddels wat beter met je gaat. Als je er behoefte aan hebt wil ik gerust verder met je kletsen hierover hoor.

Groetjes Marianne

Dit is echt volkomen normaal. Als je angstig bent sta je constant op scherp en produceer je veel adrenaline. Je reptielenbrein stond contant aan. Je lichaam moet even weer herstellen. Neem de tijd en laat het vooral over je heen komen. Dan kun je hierna weer functioneren op je natuurlijke energie i.p.v. adrenaline.

Hoi Lotje,

Hardlopen of een andere sport kan ik je zeker aanraden. Je voelt het positieve effect niet direct, maar na enkele weken voel je je fitter en daardoor sterker, ook geestelijk. De truc is langzaam opbouwen, zodat je geen dingen van jezelf gaat eisen die niet haalbaar zijn. Ik heb een angststoornis en ik gebruik ook medicatie, maar mijn tweewekelijks rondje hardlopen gaf me net dat extra vertrouwen in mijn lichaam. Oxazepam is een goede angstremmer maar mag slechts beperkt gebruikt worden wegens risico op verslaving. Het is geen lange termijn oplossing. Bovendien mag je geen auto rijden met oxazepam. Ik hoop dat je hier iets aan hebt, sterkte!

Beste Lotje,

Ik loop hard omdat ik anders de depressie inschiet. Het werkt echt maar soms kom ik niet van de bank af. Veel succes en sterkte

Je hoeft geeneens hard te lopen. Wat ook werkt is gewoon wandelen. In de ochtend een uurtje en in de avond een uurtje. Oxazepam liever niet nemen. Helpt maar als je na 2 weken moet stoppen, komt het erger terug. Ook cognitieve therapie werkt. Als je snapt hoe je lijf werkt bij angst, wordt de angst om de angst minder.

Dag Lotje,

vooraleer je begint, ga even langs een cardioloog voor een EKG en fietstest om zeker te zijn dat er geen onderliggende hartaandoeningen zijn die de hartkloppingen triggeren. Indien alles ok, zou je zeker kunnen gaan sporten, is nooit verkeerd natuurlijk. Je kan ook een betablokker vragen indien de hartkloppingen niet overgaan.

Heel veel succes.

Hartelijke groet, Joris.

Dag Lotje,

Krachtsport heeft mij heel goed geholpen. Na +/- 6 maanden angstvrij en ook vrij van medicijnen, en ik slikte behoorlijk hoge dosis Oxazepam, 50mg verdeeld over 2Xper dag. Het gaat nu top met mij.
Misschien helpt hardlopen ook, maar daar vind ik geen voldoening in. Succes. Groet van Ron

Hallo Ahmed ik ben serdar woon in Dordrecht. In mijn jeugd had ik geen angst. Is wat later instaan in de jaren 90. Ik ging situatie vermijden. Wel mijn groot rijbewijs gehaald 1996. Later in 2007 kreeg burn-out en kreeg venlafaxine Effexor. Heeft geholpen. Ik heb nog steeds angst vooral drukke plaatsen. Sociale angst beetje

Hallo

Ik heb ook angst als ik iemand hoor roepen, schreeuwen of luidruchtig is. Of in aanwezigheid van veel mensen, zijn. Daarom ik vermijd veel feesten of iemand gaan bezoeken ofzo. Ik krijg dan al eerder te maken met grote angsten

Ik heb dat gekregen na kuur AB ik had hierna geen eetlust meer en ben behoorlijk veel afgevallen, hierdoor angst ontwikkeld om te eten omdat door de angst ik nog geen eetlust heb ...ik roep hetzelf op..door spanning steen op mijn maag..het is echt en ellende.. Ik ga nu probiotica proberen aangezien ik heb gelezen dat een verstoorde darmflora ervoor zorgt dat je angsten vele malen erger kunnen worden.

Sterkte hoop dat je gauw geholpen wordt.

Ik ben niet bang om zelf te stikken, maar heb die angst in zekere zin voor mijn kinderen. Ik heb een lifevac in huis gehaald. Belachelijke prijs, maar daarmee kan je jezelf of anderen prima redden. Nu weet ik niet of zoiets je juist zou geruststellen of dat je je daarmee juist te veel bezig houdt met dergelijke angsten.

Ik heb een slik angst weet iemand raad ik ga sowieso naar de huisarts maar wil graag in gesprek komen die dit kent

Hoi Joke we kunnen elkaar een hand geven
Ook ik heb een slikstoornis
Slikfoto.s gehad door heel de molen
Maar heb hyperventilate angst en paniek
Ik eet wel ietsjes maar zodra het in m'n mond gaat
Kan ik en durf ik niet te slikken
Ik weet wel waardoor het komt Ik heb me een keer verslikt heel lang geleden En daar heb ik een slik angst aan overgehouden het is verschrikkelijk Ik snap je helemaal

Ooh ik begrijp je zo goed ik huil ook iedere dag
In de ochtend gaat het nog enigszins
Beetje yoghurt
Maar dan tegen het avondeten aan gaat mijn kela al dicht zitten Ik durf het ook niet door te slikken ben ook bang dat het blijft hangen of dat ik stik zodra ik mijn ogen open doe 's ochtends begint de angst al
Daarbij slik ik ook nog van allerlei medicatie wat helemaal niet helpt
Ik ben echt een einde raad ik weet niet meer hoe ik het moet doen Ik word helemaal gek van mezelf ben 12 maanden opgenomen geweest maar het heeft niks geholpen Ik werd gewoon naar huis gestuurd en nu zit ik thuis en eet geen warm eten dan neem ik maar een bakje vla of wat drink Brinta
Dus ik weet hoe verschrikkelijk het is het is gewoon niet normaal Ik weet het ook niet meer

Blaas je kaken eens op met wijde neus, herhaal een paar keer. En dan weer en slik. Ik deed dit wanneer ik grote pillen moest slikken. Werkt !

Dag Loes,
Je mankeert meer dan waarschijnlijk niets…!
Het gaat waarschijnlijk om stress gecombineerd met angsten of gepieker.
Ik herken je symptomen.
Het is alsof je hersens samenknijpen in je hoofd en dan het gevoel (als het echt erg wordt) van kortsluiting geeft waarbij je een blackout ervaart.
Ik krijg dat soms in de wagen en als ik een voordracht geef, lastig, belemmerend idd. Vermoeiend ook.
Probeer het een beetje te aanvaarden in eerste instantie, terwijl je volop er tegenaan gaat om het zoveel als mogelijk te neutraliseren , dat vergt tijd!!
Wat kan helpen, relaxatie therapie, ademhaling, lees er over, doe je verhaal, rustgevende medicatie (vrij te verkrijgen, op basis van Valeriaan bijvoorbeeld), oude stresserende gewoontes toestanden proberen bijschaven zodat ze niet meer stresserend zijn voor jou. Indien nodig, zaken vermijden als kan. Mss moet er wel iets veranderen in je leven, zonder dat je dat beseft of mss zelfs verdrukt…
Even nadenken reflectie doen en aan de slag er mee! Komt goed, you are in control!
Belangrijkste van alles: ga bewegen, ga naar het bos. Leef in het hier en nu (dat is eigenlijk het enige echte), concentreer je op ELKE actie die je doet, dat helpt, probeer te genieten van onnozele momentjes die we anders laten passeren…
Ik hoop dat het je lukt!
Oh ja ik ben er nog niet van af, they keep coming back, maar meer in controle, leefbaar, gelukkig ook.
Aanvaarding werkt wonderlijk.
Cheerz

Gezien je leeftijd is het interessant de piste van de overgang te bekijken. Geeft vaak dezelfde symptomen en wordt weleens over het hoofd gezien. Ik herken mezelf soms niet meer door de overgang/menopauze .... Als je beseft dat het van voorbijgaande aard is kan dat eventueel helpen...

Loes heb je gedacht aan de overgang? Duizeligheid en allerlei akelige symptomen kunnen opspelen, ook klachten waar je zo snel niet aan zou denken. Hartkloppingen, extreme somberheid, niet/slecht slapen, duizeligheid etc. veel sterkte!

Lief duizelvrouwtje ik heb ziekte van meniere.Lees das es op google.het is niet gevaarlijk alleen erg vervelend..Je kan chiranizine halen. Gewoon vrije verkoop bij de apotheek en kruidvat..sterkte..

Hi joya!
Helaas herken ik dit heel goed.. toen ik 2 jaar geleden in een burnout viel kreeg ik s'nachts ook een keer een paniekaanval en sinds die tijd is slapen een soort angst geworden. Vooral als ik de volgende dag een verplichting heb weet ik gewoon dat de nacht weer vreselijk wordt. Ook wat jij schrijft gewoon simpel weg niet in slaap kunnen komen , en blijven piekeren. En soms als ik uit eindelijk in slaap val na 4/5 uur wordt ik wakker door een paniekerig gevoel op het moment dat ik in slaap dommel.. ik wou dat ik de gouden tip voor je had maar ik heb hem ook nog niet gevonden. Wel slik ik magnesium en moet zeggen dat dat deels voor mij wel iets helpt.. wens je veel sterkte wat het is echt naar!

