6 weken geleden begonnen de maagproblemen weer (vaak na eten hoe gezond ook) naar de dokter. Bloedtest gaf niks (verkeerds) aan. Na uitleg van voorgaande aangegeven dat ik weer naar de mdl wil. Dokter belde met de melding dat de mdl arts eerst wil dat ik afval en stop met roken (ja m'n grootste fout ik weet het). Sindsdien een naar gevoel in m'n hoofd en koude rillingen en kippenvel zo goed als non stop. Het lijkt net of ik er niet ben en in een blinde paniek leef. Zondag nog geprobeerd te voetballen en waar ik 6 week geleden 90 min kon maken wad ik nu na 25 minuten volledig op. Ik ben inmiddels ten einde raad en vraag me af hoe ik de dagen door moet komen. Grootste vraag is zijn er meer mensen met maag/slikklachten die hierdoor in paniek raken?
Paniekaanval / Paniekstoornis - forum lotgenoten
Lotgenoten paniekaanval - paniekstoornis
Heb je last van paniekaanvallen / een paniekstoornis? Vind je het moeilijk om hiermee om te gaan?
Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen.
- Je kunt hier je hart luchten.
- Je kunt de verhalen van lotgenoten lezen.
- Je kunt reageren op de ervaringen van lotgenoten.
Meer ondersteuning nodig?
Ontdek hier de verhalen van andere mensen met paniekaanvallen en een paniekstoornis en deel jouw eigen verhaal.
+ Mijn verhaal delen
Deel je verhaal
-
Maagproblemen en paniek (Verhaal 249)
Goedeavond ik wil hier graag toch ook mijn verhaal kwijt. Ik ben 3 jaar geleden in het ziekenhuis terecht gekomen met de helicobacter bacterie die door m'n maag en slokdarm zat en alles was gaan ontsteken. Meer dan 8 maand mee rondgelopen en alles werd afgedaan als stress. 18 kilo lichter en knock-out out afgevoerd bleek ik dus wel gelijk te hebben dat er iets mis was in m'n maag. Voor zover de inleiding.
6 weken geleden begonnen de maagproblemen weer (vaak na eten hoe gezond ook) naar de dokter. Bloedtest gaf niks (verkeerds) aan. Na uitleg van voorgaande aangegeven dat ik weer naar de mdl wil. Dokter belde met de melding dat de mdl arts eerst wil dat ik afval en stop met roken (ja m'n grootste fout ik weet het). Sindsdien een naar gevoel in m'n hoofd en koude rillingen en kippenvel zo goed als non stop. Het lijkt net of ik er niet ben en in een blinde paniek leef. Zondag nog geprobeerd te voetballen en waar ik 6 week geleden 90 min kon maken wad ik nu na 25 minuten volledig op. Ik ben inmiddels ten einde raad en vraag me af hoe ik de dagen door moet komen. Grootste vraag is zijn er meer mensen met maag/slikklachten die hierdoor in paniek raken?
Mauppie23-12-2024-
Hi, ik denk dat ik vergelijkbare problemen heb. Aantal jaar geleden werd de helicobacter pylori in mijn maag ontdekt. Ze dachten ook dat ik een maagzweer zou hebben. Ik kreeg angst- en paniekaanvallen. Die bleven ook nadat de bacterie weg was na een kuur. Ik was in een maand tijd 8 kilo afgevallen. Ik had enorme angst ontwikkeld voor slikken en ook een angst voor alles wat er in mijn maag gebeurde in de zin dat ik alles voelde en er een focus op had. Bij die angstgedachten had ik directe reflux heel de dag door. Jaren waren de klachten weg tot iemand me er een paar maanden geleden aan herinnerde dat ik dat toen had. Na het gesprek begonnen de klachten weer. Mijn keel doet pijn van de reflux. Voor mijn gevoel geen last meer van angst- en paniekaanvallen maar dus wel van doe angstvlaagjes door mijn maag, vooral na het slikken, die de reflux veroorzaakt.. heel de dag door. Zeer vervelend. Ik rook niet, ik drink niet en ik gebruik geen drugs. Verder heb ik een gezond gewicht en eet ik elke dag goed. Ik baal hier dan ook enorm van. Ik wacht maar af tot de klachten weer verdwijnen.
Peter04-01-2025 -
hier toevallig vandaag een langdurige paniekaanval gehad doordat mijn maag en darmen van streek zijn. Mijn buik blaast op en dan kan ik niet meer goed doorademen, mijn hartslag slaat vaak op hol als mijn maag opspeelt. Ik heb medicatie tegen maagzuur maar dat wil ik liever niet
Anoniem04-01-2025 -
Inmiddels gaat het qua paniek al stuk beter maar de pijn onderaan middenrif/bovenkant maag blijft dagelijks. Maagzuurremmers doen helaas niks en soms lig ik krom vd pijn. Vraag me steeds meer af of dit echt komt door stress of dat er wat serieuzer aan de hand is. Zit helaas thuis op dit moment hierdoor en ga denk ik voor zorgbemiddeling. Zodra ik meer weet geef ik een update
Anoniem09-01-2025 - Alle reacties weergeven...
-
Update, ik heb pijn op m'n rug, val af, en m'n bovenbuik borrelt en doet veel pijn. Nu moet ik 90 dagen wachten op een mdl arts. Ik ga zorgbemiddeling inschakelen denk ik want ook het slikken gaat steeds moeilijker. Begin steeds meer af te vragen of het geen foute boel is. Heb steeds meer dagen waarbij ik uit het niets bleek word en moet gaan zitten om niet door m'n benen te zakken. Hoe gaat het nu met jou Peter?
Anoniem17-01-2025
-
-
Herkenbaar? (Verhaal 251)
Hallo!
Ik heb de laatste tijd enorm last van paniekaanvallen. Ik merk wel dat ze vooral pas opkomen wanneer ik iets van pijn voel, bijvoorbeeld een steek of wat licht in mijn hoofd. Dit is voor mij nog niet de paniekaanval. Die volgt hierna pas omdat ik panikeer over wat ik voel en vaak maak ik de fout te gaan opzoeken wat ik voel en dan voel ik allerlei andere dingen die ik lees.
De paniekaanval zelf is altijd heel heftig en erna voel ik me altijd doodmoe. Ook heb ik altijd het gevoel dat mijn kaken zo'n pijn doen na de aanval, alsof die spieren verkrampt zijn. Herkent iemand dit?
Jd10-01-2025-
Aanvullend: heeft iemand ook al last gehad van uitslag na zo een paniekaanval? Ik heb plots uitslag op mijn onderarm. Mensen rondom me zeggen vaak dat de dingen die ik voel, ik mezelf inbeeld door die "angsten", maar soms krijg ik ook echt fysiek verschijnselen
Anoniem10-01-2025 - Alle reacties weergeven...
-
Ja ik krijg ook uitslag. Erna ben ik ook altijd kapot en ga dan meestal even slapen. Ik krijg zelf altijd rode branderige ogen en dan idd alle gedachten dat je de situatie niet meer aankan en dat dat nonstop herhalen... Niet echt helpend. Goed ik doe ook m'n best weer in balans te komen. Ik heb ook gewoon last van allemaal zenuwtrekjes, ook als het bvb koud is en ik ben al gestresst. Het is soms all over the place als ik gestresst raak.. zucht...
Elsa15-01-2025
-
-
Drukkend gevoel op de borst (Verhaal 252)
Hallo allemaal,
Ik wil mijn verhaal met jullie delen om te kijken of jullie dit misschien herkennen.
Ik ben een vrouw van 26 jaar en heb 2 kleine kids van 1 en bijna 4.
Toen ik vorig jaar net was bevallen van ons 2e zoontje kregen we een paar weken later het nieuws dat mijn vriend lymfeklier kanker had. Het was een intensief jaar, net bevallen en de zorg over 2 kleine kinderen en een zieke vriend en daarnaast mijn rijbewijs nog halen en werken. Op het moment zelf heb ik eigenlijk vrij weinig last gehad van mijn paniekaanvallen (wat ik best gek vind aangezien die periode heel stressvol was en ik al van kinds af aan last heb van paniekaanvallen/hyperventilatie.) Nu is mijn vriend sinds afgelopen juli schoonverklaard en de laatste controle in oktober was ook helemaal goed gelukkig. Maar ik heb dus sinds dat alles weer een beetje terug naar "normaal" is heel erg last van paniek. De ene keer heb ik tintelingen in mijn gezicht en ben ik bang dat ik een beroerte krijg, maar het ergste vind ik het drukkende gevoel op mijn borst en de mega snelle hartslag, hier word ik zo naar van. Ik loop al bij de praktijkondersteuner van de huisarts en die zegt dat dit alle stress is die er nu uitkomt van het afgelopen jaar, maar het voelt zo naar dat ik mezelf er echt van overtuigd heb dat ik een hart aandoening heb. Ik krijg mezelf ook niet rustig, mn borst drukt en doet pijn en de spieren in mn bovenrug doen ook heel veel pijn. Herkent iemand deze klachten en moet ik toch weer een afspraak maken bij de huisarts? Ik ben pasgeleden nog geweest, maar toen heeft hij niet mn hart of bloeddruk getest, hij heeft me toen meteen doorverwezen naar de praktijkondersteuner omdat hij zeker wist dat het om paniekaanvallen/hyperventilatie ging. Ik maak me alleen zorgen omdat dat nare gevoel op mn borst zo vaak voorkomt en best lang aanhoudt, tenzij ik afgeleid ben of in gezelschap van andere mensen.Anoniem14-01-2025 -
Altijd weer m'n ogen (Verhaal 250)
Bij mij slaat de paniek altijd op m'n ogen rood, branderig, op klappen staan, tranig gevoel. Lastig ook als je dan met mensen om wilt gaan... Dat lukt dan dus ook nauwelijks of het wordt alleen maar erger. Ik durf mensen nl niet goed aan te kijken als ik me zo voel. Het gevoel dat ik gek wordt en dat ik wil vluchten! Vervolgens dan weer dagen in paniek om te voelen of m'n ogen alweer rustiger zijn en ik weer normaal kan functioneren.... Op het moment zit ik er alweer een paar dagen middenin. Ik probeer wel dingen te blijven doen maar heb het idee dat teveel stress op m'n ogen het ook juist erger maakt. Ik werk hierdoor al 8 jaar niet meer. Mijn visuele belastbaarheid is vaak super laag.Elsa09-01-2025- Alle reacties weergeven...
-
Ikzelf heb geen last van men ogen. Zou het dan een soort van sociale angst misschien zijn?
Een paniekaanval bouwt bij mij wel soms op wanneer ik vergezeld wordt door mensen die aan het praten zijn. Het voelt precies alsof ik langzaam mentaal uit de conversatie verdwijn en het me allemaal teveel wordt. Dan krijg ik het warm en zie ik soms "sneeuw" voor men ogen, zoals vroeger wanneer je geen tv verbinding had.
Ik hoop dat je antwoorden vindt!Anoniem10-01-2025
-
Duizelig, moe, hoofdpijn en zware ogen (Verhaal 195)
Duizelig, moe, hoofdpijn en zware ogen.
Sinds enkele maanden last van burnout/angst/piekerstoornis.
Hierbij ontzettend veel klachten.
- Drukkende pijn op ogen.
- hoofdpijn
- Duizelig
- Moe
- Pijntjes door hele lichaam
- Koud
- Gevoel of je hoofd ontploft
- Bang voor allerlei ziektes
- Depri periodes
- Angstig
Wie herkent dit?Hannek.03-01-2024-
Een aantal klachten herken ik ook heel goed. Dat druk op je hoofd en ogen en bang zijn voor allerlei ziektes heb ik ook. De ene dag ben ik daar bang voor en de andere dag weer voor iets anders.
Autorijden is voor mij ook moeilijk. De ene keer gaat het super goed terwijl het de andere keer moeilijk is en ik soms zelfs bijna paniek heb.Annerie04-01-2024 -
Dit herken ik mega. Autorijden is voor mij nog niet eens gelukt helaas. ook dat bang zijn voor ziektes is vreselijk. Dit denken wij doordat wij lichamelijke klachten hebben die vanuit ons hoofd kunnen alleen voelt dat zo niet voor ons. Daarom is er die angst.
Anoniem08-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hier ook altijd m'n ogen. Branderig en pijnlijk
Anoniem09-01-2025
-
-
Druk op ogen (Verhaal 202)
Hoi,
Ik zit inmiddels al een aardig poosje in een burnou/angststoornis.
Momenteel ontzettend veel last van mijn ogen. De druk op mijn ogen is enorm. Soms zo erg dat ik met al me laatste krachten mijn ogen open kan houden. Soms is het ineens dagen weg en dan is het er weer. Wel merk ik als ik bijvoorbeeld werk (is achter de computer) ik meer last heb. Of als ik iets intensief aan doen ben zoals autorijden/kleuren/puzzelen is het ook erger.
Wie herkent dit en wat kan ik er aan doen?Marjon18-01-2024-
Dit herken ik ook. Ik doe meditatie en spanningsoefeningen hiervoor. Soms is het bij mij ook zo erg dat ik amper wat kan doen vreselijk! Mijn tip is probeer je er niet door te laten leiden hoe moeilijk het ook is.
Prisilla18-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi, ik heb ook altijd paniekklachten op m'n ogen. De laatste dagen ook weer. Het gevoel alsof m'n ogen eruit knallen van de spanning. Ook rode ogen. Als ik dan met mensen praat ga ik stuk van de spannig op m'n oog en heb het gevoel dat ik gek wordt of m'n ogen gaan tranen zo rood en branderig voelen ze. Heel opgelaten en nerveus voel ik me aan, dat iedereen aan me ziet hoe stuk ik ga. Iemand viel het ook ooit op: wat zijn je ogen rood... schaam me dood dat ik zoveel pijn er aan heb en het dus rood wordt. Ik kan visueel dan bijna niks aan. Puzzelen doe ik dan ook zeker niet. Soms wil ik gewoon helemaal wegdraaien en enkel m'n ogen sluiten voor rust. Vaak ben ik kapot na een ochtend onder de mensen en ik heb een aanval. Maar ik probeer wel dingen te doen ermee. Ik werk door deze aanvallen al 8 jaar niet meer. Slapen doe ik dan daarna meestal.
Witje09-01-2025
-
-
Begon ineens wazig te zien (Verhaal 99)
Hallo,
Vandaag was ik op een event. Ik heb een hekel aan drukte.. dacht het redelijk onder controle te hebben totdat ik plots wazig begon te zien en mijn linker arm begon te tintelen en hem niet herkende..
Hap gebeld omdat ik bang was voor een beroerde. Eenmaal thuis zakte her af en als een blok in slaap gevallen. Herkend iemand het wazig zien en vaag gevoel in arm en het niet herkennen?Il3> 2 jaar geleden-
Ik herken dit heel goed heb bijna 2 maanden lang last van wazig zicht gehad ze konden uiteindelijk niks vinden, waarschijnlijk stress.
Ik had het gevoel alsof ik in een put zat ik hoorde iedereen om me heen heel vaag, vaag gevoel in mijn ogen leken verdoofd en een kant van mijn gezicht tot mijn hoofd.
Is al 19 jaar geleden heb daarna af en toe nog wel plots wazig zicht maar dan duurd het maar een halve dag gelukkigAnoniem> 2 jaar geleden -
Ik lees je tekstje nadat ik gisteren hetzelfde gehad heb. Ik had plots wazig zicht door mijn linkeroog maar dit ging niet over. Uiteindelijk in paniek geraakt en tintelingen in armen en benen. Op de eerste hulp hebben ze mij kunnen geruststellen en is het stilaan overgegaan. Ik heb al maanden hevige stress. De arts zei om Ademhalingskiné te volgen en naar een psycholoog te gaan (ik heb al een afspraak binnen een aantal weken, maar door de lange wachtlijsten duurt het maanden voor je daar terecht kan .
Anoniem28-07-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Begin symtomen paniek en angst aanval.. rusten meid en niet piekeren
Anoniem22-12-2024
-
-
Ik gebruik af en toe oxazepam (Verhaal 192)
Ik heb sinds begin dit jaar last van paniek/angst aanvallen, dit was in het begin heel heftig en ik was altijd bang dat er wat ging gebeuren waar ik ook heen ging. Op een gegeven moment werd het minder maar in de maand augustus van dit jaar verloor mijn vrouw haar moeder en ik mijn schoonmoeder en dit was een vreselijk harde klap. Daarna is het weer van voor af aan begonnen en leef ik iedere dag weer in angst.
Ik word op momenten uit het niets hartstikke duizelig en daarna krijg ik last van hartkloppingen, kortademigheid en druk op mijn borst en heb dan altijd het gevoel alsof er iets heel ernstigs met mijn lichaam staat te gebeuren. Ik gebruik af en toe oxazepam en loop bij een psycholoog maar het lijkt er nog niet beter op te worden. In het weekend drink ik ook wel eens alcohol om te relaxen maar merk dat dit toch ook vaak averechts werkt. Is dit voor veel mensen herkenbaar? Ik hoop het want het is om gek van te wordenTim11-12-2023-
Hoi Tim,
Heel herkenbaar. Dat gevoel dat je denkt dat er iets ernstigs gaat gebeuren. Hierdoor krijgt je inderdaad zoals je aangeeft een tal van lichamelijke klachten waardoor je nog banger wordt. 1 tip zo ie zo is DRINK GEEN ALCOHOL hoe verleidelijk het ook is dit maakt de paniekaanvallen alleen maar erger.
Deze klachten kunnen lang duren probeer ze te accepteren. Ik weet hoe moeilijk het is want ik kamp er ook al 4 maanden mee, maar ben nu ook uit een dal aan het klimmen en dat voelt echt fijn.Loes15-12-2023 -
Alcohol mett benzo"s gaf mij een enorm depri gevoel
Ik kijk er nu voor uit TimPierre19-12-2023 -
Ik gebruikte 10 druppels Alprozolam en 3x daags 5 mg diazepam en nu ge bruik ik 2 x daags 10 mg diazepam maar nog steeds angsten en hyperventilatie durf ook de straat niet op wie herkent dat bang voor ernstige ziekte en bang dat ik dood gaat ik sta ermee op en ga ermee naar bed alles pas weer onderzocht alles goed bloeddruk maar ze kunnen mij niet geruststellen veel therapieen gehad EMDR Cognitieve therapie haptonomie ggz gelopen geven medicijnen en telkens meer maar nog blijft de angstvben blij dat ik deze pagina gevonden heb ik zou het liefst in een praatgroep willen in Rijswijk ZH kan je van elkaar leren en denk dat het ook minder angstig maakt
Joke08-04-2024 -
Kijk eens 'life coach aan zee' op YouTube. Heeft mij erg geholpen. Erg goede videos om van de paniek af te komen.
Brian08-04-2024 -
Hallo ik ken het. Elke dag heel de dag misselijk op mijn maag en dan word ik licht in mijn hoofd en word ik bang. Dan schiet ik in een paniekaanval. Heel de dag denk ik aan dat ik dood ga of ernstig ziek ben. Voel ik wat denk ik direct het ergste.
Eldo Venema10-04-2024 -
Echt een herkenbaar verhaal Tim. Ik heb onlangs ook door dat soort gebeurtenissen een enorme “terugval” gehad. Ik zat weer weken in doodsangsten, ik stond op met paniek en ging er mee naar bed. Ik sloot me weer op thuis. Het hielt de angst in stand allemaal. Nu gelukkig 10mg citalopram en ik ga wekelijks naar de acupunctuur. Ik kom weer buiten, maar wel duizelig en angstig, maar de eerste stappen zijn weer gezet. Hoe is het bij jou inmiddels?
Mandy06-09-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Heb je mischien hartritmestoornis? Tim..
Anoniem22-12-2024
-
-
Angst paniek stoornis (Verhaal 248)
Ik zit ook met paniekaanvallen .. begon jaren terug wazig zien .. geen geluid meer verdragen.. in auto gespannen.. wist nie eens dat het symtomen van paniekaanvallen waren.. tot ik er 1 kreeg.. waauww dat was heftig ..moet er nog om lachen..dacht dit is mijn laatste uurtje.. op spoed zijden ze ..u bent aan het hyperventieleren .. daar wist ik pas dat ik een paniek aanval had gekregen.. duurde 30 min. Was angst aanjagend..4 weken niet buiten kunnen geraken.. dokter onmiddelijk anti depresieva voor geschreven.. zonder enig onderzoek of onderliggend oorzaak te zoeken.. zien ze aan u dat je serotonine tekort hebt. Jajaa dokters kunnen met hun ogen en oren je hersenen scannen.. anti depressieva deed meer slecht dan goed... kheb er 3 geprobeerd en geen hielp.. buiten alprozolam.. maar laatst vernoemde mag je ook nie meer als 2 weken gebruiken.. owv verslaafdheid.. ok dus daar zat ik... na zoeken en zoeken.. erachter gekomen .. dat angst en paniek door verschillende complicaties getriggerd word.. bij vrouwen meestal hormonaal onbalans en bij mannen ook eigenlijk.. serotonine word ook geproduceert door je darmen.. vind het niet nodig om je heel leven na te chekken of je een trauma hebt meegemaakt.. wat als je vader de oorzaak was of wat als het een beest was die u trauma heeft bezorgd.. krijg je dan een ander therapie vorm? Of ander anti.depresieva.. mannen en vrouwen laat jullie hormonen controleren.. zoniet neem suplementen die jou serotonine verhogen.. pieker niet teveel.. mensen die bezorgd zijn en altijd catastrofaal beeindigen in hun gedachten .krijgen meestal te maken met angst en paniek.je hersenen geloven alles wat je denkt..ze hebben geen ogen of er echt gevaar is ..negeer u symtomen .. je weet dat je er niet van zal sterven.. als je buiten komt negeer je symtomen.. ik weet het is moeilijk... komaan je bent sterker dan je angst.zal zeker niet op een week opgelost geraken .. maar je komt er vanaf.. ik begin al meer te durven.. en hoe meer ik durf hoe kleiner mijn symtomen worden.. sterkte aan iedereen .. negeer het.Zeki22-12-2024 -
Angst , paniek aanval (Verhaal 247)
Ik heb sinds vorige jaar een brandend gevoel in mij maag , waardoor ik helemaal een angst paniek aanval heb gekregen . Het is ook van zelf overgaan in 2 a 3 weken, alleen nu heb ik het weer , mijn honger lust is ineens verdwenen, ze zeggen door stress .. maar nu heb ik weer die angst en paniek aanvallen
ik sta er mee op en ga er mee slapen .. heb ook 3 kinderen .. ik vraag me af waarom ik zo ben fitness al heel wat jaartjes en ik voetbal .. maar nu wil ik niks meer het maakt me moe ben er zo verdrietig van .. wil wel met mensen praten die dit ook ervaren via mail telefoon maak niet uit , dan kunnen we het kwijt aan elkaarPat19-12-2024 -
Daar gaan we weer. (Verhaal 246)
Allereerst is het niet mijn bedoeling om een klaagzang te houden.
Maar ik zoek lotgenoten.
Helaas heb ik chronische depressie en paniekaanvallen. Hier heb ik in het dagelijks flink last en het beïnvloed m'n leven heel erg.
Maar wat ik zo moeilijk vind.....ik weet wie ik ben en wat ik wil maar het lukt me simpelweg niet om zo te leven.
Vooral bij hoogte- en dieptepunten gaat het enorm mis.
Het meest actuele voorbeeld is terwijl ik dit typ.
Na jaren hopen en anderhalf jaar zoeken is het eindelijk gelukt om een ander huis te kopen.
Alles wat ik wilde qua woning, toegankelijker, kleiner, makkelijker te onderhouden en voor ons kind een tuin heb ik nu.
Gisteren was de verhuisdag en sinds gistermiddag heb ik weer non stop heftige paniekaanvallen.
Het liefst zou ik koste wat koste wat kost m'n hele rambam terug verhuizen, alles om die aanvallen maar te stoppen.
Mijn gezin en vrienden zijn het onderhand gewend en gaan gewoon door.
En hoewel ik dingen blijf ondernemen, en kleine avonturen aanga lijkt het net alsof ik steeds meer last krijg.
Veranderingen kan ik al helemaal niet meer aan. Zelfs niet als iets niet mijn leven beïnvloed. Bijvoorbeeld, een kind van vrienden die naar een andere school gaat.
Ik ben zo boos op mezelf, diep vanbinnen ben ik een nuchter persoon met brede interesses en veel zin in het leven. Maar m'n psyche steekt daar een stokje voor.
Anoniem08-12-2024 -
Ik ben er echt zo klaar mee (Verhaal 245)
Ik heb sinds mijn burnout 3 jaar geleden last van paniekaanvallen en heel veel lichamelijke klachten. Sinds afgelopen zomer is het zo erg geworden dat ik aan de antidepressiva ben gegaan na overleg met huisarts en voor zware momenten heb ik oxazepam. Dat is allemaal nog tot daar aan toe, maar ik heb elke dag lichamelijke klachten (waarvan ik ondertussen wel weet dat het allemaal samenhangt na talloze doktersbezoeken en me afvragen of ik me aanstel) en vermijd momenteel vrijwel alle 'leuke' dingen in mijn leven omdat die me zoveel energie kosten en mijn klachten vooraf zoveel erger maken. Dit zorgt ervoor dat ik me steeds schuldiger voel naar anderen, steeds gefrustreerde richting mezelf en mijn klachten steeds erger lijken te worden.
Zelfs even snel naar de winkel is al een uitdaging want bij alles ligt een paniekaanval om de hoek te loeren.
In ben gelukkig al bezig met intake gesprekken voor therapie maar zoals vandaag, een weekend zonder druk of geplande dingen, maar me wel dusdanig niet lekker voelen zorgt ervoor dat ik in n soort van depressie schiet en het gevoel heb dat dit mijn leven dusdanig beheerst dat ik alle controle kwijt ben en alles wat het leven leuk zou moeten maken vermijd (gelukkig heb ik een geweldig gezin, maar voel ook dat ik hun hierdoor beperk)
Ik hoop heel hard dat deze therapie gaat werken want op deze manier proberen door te gaan en me niet nog eens ziek durven melden op het werk na mijn eerdere butnout is bijna niet meer haalbaar. (Ik kan gelukkig vanuit thuis werken, dus dat scheelt in elk geval al)
Renate24-11-2024 -
Opgekropte emoties (Verhaal 244)
Hier mijn verhaal
Ik ben met EMDR gestart omdat ik veel mee heb gemaakt maar altijd weer heb gezegd,, dit is geweest qe kijken vooruit, er is toch niks meer aan te doen,, ik begon klachten te krijgen zoals hoofdpijn en aangezichtspijn, echt vreselijk, maar ach gaat wel weer over, toch? Niet dus. Op een dag kom ik thuis van werk met vreselijke hoofdpijn, heb op dat moment mijn dochter aan de telefoon en zeg aan haar dat ik.op bed ga liggen dit vond mijn dochter erg raar want dat is wel het laatste wat ik doe. Ik werd steeds slechter en slechter, zo erg dat ik geen controle meer had op mijn armen, kaak en spraak. Mijn dochter heeft opgehangen en mijn man gebeld, doe is meteen naar huis gekomen. Meteen de spoedpost gebeld, na wat vragen moest ik een zware pijnstiller innemen ik dacht echt dat ik een hersenbloeding had/gehad. De volgende dag helemaal.kapot dus dagje thuis xe volgende dag gewoon weer aan het werk. Na 2 weken kreeg ik het weer alleen deze keer was ik het voor want voelde het aankomen. Vanaf dat moment ben ik thuis van werk.
Ik heb heel wat geprobeerd en uiteindelijk, na veel praten, de stap genomen om naar een psycholoog te gaan. EMDR..Er komt echt veel omhoog ook weggedrukt gebeurtenissen. Heftig? Ja vreselijk, stoppen is geen.optie ik moet hier doorheen.
Ik ben ,onbewust, heel goed in het wegdrukken van emoties. Dit moet eruit. Voor 2 weken geleden, tijdens het uitlaten can mijn hondje, word ik plots niet goed mijn hele lichaam was aan het trillen en aangespannen, duizelig en zwart voor de ogen en totaal in paniek. Ik weet niet hoe ik thuis gekomen ben. Heb mijn psycholoog gebeld, helemaal in paniek van angst. Hij was blij.. uuhmmm... dat klonk vreselijk, maar er was een doorbraak. Mijn angst.daarbij pijn en paniek zijn er elke dag en vind het moeilijk hier mee om te gaan. Onbegrip van mensen om je heen, vooral collega's, maar dat boeit me niet want dot gevoel en pijn is niet te verklaren dus doe ook geen moeite.
Ik wil zo graag weer normaal kunnen functioneren maar dat lukt niet. Feestjes, weekendje weg e.d. zeg ik af. Het liefst hou ik de hele dag de kaken stijf op elkaar en geen "gezeur" aan mijn hoofd. Wegvluchten zou ik het liefste willen mja daar los ik niks mee op
Het gevoel alsof je stikt omdat ik mijn gevoelens niet wil voelen.. vreselijk. Ik hoop echt snel weer de oude te zijn.
Mijn verhaal hier, is kort door de bocht.Ada15-11-2024- Alle reacties weergeven...
-
Wat naar om dit te lezen. Anderzijds en signaal om je leven anders te gaan leven.
Erwin17-11-2024
-
De aanvallen maken mij knettergek (Verhaal 241)
Ik ben een man van in de dertig. Heb altijd gesport en naar mijn gevoel gezond gegeten.
Sinds vier jaar geleden ongeveer is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest. Ik heb continue last van duizeligheid, kortademigheid af en toe en sta heel wankel op mijn benen. Mijn hele motoriek is af en toe naar de knoppen en heb op zulke momenten de draai cirkel van een olifant. Deze momenten heb ik te vaak op een dag. Het maakt voor mij werken praktisch onmogelijk. Hoe moet ik conversaties voeren met collega’s als ik mij de hele tijd zo voel? Ga situaties continue uit de weg en ben als mens gewoon helemaal veranderd. Ik kan er niet meer tegen en het maakt me oprecht depressief. Ik ben altijd een brok energie geweest en dit vreet mij nu volledig op. Heb elke keer weer een nieuwe kwaal. Continue last of pijntjes op een andere plek. Ik kan zo niet meer op mijn lichaam vertrouwen.
Ben wel honderd keer bij mijn huisarts geweest. Bloedtesten laten doen, neuroloog, hart en longcapaciteit laten checken. Nergens iets te vinden gelukkig en ik ben helemaal gezond volgens de dokter. Heb inmiddels al heel veel therapie gehad van EMDR tot een burn out coach. Herkent iemand deze gevoelens en weet iemand wat ik ermee moet? Daar waar ik me elke dag super naar voel en het gigantisch veel impact heeft op mijn leven zijn de mensen om me heen (inclusief mijn partner) er vrij nuchter onder. Ik stoor me eraan dat ik me niet serieus genomen voel. Krijg bijna het gevoel dat men denkt dat ik me aanstel daar waar ik bang om naar kantoor te gaan . Continue met de angst leven dat je flauw valt, dat je wankelt op de benen.Anoniemu03-11-2024-
Zijn er specifieke dingen waar je angst voor hebt, die de paniek uitlokken? En zijn die reëel? Ga je dingen uit de weg omdat je bang bent weer een aanval te krijgen?
Lastig hoe je hoofd met je aan de haal kan gaan hè. En ik herken het wel, dat je niet serieus genomen wordt. Je ziet uiteindelijk maar weinig aan iemand die het psychisch heel zwaar heeft!
Probeer grip te krijgen op je angsten, maak ze bespreekbaar, zet je piekergedachten op papier. De standaard tips heb je vast allemaal al toegepast zoals ademhalingsoefeningen en denken aan iets positiefs, jezelf afleiden.
Ik wens je veel sterkte toe, hou vol.Sandra03-11-2024 -
Situaties waar ik onder de mensen moet komen zijn het lastigst. Gewoon omdat ik niet helemaal op mijn lichaam kan vertrouwen en mensen dat niet zien. Ik probeer continue te ontspannen en doe er zoveel aan om te ontspannen. Het wil alleen (nog) geen vruchten afwerpen. Hunker gewoon weer naar een “normaal” leven waarin je niet continue hoeft na te denken over deze zaken. Het kost me oprecht zoveel tijd en energie.
Het continue weten dat er weer pijn of een kwaaltje zal komen ergens is gewoon heel erg frustrerend. Dan weer mijn arm, dan weer een been, hoofdpijn het is elke keer wat. Ben ook doodmoe elke keer. Kan in de nacht niet slapen en overdag niet wakker worden. Als ik wakker word heb ik het gevoel een hele nacht wakker gelegen te hebben. Voel me totaal niet uitgerust.Anoniuemu03-11-2024 -
Ik ben natuurlijk geen dokter maar je verhaal is herkenbaar en je klachten ook. Het lijkt alsof je in een vicieuze cirkel terecht bent gekomen waarbij je ademhaling de kern van het probleem is. Mij heeft een acupuncturist goed geholpen. Wel ene zoeken met ervaring in angst, hypverventatie etc. Het lijkt alsof door de angst cirkel de hyperventilatie je in de greep houdt. Volg hyperventilatiecoach, probeer alleen nog te ademen door je neus, in en uit, dan adem je automatisch vanuitje buik. Duizeligheid en wankeling benen komt door te weinig zuurstof in je hersenen. Zodra deze klachten verdwijnen krijg je weer vertrouwen. Sterkte!!
Mandy03-11-2024 -
Ik ben 37 en herken wel dingen uit je verhaal. Ik ben altijd een heel sociaal persoon. Maar 2 jaar geleden kreeg ik vanuit het niets op mn werk paniek aanvallen. Uiteraard allerlei onderzoeken gehad waar niets uitkwam. Wel gewoon blijven werken omdat het daar vertrouwd was . In dat eerste jaar een half jaar bij een psycholoog geweest. Hielp wel iets, maar weg waren de problemen niet.
Dus na dat jaar bij de huisarts citalopram voorgeschreven gekregen. Maar lichamelijke klachten kwamen er wel steeds meer. Vermoeid lichaam, verkrampte kaak, spierpijnen, duizelig, onwerkelijk gevoel, etc.
Sinds halverwege dit jaar heb ik een andere psycholoog waarvan ik wel het idee heb dat het zoden aan de dijk zet. De aanvallen zijn zo goed als weg, wat ik wel heb geleerd is dat focussen op je klachten het alleen maar erger maakt. Het accepteren en je eraan overgeven helpt het best, al snap ik dat dat vaak lastig is.Rik04-11-2024 -
Zijn er specifieke dingen waar je angst voor hebt, die de paniek uitlokken? En zijn die reëel? Ga je dingen uit de weg omdat je bang bent weer een aanval te krijgen?
Lastig hoe je hoofd met je aan de haal kan gaan hè. En ik herken het wel, dat je niet serieus genomen wordt. Je ziet uiteindelijk maar weinig aan iemand die het psychisch heel zwaar heeft!
Probeer grip te krijgen op je angsten, maak ze bespreekbaar, zet je piekergedachten op papier. De standaard tips heb je vast allemaal al toegepast zoals ademhalingsoefeningen en denken aan iets positiefs, jezelf afleiden.
Ik wens je veel sterkte toe, hou vol.Sandra04-11-2024 -
Hallo,
Wat een herkenbaar verhaal, ik (32 jaar) heb sterk dezelfde ervaringen. Dit zal ik een beetje toelichten.
Een aantal jaar geleden ben ik in een burn-out beland nadat ik steeds minder ging functioneren op werk in combinatie met paniek aanvallen. Na coaching, gesprekken met een psycholoog en rust ging het beter en ben ik weer gaan werken. Echter voor mijn gevoel altijd gevoelig gebleven voor stress en dit kwam vaak vooral in sociale situaties naar voren. Heb wel een aantal momenten gehad van een paar weken waarbij ik dacht: Yes! ik ben weer de oude. Helaas zette dit zich dan niet door en zijn er veel klachten weer terug het afgelopen half jaar in combinatie met veel sombere dagen/buien.
Mocht je het fijn vinden om eens
Waarin ik mij zo herken is het contrast van het beeld dat ik van mijzelf heb (voor dit allemaal) en waar ik altijd op kon vertrouwen. Fysiek erg sterk, sociaal en stond gemakkelijk voor groepen om bijvoorbeeld te presenteren of les te geven. Nu weet ik dat ik deze vaardigheden en eigenschappen bezit maar ik kan er totaal niet op vertrouwen, ik kan al erg kortademig worden als ik een korte presentatie moet geven aan een klein groepje mensen. Of in een 1 op 1 gesprek voel ik plotseling een golf van zenuwen over mijn lichaam. Soms ben ik ineens duizelig of voel ik dat mijn emoties erg aan de oppervlakte liggen.
Nu ben ik van plan om weer in contact te komen met een psycholoog via de huisarts. Daarnaast oefen ik mindfullness via een app (unwinding anxiety). Wat ik hierover lees is het echt iets wat kan helpen om met deze gevoelens om te gaan maar dat het veel training kost. Het is de bedoeling dat je paniek of angsten kunt komen en ze vanuit een nieuwsgierige houding gaat onderzoeken en ze vooral niet probeert weg te duwen. Ik denk dat ik zelf diep van binnen nog steeds niet heb geaccepteerd dat ik deze gevoelens heb en destijds er door ben uitgevallen. Ik hoop dat ik nu de juiste investering doe en er langzamerhand meer grip op weet te krijgen.
Mocht je het fijn vinden om nog wat meer ervaringen uit te wisselen, laat maar weten.
Groet.Benjamin12-11-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Heel herkenbaar!
