Mijn angst voor overgeven begon al toen ik erg jong was. Inmiddels ben ik bijna 40 en is het erger dan ooit Dit is omdat ik inmiddels kinderen heb. En kinderen geven uiteraard over. Totdat ik kinderen had kon ik situaties altijd vermijden of ervan weglopen. Zelf geef ik nooit over. Nu ik kinderen heb kan ik niet meer weglopen ervoor en moet ik handelen als het gebeurt. Dit zet mij in constante spanning. Het overvalt kinderen ook vaak. Dus overvalt het mij ook. Ik ben constant aan het opletten of ik signalen zie of als ze buikpijn hebben zit mijn hart alweer in mijn keel. Zodra er een buikgriep heerst leef ik letterlijk in paniek. Bang dat mijn kinderen het ook krijgen. De nachten zijn het ergst. Dan kan het zomaar gebeuren zonder dat zij het evt voelen aankomen. Daardoor slaap ik slecht en ben ik ook s’nachts gespannen. Ik wil dit gevoel niet en voel mij een slechte moeder.
Anoniem
> 2 jaar geleden