Ps. En het stukje bang om dood te gaan ook erg herkenbaar!

Haii Kim,

Bedankt voor je reactie. Hoe gaat het nu met jou?
Met mij nog steeds hetzelfde. Veel angst overdag en snachts soms nachtenlang niet slapen en als ik wel slaap is het kort en wordt ik altijd voor 5 a 6 uur wakker. Hoe is dit bij jou ?
Slik jij medicatie? Bij mij willen ze dat nu wel gaan doen maar toen ik de bijsluiter las kreeg ik een aanval van hier tot tokio. Ik wil het op eigen kracht doen maar het slapen nekt me. Op dagen dat ik weinig/niet slaap is de angst ook groter. Ik krijg wel therapie maar tot nu toe werkt het hier nog niet voor.
Ook durf ik niet meer naast me man te slapen omdat hij "wel" slaapt pfffff.
Ik heb ook magnesium gekocht maar na de 1e keer slikken voelde ik me daar zo naar van.. en barstende koppijn. Misschien toeval maar durf het nu niet meer. Heb je ervaring met CBD druppels ?

Liefs

Dag Joya,

heb je al eens metalonine gebrobeerd? CBD kan werken, kan hoofdpijn geven maar je kan het zeker proberen.

Heb je geen angst als je 'echte' slaapmedicatie gebruikt zoals zolpidem e.a.? Er zijn mensen zat die heel hun leven dergelijke slaapmedicatie nemen dus wees er ook niet bang van. Slapen lijkt me gewoon het belangrijkste nu.

Hoor het graag.

Hartelijke groet, Joris.

Ik gebruik nu mirtazapine 3.75 voor het slapen ongeveer 1.5 week maar ik begin enorme spierpijn te krijgen en wazig zien. Ook slaap ik er maar kort op. Omdat bij mij alles is ontstaan door burn-out en angstklachten wilt de psych me op de antidepressiva hebben. Dit gaat mij rust in mijn hoofd geven en dan zou ik weer kunnen slapen. Iemand hier ervaring mee ?
Cbd wil ik graag een kans geven maar dan moet ik wel eerst stoppen met de mirtazapine. Werkt dit goed ? En welke kan ik het best halen ?

Hi!

Wat naar dat het nog steeds wat hetzelfde voor jou gaat! Ik slik zelf geen medicatie.. ik snap ook heel goed dat je het graag zelf wilt doen maar soms heb je een periode even "hulp" nodig het hoeft niet voor altijd he! Met mij gaat het opzich wel goed ik had deze week ook weer een week waarbij mijn slaap erg slecht was( bij mij is dit dan pas na 3/4 uur in slaap kunnen komen en dan na 3 uur slaap weer wakker worden om vervolgens weer 2 uur wakker te liggen met veel piekeren of angstgevoel en dan soms nog in slaap te vallen voor 1a2 uur), en zoals jij ook zegt wordt dan mijn angst overdag automatisch ook erger.
Zelf kan ik de angsten wel wat beter aan laatste maanden maar ik ben ook al een een langere tijd onderweg, dus hoe kak het ook is het heeft veel tijd nodig. Ik begon met kleine angsten aangaan en zo steeds een stapje verder naar mijn grotere angsten dus kreeg ik ook meer zelfvertrouwen in mijzelf, en dat hielp mij wel zoals deze week als de nachten weer lastiger worden en dit de angsten triggert heb ik er mee leren omgaan en wuiven ze ook sneller weer wat weg..
Ik heb zelf geen ervaring met de druppels wel heb ik een aantal mensen om mij heen die antidepressiva hebben voor o.a angst etc. Bij de mensen om mij heen nam het wel de zwaarte van de angst weg maar goed je hebt ook mensen waarbij het minder goed werkt.
Ik hoop dat je goeie hulp hierin hebt want soms is het heel moeilijk om te kiezen wat nou het beste voor jezelf is als de angst ook je dingen aanpraat :(
Maar ik zeg altijd als mensen medicijnen nodig hebben en die keuze maken of het voor tijdelijk is of niet is dat ook een sterke keuze! Dit betekend niet dat je faalt of het niet zelf doet, je mag jezelf ook gunnen dat je weer even kan bijtanken want leven met angst en slecht slapen vraagt veel van je!

Appartement verkopen, misschien dan rust in je hoofd terug!

Ik heb exact hetzelfde. Benieuwd of je het intussen hebt weten op te lossen?

Ik heb hetzelfde ik krijg nu elke keer als ik moet werken een paniek aanval en dat slaat op mijn keel waardoor ik niet kan eten als deze voorbij is moet ik helemaal bijkomen en voelt het of ik heb gesport en je gwn de gele dag al iets heb gedaan. Mijn advies is om het over je heen te laten komen maar niet accepteren dat dit bij je hoort je moet je minder veranderen naar positieve dingen en als het mogelijk is afleiding zoeken om er niet an te denken. Ik heb er namelijk net 1 gehad ik haat deze angst en heb al vele angsten mee gemaakt maar dit is wel 1 van de ergste ik hoop dat iets geholpen ben en hoop dat het snel oplost liefs sanne💪❤

Je zou eens kunnen proberen met hartcoherentie oefeningen. Heartmath of hartbrein. Angst in de keel is gekoppeld aan het hart en de angst die daar wirdt gevoeld.

Ik heb precies hetzelfde. Continu angst op het moment en daardoor dichtgeknepen keel, waardoor ik niet kan eten en bang ben om te eten. Ook door hele erge keelspanning steeds heftig hoesten en soms met eten zelfs kokhalzen omdat ik zo in paniek ben. Het is 1,5 week goed gegaan en nu door een trigger erger dan daarvoor...
Heb je al iets gevonden wat hiertegen helpt? En gaat het al wat beter?

Wat vervelend dat je dit door moet maken! Angst kan ons enorme belemmeringen geven in het dagelijks leven. Voor mij duurde het best een tijdje voor ik snapte dat ik met angst te maken had. Ik hoop dat onderstaande info jou/jullie zal helpen om weer een stap vooruit te komen.

Belangrijk: als je je in een (thuis)situatie bevindt waar je constant spanning hebt, probeer een nieuw (tijdelijk) thuis te vinden. Probeer niet alle triggers tegelijk te kunnen opvangen als je daar niet meer de kracht voor hebt! Uit ervaring weet ik dat weggaan dan de betere optie is, je hebt rust nodig om te herstellen van waar je ook doorheen bent gegaan.

Verder: een emotie (zoals angst of boosheid) moet je 'doorvoelen' om hem te kunnen verwerken. Accepteren dat hij er is op dit moment, alsof het een klein kind is dat aandacht en erkenning nodig heeft, helpt. Daardoor zwakt de emotie af en gaat hij soms zelfs helemaal weg. Let in gespannen situaties bewust op wat je lichaam doet, waar het zich aanspant. Geef je vervolgens langzaam over aan het nare en oncomfortabele gevoel, net zo lang tot je je er comfortabel mee voelt. Vergelijk het met onder een koude douche stappen: jezelf aanspannen is niet handig, want daardoor raak je niet gewend aan de kou. Het is beter om rustig adem te halen en telkens weer te ontspannen zodra je een lichaamsdeel aanspant. Probeer geen weerstand te bieden tegen het nare gevoel! Tegenwerken en weerstand bieden zorgen dat de emotie juist toeneemt en heftiger wordt. Het moet juist langzaam uit het lichaam komen. Bewegen helpt hierbij. Dit helpt mij persoonlijk bij angst, al heb ik het minder erg dan hoe jij het omschrijft denk ik. Mijn angst zit hem meer in sociale situaties. Het helpt mij om even stil te staan en bewust te worden van mijn aangespannen lichaam, en de tijd nemen om mijn racende gedachten te erkennen en los te laten zonder me ervoor te schamen dat ik ze heb.

Word ook bewust van de situaties die jou angst geven en waarom. Bedenk bijvoorbeeld hoe realistisch het is dat je in je eten stikt. Hoe vaak is dat tot nu toe gebeurd? Heb je misschien heel vroeger eens een nare ervaring gehad waarbij je bijna in je eten stikte? En heb je die angst nooit goed verwerkt? Of schaam je je voor deze angst bij de mensen om je heen? Probeer eens langzaam te kauwen op bijvoorbeeld een stukje fruit, heel bewust. Dan zul je zien dat je wat meer vertrouwen kunt krijgen in je eigen tong en kaken ;) Zoals je ook zegt: je hebt nooit een allergische reactie gehad. Redelijkerwijs is er dus geen reden om daar bang voor te zijn, maar de angst laat jou iets anders geloven en het helpt niet om je daartegen te verzetten. Emoties kun je niet wegredeneren: je voelt nu eenmaal wat je voelt. Wat hierbij helpt is de (mogelijke) situatie te accepteren (het advies van je psycholoog was dus zo gek nog niet!). Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je eventueel een allergische reactie krijgt? Probeer het eens uit met iemand erbij die jij vertrouwt en die eventueel 112 kan bellen als het misgaat. Gewoon om je een gevoel van veiligheid te geven. Emoties zijn nu eenmaal erg ingewikkeld, maar laat ze er gewoon zijn. Angst voor de angst heb je soms nu eenmaal, ook al wil je het liever niet. Het heeft geen zin om dat te veroordelen, want dat maakt het alleen maar vervelender. Daarnaast kan onderdrukte angst inderdaad voor pijnklachten in het lichaam zorgen. Dus als je weer wat voelt... het is maar angst, geen dodelijke ziekte. Het zit alleen nog in je lichaam en moet even erkend worden.
Het is juist goed dat je je zo bewust bent van je lichaam! Maar hang aan pijnklachten niet meteen een oordeel of angstig idee. Laat het er gewoon zijn en haal rustig adem.