Hier een vrouw van 30 jaar en heb sinds half september nu paniekaanvallen. Nu moet ik ook wel zeggen dat ik een behoorlijk zwaar jaar achter de rug heb. Mijn dochter is bij der vader gaan wonen, auto ongeval gehad waar ik toch wel meer last van heb dan ik dacht, mijn man heeft de diagnose zaadbalkanker gekregen, waardoor we nu ook nog eens in een ferteliteitstraject terecht komen en op het werk gaat het niet heel lekker. Liep al een hele tijd ook op mn tenen. De meeste zeggen dan ook niet gek dat je nu pas omvalt.
Ik heb me dan ook ziek gemeld op mn werk om even tot rust te komen. Ik was helemaal op. Ook te merken aan de paniekaanvallen. Hoe vermoeider ik ben hoe vaker ik ze heb op een dag. Samen met de derealisatie en benauwdheid en het opkomen van een aanval dat ik dacht dat ik het aan mn hart kreeg. En die gedachten telkens weer opnieuw maken de paniek natuurlijk nog groter of het komt weer opnieuw terug. Inmiddels sta ik op de wachtlijst bij de psycholoog. Met een beetje geluk ben ik nog eind dit jaar aan de beurt. In het begin durfde ik het huis niet of nauwelijks uit. Gelukkig gaat dit wel steeds beter nu. Ook omdat ik om de 3 weken als overbrugging naar de ggz-poh ga. En zij zegt dat ik echt al wel stappen maak. Maar het stukje buitenwereld. Niemand kan in jou hoofd kijken wat er nu speelt. Mijn man heeft een litteken van de operatie town zijn tumor verwijderd werd. Dat is tastbaar. Alleen collega’s en mijn man zeggen wel van ja je moet er over heen stappen en door gaan met je leven. Heel leuk bedacht, maar dat probeer ik dat doe ik niet zomaar effe.
Wij hebben hier nou niet om gevraagd. Liefst willen we ons ook weer fijn in ons lijf voelen. Hierom gaat dus de volgende keer mijn man mee naar de poh om het te leren begrijpen en ik laat hem dingen lezen over de paniekaanvallen.
Hopelijk krijg je snel begrip vanuit je partner. En mocht je meer willen weten hoor ik het graagMichelle13-11-2024
-
-
5 jaar overleven (Verhaal 240)
Precies 5 jaar terug ging ik dood
Na reanimatie en 18 dagen coma werd ik wakker in een mij vreemde wereld.
Ik herkende iedereen maar was veel vergeten.
Goed lopen, rekenen, klok kijken, besef van tijd, schrijven.
Na revalidatie viel weer veel op zijn plaats en Na 2 maanden mocht ik naar huis.
Ik ben nu 73 en lichamelijk gaat het naar omstandigheden redelijk maar alles wordt overheerst door angst en paniekaanvallen, angst voor artsen en hypochondrie.
Heb sinds kort psychologische hulp en medicatie maar ik zie geen oplossing meer.
Misschien vinden jullie me ondankbaar en moet ik van het leven genieten maar dat kan ik niet.
Sorry voor mijn klaagzang
DaantjeDaantje21-10-2024-
Hoi Daantje
Ik begrijp je maar al te goed, ik zit met zelfde probleem, vorig jaar dubbele hartinfarct gehad en gedotterd, voelde mij als herboren. Tot ik ineens last begon te krijgen van paniekaanvallen. Verschrikkelijk. Daar zou eens meer aandacht aan besteed moeten worden. Dat mensen begrijpen wat jij meemaakt.Constant22-10-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik weet dat het een heftige ervarimg voor u was geseest, maar ok zou i.d.d. als een nieuwe kans zien en zoveel mogelijk van het leven genieten.
Geniet van elke dag die komt, en laat allemaal wat was geweestMarina11-11-2024
-
-
- Alle reacties weergeven...
-
Via meetmyfear kun je makkelijk lotgenoten vinden en mee chatten. Hier willen de meeste niet hun contactgegevens openbaar zetten. Succes! Er zijn in ieder geval lotgenoten genoeg!
Mandy09-11-2024
-
angst/paniek/derealisatie/veel klachten (Verhaal 242)
hey iedereen, ik ben een meisje van 17 jaar oud en kamp nu helaas al bijna 4 maanden met paniekaanvallen en enorm veel klachten. ik ben op de basisschool gepest om mijn naam en was blij dat ik naar het vo ging. in de eerste had ik 2 vriendinnen, maar weer werd ik gespest en nu niet alleen om mijn naam. in de 2de ging het ook fout en in de 3de werd ik als enige niet in de klas geplaatst met mensen waar ik mee mee kon fietsen, omdat er een meisje was die zei dat ik de sfeer in de klas zou verpesten. in de 3de en 4de ben ik bijna niet naar school geweest omdat ik er kapot van was. ik kreeg daarom ook veel stress voor mijn examen die ik uiteindelijk wel heb gehaald. afgelopen zomer is de oma van mijn vriend binnen 1,5 week plots te komen overlijden door alvleesklier kanker. dit alles is nog maar een klein deel van mijn leven. nooit heb ik angst ervaren of paniek gehad maar denk nu wel dat alles bij elkaar is gekomen en het nu er uit komt. tijdens mijn 1ste paniekaanval was ik aan het bellen met mijn vriend en dacht opeens wat als hij morgen niet meer leeft? ik werd niet goed en stond op het punt 112 te gaan bellen. de komende tijd ging het goed tot een maand later toen ik ook nog derealisatie kreeg. mijn voornamelijke klachten zijn:
- hoofdpijn/steken in mijn hoofd
- heftige derealisatie/depersonalisatie
- lage ademhaling
- onrustig gevoel
- het gevoel dood te gaan
- opgeblazen gevoel
- buikpijn
- zuchten
- dingen vermijden
- hypochondrie
- en zo kan ik nog wel doorgaan...
ik hoor vaak van mensen dat ze een snelle ademhaling krijgen maar bij mij is het juist zo'n langzame ademhaling dat het lijkt alsof het stopt. ben vaak bij de dokter geweest maar alles is steeds goed maar mijn klachten worden voor mijn gevoel steeds erger. ik loop nu bij de fysio en sta ingeschreven bij de psygoloog maar die heeft een wachtrij van 3 maanden... ik vind het erg zwaar worden en mijn klachten maakt het allemaal nog erger.
voor iemand herkenbaar?gerrie07-11-2024 -
Hevige angst/paniek klachten, slapeloosheid (Verhaal 230)
Hoi allen,
Mijn naam is dicky ben 40 jaar, ik ben altijd al een beetje nerveus de laatste jaren, en last van ik denk een soort depressie/burnout geef het een naam.
Nu de laatste tijd heb ik zoveel angst/paniekaanvallen dat ik niet meer weet waar ik het zoeken moet, ik ben mezelf echt aan het verliezen en ik snap maar niet waar het door komt.
Heb verschillende antidepresiva geprobeerd citalopram,mirtazapine,bubropion,amitriptyline maar hier kreeg ik hele nare bijwerkingen van en vooral geen libido meer. De klachten worden nu met de dag erger en duren ook langer,
Ik voel elke dag,
Hartkloppingen,
Brok in de keel (globus gevoel),
Opgeblazen hoofd
De hele dag trillen,
Nerveus,
Druk op de borst,
Tandenklemmen,
Kortademen,
Slapeloosheid,
Hersen mist (brain fog) net of ik er niet ben,
Ik denk echt heel vaak dat er serieus iets mis is met mij, het sloopt me
Morgen heb ik een afspraak bij de dokter en wil ik mezelf even laten checken want ik weet soms niet meer of het echt is of iets mentaals,
Zijn er meer mensen met dit soort klachten?
Sterkte voor iedereen😘
Dicky N09-07-2024-
He Dicky,
Hoe vreselijk is het om je zo te voelen. Ik ken het en je bent lang niet de enige. Je kan er echt van af komen. Ik heb het 2,5 jaar en heb af en toe al dat ik me een week fantastisch voel en de wereld aan kan. Zonder medicatie maar vooral door mezelf goed te leren kennen. Uiteraard wel je eerst uitsluiten dat er niks lichamelijk is. Heb ik ook gedaan met hartfilmpje, holter, bloed onderzoek, hartecho enzovoort. Allemaal kern gezond.
Mijn heeft het boek angst is ok enorm geholpen en een therapeut die zelf ook hier veel last van heeft gehad. Niet vanuit de huisarts.
Het is psychisch, ik ontdekte dat door veel bezig met persoonlijke ontwikkeling en boeiende oefeningen.Erwin09-07-2024 -
Heey erwin,
Bedankt voor jou reactie, heb een bloedonderzoek gehad en dat was verder prima, ik ben intussen ook in gesprek met een psycholoog die mij helpt te vinden waarom ik dit ervaar en die mij er goed in kan begeleiden.
Ik doe er alles aan om het niet te beleven maar soms is het echt heel moeilijk.
Ik zal proberen dat boek eens te lezen maar ben erg onrustig dat ik soms niet eens door heb wat ik lees, maar bedankt voor de tip👍Dick12-07-2024 -
ik lees je berichtje en ja herkenbaar ik hebt het zelfde, ook gevoel er niet bij te zijn en Paniekaanvallen en daar door wordt ik depressief.
Het gevoel er niet bij te zijn of je niet leeft wordt ook wel
Depersonalisatie-/derealisatiestoornis genoemd.
Veel sterkte en goed dat je naar de Dokter gaat.Edwin13-07-2024 -
Ik herken een groot deel van je klachten. Vreselijk. Ik vermoed dat het iets met hormonen te maken heeft. Beginnende overgang. Zelf ben ik ook begin 40 maar dat schijnt vaker voor te komen. Ook als je nog gewoon ongesteld bent. Sterkte. Ik ga weer een afspraak maken om te kijken of ik hormonen kan slikken.
Lois27-07-2024 -
Ik sta op met angst en ga ermee naar bed heb nu Citropolam gekregen en gebruik 3x daags 5mg diazepam heb altijd goede bloeddruk gehad en nu verhoogd ben een Hypochonder bel elke dag de dokter heel veel angsyen Hyperventilatie en paniekstoornis ik durf dieCitropolam niet te nemen moet 5 druppels beginnen en dan om de 3 dagen opbouwen naar 10 druppels ik heb ook 25 mg voor hartritme stoornis gekregen wat ik nog nooit heb gehad ik durf ook de straat niet op ben ook ruim 17,5 kg afgevallen eet stoornis
Joke03-08-2024 -
Oh dit is zo herkenbaar allemaal! Alsof ik hetzelfde heb geschreven. Vooral die hersenmist maakt het zo zwaar, zodra de hersenmist toeslaat ben ik opeens zo negatief en neerslachtig. Het gaat op en af. Uit je hoofd komen is voor mij tot nu toe nog de beste remedie, alleen dat is zo moeilijk. De gedachtes nemen het weer snel over. Sterkte!
Mandy04-08-2024 -
Ik heb precies het zelfde wat jij hier beschrijft. Ik ben opzoek naar lotgenoten om samen te kijken waarin wij elkaar zouden kunnen steunen .
Reactie15-09-2024 -
Ik heb al 22j last van een angstsoornis. Nadat ik 10j geleden medicatie ben beginnen te nemen, kan ik er echter beter mee omgaan.
Helaas hebben de medicatie wel bijwerkingen. Bij mij was dit afgevlakte emoties of een hoger/lager libido of slaapproblemen.Me07-10-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik heb sinds 2020 last van een piekerstoornis:
Focus op ademhaling
Focus op slikken
Een gevoel dat het nooit meer goed zal komen. Nu hoe meer ik er aan denk hoe vaster ik kom te zitten. Het gevoel dat ik soms in een andere wereld leef. Ik probeer dingen te doen maar het wordt alsmaar moeilijker om van het moment te genieten.
Leren accepteren en er niet tegen vechten, maar blijf ook dingen zoeken om er niet aan te denken. Tips voor mij ook altijd welkomAnoniem25-10-2024
-
-
Wakker worden met paniek (Verhaal 216)
Meestal word ik rond 4 uur wakker met angst en paniek en het vreselijke gevoel van onheil en dat ik de dag door moet zien te komen.
Mezelf tot rust brengen lukt niet en ik blijf een paar uur heel angstig en onrustig. Pas in de loop van de dag word ik wat rustiger.
De avond is de beste tijd, kan niets doen om iets op te lossen, kan ook niemand op dat tijdstip bellen voor hulp en vertellen hoe bang ik ben, en die wetenschap geeft me tijdelijk rust.
Voor ik ga slapen weet ik al dat bij wakker worden het weer begint, moedeloos vraag ik om hoe ik verder moet, voel me zo alleen.Maria11-03-2024-
Ik wil nog graag iets meer zeggen over bovenstaand verhaal.
Het meeste maak ik alleen door. Mijn partner wil er zo weinig mogenlijk last van hebben. Wordt er boos om, maakt ruzie en zegt, denk aan wat anders en verzet je een beetje.
Ik zeg er dan ook maar bijna niets meer over en probeer het voor mezelf te houden.
Maar ik kan bijna niet meerMaria 211-03-2024 -
Ik heb het ook vaak in de nacht ik word ook heel erg bang van dat ik altijd iemand wil bellen om mij gerust te stellen maar dat is niet altijd gelukt. En ik ben daarna ook heel dag duizelig .gewoon heel eng.
Anoniem11-03-2024 -
Jouw verhaal is precies zoals die van mij. Zodra ik wakker wordt is dat angstige gevoel er en dan vooral de angst hoe ik deze dag weer door moet komen. Tegen het einde van de dag/ begin van de avond wordt ik wat rustiger maar dan word ik 's avonds laat al weer onrustig omdat ik zo bang ben voor de volgende ochtend als ik weer wakker wordt met de hele tijd dat angstige gevoel. Het is bijna niet vol te houden
Ellenora06-07-2024 -
Hoi allemaal
Heel herkenbaar allemaal. Wat kan je brein toch lastig zijn.
En ook het anderen er niet mee lastig willen vallen. Zo herkenbaar. Je (ik) wil niet steeds mensen met hetzelfde verhaal "lastig vallen".
En 's nachts werkt alleen Je onbewuste brein. Vandaar ook de meestcrare dromen en het onrustig wakker worden soms.Newbee06-07-2024 -
Hoi allen, je ziet maar we zijn niet te enigen.
Niettemin wel eenzaam.
Een goede dag is er een met een paar dingen om ongerust en angstig voor te zijn.
Dragelijk en ik kan dan ook nog wel blij zijn.
Het ergste is als er weer een dag komt met een paniekaanval die ik bijna niet onder controle krijg, doodeng.
Ik weet het, het gaat weer over maar komt steeds weer terug.
Het niet goed uit kunnen leggen wat er dan met je gebeurt is heel erg, net of je een aansteller bent en aandacht vraagt.
Elke reactie is zeer welkom!!Maria07-07-2024 -
Hoi Maria,
Inderdaad enorm vervelend (en soms beangstigend ook)
Ik merk dat het programma dat ik heb gevolgd toch wel eea heeft gebracht. (Is geen reclamecampagne 😁)
Ik had mijn eerste paniekaanval 26 jaar geleden, en si ds die tijd is het bij mij heel vaak de angst voor de angst. Jeetje denk ik dat bij beginnende angst, daar ga ik weer, en uiteraard ga ik dan ook weer.
Door verschillende technieken en inzichten gaat het nu wel beter maar ik ben er nog zeker niet. Veel reacties en gedachten zitten zo ingebakken. Verandering is moeilijk.
Wat in elk geval al hier vaak een beetje helpt is aandacht voor de ademhaling en spanning. Schouders laag (goed opletten wat je dus onbewust aanspant) en de ademhaling meer controleren. Langer uitademen dan inademen.
Is dat alleen aal de oplossing? Zeker niet, maar het helpt wel.
De rest van het programma dat ik volg(de) is erg uitgebreid en veel te veel om hier te schrijvenNewbee08-07-2024 -
Hoi Newbee. bedankt, ook de anderen met hun moedige verhalen.
Kan je iets meer vertellen over het programma dat je volgde.
Ik heb na eindeloos worstelen na hartstilstand en coma in 2020, zonder angstmedicatie, weinig hulp van artsen en artsenassistent, die lief was maar eigenlijk niets van mijn paniek en angst begreep,
een doorverwijzing gekregen naar de ggz.
Een jaar wachttijd, geen fijn vooruitzicht. Vandaar na dit lange relaas mijn bovenstaande vraag aan jou.
Graag hoor ik van je, groet MariaMaria08-07-2024 -
Hoi Maria,
Een jaar wachttijd is inderdaad erg lang.
Ik heb het breinfijn programm gevolgd.
Behoorlijk uitgebreid, kost ook tijd. Maar ondanks dat ik er nog niet ben, denk ik dat het een goed programma is.
In het begin ging het heel snel supergoed, ik denk vanwege de herkenning, maar zo mooi was het toch niet 😁
Jezelf veranderen is niet eenvoudig. En verstandelijk weet ik meer en meer wat ik wel en niet moet doen, mijn onbewuste brein werkt nog vaak tegen.
Vooral in de periodes dat het goed gaat moet je reflecteren en oefenen. Dat is mijn punt, op die momenten "genoot" ik er vaak van dat het goed ging, en ging pas weer oefenen als het minder ging. GrrrrNewbee08-07-2024 -
Oh en wat ook vaker te lezen is. Vecht niet tegen het gevoel, dat maakt het alleen maar erger. En dat is ook zo is mijn ervaring
Het er laten zijn (bereidheid) maakt niet dat het weggaat, maar het maakt het veel minder heftig.
Uiteindelijk zorgen alle hulpmiddelen ervoor dat je emmer minder snel vult, en op termijn veel leger is en niet meer overloopt (paniek/angstaanval)
Zover ben ik nog niet, en ik zet nog geregeld strategieën inNewbee08-07-2024 -
Hoi ik heb het vooral in de ochtend als ik wakker word begint het weer de adrialine giert door me lichaam en dan hyperventilatie loop al lang ook bij dokters en pathologen ik ben een gevoelig mens dat si ook wel lastig kan het niet loslaten in me hoofd en soms gaat het weer tijd heel goed en dan door iets van stress komt het weer en vooral moe en lusteloos probeer wel me dingen te blijven doen , maar het gaat niet uit me hoofd en blijf het toch voelen
Yvonne02-09-2024 -
🙂
Maria02-09-2024 -
Weet dat jullie niet alleen zijn en de tijd waarin we leven zorgt ervoor dat onze emmer sneller vol loopt of ja en ons hoofd. De prikkels die we tegenwoordig tot ons krijgen, de enorme keuzes in alles, de schermtijden. Kortom het is veel. Volg Charlotte Labee voor veel herkenning hierin, ook haar boeken lezen is erg fijn. Veel mensen kampen met angsten en/of hebben al eens paniekaanvallen ervaren. Maak het bespreekbaar, vraag om hulp. Alleen lukt het niet.
Mandy03-09-2024 -
Hi ik heb ook heel erge last van hyperaaanvallen paniek en angst heel de dag door buiten adem ook huilen heel de dag nie goed kunnen ademen kom bijna nergens kan ook nergens van genieten en voel me helemaal alleen de adem de angst echt een struggle en een lijdensweg elke dag opnieuwe heel de dag dit meemaken wordt er echt gek van
Bibi24-10-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Bibi, wat erg om te lezen. Ik weer er alles van probeer eens enkel via de neus adem te halen, dan adem je namelijk automatisch via de buik, daarmee breng je je lichaam weer tot rust. Veel sterkte.
Mandy24-10-2024
-
-
Idioot hoge hartslag (Verhaal 183)
Hoi medepaniekers!
Ik zou graag m'n verhaal met jullie willen delen, ik heb al vanaf m'n 11e (op en af) last van paniekaanvallen en dan vooral buiten als ik "ver" van huis ben, ver... ik vind op het moment 500 meter al ver van huis. Wat ik zo idioot naar vind is mijn idioot hoge hartslag, als ik iets spannends ga doen merk ik al dat ik ongv op de 115 pm zit, maar bij een echte flinke paniekaanval redt ik makkelijk een hartslag van 150 al dan niet hoger. Ik heb veel gesproken hier over met mijn psycholoog & huisarts en die zeggen dat dit geen kwaad kan, opzich ben ik dan wel even gerust gesteld maar zodra er paniek bij komt kijken geloof ik er weer helemaal niets van, omdat het zo rot voelt ! Soms lees ik wel eens dat mensen met een paniekaanval al schrikken van een hartslag van 110, en dan vind ik mijne toch echt idioot hoog, wat zijn jullie ervaringen hiermee? Ik vind het hartstikke eng als hij zo op hol slaat! Ik hoor graag jullie eigen ervaringen op dit gebied! Groetjes van Linda!Linda19-10-2023-
Hoi LInda
Het is heel herkenbaar wat je schrijft.
Bij een paniekaanval is een hartslag van 150 geen uitzondering. Heel akelig, maar als het na een paar minuten weer zakt hoef je je niet ongerust te maken. De adrenaline zorgt voor de hoge hartslag en als je daarvan schrikt gaat de hartslag nog hoger.
Wat mij helpt ( tip van cadioloog ) is koud water drinken en rustig gaan zitten. Adem in door de neus en en rustig uit door de mond.
Mocht je toch erg ongerust zijn dan kun je een ECG aanvragen of nog beter een holter bij je huisarts voor 1 of 2 dagen. Die registreert je hartslag en ze kunnen een hoop medische gegevens eruit opmaken om te zien of je hart verder goed is.
Als de uitslag goed is , is het minder eng voor je denk ik.
Sterkte hoor!
HannieHannie31-10-2023 -
Heb ik ook gehad. Ik zat vanuit het niets in een paniek aanval met een hartslag van 145spm. Zag ik naderhand op mn horloge. Ik zag ook dat dit van korte duur was. De truc is, hoe moeilijk dat ook is rustig te blijven. Ik heb bij de cardioloog een ecg, echo en fietstest gedaan, uitkomst was dat er niets aan de hand was
Anoniem31-01-2024 -
Hii, ik zie net je reactie. Als eerste wil ik zeggen dat alles echt oké is. Ik ben zelf 20 jaar en sinds een halfjaar heb ik extreem veel last van paniekaanvallen. Ik heb in februari in het ziekenhuis gelegen omwille van corona, en ter plekke kreeg ik een extreem hoog hartslag van 183. Sindsdien heb ik enorm veel schrik dat er iets mis is met mijn hart door de trauma die ik daar heb meegemaakt. Als ik begin te stressen zit mijn hartslag al rap bij 130. En bij een echte paniekaanval zit hij bij 170.
Ik weet dat de fysieke symptomen van het hart zeer beangstigend zijn maar je moet jezelf er aan herinneren dat elk persoon anders is en iedereen paniekaanvallen anders zal ervaren.Nicolette07-08-2024 -
Heel herkenbaar. Ik heb hier zelf ook last van. Straatvrees/mensenschuw geef het beestje maar een naam. Ook de hoge hartslag. Binnenshuis krijg ik het nog wel gekalmeerd als ik mezelf niet te gek maak, maar buitenshuis pff. Laatst stond ik in de rij bij de Lidl, het duurde zolang, ik kreeg paniek en schoot gewoon naar 140. Ik ben daar dan ook altijd erg op gefocus, dan struin ik ook het hele internet af om mezelf te kalmeren. Dat helpt dan niet altijd als je dan net de verkeerde artikelen tegenkomt. Het is gewoon vreselijk. :(
Mandy12-08-2024 -
Ik lees percies wat ik ook heb. Ik loop al jaren met paniek aanvallen, zo bang voor de dood. Ben een jonge mama van 3 kindjes, heb deze paniekaanvallen al jaren, maar ze kwamen maar af en toe en had het een beetje onder controle . De laatste 5maanden heb ik het zo erg dat ik per dag een aantal aanvallen krijg, ben bang om naar buite te gaan, op stap te gaan, op bezoek te gaan. Ik kan het allemaal niet meer. Het begint altijd met hartkloppingen en sufheid en dan denk ik ja men hart gaat het nu begeven. Droge mond, trillen, duizelig, het gevoel van ik ga nu flauwvallen…
Ben al naar 2verschillende cardiologen geweest en kreeg te horen dat er niets met men hart is dat het meer psychisch is, en dat ik ziektes creër in men hoofd😔 ben echt ten einde raad, probeer al men krachten bij elkaar te rapen om voor mijn kindjes te kunnen zorgen(ben sinds kort ook alleenstaande mama).
Hopelijk kan iemand me helpen , om hier mee te leren om gaan!Lylla28-08-2024 -
Hoi Lylla,
Wat erg om je verhaal te lezen. Je bent echt niet alleen ook al voelt het wel zo, veel mensen hebben dit soort klachten. Ik herken me helemaal in je verhaal. Ik weet niet waar je staat of wat je al hebt gedaan, maar het is belangrijk om hulp te zoeken, eerst via de huisarts. Wellicht als redmiddel in combinatie met therapie om medicatie te nemen, om zo wat kracht te krijgen. Cognitieve gedragstherapie heeft mij goed geholpen en laten in zien dat het echt mijn paniek gedachtes zijn die me letterlijk ziek maken. Op een gegeven moment zijn je hersenen niet meer anders gewend om te denken. Je komt in een vicieuze cirkel. Mediteren helpt om rustig te worden, let op je ademhaling. Probeer tegen iemand te zeggen waar je tegenaan loopt, of die persoon je wilt helpen om samen mee naar buiten te gaan, naar de winkel etc. Vermijden houd de angst in stand. Ik ben er zelf ook een kei in hoor maar dat is wat me wel echt helpt om eruit te komen. Alleen lukt het niet, je hebt hulp nodig. Veel liefs en sterkteMandy28-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik herken me in jullie verhalen. Veel hartkloppingen/overslagen. Vorig jaar alle onderzoeken gehad wat erop cardiologie mogelijk is zelfs tot hartkliniek waar ze met een dun cameraatje in mijn aders naar hart hebben gekeken en alles was oke. Ging een poos goed maar sinds 4 maanden weer alle klachten terug. Naar andere cardioloog geweest fietstest en holter gehad uitslag volgt begin november.ik heb de overgang 1.5jaar geleden achter me gelaten maar waarschijnlijk zijn mijn hartklachten daar afkomstig van. Ga nu overleggen met huisarts hoe zij tegenover hormonen nemen staat die nu nog steeds in onbelans zijn en daar door hartklachten maar ook andere onverklaarbare klachten geven. Hopelijk biedt dit rust en krijg ik mijn leven weer terug. Want dit is echt de hel.
Yvonne19-10-2024
-
-
Praatgroepen (Verhaal 239)
Ik heb al 22j last van een angstsoornis. Nadat ik 10j geleden medicatie ben beginnen te nemen, kan ik er echter beter mee omgaan.
Helaas hebben de medicatie wel bijwerkingen. Bij mij was dit afgevlakte emoties of een hoger/lager libido of slaapproblemen.
Mijn psycholoog vertelde mij dat een praatgroep wel interessant voor mij kan zijn, zodat ik met andere lotgenoten hierover zou kunnen spreken en leren over anderen hun verhaal.
Weet er toevallig iemand of zulke praatgroepen in het echt bestaan en waar ik deze zou kunnen vinden?Kjell07-10-2024- Alle reacties weergeven...
-
Ik zit zelf op meetmyfear, heel gebruiksvriendelijk en opgericht door een lotgenoot. Ook het eerlijk bespreekbaar maken op mijn werk, vrienden, kennissen, heeft me meer lotgenoten gegeven dan ik had verwacht. Je ziet het aan de buitenkant gewoon niet. Sterkte.
Mandy08-10-2024
-
Hoge bloeddruk (Verhaal 222)
Heb al jaren last met tussenpozen van paniek. Daarbij ook nog fibromyalgie en syndroom tietze. Dat moet je accepteren, je wordt ouder en daar is niets aan te doen. Wat wel steeds opspeelt is bij de dr te hoge bloeddruk, kan dat apparaat niet zien of horen, thuis is de meting wat lager maar evengoed blijft die te hoog. Het wordt een obsessie! Zijn er meer mensen met die zgn witte jassen bloeddruk en zijn er nuttige tips?Dinni17-05-2024-
Hier precies hetzelfde door dat ik medicatie voor de hoge bloeddruk hebt moet ik om de drie maanden een paar dagen bloeddruk opmeten voor herhalingsrecept ik wordt er gewoon beroerd van verschrikkelijk
Anna11-06-2024 -
Wat is jullie bloeddruk? Ben er ook panisch van. Vandaag echt hoge waardes.
Melanie06-09-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Heel herkenbaar. 2-3 weken voor de controle begint het. Gaat niet meer uit mn hoofd. Lijkt gewoon een soort PTSS. Bloeddrukwaardes door het dak. Duizelig hetgeen weer de paniek aanvallen triggert waardoor zweethandjes, "opvliegers" , oncontroleerbare gedachtestromen, concentratiestoornissen, gapen etc. Als ik pech heb ijlt dat nog een paar weken na.
Ben overigens blij te lezen dat ik niet de enige ben. Compliment voor dit forum.Max04-10-2024
-
-
Aanhoudende klachten (Verhaal 238)
Ik heb weer een aantal weken in intense angst gezeten, ik ben vandaag de eerste keer weer naar buiten gegaan en probeer mijn hoofd positiever te houden maar de lichamelijke klachten blijven zich aandienen. Tinteling in oren, spierpijn, opeens duizeligheid, tintelingen in het lichaam. Hebben meer mensen dit en hoelang houd dat aan? Dank je wel alvast!Melanie21-08-2024-
Hoi Melanie
Hoe is het nu met je?
Zie dat je geen reactie hebt gehad. Maar dit zijn wel herkenbare klachten. Het is toch je stresssysteem die je wil beschermen.
Dat maakt het zo verwarrend. De ene kant dingen ondernemen om van je angst af te komen. En vanalles voelen waarbij je denkt, was dit zo verstandig. Maar dat is dan weer de angst die praat. En ons uit wil schakelen. Om zo maar te zeggen.
Kleine stapjes maken. Ervaren dat de gevoelens ook weer verdwijnen.
Het is lastig. Zwaar zelfs.
Maar het kan.Renate29-08-2024 -
Trey Jones youtube tip
Eddy01-09-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Het blijft vervelend die klachten die dan weer voor de angst zorgen. Vandaag hoge bloeddruk 145/100 (daarna wel wat gezakt, morgen weer even meten) en soms een tinteling in een teen. Ook veel last van onrust en hersenmist. Herkent iemand zich in mijn verhaal?
Melanie06-09-2024
-
-
- Alle reacties weergeven...
-
Hoi
Ik heb daar ook last van kan ook weer lang weg blijven maar als het er weer is compleet paniek vooral in de ochtend en soms blijft het weer hele dag hangen maar tegen de avond word het altijd minder ik weet dat ik teveel stress hormonen produceer heb Psygologen gehad en nu nog ga nu naar een medium bekende van tv tessa weet niet of zij wat kan maar kan proberen , ik slik ook af en toe oxepam maar in de ochtend helpt dat ook niet echt veel , zou er zo graag vanaf willen zijn vind echt naar dat gevoelYvonne02-09-2024
-
Angstig (Verhaal 236)
Mijn verhaal delen ja waarom ook niet ik heb er velen gelezen.
10 jaar geleden had ik een burn-out en later bleek er een angststoornis te zijn. Ik ben hier destijds goed voor behandeld. En mede met medicatie uitgekomen. Wel ervaar ik sinds die tijd wel sneller spanningen in mijn lijf.
Meer een soort angstpieken. Die zakken dan weer snel.
Vanwege kinderwens overstap gemaakt naar andere antidepressiva wat vlekkeloos ging.
2018 mocht ik moeder worden van mijn eerste zoon nu bijna 6 en niet snel daarna kwam nummer 2.
Het zijn 2 temperamentvolle kids. En dit vraagt het nodige van mij.
4 jaar slapeloze nachten. Heel veel schakelen en dan ook nog alles perfect willen doen.
Vaak veel stress ervaren en tot 2 keer toe overspannen.
Echter ben ik in Juli de overstap gaan maken terug naar mijn oude antidepressiva. Op de hoop dat dot mijn angst weer iets meer zou temperen. Maar dit gaat erg zwaar. Alle stress/onrust en mijn angststoornis zijn heftig terug gekomen.
En dat met 2 jonge kids is pittig.
Ik probeer wel dingen te ondernemen mijn huisarts zegt ook, blijf dingen doen. Want ik ben een piekeraar en doemdenker.
Sta aangemeld bij GGZ omdat de praktijkondersteuner onvoldoende kan bieden.
Zijn er meer mama's hier die met angsten zitten?
Of mensen die constant spanning in hun benen en armen ervaren. Juist dit houd mij zo angstig.Renate16-08-2024-
Zie je angst(en) als een emmer water. Bij iedere situatie, hoe klein ook, komt er iets bij. En dit komt vaak door hoe je vanaf vroeger met zaken omgaat. Dat is de reden dat bij jou (en bij mij, en bij velen hier) de emmer soms overloopt en omslaat in een spanningsaanval, en bij anderen die exact hetzelfde meemaken dit niet gebeurt.
Dit copinggedrag komt en ontstaat vaak door en tijdens je jeugd en opvoeding.
Vermoeidheid maakt je daar meer vatbaar voor. Dus goed rusten helpt zeker, maar uiteindelijk moet je anders met situaties leren omgaan. En dat is niet makkelijk, want het zit al jaaaaaren in je hoofd. Maar.... het kan wel!Newbee16-08-2024 -
Lieve Renate, een herkenbaar verhaal. En ik vind het knap van je dat je nog een tweede bent begonnen, want ik durf dat echt niet aan in combinatie met de tijd waarin we leven die veel vraagt. Dus ik snap heel goed hoe zwaar het is en hoe erg dat de overprikkeling/angststoornis triggert. Ikzelf heb ook een angststoornis en die is met periodes wat meer of minder aanwezig. Toevallig nu weer weken van constante paniek gehad. Het vraagt dan veel van het lichaam en opeens komen dan ook die lichamelijke klachten. Dat triggert dan weer opnieuw de angst of te wel de angst cirkel. Ik heb zelf vorig jaar cognitieve gedragstherapie gehad incl exposure. Dat helpt altijd het beste om de situaties op te zoeken en daarna tegen jezelf zeggen de angst die ik had is niet uitgekomen, maar het is zwaar en hard werken. De negatieve gedachtes in je hoofd elimineren is ook dood vermoeiend maar dam kom je wel weer uit die cirkel. En die klachten in armen en benen zijn normaal dat komt doordat je lichaam hard aan het werk is. Zeg tegen jezelf deze klachten horen er even bij maar verlaten weer mijn lichaam. Je lichaam ruimt de stress zelf weer op zodra je in de rust stand komt. Veel sterkte, je bent niet alleen. Volg ook Charlotte Labee.
Mandy16-08-2024 -
Ja precies Mandy het is hard werken. Elke ochtend wordt ik wakker met torenhoge stress/angst gevoelens. Blijf maar herhalen het komt goed, ik kan dit aan.
Maar dan toch als de kids wakker worden en al die prikkels erbij. Dan is het toch vaak ook huilen. Ontladen natuurlijk.
Kijk uit naar die ochtend dat het rustiger voelt.
Het liefst zo ik dutje doen om te ontspannen, maar zelfs daar ben ik te onrustig voor.
Heb in het verleden wel cgt en schematherapie gehad. Echter is er altijd een stukje angst blijven hangen. Die nu echt aangepakt mag gaan worden.
En wat een mooie zin. De lichamelijke sensaties horen er nu bij mijn lichaam ruimt de stess op.Anoniem17-08-2024 -
Ja precies Mandy het is hard werken. Elke ochtend wordt ik wakker met torenhoge stress/angst gevoelens. Blijf maar herhalen het komt goed, ik kan dit aan.
Maar dan toch als de kids wakker worden en al die prikkels erbij. Dan is het toch vaak ook huilen. Ontladen natuurlijk.
Kijk uit naar die ochtend dat het rustiger voelt.
Het liefst zo ik dutje doen om te ontspannen, maar zelfs daar ben ik te onrustig voor.
Heb in het verleden wel cgt en schematherapie gehad. Echter is er altijd een stukje angst blijven hangen. Die nu echt aangepakt mag gaan worden.
En wat een mooie zin. De lichamelijke sensaties horen er nu bij mijn lichaam ruimt de stess op.
En Newbey, herkenbaar van die emmer die overloopt. Helaas al te lange tijd teveel aan gestaan en veel stress gehad. Dat klapt er nu uit icm. de opbouw van Citalopram.Renate17-08-2024 -
Lieve Renate, zo herkenbaar. Het is elke dag weer zo zwaar. Heb vandaag al de hele tijd een trillend ooglid en dan gaat daar mijn focus weer heen. Ook als ik loop in huis voel ik me weer duizelig. En ik zit inderdaad ook weer met de opbouw van citalopram. Nu bijna 2 weken, ik had het bijna een jaar geslikt en in even een goede periode gestopt. Ik hoop dat je wat rust momenten kunt leren pakken. Een noise canceling hoofdtelefoon is erg fijn. Kus
Mandy17-08-2024 -
Succes allemaal vandaag!
Newbee17-08-2024 -
Hoi Mandy
Dat is ook vervelend. Die duizeligheid lijkt mij niet fijn. Hopelijk kom je de dag toch nog fijn door.
Ik ben vooral erg moe vandaag. Net nog een flink stuk geslapen. Maar erg last van mijn voelbare hartslag.
Het blijft lastig om daar niet op te focussen. Toch die stress die echt nog moet zakken.
Dingen doen omdat je angst anders de overhand krijgt. Maar zo moe zijn en je stress willen laten zakken.
Ik speel wel tussendoor met de kids. En maak wel een wandeling.
Vind dat voor nu wel even genoeg.
Als je af en toe wil sparren hoor ik het wel.Renate17-08-2024 -
Ik denk dat (in elk geval bij mij) duizeligheid komt door vermoeidheid.
