Ik was al een tijdje moe en mijn eetlust werd steeds minder. Ik werk in de zorg waar de werkdruk erg hoog is, te weinig personeel. Mijn gedachte was ik heb zo vakantie, dan gaat het beter en kan ik bijslapen. Was dat maar zo...
De eerste dag van mijn vakantie kreeg ik (dacht ik) een hart aanval. Geen lucht, pijn op de borst en linkerarm. Met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en de hele dag aan de hart bewaking gelegen. Mijn vitale functies waren goed en ik voelde mij langzaam aan beter.
Beetje overspannen werd in het ziekenhuis gezegd. De dagen erna ging het weer slechter. In de nacht kreeg ik weer dezelfde symptomen en mijn man had de nightcare gebeld. Artsen zijn gekomen, controles gedaan, waren weer in orde. Hyperventilatie zei de arts. Deze gaf duidelijk aan dat ik een burn out had.
Ik kreeg een oxazepam en deze hielp tegen de klachten. De dagen erna heb ik op de oxazepam geleefd. Als deze uitgewerkt was, traden alle symptomen weer op.
Toen ik vandaag weer de hyperventilatie in ging, heb ik flink gehuild. En niet te geloven, dit luchtte zo ontzettend op.
Ik heb over 2 weken mijn eerste afspraak bij de GGZ. Ik heb hoop dat zij mij de tools geven om hier mee om te gaan. Ik heb nog nooit zn gevoel van angst gehad en heb ook niet door gehad dat ik zo uitgeput was.