Angst overwin je door stap voor stap door een enge situatie heen te gaan in volle bewustwording dat je het eng vindt maar het toch doet. En dat heet: moed! :) Het kost wel oefening en patronen die al zo lang ingebakken zijn, zijn niet 1 2 3 'opgelost'. Maar iedere stap is er één.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik ben geen psycholoog, gewoon een ervaringsdeskundige...

Groetjes,
Lotte

Vreselijk, ook begrijpelijk. De buitenwereld is ook hard en gemeen. Sterkte!

Misschien kun je, met begeleiding, ceremonieel 'terugstappen' op je levenslijn, tot vlak voor de gebeurtenis. En dan vanuit kracht weer vooruit stappen en jouw vrolijkheid en onbevangenheid meenemen.
Je begeleider kan jou bemoedigen, door jouw 11 jarige deel te bevragen op wat zij voelt en haar te vertellen dat het niet erg is,dat het kan gebeuren en dat het goed is dat je een toilet hebt opgezocht. Je kunt dit ook zelf doen overigens door een dialoog te voeren met jouw innerlijke 11 jarige, ;)

Misschien helpt het om gewoon buiten te gaan poepen in de bosjes of in zee gaan zwemmen en dan poepen totdat je het leuk gaat vinden. Het lichaam is gewoon een poepmachine, het eet en drinkt en scheidt dat uit in de vorm van mest. Dat geldt voor alle dieren.
Alles wat we eten is ook veredelde mest, want vlees en groenten groeien van mest dat sinds een miljard jaar dat bodemlaag van de aarde is gaan vormen. Alles is dus mest of veredelde mest.
Volgens mij heb je een ongedefinieerde angst stoornis, en wordt de poepangst gebruikt als excuus, uiteraard onbewust.
De angst lijkt zich te fixeren op sociale angst, op de anderen.
Je kan dus niet goed tegen mensen, je begrijpt ze niet, ze lijken wel een andere soort waarvan je niets goeds hoeft te verwachten, en contact is dan stressvol.
En om eerlijk te zijn, daar zit je niet erg ver naast.
Probeer je gewoon te vermaken en neem de mensen niet zo serieus, want ze zijn ook niet serieus te nemen.
Laat ze maar lekker lullen, dat is wat mensen doen.
Probeer anders een hond, die zijn veel relaxter en normaler en je moet dan toch naar buiten en hebt een dier om je liefde te geven en voor te zorgen.
En neem je eigen angst ook niet zo serieus. Je anticipeert enkel een verschrikkelijk vooruitzicht. En ja, dat doe je toch echt zelf.
DUS STOP DAARMEE, EN KIES VOOR JEZELF ! Je hebt een geboorterecht op een enigszins comfortabel leven, en daarvoor moet je besluiten nemen voor JEZELF en maling hebben aan wat de anderen denken. Denken denken denken, STOP

Hi!
Het klinkt heel erg op derealisatie.. zoek maar eens op;) heb dit ook jaren gehad.
Vooral het gevoel dat ik flauw kon vallen, net of mijn ogen niet helder konden zien, de geluiden die ik wel hoorde maar niet goed binnen kwamen, soms voelde het net of ik wat buiten me zelf treede. Het is niks ernstigs hoor!( als dit het is ben natuurlijk geen dokter). Heel veel mensen hebben hier last van het komt vaak voor als je overprikkeld bent op deze manier beschermen je hersenen jou. Mij hielp er niet tegen te vechten ik kreeg het ook vaak op drukkere plekken ik wist dan ohja mijn hoofd wil me even laten weten dat ik straks mijn rust moet pakken. Mindfullnes kan helpen, maar vooral accepteren dat het er is en er niks ergs is en als ik mijn rust kan pakken dat doen ( muziekje op, even 10 min op de bank ogen dicht en ontspannen etc).
En hoelang het kan aanhouden is echt per persoon verschillend zelf begon het bij mij 2 jaar geleden en sinds nu wordt het wat minder bij mij omdat ik weet wat het is en er niet meer angstig van wordt. Als ik in erge drukte kom of als ik vermoeid ben komt het nog wel eens terug maar ik zie dat als een " lieve" waarschuw van mijn lichaam.

Lief valmens blijf gewoon proberen te fietsen anders kom je nooit van de angst af probeer wat te ontspannen op de fiets dat helpt enorm is mijn eigen ervaring ik fiets nu iedere dag een stuk en gaat steeds beter suc 6 en geef niet op

Hey Floor, ik herken het helemaal van de afgelopen maanden. Ik ben wel dubbele leeftijd van jou en heb afleiding tav werk en kinderen. Dat helpt/hielp me om de knop om te zetten. De hypochondrie heb ik al jaren en depersonalisatie met name na een periode van veel stress en zorgen maken. Toen kwam het nadenken over de dood, het leven, wie je bent, waarom je hier bent, wat het nut is van het leven, gefocust op je lichaam, klachten en continu in je hoofd. Je kunt je er zelf helemaal gek mee maken want je gaat geen antwoorden krijgen. Ik zou kijken of je afleiding kunt krijgen door te sporten, of naar buiten te gaan (natuur opzoeken) en met vrienden dingen te ondernemen. Zorg dat je afleiding krijgt en uit je hoofd gaat. Het zijn gedachten die vd angst zorgen en dat is niet Floor. Ik kan je gerust stellen dat je niet de enige bent. Kun je met iemand erover praten? Ook dat helpt.

Floor je bent niet enige hierin ik heb daar ook heel veel last van

Hi Floor,

Ik herken mijzelf heel erg in jouw klachten, vooral de derealisatie is heel heftig. Dus als je wilt praten, laat het gerust weten. Ik kan het ook wel gebruiken!

Groeten,

Alain

@Marty, gaan die derealisatie klachten bij jou ook vanzelf weer over als de stress gezakt is?

Beste Floor,

Ik herken me volledig in je verhaal.. Ben 29 jaar en de laatste 5 jaar waren zwaar. Angststoornis, ocd en depressie waren en zijn de boosdoeners en ondertussen heb ik er al een heel traject opzitten maar angst beheerst nog steeds mijn leven en ik voel me vaak alleen hierdoor.

Vooral wat je zegt over depersonalisatie komt me heel bekend voor. Ik zelf zou hier ook vaker over willen kunnen praten dus laat zeker iets weten indien je er voor open staat. Weet dat je niet alleen bent, blijf vechten!

Groetjes Sebastiaan

Hoi hoi. Wat vervelend dat je hier last van hebt. Het lijkt erop alsof je veel in je hoofd leeft en niet in je lichaam. Lichaamswerk kan je leren in het hier en nu te zijn.
Iets wil aandacht van jou en zit aan de oppervlakte. Je zou kunnen onderzoeken waar je angst vandaan komt.
Liefs!

Hoi floor,

Ik ben zelf 20 jaar en heb het zelfde probleem als jou. Ook klaar met mijn opleiding en heb al 5 jaar last van paniekaanvallen die nu hun piek hebben bereikt. Ik krijg zelfs paniekaanvallen thuis op de bank. Heb ook al mijn vakanties met vrienden moeten missen. Ik voelde me vaak alleen en het beperkt je hele leven.

Ik heb de keuze gemaakt om met medicatie te beginnen. SSRI heet de medicatie ik zit nu op dag 5 en ik begin me al beter te voelen misschien is dit ook iets voor jou? Het idee klinkt spannend en dat snap ik. Ik zelf vond het heel spannend om te beginnen maar het kan echt je leven veranderen.

Mocht je meer vragen hebben of toch gewoon is met iemand praten die dezelfde klachten voelt kun je me benaderen via instagram.

Heel veel sterkte

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen enkele weken na plaatsing)

Ik kamp ook heel de dag door met dit gevoel en heb ook last van pijn op de borst en het idee dat ik een hartritmestoornis heb maar ook heb ik tintelingen in het hoofd en een heel raar gevoel in het hoofd. Ook voel ik alles en heb ik het gevoel dat de wereld om mij heen leeft maar ik mezelf niet meer ben ik word hier bang van en wil mezelf terug ..,,, heb jij ook wel is als je ergens naar staart dat je hoofd vanzelf van positie veranderd ? Het is te veel om alle klachten op te noemen die heel de dag door optreden ik ben bang en zou het liefst een full bosy scan doen maar mijn ouders zeggen dat dit weinig zin zal hebben omdat er niks mis is met mijn lichaam .