Het constant "aanstaan", al zit je de hele dag op de bank, kost heel veel energie.
Het lastige is om spanning etc er te laten zijn.Het moet weg! En daardoor wordt het ergerNewbee17-08-2024 -
Jeetje weer z’n herkenbaar verhaal!
Goed van je Renate dat je je hart lucht! Hopelijk gaat het snel weer beter met je waardoor je gewoon weer gaat genieten 💪🏼
Vandaag had ik ook wel weer wat meer last van de paniek. Lichte hoofdpijn daarop focussen en jahoor.. paniek. Dus Mandy ik begrijp je angst zeker hierin!
Hebben jullie ook dat als je een aantal dagen moe, veel hyperventilatie / paniekaanvallen hebt gehad, je geheugen en concentratie slechter wordt? Of het gevoel hebt in een droom te leven?
Geniet ondanks alles toch van het weekend!
LiefsRo17-08-2024 -
Heel herkenbaar Ro
Newbee17-08-2024 -
Lieve allemaal,
Wat knap Renate dat je met de kids speelt en met ze naar buiten gaat.
Ro, heel herkenbaar. Ik heb daar ook weer vaak last van, die hersenmist. Hersenen zijn gewoon even out of order/overbelast ofzo. Indd concentratie problemen, leven in een waas maar ook somberheid. Dan ben ik opeens weer een ander persoon. Als je zoekt op brainfog/hersenmist komt dat bij mij wel overheen.
Ik sla ook echt aan bij het minste geringste signaal wat ik in mijn lichaam voel. Vandaag ook weer zwaar ermee, het is me wat allemaal. Soms denk ik wel eens wanneer hebben we ons leven weer terug, die onbezonnenheid, daar snak ik zo naar🙏
Sterkte dames!Mandy18-08-2024 -
Ik bedacht me nu zo, het zou wel fijn zijn om met wat gelijkgestemde dames in een app te zitten zodat we elkaar kunnen steunen. Maar hier kan ik niet persoonlijk contact opnemen met jullie. Jullie lijken me namelijk wel hele fijne dames, ik hoor het wel!
Mandy19-08-2024 -
Hey Mandy,
Dat lijkt mij ook een goed idee! Al is het maar je hart luchten!
Misschien via emailadressen eerst even contact opnemen met elkaar?Ro19-08-2024 -
Ik bedacht me nu zo, het zou wel fijn zijn om met wat gelijkgestemde dames in een app te zitten zodat we elkaar kunnen steunen. Maar hier kan ik niet persoonlijk contact opnemen met jullie. Jullie lijken me namelijk wel hele fijne dames, ik hoor het wel!
Mandy19-08-2024 -
Hoi Mandy
Ik herken het zo. Dat sombere wat je wil pakken. Vanmorgen ook weer om 5 uur wakker. Slik al slaap medicatie. En dan denk ik. Oke we slapen lekker weer verder. Maar dan komen de angstige gedachten en lig ik nog tot 7 uur in bed om maar niemand wakker te maken, maar lig er dan met alle onrust, ongemakken, angsten.
Was net bij de huisarts en die zegt ook het is je torenhoge stress.
(zo waar)
Maar voel me dan wel ellendig die ochtend uren.
In bed blijven is de optie niet. Maar de prikkels die ik krijg op de dag zijn nog vaak teveel. Echt mijn emmer zit zo vol.
Net wel weer even in de supermarkt geweest en rondje met de kids gelopen. Toch wel trots.
Ik zou best met je in een app groep willen. Maar wil hier geen verder persoonlijke gegeven plaatsen.
Liefs RenateRenate19-08-2024 -
Hoi Renate, dat is niet niks wat je zegt, dan heb je echt een vreselijke nacht/ochtend gehad. Wat knap dat je dan toch nog de deur uit bent gegaan en zelfs de supermarkt in, heb je daar geen last van paniek? Ja precies, ik wil hier ook geen privé gegevens plaatsen. Ik heb me wel onlangs ook aangemeld bij meetmyfear daar kun je echt chatten met elkaar en ook lotgenoten in je buurt zoeken.
Mandy19-08-2024 -
Klopt Mandy die ochtend kan zo bepalend zijn voor je dag. En al zoveel schakelen in je hoofd. Dat het angst is en niet ik.
Maar ik weet ook dit is mijn cortisol.
Vandaag ook wel fijn dat het wazige weg is.
Overal kan ik spanning ervaren. Maar stapjes maken is belangrijk. Dus ook die supermarkt.
Is dat een betrouwbare site. Durfde me er niet aan te melden.
Maar wellicht kan ik je via daar dan vinden.
Gr RenateRenate19-08-2024 -
Julie zouden een nieuwe emailadres aan kunnen maken en zo met elkaar in contact komen.
Ik heb dat ook gedaan in een topic bij onderwerp "angsten"en tot op heden 3 reacties gekregen.
Ik had ook geen zin om mijn eigen email hier te plaatsen.Newbee19-08-2024 -
Hoi Renate, wat knap van je, die dingen blijven doen is echt belangrijk indd, daar zat ik eerst ook in en toen opeens kwam die angst cirkel weer terug en dan ga ik bevriezen of te wel isoleren. Buiten is het dan voor mij niet meer “veilig”. Ik had me aangemeld bij die site om te kijken of er misschien mensen in de buurt zouden zijn, waar je dan misschien wat steun aan kunt hebben (wandelen etc). Tot op heden nog geen contact gevonden met iemand in de buurt, maar de website is zeker betrouwbaar. Heel fijn systeem ook. Mooi dat iemand dat heeft opgezet. Je hoeft ook niet veel gegevens in te vullen.
Mandy19-08-2024 -
Newbee, ik kan dat artikel nergens vinden. Maar zeker waar, ik wil ook mijn eigen e-mailadres niet delen.
Mandy19-08-2024 -
Ik heb hier ergens een email geplaatst
Samenstaanwesterk2024@hotmail.com
Mocht je willen, dan kan je daar een mail naar sturen. Dan kan ik een link terugsturen.
Of om eventueel met anderen in contact te komen, dat kan ook.Newbee19-08-2024 -
Ik ga je mailen!
Mandy19-08-2024 -
Ik heb ook zojuist een email aangemaakt en naar bovenstaand e-mailadres gemaild :)
Lijkt me fijn dames om daar verder in te sparren!Ro19-08-2024 -
Ik heb ze binnen!
Jullie willen als dames verder sparren.. 😉
Wat is dan het handigste? Dat ik jullie emails aan elkaar doorgeef?Newbee19-08-2024 -
Hoi meiden
Ik heb besloten niet in een nieuwe app groep te stappen.
Momenteel heb ik genoeg steun aan vriendinnen die soortgelijke situaties hebben meegemaakt.
En dit is voor mij voldoende om te sparren.
De laatste dagen gaat het ook wat beter. De ochtenden zijn nog naar. Maar doordat ik nu een stuk ga wandelen. Laat ik toch daar ook een stuk spanning los. Ik durf weer meer te voelen wat er is.
Ik ben er nog lang niet. Maar elk stapje is er 1.
Liefs RenateRenate22-08-2024 -
Lieve Renate,
Helemaal goed en we zijn geen app groep gestart. Op dit moment heb ik wel e-mail contact met Newbee en Ro. Als je graag in contact wilt komen via de mail, kan dat nog altijd.
Heel fijn dat het wat beter met je gaat. En ook fijn dat je wat vriendinnen om je heen hebt waar je steun uit haalt, dat scheelt al zoveel. Als je gewoon via hier je ei kwijt wilt wanneer je daar behoefte aan hebt, helemaal goed.
Ik vind het wel echt knap hoe sterk je blijft en dat je de kracht vind om de deur uit te gaan. Het vertrouwen weer opbouwen. Ik ben gisteren sinds 6 weken weer de eerste keer gaan wandelen, dacht echt vaker dat ik om ging kiepen ofzo. Mijn lichaam staat nog te strak van de stress. Ik merk wel dat de piek er wel uit is en ik langzaam weer een positiever hoofd krijg, maar het gaat in kleine stapjes. Als ik op de bank lig, gaat het goed, maar begin ik dingen in huis te doen of te wandelen dan gaat automatisch mijn ademhaling niet meewerken. Het zal wel tijd kosten, maar inderdaad elk stapje is er 1.
Veel liefsMandy22-08-2024 -
Dankjewel Mandy. Ik wil erg graag met de kindjes weer een keer een uitstapje maken en met vakantie voor de deur gaf de extra motivatie om stapjes te maken. En ook een huisarts die bemoedigen woorden spreekt helpen mee.
Al is het maar een uitje naar de supermarkt, speeltuin of een wandeling. Het scheelt we hebben ook een hond. Dus geeft ook afleiding tijdens een wandeling.
Verder las ik echt rust momenten in op de dag. Want ben snel overprikkeld. Maar op deze manier kan ik iig weer genieten van dingen die gebeuren.
Super stoer dat je naar buiten bent gegaan. Die stap heb je toch mooi weer gemaakt. Al is het maar een rondje vlak bij je huis. De straat op en neer. Je hebt het gedaan. Dat pakken ze je niet meer af.
Groetjes RenateRenate22-08-2024 -
Even van mij afschrijven. De laatste dagen heb ik het best weer zwaar. En heb echt angst voor de angst. Mijn stressysteem heeft weer teveel aangestaan en heb mijn kleine beetje reserve opgebruikt. Het was ook wel verleidelijk om veel te doen als de angst opeens een paar dagen weg blijft.
En nu dus een terugval/ terugslag. Geef het een naam.
Ik merk dat ik dit elke keer zwaar vind. Weer toegeven dat het allemaal niet lukt. Liefst in bed liggen. Maar toch eruit gaan. Want anders wordt ik zo somber. Heb wel echt veel stress voor dingen en wat mijn lijf doet.
Zijn jullie ook bekend met overspannen, chronische stress?
LiefsRenate29-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Renate,
Heel herkenbaar allemaal.
De "verkeerde" dingen doen als je veel spanning en stress hebt. Ik ga uit contact en trek me terug. Dus nog meer tijd voor mijn hoofd om lekker zijn gang te gaan. Het gaat deze keer nooit meer over. (Totdat het weer over gaat uiteraard)
En ook als het even goed gaat, meteen teveel doen en weer in dezelfde val trappen...Newbee29-08-2024
-
-
Veel in het hoofd zijn hulp en tips gezocht (Verhaal 237)
Hallo allemaal,
Al een periode ben ik bang voor de dood. Ik denk dat dit echt is gaan spelen sinds dat mijn vader gediagnosticeerd is met copd een half jaar geleden. Sinds die tijd ben ik bang voor de dood. Ik ben bang dat ik mijn 2 jonge kinderen achterlaat terwijl ik ze oud wil zien worden. In eerste instantie heb ik destijds de link gelegd met mijn anticonceptie. Ik slikte de pil: en ik merkte dat deze gedachtes er ineens waren en ik geregeld een paniek aanval had. Dit resulteerde erin dat ik me vaak afzonderde. Zo paniek aanval werd vaak getriggerd (denk ik) door een overslaand hart. Ik zonderde me af en op het moment dat de kinderen sliepen kwam het tranendal. Voor het overslaan van het hart naar de huisarts geweest en uiteindelijk een holter gehad waarop soms wel een versnelde hartslag te zien was.. maar was volkomen normaal. Nadat ik deze uitslagen heb gehad zijn mijn klachten ook relatief rustig geweest. Ik had de gedachtes wel en ook wel een onrustig gevoel maar het was prima te doen. Ik kreeg de rust in mijn huis en hoofd terug, eigenlijk tot deze week... Hef is op dit moment prive druk, elke weekend een verjaardag en dan wordt onze jongste ook bijna een jaar, en dit moet perfect zijn. Daarboven op nog een babyshower voor een vriendin, die ook nog eens op het laatst moment verplaatst moest worden en sinds gisteren vage klachten. De hart overslagen zijn er, een kloppend gevoel onder mijn borst, ik heb keelpijn en een raar gevoel tussen mijn borsten (wellicht hooikoorts of gewoon een verkoudheid heb ik mezelf al gezegd maar het is lastig). Wat ook niet helpt is dat ik soms een stekende kiespijn heb (ben ik bekend mee kan niks aan gedaan worden) wat nu ook opspeelt. Ik slaap niet optimaal en ik ben moe maar heb ik de avond toch echt behoefte om even niks te doen...
Maar goed vandaag resulteerde het erin dat ik niet in staat was om mee te doen met het avond eten... Ik heb op de bank gelegen en op bed en mijn man heeft alles gedaan.. (wat mag ik toch gelukkig zijn met zo kan) en doen de kinderen op bed lagen een flink portie moeten huilen en ook weer een paniekaanval gehad.
Ik wil dit zo graag anders zien.. maar wat is de juiste weg hiervoor.. kan een praktijkondersteuner hierbij helpen of wat is beter?
Ik heb overigens in het verleden een burnout gehad, en ben dus wel bekend met psychische klachten en ook diverse traumatische gebeurtenissen mee gemaakt (wij hebben brand gehad en wanneer ik zo lucht ruik dan voel ik onrust op komen) en nu ik dit zo schrijf bedenk ik me dus ook dat ik van de week ergens Brand dacht te zien en dit misschien ook een trigger geweest kan zijn.. maar goed.. tips zijn welkom... Ik wil meer in het nu leven en minder in mijn hoofdTam17-08-2024-
Het zijn niet de situaties zelf, maar hoe je met situaties omgaat. Je coping dus.
(En dat geldt voor iedereen hier)
Je coping gaat terug vaak naar je jeugd, en opvoeding.
Belangrijk is leren inzien waarom je (en ik ook) reageert zoals je reageert. En dan is het antwoord altijd "Ik ...."
Bv, ik ben niet goed genoeg, ik faal, ik doe er niet toe. Etc etc.
Daar zit je grote (onterechte ) angst. En daar moet je aan werken denk ik. Dat kan via een goede poh misschien. Ikzelf heb een online programma gevolgd. Ik ben er nog lang niet, maar heb wel goede inzichten opgedaan.Newbee17-08-2024 -
Heel herkenbaar. Je komt op een gegeven moment in een angst cirkel terecht. Zoek hulp inderdaad voor therapie, via de huisarts. Ook medicatie kan helpen. Meditatie, zorgt dat je wat meer kunt ontspannen en in het moment komt. Het lijkt alsof het je indd allemaal te veel is en dan raken je hersenen overbelast die vervolgens weer angsten triggeren. Zeker als je daar van aard al gevoelig bent (was ik ook). Het is me ook overkomen, het is heel zwaar, maar je bent niet alleen.
Mandy18-08-2024 -
Wat werkt voor jullie goed als ontspanning?
Welke tools gebruiken jullie om het overzichtelijk te houden en je hersenen dus hopelijk minder overbelast zijn?
En welke online cursus heb je gevolgd?Tam18-08-2024 -
Ik heb het breinfijn programma gevolgd.
Ik heb hier zoals gezegd goede inzichten opgedaan
Mijn valkuil is dat ik in de goede periodes hier niets mee doe, en terugval in mijn oude patronen. En juist in de slechtere periodes pak ik de training weer op. Maar dan is het als strategie en niet als behoefte.
Maar juist in de goede periodes kun je veranderingen teweeg brengenNewbee18-08-2024 -
Meditatie, agenda leegplannen, niets “moeten”, leven per dag. Dat zijn dingen die mij helpen om het enigszins in bedwang te houden. En dingen doen en de natuur in, maar dat lukt me alleen als het iets beter gaat want als ik erg in de angst zit, durf ik niet naar buiten. Ik heb zelf cognitieve gedragstherapie gehad.
Mandy18-08-2024 -
En soms opschrijven wat je bezig houdt (ik weet het zo goed voor anderen 😘). Ik doe het zelf veel te weinig. Dit weekend zou ik het ook weer eens moeten doen aangezien het geen goed weekend is. Ook heel veel in mijn hoofd bezig
Newbee18-08-2024 -
Newbee, Bureau Breinfijn eens bekeken, fijn dat dit gewoon op maandbasis kan en je niet meteen zo’n groot bedrag kwijt bent. Ik denk dat ik het ook ga doen. Heb jij toevallig een kortingscode of krijg jij iets wanneer ik me aanmeld?
Mandy18-08-2024 -
Ik heb me vorig jaar aangemeld. Maar ik had geen kortingcode.
Volgens mij zitte ze ook op instagram. Ik zal eens kijken of daar iets van een kortingcode isNewbee18-08-2024 -
Ik zie nu niets van een kortingscode. Soms hebben ze die.
Je kunt ook een testje doen en kijken welke trainingen best bij je past.
Ik heb zelf het breinfijn programma gedaan. Is vrij uitgebreid (maar volgens mij ook het duurst)Newbee18-08-2024 -
Dank je wel voor de tip Newbee. Ga ik morgen eerst die test eens doen.
Mandy18-08-2024 -
Succes.
Hopelijk kan je hem vinden. Je kan hier geen links sturen.Newbee18-08-2024 -
Newbee, Bureau Breinfijn eens bekeken, fijn dat dit gewoon op maandbasis kan en je niet meteen zo’n groot bedrag kwijt bent. Ik denk dat ik het ook ga doen. Heb jij toevallig een kortingscode of krijg jij iets wanneer ik me aanmeld?
Mandy19-08-2024 -
Is het nog gelukt?
En ik krijg niets wanneer jij je aanmeldt 😄Newbee19-08-2024 -
Ik heb me vanmorgen aangemeld, nu bezig met de eerste module. Wel moe, lijkt wel alsof ik weer op school zit. (Haha) Voor vandaag even gestopt. Hoe kun je daar contact zoeken met elkaar?
Mandy19-08-2024 -
Succes!
Je kan daar niet individueel met elkaar chatten of zo. Afhankelijk van welk programma je hebt gekozen, kan je wel vragen stellen waar dan door het Breinfijn team of door gebruikers op gereageerd kan worden.
Ik kan daar zelf niet meer komen. Ik heb een 2 maanden geleden mijn abonnement aangepast en heb nu niet meer de volledige toegang tot alles, alleen nog tot de modules zelf.Newbee19-08-2024 -
Dank je wel voor de tip Newbee. Ga ik morgen eerst die test eens doen.
Mandy19-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
En succes bij breinfijn.
De modules komen pas na verloop van tijd vrij. Dat doe ze bewust, zodat je niet overspoeld wordt met nieuwe info.
Tip: Herhaal de modules vaker, je hoort, leest, ziet steeds weer wat nieuws.Newbee19-08-2024
-
-
Vage klachten (Verhaal 234)
Hi ik be 24 jaar oud, heb klachten dat ik niet weet wat ze zijn begint soms met steken in mijn linker borst, dan mijn arm word wat zwaarder en dan alles dus mijn voeten en benen beginnen te tintelen, maag pijn , paniek gevoel, bang om dood te gaan, ik zoek op internet naar alles wat het kan zijn… maar ik weet niet wat het is . Zelf heb ik hypochrondrie , etc… dus kan iemand mij helpen aub??Anoniem08-08-2024-
Ik wou even reageren op je berichtje ik heb ook Hypogondrie zit of bel voor elke klacht die ik voel naar de huisatrs heb al 2x weekend arts laten komen en vele onderzoeken gehad in het ziekenhuis alles was goed hart ECG gehad en pas weer een hartfimpje en als ik wat voel meteen paniek en Angst ik heb nu weer Citrapolam druppels gekregen moet opgebouwdworden om de3dagen1druppel erbij en dan een tablet voor de angst een beta blokkerwas helemaal in paniek ik dacht dat die voor mijn hart was maar in de bijsluiter dat die voor angst en paniek stoornissen is ik moet het innemen alscik erge hartkloppingen heb en dan 3 xdaags Diazepam 5 mg die worden afgebouwd volgende week ik had ook een slikfobie en was 20kg afgevallen en heb nu drinkvoeding maar voel mij al weken duizelig dus ik voel met je mee ik gun het niemand mijn man doet de boodschappen ik durf de straat niet op ik wens ke heel veel sterkte
Joke10-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik heb hetzelfde ben ook Hypochonder telkens weekend arts of huisarts bellen ik heb donderdag een uitgebreid bloedonderzoek gehad vrijdag uitslag gekregen alles goed in Zhuis gelopen voor maag darm slokdarm Hartfimpje gehad alles goed maar zodra ik watcvoel meteen paniek zelfs de artsen vertrouw ik niet durf niet de straat op angst hyperventilatie en paniekaanvallen ik heb ook een slikfobie ben 20 kg afgevallen en krijg nu voeding om aan te komen ben al weken duizelig het is geen leven het is overleven ik sta met de dood op.en ga ermee naar bed
Joke17-08-2024
-
-
Herkenbaar? (Verhaal 235)
Hallo allemaal,
Wat fijn dat we via deze weg onze ervaringen kunnen delen! Na enige tijd nadenken ook besloten om mijn verhaal te delen.
Ik ben 28 jaar, getrouwd, mama van 2 jonge kindjes en we hebben 3 bedrijven.
Een lekker druk leventje dus! (Op een positieve manier)
Een jaar of 14 heb ik al last van hyperventilatie, dat is op het moment chronische hyperventilatie geworden en dat slaat soms om tot paniekaanvallen. Althans dat wordt mij verteld door de ha.
Sinds de geboorte van mijn zoontje 3.5 jaar geleden is het allemaal erger geworden. Ik ben ontzettend bang voor een hersentumor (geen idee waarom specifiek) en epileptische aanvallen, omdat dat een symptoom ervan is. Nu ben ik deze angst ook echt aan het leven. Vanavond had ik een heftige paniekaanval, buiten je lichaam leven, duizelig, hoofdpijn, zweten, trillen totaal niet meer na kunnen denken van de paniek maar dit gevoel is allemaal in mezelf. Ik vertel het mijn man wel maar verder merkt niemand het aan mij. Nu ben ik zo bang geworden dat dit een epileptische aanval is geweest. Gelukkig ben ik niet out geweest en kan ik nog alles navertellen, en duurde deze paniekaanval een half uur, maar herkent iemand zich hierin?
Ook heb ik regelmatig op de dag een soort paniekpiek van een paar seconde dan zet ik mn gedachte op iets anders en zakt het ook wel weer maar ook dat geeft dan weer angst..
Soms weet ik me echt geen raad meer met mezelf en denk ik echt dat ik gek wordt… is er iemand die dit met me kan delen?
Groetjes RoRo10-08-2024-
Hoi Ro
Het goede nieuws eerst! Je bent niet gek aan het worden 😊
Maar angst/paniekaanvallen kunnen vreselijk zijn! Ik weet er alles van.
En ik schrijf het vaker "een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest"
Veel klachten komen vaak puur doordat je jezelf gek aan het maken bent met je gedachten
En het 2e goede nieuws is, dat kan je veranderen! Maar dat kost tijd en hard werken ook.Newbee11-08-2024 -
Bedankt voor je reactie!
Maar je hebt he-le-maal gelijk! Ik ben er hard mee bezig dat het een stuk verminderd of hopelijk helemaal weggaat! 💪🏼💪🏼
Nogmaals bedankt!Ro11-08-2024 -
Succes!
2c kleine kinderen en 3 bedrijven. Dat is niet niks. En ik kan me voorstellen dat dat ook energie kan geven. Maar heb je ook voldoende rust tussendoor? En kan je dan ook echt rusten?
Echt tot rust komen is soms heel lastig merk ik. Vooral als ik me gespannen/gejaagd voel. Dan ga ik mezelf afleiden om maar niet te hoeven voelen.Newbee12-08-2024 -
Nee het is vaak lekker chaotisch, wel ook op een hele leuke manier!
Maar echt rust pakken is wel lastig hoor..
Sinds 3 dagen doe ik iedere avond half uurtje/ uurtje vrijmaken om mandala’s te kleuren. Ik vond het in het begin een beetje suf, maar ik moet eerlijk zeggen je kan je hoofd er wel even goed mee leeg maken!
Hoe heb jij je rust kunnen pakken?Anoniem12-08-2024 -
Ik probeer soms tot rust te komen door helemaal niets te doen. Maar dat is soms lastig omdat ik mijn gedachten niet uit krijg.
En dan is de truc als je spanningsaanvallen hebt, om.die er te laten zijn. Maar dat kun je alleen maar oefenen bij kleine situaties , en als je je al wat beter voelt.
De paniekaanvallen komen niet doordat je het bv druk hebt. Maar door hoe je met situaties omgaat. En dat "hoe" gaat vaak terug naar je jeugd en opvoeding etc. Iemand anders die dezelfde druk bv heeft, heeft nergens last van.
Dus de training om dat soort dingen te zien was soms confronterend, maar ook verhelderend. Er anders mee omgaan is niet heel makkelijk, en kost tijd. Je valt snel terug in je oude patroonNewbee12-08-2024 -
En de paniekpieken va een paar seconden en v.v. zijn ook enorm herkenbaar
Newbee12-08-2024 -
Ik ben al zo blij dat iemand dit herkent!! Net zoals in het eerste ‘verhaaltje’ denk ik soms echt dat ik helemaal gek wordt maar toch voel ik enorm veel steun als iemand zegt, hey dat herken in ook!
Ik neem je tip zeker mee! Thanks 😇Ro13-08-2024 -
Het "voordeel" is, We zijn met velen 😉
Newbee14-08-2024 -
Wat erg om te lezen dat jou dit ook is overkomen. Heel erg herkenbaar. Ik ben ook een hypochonder, dus ben ook bang om dood te gaan (om mijn dochtertje) achter te laten of om flauw te vallen (controle over mezelf verliezen). Bij mij is ook een angststoornis vastgesteld en het is een tijdje redelijk goed gegaan maar na een aantal gebeurtenissen en heftige verhalen om me heen ben ik weer in de angst cirkel terecht gekomen. Voorheen had ik geen paniekaanvallen meer thuis na therapie en alles maar nu weer wel. Ik ben soms weer hele avonden paniekaanvallen gehad. Ook overdag en dan ben ik me de hele tijd aan het kalmeren met meditatie en thuis blijven. Ik ga daardoor dus ook niet meer de deur uit nu omdat het niet veilig voor me voelt. Ik ben dus echt weer in de vicieuze cirkel van angst terecht gekomen en ik baal zo erg want ik had mijn leven voor een gedeelte weer terug. Je bent dus zeker niet de enige, al voelt dat wel zo. Want je ziet het gewoon niet aan me en dat is ook frusterend (merk ik) daardoor begrijpen mensen me niet en geven ze me niet wat ik nodig heb. Hoe gaat het nu met je? Heb je wel hulp?
Mandy15-08-2024 -
Mandy, de zaken die je geleerd hebt (over jezelf) tijdens de therapie. Kan je daar nu misschien wat mee?
De angst voor de angst is vaak erg grootNewbee16-08-2024 -
Hey Mandy,
Zooo rot allemaal he! Wat balen voor je dat het weer terug is en dat je er ook zoveel last weer van hebt.. Zoals newbee beschrijft, misschien de techniek van de therapie van toen de tijd weer toepassen?
Eerlijk gezegd, met de kindjes wordt het wel minder ook omdat je natuurlijk afleiding hebt. Maar eenmaal een rust puntje ergens op de dag en boem daar is de paniek..
Ik moet zeggen dat het nu wel wat rustiger is geworden. Hoe ik het doe, eigenlijk weet ik het niet zo goed. Ik probeer de negatieve gedachtes om te buigen naar positief hoe lastig ook. En gewoon wat meer rust pakken. Door bijvoorbeeld even de wasmanden te laten voor wat het is, dat kan ook later. Maar die momentjes rust zijn wel prettig!
Sinds kort doe ik (hoe suf het ook klinkt) mandala kleuren. Dan pak ik gewoon echt even een half uur/uurtje voor mezelf. Zonder tv, zonder muziek even zonder prikkels en dat is wel fijn!
Echt hulp heb ik nu niet, ik kan wel mn hart luchten bij mijn man en ik adviseer je ook om iemand in je omgeving in vertrouwen te nemen zodat je niet in je eentje ‘kapot aan het gaan bent’
Hopelijk krabbel je er snel weer uit!Ro16-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Bedankt voor jullie berichtjes . Toevallig vandaag weer wat kracht verzameld om er tegen aan te vechten. Die negatieve gedachtes zijn gewoon vooral de boosdoener. Knap van je Ro, je bent sterk 💪🏼. Meditatie helpt mij altijd en ook podcasten of boeken erover lezen. Er is gelukkig veel over bekend. Dikke knuffel
Mandy16-08-2024
-
-
-
Ik voel mijn armen ook wel eens tintelen.
Ik denk dat alles te maken heeft met (teveel) spanningen jn je lichaam waardoor zenuwen en/of bloedvaten iets worden afgekneld.
Probeer bewust je lichaam te ontspannen (niet makkelijk) door je schouders te laten zakken en op je ademhaling te letten.
Langer uit dan inademen.
Is dit DE oplossing? Nee, maar het kan hopelijk wel helpen.Newbee21-07-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Angela, ik heb wel last van spierpijn in mijn armen dan links en dan weer rechts met uitstraling naar de borst. Vooral met de linkerarm slaat ik aan met een paniekaanval omdat mijn hartinfarct ook begon met pijn in de linkerarm.
Groetjes.Constant05-08-2024
-
-
Zoek een lotgenoot/maatje (Verhaal 204)
Hoi iedereen, wat fijn om te zien dat er een forum bestaat waar je je verhaal kan delen, zodat je kan zien dat je niet de enige bent! (Want wat kan je je alleen voelen op zo’n moment!!!)
Ik zou graag in contact komen met iemand die ongeveer dezelfde klachten heeft als ik, om elkaar te mailen, appen of wat dan ook om elkaar te ondersteunen op moeilijke momenten, om te sparren, tips te delen en elkaar te begrijpen. Want ik denk zo vaak dat ik de enige ben die dit voelt…
Een korte samenvatting:
Ik ben een jonge vrouw van 35 jaar, onwijs gelukkig getrouwd, een zoon (7 jaar) en een dochter (3 jaar)
Sinds mijn 14e heb ik een paniekstoornis en dat gaat met ups en downs.
Ik heb moeite met nieuwe dingen (plekken waar ik nog nooit ben geweest, nieuwe activiteiten, ver van huis, vakantie). Ik bouw een spanning op die dan tot een paniekaanval leidt. Maar soms zo erg dat ik er niet meer zelf uitkom.
Ik ben bij psychologen geweest en slik als dat nodig is oxazepam. Maar dat voelt dan weer als falen en ik kom heel snel weer in die negatieve spiraal.
Als ik er middenin zit, kan ik moeilijk alle tools toepassen die ik heb geleerd en zie ik alles zo somber in.
Herken je je in mijn verhaal en zou je graag contact willen om elkaar te begrijpen en ondersteunen, dan hoor ik graag van je!
Veel liefs,
SabrinaSabrina26-01-2024-
Hoi Sabrina,
Heel herkenbaar. Als je er eenmaal inschiet dan kun je niet meer helder denken en is het heel lastig om uit de paniekstand te komen. Heb je er wel eens over nagedacht om hulp in te schakelen van een ervaringsdeskundige? Ik heb daar namelijk zelf veel aan gehad. Als je er meer over wilt weten, let me know. Sterkte!Najih09-02-2024 -
Dit herken ik zeker. Vooral als ik ver van huis ben in een onbekende omgeving. Ik slik geen medicijnen en zit in mijn herstelproces. Althans dat hoop ik.
Ben je ook angstig voor de dood. Dat is een enorme trigger voor mij. Maar ook veel lichamelijke sensaties.
Hoe zou je contact willen?Erwin05-03-2024 -
Hoi Sabrina, herkenbaar verhaal hoor! Ik heb ook al sinds mijn tienerjaren paniekaanvallen. Nu zie ik pas hoezeer ik mijn hele leven me al probeer aan te passen aan nieuwe situaties, hoe slecht ik daar in ben en hoe ik mezelf altijd op mijn kop heb gegeven als het niet lukte. Het is me uiteindelijk gelukt te accepteren dat ik gewoon niet zo goed ben in nieuwe activiteiten, nieuwe sociale contacten, e.d. Het geeft een hoop rust om niet meer van jezelf te 'moeten'. Oxazepam en het hele riedeltje ken ik ook, ook het gevoel van falen als je het toch probeert. De gedachten houden nooit op. Ik wens je rust in je hoofd en dat je gedachten niet zo met alles aan de haal gaan.
Mail me op johndewit@hotmail.comJohn13-03-2024 -
Omgeving delft in de buurt. Wandelen lijkt me wel leuk
Eddie28-07-2024 -
Heel herkenbaar allemaal, ik woon in Limburg en ben 36 jaar. Heb ook een dochtertje van bijna 4 en getrouwd. Soms kan ik me niet voorstellen dat mensen hetzelfde meemaken. Een maatje zou voor mij ook fijn zijn. De somberheid herken ik, die slaat dan opeens weer toe. Ik ben er inmiddels wel achter dat het de hersenmist/brainfog is alsof de wereld stil staat om je heen. Oxazepam herken ik, heel fijn op het moment zelf maar de dag erna begint alles weer van voor af aan. Het helpt het probleem niet. Ik ben zelf ook gediagnostiseerd met een paniekstoornis, ik was altijd al angstig maar kon er nog prima op functioneren. Sinds 1,5 jaar ook vastgesteld en is alles erger geworden door een gebeurtenis. Ik hoor het graag van je.
Mandy04-08-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Mandy,
Erkenning en daardoor meer herkenning kan het denk ik in het begin erger maken. Je wordt je meer bewust van je eigen gedachten en gevoelens.
De brainfog herken ik ook wel. Gelukkig gaat het ook steeds weer over. Ik merk dat het nu beetje bij beetje beter gaat. Maar het gaat heel langzaam.
(Het lijkt erop dat Sabrina hier niet meer meeleest..)Newbee04-08-2024
-
-
2x paniekaanval (Verhaal 215)
Hee lieve mensen,
Ik heb dus twee paniekaanvallen gehad, waarvan de tweede het hevigst en waarbij ik gelukkig met iemand was. Ik begin met de eerste.
Ik was op t eiland Tenerife en leerde een dame kennen. Het begon leuk maar na een paar dagen bleek dat het niet werkte tussen ons. Het verhaal eindigde met dat ze me overal blokkeerde en het hostel verliet zonder dat ik ooit nog wat van haar heb vernomen.
Dit was teveel voor mijn systeem. De paniekaanval zou ik als volgt beschrijven. Ik stond alleen in de kamer van het hostel, en ik voelde de spanning in mn lijf toenemen. Dan met name tintelingen in m'n voeten en een versnelde ademhaling. Het was alsof ik buiten mezelf trad, in die zin dat ik de controle niet meer had. Steeds sneller en sneller ademhalen, volgens mij noem je dit hyperventileren?
Het verhaal eindigt met dat ik de ambulance bel, en een medewerker me gerust stelt door te vertellen dat ik geen hartaanval heb (ik ben nog geen 40 jaar oud), daarentegen een paniekaanval. Hij adviseert een glaasje water te drinken. De wetenschap alleen al op dat moment, dat het een paniekaanval is, kalmeert me en na het gesprek kan ik al vrij snel weer verder met mijn leven en de pijn verwerken van het verlies van deze dame uit mijn leven.
Paniekaanval 2:
Deze kwam door een extreme overbelasting van mijn systeem. Ik had de nacht zeer slecht geslapen en besloot in de ochtend om als een bezetene te gaan volleyballen aan het strand. In de middag kwam ik thuis en ik herinner me dat ik haast mijn kleren niet meer uitkreeg en rechtstreeks op bed, naast m'n inmiddels ex-vriendin ging liggen, die verbaasd of wat dan ook moet zijn geweest over mijn gedrag. Ik kwam namelijk de slaapkamer binnen, zei geen woord en ging op bed liggen.
Daar was het weer, de versnelde ademhaling. Een poging van mijn lichaam om de controle te krijgen maar in plaats daarvan zorgde mijn versnelde ademhaling, denk ik, juist voor hyperventilatie en mijn hele systeem sloeg op hol. Mijn hart ging als een razende tekeer en gelukkig heeft m'n ex ervaring met paniekaanvallen. Het was heel heftig: ik dacht dat mijn laatste uur geslagen had en in mijn eigen gedachten kon ik mezelf van buitenaf zien op mijn sterfbed. M'n lichaam begon haast te schokken, spasmen kan je dit denk ik noemen. Gelukkig wist ik dit nog wel te controleren, te voorkomen.
Het was zo hevig. Ik herinner me allerlei sensaties tot zelfs pijn in m'n hartstreek. Ik was ervan overtuigd dat ik wederom een hartaanval had en ondanks de liefde van m'n ex, heb ik later toch de ambulance gebeld want ik zat nog steeds in de attack. Die namen geen moeite (ik ben ontzettend slecht, gewoon niet, geholpen), maar gelukkig door de zorg van m'n ex werd ik uiteindelijk kalm en na een aantal uur rust was ik weer min of meer oké.
Rest mij de wetenschap dat het mijn persoonlijke taak is mijn eigen grenzen goed te bewaken en zonodig te verdedigen. Ik ben verantwoordelijk voor het reguleren van mijn gevoelens.
Love,
JJ10-03-2024-
Mooi beschreven en heel herkenbaar voor veel mensen. Paniekaanvallen komen veel voor en zijn vaak een reactie op overbelasting van je (stress)systeem.
Ari10-03-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoe terug in nl gekomen? Vliegen dan ook zwaar
Eddy02-08-2024
-
-
-
Word helemaal gek van de paniek of angstaanvallen (Verhaal 163)
Hallo ik wil even zeggen dat ik helemaal gek word van de paniek of angstaanvallen. Bij mij gebeurd het als ik een lichamelijke sensatie krijg bijvoordbeeld steken op me borst of raar gevoel in me lichaam alsof ik langszaam aan het doodgaan ben… of een steek in mijn hart ik word er helemaal hek van hierdoor zit ik de heledag in paniek en ansgt omdat ik niet weet wat ik moet doen de lessen hij de psycholoog werken volgens mij ook niet en ben bang dat ik nooit meer kan genieten van mijn leven kan er iemand mij helpen of zijn er meer mensen die dit gevoel ook hebben ?Michael21-07-2023-
Hallo Michael,
Ik word ook helemaal gek van de paniek en angst. Ik heb net mijn verhaal gedeeld. Misschien kun je die lezen en kunnen we elkaar misschien helpen.
