Misselijk voor elke speciale gelegenheid

Hoi Eli,

Ten eerste, wat goed dat je je verhaal deelt! Dit lucht vast al op.

Ik ken het gevoel dat je tegen uitjes opziet. Bij mij heeft het denk ik als reden omdat ik uit mijn veilige thuis vertrek naar een plek waar ik minder de controle heb. En tevens heeft het met onzekerheid te maken, ik ben altijd bezig geweest met hoe andere mensen naar mij kijken.
Nu ben ik op zo'n leeftijd dat ik daar weinig meer om geef, ik ben wie ik ben en ik mag er zijn. Jij dus ook! Wat je doet is dat je heel erg in je hoofd gaat zitten en doem-scenario's gaat bedenken. En dat resulteert dan weer dat je helemaal niet kunt genieten van de dingen die je doet met familie, vrienden en klasgenoten.

Wat misschien helpt is van tevoren er niet teveel over na gaan denken, roep jezelf een halt toe als je donkere gedachten krijgt en gaat bedenken wat er allemaal mis kan gaan. Zoek afleiding in andere dingen. Doe van tevoren ademhalingsoefeningen, luister naar iets ontspannends. Als je dan daar op locatie bent, ga niet weer in het hoofd zitten. Blijf aanwezig in het moment en als afleiding benoem je in je hoofd alles om je heen wat je ziet. De kans dat de scenario's die je in je hoofd van tevoren had bedacht zich ook echt gaan afspelen, is natuurlijk haast onmogelijk. We kunnen de toekomst niet voorspellen. En al mocht het zo zijn dat je in een situatie komt dat je echt niet lekker zou worden, zijn er altijd mensen die willen helpen.

Praat tegen jezelf in de positieve zin van: ik kan het!! En achteraf zie je ook vaak dat het allemaal meeviel en kan je trots zijn op de stappen die je al hebt gezet. Ik hoop dat je verder met je familie er goed over kunt praten, het hardop uitspreken helpt ook al vaak. Gaat het even minder, dan mag het er zijn.

Het VR-uitje klinkt wel heel bijzonder, in mijn tijd op school hadden we maar saaie uitjes. Naderhand heb je dan weer veel te vertellen thuis en aan anderen, dat heb jij mogen doen!

Dus probeer te genieten van deze coole ervaring en vele andere mooie momenten die nog komen gaan.

Veel liefs,

Isabel

Hi Eli,

Ik heb dit zelf ook een lange periode gehad. Ik was ook 13 toen het begon en ben nu 20. Het is goed om hier met mensen over te praten als je je daar prettig bij voelt. Ook kan een valdispert helpen (is een natuurlijk medicijn dat helpt tegen stres.) Is geen medisch medicijn en kan je bij de etos halen. Het hielp voor mij om dit in te nemen voor ik naar iets toe ging. Vraag wel even aan je ouders wat ze hiervan vinden voor je het koopt natuurlijk.

Verder kan ik je vertellen dat het echt minder zal worden als het aan stres ligt. Ik ben nu 20 en heb er zo nu en dan nog wel is last van.

Veel succes liefs,

Roos