Ja zeker zelf heb ik een angst/paniekstoornis en ben elke dag bang dat ik een hartaanval krijg. Mijn bloed is zelfs onderzoekt de dokter heeft meerdere keren naar me hart en longen geluisterd. Alles was goed me bloeddruk was ook in orde. Ik zit elke dag in angst. Tintelingen vielen hoort bij angst die heb ik ook meerdere keren op een dag. Heb de dokter zelfs nog gevraagd kan toch niet de hele dag paniekeren? Er moet toch iets zijn? Ik maar nee zei ze je lichaam denkt continu dat het in gevaar is terwijl het niet zo is. Je lichaam gaat dus op een vechtstand continu omdat je geest je laat denken dat er wat is. Het is super vervelend ik zou er ook hulp voor zoeken zelf krijg ik ook therapie

Ook ik heb elke dag die angst voor een hartaanval, heb vaak hartkloppingen en pijn links op de borst, bij mij is ook niks gevonden maar ga door een hele mijn hele leven staat op z n kop en kan nauwelijks normaal functioneren, ik ben sinds kort in therapie nog weinig geholpen en ben bang om nieuwe medicatie te nemen pfff.

Pedro

Ik ben zelf ik Maart 2021 overvallen door een acute paniekaanval in de auto, ik heb nog dagelijks last van spanning. Het idee dat mijn hart ermee gaat stoppen, en dit zonder enkele aanleiding. Ik slik nu Venlafaxine Aurobindo 75MG, elke dag blijf ik dit gevoel nu hebben en ben uiteindelijk ook aangemeld bij de GGZ paniek. Ik werk in de beveiliging en ben vaak ooggetuige van geweld richting mij geweest. Echter zie ik hier geen verband tussen terwijl mijn praktijkondersteunende psycholoog dat wel zag. Iemand verder nog ervaring of tips en tricks voor angst met ziekte beelden of hartfunctie?

Ja herken ik volledig. 4 jaar geleden tijdens sporten hartritmestoornissen gekregen, sindsdien bang voor hartstilstand.
Meerdere periodes gaat het nog heel slecht angst, zweten, pijn op de borst, pijn tussen schouderbladen, onwel gevoel, duizelig…
Van psychiater temesta gekregen en dat helpt de aanvallen wat verzachten. Vaak onleefbaar….

Ja ik heb dit savonds. En het kan green hartstoornis zijn, want na een tranxene van 50mg is het weg. Mijn angsten worden steeds erger (vroeger veel drugs gebruikt en nu alcohol) dus nu drastisch verminderen en hopen dat het beter gaat binnenkort.

ik heb precies hetzelfde probleem ben 15 jaar oud en ben elke dag opeens heel bang voor een hart aanval krijg rare steken en voor me gevoel kan het dan ook elk moment gebeuren. ik was er de eerste 2 dagen voor naar de dokter geweest die zij dat me hard goed was en dat ik het nog even moet aankijken hoe het verder loopt. nu anderhalve maand later is het in de tussen tijd alleen maar erger geworden dus ben ik weer naar de dokter geweest en zij die dat ik valdisper rust moest proberen en even naar het ziekenhuis moest gaan voor een hartvideo te maken en een long foto. uitslagen heb ik binnen waren gewoon goed. pillen slik ik nu 3 keer per dag. het gaat wel beter maar nog niet over. dokter zij ook dat ik naar een psycholoog moet en naar een fysio. de afspraken zijn er gemaakt heb de fysio woensdag. ik hoop dat dat me gaat helpen. als iemand nog tips heeft die dit ook heeft gehad en hoe het beter gaat met hem/haar laat het me asjeblieft weten!!

Ja herken het

Hallo Ik heb precies het zelfde

Heel herkenbaar. Jarenlang last van gehad. Bij mij bleken de klachten uiteindelijk door disfunctioneel ademen/hyperventileren te komen. Mijn tip: laat je eerst helemaal fysiek checken door een arts. Dat geeft geruststelling. Ga naar fysio voor ademhalingsoefeningen en meld je aan bij een psycholoog voor cognitieve gedragstherapie. De klachten zijn doodeng, maar je komt er weer vanaf!

Pff wat fijn om herkenning te lezen.
Echt net… even naar de wc,, en boem, hartkloppingen, vaag gevoel, angstig, wat gebeurd er nu…
Ik keek daarvoor wat filmpjes op facebook, ook over bondi beach, dat ze iemand gingen redden en diegene werd ook niet lekker..
ik zat dus net te denken, zou dat een trigger zijn geweest? Een angstig gevoel?

Iemand die dit ook herkent? Als je iets ziet of kijkt?

O jaaa heel herkenbaar. Wordt er gek van het is dan wel niet elke dag maar toch is het er. Ik wil graag in contact komen met mensen die hetzelfde ervaren. Ook om je verhaal te delen en elkaar te helpen. Heb jij dus facebook mijn naam is natas collette zoek me op dan kunnen we erover praten. 🙏🙏

Hallo ik heb precies de gedachtens die jij ook hebt over mijn hart als ik wat voel maar heeft u geen syndroom van tietze ik wel dus vreselijk om daar mee om te gaan de pijn is dan ook aan wezig met spanningen gr

Het geeft een hoop geruststelling dat ik hier lees dat er ook andere zijn die dit hebben en dat ik er niet alleen voor sta! Heb al tijdje afspraak staan bij ggz, maar door lange wachtrij paar maanden moeten wacht gelukkig nu bijna zover. Ik heb ook de hele dag door soort ‘duizeligheid’ en angst dat er wat gaat gebeuren. En dan ben je toevallig met vrienden gaat er 1 een verhaal vertellen dat iemand dicht bij hem overleden is aan een hartaanval, 32 jaar zo ineens. Ja dan word ik al helemaal niet goed. Hoop dat iedereen er zo snel mogelijk van af komt, want weet zelf hoe kut het is. Hoop dat de ggz mij hier vanaf helpt. Tip voor iedereen gewoon naar de huisarts gaan en goed vertellen wat je allemaal ervaart die zullen je waarschijnlijk door verwijzen naar praktijkondersteuner en als dat niet helpt naar ggz. Ik heb me de laatste tijd ook helemaal opgevreten door elke dag maar te denken dat je zo neervalt en het over is dus wacht niet te lang met stappen ondernemen want je maakt jezelf helemaal gek!

Ik snap precies wat je bedoeld, meerdere keren per dag, vooral savonds, het gevoel dat ik een hartaanval krijg of dat er wat goed mis is met mijn lichaam. Het begint met een tintelend doof gevoel in mijn arm waardoor ik mezelf helemaal gek maak met wat het allemaal kan zijn. Daarna word ik heel duizelig, spanningsbuikpijn en het gevoel dat ik heel benauwd ademhaal. Dit alles maakt mij natuurlijk alleen maar meer ongerust. Het kalmeerd me wel om dit alles te lezen, dat ik in iedergeval niet de enige ben. Mijn huisarts heeft mij voor mijn klachten naar een neuroloog gestuurd waar ik gecheckt ga worden. Zelf heb ik ook een afspraak gemaakt bij een haptonoom voor mijn ademhaling en de rust terugvinden in mijzelf. T

ik heb angsten je kunt door die angsten pijn onder de borst of drukkend of verkrampt pijnkrijgen verschrikkelijk soms hou ik het niet meer van de pijn wat moet je komt door dierot angst ik heaat angst maakt je heele leven kapot het lijkt net of je in een andere demensie zit waar je niet uit komt door die angst zit ik niet meer echt in de realiteit ik ben 24 uuuur per dag bang voor mijn huis

Ik heb dat elke keer

Ik kan alleen maar afleiden uit je verhaal dat ik zwak ben omdat de angst overheerst. Met zo'n reacties is dit geen veilige plek

Beste Hanae,
Wat vervelend voor jou dat je dit ervaart en dat het zo een impact heeft.
Ik kan me voorstellen dat wanneer dit thema zo beladen is voor jou, dat het moeilijk is om daar nog wat afstand van te nemen. Eigenlijk wil je er niet mee bezig zijn en wil je die narigheid niet denken of voelen, dat probeer je oa. door het ‘op te lossen’ met je hoofd (dat misschien al overuren maakt?). Die strategie uitproberen is logisch, je probeert er zo controle op te krijgen om de last te verminderen (die lastige gedachten en of gevoelens) of erger te voorkomen (kan zijn dat je denkt dat hierdoor het psychotisch proces zou kunnen voorkomen worden?). Controleren kan helpen, maar eigenlijk is het niet de oplossing die werkt voor de lange termijn. Onze gedachten kunnen we eigenlijk niet of beperkt controleren. Probeer maar eens een minuut niet te denken aan een blauwe vogel en turf telkens wanneer je eraan denkt. Ga daarna weer een minuut timen en turven, maar nu mag je er wel aan denken. Merk je een verschil qua voorkomen?