Groetjes SusanneSusanne23-07-2023 -
Hé Michael,
Ik heb hetzelfde, ik heb er elke dag last van. Soms hoop ik dat ik 's ochtends wakker wordt en er vanaf ben of dat ik het die dag niet krijgt. Ik heb gemerkt dat als ik juist denkt/hoop dat ik het niet wil krijgen het juist ''wakker'' maakt. Verder probeer ik altijd afleiding te zoeken. Het afleiding zoeken ging me overigens eerst beter af dan de laatste tijd.
Ik wil me wel gaan verdiepen in meditatie en ademhalingsoefeningen. Ik loop zelf nog niet bij een psycholoog omdat ik de stap best wel eng vind.
Misschien kunnen we elkaar helpen met ''trucjes'' of juist het delen als we op het moment een paniekaanval ervaren, zodat je het op dat moment toch kwijt kunt.Rico28-07-2023 -
Beste Rico,
Wat vervelend dat jij dit ook hebt, toch doet het mij goed dat ik niet de enige ben maar zoals nu heb ik weer een andere klacht zoals het gevoel dat mijn halsslagader aan de linkerkant dichtslipt of dat er iets niet goed zit bij mijn hals heb jij dit ook?Michael01-08-2023 -
Ik heb het ook.. as we speak! Lig nog in bed maar heb nog helemaal niet geslapen! "Gelukkig" vakantie.. dichtgeknepen keel gevoel, tintelende benen, rare luchtbubbels bij mijn borst/hart. Trek het zo slecht. Maar het is wat het is.
ies02-08-2023 -
Het dichtslippen van m’n ader heb ik niet persé, zijn je paniekaanvallen/hart “problemen” nu ook “minder”? Omdat je je nu focust op je hartslagader?
Vind het nog steeds zo bijzonder dat iets mentaals je hele humeur kan veranderen en in principe je hele leven nu aan het leiden is..
Soms denk ik dat ik een goeie dag hebt en dan uit het niets zonder enige reden voel ik het opkomen, m’n hart slaat op hol, gaat van 60 naar 150+
Ik heb nu de klachten dat ik elke keer bang bent om flauw te vallen en dan vooral in bij zijn van mensen, ik probeer dan ook echt te vluchten naar een omgeving waar ik alleen ben, op werk is dit momenteel echt heel lastig..Rico09-08-2023 -
Helaas herken ik de klachten erg goed heb het ook , ik durfde niks meer wat geleerd moet worden is tijdens n paniekaanval juist naar buiten te gaan ik pak mijn hond en ga wandelen hoe eng ook .
Marianne12-10-2023 -
Ik herken het ook ik kan niet normaal naar feestjes en vooral dan raak ik angstig of bang dat er wat gebeurd in het openbaar iemand die tips heeft om dit tegen te gaan
Jeroen29-10-2023 -
Hee Jeroen. Ik heb dit ook, maar merk wel als ik juist naar die feestjes ga hoe slecht ik me ook voel dat ik daar wel weer opknap en er eigenlijk geen last van heb.
Rik31-01-2024 -
@MIchael, dit is echt of ik mijn eigen verhaal leest. Ik heb exact het zelfde. Bij elk pijntje of ding denk ik het ergste. Zo had ik zojuist even een kloppend gevoel in mijn arm (waarschijnlijk mijn spier) in mijn hoofd ben ik nu gelijk bang voor ms of iets anders in mijn hoofd. Ik kan daar ook in doorslaan en dan wordt dat op ten duur een paniekaanval.
Lieze01-02-2024 -
Hee Jeroen. Ik heb dit ook, maar merk wel als ik juist naar die feestjes ga hoe slecht ik me ook voel dat ik daar wel weer opknap en er eigenlijk geen last van heb.
Rik01-02-2024 -
Sorry voor het korte reactie.
Het is bij mij net zo erg. Die steken zijn valse meldingen van het lichaam.
Stop er tegen te vechten, het lijkt erop dat het dan erger wordt.
Stop er tegen te vechten!
Het is verschrikkelijk om je zo te voelen maar wat je moet doen is NIETS.
Alleen ontspanningsoefeningen maar niet tegen vechten. Accepteren.Louis24-02-2024 -
Joke ik heb al bij het opstaan tm het naar bed gaan angsten en Hyperventilatie en durf de straat niet op wie heeft het zelfde ik ben telkens bij de dokter en heb alle onderzoeken gehad buik maag darmen pas weer een schildklier onderzoek gehad en bloeddruk gemeten 130/80 hij zegt van een jonge meid maar hij zegt zit tussen je brain ik hoef maar wat te voelen en hartkloppingen meteen paniek en Hyperventilatie ik vertrouw niemand
Joke08-04-2024 -
Ik heb net hetzelfde als u en dat is heel vervelend ik loop er al meer dan 15 jaar rond het beste is gewoon leren beheersen is makkelijk gezegd is toch niet gemakkelijk het beste is gewoon laten komen en denken dat er altijd hulp is anders waren we er nu ook al niet meer hier dus vriend het komt wel goed gewoon niet te veel aan denkken
Franco12-04-2024 -
Zo herkenbaar.
Trey Jones op youtube kijken
Goede tip !Eddy06-06-2024 -
Hey Michael ik wil je zeggen dat je niet de enige bent en je niet alleen staat. Ik heb het zelfde als jij. Ik had in 2004 tot 2012 paniekaanvallen tot ik sertraline kreeg 150 mg. Toen jaren weggebleven en wilde ik in januari 2024 kijken of ik zonder sertraline kon. Heel rustig afgebouwd maar helaas kwam de paniek stoornis in alle hevigheid terug. Heb nu een maand lang paniekaanvallen elke dag. De klachten zijn tintelingen pijn op borst en in maagkuiltje. Hyperventilatie en denken dat ik dood ga. Door de vele paniekaanvallen kan ik ook niet goed herstellen waardoor ik slecht eet mijn keel en maag schiet op slot. Waarschijnlijk door te veel cortisol en adrenaline wat je lichaam aanmaakt tijdens paniekaanval. Ben dus wat afgevallen. Ik lig veel in bed omdat het veilig is. Ik ben net als jij ook bang dat het nooit meer weg gaat en ik niet meer kan genieten. Maar toch probeer ik hoop te houden. Ik ben begonnen met de online therapie van Geert Verschaeve angst overwinnen (zoek op google) hij is ervaringsdeskundige die zelfde heeft meegemaakt op paniek en angst klachten. Onthoudt Je bent niet alleen.
Regina27-06-2024 -
Wat een verhalen. Je denkt eerst dat je de enige bent. Precies dezelfde sensaties en ook de angst die toe slaat dan ervaar ik. Zeker bij hele vage gevoelens bij de linkerborst of bij het hart. Dan gaan alle alarmbellen rinkelen in mijn hoofd. Zo onrustig en angstig voor de dood dan. Heel naar. Inmiddels ruim 2 jaar deze gedachten en het gaat gelukkig stap voor stap beter.
Ik heb een eigen therapeut gevonden die ook jarenlang er last van heeft gehad. En angstisok.nl is interessant.Erwin02-07-2024 -
Hoi
Je bent zeker niet alleen.
Ik kamp al enkele maanden/jaren met zware angst en paniekaanvallen. Momenteel is het opnieuw op zijn hoogtepunt waardoor ik het huis niet meer durf te verlaten. Zelfs een wandeling in de natuur is momenteel heftig.
Ik heb ook continu hartkloppingen omdat m’n lichaam steeds in staat van alertheid is.
Ik ben gestart nu met de Moonbird om ademhalingsoefeningen te doen. Het lijkt wel iets dat kan helpen. (Het meet nl ook je hartslag en kan je zien wanneer het ‘rustiger’ is) je zal ook verschieten hoe moeilijk ‘juist’ ademen is.
Grts
StefanieStefanie04-07-2024 -
Angst/stress/paniek.
Blijkbaar is het allemaal hetzelfde. Je emmer loopt over. En dan kan jaren zo zijn . Allemaal kleine dagelijkse situaties die je emmer steeds meer vullen tot hij overloopt.
De kunst schijnt te zijn, accepteren, maar ook kleine situaties trainen.
Theoretisch vaak te begrijpen. Maarvje hoofd wil maar heel langzaam meeNewbee06-07-2024 -
Update van mijn angststoornis
2 weken geleden mijn sertraline opgehoogd van 75 mg naar 100 mg. Met alle gevolgen van dien. Nog meer angsten en paniek aanvallen elke nacht en ochtend een zware dat mijn hartslag soms oploopt tot 150. Ik heb zelfs ambulance laten komen. Ze hebben een hartfilmpje gemaakt niks op te zien. Ik weet dat ik een paniekstoornis heb en al heb ik het zo vaak mee gemaakt je vertrouwt je lichaam en je hart niet meer. Ik lig na verhoging van sertraline al 2 weken verlamd van angst in bed. Zelfs na de douche lopen veroorzaakt paniek. Wat blijkt... Eerste weken van opbouw sertraline kan alles versterken. En pas daarna schijnt het je angsten weg te nemen en je te helpen? Zoek maar eens op mijn medicijn sertraline ervaringen. Ervaringen zijn uiteindelijk goedd en opluchting. Maar de bijwerkingen en alle versterkingen van hartkloppingen beven trillen en heftige paniek dan ik al had vind ik eerlijk gezegd heftig. Ik krijg nu 4x per dag oxazepam maar doe helpen ook steeds minder. Nog even door zetten en uitzitten tot het aanslaat. Liefs ReginaRegina14-07-2024 -
Hoi Regina
Geen complete oplossing, maar bij mij helpt het een beetje wanneer ik bewust rustiger adem haal. En ook mijn schouders omlaag doe en zo probeer iets meer ontspannen te zitten.Newbee15-07-2024 -
Dankjewel @newbee xxx
Regina15-07-2024 -
Graag gedaan. xxx
Hoe bevalt de online therapie van Geert Verschaeve?
Ik deed/doe het breinfijn programma.
Erg uitgebreid. Mijn probleem is een beetje dat ik de modules en het programma vaak niet doe op de momenten dat ik me goed voel, terwijl je juist dan de veranderingen gaat maken.
En op de momenten dat ik onrustig ben, dan pak ik alles er weer bij.
In een echte paniekaanval/overspoeling dan mag je alles inzetten wat nodig is om eruit te komen.
Maar je vaste patronen veranderen, pff lastig. En dan komt de onrust weer en trek ik me terug, ga afleiding zoeken. (Spelletje op mijn telefoon, of dat andere wat ik hier maar niet plaats)
Uiteindelijk komt het weer goed, maar het moet wegblijven! 🙃😊Newbee16-07-2024 -
Hoi Newbee het programma ben ik nu bij sessie 3. Ik krijg wel inzicht en hoop herkenning. Maar nog afwachten wat ik er werkelijk van vind. Want de opdrachten zijn best lastig. Omarmen van je paniekaanval tijdens een paniekaanval het is oke methode. Dat is erg moeilijk. Maar soms lukt het. Mee gaan in de golf niet tegen vechten. Een jarenlange gewoonte en patroon krijg je er niet zomaar uit helaas wat je schrijft. Dat moeten we oefenen en blijven oefenen. Ik hoop dat het beter met je gaat. Ik schrijf hier binnenkort een update. Nu te weinig energie. PS het gaat wel voorzichtig iets beter. Sertraline slaat aan denk ik. Lieve groet ,Regina
Regina17-07-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Regina,
Hopelijk gaat het wat beter. Hier gaat het mwah niet slecht op het moment
Ik ken het programma dat jij volgt niet, maar module 3 is nog het begin gok ik.
Het is vaak veel info en ik had vaak iets van ehhhh hoe zat het ook alweer?
En dat deed ik een module nog eens, en nog eens.
Ik kijk ze nu nog steeds soms terug.
Een groot verschil met wat ik volgde is wel de acceptatie/bereidheid tijdens een paniekaanval.
Daar werd gezegd dt je bereidheid/acceptatie in de betere periodes moet leren. Wanneer je niet in een aanval of overspoeling zit. Het mag best een beetje schuren, maar waneer je volledig in de paniekaanval zit, dat moet je doen wat je op dat moment nodig hebt.
En de aanval accepteren zat daar bij mij niet bij.
Tijdens kleine zaken waar je merkt dat je wat spanning van krijgt, daar ga je dan proberen dat gevoel te accepteren.
Belangrijk is dat je niet het idee hebt dat het na x weken ineens weggaat. Het is echt vallen en opstaan. En weer vallen en weer opstaan.
Op een gegeven moment merk je dat je minder vaak en minder hard valt.Newbee25-07-2024
-
-
-
Ik haat zonnig en warm weer. Dan is het allemaal veel erger. Twee jaar geleden met pensioen gegaan en het lijkt wel of ik inmiddels voortdurend een lange paniekaanval heb. Ik word daar zo bang van en heb het gevoel niet te kunnen functioneren. Ik durf haast niets meer. Ik ben wanhopig.
Caroline24-07-2024 -
Ik precies het zelfde ook nog met hooikoorts erbij
Anna25-07-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Je MOET niks he.
(Maar ik begrijp wat je bedoelt..)Newbee25-07-2024
-
-
Als ik kon zat ik bijna iedere dag bij de dokter (Verhaal 118)
Hallo, ik ben 62 en bijna 2 jaar met pensioen. Waar ik zo naar uitkeek. Maar voel me nog ongelukkiger. Voel me eenzaam en heb ook veel paniekaanvallen , misselijk, hartkloppingen (-overslagen) ben eigenlijk bang van alles, zelfs om medicijnen te nemen. Want ik denk dat ik daarvan dood kan gaan.Als ik kon zat ik bijna iedere dag bij de dokter. Is geen leven zo. Alleen mijn hobby(diamondpainten) geeft me wat verstrooiing en mijn poezen. Maar anders kan of durft ik niks. Moet mezelf hard forceren om iets te doen. Ben niet gewoon om te klagen maar lucht alleen mijn hart maar.Marleen> 2 jaar geleden-
Ik begrijp je Marleen ,
Het is zo balen dat je gewoon geen kant op kan was er maar iets van therapie dat het 100 % weg zou gaan had ik het gelijk gedaan het belemmerd heel je leven ik herken het precies. Ik slik heel af en toe oxepam maar werkt ook niet echt word er moe en slaperig van en kan me nog niet goed functioneren en focussen. Veel sterkte hoop dat je ook snel ermee geholpen word ik ga zelf al 3 keer bij de psycholoog geweest maar je moet veel opschrijven en opdrachten doen. Het is best veel gevraagd. Veel sterkte alsnog. Groetjes sevdaSevda> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Heel herkenbaar. Zelfde probleem, na 45 jaar full time werken twee jaar geleden met pensioen gegaan maar heb er nog geen seconde plezier in gehad. Zelfde klachten als jij. Aks er nog een keer iemand aan met vraagt of ik lekker van mijn pen
Caroline24-07-2024
-
-
Pijn op de borst (Verhaal 228)
Heb sinds een tijdje klachten als pijn op de borst, steken in de hartstreek, zere armen, duizelig worden, misselijk worden, gebeurt al als ik s'morgens wakker wordt. Verschillende keren op de spoedeisende hulp gelegen, door de hele molen gegaan maar telkens komt er niks uit.
Aan de ene kant wel mooi maar wat is het dan wel. Want de kwaliteit van het leven gaat hard achteruit.
Wie weet raad?
Groetjes CorstiaanCorstiaan29-06-2024-
Beste Corstiaan
Hyperventilatie waarschijnlijk. Dit kan ook chronische hyperventilatie zijn wat betekent dat je standaart verkeerd ademhaalt. Maar het kunnen ook paniekaanvallen zijn. Je bent niet alleen. Zoek eens op Geert Verschaeve succesRegina16-07-2024 -
Ik heb hele dagen angst en hevige paniekaanvallen ik sta ermee op en ga ermee naar bed ik word al wakker met nare dromen en meteen paniekaanval ik krijg ook mijn ademhaling niet onder controle ben ruim 20 kg afgevallen ik durf niet de straat op en heb nu ES Citropolam opgebouwd naar 5 druppels per dag het is een hel hele nare dromen en of ik in een diepe put valt ik heb al vele malen de dokter laten komen ik had op 27 juni jl een bloeddruk van 120/60 een hartslag van 64 en een Segurarie van 98 hij zegt een bloeddruk van een jonge meiid maar iik ben zo bang en angst het word door die medicijnen eerst heftiger en kan 2 tot 3maanden duren ik weet geen raad meer
Joke19-07-2024 -
Lieve Joke je bent niet alleen.
Probeer 5 seconden door je neus in te ademen en 7 sec langzaam door je mond uit en dan even 5 seconden je adem vast houden en dan weer 5 sec in en 7 sec uit via de buik. Ik weet dat het makkelijk klinkt maar alleen met deze ademhaling wordt je rustig. Lieve groet en knuffel ReginaRegina19-07-2024 -
Goede tip Regina 👍
Als toevoeging laat ik altijd bewust mijn schouders zakken. Ik merk wanneer ik spanning voel of begin te voelen, dat ik mijn schouders meestal wat opgetrokken heb.
De ademhaling doe ik ook, en de secondes kam variëren. Maar wel altijd langer uitademen dan inademenNewbee20-07-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Idd Newbee. Ik merk dat ook wat jij zegt. Verkeerde verkrampte houding vooral in de schouders. Goede tip van je om daar ook op te letten liefs Regina
Regina20-07-2024
-
-
derealisatie en depersonalisat (Verhaal 231)
Hallo iedereen ik ben Edwin 53 jaar en mijn hele leven las van Paniekaanvallen en het gevoel er niet te zijn of te leven, ook wel Derealisatie en Depressief, dit jaar is het behoorlijk erg gewoon, niet te doen, naar mijn werk is een grote opgaven
Ga begin augustus weer naar de spiheloog
Mijn vraag zijn er ook lotgenoten die hier ook last van heeft maar gaat nog wel naar het werk, en hoe hou je dit vol, en hoe doe je dat of zijn er ook mensen die hier door niet meer werk en wat doe je dan
Ik lees het graag
Iedereen heel veel sterkteEdwin14-07-2024 -
Wat nu nog (Verhaal 224)
Hoi allemaal.
Ben eerder deze maand een traject online, op aanraden van mijn psycholoog, aangegaan
6 modules die ik thuis eerlijk moest invullen en inleveren. Zij kon mijn antwoorden en voorbeelden van wat er in mijn leven speelt en waar ik mee worstel meelezen en feedback geven. Dit gebeurde niet, ik had daar wel behoefte aan want je gaat met je spreekwoordelijke billen bloot.
Vanmorgen had een afspraak na 4 weken.
Ze vond dat ik erg mijn best!!! gedaan had en we bespraken in het halfuurtje nog wat dingen die onlangs waren gebeurt.
Daarna zei ze dat ik gezien mijn complexiteit beter weer medicijnen moest gaan slikken en daarnaast praten met mensen die me lief zijn en vooral wandelen.
Huilend kwam ik thuis, na al die weken van hard aan mezelf werken en de confrontatie aangaan met mezelf kreeg ik als raad, medicijnen, praten en wandelen.
Dank je wel psycholoog, nu ga ik het wel reddenDaan29-05-2024- Alle reacties weergeven...
-
Snap je moedeloosheid, toch doorzetten, het wordt beter!!!
Piet08-07-2024
-
Trauma na coma (Verhaal 217)
Begin 2020 met hartstilstand opgenomen in ziekenhuis. Na 18 dagen coma, wakker
geworden in een vreemde wereld, waar ik alles weer moest leren, spreken, lezen, schrijven, gelukkig herkende ik iedereen nog wel. Met veel inzet en doorzettingsvermogen krabbelde ik weer op. Lichamelijk gaat het redelijk goed.
Heb echter een behoorlijke angst en paniekstoornis overgehouden.
Doodsbang voor artsen, specialisten, onderzoeken en uitslagen. Beheerst mijn leven en beperkt mijn zelfvertrouwen, geluk en sociale leven. Ook reeds latente hypochondrie speelt en rol.
Herkennen jullie iets en hoe gaan jullie hier mee om.
Dank voor eventuele reactieAdriana13-03-2024- Alle reacties weergeven...
-
Zelfde soort verhaal hier, heb zelf alleen vooral last van overprikkeling die angst en paniek doen opleven.
Misschien door coma toch licht niet aangeboren hersenletsel die dit veroorzaakt. Er mee leren leven is mijn enigste opdracht nu.Piet02-07-2024
-
Paniekaanvallen (Verhaal 227)
In 2000 mijn vader plotseling overleden, in 2017 mijn oudste zoon overleden op 14 jarige leeftijd, vorig jaar dubbele hartinfarct gehad en afgelopen april geopereerd aan een liesbreuk. Nu last van paniekaanvallen dat ik zelfs mijn werk als vrachtwagenchauffeur heb moeten stoppen omdat ik onder het rijden een aanval heb gehad. Hulp is onderweg,
Groetjes ConstantConstant29-06-2024 -
Angst/paniek lijkt op een hartaanval (Verhaal 221)
Hallo,
Ik ben Steven, bijna 31 jaar,
sinds 2jaar geleden kreeg ik mijn eerste paniek/angstaanval. Dit komt soms voor in mijn slaap, nachtelijk zweten.. koud zweet noem maar op.. dit is zo angstig, het lijkt of je hart gaat stoppen met kloppen.(hartaanval)..Plots een steek rond de borstkast.. misselijk soms duizelig.. verschillende keren op spoed geweest, mijn hart is normaal alsook tijdens controle van mijn bloed.. ik vraag mij nu af ben ik de enige die dit gevoel heeft of zijn er nog mensen hier met dit gelijkaardig gevoel?.. ik heb al kine gedaan voor oefeningen alsook psycologische hulp, is er iemand die hier ook zijn verhaal in vind? Dankjewel alvast.Steven15-05-2024-
Hoi Steven,
Dit klink zo herkenbaar.
Dit is mijn verhaal van gisteren:
Al weken had ik veel druk op me hoofd. Alsof er een steen op m'n hoofd en voorhoofd lag. Ook duizelig en slappe benen. Vanochtend en vanmiddag ook zo'n rot hoofd. Ineens werd ik heeeel misselijk na 10 min werd ik duizelig hartkloppingen en intens misselijk en druk op mijn hoofd. Na 30 sec was het alweer weg. De misselijkheid en de druk op me hoofd waren ineens helemaal weg.
Ook mijn hart is al nagekeken en is ook prima.Lizette17-05-2024 -
Hey,
Ja dit komt zo plots voor.. soms uit het niets, maandagavond zat ik lekker voor de tv te kijken en plots.. hartkloppingen duizelig.. het gevoel van overgeven.. net of je elk moment in elkaar zakt.. overal laten op testen en toch is alles inorde.. je mag je niet gek laten maken maar toch word je gek ervan..Steven17-05-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Steven,
Wat jij meemaakt heb ik ook regelmatig, duizelig en misselijk worden pijn op de borst zere armen, zware benen krijgen. Valt onder de noemer paniekaanvallen. Als ik zo'n aanval krijg probeer ik op bed te gaan liggen dan zakt het vaak weer snel af.
Heb binnenkort een afspraak met psycholoog hopelijk kan zij mij helpen.
Ga hulp zoeken Steven. Sterkte.Constant29-06-2024
-
-
Ontwenningsverschijnselen paroxetine (Verhaal 225)
Even schetsen,
Vriendin heeft tijdje paniekaanvallen gehad, deanxit gekregen en kon terug normaal leven , door zware stressperiode toch hervallen, deanxit werkte niet meer, zeer snel in een vicieuze cirkel van paniek en angst geraakt die niet meer houdbaar was met 2 kleine kinderen in huis.
Crisisopname van 4 weken gehad, hoop medicatie, na 4 weken mocht ze naar huis en werd haar nog paroxetine voorgesteld omdat het niet veel beter werd.
Omdat ze extreem heftig reageert op alle soorten van medicatie werd voorgesteld om in stapjes van 5:Mg per week omhoog te gaan. Dus begonnen met 5 Mg. Na een week naar 10mg. Maar ze werd enkel angstiger, onrustiger, extreem duizelig, overgeven enz..
Op aanraden van psychiater terug een week moeten afbouwen van 10 naar 5 en daarna onmiddellijk naar fluoxetine overgezet omdat dit veel minder heftige bijwerkingen zou moeten hebben.
In totaal heeft ze dus maar 2-3 weken paroxetine geslikt maar ze trekt het niet meer van de angst en bijwerkingen. Ze kan gewoon niets meer. Durft zelfs de kinderen niet meer zien.. iemand met soortgelijke ervaring of iemand die weet of die bijwerkingen lang kunnen duren? Want op deze manier ziet haar zelf niet lang volhouden.
Bedankt alvast voor je reactie
Lees meerJos31-05-2024-
Krijgt ze geen Xanax retard van de arts erbij in de opstartfase van de antidepressiva?
Karin14-06-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ze heeft rivotril.
Intussen is het ergste een heel klein beetje gaan liggen maar nog steeds extreem moeilijk. Is nu net begonnen aan week 4 met fluoxetineJos20-06-2024
-
-
Ik kreeg een soort TIA (Verhaal 190)
Hallo allemaal,
Op vakantie afgelopen september met mijn man. En twee jonge kinderen (3,5 en 1,5) kreeg ik een soort van TIA: kon ineens niet meer goed praten en iets later viel het gevoel in mijn rechterarm uit. In ziekenhuis ct en 2 dagen later mri gehad (ook mra aderen) en niks te zien. Sindsdien heb ik enorme angst en paniekaanvallen.
Na ongeveer 3 weken kreeg ik ook elke nacht slapende ledematen rechts, op de kant waar ik niet op lag en nu ook als ik op mijn rug lig. Ook hier een mri gehad (geen mra).
Ik heb daarnaast rare tintelingen in mijn hoofd die ook steeds vaker aanwezig zijn. Eerst in vlagen, toen af en aan dag wel dag niet en trekt door naar mijn schouders en nek. Soort van koude tintelingen maar dan anders… val over mijn hele hoofd van slaap tot slaap.
Verder heb ik tintelingen in mijn rechter hand en gevoelloosheid in mijn rechtervoet. Bij paniek de bekende hartkloppingen en raar gevoel. Ben ook veel duizelig. Soms zit het ook links. Heb hyperventilatie cursus gedaan en doe ademoefeningem die allleen lijken te werken als ik een beetje tintelingen heb maar niet in volledige paniekmodus… iemand dezelfde rare klachten?
Ik slik alprazolam 2x daags, oxazepam als nodig ‘s middags (en is nodig helaas) en sinds 3 weken 50mg sertraline. Ben 40 jaar oud.
Liefs AnneAnne06-12-2023-
Hoi Anne,
Dat rare tintelend gevoel ik je hoofd heb ik ook. Ik ben er nu na 3 maanden achter dat het echt met angst/paniek te maken heeft. Ben nu zelfs op het punt dat ik het kan opwekken en hup daar komt dat gevoel in me hoofd weer. nu weet ik dat het daarmee te maken heeft en maak ik me er minder druk over. Dus mijn tip is blijf rustig en accepteer de klachten en geloof jezelf als je op zon moment tegen jezelf zegt dit hoor bij de paniek het is vervelend, maar gaat weer over.Loes15-12-2023 -
Hoi ik herken de tintelingen ook heel naar. Weet je al of het echt paniekaanvallen zijn?
Anoniem22-05-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi Anne, heel herkenbaar. Ik heb dat ook gehad, opeens had ik tintelingen in mijn benen en leek wel of ik uitval had in mijn gezicht. Bleek gewoon paniek te zijn. Bizar. In het begin weet je echt niet wat je overkomt. Als ik dat zo lees bij jou, vind ik dat je best al veel medicatie krijgt. Heb je wel therapie in combinatie?De cognitieve gedragstherapie heeft mij erg geholpen. In deze tijd zijn we gewoon overprikkeld, onze hersenen kunnen dat helemaal niet aan. Dat zorgt op een gegeven moment voor een disbalans in je hoofd. Mij helpt veel lezen, meditatie, agenda leegmaken. Niks meer MOETEN. Volg Charlotte Labee. Ook haar boeken zijn top. Je bent niet de enige. Heel veel mensen worstelen hiermee. Ik lees op dit moment het boek Making friends with anxiety, ook het boek,: Leven met wind mee van Jelle Hermes, heeft mij geholpen in meer inzichten. Succes!
Mandy15-06-2024
-
-
Gevoel op borst (Verhaal 226)
Goedenavond,
Ik ben bezig in een traject voor wat mentale stoornissen inclusief stress.
Ik heb constant een vervelend gevoel op mijn borst, soort vlinder/zenuwen gevoel op het midden van de borst.
De ene dag is het minder dan de andere.
Heeft iemand enige tips hoe je dit onder controle kan krijgen/weg krijgt?
GroetjesLars11-06-2024- Alle reacties weergeven...
-
Herkenbaar en dit kan invloed hebben op je dagelijkse leven. Laat het gevoel er zijn en dat is trainen trainen trainen. Bij controle zal het alleen maar erger worden.
Erwin13-06-2024
-
Doorverwijzing (Verhaal 220)
Na een hele tijd mijn angst en paniekaanvallen te hebben verborgen en weg te hebben gestopt in januari begonnen met praten met een psycholoog. Het gaf me in het begin zoveel angst en tijdens elke sessie blokkeerde ik zo erg dat ik de paniekaanvallen bleef houden en ze steeds heftiger en erger werden. Na een aantal sessies het vertrouwen gevonden in de pyscholoog en langzaamaan dingen durven te vertellen ben ik daar nu “uitbehandeld” dit vind ik heel naar want dit was echt mijn veilige plek die ik al zo lang niet ken.. Dat betekend dat ik nu met een doorverwijzing door kan, de stap om nu weer opnieuw naar iemand nieuw toe te gaan is zo zwaar dat ik het idee heb dat alles wat ik geleerd heb en wat beter ging in 1 keer is ingestort. Ik ben zo onwijs bang om nu weer naar een nieuw iemand toe te gaan en steek eigenlijk weer m’n kop in het zand en excuses te vinden om niet te gaan.. Ik wil heel graag maar de angst houd me tegen. Ik wil zo graag me minder bang voelen maar het idee om nu weer naar een nieuw iemand te moeten gaan geeft me zo extreem veel angst dat alle fysieke klachten weer zo extreem opspelen..JL22-04-2024-
Zat je bij basis ggz en is de doorverwijzing naar de specialistische ggz?
Pim08-05-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi, Ik kan alleen maar zeggen dat ik je probleem heel goed herken, en ik weet hoe sterk die angst is en hoe makkelijk het is om die kop in het zand te doen en niet te gaan, maar....... Geloof me, je komt er alleen maar uit als je doorzet en toch gaat. Korte termijn denken zegt niet gaan, want dan verdwijnen de klachten, maar op lange termijn komen die klachten 10 keer harder terug. Het lijkt onmogelijk om te doen, maar je bent echt sterker dan je denkt.
En die lichamelijke klachten verdwijnen ook gewoon weer als je doorzet. Haal overwinningen op jezelf. Daarmee overwin je dit soort klachtenAnoniem29-05-2024
-
-
Ik zou wel wat tips willen geven (Verhaal 197)
Goededag allemaal, ik lees veel dezelfde verhalen en heel herkenbaar ook. Heb heel veel last gehad van paniekaanvallen en begin er langzaam uit te klimmen. Ik zou wel wat tips willen geven voor mensen die het heel moeilijk hebben.
1. Omarm en vecht niet tegen de paniekaanvallen. Je hebt het meerdere keren gehad en je bent er nog steeds hoe moeilijk het ook is. Probeer het te accepteren en wees lief tegen jezelf.
2. Magnesium bisglycinaat werkt zo goed tegen stress en angst. 20 euro bij de kruitvat voor 1 pot, ze hebben nu een actie 1+1 haha. Doe zelf onderzoek wat het doet tegen paniek klachten maar echt een aanrader.
3. Vlucht nooit! Kijk het altijd recht in de ogen aan, want anders maak je linkjes in je brein dat je bang moet zijn voor de sensaties en dat moet je zeker niet want je bent veel sterker dan je bent.
4. En de laatste tip is SPORT. Hoe gezonder en sterker je lichaam word hoe sterker je mentaal word. Bij paniek klachten die ik heb ervaren had ik veel last van spierklachten en die zijn verdwenen nadat ik weer lekker aan het sporten ben.
Ik weet hoe moeilijk het soms lijkt als je in die spiraal zit maar je bent er nog steeds en je bent niet alleen. Moet je huilen? HUIL! Gooi alles er uit, hielp bij mij ook.
Wens jullie allemaal succes in het terug vinden van de weg naar boven! LiefdeAlex06-01-2024-
Dank u wel ik ga het proberen
Franco12-04-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Dankuwel 👍
Anoniem27-05-2024
-
-
Tintelingen panniekaanval (Verhaal 223)
Wat is er gisteren gebeurd.
Ik kwam thuis ik was op de hockey geweest was wel gezellig.
Eenmaal thuis heb ik mila op bed gelegd en vive de fles gegeven en ook die kon naar bed.
Ik ging ook slapen teun was nog niet thuis.
Ik voelde een koud gevoel op mijn borst heel naar gevoel. Dus ik dacht even een rennie innemen maar dat werd een pepermuntje want rennies had ik niet.
Vive had nog niet veel zin om te slapen en had gespuugd. Toen ze eenmaal sliep dacht ik ligt ze niet te warm of wellicht te koud? En dat zelfde gevoel werd erger. Ik maakte teun wakker om te vertellen dat ik benauwd was teun had gedronken en reageerde heel raar dus ik dacht laat maar even een peuk en dan zal het zo wel weg zijn.
Teun kwam buiten om te vragen of het ging en ik stuurde hem weer naar boven. Ik had brenda geappt want ik dacht dat ik een panniek aanval zou krijgen. Dus toch brenda even gebeld. Ik moest huilen want me lippen en gezicht waren heel doof en leek alsof ze sliepen. Het duurde even voor brenda er was dus ik belde maria op. Ik had nu iemand nodig.
Nero blafte en maria was bij mij ik heb brenda nog horen binnenkomen en toen voelde het alsof mijn hele lichaam ging slapen. Een heel warm maar toch koud tintelend gevoel. Ik probeerde me ogen open te doen maar ik kon niet meer recht kijken ik zag dubbel. Maar er viel zo'n rust over mijn heen heel raar.
Volgende moment waren de ambulance mensen er en werden er testjes gedaan. Mijn spraak begon weer beter te worden en de tintelingen minder.
Ik bleef wel dubbel zien dus heb me ogen de hele tijd dicht gehad.
Toen ze weg waren ben ik naar bed gegaan met teun en heb ik als een blok geslapen.
Nu vandaag voel ik af en toe de tintelingen in mijn handen. En heb ik het idee dat ik nog een beetje benauwd ben en dat het iedere keer weer kan gebeuren. Ik ben bang voor vanavond maar ik probeer positief te denken
Wie herkent dit als panniekaanval? Ambulance personeel vertelde dat dit een panniekaanval wasAnoniem22-05-2024 -
Paniekstoornis somatische klachten elke dag (Verhaal 214)
Hallo,
Ik ben een mama van 36 van 3 kids. Sinds een jaar kamp ik met heftige somatische klachten nadat ik op de vliegveld in elkaar stortte voor mijn vlucht. Heftig trillend op de grond met spiertrekkingen half bewusteloos. Kromme handen mond ik dacht het is klaar!. Uitendelijl bleek dat ik dus een hetifge paniekaanval heb gehad. Vanaf die dag heb ik elke dag somatische klachten en paniek aanvallen.
Mijn klachten
Soort van bubbels die ploffen inde hartstreek
Heftig stekende pijn in me ribbenkast langs me hart
Gevoel van vastzitten keel
Druk op de borst
Gevoel dat iemand je ribbenkast uit je lijf probeert te trekken
Pijn linkerarm
Lam gevoel linker rechter arm
Lamg gevoel rechrer hand vingers benen
Tintelingen mondhoeke tong hoofd wangen kaak
Pijn aan de kaak
Steken hoofd, ogen borststreek
Maagpijn bovenste gedeelte. Echt dat stuk tussen borsten.
Benauwd gevoel
Koude warme trillingen
Zweten
Constant een antstgevoel in de borststreek dat maar niet weggaat
Draaiduizeligheid wazig zien
Migraine aanvallen heel heftig
Elke dag maak ik weer wat nieuws mee t went
gewoon niet. Check ups gehad alles bleek goed te zijn.mri van hoofd ook goed, maag bekeken bleek een gastritis te hebben
Ik heb citalopram gehad 10 mg deed me niet goed dus heb het gelaten(schijnt bij andeee goed te werken)
Ik heb een oberon scan gehad bij een alternatieve geneeswijze kliniek.daaruit bleek dat ik veels te lage viramine waardes had en ijzer tekort wat volgens huisarts allemaal wel oke was.
Gluten allergie wat volgens huisarts niet zo was
Anyway. Die vitamine supplementen en gluten vrije dieet had me heel goed gedaan, maar i kheb moeite met een gluten vrij dieet. Sinds ik dat heb gelaten weer super slecht. Overigens een detox van lichaam zal echt helpen! Geen suiker geen rotzooi dat je symptomen verergert.
Binnen kort begin ik ook met een tms behandeling. Schij t goed te werken maar is niet zoveel in daglicht 1 omdat het een medicijn vrije behandeling is
2 omdat het je veel meer geld kost
Voor geinteresseerden doe onderzoek naar die overon en tms behandeling mischien hebben jullie er ook baat bij. Overigens zeker viramine supplementen
Graag hoor ik jullie ervaringen en tips!
Groet
EE.06-03-2024-
Hi,
Het kan ook een histamine intollerantie zijn
Dat geeft ontzettend veel klachten. Dokters weten daar niet veel van, die gooien het op stress en hyperventilatie
Gr yasmineYasmine13-03-2024 -
He Yasmine,
Zou je mij daar meer over willen vertellen?Soufian16-05-2024 -
Hee, veel van jouw klachten ervaar ik ook
Gevoel van vastzitten keel (gehad, is nu weg)
Druk op de borst (benauwdheid heb ik soms)
Pijn linkerarm (midden in de nacht wakker van geworden zwetend, dachtend dat ik een hartaanval kreeg. Maar ik ben er nog)
Lam gevoel linker rechter arm (gehad, is verdwenen)
Lam gevoel rechterhand vingers benen ( alleen mn kuiten incl spiertrillingen, was weg. Is sinds 3 dagen weer terug)
Tintelingen mondhoeken tong hoofd wangen kaak (ik heb een soort van spierpijn/kramp vaker wel dan niet)
Pijn aan de kaak
Benauwd gevoel
Zweten
Draaiduizeligheid wazig zien (gehad en is weer weg)
Migraine aanvallen heel heftig (ik heb 20jaar geen last van mn migraine gehad, nu weer af en toe)
Ik ben afgelopen december met citalopram begonnen 10mg, inmiddels 20mg. Heb wel t idee dat t meer rust brengt. Nu de lichamelijke klachten nog weg. Ook heb ik 6 maanden bij een psycholoog gelopen, dat heeft ook wel geholpenRik16-05-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hee, veel van jouw klachten ervaar ik ook
Gevoel van vastzitten keel (gehad, is nu weg)
Druk op de borst (benauwdheid heb ik soms)
Pijn linkerarm (midden in de nacht wakker van geworden zwetend, dachtend dat ik een hartaanval kreeg. Maar ik ben er nog)
Lam gevoel linker rechter arm (gehad, is verdwenen)
Lam gevoel rechterhand vingers benen ( alleen mn kuiten incl spiertrillingen, was weg. Is sinds 3 dagen weer terug)
Tintelingen mondhoeken tong hoofd wangen kaak (ik heb een soort van spierpijn/kramp vaker wel dan niet)
Pijn aan de kaak
Benauwd gevoel
Zweten
Draaiduizeligheid wazig zien (gehad en is weer weg)
Migraine aanvallen heel heftig (ik heb 20jaar geen last van mn migraine gehad, nu weer af en toe)
Ik ben afgelopen december met citalopram begonnen 10mg, inmiddels 20mg. Heb wel t idee dat t meer rust brengt. Nu de lichamelijke klachten nog weg. Ook heb ik 6 maanden bij een psycholoog gelopen, dat heeft ook wel geholpenRik17-05-2024
-
-
Hoe kan ik overtuigen dat ik een benzo zo hard nodig heb (Verhaal 156)
Beste lezers, ik hoop dat er iemand is die zich hierin herkent en een reactie kan geven. Ik heb een grote sociale angst stoornis en nu na jarenlang gebruik van benzodiazepinen, ik zit bij de ggz heeft men nu de medicatie stopgezet en willen ze dat ik antidepressiva ga slikken. Dat is iets wat mij veel bijwerkingen geeft o.a rusteloze benen. Dan lig je de hele nacht met schokkende benen dus slapen nee dus. Daarnaast zijn mijn angsten nog verder toegenomen en zie de toekomst dus somber in
Zonder dat ik een benzo kan nemen die mij juist verder normaal kan laten leven, nu durf ik het huis niet meer uit. Alles is nu zeer onzeker en ze geven liever antidepressiva wat nog ongezonder is en minder goed werkt. Hoe kom ik weer een beetje aan een normaal leven met een anti angst pil, als ze hardvochtig weigeren dit voor te schrijven, gebruikte het al 35 jaar en dan ineens weten ze wel wat goed voor je is, ze snappen niet wat ik doormaak. Ik zit daar nu 2 jaar en aldoor andere artsen, waardeloos, ik kan zo niet langer in onzekerheid doorgegaan is er iemand die hetzelfde heeft meegemaakt en daar uit is gekomen en op welke manier? Hoe kan ik overtuigen dat ik een benzo zo hard nodig heb, ook veel cognitieve therapie gehad, maar zonder resultaat, ik heb een psychiater gehad die zei, het zit bij mij zo diep kom er nooit meer vanaf. Ik zou graag horen of iemand zich hierin herkent. Hoe maak ik aan die artsen duidelijk dat alleen dus een benzo voor mij een oplossing is. Aub een reactie. Groet Hendrik
Hendrik16-06-2023- Alle reacties weergeven...
-
Na 35 jaar stoppen met benzodiazepines is niet te doen!
Zelf al 2 keer geprobeerd na een gebruik van 27 jaar.
Kwaliteit van leven is zeer belangrijk.
Eventueel second opinion vragen benzodiazepines zitten momenteel in de verdomhoek terwijl ze op dezelfde receptoren werken als alcohol wat je overal kunt kopen.
Artsen zijn bang voor tolerantie maar dat schijnt voor de angst remmende effecten niet op te treden!
Mijn moeder ook aangedaan met een angststoornis gebruikt ze al meer dan 50 jaar en stopt er nooit meer mee.Cees05-05-2024
-
Angst wat heel de dag duurt (Verhaal 218)
Hallo sinds paar maanden heftige paniekaanvallen gehad. Ik heb dit vroeger wel eens gehad maar daarna niet meer. Afgelopen half jaar enorm veel overlijdens meegemaakt waaronder mijn moeder. Eerst ging mijn moeder daarna een vriend daarna een collega en als laatst onze poes. Nu denk ik altijd als ik iets voel dat ik ernstig ziek ben of dood ga. Dan schiet ik in paniek en wil ik rennen heel de dag misselijk en blijft gaan. Heb verder geen pijn toch denk ik dat ik wat heb. Ik neem oxezapam dan word ik wat rustiger maar zodra dat uitgewerkt is ,ga ik weer piekeren en ga ik de cirkel weer rond . Gedachte angst paniek enz. Ik zoek iemand die dit ook ervaart en mijn lotgenoot wil zijn om te praten hierover. Reageer maar. Groetjes EldoEldo10-04-2024- Alle reacties weergeven...
-
Herkenbaar..
Eddie16-04-2024
-
Direct mee stoppen (Verhaal 219)
Ik heb dit ook heel lang gehad, enigste wat ik kan zeggen het is verschrikkelijk en het word alleen maar erger. Je moet er per direct mee stoppen elke keer dat een gedachte komt wat met de dood te maken heeft jezelf met een elastiek op je pols pijn doen. Je gedachten moeten direct aan iets anders denken.
Verder heb ik dit dagelijks gehad dacht dat ik dood ging in me slaap, of vaak als ik even aan het liggen was dacht ik ineens dat ik dood ging. hartkloppingen en paniekerig worden waren onder ander de symptonen wat ik kreeg. Praten hierover met je omgeving helpt ook veel, voor de rest een goede dagbesteding sporten en gezond eten. En oja stoppen met roken, roken verergert paniek.
Hoop dat je er snel van af komt !
GrA14-04-2024 -
Paniekaanval (Verhaal 203)
Paar uur geleden heb ik weer een paniekaanval gehad. Dat gebeurt wel vaker, maar dit keer was het heel heftig. Ik voel nou mn benen niet meer en kan niet lopen. Ik heb hartkloppingen en ben nog aan het trillen. Heeft iemand anders hier ook last van? En heeft iemand tips?
GroetjesRose23-01-2024-
Hoi Rose,
Klink bekend. Je lichaam is kapot van de paniekaanval. Zie het alsof je een marathon gelopen heb. Je lichaam heeft tijd nodig om op te knappen en gun het ook de tijd.Anoniem24-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ja ik heb het ook dat ik mijn benen niet voel heel slap ik neem dan een temesta in dan kom ik op rust
Franco12-04-2024
-
-
Extreme Paniek (Verhaal 210)
Als dagen een dof gevoel in het hoofd. Net werd het me teveel ik liep en ineens werd ik ontzettend duizelig alles was angstig. Ik resette mezelf en liep door totdat Ik in de auto zat (als bijrijder) ineens giga giga duizelig en extreme intense angst, benauwd, hele slappe benen ik riep zet de auto stil. Dus de bestuurder zette de auto aan de kant en raampje open toen kwam kk kets bij. Het was dood en dood eng.
Nu ben ik alleen nog moe, slappe zere benen en wat dof hoofd en duizelig bij staan de paniek is weg.
Wie herkent dit?
AnoAno10-02-2024-
Heel herkenbaar ik heb ook zulke paniekaanvallen dagenlang moet ik bij komen. Soms is douche al een opgave zo slap ben ik
Inge10-02-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik herken dit zo leef ik al 20 jaar en is heel moeilijk maar toch rustig blijven en weten dat het niet erg is je moet er mee leren leven als je een zwaard aanval krijg neem dan een temesta in of gewoon op zak mee nemen voor een veilig gevoel
Franco12-04-2024
-
-
Gevoelloosheid, alsof de wereld nep is (Verhaal 193)
Al enige tijd loop ik met een burnout/angststoornis. Op het moment heb ik heel erg veel last gevoelloosheid. Het idee dat ik gewoon niet echt leeft en dat mijn lichaam maar wat doet. Dit is heel angstig. Ik kan bijvoorbeeld ergens lopen en gewoon het gevoel hebben of je ergens op een planeet zit en dit op de wereld gewoon nep is. Wie herkent zich daarin?Eliza20-12-2023-
Dit herken ik zeker. Probeer je er niet in mee te laten slepen. Probeer te gaan genieten ook al ben je gevoelloos na een tijdje gaat je lichaam alles weer herkennen.
Ano20-12-2023 -
Dit is heel herkenbaar angstig he?
Ik krijg er paniekaanvallen door en laat me er in mee slepen waardoor hele me dag en elke dag rot is. Die gevoelloosheid is ook zo rot dat genieten of er naar uit zien is er niet of nauwelijks. Ben blij om te lezen dat dit herkenbaar is bij andere.Lieze25-12-2023 -
Ik heb dit ook de wereld is mega eng en ik zie het heel anders als vroeger. Hoe gaan andere hiermee om?
Pim28-12-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Hebben jullie ook brainfog?.
Zo raar gevoel in hoofd?
Alle andere punten herken ik ook trouwens.Eddy26-03-2024
-
-
Ik worstel met de vraag om de huisarts te bellen (Verhaal 132)
Ik zit alweer een poosje met angstige gedachtes. Heel erg herkenbaar hoe de meeste mensen hier hun angsten en paniek ervaren. Ik heb het idee dat mijn angst rond deze tijd altijd toeneemt, bang om iets te krijgen rond de feestdagen. Van elke steekje of pijntje in mijn lichaam word ik onrustig. Ik voel me erg eenzaam met mijn mijn angst en deel dit ook niet met mijn patner, ik ga het gevecht met mezelf aan. Omdat ik me er voor schaam en niemand ermee wil lastig vallen. Het gaat goed met mij voor de buitenwereld maar eigenlijk voel ik mij heel erg onrustig. Ik probeer me rustig te krijgen en realistisch te blijven maar dat lukt niet altijd. Ik ken mijn triggers, maar de kunst is hoe ontkom ik aan ze. Hoe ga ik er mee om? Ik worstel met de vraag om de huisarts te bellen. Kan hij mij weer geruststellen? Door bijv een hartfilmpje te maken. Ik weet even niet wat ik moet doen, hoop dat het nare gevoel weer verdwijnt mijn raders staan altijd wel op scherp, nu zijn ize ets te heftig afgesteld.Loes> 2 jaar geleden-
Poeh zo verdrietig, toch de stap genomen om het met mijn partner te delen. Wat een opluchtig , zo lief als hij reageerde. Ook heb ik de huisarts gebeld...
Loes> 2 jaar geleden -
Hi loes,
Ik herken je verhaal. Ik heb dit ook.. ik worstel nu al 2 weken met drukkend gevoel onder mijn linker ribben en maagzuur. Het lijkt wel alsof er iets klem zit een spier maar mijn gedachtes wijken uit naar van alles, zoals kanker. Ik praat er ook weinig over, ook omdat veel mensen de angst niet snappen.. voel mij ook erg vaak alleen! Probeer veel te denken dat het niks ernstigs is ook omdat de huisarts geen alarmbellen ziet.. maar het is zo verdomd moeilijk vaak:(Anoniem> 2 jaar geleden -
Vervelend en erg naar als je iets voelt in je lichaam en het niet kan plaatsen. Ik word er ook onrustig van. Daarom een afspraak bij de huisarts, hopelijk kan hij mij een beetje geruststellen. Ik weet dat ik er erg gevoelig voor ben (angsten, nare gedachtes), het is alleen weer erg toegenomen de afgelopen maanden.
Anoniem> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Zelf ook heftige angst en psniekaanvallen. Huisarts, ziekenhuis, hartfilm, hartecho, bloedonderzoek, hartregistratie. Allemaal in top conditie en super gezond.
Heeft mij persoonlijk enkel geholpen qua geruststelling en 2 a 3 dagen wat rust. Verder niks.
Maar kan me wel voorstellen dat je het wilt laten onderzoeken.Erwin19-03-2024
-
-
Paniekaanvallen (Verhaal 205)
Sinds nu bijna een jaar heb ik last van paniek/angst aanvallen. Vanuit het niets een soort koud gevoel over je heen krijgen en het idee dat je gaat flauwvallen. Vorig jaar bij de cardioloog en neuroloog geweest omdat ik niet echt in de diagnose van de huisarts geloofde, gewoon omdat ik nooit last van stress of paniek heb gehad. Het is ook zo ineens van t ene op het andere moment op komen zetten. Afijn, fietstest, echo en hartfilmpje laten maken alsmede bij de neuroloog een emg. Hier kwam allemaal niets bijzonders uit.
Uiteindelijk ben ik bij een psycholoog terecht gekomen waar ik een half jaar heb gelopen. Dit leidde eigenlijk tot niets. Aangezien dit niet werkte raadde de huisarts mij een antidepressiva aan (citalopram) hier nu een week of 5 mee bezig. Ik merk denk ik wel dat de aanvallen minder worden. Ik ben nu via de huisarts wel bij een psychosomatische fysio terecht gekomen, kijken of ik daar iets mee kan.
Helaas heb ik ook gewoon last van een hoop lichamelijke klachten, wat volgens de huisarts gewoon bij paniek/angst hoort. Maar is dit dan ook dagelijks?!
-plotseling een onwel gevoel (zeker 1x per week)
-kramp/spierpijn in kaken en mondbodem
- gevoel dikke/gespannen tong
-soms lichte gevoelloosheid in kin
-duizeligheid (had ik, is nu veel minder)
-kleine vervelende spiertrekkingen in kuiten
-een paar gevoelloze tenen rechtervoet
Herkent iemand zich in deze symptomen?Rik30-01-2024-
Hoi Rik,
Al jou klachten zijn ontzettend herkenbaar. Ik heb die ook en nog heel veel meer zelfs. 1000 onverklaarbare pijntjes, steken in hoofd, hoofdpijn, druk op ogen, duizelig, raar in het hoofd, zere benen, slappe benen, enz. enz.Roos30-01-2024 -
Fijn, eindelijk een x bevestiging dat ik niet de enige ben. Ik vond het moeilijk te geloven dat het eigenlijk allemaal tussen je oren zit. Ik ben een heel nuchter persoon, niet snel ergens van onder de indruk of paniekerig.
Wat jij beschrijft heb ik ook gehad. Branderige bovenbenen, slappe benen, drukkend gevoel rechterkant gezicht en idd raar duizelig gevoel in mn hoofd.
Maar ik moet zeggen, zodra ik ergens mee bezig ben gaat het goed. Het moet alleen niet zo zijn dat je altijd iets aan het doen moet zijn.
Voor de rest leef ik mn leven nog steeds zoals ik dat voor deze problemen deed. Gewoon nog aan het werk en uitjes met vrienden of gezin. Alleen is t met wat meer tegenzin van tevoren al omdat je niet weet wat zo’n dag gaat brengenAnoniem30-01-2024 -
Bijzondere verhalen. Deze verhalen doen me goed, althans dat jullie zo open zijn.
Heb nu ook dik 2 jaar last van paniekaanvallen en herken ook alle symptomen. Ik ben nooit duizelig en ook niet een dikke tong.
Wel alle andere sensaties. Ik heb ook nog vaak een droge mond, tintelingen in hele onder lichaam. Druk op de borst, branderig gevoel bij de longen met steken bij het hart. Heel naar.
Zelf heb ik ook het gevoel dat de sensaties elke keer weer anders voelen. Dat je elke keer weer moet wennen aan de nieuwe sensatie. Dan denk ik ooh is dit het, dit herken ik en maakt me niet bang. Dag later komt er een nieuwe sensatie bij die nieuw is.
Hebben jullie dat ook?Erwin05-03-2024 -
Hoi Erwin,
Het gevoel van een dikke tong en duizeligheid ben ik inmiddels wel aardig vanaf. Ik moet zeggen dat sinds ik ben verhoogd naar 20mg citalopram het wel de goede kant op gaat lijkt het. Maar het is idd zo dat als de ene sensatie weg was het wel weer ergens anders terug kwam of het was iets nieuws.
Tintelingen heb ik ook gehad evenals een soort van trillen vanbinnen en kleine spiertrekkingkjes in mijn kuiten.Rik06-03-2024 -
Hallo. Al een jaar kamp ik met dezelfde symptomen. Druk op de borst, tintelingen tong rechter hand vinger linker arm hoofd kaak rond de mond benen. Ineens een intense druk steek in de borst of hart maagpijn druk op de ogen. Zelfsnteken in de ogen. Soms 1 soms beide. Draaiduizeligheid. Ineens trillen koude en dan warme rillingen ademnood. Benauwd gevoel. En elke dag maak ik het anders mee en t went maar jiet. Het is vreselijk. Heel erg bang voor medicatie alsnog citalopram 10 mg gebruikt en ja hoor 3 dagen lag ik plat met een benauwdgevoel gevoel van niet kunnen ademen half bewusteloos als ik t maar zo moet noemen. Dat heb ik dus gelaten. Ik ben inmiddels een andere therapie tegen gekomen tms behandeling. Dit zorgt voor serotonine aanmaak in de hersenen. Begin de 15de erme ben benieuwd. Overigens heb ik constant een angstgevoel in de borst keel streek dat mijn hele leven beinvloed op dit moment. Sterkte iedereen!
Anoniem06-03-2024 -
Hoi anoniem. Helaas beïnvloedt het je leven ook. Tintelingen heb ik ook gehad in mijn rechterarm, ook vingers. Ik merk dat zodra ik iets aan het doen ben (actief) al is het maar auto wassen ik er geen last van heb. Puur omdat ik er dan niet over nadenk. De klachten die jij van de citalopram hebt heb ik gelukkig niet (sinds 2,5 week op 20mg) ik hoop dat de behandeling voor je gaat werken.
Laat je het hier nog weten?Rik07-03-2024 -
Ik herken al jullie klachten zo erg. Ik zit momenteel in een fase waarin alles gewoon angstig en raar aanvoelt. Dof gevoel in het hoofd, duizelig, slappe benen, opgejaagd, heel moe, angstig, misselijk, bang voor allerlei ziektes, druk op de ogen, benauwd gevoel, en alle overige sensaties. Soms voel ik me gewoon ziek ervan. Soms als ik iets ga doen waar ik 100% de aandacht op het voel ik me langzamerhand beter. Daarom weet ik diep van binnen dat het niets ernstigs is. Dat gaat niet beter als je iets gaat doen en de avonden zijn ook altijd beter. Maar ja maak dat jezelf is wijs als je je zwaar k.t voelt. Hoe gaan jullie hier mee om?
Lieke08-03-2024 - Alle reacties weergeven...
-
hoi Lieke,
het doffe gevoel in je hoofd heb ik ook ervaren, net alsof alles niet echt binnenkomt, evenals ineens duizelig en slappe benen gepaard met spierpijn in mn benen. Angst dat er iets anders aan de hand is dat dat het tussen mn oren zit neemt ook vaak de overhand, waardoor je je alleen maar slechter gaat voelen. En idd als je je aandacht op iets anders richt dwz bezigheden is het zo goed als weg.
nadat ik een half jaar bij een psycholoog heb gelopen kan ik er wel beter mee omgaan en het ook beter loslatenrik12-03-2024
-
-
Hartkloppingen (Verhaal 212)
Hoi allemaal,
Ik dacht oprecht dat ik de enige was die hier last van had en zo voelt het soms ook echt. Ik ben 20 jaar en hoor nu in de bloei van m’n leven te zitten maar in plaats van dat schommel ik met paniek/ angstaanvallen. Het begon allemaal in september 2023. Ik had plots hartkloppingen uiteindelijk bleek het door ondergewicht te komen. Door dit vertouw ik m’n lichaam amper. Ik heb enorm veel last van stress gehad waardoor ik nu allemaal symptomen heb door de hoeveelheid stress, denk aan hartkloppingen, duizeligheid , constante hoofdpijn, kloppingen in m’n pols etc. Soms heb ik ook het gevoel alsof ik niet op de wereld ben of in mn eigen lichaam ben en elke dag voelt alles heel gek. Ik blijf denken dat er iets met m’n lichaam aan de hand is ondanks dat ik volop in controle ben in het ziekenhuis . En er op dit moment nog niks is uitgekomen. De ene week gaat het goed en dan heb ik opeens een enorme terug val. Iemand tips om hier beter mee om te gaan ?
Liefs GioiaGioia11-02-2024-
Hoi. Probeer eens een psycholoog te vinden. Dit heeft mij best geholpen, zo iemand kan je handvatten geven beter met de paniek om te gaan en jezelf tot rust te brengen. Ik ben er nog niet vanaf, maar het heeft mij al wel geholpen. Ik hoop dat het snel beter met je gaat
Rik12-02-2024 -
Hoi Gioia, heel heel herkenbaar echt mijn verhaal. Bij mij begon het ook bij hartkloppingen en niet lekker worden. Ben ook de mallemolen door geweest en niks aan de hand. Nu ben ik maanden verder en weet ik dat het paniek/burnout is. Al jouw syptomen en het gevoel niet op de wereld te zijn, de angst enz. klink heel herkenbaar. Ik heb dit nog en loop daarvoor bij een psycholoog wat ik heel fijn vind.
Hoe je er beter mee om kan gaan is lastig want het voel vreselijk en dat kan je niet weghalen. Wel is het belangrijk om te kijken waar komt het vandaag. Heb ik verdriet van iets enz. Ik ben daar nu bij de psycholoog mee bezig en we hadden het over een situatie waarvan ik dacht dat doet me niks, maar me lichaam begon te trillen ik kreeg zere benen enz. Ik weet nu oke het doet me dus wel wat. Ik moet nu dat verdriet toelaten hoe meer ik dat toe ga laten hoe minder ik uiteindelijk lichamelijke klachten overhoud. DIt is makkelijk zeggen hoor want ik moet het ook nog even in de praktijk gaan brengen :)
Maar ja zo werkt angst wel dit is een alarm van je lichaamLieke12-02-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi,
Als ik een tip kan geven dan zou ik een bloed onderzoek doen naar al je waardes en daarmee na een alternatieve geneeswijze kliniek. Die zien hoe je ervoor staat en geven je supplementen die je e ht zullen helpen. Ik had ook heel erg lSt van die migraine aanvallen met de b12 magnesiium en viramine d zijn ze zo goed als verdwenen. Andere symptomen heb ik nog wel maar dat heet re maken met me voeding stress en serotonine tekort. Ik werk er momenteel aan. Ook heb je tms behandeling die goed schojt te werken. Daar begin ik binnenkort mee het is echt een verzameling van veel tekorten wat je lichaam uit. Daarom zou ik ff alles even goed checken aanpassen en hopelijk zal dat al je leven een heel stuk verbeteren! SuccesAnoniem06-03-2024
-
-
Ik ben niet gek (Verhaal 213)
Hoi,
Ik ben "gezegend" met een angst en paniekstoornis, ik ben een intelligente vrouw met een goede opleiding.
Wat mij enorm stoort en pijn doet is dat aangenomen wordt, door je omgeving, dat als je zo'n stoornis hebt je kwetsbaar en eigenlijk niet helemaal goed bij je hoofd bent.
Dus naast die nare stoornis moet ik constant iedereen ervan overtuigen en laten merken dat ik een normaal mens ben met een veel
voorkomende aandoening. Ik wil daar niet op worden afgerekend en anders worden beoordeeld.
Heb mijn hart gelucht, en weer verder:)Daantje03-03-2024 -
Zweef gevoel en niet aanwezig ben in lichaam/wereld (Verhaal 201)
Goedemorgen,
Ik las een paar verhalen hierboven en de klachten die bij komen kijken het is zo herkenbaar. Ik probeer de klachten en emotie heel erg uit de weg te gaan, omdat ik het gevoel en de emotie die ik ervaar erg eng vind. Ik krijg al veel hulp van de psycholoog, alleen één ding vind ik denk ik wel het naarst. Dat ik het gevoel heb dat ik niet aanwezig ben op deze wereld en leef in een droom. Het klinkt heel zweverig, maar ik weet niet goed hoe ik het anders kan omschrijven. Veel mensen zeggen ook dat je in je hoofd zit en jezelf niet goed genoeg aardt. Hebben anderen hier ook last van? Zoja, wat doe jij of jullie hier tegen?
Liefs, LissLiss15-01-2024-
Ja ja ja dit is exact wat ik ook heb. Dood eng is het. Derealisatie heet dit. Ik loop ook bij een psycholoog. Inmiddels gaat het bij iets beter. Ik kan alweer korte stukjes autorijden terwijl ik dit heb. Puur door acceptatie. Vecht er niet tegen hoe moeilijk het ook is. Ook mij lukt dit niet altijd, maar dit is wel de sleutel tot genezing. Ik had het dus vanochtend in de auto en ik dacht oké dit voelt doodeng, maar er gebeurd niks ik kom er wel. En ik ben er gekomen want je kan alles gewoon alleen je gevoel is gewoon dood waardoor je dit ervaart.
Lieke15-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik heb het ook op de fiets .ineens is de stuur heel klein doodeng
Heidi19-02-2024
-
-
Hierdoor vertrouw ik niet meer wat de dokters tegen me zeggen (Verhaal 194)
Hallo allemaal,
Heel bizar om al deze verhalen te lezen en te weten dat ik niet de enige ben.
Ik ben 20 jaar en heb sinds ik klein was altijd al last gehad van mn hart. Vaak naar de huisartsen en ziekenhuizen, die zeiden elke keer dat er niks aan de hand was. Uiteindelijk toen ik 17 was, met de ambulance naar het ziekenhuis gegaag. 3 jaar geleden heb ik een ablatie gehad, bleek dat ik geboren was met een hartritmestoornis. Hierdoor vertrouw ik niet meer wat de dokters tegen me zeggen.
De hartritmestoornis is verholpen, maar sinds een jaar ben ik bang.
Ik ben gestopt met school, ik ben gestopt met werken.
Ik zit gewoon thuis, want ik durf niks. Loop al een jaar bij de psycholoog maar het helpt niet.
Nu kom ik geregeld bij de dokter omdat ik bevestiging nodig heb dat mijn hart in orde is, zodra ik weer thuis ben vertrouw ik niet wat ze me vertellen.
Ik ben enorm bang om dood te gaan, elke dag wel een paar keer een aanval van pijn ( de dokter denkt datik syndroom van tietze heb), hartkloppingen, misselijk na alles wat ik eet, koud gevoel bij mn hart, hartoverslagen, zweten, huilen.
Ik weet niet meer wat ik ermee moet. Ik voel me echt niet serieus genomen door de dokter.
Weet nooit zo goed hoe ik alles moet verwoorden, en ze gooien alles op stress.
Ik heb inderdaad stress, door deze klachten. Dus waar komt het dan vandaan?
In ieder geval, iedereen die het leest, bedankt voor de tijd. En veel sterke allemaal.Megan02-01-2024- Alle reacties weergeven...
-
Hoi, ik heb je verhaal gelezen... dat is ook niet fijn om te horen dat je niets aan je hart hebt, terwijl achteraf blijkt van wel. Natuurlijk krijg je dan een deuk in je vertrouwen...
Gelukkig is er wel wat aan te doen nu ze het weten...
jouw verhaal lijkt vooral over vertrouwen te gaan.
Werd je vroeger als kind ook een keer niet geloofd of was er geen vertrouwen? Vaak helpt het wel om je angst echt bij de bron aan te pakken. Wanneeer verloor jij voor het eerst vertrouwen in jezelf, in het leven?
Groetjes,
LiesLies12-02-2024
-
Paniek en nu anti depressiva gekregen maar durf het niet (Verhaal 207)
Hallo allemaal,
Ik heb ook van die hele heftige die als een tsunami over je heen komen en je niks anders kan dan ademhalen en wachten tot je hartslag daalt....
Ik ben het vooral zat dat je er zo moe van wordt en dat mensen die dit niet hebben zich slecht kunnen voorstellen hoe dit is en daardoor soms zeggen ga je weer dat ik denk hé ik doe dit niet met opzet...
Nu heb ik van de huisarts anti depressiva gekregen maar die durf ik niet te nemen omdat ik niet weet hoe ik er op reageer en dat maakt me angstig... ik wil eigenlijk heel graag in de hoop dat t stopt..
Kan iemand mij vertellen wat je voelt of merkt en ervaart ervan?
Ik heb de laatste tijd dat als ik bijna slaap ik wakker schrik en dan vliegt mijn hartslag omhoog (is dit voor iemand herkenbaar?) heb ook alle testen al gehad en 3 jaar therapie in alle vormen dus ik wil ook graag dat er iets is waardoor ik weer eens rust kan ervaren...
Gelukkig zijn hier mede strijders
We will survive this one day! And over grow this!
Ps meditatie werkt soms periodes wel
AnnekeAnneke07-02-2024-
Goedenavond, ik ben nu een week of 7 met antidepressiva bezig (citalopram 10mg) wilde ik eigenlijk eerst ook niet aan, maar zo verder met paniekaanvallen en lichamelijke pijntjes ging ook niet. Ik heb we het idee dat ik er rustiger door geworden ben en met behulp van psycholoog gesprekken kan ik het ook onder controle houden. Ik heb voor de eerste weken ook oxazepam gekregen omdat je problemen in de begin periode erger kunnen worden, deze heb ik niet hoeven gebruiken. Durfde ik eigenlijk ook niet omdat de zogenaamde ‘pammetjes’ verslavend werken. Mijn huisarts zei wel dat dit niet kan aangezien je de oxazepam niet blijft nemen
Rik07-02-2024 -
Dankje voor je reactie,
Oke misschien moet ik het dan toch maar innemen...
Maar de klachten werden in het begin niet echt erger dan?
Ja ik wordt ook echt moe van alles af en toe...
Maar hoe snel merk je verschil dan?Anneke09-02-2024 -
Hoi Anneke,
Wakker schrikken als je bijna in slaap valt en dat je hartslag omhoog vliegt heb ik ook een tijd lang ervaren. Best eng en vervelend. Gelukkig heb ik er geen last meer van. Het gaat dus weg als je je weer wat beter voelt. Je zenuwstelsel is overgevoelig en dat zorgt ervoor dat je al dat soort vervelende sensaties ervaart. Wat mij enorm heeft geholpen om van de paniek af te komen is kennis opdoen. Ik raad je aan om de volgende boeken te lezen: 'Hope and Help for Your Nerves', van Claire Weekes. En via angstisok.nl kun je ook een heel goed boek kopen over paniek. Mocht hulp willen van een ervaringsdeskundige, dan raad ik je aan om op deze site te kijken volledigvrij.com. Hoop dat je hier wat aan hebt. Stekte!Najih09-02-2024 -
Nee bij mij werden de klachten niet erger. Wel had ik last van andere bijwerkingen van de citalopram . Ik ga dit gewoon een jaartje proberen en dan afbouwen
Ik merk dat als ik een paniekaanval heb dat ze minder heftig zijn en ik er beter mee om kan gaanRik09-02-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Dankjewel voor de tips ga zeker de boeken kopen!
Anneke12-02-2024
-
-
Exposure... (Verhaal 211)
Hoi hoi, mijn therapeut wil samen met mij exposure doen. Maar ik voel weerstand. Ik denk dan: dat heb ik toch al de hele tijd geprobeerd... Hoewel ik paniekaanvallen had, bleef ik moedig en dapper zijn en toch gaan werken en toch naar buiten. Hij zegt dat de angst zou moeten uitdoven door je bloot te stellen. Ik vroeg hem hoe het dan komt, dat het bij mij erger werd? Daar had hij geen duidelijk antwoord op. Hij zegt ook dat het met vertrouwen te maken heeft. Geloven in jezelf. Hmm, die uitspraak heeft me lang bezig gehouden... Heb ik dan paniekaanvallen omdat ik geen vertrouwen heb in mezelf? Hoe kweek je vertrouwen? Door exposure? Ik vind het allemaal zo ingewikkeld. Ik neem nu anti-depressiva en de angstpieken zijn nu weg, wat al een hele verbetering is. Mijn vraag is... Wat is jullie ervaring met exposure? Moest ik mezelf dan blijven exposuren ??? :-)Lies10-02-2024 -
Wat een gedoe, maar ook hoop! (Verhaal 209)
Hallo iedereen hier, fijn dat ik m'n verhaal kan delen. Ik ben 44 en vroeger onaangepast aangeraakt door m'n vader meerdere jaren. Ik ben verslaafd geweest aan cocaïne. Gelukkig is dit meer dan tien jaar geleden ondertussen. Ik drink niet, rook niet. Ik leef gezond. Enkele jaren geleden m'n eerste paniekaanval gehad in de sauna. Tijdens m'n drugsgebruik had ik er ook, maar was me toen niet bewust dat het een paniekaanval was. Het had natuurlijk ook met het middel te maken, dat m'n hart heel erg opjoeg. Omdat de paniekaanvallen erger en vaker werden, ben ik aan de Escitalopram gegaan. Ik was ten einde raad. Ik was heel erg tegen medicatie, maar ik wist het ook anders niet meer. Het heeft me ontzettend geholpen. Ik bouwde m'n leven weer op en deed leuke dingen. Op een keer dacht ik te stoppen. Ik bouwde heel langzaam af en na een tijdje deed ik opnieuw een paniekaanval. Hetzelfde verhaal. Ik wou weer geen medicatie slikken, maar het beterde niet en dan toch terug aan de medicatie. Het stoppen met medicatie heeft me een stap achteruit gezet. Ondertussen is de medicatie redelijk goed ingewerkt, heb enkel nog lichte angst af en toe, maar ik leef weer opnieuw. Soms heb ik spijt dat ik toen gestopt ben met de medicatie. Anderzijs wou ik het natuurlijk ook een keer proberen. Ik ben bij een psycholoog geweest, maar daar moest ik oefeningen doen. Ik dacht: dit gaat 'm niet worden. Het voelde te oppervlakkig. Ik heb al zo veel geleerd, gedaan om te herstellen, van mindfulness, tot bewegen, tot ademhaling, tot helemaal niks proberen, tot overgave, tot bidden,... Nu ben ik op zoek naar een therapeut of psychiater die alles met mij in zijn geheel wil bekijken. Ik blijf ervan overtuigd dat de paniek zijn oorsprong vindt tijdens het misbruik. Ik ben toen verlamd van angst en ik was niet in mijn lichaam. Ik onderdrukte elke emotie, en zeker de angst, omdat ik het anders mss niet zou overleven. Op die leeftijd kon ik die angst niet aan. Mijn drugsgebruik was ook een gevolg van niet willen voelen, de angst onderdrukken. De cocaïne gaf me zelfvertrouwen, maar keerde zich uiteindelijk tegen mij. Ja, de angel van mijn angst zit echt in het misbruik denk ik. Een therapeut die niet bang is om alles te bekijken en mij helpen groeien, daar ben ik nog naar op zoek. Iemand met ervaring. Op een dag komt hij/zij wel. Nu lukt het best goed zo en ik heb veel steun van familie en vrienden. Ik wil iedereen een hart onder de riem steken. Voor iedereen is weer iets anders zinvol. En iedereen heeft zijn unieke pad. Maar ik geloof wel dat er voor iedereen wel wat bestaat dat hem kan helpen. Hou vol. Blijf moed houden. Alleen jij weet wat je precies voelt en wat je behoeften zijn. Veel liefs, LiesLies10-02-2024 -
metafoor (Verhaal 208)
Heel graag wil ik iets positiefs delen.
kamp zelf al jaren met regelmaat aan paniekaanvallen.
Heb hier hulp bij, die het volgende voorstelden.
De paniek noemen we het MONSTER, die aan de ene kant staat, en jij aan de andere kant. Hier tussen zit een enorm diep ravijn. Er ligt een lang touw, waar het MONSTER aan trekt, om jou het ravijn in te trekken. Jij blijft proberen uit alle macht het touw aan jou kant te krijgen (wat een gevecht)het put je uit. Denk je dit in........... wat zouden we kunnen doen????
HET TOUW LOSLATEN. Stop met trekken, laat los.
Probeer dit te visualiseren .
Laat het MONSTER maar trekken, wij zijn sterker.
Heel veel sterkte allemaal.