Weet dat je zeker niet de enige bent die hier last van heeft. Eigenlijk zijn angstgedachten heel normaal, iedereen heeft negatieve gedachten. We zijn eigenlijk wat ‘voorgeprogrammeerd’, evolutionair gezien om ons in eerste instantie te beschermen, te behoeden voor gevaar. Maar soms kan het wat uit de hand gaan lopen, zien we meer dan gemiddeld beren op de weg en beginnen we ook nog eens nare gevoelens te krijgen.

Eigenlijk is het effectiever om controlestrategieen te laten varen door ze af te bouwen en onze angsten op te merken en toe te laten. Zo gaan we er minder gewicht aan geven.
Misschien kan je nadenken over wat je wat spannend vindt dat te maken heeft met het thema. Kan zijn een documentaire zien over psychose. Of een beeld bekijken dat psychosegerelateerd is. Of een audiobestand beluisteren met akelige stemmen, alsof je stemmen zou horen. Stel je er herhaaldelijk aan bloot. Angst bereikt een piek en zakt weer. We gaan ook meer gaan ervaren dat onze angstige verwachting niet klopt, en dat kan onze alarmbellen minder doen afgaan.
Ik zou minder zaken met je hoofd proberen zoals rationeel / positief denken. Hiermee ga je eigenlijk iets uit de weg waardoor de angst instand wordt gehouden mee!

Hai ,is er her verleden iemand in je nabije omgeving geweest die dat heeft gehad ?
groetjes patje

Hai ik herken veel in jou verhaal ook veel angst en sinds het overlijden van mijn vader was het hevig geworden .ik heb daarvoor therapie en en medicijnen gehad het gaat beter .het is niet helemaal weg .maar de vraag aan jou wat voor therapie heb je allemaal gehad ? .standaart cognitieve? .denkt het goed is om het overlijden van jou vader goed te verwerken .het gevoel te gaan aanvaarden door heen te gaan dus .emdr is ook een voorbeeld .sporten is goed ,goed eten slapen .slaap is heel belangrijk creatief zijn alleen moet wel je ding zijn om uit je hoofd te gaan en zelfs dingen te verwerken .magnesium is een anti stress mineraal angst verbruikt veel mineralen .

Hai, toevallig lees ik dit. Komt mij heel bekend voor. Dit kan komen door jouw darmen. Google op Lekkende darm of door bacteriële overgroei in de darm. Darmen en brein zijn met elkaar verbonden.

hee, ik ben Nina (19) en heb zelf nu ook al maanden last van angst en paniek. Ik weet ook niet meer wat ik ermee aan moet, daarom zoek ik ook mensen om er mee over te praten die een beetje in hetzelfde schuitje zitten! Misschien dat we een beetje steun kunnen vinden bij elkaar. Laat maar weten of je mijn insta/nummer/mail wilt :)

Hey, ik wil je nr wel om met elkaar te praten. Mss vinden we zo steun bij elkaar...

Hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer last je vaak zal hebben. Dat is voor mij tenminste wel zo. Ik herken overigens al je klachten.

Hoe zit het met je lichaamsbeweging?
Dom wandelen doet voor mij echt wonderen. Een goede nachtrust doet ook veel. Ik ga zelf voor mijn gevoel nu flink vooruit. Veel minder aanvallen en ook minder heftig.

Als je nog iemand zoekt om erover te praten, bied ik me aan. Ben 29 en heb al minimaal 15 jaar lang ervaring ermee helaas

Beste, ik zoek ook een praatgroep om hierover te praten. Wat mij vooral angstig maakt is mijn hart. Ik heb af en toe een harde hartklop en heb een wazig gevoel over mezelf. Volgens de cardioloog is dit niet erg maar het maakt mij elke keer zo bang.

Hoi,

Ik ben 21 en heb nu al 2 jaar last van paniekaanvallen en angststoornis en hypochondrie. Kreeg de eerste paniekaanval met carnaval. Paar maanden naar de psycholoog geweest, maar merk dat ik weer terug aan het vallen ben. Ben opzoek naar een praatgroep, mensen van mijn leeftijd die de zelfde klachten hebben! Als ik dit allemaal lees herken ik mezelf zo goed.

"""Nu heb ik al een tijd geen last meer van die heftige paniekaanvallen, wel heb ik nu continue pijnlijke steken en druk op mijn borst, iedere dag loop ik met pijn. ook heb ik nog af en toe hartkloppingen."""

Wat ik frequent heb is dat de spieren zo strak staan dat bindweefsel begint te ontsteken. Voorak mijn borstspieren wat diep inademen bemoeulihkt.

Fysiotherapeut kan hier zeker bij helpen.

hey ik ben 22 en heb al 12 jaar last van paniekaanvallen ik zoek ook een praatgroep. misschien kunnen we elkaar inderdaad helpen. insta
emma.m669

groetjes

Ik ervaar ook dergelijke klachten.
Ik proveer er aan te ontsnappen maar dat lukt niet en ook de hulpverlening heeft beperkt effect

Hey Bianca,

Ik herken me ook in jouw angsten en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel veel mensen met deze problemen rondlopen..
Anderzijds gaat ook niet iedereen er openlijk voor uitkomen..
Veel sterkte toegewenst

Ik denk dat er voor deze situatie alleen nog maar medicatie helpt tegen angst .
Iets waar ik zelf ook heel bang voor ben : een antidepressiva tegen angst …; maakt je aanvankelijk nòg angstiger .. onrustig(er) en heeft een hele lijst nare bijwerkingen. Maar psychiaters werken volgens de DSM richtlijnen … en dan kom je hier hij uit …..heel vervelend want het is héél moeilijk afbouwen daarvan …….

Beste Bianca,

Wat naar voor je! Ik herken je in je klachten. Ik ben 20 heb zelf sinds een jaar paniek en angstklachten, gecombineerd met hyperventilatie. Ik had vooral last van duizeligheid tijdens het lopen en de angst (en ook echt het gevoel) om flauw te vallen of om te vallen. Ik controleerde steeds mijn hartslag in mijn nek, die was steeds hoog omdat ik mij druk maakte (later leerde ik dat je niet flauw kan vallen van hoge hartslag, dat gebeurt alleen bij een te lage hartslag). Ik ben met de fysio gaan werken aan hyperventilatie, wat mij heel erg heeft geholpen. Verder doe ik veel yin yoga.

Ik hoop dat je kan vinden wat voor jou helpt! Misschien heb je dit vader gehoord maar je bent niet de enige die hier last van heeft :)

Ik wens je het beste!

Hartelijke groet,
Eleni

Nieuwe verhalen staan eerst onderaan de lijst. Zodra ze gecheckt zijn komen ze bovenaan de lijst te staan.

Hoi
Het kan natuurlijk altijd door stress komen..soms komen deze klachten tot uiting als je wat rust ervaart. Lees dat je vrg maand je baan hebt opgezegd. Dus meer tijd en ruimte lichamelijk en geestelijk
Stress moet uit je lijf.. misschien werkt dat zo bij jou.. Gr verver

En komt vaak ook voort uit alles willen controleren alles perfect willen doen, dat gaat gelukkig al stuk beter door meer los te laten, alleen let ik nog veel op me lichaam en is zo vermoeidheid ook.

Goedeavond, ik ervaar met veel dingen het zelfde, ik ben sinds klein altijd angstig en de afgelopen jaren is mijn angst met de meeste dingen in me leven de baas geworden. Vorig jaar ben ik begonnen met meditatie en dat helpt mij goed op vele momenten. Tijdens me meditatie focus ik op me adem, en laat ik alle gedachtes gaan terwijl ik langzaam in en uit adem. Dit is echt een aanrader, de meeste dagen mediteer ik als ik opsta 30 min en wanneer ik ga slapen 30 min. In het begin is het moeilijk om het zo lang voltehouden maar als je elke dag oefend kom je steeds verder. Je komt achter dingen die je normaal niet zou kunnen ontcijferen en dat is het mooie. Verder raad ik u ook aan om als u een angstaanval heeft gewoon even een momentje rustig in en uit te ademen. Ons gedachtes zitten veel in verband met onze manier van ademen, als je je hart rustiger laat lopen doormiddel van rustig ademen worden je gedachtes ook minder heftig. Is wetenschappelijk bewezen. Ik hoop dat dit u gerusteld en dat u het eventueel kan gaan proberen. De groeten van Marley

Ik zou zeker kijken naar een lichaamsgerichte therapie. Er is steeds meer bewezen dat ‘trauma’ (dit kan iets kleins zijn) zich opslaat in je lijf. Ook stress ontladen kan je hiermee.

Hoi, als het op angststoornissen aankomt. Ik heb circa 30j met een gzleefd zonder te weten wat het is.
Ook ik dacht een hersentumor te hebben of gek te worden toen 2 jaar geleden mijn lichaam allerhande rare dingen begon tee doen. Ongecontroleerd zweten, rillen, evenwichtstoornissen, misselijkheid, braken, uitgeput, etc

Je geeft aan dat je symptomen erger geworsen zijn. Dan lijkt mij een consultatie bij de psycholoog aangewezen. Je kan ook met je symptomen naar een internist. Die checken op mogelijks lichamelijke oorzaken, zoals bvb een tumor.