Groetjes, elisabethelisabeth07-02-2024 -
Antidepressiva bij angst/panniekstoornis (Verhaal 206)
Toen ik 21/22 jaar was kreeg ik mijn eerste paniekaanval en zat ik thuis met agorafobie. Daar ben ik destijds met therapie goed uitgekomen. Echter ging ik de zorg in en kwam ik in een burn out terecht waar mijn angst en paniek weer langzaam terug kwam. Na weer langzaam opbouwen en opnieuw therapie koos ik ervoor om de zorg uit te gaan en met kinderen te gaan werken. Dit leek een goede keuze tot ik met covid thuis kwam te zitten en de paniekklachten opnieuw terug kwamen. Hier heb ik doorheen gezet en de diagnose ADD gekregen met ADD medicatie. Het leek weer even goed te gaan, ondanks mijn verhuizing naar een andere stad dus ik stopte met die medicatie. Echter bleven mijn paniekaanvallen zo nu en dan terugkomen. Hierdoor ging ik sommige routes even uit de weg, maar pakte die later weer op. Helaas werd ik twee weken geleden zien met een buikgriep en werd ik ineens overspoeld door angst en paniek. Mijn agorafobieklachten zijn weer aanwezig. Ik ga sinds deze week weer volledig naar werk om erdoorheen te zetten en probeer mijn angst weer opnieuw onder controle te krijgen. Echter heeft mijn huisarts nu voorgesteld om Citalopram te gaan proberen. Ik wil mij namelijk graag weer oke voelen en zonder zorgen moeder kunnen worden één deze jaren. Heeft iemand ervaring met dit medicijn? Ik weet dat Lisa Loeb er veel baat bij heeft, maar ben erg benieuwd naar andere verhalen.
Ook zit ik te denken om mijn therapie van 8 jaar geleden weer op te pakken met exposure. Hebben mensen hier nog tips of goede ervaringen met therapeuten/coachen/Wouter Manders etc?
Laatste vraag: ik ben nu nieuw in een stad en voel mij soms erg alleen en onbegrepen met mijn klachten. Door internet weet ik dat ik echt niet de enige ben. Het lijkt mij fijn om wellicht ook lotgenoten in de buurt te ontmoeten die elkaar willen helpen door leuke dingen te doen of spannende dingen aan te gaan met elkaar. Zijn hier goede websites voor?
Alvast bedankt voor al het meedenken!Ellie02-02-2024-
Ik zit nu een week of 7 aan de citalopram. Ik heb wel het idee dat het de aanvallen minder maakt. Momenteel 10mg in tablet vorm. Ik heb nog wel 1 a 2 keer per week een vervelend gevoel van een paniekaanval. Alleen de lichamelijke klachten (zie verhaal 205) worden niet echt minder. De huisarts wil eigenlijk naar 20mg gaan om de ‘aanvallen’ naar 0 te brengen. Dit kan ook tijdelijk. Maar daar moet ik nog even goed over nadenken
Rik03-02-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Ik zit nu een week of 7 aan de citalopram. Ik heb wel het idee dat het de aanvallen minder maakt. Momenteel 10mg in tablet vorm. Ik heb nog wel 1 a 2 keer per week een vervelend gevoel van een paniekaanval. Alleen de lichamelijke klachten (zie verhaal 205) worden niet echt minder. De huisarts wil eigenlijk naar 20mg gaan om de ‘aanvallen’ naar 0 te brengen. Dit kan ook tijdelijk. Maar daar moet ik nog even goed over nadenken
Rik04-02-2024
-
-
Durfde h e l e m a a l niets meer (Verhaal 175)
Hoi allemaal,
Ik heb 4 jaar geleden een heftige burnout gehad. Ik at niet meer, durfde h e l e m a a l niets meer. Zelfs niet alleen thuisblijven. Ik woon in mijn eentje. Ben inmiddels 67 jaar.
Dus ik werd opgenomen in het rk.
Ik begon weer te eten. En bleef onder behandeling. De paniek is nooit helemaal weggegaan. Kreeg escitalopram 10 mg. Meer wil ik ook niet. Kreeg verleden jaar hartritmestoornis. Dus weer medicatie erbij. Ik heb om de zoveel weken , weken weer paniekerig gevoel , zweten, heftig dromen etc. Dan ineens is het weer weg. Ik denk dat de bijwerkingen van de medicatie voor mijn hart ook meespelen. Wel onder controle van de cardioloog. Zal binnenkort wel weer een oproep krijgen. En daar krijg ik ook al weer paniek van,pfffff.Anya21-08-2023- Alle reacties weergeven...
-
ik heb ook ecitalopram gekregen kweet niet wat ik moet doen ben daar ook bang voor de bijwefkingen
liever niet18-01-2024
-
Paniek en ruimtes (Verhaal 199)
Paniek en ruimtes
Momenteel loop ik met een burnout/angstoornis. Hierdoor heb ik paniekaanvallen en derealisatie. Is het normaal dat je in de ruimtes waar je ooit een paniekaanval heb gehad dit gevoel constant weer krijg. Ik heb dat dus. Zodra ik die ruimte binnen loopt krijg is slappe benen en voelt en ziet de wereld er raar uit en krijg ik het idee flauw te vallen. Zodra ik dan uit die ruimte ben verdwijnt dat gevoel en blijven nog wel lichamelijke klachten maar de angst is dan weg.
Zijn er mensen die dat herkennen?Ano11-01-2024-
Ja herken ik zeker. Dit komt denk omdat ons brein dit koppelt aan gevaarlijke situaties.
Prisilla11-01-2024 -
Klopt helemaal. Ik denk inderdaad dat wat prisilla zegt dat je brein die ruimte koppelt aan de angst. Ik kan hier ook nog moeilijk mee omgaan. Hebben jullie tips?
Lieke11-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Emdr kan helpen volg dit momenteel en durf weer meer zonder enorme spanning
Agnes17-01-2024
-
-
0,0 beterschap, kan er iets anders spelen? (Verhaal 200)
Hoi allemaal,
Ik kamp al jaren met zeer zware paniekaanvallen. Altijd met ups en downs maar de downs zijn tegenwoordig allesoverheersend. Ik kan niets meer, zelf de korte autorit van ong 15 min naar mijn werk lukt niet meer, op slechte dagen die ik hier soms 2 uur over omdat ik dicht bij het werk wil blijven waar ik weet dat er 'hulp' is als ik zou flauwvallen of een hartaanval krijg. dus vanaf ik naar mijn gevoel te ver van de veilige zone ben draai ik terug. En zo rij ik dan 2 uur toertjes rond mijn werk tot ik mezelf zo beu ben dat ik erdoor boks en tot thuis ga, vaak ondertussen hypertventilerend bellend met mijn vriend of een vriendin die mij er dan doorpraat.
Nu ben ik een week thuis geschreven hierdoor om even terug op adem te komen, maar ik voel nog steeds koude ledematen en de 'bal' paniek vormen in mijn buik als ik denk aan de autorit van morgen.
Mijn eigenlijke vraag is, ik heb eigenlijk nooit de diagnose 'paniekstoornis' in vraag gesteld. Maar er is gewoon geen enkele vorm van beterschap, hoewel ik medicatie pak (escitalopram al 4 jaar), rescue drops van bach, sediplus relax, ik blijf altijd opnieuw buitenkomen en opnieuw proberen dus die héél veel 'exposure' , ik ben gestopt met roken al bijna een jaar, ik drink amper nog alcohol, alleen nog water met kalmeringsdruppels in of kalmeringstheetjes. Ik doe yoga, mediteer, lees boeken over paniek, ben bij een psycholoog in begeleiding.... En het wordt alleen maar erger.
Zijn hier mensen die lang dachten dat ze een paniekstoornis hadden maar waarvan achteraf bleek dat het bijvoorbeeld ADHD of autisme of OCD of.... was en je dus eigenlijk het foute behandelt? Want al die dingen hebben als symptoom ook angst/paniek. Is het denken jullie het waard om dit eens te laten onderzoeken en zo ja, waar laat je dit best doen?
Ik hoop dat mijn vraag een beetje duidelijk is, alvast bedankt om de tijd te nemen mijn lang verhaal te willen lezen!
Groetjes,
RoosRoos14-01-2024-
Hey Roos,
Een vriendin van mij had ook last van paniekaanvallen, en het werd niet minder. Ze is nogmaals naar de dokter gegaan en heeft ook enkele tests gedaan, waaruit bleek dat er meer aan de hand was. Ze is gediagnosticeerd met autisme.
Dit kan je misschien meer duidelijkheid geven en rust brengen, maar het kan ook averechts werken, nog een label erbij. Denk hier goed over na waar jij waarde aanhecht.
Hopelijk heb je hier wat aan.
Veel liefs, LissLiss15-01-2024 -
Hoi Roos,
Heel heel herkenbaar ik had en heb ook zo'n last van paniekaanvallen ook in de auto. Daardoor zelfde 4 maanden niet gereden nu langzamerhand aan het opbouwen. Ben vandaag voor het eerst 40 min alleen onderweg geweest. Wel vermijd ik nog de snelweg. En ja ik heb last van een enge wereld en dromerig en angstig maar ik kan mezelf met tijdens rustig houden en dat is fijn. Een tip is zet je navigatie aan. Puur door je te focussen daarop kan je je focus op de angst soms verleggen. En heb je last probeer te denken oke het is er maar er gebeurd is. Ik weet hoe lastig het is ook mij lukt het lang niet altijd maar het is wel de manier op de angst de baas te zijn. Heel veel sterkte en onthou je bent lang niet de enigste met die problemenLieke15-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Dankjullie wel voor de reactie!
@liss; hebben ze daarna bij haar gerichter kunnen behandelen waardoor de paniekaanvallen minderde? Het zou mij niet per se storen een extra 'label', ik wil gewoon graag van de paniek af, dus als het blijkt dat er voor autisme een andere behandeling nodig is waardoor de paniek ook minder wordt lijkt me dit zeker een voordeel. Stel dat ze dan zeggen 'ahja je hebt ook nog dit dit en dit label erbij maar de paniek gaat blijven doei fijne dag nog' hoef ik het niet te weten :p
@Lieke, wauw super!! tot een 5-tal maanden geleden lukte dit ook nog net maar al héééél lang geen autostrade meer. Ik kan het me momenteel even niet voorstellen dat het terug lukt. Gisteren moeten terugdraaien bij een rit van 7 minuten, met navigatie op en meditatie oefening ervoor... Wordt er moedeloos van maar je reactie geeft me toch wat hoop, bedankt daarvoor!!Roos16-01-2024
-
-
De wereld voelt niet helemaal zoals het voelde (Verhaal 198)
Als ik iets inspannend heb gedaan. denk hierbij aan autorijden, puzzelen, werken achter de computer enz. Heb ik daarna fikse druk om mijn ogen en op mijn hoofd, hoofdpijn, en de wereld voelt niet helemaal zoals het voelde voor mijn burnout. Heb het idee dat als ik veel doet/ spannende dingen doe (autorijden ben ik sinds kort weer langzaam aan het opbouwen) ik meer last hiervan heb. Ook hele slappe benen. Wie herkent dit?Bri10-01-2024- Alle reacties weergeven...
-
Dat heb ik dus ook. Het lijkt wel alsof ons hoofd op zo'n moment te vol raakt.
Pi..11-01-2024
-
Autorijden met Paniek/angststoornis (Verhaal 196)
Autorijden met Paniek/angststoornis
Op dit moment zit ik al 4 maanden in een angst/paniekstoornis met derealisatieklachten. Al vanaf het begin is autorijden voor mij moeilijk. Sinds enkele weken kruip ik langzaam weer is achter het stuur. Maar het ene moment gaat het heel goed en het andere moment lijkt het alsof ik gevangen zit in me hoofd. Heb het gevoel dat ik niet ver weg kan kijken (dromerig) terwijl ik alles gewoon ziet en ook gewoon reageert. Hoe kan het dat het de ene dag goed gaat en de andere dag niet?Annerie04-01-2024-
Dit heb ik ook. Ik kan ook de ene dag beter auto rijden dan de andere. Soms krijg ik paniek en de andere dag rij ik alsof er niets is.
Lieze04-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Dit is heel passend bij een BO of angst/paniekstoornis.
Anoniem08-01-2024
-
-
Soms 4 aanvallen op een dag (Verhaal 176)
Goedendag Iedereen!
Ik heb een periode veel paniekaanvallen gehad. Denk aan permanent in een aanval zitten. Dus soms 4 aanvallen op een dag. Gevoel hebben dat het ieder moment klaar is. Nu heb ik dit al een paar jaar en weet ik gebeurd toch niets
toch gebeurd. Als ik nu geen aanval heb wat gelukkig maar maandelijks nu voor komt heb ik last van allemaal vage klachten denk aan
- Draai Duizeligheid
- Steken in de nek
- Zuchten
- Misselijkheid
- Het gevoel brak te zijn ( was het maar zo een feest )
- Wazig zien
- Spinnetjes in oog
- steken in long als ik ineens meer lucht ophaal
- Druk achter ogen
- Extreme vermoeidheid
- Onwerkelijk gevoel
- Pijn links boven buik
- Trillen
- Gevoelig voor geluid
- Pleinvrees
- overslaand hart in buik of nek
Nou zo kan ik dus wel doorgaan. Nu was alles dus even een periode weg tot ik ineens weer een aanval had. Ik zie al twee jaar mijn familie niet meer en geen vrienden en kan ik op slechte dagen geneens de deur uit.
Ik heb bloedtesten gedaan en het zal je niet verbazen maar ik ben kern gezond. Ik ben 23 jaar en kan ondertussen zelf wel huisarts worden.
En voor Antidepressiva denk aan citalopram, Seroxat ben ik allergisch. Het is bizar want hiervoor leefde ik alsof er geen morgen was. Nu voel ik mij 70 terwijl ik nu de wereld hoor over te gaan. Ik kan echt geen moer. Maar het komt vast allemaal wel weer goed!
Heel veel sterkte vriendelijke groet,
Ricky!Ricky22-08-2023- Alle reacties weergeven...
-
Dit is echt alsof ik mijn eigen verhaal leest. Precies dezelfde klachten. Ook die slechte dagen waarop je gewoon niet eens de deur uit komt. Ik ben ook 23 en echt exact hetzelfde. Dat onwerkelijke gevoel is derealisatie volgens mij psycholoog en dat is ontzettend angstig. Ik krijg daar soms ook paniekaanvallen van. Ik heb net 1 rot week achter de rug. Was ontzettend depri en zo erg dat ik gewoon echt niet wist waar ik het voor deed. Nu is dat gelukkig weer minder. Wel nog last van lichamelijke pijntjes zoals je beschrijft. Op de ene dag kan ik hier mee om gaan terwijl ik de andere dag weer bijna tot paniek zit te piekeren.
Zo kon ik bijvoorbeeld eerst niet autorijden ik kreeg paniekaanvallen in de auto en last van die derealisatie. nu gaat dat langzamerhand beter. Maar gisteren ging het autorijden top en vandaag minder ik zat bijna tegen de paniek aan door de derealisatie, maar kon het gelukkig bedwingen. Klinkt raar maar ben bijna opgelucht om te lezen dat ik niet de enigste ben met dit soort klachten.Lieze04-01-2024
-
Ik denk vaak dat ik doodga, maar na vele onderzoeken is het allemaal angst (Verhaal 16)
Hallo allemaal graag zou ik met mensen in contact willen komen die aanvallen hebben ik heb het nu 7 jaar en het wil maar niet over gaan het gaat om benauwdheid hartkloppingen eng in het hoofd misselijk denken dat je dood gaat en van alles mankeer na vele onderzoeken in het ziekenhuis zonder resultaat dus het is allemaal paniek /angst ik hoop hier echt vanaf te komen wie herkent dit?? Groetjes Amy
Amy> 2 jaar geleden-
Hoiii ik heb zelfde!
Hoe kunnen wij in contact komen ?Joey> 2 jaar geleden -
Ik heb dit heel extreem hoe kunnen we contact zoeken
Halima> 2 jaar geleden -
Ik hrb iedere dag panieksanvallen verschrikkelijk slik lorszepam en krijg nu ademhaling fysio hopen dat het helpt zo zwaar dit maar we blijfrn door knokken
Ria> 2 jaar geleden -
Ik herken me hierin en heb dagelijks paniek/angstaanvallen. De angst is er vrijwel de hele dag en zo erg dat zelfs zoiets als naar buiten gaan me een paniekaanval opleverde. Ik ben wanhopig in mijn strijd tegen de angst en heb geen leven meer. Dood gaan wil ik niet, maar leven kan ik niet. Hoe kom ik in contact met mensen met soortgelijke klachten??
Sandra> 2 jaar geleden -
Hoi ja ik wil wel met jullie in contact komen laat even weten of jullie dit nog lezen
Amy.> 2 jaar geleden -
Heel herkenbaar. Het is geen echte angst, maar bedachte angst. GGZ psycholoog doormiddel van Cognitieve therapie kan je misschien verder helpen. Kijk ook eens op YouTube naar Wijnand van Dam.
George> 2 jaar geleden -
Ik heb t zelfde sinds 5 maanden, ik ben elke dag bang dat ik dood ga, heb hartkloppingen en ook benauwd!
Ben aan het eind van m n Latijn door het gevecht er tegen!
Groetjes,
PedroPedro> 2 jaar geleden -
Lieve mensen,
Is het een idee om ergens een groep aan te maken en via daar onze ervaringen te delen en kijken hoe we ermee om kunnen gaan?Mamsha> 2 jaar geleden -
Hoe komen we met elkaar in contact ? Om ervaringen te delen en oplossingen te vinden voor onze klachten
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
Amy> 2 jaar geleden -
Hoi ik wil ook graag in contact komen met lotgenoten
Madhewi> 2 jaar geleden -
Jullie zijn van harte uitgenodigd om hier je verhaal met elkaar te delen en elkaar te inspireren. Misschien heb je in de afgelopen week een moment gehad dat je je wat beter voelde? Wat heb je toen gedaan? Ook jij hebt wat bij te dragen :-) Jouw ervaring kan een lotgenoot helpen om uit de spiraal te komen.
Succes!Redactie> 2 jaar geleden -
Zou een consultatie bij één hypnose therapeut niet helpen om die zware paniekaanvallen op te lossen
Josette P> 2 jaar geleden -
Hoi..
Ik herken mezelf hier in.. ik heb veel stress en hyperventilatie aanvallen. Vaak last van benauwdheid ook omdat ik voortdurend verkeerd adem of te snel. Hartkloppingen en duizelig en vooral erg moe en piekeren.Sabine> 2 jaar geleden -
Misschien kunnen we een vast moment kiezen om op chattenmetlotgenoten.nl te praten?
Kannietslapen> 2 jaar geleden -
Dat lijkt me een super goed idee lieve lotgenoten.
Ik heb de chat al voor mijn open staan eventueel elke avond om 19.00 of 20.00 uur dat we kunnen chatten met lotgenoten?Manuela> 2 jaar geleden -
Ik heb al jaren hartritme stoornissen. Dan was ik erg uit mijn doen en klreeg 0xazepam
Ik heb de laatste 3 weken van de ene stress in d e andere geloefd door allerlei dingen. Dacht dat ik een hartaanval had. Belandde bij spoedeisene hulp. Er was niks aan de hand .Maar daarna kreeg ik weer hevige hartritme stoornissen en nu komt er sinds kort ook noig paniek bij.
Daarvoor krijg ik nu nu olamza[ione, maar daar wordt je voor een aantal uren een zombie van.
Overdag gaat het wel, maar 's avonds breekt de paniek los
Ik ben alleen en al behoorlijk oud, en dat telt erg mee denk iki. De dokter had het al over ween cruirisopvang, maar daar moet ik niet aan denken.
Hoe kan ik met lotgenoten in aanraking komen?
En vooral hoe jullie er mee omgaanEverdien T.> 2 jaar geleden -
DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !
ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisellaprisella> 2 jaar geleden -
Hallo Amy,
Ik heb sinds een paar maanden een angststoornis, jouw omschrijving herken ik. Volgens de huisarts mankeer ik niets maar tijdens z’n aanval geloof ik dat niet meer. 11 januari heb ik een afspraak met een psycholoog. Ook slik ik oxazepam.
Graag wil ik in contact komen om (via e-mail ?) met lotgenoten.
Groetjes JudithJudith> 2 jaar geleden -
Hallo allemaal...word er hier nog met elkaar gesproken? Eindelijk lotgenoten met dezelfde aandoening. Ik hoor graag van jullie. Hoop ik alleen deze chat terug te kunnen vinden
Esther> 2 jaar geleden -
Hey ja ik heb dit nu ook als bijna zes maand dat ik met rare gedachten zit en dat ik geen controle heb soms en dat ik aan dingens denk die me zouw overkomen omdat ik me constant focus op men hart en alle controle gedaan bij het ziekenhuis en blijkt dat ik met hyperventilatie en angst zit
Marleen> 2 jaar geleden -
Mijn hele leven heb ik al last van hyochondrie. Op mijn 10e was ik al licht overspannen. Het is heel lang goed gegegaan met behulp van antidepressiva. Maar de afgelopen 2 jaar loop ik toch weermet angsten. Veel duizeligheid en hartoverslagen en hartkloppingen. Denk vaak dat het echt helemaal fout gaat. Sinds 2 maanden is mijn Seroxat verhoogd naar 30 mg en slik ik 2 x daags 10 mg oxazepam. Ik heb goede dagen en slechte dagen en werk gemiddeld 20 uur per week. Zit voor 8 uur in de ziektewet. Ik word er zo moedeloos van dat ik de hele tijd met mijn lichaam bezig ben. Waarom kan ik niet gewoon leven. Af en toe vergeet ik gewoon dat ik alles heb om trots op te zijn maar ik ben zo met mijn hartslag en duizelingen bezig dat ik eigenlijk geen leven heb. Alle onderzoeken bij de cardioloog waren trouwens 2 maanden geleden helemaal goed. Hoe ga je hier nu toch mee om, ik weet het gewoon niet meer....
Corrine> 2 jaar geleden -
Hoi Amy ik heb precies dezelfde klachten. Zit thuis met een burn-out…ben erg angstig en hypochondier denk ik….elke dag opnieuw een gevecht leveren om een beetje draaglijke dag te hebben 😰. Sterkte!
Yvonneke> 2 jaar geleden -
Zullen we n app aanmaken?
Ik heb ook heftige angstklachten
Tinitus door stress erg heftig
Op deze manier is er n soort steunapp
Groetjes jolanda
Laat jullie nr achter: delen is helen!
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)Jolanda> 2 jaar geleden -
Ik wil wel delen
Medicatie is geen oplossing
Kijk es op you tube markus krielen ik heb ze ook dagelijks en uren
Niet verzetten tegen angst hoe onprettig het is
Het gaat voorbijMiranda> 2 jaar geleden -
Nou heb hetzelfde vroeger heel erg nuinder met vlagen
Maar hoef maar wat te voelen ben ik al bang.
Ben 56 maar wordt er niet goed van 24 uurs kastje gehad voor mijn hart niks afwijkend maar blijft gewoon in mijn hoofd.Caroline> 2 jaar geleden -
Ik heb ook van die gedachten.Ik heb goed geslapen en nog even blijven liggen en opeens hele nare gedachten over dood gaan.Het bleef maar malen met die gedachte.Ben opgestaan en eerst een 1/2 oxzepam genomen.Even was ik er rustig onder later weer die gedachte.Over 2 weken naar een psycholoog ik hoop maar dat ik er baat bij heb.Zijn er nog meer mensen die wat voor me kunnen betekenen Dit is geen doen
Ger> 2 jaar geleden -
Ben al jaren op zoek naar iemand die hetzelfde meemaakt. Ik wil ook graag in contact komen met iemand die het zelfde ervaart. Niemand begrijpt het alleen wie erin zit.
Sweety> 2 jaar geleden -
Ik durf niet onder de douche ik durf eigenlijk niks ben 83 jaar durf niet onder de mensen sinds 6 weken wat kan ik hier aan doen
Bep> 2 jaar geleden -
We moeten afspreken in een chat zodat we met elkaar kunnen praten
Amy> 2 jaar geleden -
Hallo ik ben Marisa en ik ben ook heel bang om dood te gaan word heel bang en zweten vooral bij het slapen gaan
Marisa> 2 jaar geleden -
Ik loop al zn 2 jaar met deze klachten. Ik ben al bij verschillende psychologen, fysiotherapien, huisartsen en psychiaters geweest en nog loop ik er mee. Ik blijf steeds in mn hoofd denken dat er iets mis met me is en ik dood of ernstig ziek ben. Mensen om mij heen snappen er niks van en merk na 2 jaar dat ze denken dat ik me aanstel of dingen verzin of zelf veroorzaak. Daarom vind ik het heel fijn om andere mensen te horen met deze klachten. Zou graag meer willen horen en ervaring willen delen.
Serena> 2 jaar geleden -
Ik herken dit zo erg het stofje in mij blij zijn gelukkig en gezond voelen heb ik niet meer weet ook niet meer wat ik hier aan kan doen mijn werk en privé lijden hier ook onder
Mia> 2 jaar geleden -
Hoi allemaal ik heb dit ook erg
Heb nu emdr en helpt iets maar nog dagelijks paniek
Lijkt of het erger word
Ben blij om deze reacties te lezen ben dus niet de enigste hopelijk kunnen we elkaar helpenPatricia27-01-2023 -
Hallo allemaal, ik kamp met de zelfde problemen, door hartoverslagen raak ik in paniek en gaat me hard sneller kloppen. Daarbij ervaar ik hevige misselijkheid en mijn gedachten zijn 24/7 bij mijn hart.
In 2021 had ik hier ook last van. naar een aantal controlles bij de huisarts heb ik een holteronderzoek gekregen voor 48 uur rond gelopen te hebben met een apparaat wat mijn hartslag continue meet bleek er niks aan de hand te zijn met mijn hart. Naar de onderzoeken is het een lange tijd goed gegaan met mij. Ik dacht niet meer aan mijn hart en ik kon weer leven en me zelf zijn. Maar sinds kort ( deze week ) ( anderhalf jaar verder ) krijg ik weer het zelfde gevoel paniek en angst dat er iets met mijn hart is. Het beperkt mijn leven en zit nu al bijna 4 dagen thuis. 2 keer een rondje gelopen buiten van max 10 minuten maar ik blijf met me gedachten bij me hart en ik voel mijn hart ook de heledag door ( omdat ik er op let onbewust ) ik word er gek van…..
Als we met ze alle een groep hebben waar we het met ze alle over kunnen hebben zou fijn zijn :)Ayman14-02-2023 -
Ik heb hetzelfde, in 2021 een hartinfarct gehad. Na het infarct geen angst en paniek. Nu ruime tijd later een angst en paniekstoornis. Ik heb EMDR gehad en doe nu cognitieve gedragstherapie therapie maar nog steeds erg last van angst en veel paniekaanvallen.
Marinda09-03-2023 -
Ik zou graag in contact komen met mensen die hartklachten hebben gehad en daar een angst en paniekstoornis aan over hebben gehouden.
Marinda09-03-2023 -
Hier hetzelfde
Nathalie30-03-2023 -
Hallo Amy
Misschien kunnen we er samen aan werken ik heb er nu ook veel last van
App me maar
Groetjes
Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen enkele weken na plaatsingTiny18-07-2023 -
Kijk op fb app lotgenoten angst en fobieen
l.m tode18-07-2023 -
Ik herken het zit er zelf ook midden in
Ramona21-07-2023 -
Ik herken het. Ik ben niet echt bang maar het voelt alsof er iets helemaal niet goed is.
Suiker goed, cholesterol goed, bloeddruk top, hartslag goed maar soms overslaan. Kortom alles seinen staan op groen maar ik voel me niet oké. Soort van licht misselijk gevoel.
Iets licht in het hoofd. Tja wat is dat dan hè.Anna13-09-2023 -
Ik heb dit ook, misschien kunnen we er over appen.
Ik heb mijn nummer uit elkaar geschreven zodat mijn nummer niet automatisch verwijderd word.
(Redactie: Uitwisselen van persoongegevens is toegestaan, maar om misbruik te voorkomen, verwijderen we deze enkele weken na plaatsing.)Tim16-09-2023 -
Het is vooral angst voor de angst 😟
Heel herkenbaar.
Heb het nu zelf al 3 jaar.
De cirkel doorbreken is zeer moeilijk.
Zoals alle mensen mij sterkte wensen is dat ook het enige wat ik kan doen ❤️Steven02-11-2023 -
Ik hoop dat iemand zich in mijn verhaal herkent,
Ik werd anderhalve week terug wakker van maagzuur waardoor ik in paniek raakte ( geen idee waarom ). Waardoor mijn hart heel snel ging. Nog sneller als normaal bij een paniekaanval. Daarna ging ik steeds denken van wat als dat niet normaal was en ik dood ga. Daarna elke keer piekeren over van alles en druk gevoel hoofd. Daarna soort derealisatie achtig gevoel. Vanalles opgezocht op google en gelezen. Dit gevoel heb ik al zeker 4 a 5 dagen. Waardoor ik dus nu ga denken wat als dit gevoel betekend dat ik dood ga. Dus nu denk en pieker ik elke x van misschien ga k wel dood. Wie heeft dit ook meegemaakt en wie heeft verklaring .. is dit iets wat ik mezelf wijs heb gemaakt door teveel denken .. en is dit angst voor de angst.
Waarom voel ik me zo raar. En ben ik bang dat dat komt omdat ik dan denk dat ik dood ga pff. Zo intens vies naar gevoel. Soms is dat gevoel weg en dn komt t weerKa01-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi ka,
Het is alsof ik mijn eigen verhaal leest. Dat raar/druk in en op je hoofd (derealisatie) is echt heftig. Ik krijg daardoor ook paniekaanvallen. Het gevoel alsof je jiet echt leeft of alsof je naar een plaatje kijkt of droomt is vreselijk! Maar dit past echt bij een paniek/angststoornis. Ik loop hier al 4 maanden mee en heb met momenten ook hele diepe dalen gezien. Nu gaat het iets beter maar ben nog lang niet de oude de derealisatie is er nog en duizeligheid, lusteloos enz. Ben ook heel bang voor de volgende dip?
Loop je bij een psycholoog?Lize01-01-2024
-
-
Start zonder oorzaak (Verhaal 185)
Ik heb een vraagje ik heb last van paniekaavallen en angststronisses en eetstorenis en ben laaste zieknhuis gehaan en hart was inorde.
Maar mijn vraagje is ik zit vaak rustig op de bank of in bed en dan plots komt het huis onregelmatige verhoogde hartslag duizelig koude handen zweten koude rillingen maar onwel voelen en hart dan heel onregelmatig heel veel en dan duurt dat heel lang voor het weg gaat en ik ben dan bang dat ik doodga of iets zal krijgen of flauwvallen omdat het soms lijkt alsof het niet weg wil gaan. En ik snao niet waarom dat naar mijn gevoel zonder oorzaak start herkend iemand zich hierin alvast bedanktJoa12-11-2023-
Ik heb dit ook. Gewoon op de bank zitten en dan ineens je hart sneller voelen bonken, een soort van jezelf koud voeen worden/zweten. Door er meer aandacht op te vestigen word het alleen maar erger. Als je dan afleiding zoekt door iets te gaan doen word het al snel minder omdat je er dan minder aan denkt. Maar dit kan niet altijd de bedoeling zijn. Ik slik nu sinds 2 welen citalopram, kijken of dat wil werken
Ra22-12-2023 -
Heel heel herkenbaar. Ook dat bang worden dat het je hart is ik heb ook uitgebreide controles gehad en ook alles goed. Ondanks dat blijf ook ik er in hangen helaas. Afleiding helpt soms idd wel maar soms ben ik bezig en kan ik onderwijl me mega druk maken in me hoofd.
Lieze25-12-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Helaas heel herkenbaar vooral als ik iets voel maag of buikklachten dan wordt ik helemaal naar
Anna26-12-2023
-
-
-
Dat zijn idd symthomen van een paniekaanval en herkenbaar, maar blijf het duizelig gevoel echt aanhouden je kan beter 10x teveel
Na de dokter bellen dan 1x te weinig !Paul27-08-2023 -
Dat zijn idd symthomen van een paniekaanval en herkenbaar, maar blijf het duizelig gevoel echt aanhouden je kan beter 10x teveel
Na de dokter bellen dan 1x te weinig !Paul27-08-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Perfect herkenbaar. Is ook enorm uitputtend voor je lichaam
K23-12-2023
-
-
Ook als ik rustig op de bank lig (Verhaal 188)
Hoi,
Ik kamp al een poos met paniekaanvallen en angst.
1. Gevoel dat je duizelig bent terwijl je nog wel dingen kunt lezen
2. Gevoel buiten mijn lichaam te leven de wereld voelt eng en raar.
3. Wazig zien gevoel alsof je scheel kijkt.
4. Gevoel dat je langzaam verdwijnt in je hoofd.
5. Licht niet kunnen verdragen (gevoel alsof je in de lamp getrokken wordt.
6.Drukkend gevoel in hoofd en achter ogen. (alsof er water in zit)
7. Soms het gevoel dat er water in me hoofd zit.
8. Hartkloppingen (soms uit het niks)
9. Erg moe
10. Gevoel dat je heel de dag droomt
11. Koude voeten
12. Zere spieren
13. Hoofdpijn
14. Zware armen en benen (alsof de kracht eruit verdwijnt)
15. Benauwd
16. Schrikken van elk geluidje
17. Autorijden lukt niet of lastig.
18. Opgejaagd
19. Bang dat ik iets ernstigs heb
Soms komen al deze klachten ook gewoon als ik rustig op de bank ligt of aan het werk ben. Ik heb dan echt het idee dat ik dood aan een hartaanval of gek wordt in me hoofd.
Wie herkent zich hierin?
Anoniem04-12-2023-
Heel herkenbaar allemaal voelt rot he?
Pim04-12-2023 -
Deels herkenbaar!
Wel knap dat je nog kan werken.
Slik je inmiddels medicatie, zo ja welke?
Ook benieuwd wat voor angsten je hebt..
Heel veel kracht en sterkte toegewenst! Hopen dat er snel een verbetering plaatsvindt voor je :-)Elise04-12-2023 -
Nee ik slik geen medicatie heb wel oxazepam huisarts gehad voordat ik bij een psycholoog kwam, maar ik mocht dit door bij astma niet gebruiken.
Het werken is niet altijd een pretje, maar zorgt soms voor zoveel afleiding dat ik even uit m'n cirkeltje kom. Ook al weet ik soms niet hoe ik uit me bed naar me werk moet het lukt en daar ben ik blij mee.
Ik heb angsten zoals:
- Het gaat nooit meer over
- Ik wordt gek
- Ik ga flauwvallen
- Ik heb iets ernstigs in mijn hoofd
- Ik wordt nooit meer zoals ik wasAnoniem06-12-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Ik herken het heel erg goed. Vooral het gek worden en het gevoel dat er iets ernstigs gaat gebeuren heb ik op zo'n momenten constant. En gek genoeg heb ik die het vaakst als ik rustig op de bank lig of zit..
Tis verschrikkelijkTim11-12-2023
-
-
Burn-out / angststoornis (Verhaal 189)
Burn-out / angststoornis
Sinds een paar weken zit ik thuis van werk. Na een intensieve werkperiode lijkt het erop dat ik ben ingestort, men noemt het een burn-out? Al lijkt mijn burn-out niet een gebruikelijke burn-out. Ik ervaar de gehele dag een intense angst. Een buitensporige angst. Vooral angst voor mensen die eventueel voor gevaar zouden kunnen zitten. Soms neemt die angst zo toe dat ik misselijk word en in het ergste geval ook moet overgeven.
Ook heb ik nu 3x voor het slapen een paniekaanval gehad.
Het is heel vervelend, de angst overheerst bij alles wat ik doe. Ik sla helemaal dicht.
Is dit gebruikelijk bij een burn-out of is hier toch wat anders aan de hand?
Heeft iemand gouden tips hoe nu verder?
Ik heb oxazepam wat ik kan slikken en krijg gesprekken met een psycholoog... maar dat duurt nog even! Ik zou zo graag willen dat het wat dragelijker wordt. Alle tips zijn dus welkom!
En herkennen mensen dit?
Ik hoor het graag, liefs.Elisa04-12-2023- Alle reacties weergeven...
-
Hoi,
Heel herkenbaar. Ik loop inmiddels al sinds de zomervakantie hiermee en kan er iets beter mee omgaan. Ook ik heb wat betere weken en rotweken. Ik loop ook zoals jij met constante angst angst voor de ruimte waar ik zit, of zoals jij aangeeft voor mensen. Soms loop ik en zie ik dingen wazig en wordt ik duizelig met gevoel van flauwvallen, me benen worden slap enz. Voor mij gevoel doet mijn lichaam het en komt het niet vanuit mijn hoofd. Maar vanuit een vol hoofd (burn out) kan je zoveel lichamelijke klachten krijgen volgens mijn psycholoog dat het gewoon lijkt alsof je een 1 of andere ziekte heb. Dus geloof me je bent lang niet de enigste en hoe vervelend het ook is je staat niet alleen! Sterkte!Lieke06-12-2023
-
Ik ben ten einde raad (Verhaal 160)
10 jaar geleden kreeg ik last van paniekaanvallen, dit heeft een tijd geduurd en nam langzaam weer af. Daarbij had ik klachten als, licht in het hoofd worden, gevoel van flauwvallen en hartkloppingen.
Nou heb ik sinds 12 april dagelijks paniekaanvallen. Alleen dit keer is het vele malen erger. Als ik geen aanval heb dan heb ik constant last van allerlei vreemde lichamelijke klachten. Ik zal ze hieronder neerzetten.