Hooe it helps
R

Ik ben mijn man aan een hersentumor verloren…. Dit waren zeker niet de symptomen die ik bij hem zag! Ik ga nu wel door het leven met angststoornissen, door wat ik mee maakte. Mijn slechtste moment is wakker worden… tussen 7/8u. Opgejaagd, angstig, zweten, diaree… al 2 jaar lang. Ik probeer het te plaatsen en vooral actief te blijven. Stil zitten en piekeren maakt het erger!!! Ademen, aanvaarden dat het leven niet zo lief geweest is en blijven hopen dat het weer beter wordt!! Ik weiger medicatie!! Die verlamd de ziel, heelt ze niet. Alles komt goed, is nu mijn mantra!!!

Hoi Sam,

Je geeft aan al een paar keer door de cyclus te zijn gegaan. Je weet dus dat het overgaat. I kan je meegeven dat het altijd overgaat.
Negeren kan je het niet doen. Mijn inziens schreeuwt je lichaam net om het niet te negeren.
Dus luister, voel, lijd. Het gaat voorbij.
Het is een beetje berusten in je huidige lijden. Ok, dit zuigt, dit is afzien, maar jegaat er niet aan dood en het gaat voorbij.
Heb ik al gezegd dat het voorbij gaat?

Hoi Jeroen,

Ik geloof zeker in wat je schrijft. Is inmiddels twee jaar verder hoe gaat het nu met je?

Je zou kunnen overwegen om medicatie te slikken voor je angststoornis. Mij heeft dit enorm geholpen. Ook doet stress een hoop met je. Als je dit weg krijgt dan kan je weer gaan leven. Uiteraard met goede therapie. Ik zit ook weer in dezelfde gedachte door langdurige stress, maar weet dat ik eruit kom, jij dus ook!
Je zou ook kunnen onderzoeken met hulp wat de dood zo’n angst aanjaagt. Onderzoek eens of de dood wel echt dood is. Ik heb het geloof dat er meer is dan wij weten. Kijk eens om je heen en hoe alles zo perfect op elkaar is afgestemd. De bijbel is nooit ontkracht. Mensen hebben bijna dood ervaringen en zijn daarna niet meer bang. In het westen hebben wij zo’n angst op het woord dood gelegd. In andere culturen zien ze het alleen maar als een mooie overgang van het ene naar het ander. Je leeft nu, je hebt de dood niet in de hand. Maar als er niks is dan merk je dat ook niet meer. Leef!!!!

Misschien ook eens probiotica tegen de angst proberen , met liefst meerdere stammen ( bijv . “ Orthoflor” van merk Orthica
: darmen en brein werken nauw samen . Velen hebben er al baat bij gehad !

Ik heb zo met je te doen.
Ik ben ook heel bang. Ik het 24/ 7 liedjes in mijn hoofd net of er een cd op staat.
Denk ook veel aan de dood omdat dit ook geen leven is. Altijd die angst. Maar ik moet door voor man en kinderen. Ik wens jou heel veel sterkte

Hallo. Hoe gaat het nu met jou? Net je verhaal gelezen en zeker herkenbaar. Hopelijk gaat het nu goed met jou. Groetjes Jessica

Hey hier ook herkenbaar ik probeer er ook dagelijks tegen te vechten zodanig dat mijn man en zoon niets tekort komen. Bij mij is het meer dat ik met mezelf geen blijf weet en niet meer weet hoe ik tot rust moet komen. Ik doe alle dingen nog zoals voordien maar beleef ze anders. Voel me de hele dag opgejaagd en nerveus. Ik neem ook medicatie en deze zijn een ondersteuning. Grts

Wat heftig voor jullie. Misschien eens hypnose proberen?
Ik bid voor jullie dat je mag gaan genieten van het leven. Het is zo mooi om nu al afscheid te nemen.

HOi, hoe is het nu met jou? na het gaan naar de psycholoog?

Hoi,Ik hoop dat het beter met je gaat. Ik ben een vrouw van 20 jaar oud en heb zelf ook last van een sociale fobie. Ik zit momenteel in therapie om hieraan te werken. Ik begrijp precies hoe je je voelt: het constante gevoel dat mensen op je letten, het gevoel alsof je bijna flauwvalt en je hartslag die omhoog gaat. Ik ben vooral bang voor wat anderen van mij denken en vind het eng om te denken dat ik alles verkeerd doe en dat ik opval.
Ik heb zoveel last gehad van mijn sociale fobie dat ik op 17-jarige leeftijd moest stoppen met mijn opleiding omdat ik niet meer naar school en stage durfde te gaan. Gelukkig zit ik nu al ongeveer 5 maanden in therapie en voel ik me iets beter.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik mijn angst de baas moet zijn, en ik vond dat in het begin maar een stomme opmerking. Ik dacht bij mezelf: 'Joh, als ik dat kon, zat ik hier niet'. Maar uiteindelijk besloot ik mezelf te dwingen om dingen te doen die ik super eng vond, zoals boodschappen doen of naar de stad gaan en nieuwe mensen ontmoeten. Ik vond het echt doodeng en had misschien wel 10 paniekaanvallen die dag, maar ondanks de paniekaanvallen en de stress was ik wel trots op mezelf toen ik weer thuis was.
Door mezelf te dwingen naar buiten te gaan en onder de mensen te komen, nam de angst af en werd de stap om het de volgende keer weer te doen kleiner. Ik vind het nog steeds wel eng, en ik heb nog last van paniekaanvallen, maar het zijn er minder en daar ben ik al blij mee (: Sommige dagen lukt het me om dingen te doen, en sommige dagen niet, en dat neem ik mezelf ook niet kwalijk, want het is echt vervelend om een angststoornis te hebben.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat hoe meer dingen je doet die je eng vindt, hoe minder eng ze uiteindelijk worden. Totdat je op een dag totaal geen angst meer voelt en niet meer piekerend je bed in gaat.
Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt en ik wens je veel sterkte toe. Blijf eraan werken en wees trots op jezelf voor elke stap die je zet.

Ja hoor dit kan zeker... Dit noemen ze chronische hyperventilatie...

Kan zeer zeker heb ik namelijk ook t vreemde is dat ik t dan niet snap en dat geeft mij weer angst iedere keer als t mij nu overkomt denk ik oke het gaat weer weg helpt in veel gevallen best goed

Hi Nicol,

Dat kan zeker. Vaak heeft het dan niet te maken met hoe snel je ademt, maar hoe je ademt. Het is belangrijk om laag (vanuit je buik) te ademen. Je kan dit oefenen dmv filmpjes bijvoorbeeld. Hopelijk is het inmiddels allemaal wat beter

Hoi Chris ,

Mag ik vragen welke probiotica jij hebt gebruikt ?

Gr

Ik heb je verhaal gelezen en ik herken hier heel veel van. Ik ben bang van mijn eigen denken. Ook ik ben me heel erg bewust van mezelf. De hele dag. De vragen van wie ben ik etc heb ik ook. S'morgens word ik wakker en word me bewust van mezelf en de paniek slaat toe. Voor mij is het een verademing om te lezen dat iemand anders dit ook heeft gehad. Ik ben onder behandeling van een psycholoog.

Hoi, welke probiotica gebruik je?
Gr Nicole

Beste Chris, zou je kunnen aangeven welke probiotica jou heeft geholpen. Bvd,  Jason

Welke probiotica raad je me aan bij depressie? Alvast bedankt

Beste Chris,

Naar aanleiding van jouw verhaal ga ik dit zeker proberen. Ik heb ook al sinds mijn 20e angststoornissen en heb al veel geprobeerd. Ik kan niet zien wanneer dit bericht is gepost en ben erg benieuwd naar je ervaringen op langere termijn. Ik deel in ieder geval je mening dat je darmen je 2e hersenen zijn en dat er een sterk verband is met een angststoornis.

Ik wacht even af of je reageert. Groeten John

Beste Chris,

ik ben zeker ook geinteresseerd tegen probiotica tegen angsten en gebrekkig zelfvertrouwen.
Heb jij misschien een goede tip ?

Hoi Chris ,

Wil je mij svp vertellen welke probiotica jij neemt ?

Gr. Anja

Wat mijn heeft geholpen is hypnotherapie.
Zelf heb ik 2 sessies gedaan en ben nu van mijn meeste angsten af. Ik denk dat ik nog 1 sessie ga doen.

Voordat ik daar geweest was geloofde ik er echt helemaal niks van. en toch heeft het mijn geholpen. Ik hoop dat hypnotherapie voor jou ook kan werken :)

groetjes Miranda

Beste,

welke probiotica gebruik je??

Mvg,
Mx

Hoi Chris, ik zou graag met je in contact komen.

Mvg

Wat goed dat de probiotica je goed helpt...Welke soort en merk slik jij? Ik gebruik ze ook vanwege pds, Maar het helpt me niet. Misschien niet de goede?

Vr gr Ellen

Bete Chris

Welke probiotica heb je gebruikt dan ?

Hallo,
ik heb al angsten van toen ik kind was. Durfde bijvoorbeeld al niet op een schommel zitten. Of in een zwembad springen. Verder heb ik veel darmklachten en een lactose intolerantie.
Welke probiotica kan ik gebruiken?
Mvg,
Mx

Jammer dat je niet reageert, chris! op alle vragen!

20 juni 2019.
Redactie, is het mogelijk dat jullie Chris mailen en zo de info over de probiotica krijgen? Het is heel teleurstellend voor mensen om dit te lezen en geen mogelijkheid krijgen om het zelf uit te proberen. Jammer ook dat er geen datum bij staat.

Ik heb ook angsten en paniek, slik nu 3 jaar citalopram opgebouwd in de jaren naar 30 Mg. Helaas werkt het niet meer. Krijg weet angst en paniekaanvallen. Kan ik probiotica gewoon slikken bij de citalopram? Kan het altijd proberen..

Ik heb bijna aalle verhalen van jullie gelezen en herkent heel veel. Ik kamp ook dagelijks met paniekaanvallen je gedachten zijn de hele dag geconfronteerd met de aanvallen ,dat je gewoon weg moe bent met ademhalen en je diep ongelukkig voelt.
Je vraagt je af is dit leven. .gelukkig dat ik ioxepan gebruikt anders zag ik het niet meer zitten. Dat verhaal van Cris die probiotica heeft gebruikt heeft mijn interesse ook gewekt..ik lijd al meer dan 20 jaar hiervan..hebt al zoveel gebrobeert niets die hielp..last ook nog hypnose ..Maar weer een illusie armer..zou mij weer graag een mens voelen en niet meer 24 uur hier mee bezig zijn ..tenminste als je kan slapen hebt je f geen last van..maar zodra je ogen open s,ochtend open zijn begint het weer.
TARA

Heey maat alles cv kan ik je contacteren via Facebook heb 1001 vragen en hoop het ook dat aan mijn darmen licht

Wat voor soort probiotica kan ik nemen?
De merknaam bedoel ik dan.
Zo mooi dat t jou helpt.
Vr.gr.Elly

Beste Chirs ik heb interessen in probiotica In zo wel welke en de hoeveelheid
Mvg Mark

Waar had jij die probiotica van?

Aangezien Chris niet antwoord hebben jullie misschien wat aan mijn antwoord..ik heb advies gekregen van arts dat orthica (orthiflor) en biotics de beste probiotica merken zijn.

Hallo Chris,
Ik heb je verhaal gelezen. Graag zou ik willen weten van welk merk je probiotica gebruikt. Ik heb gelezen dat hier ook veel "verschil" in zit.
Graag hoor ik het van je.
Met vriendelijke groet,
Petra

Hey Chris,

Jouw verhaal lijkt precies op mijn verhaal en wil graag jouw idee proberen.
Wat voor probiotica heb jij gebruikt? En als je supplementen hebt gebruikt welke en welk merk?

Groetjes

Het lijkt alsof je mij verhaal typt, ik ben wel benieuwd, want bij mij is het precies zo begonnen, na een hevige buikpijn en hartkloppingen ben ik heel diep gaan nadenken, precies zoals jij omschrijft en bij mij was het meer over het kijken, dat ik dagelijks bewust ben gaan kijken, en er zo angstig van werd, ik hoop dat jou ervaring mij hiermee kan helpen

welk type probiotica en hoeveel in te nemen
per dag
welk type antipshychotica heb jij?
ik durf er niet aan te beginnen obesitas suikerziekte
en moe worden
els

Aan ik1985 Ik weet niet hoe oud deze berichten zijn, maar heb jij effect van de probiotica?

Hallo,

Ik herken je verhaal wel, ook met de verstoorde darmflora, en angsten, want ik heb al 6 jaar last van mijn darmen.

Volgens het ziekenhuis komt het door de medicatie die ik slik, maar ik ben er ondertussen zo verslaafd aan, dat stoppen niet zo makkelijk is.

Gr Nori

Hallo,

Ik heb je verhaal met interesse gelezen. Welke probiotica gebruik je?

Vr gr Annelies

Help ik ben super bang

4 jaar geleden kreeg ik last van acute Diarree na 14 dagen ben ik naar de huisarts gegaan, antibiotica gehad maar helaas het ging niet over. Ik voelde mij heel slecht terug naar de huisarts een verwijzing internist en bloed prikken. Daar kwam uit dat ik een vitamine b12 tekort had, na veel lezen werd dit in verband gebracht met darm problemen. Dus ik dacht dit zal het wel zijn, ik kreeg 10 injecties in 5 weken. Na 14 dagen kreeg ik last van angst en voelde mij depri, na een poosje werd dit minder. Onderzoeken in het ziekenhuis gehad, daar kwam niets uit alles was goed. Maar nog steeds een probleem met wisselende ontlasting. En ook mijn humeur ging van erge angst en depri naar weer draagbaar. Afgelopen september dus 4 jaar verder kreeg ik een heftige paniek aanval op mijn werk, ik heb mij ziek moeten melden contact gehad met een psycholoog, die geen vat op mij kon krijgen diagnose misschien add, trauma verleden, hormoon problemen.
Dus nu ben ik doorgestuurd om uit te zoeken wat ik nou echt mankeer geestelijk. Na gegoogeld te hebben kwam ik toch uit bij probiotica ik slik dit nu 3 weken, en ik weet nu niet wat ik met mijn verwijzing voor een psycholoog moet doen. Ik ben niet meer depri en mijn angsten zijn voor 80% verminderd, en de ontlasting gaat ook de goede kant op. Overal lees je dat je darmen je tweede hersens zijn dat er in de darmen stofjes aan gemaakt worden die je weer opgewekt en blij maken. Ik ben er nog niet maar ik slik ook nog kort de probiotica, en omdat ik mij zo vreselijk angstig heb gevoeld zalmmoten ook nog even moeten slijten.
Wat betreft de probiotica probeer het ik gebruik zelf lucovitaal bij de meeste drogisterijen te verkrijgen. Ik hoop dat ik met dit verhaal jullie geholpen heb.

Yasmine het staat erin lucovitaal te koop bij bv Kruidvat, vaak in de aanbieding tweede potje gratis. Het gaat overigens steeds beter met mij.

Hey IKKE,

Ik weet niet hoelang geleden je het bericht hebt geplaatst ik plaat dit bericht op 14-01-2021. Zou je aub kunnen aangeven hoe het nu met je gaat? Hoelang je hebt geslikt en of je nog probiotica slikt. Ik hoor het super graag van je!!!!!!

Hoi seff dit bericht heb ik een week of 6/7 neer gezet, ik neem nog steeds iedere morgen een kauwtablet Lucovitaal probiotica.
En na 4 jaar tobben met dunne ontlasting gaat het nog steeds beter met mij. De paniek En depri gevoel is ook vele malen minder,
Ik ga nog steeds vooruit, ik denk echt dat je darmen je tweede brein is. Er worden tenslotte veel vitamine en mineralen uit je darmen opgenomen.
15-01-2021

Hoi ikke,

Hartstikke bedankt voor je reactie ik ben ook begonnen met probiotica te nemen en ik heb goeie hoop dat me angsten dan zullen verminderen. Ik heb me darmflora laten checken en die bleek zwaar verstoord te zijn. Dus ik heb hoop!! Gek genoeg ben ik al minder angstig sinds ik dit allemaal weet. Paniekaanvallen heb ik nog wel maar ben er ninder bang voor raar maar waar. En geloof me ik was heel erg kwam nauwelijks deur uit telkens piekeren over me klachten het was een hel!

16-01-2021.
Hoi Seff laat jij ook even weten hoe het met je gaat na een paar weken.

Ja ga ik zeker doen !! Heel raar maar telkens als ik heel angstig word tot aan paniekaanval aan toe dan moet ik zoveel boeren en voel ik ook maagzuur na boven komen. Dus vandaar dat ik ook telkens dacht het kan te maken hebben met me maag/darmen. Trouwens ik vroeg me ook nog af wat je gedaan hebt met je afspraak voor de psycholoog was je nog geweest of toch maar niet? Als je wel bent geweest heeft die je ook een handje geholpen?

Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.

Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je

Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.

Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je

ik heb dat ook al genomen<<< die tabletten op pillen capsulles
weet niet of het helpt ??

bij mij helpt het niet

Beste mensen de enige oplossing voor al die aanvallen en gedachten is vitamine D! Heel veel mensen hebben hier een tekort van. Zelfs tegen allerlei infecties en ziekten is het effectief, zoals corona bv!
Dus ik raad jullie alleen aan om, zeker nu in deze donkere tijden, vitamine D supplementen aan te schaffen.

Naar aanleiding van je reactie op het feit dat dit ook effectief is tegen Corona, kan ik je goedbedoelde adviezen niet meer serieus nemen.

Mag ik aub vragen welke probiotica heb ook last van depersonalisatie en angst. Kun je mij precies sturen welke jjj hebt geslikt

Door meer informatie over angst aanvallen en probiotica te vinden, ben ik op deze site terecht gekomen...