1.Draaiduizeligheid
2.Vertraagt reactievermogen & niet helder kunnen denken
3.Moeite met spreken
4.Gevoel buiten lichaam te leven
5.Wazig zien/dubbel zien
6.Voorwerpen lijken verder weg/ dichterbij dan ze staan
7.Alles hard maar dof horen
8.Elektrische schokjes in hoofd
9.Enorm schrikken van geluid (bovenbuurman die zijn tuinstoel aanschuift)
10.Fel licht niet verdragen
11.Licht in hoofd en bijna flauwvallen
12.Drukkend gevoel achter ogen & neus
13.Non-stop hartkloppingen/versnelde hartslag
14.Kortademig soms happen naar lucht
15.Druk op keel en borst
16.Tintelingen in armen
17.Spasmes in armen en benen (in bed)
18.Wanneer ik ogen sluit om te slapen, bewegen ze alle kanten op, trillerig en ongecontroleerd
19.Veel kwijl aanmaken (net als vlak voor overgeven)
20.Handen en voeten zweten maar voelen koud
21.Altijd moe
Zijn er mensen die dit soort klachten herkennen en past dit bij een paniekstoornis? Morgen ga ik naar de huisarts voor een lichamelijk onderzoek. Ik ben ten einde raad.Mandy05-07-2023-
Hoi hoi ik lees net dit bericht. Ik heb ook veel van deze klachten. Soms zijn ze heviger aanwezig dan de andere keer.
Vandaag ook bij de huisarts geweest met constante hartkloppingen en oververmoeidheid.
De arts kon niks vinden, hartslag was helemaal prima en bloeddruk ook.
Soms vergeet ik even dat ook dit hoort bij die angststoornis die helaas erger is geworden.
Ik heb net als jou ook eerder paniekstoornis gehad.
Heb je lang onder stress gestaan of ben je heel stressgevoelig?Debby14-07-2023 -
Helemaal hetzelfde
Anoniem27-07-2023 -
Helemaal hetzelfde
Anoniem28-07-2023 -
Ook ik heb deze klachten, al haast 4 jaar. Hele medische molen doorgegaan. Niets gevonden. Loop bij psychotherapeute en psychiater. Citalopram. Niets helpt. Enige geruststelling: als ik 1 oxazepam neem nemen klachten even af
Ellen30-07-2023 -
Exact hetzelfde! Als de aanvallen niet aanwezig zijn heb ik dit. Soms gaat het dan een periode.
Eric13-08-2023 -
Hoi allemaal ik heb het ook heel erg. Al een paar maanden.
Anoniem15-10-2023 -
Hallo allemaal,
Even terugkomend op mijn verhaal. De klachten zijn nu niet meer 24/7 aanwezig. Het komt tegenwoordig in de avond opzetten. Ongeveer rond 18 a 19 uur begint het erger te worden. Vooral onverwachte geluiden kan ik dan heel erg slecht hebben. Dit kan al iets zijn als iemand die zijn neus ophaalt naast me op de bank. M'n lichaam reageert daar heel heftig op, niet echt als schrikken maar meer een stroomschok door m'n lijf. Herkent iemand dit?
Ik ben al wel heel erg opgelucht dat de klachten over het algemeen een stuk minder op de voorgrond zijn en ik mijn leven langzaam weer kan oppakken. Dit geeft goede hoop! Hoe is dat bij jullie?Mandy31-10-2023 -
Herkenbaar!!! Ga is juist tegen werken door bijvoorbeeld te sporten. Dat help erg veel en blijf je leuken dingen doen. Je moet echt juist tegen je lichaam in werken ondanks dat je misschien niet in staat bent om dat te kunnen doen maar dus tegen gewoon tegen je lichaam in werken. Zal je zien dat je klachten automatische weggaan.
Hans15-11-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Hoi,
Dit is echt alsof ik mijn eigen verhaal leest. Al jouw klachten zijn exact de klachten waar ik ook last van heb. Je krijgt bijvoorbeeld uit het niets hartkloppingen en wordt bang. Hierdoor ga je je nog drukker maken en begint er paniek te ontstaan.
Zo blij dat ik dit leest dat ik niet de enige ben.Janny04-12-2023
-
-
Ik begrijp niet waar ik nou zo bang voor ben (Verhaal 141)
Ik kamp nu al 2 jaar op en af met paniekaanvallen en algeheel ellendig voelen. Prikkelbare darm, benauwdheid, hoofdpijn, moe, pijn/steken op de borst, hartkloppingen, pgejaagd voelen, en zo voort... jullie kennen het waarschijnlijk wel.
Soms heb ik periodes dat het wekenlang goed gaat (en meestal zijn het dan periodes waar het een paar weken wat minder gaat. Echte hevige paniekaanvallen zelf heb ik al een hele tijd niet meer gehad, nou tot de laatste paar weken dan.
Het vervelende is dat ik niet begrijp waar ik nou zo bang voor ben. Ik heb eigenlijk gewoon een luizenleven, doe gewoon mijn studie op de uni, waar velen ook nog de stress van werk, schulden, en op zichzelf wonen bij hebben. En dat gaat me allemaal wel goed af. Vaak genoeg ga ik prima door een stressvolle periode heen, met wat hoofdpijn, buikpijn en niet lekker zijn, maar dat is voor mij nu wel vaste kost. Maar nu zijn de klachten opeens zo erg dat ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijt ben.
Mijn lichaam doet nu gewoon de hele dag door pijn, mijn rug, zij borst, nek is zo erg verkrampt dat ik moeilijk adem krijg. Ik leef de hele dag in angst dat ik weer een paniekaanval krijg, of wat dat ellendige gevoel ook mag zijn. De angst dat de pijn nog erger wordt is groter, dan de angst om dood te gaan. En het stomme is dan nog de realisatie dat ik het mezelf aan doe.
Ik zwem normaal gesproken 2 keer in de week, maar merk dat ik dit steeds vaker oversla door de ellende die ik voel, en als ik ga dan erger ik me aan hoe ik me voel. Voorheen voeldee ik me wel beter naar het sporten, maar nu is het meer een extra stresspost dan ontspanning.
Ben (ongv een jaar geleden) bij de psycholoog geweest, maar wat ik daar leerde was om gewoon door te gaan ook al voel je je ellendig en niet goed. En wat oefeningen die angst moesten opwekken zodat ik er beter mee om leerde gaan (werd niet bang van de oefeningen). En dat het dan vanzelf beter zou gaan (nou niet dus). Ben ook vaak genoeg bij dokter geweest, ( nu wordt ik ook weer onderzocht dus maak je daar geen zorgen over)
Heb wel eens gelezen dat wandelen of lekker afleiding zoeken helpt bij een paniekaanval. Maar als ik er een heb begin ik helemaal te shaken en kan ik amper lopen, daarnaast kan ik gewoon niet meer concentreren op de tv of een boek. Wat voor mij het beste helpt is gewoon met iemand kletsen (het liefst iemand die je gerust stelt en niet mee in paniek raakt). Ademhalingsoefeningen helpen bij mij alleen als ik me redelijk voel, niet meer als ik al in paniek ben en niet meer weet hoe ik moet ademhalen.
Iemand die zich herkend in mijn verhaal of misschien tips heeft? Ik overweeg nu alternatieve geneeswijzen te proberen, ook al geloof ik er niet zo in.
Sorry dat het zo'n jankverhaal geworden is. Zeker voor degene die net als ik zich alleen maar meer zorgen maken als ze lezen dat mensen hier al 5/10/20 of meer jaar last van hebben met soms nog ergere klachten dan ik. Voor deze personen eindig ik met een positieve noot. Deze 2 jaar was zeker niet alleen maar ellende, ik heb ook genoeg leuke dingen gedaan, dagjes weg, gezellige feestjes, lekker op vakantie (in NL, maar was toch leuk). Ik heb zelfs meerdere keren een zwemmarathon gedaan, de laatste nog een paar weken terug en dat ging eigenlijk prima. Deze zomer heb ik gewoon hele weken gewerkt (was super stressvol, nog erger dan nu eigenlijk, maar toen ging het wel goed op een enkele migraine aanval na dan).
Dus voor de mensen die denken dat het nooit meer goedkomt (mezelf), kom op overleef deze periode even, het wordt vanzelf weer een keer beter. (Verassend genoeg luchte het schrijven van dit verhaal een beetje op)Grote stresskip30-03-2023-
Hey hoi, het klinkt misschien heel stom maar ben zo blij nu ik jou verhaal lees exact wat jij zegt heb ik ook!
Demi15-04-2023 -
Hoi hoi,
Heb je al alternatieve geneeswijzen geprobeerd? Ik wil dat ook graag proberen, dus vroeg me af of het geholpen heeft bij jou.Nikki31-08-2023 -
Exact hetzelfde hier!
Eric03-09-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Wellicht is een NLP coach iets voor jou?
En niet te streng zijn voor jezelf aub!
SterkteDaan30-11-2023
-
-
24 jaar en struggle met hypochronie (Verhaal 178)
Hallo allemaal,
Ik ben een meisje van 24 jaar en struggle met hypochronie. Ik heb 2 weken geleden voor het eerst een paniekaanval gehad.. sinds die dag ben ik bang voor een hartaanval. Ik weet niet zeker of het een paniekaanval is geweest, ookal zegt de dokter me dit aan de telefoon.
Ik lig in bed en voel dat een steek in mijn linkerborst en denk dan dat dit doortrekt. Ik word duizelig en begin te zweten.. druk op de borst voel ik niet echt. Ik ben echt constant bezig met dit gevoel en vooral in de avonduren.. als ik geen afleiding meer heb. Hierna begin ik heel hard te huilen en kom ik niet uit de angst.
Wie kan mij helpen?Paniekaanval of angstaanval?10-09-2023-
Heel herkenbaar,zelf 25 jaar geleden ook gehad was 21 toen ben zo vaak nagekeken in het ziekenhuis ambulance etc nooit iets gevonden!
Altijd maar even geruststelling na een goede diagnose.
Tip hoe vervelend ook probeer het te accepteren en laat je begeleiden door je huisarts.Corné11-09-2023 -
Goedemiddag!
Ik heb het ook altijd in de avond! Dus heel herkenbaar merk dat ik daarna nog extreem moe ben. Dus merk echt dat het mij constant sloopt.Eer12-09-2023 -
Ik ben een jongen van 23 ik heb daar ook veel last van heb je er nog steeds last van
Jeroen29-10-2023 -
Beste lotgenoten, alles wat jullie vertellen heb ik ook. Maar ooit had ik het niet natuurlijk en jullie ook niet. Wat bij mij heel veel helpt is SPORTEN en laten gaan. Natuurlijk is laten toe staan een grote proces maar geloof me, het werkt wel. En elke keer als ik weer een terug val heb gebruik ik hetzelfde methode. Laten gaan en Sporten. Lichaam wend daar ook weer aan. Dit is wat ik doe. En natuurlijk wat ook heel veel helpt is je ademhalingsoefeningen te doen. Want Paniekaanval kan je doorbreken door ineens goed ademhalingsoefeningen te doen. Al kan je niet doorbreken, je gaat er toch niet dood aan. Het is wel angstig maar je gaat er niet dood aan. Probeer juist tegen je angsten te werken. Dat doe ik ook. Als ik een voorbeeld mag geven. Als ik zo iets mee maakt ga ik ook juist met vrienden uit. Geloof me het is dan even niet gezellig omdat je loopt te piekeren maar lichaam is zo gebouwd dat je automatische vergeet en weer ineens gezellig hebt.
Hans15-11-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Hey, hier een 23 jaar meisje met exact dezelfde methoden. Ik ben dit jaar al meerder keren naar het ziekenhuis en de dokter geweest, maar alles is volgens hen normaal. Momenteel zit mijn paniekstoornis diep en moet ik vele keren per dag mijn ademhaling regulariseren en uit de gedachte komen dat mijn hart het alle seconden zou kunnen begeven, en inderdaad ook meer s' avonds. Zoals de persoon hierboven is het wel waar dat we dit ooit niet hadden, en dat de kans veel kleiner is dat we iets zouden hebben dan niet. Hopelijk vinden we snel een manier om ermee om te gaan, ik ga nu bv. aan de slag met een therapeut die me met onbewuste stress en paniek gaat helpen.
Anoniem29-11-2023
-
-
Na mijn bevalling heb ik last van paniekaanvallen (Verhaal 187)
De laatste maanden na mijn bevalling heb ik last van paniekaanvallen. Gewoon als er familie op bezoek komt heb ik er vaak last van. Durf soms niet te drinken van mijn glas omdat ik dan begin te trillen. Paar weken geleden ging ik naar de bakker en daar kreeg ik het ook. Ik probeer zo weinig mogelijk nog naar de winkel te gaan. Dit is heel frustrerend en vermoeiend. Ik heb 6 jaar nachtwerk gedaan, nu ben ik begonnen met een strijkpunt thuis om voor mijn dochtertje te kunnen zorgen. Dus veel sociaal contact heb ik niet meer. Bij mijn vorige 2 zwangerschappen heb ik dit nooit gehad. Ben al verschillende keren bij de dokter geweest, zij schreef mij escitalopram voor maar na meer dan 3 maand niks van effect. Eergisteren terug geweest bij haar en nu moet ik afbouwen en sedistress erbij nemen. Hopelijk doet dit iets uit. Zit al maanden met bloedverlies na het plaatsen van een spiraal en bloedend tandvlees soms zo heftig dat ik gewoon aan het praten ben en het bloed zo in mijn mond loopt. Bloed laten testen en kwamen tot conclusie dat ik factor von willebrand zou hebben maar bij een professor geweest en ik kan dit niet hebben. Normaal gezien zou ik terug testen moeten doen maar zie dit niet zitten. Volgende week moet ik een darmonderzoek ook laten uitvoeren want zit al maanden met diarree. Heb overal gewrichtspijnen hoofdpijn dagelijks 😞. Mijn huishouden kan ik gelukkig nog doen en voor mijn gezin zorgen ook. Ik ben ten einde raad. Ben altijd zo welgezind geweest en opgewekt en nooit geen angsten gehad. De dokter sprak van een psycholoog maar zie dit echt niet zitten. Antidepressiva wil ze mij niet voorschrijven omdat ze daar blijkbaar heel streng op geworden zijn. Zijn er nog mensen die zich hierin herkennen en hoe gaan jullie daarmee om? Want ik weet het voor het moment niet meer. Alvast bedankt voor jullie reacties of goeie raadVan Hoecke29-11-2023 -
Paniekaanvallen terug na 12/13 jaar (Verhaal 184)
Hallo allemaal,
Na 12/13 jaar geen paniekaanvallen gehad te hebben, lijkt het nu toch terug te zijn.
Ik heb het niet dagelijks, maar het komt vooral 's avonds als ik in bed lig.
Dan voelt het alsof mijn hart overslaat, krijg ik koude rillingen en tegelijkertijd breekt het zweet mij uit.
Vaak ook misselijk daarna, hartslag die omhoog gaat en "licht" in mijn hoofd.
Gevolg is dat ik niet durf te gaan slapen omdat ik bang ben dat ik niet meer wakker word.
Is dit herkenbaar bij iemand?
2 weken geleden bij de huisarts geweest.
Hartslag was goed, zuurstof ook.
Hij hoorde geen ruis of iets anders.
Als ik bleef twijfelen mocht ik bellen om een hartfilmpje te laten maken of een holster voor 1 of 2 dagen.
Ik wil dat eigenlijk wel, maar durf niet zo goed te bellen omdat ik bang ben dat ze mij voor gek verklaren.Marieke08-11-2023- Alle reacties weergeven...
-
Mijn dokter zei mij dat het nachtelijke (tril)angst was. In de avond komen er veel meer processen door in je lichaam waar je je bewuster van bent, dan overdag. Mensen die al paniekgevoelig zijn, kan voor hen elk dingetje een trigger zijn, echter kun je zelf bepalen of je je helemaal laat gek maken door die trigger of dat je het enigzins onder controle kan houden, en echt al je tegen je zelf zegt dit is een aankomende paniekaanval, ik houd me zelf voor de gek, ik ga niet dood, dit is die verdomde paniek, dan gaat het elke keer een stuk sneller weg die paniek. Heel veel mensen met paniekaanvalllen in de avond/nacht durven niet ‘in te slapen’ omdat ze dan bang zijn niet meer wakker te worden… ik had dat ook en heel af en toe nog, met alchohol bijvoorbeeld heb ik veel eerder die paniektriggers of wanneer ik nog heel veel eet voor het slapengaan en niet goed water drink. Heel veel dingen zijn te voorkomen, maar met ons vaak drukke leventje gaat de rust en gezond leven aan ons voorbij, en als vrouw spelen je hormonen ook een hele grote rol. Wanneer je je zo angstig voelt voor het slapen, is afleiding echt heel belangrijk, ga dan pas slapen wanneer het weer goed voelt en je heel vermoeid bent, geen druk zetten om te moeten slapen dat werkt averechts, gewoon even positiefe afleiding en dat gaat het echt een stuk beter. Ik hoop dat het je gaat helpen. Je bent zeker niet de enige.
Ja ik herken je verhaal19-11-2023
-
Overtuigd dat er betere tijden aankomen (Verhaal 186)
Hey iedereen,
In februari 2013 werd mijn tweede zoon geboren.Hij had kwaaltjes zoals reflex en allergie waardoor mijn periode anders verliep dan dat ik in gedachten had.We bleven doorgaat en begon terug te werken tot in september 2013 …kreeg ik een enorme paniek.Ik kwam uit mijn bed recht in de zetel.Ik was heel de dag aan het overleven om mijn ademhaling onder controle te krijgen.(hyperventilatie) heil in mijn hoofd en ik kwam mijn deur niet meer uit.Zelfs bij het douche had ik iemand nodig op bij mij te blijven want ik zou flauwvallen.
De dokters hebben mij enorm moeten overtuigen om een anti - depressiva te nemen.Na weken toch moeten toegeven en het heeft mijn leven gered.In 2014 kregen we de verschrikkelijke diagnose van onze oudste zoon ;hij heeft een ongeneeslijke spierziekte en zal zeer snel achteruit gaan.Gelukkig nam ik toen al iets om mij wat rustiger te houden.
Ik had mijn leven terug wat op reels en we aanvaarden ,na een jaar,de diagnose van onze zoon en we gaan er het beste van maken.In 2022 schakelde ik over naar een andere depressiva.Mijn hyperventilatie kwam terug dus kreeg ik nog wat medicatie bij (die blijkt dat hij kortstondig gebruikt mocht worden)
Van 2022 tot juni 2023 liep alles terug vlotter.
In juli begon ik terug mijn paniekaanvallen te krijgen dit op reis….verschrikkelijk!
Sinds dien ben ik terug aan het vechten tegen paniek en hyperventilatie.
Op dit moment november 2023 heeft het zijn hoogtepunt bereikt…weer angst om buiten te komen,draaien,heil….Ik beslis om terug over te schakelen naar mijn vorige anti-depressiva die toch meer effect had dan degene die ik nu neem.
Je komt buiten en ervaart paniek…je krijgt paniek door de paniek en zo geraak je in de visuele cirkel.
Maar ik ben er van overtuigd dat er betere tijden aankomen en ik volle 💯 terug weer zoals voorheen zal worden.Dit is niet van vandaag op morgen.Door julie verhalen te lezen weet ik tenminste dat ik niet alleen ben en het even kunnen neerschrijven doet ook wel deugd.Never give up!yes,We can!!!Veel liefsSarah15-11-2023 -
Moet ik toch naar de spoedpost gaan? (Verhaal 182)
Goedemiddag, daar ben ik dan ik hoop dat jullie ook deze klacht hebben die ik momenteel heb waardoor ik helemaal gek word.
Ik heb een jaar lang met paniekaanvallen geworsteld die ik eindelijk voor me gevoel nu onder de knie heb. Alleen ik blijf een rare klacht houden ik heb steeds in mijn linkerhals pijn wat komt en weer gaat. Ben al 10x bij de huisarts geweest en die denk dat het niks lichamelijks is maar toch voel ik deze pijn en word ik er zo bang voor omdat ik het gevoel heb dat mijn hals slagader daar iets mee is hebben jullie ook deze klachten en hoor dit dan erbij dat ik dit eraan overhoud van al die paniek of moet ik toch naar de spoedpost gaan?Michael16-10-2023 -
Het leek echt of mijn laatste dag aangekomen was (Verhaal 177)
Ik heb nu 10 jaar geleden last gekregen van een plotse aanval van hyperventilatie. Dit was voor mij zo'n angstig gevoel. Het leek echt of mijn laatste dag aangekomen was.. nu nog steeds last van. Verleden zaterdag had ik een BBQ. Plots leek het of mijn zicht stilletjes aan wegging. Ik zag witte vlekken voor mijn ogen. Wss een migraineaanval dacht ik.. ik had dit nogmaals gehad, maar elke keer als ik dit krijg wordt ik zo angstig en komt de angstaanval vrijwel meteen opzetten. Deze keer was het zo heftig en eng dat ik nu al 4-5 dagen last van heb.. het lijkt een beetje aan te blijven slepen.. heel de tijd onrustig, angstige gedachten, moeilijk de juiste woorden kunnen vinden, de eerste dag na de aanval leek het echt of ik emotieloos was, dit is nu wel wat beter maar toch zijn er nog die andere dingen.. ik ben ook nog vrij veel afwezig omdat ik veel bezig ben met mezelf.. ik heb een zeer heftige controledrang, ben heel de dag bezig met informatie te herhalen om te zien of ik niets vergeet of dement word, heel de tijd mijn hartslag checken.. zeer vermoeiend! Ik hoop dat er nog mensen zijn die dit allemaal ervaren.. zou mij al een pak geruster stellen.
Wees sterk allemaal en goeie moed! Samen kunnen wij dit!
Veel liefs!KP06-09-2023- Alle reacties weergeven...
-
Afwezigheid (vrees om dement te worden of dementie te ontwikkelen), hartslag checken, bloeddruk checken, nekklachten (duizelig in de auto).
Allemaal zeer vermoeiend terwijl je gewoon je leven wil leiden.Indi16-10-2023
-
Ik zat bij de kapper en werd opeens niet lekker (Verhaal 179)
Ik zat bij de kapper en werd opeens niet lekker. Ik kreeg een enorm gloeiend gevoel in mijn borstkas en en op mijn rug het kwam als golven over me heen . Ik voelde me ook een beetje onwerkelijk mijn hartslag werd steeds hoger tot uiteindelijk 140. Daarna even buiten gezeten frisse lucht en iets zoets gedronken trillende handen. Daarna weer zo'n golf en daarna was het klaar Nu lichtjes angst wat is mij overkomen? is dit paniek? Ik Lee vaak druk op de borst maar ik had juist een heel heet gloeiend gevoel in de bortst en zweet gutste van mij af. Help is dit angst?Anoniem12-09-2023- Alle reacties weergeven...
-
Je kan altijd even langs de huisarts gaan voor een check-up.
Allicht gaat dit wel een aaneenschakeling van reacties geweest zijn.Anoniem16-10-2023
-
Mijn vriendin kampt met (wat ik denk) een angststoornis (Verhaal 181)
Hallo allemaal,
Mijn vriendin kampt met (wat ik denk) een angststoornis. Ze kan op de gekste momenten in paniek raken en begint te trillen en te huilen en soms zelf zelfmoord gedachtes. Ik weet niet meer wat ik moet doen want ze wilt geen hulp aannemen zolang ze er “nog niet klaar voor is”. Onze relatie lijdt er steeds meer onder en ik wil haar niet kwijt. Ze weigert hiermee te praten met naasten of familie omdat ze bang is dat ze een soort stempel krijgt waardoor mensen anders over haar gaan denken. Ze is een onwijze denker en dromer en zit continu in gedachte en trekt zich heel veel aan van wat andere mensen van haar vinden. Ik heb al meerdere pogingen gedaan om tot haar door te dringen dat piekeren geen zin heeft en dat ze schijt moet hebben aan wat anderen van der vinden maar het wil gewoon niet lukken..
Ik hoop dat iemand hier mij wat tips of trucjes kan vertellen hoe ik hiermee om moet gaan en hoe ik haar kan helpen. Ik wil haar niet ergens toe dwingen maar mijn ik heb al van alles geprobeerd en ik kan gewoon niet tot haar doordringen.
Mvg,
Rob.Rob05-10-2023 -
Paniekaanvallen + chronische hyperventilatie, het gevoel te gaan stikken (Verhaal 180)
Hoi lieve mensen
Jullie zijn zeker niet alleen.
Ik heb sinds 2017 ook de diagnose angststoornis gekregen. Bij mij uit het zich het ergste in het gevoel te stikken, niet diep kunnen inademen waardoor het lijkt dat je te weinig zuurstof krijgt en dan beginnen mijn benen slap te worden , mijn handen te tintelen, ik ga wazig zien en trillen en het lijkt alsof ik flauw ga vallen. De paniekaanvallen zijn heel lang "weg" (onder controle ) geweest tot ik april 2023 het ineens super heftig terug kwam en tot de dag van vandaag niet weg is gegaan . Ik heb bloed laten trekken en ben bij de longspecialist geweest die aan ademtest heeft gedaan en een longfoto...conclusie "hyperventilatie". Ik ben ondertussen opnieuw gestart met therapie, zowel bij een psycholoog als bij een ademhalingskinesist die ook somatische therapie doet. Ik kan zeggen dat er wel een kleine verbetering is want ik kom van dagelijks bijna continue in een paniekaanval te zitten naar ook nog dagelijks aanvalletjes maar niet meer continue en die zijn sneller onder controle . Maar het blijft zo frustrerend
. Vooral op restaurant gaan met een grote groep of het openbaar vervoer nemen is moeilijk. Ik krijg echt momenten dat ik precies aan het stikken ben en ondertussen weet ik wat het is maar het blijft het enigste gevoel ooit . Ik zit ondertussen ook thuis met een burnout omdat ik het minste stress gewoon niet meer aan kan . Het is zo lang weggeweest en nu al 5maanden continue aanwezig. Hoop er ooit vanaf te komen. Herkenbaar ? Ik hoop op reacties . Veel liefsAnoniem22-09-2023- Alle reacties weergeven...
-
Constant let ik op me ademhaling met als gevolg dat ik het erg benauwd krijg en daarbij waarschijnlijk ga hyperventileren op een of andere manier.
En dan het gevoel van stikken, niet kunnen doorademen etc.
Maakt me zo bang en angstig.
Rationeel weet ik als je er aan denkt wordt het alleen maar erger. Maar ik vetrouw me eigen lichaam niet, ondanks duizend keer controles ziekenhuis.Alexander26-09-2023
-
Het voelde als ik flauw ging vallen (Verhaal 171)
In oktober 2022 kreeg ik mijn eerste paniekaanval, het voelde als ik flauw ging vallen, in combinatie met hartkloppingen.
Ik stelde een doktersbezoek uit omdat ik dacht, ik heb een appelflauwte. Ondanks die gedachte had ik mij nog nooit zo gevoeld.
Een week later, opnieuw hetzelfde op dezelfde plaats mijn werk. Flauw voelen, vermoeid. Vanaf toen kreeg ik het in mijn hoofd. Er is iets mis met mij en ik ben bang om naar de dokter te gaan. Die week er na was de ergste week uit mijn leven. Ik begon te hyperventileren, vanaf ik wandelde had ik het gevoel dat ik niet meer goed kon ademenden. Warmte aanvallen, alsof er warm water vanuit je hoofd naar je benen gaan in combinatie met hartkloppingen. Ik kon niet meer verder en dan naar de huisdokter gegaan.
Die gaf me eerste een sedistress pilletje, dit hielp niet. De week er na bloed getrokken. Alles ok. Dit was een geruststelling maar toch was de angst voor angst gecreëerd.
Ik heb verschillende onderzoeken gedaan: cardioloog, neuroloog, pneumoloog, NKO arts, oogarts (last van spinnetjes voor mijn ogen sinds dan) alles was in orde.
Door de neuroloog heb ik beginnen aan xanax retard. Eerst op 1mg dan snel verhoogd naar 1,5 mg.
De xanax heeft m’n stoornis iets beter gemaakt. Tot ik ben beginnen afbouwen. Ik zit nu 2 maand op 1mg en alle symptomen kwamen terug. Nu nog altijd. Hartkloppingen, ijlheid, duizeligheid..
Mijn leven is niet meer zoals voordien. Ik wil af van de xanax maar ik weet niet of het wel verstandig is. Ik ga bijna om de 2 weken naar de dokter. Altijd de angst: is mijn bloeddruk ok? Hart ok?
Mijn meeste symptomen: ijlheid , licht hoofd, zweverig lopen, hart klopping, steken, constante angst, slapeloosheid (bang om te slapen) …
Iemand die mijn verhaal kan beamen?
Iemand tips om andere stappen te ondernemen?
Bedankt,Stijn13-08-2023-
Ik heb dit gevoel sinds 1 week geleden gewoon uit het nx gekomen ,zelfs de ziekenwagen kwam thuis bij me om een ECG te doen..
Ze konden nx vinden en zeiden dat ok een paniekaanval had.
De volgende dag naar de huisarts mee ,hij alles gecheckt en om mij gerust te stellen bloed geprikt en naar de Cardioloog verwezen.
Bloedwaarde waren goed nu maandag naar de Cardioloog...
Want voor mijn gevoel heb ik ook druk in m'n borst(kas)
Vandaag kreeg ik het weer pffffAnoniem17-08-2023 -
Hallo,
Mijn paniekaanval begon 2 jaar terug onderwg terug van vakantie zonder enige reden. (Toen wist ik nog niet dat ik een paniekaanval kreeg) in de avond begon t plots zweten lam worden half flauwvallen. Ik dacht toen komt vast door lage bloeddruk. Sinddiend om de zoveel tijd kreeg ik een aanval en de laatste maanden werd het steeds frequenter en erger en meerdere malen op een dag. Ik heb last van druk op mn borstkas ademnood warmworden stijve vingers tintelingen in hoofd armen been wang mond en pijn aan mijn kaken. Ook word ik duizelig en heb ik vreselijke oorsuizen sinds mijn meest heftige aanval tot nu 2 maanden terug. Last van een opgezette buik maag en niet kunnen inademen volledig. Het is zo zwaar mensen ik vind het zo naar dat zoveel mensen zoveel jaar kampen met paniekaavallen zonder enige oplossing.
Tijd terug ben ik geweest bij een praktijk die doet aan oberon scannen. Volgens die scan had ik zOveel tekorten en heb ik supplementen gekregen aan de hand van mijn bloedtest die ze meevraagt als je langsgaat. Ik gebruik de supplementen sind 2 maanden en ik voel me wat beter. Ik had letterlijk elke dag minsten 2 aanvallen en buiten de aanvallen om opgezette buik harde buik last van maag eten niet kunnen verwerken ademnnood hele dag door. Ik ben er nog lang niet maar mensen zoek na oplossingen. Schaf suiker uit jullie leven begin gezond te eten en je zult zien dat dat al een verschil maakt succes allen!!Es23-08-2023 -
Heel herkenbaar zijn voor mij de benauwdheidsaanvallen gevold door het gevoel te krijgen dat ik stik. Ook al weet ik inmiddels naar 3 maanden ziekenhuis bezoeken en huisartsen spoed post dat dit paniek gerelateerde klachten zijn. Maar op moment van ademnood, gevoel van stikken, spartelen naar adem twijfel ik direct aan alle conclusies van Artsen en mijn psychiater. Gezien de hevige klachten en doodsangst.
Alexander Merlijn25-08-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Heel herkenbaaar man. Het is erg slopend merk ik ben ook constant doodmoe er van
eb11-09-2023
-
-
Last van hartkloppingen (Verhaal 174)
Ik heb sinds een jaar last van hartkloppingen en (ik denk) angstaanvallen/hyperventilatie. Vrijwel elke dag (vaak tegen de avond) ook last van benauwdheid/verkeerde ademhaling. Ik heb inmiddels al veel homeopathische kruiden geprobeerd, maar die hebben geen duidelijke verbetering gegeven. Van de dokter heb ik oxazepam gekregen (1/2 per keer), maar deze pilletjes vind ik best spannend om te nemen. Iemand die ervaring heeft met deze pilletjes?
Nu kwam ik op de website van runnersworld een artikel tegen die beweert dat hardlopen kan bijdragen aan het verminderen van een angststoornis.
Op dit moment sport ik niet. Heeft iemand ervaring met het verminderen van hartkloppingen/angst/hyperventilatie door sport/hardlopen? En hoe bouw je dit op?Lotje19-08-2023- Alle reacties weergeven...
-
Hi Lotje,
Ik heb hetzelfde als jij, ook vaak in de avond meer last van m’n hart, steken/snellere hartslag, wat gepaard gaat met uiteindelijk een paniekaanval. Ben je wel eens naar de dokter geweest en/of heb je je hart laten testen? Ik igg niet..
Ik sport wel 5-6x per week in de gym, dit bestaat dan vaak uit 30-45 mins cardio + 45 mins krachtraining. Ik doe dit heel vroeg in de ochtend voordat ik na werk ga, ik moet eerlijk toegeven dat ik me wel lekkerder voelt na het sporten maar het soms ook wel tijdens het sporter ervaar.
Vaak tijdens cardio stijgt m’n hartslag uiteraard en dit lijd dan ook wel eens weer naar een paniekaanval, dus durf niet te zeggen of het nou echt altijd helpt..
Ik sta trouwens altijd open om verhalen met elkaar te delen en eventueel elkaars hart te luchten.
(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen binnen enkele weken na plaatsing)Rico28-08-2023
-
Zware paniekaanval in de auto (Verhaal 169)
Poe ik ben nog steeds aan het bijkomen ik ben enorm uitgeput. Maar toch klim ik in mijn telefoon om mijn verhaal te delen. Ik ben een 40 jarige vrouw met een complexe ptss stoornis in combinatie met angst en paniek. Ik heb al ruim 20 jaar last van paniekaanvallen maar de afgelopen jaren werden ze gelukkig milder en kon ik het redelijk hendelen. De afgelopen weken neemt het helaas toe. Ik vind auto rijden heerlijk en gebruik auto rijden soms om even te ontspannen. En begrijp mij niet verkeerd ik rij geen auto als ik kort van te voren een paniekaanval heb gehad of zou hebben. Maar tot afgelopen nacht dus. Niets vermoedend reed ik op de snelweg en vanuit het niets kreeg tintelingen in mijn armen benen het gevoel alsof je bloed heel hard stroomt door je lichaam. Ik begon te hyperventileren en dat alles tijdens het auto rijden op de snelweg. Helaas geen parkeerplaats of benzine pomp in de buurt. Dus ik moest de rit uitzitten. Ik draaide mijn raam open en kreeg veel frisse lucht. Ik zei tegen mezelf ik heb de controle het is een paniek en ik ga niet dood. Ik bleef gefocust op het veilig auto rijden wat erg lastig was want alles tintelde en ik kreeg geen lucht. Uiteindelijk zag ik een bordje benzine pomp hoppa reed er op en ging ergens afgezonderd op een parkeer plek staan. Oh wat was de paniek hevig. Sinds lange tijd niet meer mee gemaakt. Duizeligheid snel ademen stijve spieren etc. Bang dat ik ieder moment kon flauw vallen. Toen werd ik zo boos en verdrietig tegelijk ik zei ik ben verdomme de baas waarom flikt mn lichaam dit verdomme. Ik probeerde te tellen en rustig te ademen. Ik zocht buiten naar een steentje om te kunnen overgooien van mn ene hand naar de andere hand voor afleiding. Dat hielp. Ps normaal kun je dit met een balletje doen. Gooi het ronde balletje van je rechter naar je linkerhand en volg het met je ogen dan kun je niet meer aan de paniek denken. Gelukkig zakte de paniek weg. Ik stapte de auto in en haalde een keer diep adem en starte de auto. Ik moest nog 10 minuten rijden dan was ik thuis. Eenmaal thuis ja hoor slappe benen en duizelig. En hup weer een paniek en tegelijkertijd uitgeput van de paniek van zojuist. Ik trok het niet en belde de ggz crisisdienst. Omdat ik oxacepam kreeg via huisarts stond het niet in mn ggz dossier en kon ze me niet helpen. Lekker dan weer heb ik weer dacht ik. Ze zei ik laat een arts je bellen. Helaas heb ik een uur moeten wachten op het telefoontje en gelukkig was de paniek redelijk weg. Hij heeft mij gerustgesteld en me er door heen begeleid. Hele fijne arts zo midden in de nacht. Ik voelde me daarna (nu nog steeds) uitgeput en alsof me suiker laag was of zo. Dus heb ff lepel honing genomen en wat water gedronken. En nu lig ik in bed mijn verhaal te typen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik best wel schrik van de vele mensen op dit forum die ook een paniekstoornis of aanvallen hebben. Dat maakt mij verdrietig. Maar aan de andere kant stelt het me gerust dat ik niet de enige ben. Dat had ik ook wel niet verwacht maar zoveel? Maak ik me toch best zorgen over. Is toch een teken dat er veel mensen zijn met geestelijke problemen en of mensen die de maatschappij van nu niet meer trekken. Dat laatste ben ik er één van. Hoe de maatschappij en samenleving tegenwoordig is ingericht is niet meer mijn wereld. Voel me soms een vreemde verdwaalde eend. Ondanks dat ik de paniekaanvallen al jaren heb en kamp met depressieve periodes vond ik het in de jaren 90 beter. Ook toen had ik problemen hoor maar toen was het nog niet verhard zoals nu. Om het een beetje aan te kunnen ben ik een paar maanden geleden gestopt met social media. Dat geeft zoveel meer rust. Want om elke mening wordt je nu afgemaakt of bedreigd op het internet. Dat is online niet de samenleving waar ik bij wil horen. Ik wil iedereen die leest zeggen je bent niet alleen en er komt een tijd dat je weer paniek vrij door het leven kunt gaan alleen het kost heel veel tijd en een lange adem. Ps mediteren helpt mij. Zoek eens op youtube naar de oude Cheng. tip. Dat helpt mij en hopelijk helpt het jou. En dan het filmpje het geheim van de gouden sleutel. Mij helpt het. Lieve groet en liefs
SasSas10-08-2023-
Ik herken veel in je verhaal.dankje voor de tip.auto rijden durf ik niet de laatste tijd.