Ik werd na een alvleesklierontsteking (mei 2021)geconfronteerd met angst en paniek aanvallen.
Dat had niet alleen te maken met angst om dood te gaan, maar ook angst voor het onbekende..een drukkend gevoel in mijn hoofd en het gevoel of ik weg kon vallen op een bepaald moment, zodat ik niet meer kon ontspannen en mijn hele wezen in de paniekstand stond. Ook net als bovenstaande reacties, bang geworden door gedachtes over wie ik ben en wat ik voelde.

Ik kwam in contact met een hormoonarts (B. Havenith), voordat ik in het ziekenhuis een heel onderzoek zou ondergaan om uit te zoeken
waar de ontsteking vandaan kwam. Havenith adviseerde mij om alvast met een pre en probiotica aan de slag te gaan met tegelijkertijd een voedings / leefstijladvies om de angst aanvallen tegen te gaan.
Een maand later ben ik onderzocht in het ziekenhuis en is mijn alvleesklier gelukkig gezond en is het vermoeden, dat er een dysbiose is in mijn darmen.

Mijn angst klachten zijn voor 90 % afgenomen door de pre en probiotica en het volledig omgooien van mijn voeding en door meer beweging en ontspanning. Het is een proces en heeft tijd nodig.... maar ik heb weer vertrouwen gekregen en kan weer meer genieten.
Ik heb besloten om een ontlastingsonderzoek te laten doen en verder met de hormoonarts te gaan kijken wat ik nog meer kan doen om mijn darmen weer gezond te laten werken en wat er nu precies speelt. Maar kan nu soms de grond wel kussen dat de angst mij niet meer overneemt.
Wat ik nog even wil meegeven, is dat ieder mens uniek is en dat het kan helpen om met een deskundig arts te kijken welke probiotica geschikt is en in welke hoeveelheid. Je hoeft het niet op eigen houtje te doen, dat was dus ook een leermomentje voor mij.

Welke pre en probiotica heb je gebruikt?

Interessant  Chris je verhaal, zelf heb ik PTSS  ben al 25 jaar aan het overleven ,met trauma dag therapie, alles wat je maar kunt bedenken  heb ik ervaren  .ook wat jij beschrijft. Ik slik al 2 jaar probiotica in de juiste dosering, maar bij mij is er niets veranderd,,zit nog in hetzelfde schuitje ,nachtmerries, herbeleving enz
Ik neem nu nortrilne antidepressiva om mijn leven een beetje leefbaar te kunnen maken
Vriendelijke groeten Nicky

Bizar nooit geweten.
Ik kreeg altijd een paniekaanval als mijn darmen van slag waren.
En kwaad daardoor in een vicieuze cirkel helemaal bezig met mijn darmen, waardoor het erger werd
Nu heb ik al jaren geen paniekaanval gehad ( wel angsten) Maar ik hoef maar griep te hebben, of diaree en ik word getrikked

Hi Chris
Ik herken alles in je verhaal en heb ook een prikkelbare darm en angsten. Echt mag ik alsjeblieft weten welke probiotica je hebt geslikt?

Hallo Chris,

Fijn dat je dit verhaal aan ons deelt ,wat nog fijner zou zijn als je antwoorden wil geven op al die vragen🙅‍♀️

Hai ik heb ook probiotica ook geprobeerd en bij mij werden de angsten en paniek aanvallen nog veel heftiger toen ik dat gebruikte

Bro Chris, help ons ff aan die juiste probiotica. En laat ons weten of het nog steeds helpt aub!!

Beste Chris, wil je contact met mij opnemen? Ben .a. van bijna 78 jaar heb mijn hele leven .et tussenpozen al last van denk, angst en paniekperiodes.
Overal hulp gezocht, therapieën medicaties etc gevolgd maar toch weer regelmatig die zwarte periodes. Op dit moment kan ik alleen maar doemdenken angst voor de dood huilbuien en weet me geen raad meer. Lees van alles wat het zou kunnen zijn en kom er niet uit. Heb schat van een vrouw die er altijd voor me is, maar vindt het voor haar nog erger want ik wil nog zo graag wat leven met haar. Wat moet ik doen?
Bedankt vast voor hulp
Radeloze Opa Dick

Ik denk dat paniek zeker kan te maken hebben met darmproblemen en met histamine intolerantie. Deze zaken ontstaan vaak na heftige antibiotica kuren, zware stressoren, vergiftiging, zware chirurgie, zwaar slaaptekort...als je fluctuerende angsten hebt, kan je laag histaminedieet proberen en niets eten uit pakjes en zakjes (verwerkt voedsel). Scheelt bij mij een hoop. Daarna heb ik een darmdieet gedaan (GAPS), maar heel kleine hoeveelheden fermenten en enkel vers klaargemaakt voedsel. Zo darmen en angsten al veel beter gekregen. Van "ik val constant van een klif", naar "meestal ben ik chill". Voor histamine intolerantie neem ik quercitine, wat enorm helpt. Magnesium supplement brengt me rust. Ook magnesium olie op de plexus helpt bij angst voor mij. Veel moed allemaal. Ik weet niet of jullie gelijkaardige problemen hebben, maar misschien hebben jullie er nog iets aan.

Ortica orthiflor
Of
Bio Kult

Zijn de beste

Die hebben de meeste stammen.

Success

Haihai
Wat fijn te lezen.
Zelf ook jaren antidepressiva geslikt voor een angstoornis,ptss etc...
Nu sinds december eraf en sinds kort weer onrust in mijn lijf.. druk borst keel en maag.. hartoverslagen etc.. angst dus.
Mag ik vragen welke probiotica en hoeveel mg??

Ik weet dat veel uit je darmen kan komen

Liefs.

Wow wat fijn dat je van je klachten af bent.

Zelf zit ik sinds vorig jaar juli thuis met een burn out. Sinds 2 maanden ging het een stuk beter en had ik weer energie om meer leuke dingen te gaan doen. Tot helaas 2,5 week geleden, ik het gevoel kreeg dat alles om mij heen niet echt voelde. Online ben ik op zoek gegaan en kwam op De realisatie en dit klopte eigenlijk allemaal wel. Het maakt mij enorm angstig en heb vaak in de avonden paniekaanvallen. Nu komt het mooiste, Ook bij mij is er een aantal jaar geleden het prikkelbaar darm syndroom geconstateerd en heb ik sinds 2 weken ook weer last van mijn stoelgang.

Ik zou graag probiotica willen proberen. Welke neem jij op dit moment?

Voor de vragen hierboven van welk merk^
Zelf heb ik het merk van ; charlotte labee. Te vinden op internet(of als je meer info wil kan je ook kijken op hun social media). Zelf ook merken van kruidvat etc geprobeerd maar bij mij werken die van haar bedrijf het best, ze zijn dan misschien wel ietsjes duurder maar voor wat ik ervaar ook beter.
De klachten die hierboven zijn genoemd had/heb ik ook allemaal. Ik heb toen bij hun een screening gedaan voor supplementen waarvan o.a probiotica, en ik merk dat dit voor o.a prikkelbaardarmsyndroom, angst en noem maar op zeker aan te raden is. Ik slik zelf ook nog magnesium,omega 3 en wat andere dingen erbij die voor mijn gevoel zeker een bijdrage leveren voor mijn vermoeidheid,angst en noem het hele rijtje maar op ;)
Tuurlijk is niet alles zomaar opgelost met supplementen maar voor mij is het zeker een hele goeie aanvulling!

Ps. Als aanvulling van mijn bericht ^ de screening hoef je niet te doen bij het bedrijf. Je kan er ook gewoon voor kiezen om alleen supplementen te bestellen.

Ja heel herkenbaar, zijn zenuw prikkels ,hoef je je eigen geen zorgen over te maken maar is wel heel vervelend en een teken van stres / burnout.
Zelf al 2 keer gehad alsof mijn hele lichaam in brand stond.
Wat helpt is om iets simpels te gaan doen bijv, de was opvouwen, afwas doen, stofzuigen enz.

Wauw...mooie uitleg inderdaad. Ik heb het ook..echt een controle ding...Word er helemaal gek van... ben ik hier...is dit echt.. leef ik of? Vooral depersonalisatie...
Wat en hoe doen jullie ermee leven?

Herkenbaar maar laat ook even je b12 checken als dit nog niet gedaan is, kan ook een teken van een b12 tekort zijn. Sterkte!

Ik heb dit momenteel ook… na weken vol stress en angst, heb ik nu al een aantal dagen tintelingen vooral in de benen en het gezicht soms. Hier wordt ik nog angstiger van dus echt een vicieuze cirkel die niet ophoudt :( hoe gaat het met jou ondertussen?

Ik hen precies dezelfde klachten en nog vele andere

Zoveel klachten lichamelijk wordt er gek van.

Hoi.

Ja, dat ken ik ook. Heel herkenbaar!

Ik heb veel jeuk klachten van de huid alsof je in brand staat. De huid wordt ook rood

Zeker herkenbaar. Tijden gehad dat ik constant tintelingen had in mijn vingertoppen. Nu heb ik meestal bij erge spanning of paniekaanvallen een branderig gevoel door mijn lichaam. Vooral op mijn borst, schouders en rug