En doe ook erg veel via you tube.dat me rust geeft.
Al veel bijgeleerd.
Maar toch is er weer die angst dat overwint.
Ps. Verhaal staat op site, maatschapij is zo waar!
Voel me niet meer thuis en onveilig .
Sterkte!!Devin11-08-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Bedankt
Groetjes sas.
En jij ook veel sterkteSas20-08-2023
-
-
Die hebben ook maar alles uit boeken (Verhaal 164)
Ik zou heel graag met anderen willen praten over paniek en onrust die het ook hebben of hebben gehad .
Ik heb alle psychologen dokters voodoo mensen helderzienden en wat er maat ook bestaat bezocht helaas zonder resultaat , het enige wat ik niet ben tegen gekomen is iemand die hetzelfde heeft .
Zijn er mensen die met mij hierover willen praten ? Dat zou voor mij top zijn want hebt dat namelijk nooit gedaan alleen met professionals gesproken maar die hebben het niet .
Die hebben ook maar alles uit boeken .
Alvast bedanktAnonimo21-07-2023-
Ik heb ook paniek aanvallen al jaren medicatie therapieen dokters etc etc alles al geprobeerd en gezien.
Het enige wat mij helpt is de liefde van de here Jezus. Als ik mijn vertrouwen op hem stel. Als ik bid in vertouwen en hem vraag in mijn hart te komen dan verdwijnt alle paniek en angst..
Als je een paniek aanvalt hebt sluit je ogen vouw je handen en zeg hardop lieve Jezus kom in mijn hart ik kan het niet zelf.
En stuur de paniek aanval weg in de naam van Jezus. Zeg het hardop in de naam van Jezus paniek ga weg en het zal je verlichten als je het geloofd met je hart. Succes en gods liefde en zegen voor jouRo13-08-2023 -
Ik ben wel bereid om te praten, ervaar er meerdere op een dag en elke aanval is weer opnieuw een hele gevecht voor me.. heb geen medicatie, loop ook (nog) niet bij een psycholoog, heb dus ook geen therapie gehad of iets..
Rico16-08-2023 - Alle reacties weergeven...
-
met mij begonnen toen ik 14 was en ben nu 75.10 jaar geleden ecitalopram 10mg gekregen en kan nu veel rustiger leven.Umoet niet bang zijn ...je kan er heel oud mee worden.Maar het is heel vervelend voor wie het heeft.Ik raad u aan in therapie te gaan zodat u kan leven zonder al die miserie.Ik kan er van meespreken.
Marie17-08-2023
-
-
De Helicobacter pylori bacterie gehad (Verhaal 173)
Ik heb 4 jaar geleden de Helicobacter pylori bacterie gehad, en heb daar ontzettend veel buikpijn van gehad. Volgens de huisarts heb ik hier wel iets te lang mee door gelopen (maar ik dacht het gaat vanzelf wel over). Om van deze bacterie vrij te komen heb ik antibiotica voor geschreven gekregen. Maar hierna heb ik nog veel last gehad, wel een gewone werkweek werken maar in het weekend lag ik alleen maar op bed met pijn. Maar dit was meer een regel dan een uitzondering. Het ging in mijn hoofd zitten en mijn vrouw gaf aan dat het moest stoppen omdat de bacterie weg is en dat ik nergens last van kan hebben. Na heel lang wikken, wegen en heel veel emoties heb ik het bed achter me gelaten en weer proberen te leven. Het was midden in de corona tijd dus we konden ons nog niet voegen bij grote gezelschappen.
Na de corona hebben we een etentje van de familie gehad en ik kreeg tijdens het eten een paniek aanval. Het enigste wat ik wilde was vluchten en de toilet was mijn grootste vriend. Het etentje heb ik afgebroken met de reden dat ik niet fit was (ik dacht ook dat ik dit niet was). Maar sinds deze gebeurtenis is het me vaker gebeurd en krijg ik al spanning en stress van het idee dat ik morgen/volgende week/ over 2 maanden uit eten ga (of iets heb waar eten bij komt). Ik slaap hier slecht door en ben dan best emotioneel dat het mij niet lukt. Voorheen was ik altijd degene die graag uit eten wilde en lang wilde tafelen. Ik heb al professionele hulp van een psycholoog en dit helpt mij redelijk op weg, echter gaat het mij niet snel genoeg. De reden van dit bericht is: zijn er meer mensen die dit hebben en zo ja ben je er van afgekomen en hoe?Medio16-08-2023 -
Sinds mijn zwangerschap (Verhaal 172)
Hallo
Sinds mijn zwangerschap van isn dochtertje 5 jaar geleden kreeg ik paniekaanvallen ik dacht dit gaat wel weer over als ze geboren is dan kan ik de grip er op hebben als er wat met haar is maar helaas nu is ze 4 jaar en nu heb ik d8e paniekaanvallen nog steeds.Momenteel hebben we padenstoelen in onze nieuwe tuin staan en ik raak ze niet kwijt ik ben ban galstenen ze straks naar school gaat en naar de bso dat ze als nog aan gaat raken ze heeft nog geregeld haar vingers is haar mond en ben gewoon als de dood dat haar wat overkomt. Ik ben behoorlijk boos dat ik paniekaanvallen heb en dat ik er maar niet vanaf kom.Anoniem15-08-2023 -
Nooit echt gerust gevoel (Verhaal 170)
Hallo iedereen,
Wil ook even iet kwijt. In 2020 heb ik tussen 2 covid positief, openhart operatie 54j moeten laten doen.nadien zijn nadien, 4 keer moeten komen met ambulance
Door erg veel pijn op borst rondom,arm. Paar keer terug in hospitaal op hartcontrole.
Maar alles lijkt in orde.sinds kort kan ik terug meerdere dingen.
Maar krijg ik ineens zweetaanvallen.en een overweldigend gevoel,beklemming op de borst. Dus weer angsten denk ik dan.
Heb wel erg storre maar zieke ouders.
Nooit echt gerust gevoel.
Is nu 2023. Deze verschijnselen had ik ook vorig jaar iets feller
Moet 29 aug. op controle bij cardioloog.
Mijn cholestrol waarden zijn weer hoog
Heb ik al jaren beetje aanleg.
Wil dit gewoon even kwijt
Precies of er nijpt iet aan de borst en gewoonlijk in late namiddag
Ben bezig met mindfull te denken, maar de angst overheerst.
Heeft hier iemand ook zulke ervaring.
Veel sterkte ook aan alle lotgenoten.Devin11-08-2023 -
Begon tijdens Lowlands (Verhaal 166)
Hoi, ik voel ook de behoefte mijn verhaal te delen.
Het begon allemaal 4 jaar geleden tijdens het festival Lowlands.
Dag 3 van het festival werd ik wakker en kreeg ik een paniekaanval.. ik kwam er niet uit en ben in mijn tentje blijven liggen terwijl mijn vrienden op pad gingen.
Ik voelde dat het allemaal te groots en te heftig was, uiteraard flink aan de borrel etc geweest 2 dagen dus ik was niet echt stabiel meer. Na zo'n 8 uur lang lieve vrolijke filmpjes te hebben gekeken gecombineerd met bezoekjes aan het toiletgebouw om mn gezicht te wassen en water te drinken gaf ik het op. Ik moest hier weg! Heb mijn moeder gebeld en die is mij komen halen rond 11 savonds. Na bij haar thuis gekomen te zijn en wat te hebben gegeten ben ik met de nodige worstelingen in slaap gevallen om de volgende dag mijn auto op te halen en naar huis te rijden. Toen ging het pas echt mis! Ik kreeg een ongekend heftige paniekaanval op de snelweg tijdens het autorijden! Ik verloor dusdanig de controle over mijn hoofd, lichaam en doen en laten dat ik de eerstvolgende afslag heb gepakt om vervolgens een uur in een weiland te gaan liggen. Gebeld met moeders en na wat gekalmeerd te zijn, kreeg ik het benauwd omdat ik zo ver van huis was. Ik heb elke benzinepomp bezocht tijdens de rit naar huis en zat met mijn linkervoet stampend en met mijn rechterhand op mijn linkerarm krabbend in de auto tot ik thuis was. Eenmaal thuis in de foetushouding in bed gaan liggen om daar vervolgens 2 dagen te blijven.. het was helemaal mis en ik had geen idee hoe er uit te komen.
Ik was 30/31 toen dit gebeurde en nu inmiddels 35. De afgelopen jaren heb ik alle vormen van therapie tot aan EMDR gevolgd en ben ik nog maar een schim van wie ik was. Na anderhalf jaar dagelijks te worstelen met paniek alles opgegeven. Autorijden (lange afstanden), koffie drinken, normaal werken, alcohol en uitgaan kwamen eigenlijk niet meer voor in mijn woordenboek. Het was tijd voor antidepressiva. Ik was vreselijk oordelend naar dat middel maar na anderhalf jaar zelf proberen er vanaf te komen zei de psych letterlijk 'je bent zo koppig! Je hebt het nu anderhalf jaar op jouw manier geprobeerd, dat werkt duidelijk niet. Vertrouw mij nou en probeer dit!' ik kon het niet langer negeren en ben akkoord gegaan. Het werd Escitalopram. Uiteindelijk bleek 10mg voldoende te zijn voor mij en potverdorie, het deed precies wat het doen moest! Ik had een stuk kwaliteit van leven terug. Kon zelfs weer een kop koffie of een biertje drinken. Het enige waar ik een beetje op moest inleveren was mijn libido. Nu was dat voor mij een behoorlijk hoge prijs want ik hou er wel van! Maar dat nam ik dan maar voor lief. Na weer zo'n anderhalf jaar dit dagelijks te slikken en weer voor zo'n 85% te functioneren vond ik het wel tijd om te bekijken hoe het zou gaan als ik af ging bouwen. Begrijp me niet verkeerd, ik had mijn leven en leefstijl 180° gedraaid en moest dit ook echt blijven doen. Ik was gewoon niet meer dezelfde isja en het was mij duidelijk dat ik dat ook nooit meer ging worden. Het afbouwen met de Escitalopram ging goed. Tot de laatste mg.. ik was inmiddels van pillen overgegaan op druppels want een pil was niet te doseren. Dus 1 druppel Escitalopram elke dag. Dit heb ik uiteindelijk nog wel een half jaar moeten doen, tot ik op een dag griep kreeg. Ik dacht 'ik ben ziek thuis, veilig op mijn plekje. Ik probeer gewoon weer de druppel niet te nemen'. En waarempel, dit lukte! Ik was er helemaal vanaf en op zo nu en dan een paniek/ hyperventilatie aanvalletje bij het in slaap vallen savonds na kon ik eigenlijk bijna alles wel weer met mate. Alleen nuchter drukke plekken bezoeken mijd ik nog een beetje, maar ach ik ben inmiddels 35 en dat soort dingen trekt me sowieso niet meer zo. Heb enorm veel gewerkt aan zowel mijzelf als daadwerkelijk werk. Ik ben stucadoor en werken geeft mij rust. En het verdient leuk dus overdag en gemiddeld 3 avonden in de week aan de bak! Prima. Vakantie in het verschiet, heeerlijk! Tot nu.. mijn vakantie is afgelopen vrijdag ingegaan en Vanaf zaterdagavond tot heden is het 1 groot drama! Paniekaanvallen, de hele dag door hoog in de spanning, tintelende onderbenen tot pijnlijk aan toe, druk op mijn borst, kortademig. Heb diazepam besteld bij de ha. (Want dat helpt me enorm) ik kan wel janken! Zo machteloos en moedeloos.. ik vraag mij af of ik ooit weer mens zal zijn.. en ik word vader. Hoe dan?! HOE DAN!ies02-08-2023-
Goedenavond. Zulke heftige aanvallen herken ik mij enorm in. Ben zelf 23 maar ik heb een periode dus wat jij zegt die complete terror tijdens her rijden wat tering naar is dat man. Als je er over wilt praten met mij mag altijd ik zal even mijn insta delen. Kan je mij een berichtje sturen als jij wilt. E.briet
Eric09-08-2023 -
In sommige gevallen is afbouwen geen optie. Ik heb dit fenomeen al 15 jaar en 36. Paar keer proberen afbouwen, maar dat gaat heel even goed en je zit er terug in. Ik neem nu al heel men leven deanxit. Ik kan niet meer zonder. De dokter zegt ook dat dit nu helaas voor de rest van mijn leven is en dit geen kwaad kan. Is eigenlijk een milde anti depressiva. Alleen heb ik veel paniekaanvallen op het werk en in drukke situaties. Het lijkt alsof mijn karakter ook emotioneler is geworden dan de harde die ik vroeger was.
Dennis11-08-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Zo verschrikkelijk man, ik ervaar dit precies zo en kan me er helemaal in vinden, ben zelf 30 en vader van 2 meiden van 9 en 5. Ze hebben behoeftes om van alles te doen echter probeer ik dingen te vermijden. Het is echt zo lastig, ik heb zelf verder nog geen hulp ingeschakeld en dus ook niks gebruikt kwa middelen, ik vind het inschakelen van hulp erg lastig, toch moet ik er denk ik aan geloven gezien ik dag in dag uit last hebt van paniekaanvallen en het denken dat ik flauwval. Wellicht kunnen we samen iets beginnen kwa app groep of iets?
Het delen van je angst en paniekaanval op het moment zou elkaar misschien kunnen helpen om juist op dat moment weer even terug naar realiteit te gaan.
RicoRico11-08-2023
-
-
Paniekstoornis ontwikkeld (Verhaal 148)
Sinds ongeveer 2 maanden heb ik last van paniekaanvallen en heb ik dus ook een paniekstoornis ontwikkeld. Mijn eerste paniekaanval kwam na het gebruik van drugs. Dit was een zeer traumatische ervaring en ik raakte compleet in paniek ervan. Ik had last van hartkloppingen, koude handen, tintelingen, pijn op de borst, angst om dood te gaan en noem het maar op. In alle paniek had ik de ambulance gebeld. Zij kwamen ook meteen met de conclusie dat ik een paniekaanval had gepaard met hyperventilatie.
In de maand erna had ik er totaal geen last meer van gehad en ook niet meer aan gedacht. Tot dat een dierbare van mij overleden was. Dit vond (vind) ik ontzettend moeilijk, vooral ook omdat ik er niet met iemand echt goed over kon praten. Een paar weken daarna kreeg ik een paniekaanval in de trein. Ik wist niet wat mij overkwam, want waarom krijg ik “uit het niets” een paniekaanval? Ik was meegenomen naar het ziekenhuis en ook daar kwamen ze weer tot de conclusie dat ik een paniekaanval had met hyperventilatie. Sindsdien heb ik elke dag de angst dat ik weer een paniekaanval ga krijgen, of zit ik heel de dag met m’n gedachte bij allerlei negatieve situaties; het voelt gewoon alsof ik heel de dag aan het dromen ben en alles heel onwerkelijk lijkt; wat als ik weer een nachtmerrie krijg. Noem het maar op.
Ik heb van de huisarts oxazepam gekregen. Deze kan ik slikken als de paniek mij te veel wordt. Ik probeer het zo min mogelijk te gebruiken. Ik heb de afgelopen periode een “goed” aantal weken gehad waarin ik wel vaak in paniek raakte van mijn gedachtes en angst, maar mezelf wel rustig kon houden en geen paniekaanval kreeg. Tot op de laatste paar dagen. Ik krijg ontzettend veel last van een zenuwachtig gevoel in m’n buik en weer de ontzettend enge sensatie dat alles onwerkelijk is. Super eng vind ik dit en hier blijf ik maar van in paniek raken en uiteindelijk dus toch een paniekaanval krijg. Hierdoor merk ik ook dat ik super somber ben en heel de dag eigenlijk alleen maar thuis wil blijven. Toch probeer ik wel zo veel mogelijk te doen, soms lukt dit niet altijd. Het ene moment sta ik wel optimistisch erin en het andere moment ben ik ontzettend somber en zakt de moed mij echt in de schoenen.
Ook het slapen ging de afgelopen weken maar moeizaam. Net voordat ik in slaap val wakker schrikken, of rare nachtmerries waardoor mijn angst om te slapen toeneemt. Gelukkig heb ik ook wel eens dagen dat ik goed slaap, behalve nu dan. De moed zakt mij dan toch weer in de schoenen.
Het zou heel fijn zijn als mensen zich hier ook in kunnen herkennen. Vooral in dat gevoel van onwerkelijkheid en de angst daarvoor. Voor mijn gevoel ben ik de enige die daar last van heeft. En hoe zorg ik ervoor dat ik hier niet meer/minder bang voor ben of dit in ieder geval niet erger maak door in paniek te raken?Anoniem26-04-2023-
Hoihoi!
Ten eerste. Je bent niet de enige die hier last van heeft. En je bent niet alleen! Ik herken me totaal in jou verhaal.
Wat je vaker hoort is dat mensen na drugsgebruik of tijdens paniek ervaren. Dit is ook wel onderdeel van een bad trip. Omdat deze ervaring meer traumatisch is dan wat jij zelf waarschijnlijk denkt kan dit een angststoornis veroorzaken. En dit schiet er pas weken of misschien maanden later helemaal in.
Ik denk zelf dat je last hebt van agorafobie ( sociale angst op drukke plekken zoals de trein/bus). En daarbij ervaar je nu de gevoelens van derealisatie. Het gevoel dat je denkt gek te worden of op afstand alles te zien/ voelen. Dit is een overlevingsmechanisme van jou lichaam. Dat komt omdat je zoveel angst, stress en paniek ervaart dat jou lichaam je op deze manier probeert te beschermen ertegen.
Ook het wakker schrikken als je net een beetje in slaap valt herken ik. Dit komt hoogstwaarschijnlijk doordat je in zon hoge staat van constante stress en angst verkeerd. Dat wanneer jij gaat slapen je gedachtes er alles aan doen om aan te blijven staan.
Alles waarvan jij nu last hebt ligt in verbinding met elkaar. En nogmaals. Je bent niet alleen. Ik vind het super sterk dat je je verhaal hier deelt!
Ik raad je aan om bezig te gaan met ademhalingsoefeningen en meditatie. En daarnaast ook professionele hulp te zoeken. Geef aan bij de dokter dat je last hebt van agorafobie en derealisatie wat onstaan is door drugs gebruik. Dan kunnen ze iemand zoeken die hier in gespecialiseerd is. Heel veel succes!Roos15-07-2023 -
Ik kan mij volledig herkennen in je verhaal. Ik heb namelijk hetzelfde meegemaakt en zit er nu nog in. Tijdens drugsgebruik heb ik kort een bad trip gehad.
Ik dacht dat ik dood zou gaan en zag m'n zusje al aan het graf staan etc. Ik ging enorm zweten, trillen, en dacht dat ik een overdosis had genomen (dit was totaal niet het geval). M'n vrienden probeerden me gerust te stellen en dit lukte, heb daarna ook een prima verloop van de avond gehad.
Ik merkte de korte periode erna wel dat ik uit 't niets flashbacks kreeg van dat moment, die bad trip. En dan kwam dat gevoel ook weer even terug. Ik moest dan even gaan zitten of liggen. Daarna voelde ik me weer prima, maar ik vond het wel vreemd.
Tot ik m'n tanden stond te poetsen en ik uit 't niets een paniekaanval kreeg. Het zweet brak me uit, m'n hart ging tekeer en ik voelde mezelf al bijna wegvallen. Ik ben op de grond gaan liggen om bij te komen. Ik ben daar zo van geschrokken dat ik daardoor een paniekstoornis ontwikkelt heb.
Bijna 3 maanden lang liep ik dagelijks met deze aanvallen en buiten de aanvallen om ben ik vrijwel de hele tijd duizelig of afwezig.
Sinds ik de vermoedelijke oorzaak eerlijk verteld heb aan naasten, gaat het al een stuk beter. Wat mij ook helpt is het slikken van Magnesium-glycinaat en Ashwagandha.
Probeer verder zoveel mogelijk je leven op te pakken en de klachten zullen langzaam minder worden. Dit heeft tijd nodig... Ik ben nu bijna 4 maanden onderweg en het gaat nu sinds anderhalve week beter.
Het heeft tijd nodig, en acceptatie van de symptomen. Zie het als een vals alarm dat je lichaam continu af laat gaan. Probeer jezelf gerust te stellen door bijv te zeggen "ik ben veilig/ik ben gezond".
Googlen naar symptomen helpt ook echt niet weet ik uit ervaring :/
Sterkte! Je komt hier bovenopAnoniem19-07-2023 -
Ik heb exact hetzelfde als jij! Zeker wanneer je denkt dat alles onwerkelijk is en dat je moet wakker worden, terwijl het toch wel het echt leven is
Anoniem27-07-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Ik he tot tweemaal een medicijn vergiftiging gehad en nu heb ik heel veel angsten , durf de straat niet meer op, hyperventilatie voel heel eenzaam daardoor.
Anoniem09-08-2023
-
-
-
Sinds 2 weken bijna 24/7 paniekaanvallen (Verhaal 159)
Ik heb in het verleden wel eens vaker last gehad van paniekaanvallen maar dat waren er dan maar een paar per dag en gingen meestal ook na een paar dagen weer over. Nu heb ik sinds 2 weken bijna 24/7 paniekaanvallen en het ergste daaraan vind ik nog wel de enorme wanhoop die ik dan voel richting de toekomst. Ik kan dan totaal niet meer ratio eel denken en zie dan totaal geen toekomst meer. Iemand hier ook ervaringen mee en zo ja wat hebben jullie hieraan gedaan. Ik hou dit echt niet lang meer vol. Heb nu voor de nacht lorazepam gekregen zodat ik tenminste weer wat slaap krijgEllenora02-07-2023-
Hoi ellenora, wat vervelend dat je dit moet meemaken.. Ik begrijp precies wat je bedoelt. Zelf heb ik nu al bijna 3 maanden non-stop paniekklachten (zie verhaal 160). Ik gebruik zelf nog geen medicatie, maar ben vorige week begonnen met supplementen slikken die angstklachten wat kunnen verminderen; Ashwagandha ksm-66 en magnesium bisglycinaat. Verder probeer ik dingen te blijven ondernemen, al kost het me enorm veel moeite met die klachten die er non-stop zijn. Het belangrijkste is toch om dingen te blijven doen, ook al is het maar een half uurtje wandelen. Wat ook verstandig is om te doen is geen verdovende middelen, zoals alcohol nemen en geen cafeïne. Ik merk bij mezelf dat als ik cafeïne neem het vrijwel meteen piekt tot een aanval.
Verder kun je dit nog proberen:
- Probeer de klachten te zien als radartjes die afgaan; je lichaam probeert je te beschermen voor naderend gevaar. Maar er is op die momenten niets gevaarlijks aan de hand. Dan kun je tegen jezelf zeggen "bedankt dat je me waarschuwt, maar ik ben veilig"
- Boxbreathing, dit zijn ademhalingsoefeningen. Kun je op YouTube vinden
- Je zintuigen afleiden door iets kouds (zoals een koud flesje drinken of iets uit te vriezer) in je nek of op je pols te leggen
- Google de symptomen NIET.. Door de symptomen te Googlen geef je jezelf stress en duurt het alleen maar langer. Ik spreek uit ervaring
- Probeer de symptomen niet te onderdrukken, laat ze er zijn < deze tip krijg ik zelf van m'n therapeut, maar ik vind het verdomd lastig aangezien ik als de dood ben voor sommige symptomen die ik in m'n lijst heb benoemd. Toch blijf ik het proberen.
Ik hoop je hiermee wat verder te kunnen helpen. Je bent in ieder geval echt niet alleen!Mandy05-07-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Goeie tips Mandy, doe je ook aan meditatie oefeningen? ik begrijp dat meditatie nogal goed van pas kunnen komen bij mensen met paniekaanvallen. Ik heb er elke dag wel last van en ga soms in het moment zelf een oefening op Spotify opzetten om zo weer m'n zintuigen te ''resetten'' moet zeggen dat het niet altijd helpt.
Rico28-07-2023
-
-
Ik stond helemaal ‘aan ‘ (Verhaal 165)
Hallo allemaal,
Een jaar geleden was ik op vakantie met vriendinnen. Voor dat we op vakantie gingen had ik al weinig geslapen en was ik niet goed voorbereid weggegaan. Maar daar maakte ik me destijds nooit druk om. De eerste avond op vakantie was leuk maar toen we op stap waren voelde ik een onrustig gevoel en dit had ik nog nooit eerder ervaren. Die nacht heb ik maar een uurtje geslapen en dacht ik dat dit kwam omdat ik in een nieuwe omgeving was. En wetende dat ik vaker op vakantie ben geweest in een andere omgeving dan thuis.
De dag erna bleef het gevoel en dachten we dat het misschien mijn schildklier was (In Nederland dit laten testen maar dit bleek niet zo te zijn). De tweede nacht ging ik weer mee op stap maar het gevoel bleef aanhouden en werd erger. Ik ben toen naar de hotelkamer gegaan. En toen kreeg ik een hele heftige paniek aanval.
Ik weet nu pas dat het een paniek aanval was, maar op dat moment had ik geen idee wat me overkwam. Ik dacht dat ik dood ging, dat ik gek werd, ik buiten mezelf stond. Ik kon niet rustig worden, ik was radeloos en ik kon geen kant op. Mijn vriendinnen kregen me niet kalm en ik heb de hele nacht enorme paniek gehad en, heen en weer gelopen.
De volgende dag kon ik ook niks meer eten want alles wat ik at braakte ik weer uit. En ook al at ik niks bleef ik braken. Alsof alles uit mijn lichaam moest. Mijn lichaam dacht dat er gevaar zou zijn dus ik kon niet slapen of eten.
Ik stond helemaal ‘aan ‘ en ben na enkele dagen alleen terug gevlogen naar Nederland, niet wetende wat er aan de hand is. Thuis werd het niet beter en heb ik weken amper iets kunnen eten of slapen. Mijn lichaam wou niet ‘uit ‘ en ik kreeg toen medicatie. Hierdoor kon ik weer slapen maar dat onrustige gevoel verdween nooit.
Ik kreeg de diagnose angst -en paniekstoornis en na therapie volledig afgerond te hebben en online cursussen gevolgd te hebben dacht ik begin van 2023 dat het weer oké was. Ik ben toen helemaal afgebouwd van de medicatie. Maar sinds 2 weken is de paniek weer heftig aanwezig. Ik word er hopeloos van en ik kan mijn rust niet vinden. Ik ben momenteel een aantal weken gestopt met werken omdat, ik ook paniek aanvallen kreeg op mijn werk. Ik maak mij continu druk om ‘slapen’, slaap ik wel genoeg? , kom ik dan wel tot rust? Dit is een grote obsessie geworden omdat de paniek van vorig jaar voornamelijk kwam uit slaap te kort. Helaas begrijpt mijn directe omgeving hier niks van en kan ik geen steun vinden. Het voelt alsof ik er alleen voor sta.Susanne23-07-2023- Alle reacties weergeven...
-
Dag Susanne,
Wat vervelend wat je hebt meegemaakt en snap dat je net als ik dit de heletijd ervaart heb jij steken in je borst of in je nek? Veel nekklachten ik word er gek van omdat ik zo bang word van het idee of de dokter wel alles goed hebben nagekeken.Anoniem24-07-2023
-
Angst is mijn grootste vijand (Verhaal 10)
Ik kamp al ruim 10 jaar met een paniek stoornis. Het beperkt me verschrikkelijk in mijn dagelijkse leven en kan weinig doen zonder bang te worden van tevoren. Altijd de angst hebben komt de paniek aanval wel of niet. Een paniek aanval is naar mijn mening het meest vreselijke gevoel wat je maar kan ervaren. Mensen die er geen last van hebben kunnen simpelweg nooit begrijpen wat ik voel en hoe ongelofelijk eng dat dat is. Ik kan het niet delen. Ik voel me daar erg alleen in . Graag zou ik in contact komen met mensen die dit gevoel wel kennen en weten hoe het is . Het lijkt me fijn om het wel een keer met iemand te kunnen delen.. Angst is mijn grootste vijand. En tot nu toe vind ik het moeilijk om die echt onder ogen te komen. Na vele therapieën en psychologen gaat het ietsje beter , maar ben er nog lang niet..
Ik hoop op een reactie :)Bianca> 2 jaar geleden-
Ik ken het ik heb hetzelfde paniek ineens gevoel dat je weg valt of dood gaat pfff ik word er gek van
Claudia> 2 jaar geleden -
Hoi Bianca kan ik jouw ook benaderen ik heb het echt exstreem
Afz Ronald ***********@hotmail.com(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnumers en mailadressen.)
Anoniem> 2 jaar geleden -
Ik heb er 3 jaar last van wil best praten ik krn dat gevoel alleen zijn ik heb fb ria tehupuring mischien kunnen we samen praten
Ria> 2 jaar geleden -
Ik heb het ook heel erg de mensen begrijpen het niet
Wil> 2 jaar geleden -
Ik heb het ook extreem erg die angst en paniekaanvallen. Ik weet niet meer hoe ik. Verder moet. Ik vraag me af hoe ik in contact kan komen met jou of anderen met een vergelijkbaar probleem. Om privacy redenen mogen email en contactgegevens niet getoond worden, maar hoe kom je dan met lotgenoten in contact? Kan de redactie me hier een antwoord opgeven? En hoe kom ik in contact met redactie?
Sandra> 2 jaar geleden -
Ik weet niet of jullie instagram hebben maar misschien kunnen we via deze weg in contact komen
Naomi> 2 jaar geleden -
zo herkenbaar, al 10 jaar een gevecht tegen het leven met angst en paniek stoornis.
Zo gaat het een paar maanden oke en dan door iets kleins of groots is het in alle heftigheid terug. Al zoveel therapie gevolgt. Maar helaas. Cognitieve gedrags therapie, emdr, dan nog iets met blokjes. Word er radeloos van.ik> 2 jaar geleden -
Ik xou graag met je willen delen ik heb dagelijks paniekaanvallen verschrikkelijk is het durf niet meer nsar de einkel alleen ff achterhuis het beheerst je leven heb lorazepam ze willen over op antidepreciva moet ik nog over nadenken ik hoop hoe jij het ervaart groetjes ria tehupuring
Ria> 2 jaar geleden -
Ik snap dit verhaal echt heel goed. De angst voor de daadwerkelijke angst is soms nog erger. Gewoon dagen van tevoren al niet kunnen slapen van stress, want wat als je paniekaanval krijgt over een week. Of wat als je buikpijn krijgt en misselijk wordt. Of wat als je ineens moet huilen? Het is zo lastig, maar ik heb zelf f idee dat er altijd weinig aan te doen is en je er maat mee moet leren leven...
Rietje> 2 jaar geleden -
Beste Bianca ik begrijp je hellemaal.ik ervaar het zelfde.het beperkt de dagenlijks leven.ik ben ook bij de psygoloog geweest ze helpen prima.maar het haald de angst niet weg dat moet van uit je zelf komen mijn angsten zij vooral in de nacht als ik naar het werk rijd om 01:00 snachts dan rijd je alleen langs de snel weg en dan begind de allende en de rest van de dag geniet je niet meer om dat je moe en op bend na zo aanval ik wens je heel veel strekte gr Edwin
Edwin> 2 jaar geleden -
Hoi Bianca
Heftig hoor ik heb het ook.
Jaren geleden is het begonnen in een verschrikkelijke periode in mijn leven ik ben er zelfs voor opgenomen geweest.
Sinds 2 jaar geleden is het weer teruggekomen na het stoppen met roken.
Ik heb van de huisarts alprazolam gekregen dat verlicht een beetje eerst nam ik een halve tablet per dag maar ik zit nu aan een hele per dag.
Ik heb ook hartklachten dus ik loop nu weer bij de cardioloog voor onderzoek en.
Ik heb therapie gevolgd en emdr gehad.
Ik heb nu besloten om hypnose te gaan doen want het wordt steeds erger.
En ieder daad je voelt er helemaal alleen in.
Heel frustrerend.
Hartelijke groet van CarlaCarla> 2 jaar geleden -
Hi Bianca,
Heb hier sinds een halfjaar ook heel erg last van. Meest enge gevoel ooit. Ik weet inmiddels dat het een paniekaanval is maar toch elke keer bij een paniekaanval weer t gevoel dat ik nu echt dood ga. De ene keer aan een hartaanval andere keer hersenbloeding etc. Dood eng en de angst dan kan uren duren. Iedereen om me heen denkt soms dat ik me ontzettend aanstel waardoor ik het in sociale situaties probeer tegen te houden en er veel aan ga denken en dan trigger ik t juist om het te krijgen. Waardoor ik nu ook minder sociale dingen doe en veel binnen zit :( ben nu begonnen met anti depressiva tegen angsten in de hoop dat dat werkt. Maar het heeft wel heftige bijwerkingen eerste weken met nog meer angst…Aniek> 2 jaar geleden -
Beste Bianca
DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !
ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebruikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesiumtekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisellaprisella> 2 jaar geleden -
Zo ik dit type ben ik net uit een paniekval. Heb ervaren hoe vreselijk intens vreselijk onlosmakelijk monster is. Geen woorden voor.
Aloys T> 2 jaar geleden -
Ik heb heel veel angst ik durf niet meer van boven vande trap ik ben al 4 weken boven heb overal angst van ik heb ook een hersentumor een meningeoom groet Ria
Ria> 2 jaar geleden -
Beste.
Ik heb ook 7 jaar meegemaakt.
Ten slotte ben ik een nieuwe mensen met medicatie en therapieBluma> 2 jaar geleden -
Dit is wat ik herken constant het idee dat de arts iets over het hoofd heeft gezien.
Ondanks onderzoeken aan het hart en door een cardioloog en in samenspraak met de spoedeisende hulp arts en verdere verpleegkundigen,
bleek uit alle uitslagen ik kern gezond ben.
De ernst van de paniekaanvallen en rampgedachten lokken juist bij mij benauwdheid, het gevoel dat ik stik doordat ik me er op fixeer.
Deze cirkel is dan moeilijk te doorbreken ook niet met hoop dat mijn medicijnen tegen angst effectiever zouden moeten werken.Anoniem07-06-2023 -
Vooral die angst van het stikken
is iets wat mij het angstigst maakt.
Ondanks alle medische controles op de spoedeisende hulp blijft er toch een zeker wantrouwen en twijfel dat ze iets niet goed onderzocht hebben of gemakkelijk van mij af proberen te komen.
Mijn lichamelijk klachten door waarschijnlijk één paniekstoornis zijn zo Heftig dat ik dagelijks ambulances voor de deur heb gehad. Doodsangst en uit paniek bel je 112 als het te lang duurt met huisartsen spoed post.
Ik verkeer letterlijk in een stadium dat ik Accuut medische zorg nodig lijkt te hebben want ik crepeer van mijn lichamelijke klachten op dat moment.
Artsen blijven volhouden dat ik een paniek aanval heb. Maar vaak heeft dit advies weining zin.Alexander06-07-2023 -
hey ik heb je verhaal gelezen en ja het is het ergste wat je kunt hebben angst.Ik lijd er ook jaren er van en is sinds maart 2023 verergerd.Na paar aanvallen zit ik ook met de gedachten kom het nu of niet en dat toch nu soms wel 2 keer per week en is nu al een maand bezig.Je bent niet alleen die het gevoel heeft.wil je erover praten mail me dan op revolutie963@outlook.be en miss kunnen we samen er over praten.
stefan11-07-2023 -
Ik heb risperdal afbouwt maar nou ik last gekregen van angst
Frans13-07-2023 -
Hi,
Het is vreselijk. Ik herken je angst. Na enkele weken zonder paniekaanvallen was hij er vanochtend op het werk, BAM. Naar huis gegaan en het verteld onder het mom van 'een virus denk ik'. In 1 van de reacties hierboven wordt geschreven over magnesium. Ik weet dat ik hier jaren geleden een keer een tekort van had (geen idee of het nog zo is) en ik ga aan de hand van deze reactie het toch weer slikken. Wie weet is dit de trigger.
Angst is zo naar. Ook de angst voor de angst. Jaren geleden (tijdens burnout) exposure therapie gevolgd. Hielp aardig tegen de pleinvrees (ik durf weer normaal een supermarkt binnen) maar uiteten met 10 man.. pff krijg al de gedachten vooraf.. Bang dat het nooit helemaal stopt... Anyhow ben ik wel overtuigd dat het goed komt met ons allen op dit forum. Ook al voelt dit vaak helemaal niet zo.
Soms vind ik het een gekke gedachte dat ik me hier ook zo eenzaam in voel (alleen mn man weet het. Die herkent het zelf 0, maar hij steunt me wel), terwijl er veel meer mensen mee rondlopen dan we denken. Misschien wel de buurvrouw? Die ene stille oom? Of die vriend die bij sociale afspraken toch op het laatste moment afzegt?
We zijn niet alleen. Voel je niet eenzaam. We zijn niet gekWAnoniem20-07-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Hallo ik wil even zeggen dat ik helemaal gek word van de paniek of angstaanvallen. Bij mij gebeurd het als ik een lichamelijke sensatie krijg bijvoordbeeld steken op me borst of raar gevoel in me lichaam alsof ik langszaam aan het doodgaan ben… of een steek in mijn hart ik word er helemaal hek van hierdoor zit ik de heledag in paniek en ansgt omdat ik niet weet wat ik moet doen de lessen hij de psycholoog werken volgens mij ook niet en ben bang dat ik nooit meer kan genieten van mijn leven kan er iemand mij helpen of zijn er meer mensen die dit gevoel ook hebben ?
Michael21-07-2023
-
- ✓ 180+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie