Paniekaanval / Paniekstoornis - forum lotgenoten

Dag Debby,

Dit klinkt heel heftig en herkenbaar, mijn verhaal staat hieronder.
Heb jij ook onverwerkte trauma’s waardoor de paniek zo groot is?
Alvast veel moed

Ik ben ook op zoek naar iemand om mee te praten

Hoi Tim.

Ik houd me aanbevolen om met je te praten

Groetjes manuela

Ook ik zoek mensen die het zelfde mee maken. Het is zo eenzaam om je zo te voelen

Ik wil allereerst zeggen, wauw, wat kan jij trots op jezelf zijn dat je deze stappen hebt ondernomen!
Je bent niet alleen echt niet. Anders was dit platform er ook niet geweest denk ik.
Zet hem op! Het zal niet makkelijk zijn, maar er is een begin, wat enorm sterk is. Zet hem op en veel geluk, ik denk aan je.

Ik zie helaas niet hoe oud dit bericht is, maar wil je laten weten dat je niet alleen bent..Ook ik heb het extreem, helaas :-(
Ik kom ook graag in contact met mensen om elkaar te steunen.
Gr. Sabine

Ook ik zou dat zeer prettig vinden mensen die dit nooit hebben gehad begrijpen t niet wat ik moeilijk vind om er dan over te praten

ik heb ook constant last van angst en paniekaanvallen
ik ben 62 jaar en kan dit bijna niet meer aan
hele nachten en dagen is het mis .
ik voel me er ook heel alleen in .
deze strijd is ongekend en beheerst mijn hele leven
ik durf niet meer naar buiten en leef amper nog een gewoon leven .
misschien gaat het met jou weer wat beter .
toch hoop ik op een reactie

Ik ben 35 jaar en ze hebben 7 jaar geleden tietse als diagnose gegeven had altijd wel.paniek aanvallen maar nu sinds 3 maanden krijg ik gewoon soms wel 2.keer.per dag een druk.op.me borst zweten trillen en lijkt alsof ik geen adem.krijg ik probeer zo rustig mogelijk te blijven.maar het lukt gwn niet mijn hart bloeduitslagen waren goed
Hoe kan je nou zo een ernstige paniek aanval krijgen terwijl.je gewoon een leuke dag heb gehad of tv zit kijken in rust.komt het opzetten mijn kinderen schrikken zich rot en hebben al vaak de ambulance gebeld
De dokter zegt dat ik.hier moet.mee.leren omgaan maar dit kan toch niet.ok.zijn soms.lijkt het wel.alsof ik.dood ga

Ik ben 35 jaar en ze hebben 7 jaar geleden tietse als diagnose gegeven had altijd wel.paniek aanvallen maar nu sinds 3 maanden krijg ik gewoon soms wel 2.keer.per dag een druk.op.me borst zweten trillen en lijkt alsof ik geen adem.krijg ik probeer zo rustig mogelijk te blijven.maar het lukt gwn niet mijn hart bloeduitslagen waren goed
Hoe kan je nou zo een ernstige paniek aanval krijgen terwijl.je gewoon een leuke dag heb gehad of tv zit kijken in rust.komt het opzetten mijn kinderen schrikken zich rot en hebben al vaak de ambulance gebeld
De dokter zegt dat ik.hier moet.mee.leren omgaan maar dit kan toch niet.ok.zijn soms.lijkt het wel.alsof ik.dood ga

Ik ben 34 jaar en heb al sinds de kindertijd last van hyperventilatie en hypochondrie. Ondertussen heb ik al meer dan 10 jaar paniekaanvallen. Deze heb ik een 4-tal jaar onder controle kunnen houden, maar ze zijn terug. Erger dan ooit. Voel me heel de dag beroerd, alsof het continue sluimert. Gisteren kreeg ik een extreem erge aanval. Men hart leek echt uit mijn borstkas te bonken, ik trilde over heel mijn lichaam, ik had in mijn hoofd het gevoel dat ik aan het wegvallen was en ademde alsof ik een marathon gelopen had. Het heeft geen haar gescheeld of ik had de ambulance gebeld. Ik voel me nog steeds niet ok en begin te denken dat er toch meer aan de hand is. 2 a 3 jaar geleden bij de cardioloog geweest, maar toen was alles ok, bloed is de voorbije keren altijd ok geweest. Iemand nog ervaring met deze, hoe ik het ervaarde, extreme klachten?

Ik heb ook extreme angstaanvallen. Elke dag de ene keer heftiger dan de ander. Maar ze kunnen zo 1,5 uur duren. Ik slikte eerst citolapram, maar bij een EEG naar fluvaxemine. Nu op 225 mg. Daarnaast 3x per dag oxacepam gebruikt, super verslavend. Daar ben ik nu mee gestopt. Wel lorazepam voor de nacht. Dit is de derde keer in mijn leven dat ik het heb. Alle 3 de keten na veel stress. De eerste twee keren zijn overgegaan, maar dat heeft lang geduurd. Ik ben niet op andermans tips afgegaan. Geleerd dat iedereen anders is met een ander verhaal. Durf medicatie aan en een goede psycholoog.
Ik zit nu een jaar thuis.

Hoi,
Ik ben 43 en heb na het stoppen met Citolapram maanden geen last gehad. Inmiddels is de paniek terug heviger dan ooit. Ik gebruik nu oxazepam 3 x daags.
Ben dus of suf, of ik slaap. Maar de paniek is er op de achtergrond continue en kan nu verder bar weinig door de verdovende meuk.
Dus dilemma terug aan de citolapram en als robot door of hele dagen lang het gevoel dat mijn hart het begeeft en ik om ga vallen.
Met twee kids van 9 en 7 is dit zo moeilijk kiezen.. robomam is niet meelevend, gezellig of knus,
Angstige duffe mam is dat even min.
Ik weet soms ff niet meer goed waar ik het voor doe, goed gaat het niet.

Hoi Manuela,

Ook ik heb extreem veel last van paniekaanvallen. Ben zo bang dat dit nooit meer overgaat. Maar op deze manier verder gaan is ook geen optie. Zou graag met je in contact willen komen

Ik heb jaren lang aan citalopram gezeten
2 jaar geleden mee gestopt
Inmiddels mij paniek aanvallen en angst is weer terug.
Onder behandeling geweest heb zelf ales aan gedaan om een normale leven te lijden maar is niet gelukt.

Wat helpt?
Geen idee
Hoe veder?
Geen idee
Succes voor iedereen we dat mee maken te hebben
🙏

Beste Corrie,
Heel herkenbaar: afschuwelijk gevoel wat je hele leven beheerst en voor anderen moeilijk te begrijpen is. Heb je al psychologische hulp geprobeerd? Er zijn goede behandelingen die echt werken. Als je wilt kan ik je de namen noemen van de goede instellingen. Heel veel sterkte en weet dat je zeker niet de enige bent!

Bij hypochondrie verhaal 314 kunnen jullie mijn heel verhaal lezen, maar ik heb een onbeschrijfelijk grote schrik van te sterven.. ik wil nog niet dood, ik ben 23j en ik ervaar al 3 weken (hiervoor nooit last van gehad) last van paniekaanvallen en druk op de borst. Ik ben altijd sportief geweest, maar sinds ik die druk ervaar op mijn borst heb ik het gevoel minder goed te kunnen ademhalen zelfs tijdens een rustige wandeling van nog geen 30min.
Ook ervaar ik soms pijnscheuten en het vuilste gevoel van allemaal is dat het lijkt alsof mijn hart fladdert. Het lijkt dan alsof ik met de hartslagen meega en op elk moment mijn hart kan dichtknijpen.

Ik probeer mezelf te overtuigen van het feit dat de testen die ik gedaan heb tot nu toe negatief waren, maar dit is eigenlijk altijd maar van korte duur.. iedere keer neemt de schrik het over en kan ik nooit voor de volle 100% overtuigd zijn dat het enkel een paniekaanval is en niks fysieks

Hoewel deze verhalen een kleine troost zijn dat ik niet alleen ben, is het uiteindelijk ieder voor zich.. ik heb niet alleen schrik van dood te gaan, maar ook de hartaanval zelf

Beste
Ik heb dat ook ,inmiddels 20 jaar leef ik mee
Jarenlang medicijnen genomen inmiddels 35 kg meer.
Gestopt met medicijnen 2 jaar geleden
Nu heb ik weer paniek en angst als nooit tevoren.
Begonnen met valeriaan 4 stuks per dag per tablet 475 mg
Het gaat stuk beter en paniek aanvallen zijn kort .
Als ik het voelt gelijk naar buiten
Half uurtje lopen en huilen en uitpuffen
En dan weer beter.
Probeer het
Valeriaan bij Holland en Baret
Succes
Ik weet wat je mee makt
Jij bent niet de enige
Liefs Dina

Wow, jij beschrijft mijn leven de laatste 2 maanden. Alles weg je zegt klopt effectief! Het is psychisch gewoon heel zwaar omdat je zo graag terug “normaal” wilt leven maar je lichaam doet onbewust dingen die je niet wilt.

heel mooi beschreven
ook beschrijf je mij

veel liefs didi

Hoi, waarom zoek je geen hulp? Bij je huisarts? Misschien moet je even erover praten. Ik heb zelf ook paniekstoornis en sinds 2 dagen ook 24/7. Lig ook veel in bed omdat ik duizelig/wazig ben. Morgen heb ik afspraak bij de huisarts. Het is verschrikkelijk! Dat weet ik. Maar je bent niet alleen.

Hier net zo het is een ramp
Je zit eigenlijk vast in jezelf

Hoi pleun,
Ik heb eigenlijk mijn hele leven al last van paniekaanvallen, en hypochondrie.
Met mijn paniekaanvallen ben ik altijd ergens anders bang voor, soms kan ik moeilijk slikken en denk ik dat ik slokdarmkanker heb, soms ben ik bang dat als ik eet er misschien iets verkeerd is gegaan in de fabriek en dat er glas in me eten zit. Maar het kan ook een rare pijn ergens in mijn lichaam zijn waardoor ik bang ben dat er een slagader knapt. Het is eigenlijk steeds een ander iets waar ik bang voor ben. Maar nu heb ik al een week of 2 ook constant last rondom mijn hartstreek. Ik wil het liefst de dokter bellen. Maar hou mezelf steeds tegen. Ik slik oxzazepam nu ongeveer een jaar, maar werkt steeds minder goed. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze uitputtende strijd.

Hoi Pleun,

Ten eerste naar en vervelend dat je dit ervaart.
Het belangrijkste is dat uitgesloten is dat er echt iets medisch met je aan de hand is. Zie dit als een APK-keuring. Als dit is gedaan kan je verder. Ga eerst naar de dokter, zodat het gecheckt kan worden. Ik weet als geen ander dat je dit niet wil lezen, maar echt, doe het gewoon. Het geeft je uiteindelijk weer een basis waarvanuit je verder kunt gaan en is beter dan doormodderen.

Een paniekaanval kan niet 1 maand aanhouden, Het komt op en gaat weer weg en dit in een tijdsbestekken van ~1,5 uur. Je gaat trillen, zweten, hoge hartslag, druk op borst, arm etc. Nu beweer ik niet dat je geen paniek ervaart, maar ik denk wel dat je onder hoge stress of spanning staat als je het gevoel hebt 1 lange aanval van een maand te hebben.

Vervolgens lees ik dat je bang bent om dood te gaan en dat is normaal. Nu ga ik iets raars zeggen misschien, maar ga eens bij jezelf na waarom je bang bent om dood te gaan. Ben je hier werkelijk bang voor of is er iets anders?

Zo heb ik ontdekt dat ik (mijn bewuste ik)zelf niet echt bang ben om dood te gaan. Ik ben misschien wel bang voor de mogelijke pijn die je vooraf kunt ervaren. Maar mijn grootste angst zit hem vooral in mijn omgeving. Zoals dat mijn kinderen zouden opgroeien zonder vader en mijn partner alleen zou zijn. Dat ik zelf dood zou gaan is dus eigenlijk meer vervelend voor hen dan voor mijzelf.

De reden waarom je hier zelf over zou moeten nadenken is om dit een goede plek te geven. Angst is vaak namelijk niet realistisch. Dus nadenken en praten over je grootste angst is een goede manier om dit een plek te geven. Als je hier zelf niet uitkomt ga dan specifiek over dit onderwerp (of je diepste angsten) praten met psychologen. Ook bij de dokter kan je worden doorverwezen naar iemand die op de praktijk zelf ondersteuning kan bieden. Dit helpt echt!

Verder zou ik oefenen met je energie. Immers, overal waar je met je energie heengaat in je lichaam en op focust lok je een lichamelijke reactie uit. Probeer dit maar, ga eens een volle minuut volledig focussen op je grote teen. Wedden dat je hier iets zult gaan voelen. Als je dus focust op het niet kunnen slikken, krijg je uiteindelijk een brok in je keel of als je uteindelijk bang bent dat je okselkanker hebt ga je daar steken voelen, of als je bang dood te gaan aan een hartaanval krijg je steken rondom je borst, als je bang bent dat er glas in je eten zit(zoals reactie van hierboven) krijg je waarschijnlijk overal last, van je darmen tot aan je ontlasting (al is dit laatste sowieso vaak wisselend bij mensen met paniek/ angst).

Dus ik kom toch terug bij mijn eerste punt wat ik aanhaalde, probeer bij jezelf ten rade te gaan waar je nu bang voor bent... is dat pijn/ dood gaan etc. en ga dit eens voor jezelf uitzoeken.


Voor de reactie boven mij:
Ik heb ook ervaring met oxzazepam, dit is helaas een pleister op een bloedende wond. Het vervelende van oxzazepam is ook dat je steeds meer ervan moet nemen om rust te ervaren, ofwel, de pleister die je plakt moet steeds groter worden helemaal bij hypochondrie.

Veel dingen die je aangeeft zijn herkenbaar, laat inderdaad dingen uitsluiten door de huisarts en/of een specialist. Vanuit daar zou je misschien een vorm van therapie kunnen volgen…Je bent niet alleen het is ontzettend zwaar en verdrietig.

Hoi Pleun,
Ik herken het gevoel van 24/7 een drukkend gevoel op de borst ervaren. Door de constante paniek gaan je spieren strak staan waardoor je druk op de borst ervaart. Het is een heel naar gevoel en ik ken ook het gevoel dat je denkt dat er iets mis is met je hart. Zoals hierboven aangegeven, ga langs de huisarts. Die kan een aantal onderzoeken doen om je hopelijk gerust te stellen. Daar is de huisarts voor. Je bent nog hartstikke jong, dus met je hart is niets mis! Paniek is helaas heel goed in je misleiden en het vertrouwen in je lichaam te verliezen…
Je bent niet alleen.
Liefs,
Lotte

Bij hypochondrie verhaal 314 kunnen jullie mijn heel verhaal lezen, maar ik heb een onbeschrijfelijk grote schrik van te sterven.. ik wil nog niet dood, ik ben 23j en ik ervaar al 3 weken (hiervoor nooit last van gehad) last van paniekaanvallen en druk op de borst. Ik ben altijd sportief geweest, maar sinds ik die druk ervaar op mijn borst heb ik het gevoel minder goed te kunnen ademhalen zelfs tijdens een rustige wandeling van nog geen 30min.
Ook ervaar ik soms pijnscheuten en het vuilste gevoel van allemaal is dat het lijkt alsof mijn hart fladdert. Het lijkt dan alsof ik met de hartslagen meega en op elk moment mijn hart kan dichtknijpen.

Ik probeer mezelf te overtuigen van het feit dat de testen die ik gedaan heb tot nu toe negatief waren, maar dit is eigenlijk altijd maar van korte duur.. iedere keer neemt de schrik het over en kan ik nooit voor de volle 100% overtuigd zijn dat het enkel een paniekaanval is en niks fysieks

Hoewel deze verhalen een kleine troost zijn dat ik niet alleen ben, is het uiteindelijk ieder voor zich.. ik heb niet alleen schrik van dood te gaan, maar ook de hartaanval zelf

Hoi,

Ik heb precies hetzelfde. Sinds eind januari dit jaar ben ik echt in een helperiode belandt. Ik dacht in eerste instantie dat ik een hartaanval had dus natuurlijk naar de huisarts gegaan. Niks aan de hand zeiden ze, behalve dat ik het syndroom van Tietse zou kunnen hebben (ongevaarlijk). Maar toch kwamen de steken steeds terug en voelde het ook dat het steeds erger werd. Ik ben in de tussentijd al meerdere keren bij een huisarts geweest en zelfs is er een ecg gedaan. Was ook niks mis mee.

Op het moment gaat het beter dan aan het begin, tenminste dat probeer ik mezelf te vertellen. Het ergste is misschien wel dat elke keer als iets ongezonds eet dat ik dan denk dat ik een hartaanval krijg en dan zit ik de hele avond weer in de knoei.

In de ochtend voel ik me altijd op mijn best en hoop ik dat het gedurende dag niet erger wordt. Wat eigenlijk ook niet goed is want daardoor ben je jezelf constant aan het scannen.

Inmiddels heb ik eind juli een intake gesprek bij de psycholoog. Hopen dat ik daar wat goede tips uit kan halen.

Hoi Hans,
Mijn naam is Kes. Ik ben 16 en bij mij is een paniekstoornis net geconstateerd. Ik loop hier mee rond sinds ik 10 ben en ik vond dat al een heftige ervaring. ik heb heel veel respect voor u en kan me niet voorstellen hoeveel u heeft meegemaakt. 35 jaar is een hele lange tijd om je niet goed te voelen. Ik hoop dat het nu beter met u gaat en u veel dingen heeft in uw leven die u gelukkig maken. Zo niet hoop ik dat u die op zoekt. Want je leeft alleen voor jezelf en niet voor een ander.

Wat herken ik me hierin! Niet te geloven.
Ben je nog steeds aan de medicatie? En welke? Ik mag er van de dokter ook aan beginnen maar durf het niet.

Hallo hans. Kan ik misschien met u in contact komen omtrent paniekstoornis en dwanggedachten Groetjes manuela

Ook ik had als kind vanaf zeer jong al (doods)angsten. dwanggedachten en hyperventilatie. Dit werd in mijn pubertijd steeds sterker. Vanaf mijn 20 ste probeerde ik stapje voor stapje terrein terug te winnen en angsten aan te gaan. ( Bijvoorbeeld wel een trein in stappen, terwijl ik bang was dat ik dan een aanval zou krijgen). Dat hielp. Ook yoga en veel praten hielp.
Toen ik rond de 30 jaar was en mijn relatie op de klippen liep, was ik zo bang om alleen verder te gaan. Ik ging praten met een psycholoog en nam de sprong om alleen veder te gaan. Ik startte bij een nieuwe sportvereniging, kocht een huisje, enz. En wat bleek? Het was helemaal niet eng alleen! Ik ontdekte dat het veilig was bij mij. Ik heb nooit medicatie gebruikt, maar wel veel zelfonderzoek gericht op stapjes vooruit zetten en meer genieten van het leven. Inmiddels ben ik al 20 jaar vrijwel helemaal angstvrij. Voel ik me rot? Dan ga ik iets doen waar ik van geniet en wat gezond is, zoals hardlopen, zwemmen, praten, lachen, enz. Dussss heb vertrouwen en durf vrienden te worden met je angst. Vanuit daar is er een weg om er rustig aan los van te komen.

Mag ik vragen welk medicijn je hebt gehad? Ik heb zelf nu 24/7 paniekaanvallen en wel wat medicatie gekregen maar niks lijkt te helpen

Zo herkenbaar!
Ik heb mijn ouders op 18 jarige leeftijd verloren en kreeg tussendoor een klein hartinfarct. Hierna kreeg ik ''paniekaanvallen '' die qua gevoel hetzelfde zijn als een infarct.
Er zijn perioden geweest waarin ze verdwenen. Zo'n 5 jaar geleden ben ik onder behandeling gegaan bij een psycholoog (schema, gedrag en traumaverwerkings therapie) en heb een lang traject bewandeld waarin ik hele slechte tijden maar ook hele goede tijden hebben gehad. In de afrondende fase en weer een gelukkig mens.....tot 3,5 maand geleden. Wederom enorme druk op mijn borst, een hartslag die bij opstaan al richting 200 ging, misselijk, last van mijn linkerarm, duizelig en dik in paniek. Bij de spoedeisende hulp geweest en de huisarts die mij toch weer met spoed doorverwezen naar de cardioloog ivm mijn geschiedenis. De cardioloog heeft me onderzocht en niks acuuts gevonden, maar de hoge hartslag bleef en daarom wel medicatie om de hartslag lager te houden. Ik heb net weer een aantal goede weken gehad maar sinds een week is het weer niet te doen. Ik ben er al jaren van overtuigd dat mijn hormonen een grote rol spelen in deze 'paniekaanvallen '. Er is namelijk te merken dat het rondom mijn menstruatie verergert. Ik ben op dit moment doorverwezen naar een arts die zich ook bezighoudt met hormonen. Af en toe slik ik oxazepam om de scherpste randjes eraf te halen. Verder slik ik sinds 3 maanden een serie sertraline.ik wens je heel veel sterkte en mijn advies is ook een goede bij jou passende mindfullnessapp te installeren. Ademhalingstherapie is er ook en heeft mij ook wel geholpen, maar mijn psycholoog heeft mij er het langst van af gehad. Sterkte!

Wauw ik herken me zelf hier in precies wat jij zeg...
Even bij het begin beginnen
9 jaar geleden de vader van me dochter verloren (ik was toen 24) ik kwam in een fase van feesten en vakantie hoelekiedeeee na 5 jaar leer ik me man kennen van een los bollige meid na een huisvrouwtje we krijgen een prachtige dochter er bij en me leven lijkt compleet 2 prachtige dochters en een super man
Maar toen die ene dag hartkloppingen zweten geen lucht krijgen en dat terwijl ik op de bank lekker ben aan t genieten mmmm ok wat is dit ziekenhuis gebeld en na 5 min belde de dokter me terug en vertelde me dat ik paniek had en die mnr stelde me.ook gerust
Maar de dagen er na werd het alweer erger en ja hoor het lukte me.niet om er uit te komen huilen huilen huilen enzo dacht zelf aan een kleine depressie of iets mdr terapie gehad enzo enzo batablokker gaan slikken omdat ik d8 dat me hart elke x op hol sloeg
Heel lang verhaal alles geprobeerd dokter in en uit psycholog in en uit
Maar nu 2,5 jaar later heb altijd oxazapam op zak voor indd de scherpe randjes er af te halen als het me niet lukt en indd ik merk ook met menstruatie dat ik het gevoel heb heftiger te hebben maar ik wandel nu elke ochtend als alles en iedereen het huis uit is (school werk) neem een flesje water mee me oxazapam en wandelen maar en 9/10 x krijg ik tijdens het wandelen een hyperventilatie omdat ik op me adem haling let maar ik geloof er in dat het ook allenmaal tussen je oren zit en door toe te geven dat ik me zelf laat hangen dus mijn doel is nu wandelen me zelf uitdagen en elke dag me grenzen verlengen heb me een smart watch gekocht zodat ik zie dat me hart even van slag is maar ook weer netjes daald dus het lukt me om me te laten zaken dus dat is een heel klein stapje positieve tijd dus geloof ook aub in jullie zelf en geloof me hypergonder,paniek ,angst ik heb alles maar dan ook alles te gelijk maar geloof een klein beetje in jullie zelf en Rome is ook niet in een dag gebouwd is er iets positief blijf het voor je zelf herhalen ben dankbaar wandelen dat zijn ook al hele kleine stapjes en ik merk dat ik mini stapjes maak en soms 10 grote stappen terug maak dat ik weer op 0 sta maar ik daag me zelf uit om weer dat mini stapje voor uit te gooien door postieviteit nu komt mijn menstruatie aan en ik merk dat ik onrustiger ben enzo enzo maar ook omdat ik er mee bezig ben maar weetje laat maar komen ik zal proberen me hier door heen te vechten die gedachten is voor mij al een hulp stukje wens jullie allenmaal veel succes maar geloof voor al een beetje in je zelf ❤️❤️❤️❤️😤

Dit is precies hetzelfde wat ik ook heb, echt idem,
3x met de ambu naar SEH onderzoeken, zelfs een scan va het hart een 24 uurs holter, Op de holter zien ze ook we dat het hart soms op hol slaat of noverslaat maar dat heeft niks metje hart te maken zei de cardioloog, je moet het ergens anders in zoeken..."
Dus naar de POH en daar praten, er is wel een stress volle periode geweest maar in mijn beleving wat dat alweer achter de rug. En nu heb ik soms uit het niets paniek, de ene keer wat erger dan de andere keer. Als ik het niet heb kan ik alles heel goed relativeren. Maar o wee als het op komt zetten dan val je toch terug in het denken "stel dat er toch iets is met mijn hart"
eerst begonnen de paniek aanvallen met hartkloppingen, later werd dit door een overslaand hart en en begint het met druk op de borst.
de ene keer is het wat heftigere dan een andere keer, en ook ik gebruik zo nu en dan oxzazepam ik breek ze in vieren, en neem dan als ik aan het werk ben een kwart, anders kan ik niet meer werken. en als het op een ander moment gebeurt een halve.
Ik ga dan ademhalingsoefeningen doen en wacht tot de aanval weg gaat.
Het accepteren van de paniekstoornis geeft wel wat rust, in het begin kon ik maar niet accepteren en was ik overtuigd dat het lichamelijk zou moeten zijn.
Moet ook zeggen dat ik wel denk dat de hormonen ook een rol in het verhaal spelen, ik merk dat ik in het begin van de overgang zit.
Er over praten met vriendinnen helpt mij ook, gelukkig kunnen we er dan om lachen en weten dat een ander het ook heeft maakt het wat lichter en minder zwaar.
Het is zeer heftig op het moment dat je er in zit en ook nadien als het net gebeurt is, wordt er vaak toch een beetje verdrietig van.
Meestal probeer ik het maar over me heen te laten komen wetende dat het over gaat. Goed eten en rust pakken en leuke ontspannende dingen doen.
Heel veel sterkte voor iedereen die dit mee maakt.

Ik heb ook iets gelijksoortig aan de gang , er komen periodes dat ik druk op mijn borstkas voel of steken , meestal adem ik dan ook verkeerd. Ik was overtuigd dat ik iets aan mijn hart had , denken dat ik een hartaanval etc kan krijgen . Verleden jaar ben ik verschillende keren na de huisdokter gegaan ,hart filmpje laten maken , 1 keer ook de arts van dienst opgebeld voor een hart filmpje maar niks op te zien . Ben ik toch maar na de cardioloog gegaan want ik bleef last hebben van steek , drukkend gevoel op mijn borst ook gepaard met hartkloppingen . Een echo , fietstest en 48 uur holter onderzoek gedaan en ze vonden niks mijn hart was gezond , dus het zit gewoon in mijn hoof en komt voort van mijn cptss stoornis . Heb een hele periode er geen last meer van gehad tot vandaag :( , heb juist 10 mg clozan moete slikken en ben er nu door gekomen .Wat ik niet begrijp is dat het in periodes voorkomt en dan helemaal verdwijnt .

Ik heb ook al paar keer ambu gebeld. Het vervelendste vind ik het gevoel dat ik out ga in m’n hoofd ! Dat vind ik het engste met druk op m’n oren soms. Bij mij ook begonnen na heftige emotionele periode . Ook ronde de menstruatie . Week voor menstrueren geen alcohol drinken werkt goed. Ik eet gezond, sport maar toch blijft de angst . Heb ook altijd idee dat er iets mis is in mijn lichaam . Maar zal ook wel tussen m’n oren zitten. Ik ga denk ik ook maar eens aan ademhalingsoefeningen beginnen . Ze zeggen dat het helpt . Ik slik ook af en toe oxazepam. Pff tis echt een zoektocht . Ik ga binnen kort een Reading doen , hopelijk helpt dat . Sterkte iedereen

Heel herkenbaar Ash!
Bij mij ook na alcohol gebruik, ben daar mee gestopt maar toch weer de paniek en angstaanvallen.
Gebruik nu sinds 2 mnd citalopram ( antidepresiva) en oxazepam en het werkt wel maar ben elke minuut van de dag aan het wachten op de volgende aanval

Lees onderstaande eens, Dit was echt een eye-opener voor mij.
Zeker nadat ik voor de 3x ben afgevoerd door de ambu met precies dezelfde klachten als hier boven. Ook met mijn hart blijkt niets mis.Eind uitslag - Hyperventilatie ! En al helemaal na alcohol gebruik. Lees zelf even verder en doe er je voordeel mee :

https://vanklachtnaarkracht.live/2017/06/17/hyperventilatie-en-alcohol/

Hallo ash.
K kan j begrijpen met al deze stoornis.bij mij is t begonnen nadat k een preworkout had ingenomen.al 3 jaren krijg k dezelfde gevoelens van tijd tot tijd.zodra k lichamelijk gaat inspannen krijg k die prikkels.k heb ook alles laten onderzoeken,maar alles is goed.k wou weten of j wel conditie heb in je dagelijks leven?kan j wel luchamelijk werk verrichten?

1 woord "fluoxetine" Heb er al 32 jaar last van en tot nu toe de enige die de duizeligheid kan onderdrukken! Vermijd koffie en Cola, lokken de duizeligheid uit. Weet wat je doormaakt en zeker als iedere dokter zegt dat je kerngezond bent!

Hoi

Ik herken het!
Rond mijn 10de ben ik wegens veelvuldig flauwvallen onderzocht in een epilepsiecentrum. Ik heb geen epilepsie. Er is toen tegen mij gezegd ( door een arts) dat ik prikkels niet filter, alles laat binnenkomen en een soort kortsluiting krijg in mijn hersenen. Mooi uitgelegd, vind ik achteraf. Maar ik vraag me wel eens af wat er tegen mijn ouders is gezegd. Er is namelijk niks meer mee gedaan...

Inmiddels ben ik 53.
Ik val nog steeds flauw. Maar vaker blijf ik hangen in de afschuwelijke fase vóór het flauwvallen.
Mijn huidige behandelaar denkt dat het overprikkeling en / of paniekaanval betreft.
Klinkt voor mij beide logisch.

Inmiddels kan ik zo ongeveer niks meer. Als ik bv stofzuig is het al mis.

Ik had zó graag gewild dat de arts destijds een plan gemaakt had met mijn ouders om mij overeind te houden...

Je zou eens kunnen googelen op appleid tension protocol of therapie.

Ik heb iets vergelijkbaars. Het helpt me dan om om me heen te kijken en te benoemen wat ik zie. De kleuren, de vormen etc. En langzaam en diep uitademen. Of als er iemand in de buurt is, lichaamscontact maken. Oh ja en soms hard op de grond stampen zodat ik mijn lichaam weer voel.

Het probleem is dat ik op dat moment niet meer helder kan denken.

Dit is heel herkenbaar. Zelf heb ik hier ook last van. Van geluidjes word ik al snel wakker en schrik hier ontzettend van. Dit uit zich dan in misselijkheid en hartkloppingen. Na enige tijd even rustig adem te halen en te liggen zakt het weer weg, maar het blijft super vervelend.
Zelf weet ik ook niet wat de oorzaak is, ik denk gewoon angst of paniek. Maar wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier last van heeft.

Ik kan me volledig vinden in hetgeen dat je omschrijft.

Nu is het raar voor mij om iemand van advies te voorzien, terwijl ikzelf ook met dezelfde problemen kamp. Maar here we go..

1. Je weet wat je trigger is geweest, erken dit.

2. Als ik je verhaal lees, ben je geheid medisch onderzocht en fysiek in goede gesteldheid verklaard.

Omarm/gebruik dit, probeer jezelf te kalmeren met de gedachte dat je gezond bent verklaard.

3. Trotseer je angst.

Ben je bang dat bijvoorbeeld dood neervalt als je naar de markt gaat?
Ga gewoon, krijg je dan een paniekaanval, probeer deze te counteren en haal er iets positiefs uit als je thuiskomt.. je bent NIET doodgegaan.

4. Je vraagt om herkenning.

Je bent niet alleen, in alles wat je omschrijft kan ik me vinden. Sommige dingen in een andere vorm, maar volledig herkenbaar.

5. Ik vraag je om erkenning.

Accepteer dat je een mentale aandoening hebt en ga deze bewust ten lijf. Je zal hier sterker uitkomen.

Wees niet bang voor terugvallen...

Wellicht kunnen we middels mail in contact komen.

Gr.

Joe

Hoi Marc, ik herken me heel goed in je verhaal. Ik heb zelf ook last gehad van ELKE dag een paniekaanvallen gelukkig is dit sinds een maand wat minder geworden en gaat het iets beter. Zelf was de gedachte bij mij ook
Heel groot wat nou als ik dood ga wat nou dit wat nou dat. Het klinkt heel makkelijk maar laat dit los. Ik link hier onder een website en dit heeft mij erg geholpen. Zelf ben ik ook soms nog bang van oke wat nou als ik dood ga maar zoals je al hier veder gelezen hebt hebben heel veel mensen dit. Je bent niet alleen. Dus bedenk je dan ook oke ik kan niet dood gaan en ik ben niet alleen dit heeftmij ook erg geholpen. Wat je zegt over je klachten ik heb precies het zelfde als jou. Benauwdheid pijn aan linker arm, raare druk op me borst , misselijkheid en zo kan ik nog wel even veder gaan. Neem een kijkje op deze site en hopelijk helpt het je!
https://www.patient1.nl/encyclopedie/paniek-een-zelfhulpgids

Hey Naom,

Super bedankt voor je reactie! Altijd fijn om even gehoord te worden en te merken dat je niet alleen bent..
Wat fijn dat het sinds een maand wat beter gaat bij je! Ik merk dat ik door therapie ook wel kleine stapjes begin te maken maar heb nog wel een weg te gaan.

Bedankt voor de website, ik ga er eens rustig naar kijken!

Ik vroeg me nog af; zijn er echt specifieke dingen / opdrachten die je gehad en / of gedaan hebt die je echt heel duidelijk geholpen hebben om die angstgedachtes onder controle te krijgen?

Groetjes,
Marc

Hey Marc!

Super om te horen dat je merkt dat het stapje voor stapje al wat beter met je gaat. Zelf heb ik met mijn psycholoog exposure oefeningen gedaan. Dit houd in dat ze op het diepste van mijn angst in ging. Ik kon op dat moment aan niks anders meer denken als aan dood gaan. Zij heeft met mij deze angst onderzocht, en is eigenlijk heel streng geweest. Ze vroeg me ‘oke en dan ga je dood en dan? & waarom vind je het eng om dood te gaan? Waarom zou je oppeens dood kunnen gaan? Ben je bang dat het pijn doet of dat je alleen bent? Deze vragen waren heel heftig voor me en op dat moment kon ik wel huilend wegrennen. Maar die gedachte is vluchtgedrag. En dat is juist niet wat je moet doen je moet je angst opzoeken. Door deze vragen en doordat ik met haat hier over in gesprek gegaan ben heb ik mijn gedachtes kunnen verzetten. Je moet heel grof gezegt schijt krijgen aan je eigen gedachtes. En alles wat je eng vind om of uit te spreken zoals het onderweg de dood of om bijvoorbeeld naar buiten te gaan. Dit moet je Juist doen! Ik heb 2 maanden mezelf opgesloten en mensen bleven dit maar tegen me zeggen ga naar buiten ga dit ga dat en ik dacht ja het zal wel ik kan het niet want als ik buiten ben ga ik dood. Een lachwekkende gedachte eigenlijk omdat er is niks aan de hand. Dus mijn tip naar jou toe is echt om over je angst heen te komen om er met iemand diep op in te praten. En om je zelf niet op te sluiten bijvoorbeeld in huis. En absoluut geen dingen vermijden. Ons lichaam is sterker dan wij denken. En geloof me je krijgt echt geen hartaanval. Vandaar dat ik ook de website heb gelinkt hierop kan je zien hoe erg ons lichaam ons eigenlijk voor de gek houd. Ik hoop dat je hier iets aan hebt & dat je snel af bent van je paniekaanvallen! Uiteindelijk komen we dr wel

Marc, jouw verhaal is EXACT mijn verhaal, echt exact gewoon. Alles wat je beschrijft is hoe het bij mij ook gaat en is gegaan. Ik heb geen idee van wanneer jouw berichtje is, maar mocht je er nog mee rondlopen en hierover in gesprek willen: I’m here!

nou Marc,
ik snap je volledig hoor, ken het allemaal, soms om gek van te worden en dan weer effe gerust gesteld worden door onderzoeken, bloedprikken, scans, echo's etc en toch komt dat duiveltje weer terug !!!
heel veel sterkte,
groeten arthur

Hoi, ik heb zelf precies het zelfde maar nu al 11 maanden. Hopelijk helpt de hulp goed. Mij helpt het soms om buiten een rondje te lopen om die paniek te verminderen.

Hoi Marc,

Jouw verhaal is precies mijn verhaal, jammer dat er in dit forum geen datum wordt meegegeven van wanneer een bericht wordt gepaatst maar om anderen te helpen reageer ik toch.
In 2013 heb ik een bypassoperatie moeten ondergaan met 4 omleidingen ik was toen 45 en had ervoor nergens last van.
Sindsdien is mijn leven drastisch veranderd want waar ik voorheen amper bij een dokter kwam heb ik nu inmiddels een 30 paginadik dossier alleen al bij mijn huisarts.
Talloze onderzoeken gehad, therapieën, 2nd opinions, scans, psycholoog geweest, emdr, noem het maar op.
Ik kweekte dezelfde klachten als jij en was ervan overtuigd dat ik nog steeds hartklachten had, deze werden namelijk gevoed door allerlei vage lichamelijke klachten zoals aanhoudende keelpijn, pijn op de borst, uitstraling in de linkerarm, vreselijk moe na inspanning, bonzend hart, chronische hyperventilatie, hartkloppingen, paniekaanvallen, burnouts, onwel gevoel, duizeligheid, licht in het hoofd, oorsuizen, steken rond het hart, steken in het hoofd en weet ik nog wat meer.
Tot op de dag van vandaag (01-2022) heb ik er nog steeds ontzettend veel last van.
Ik hoop voor jou dat je je inmiddels beter voelt want ik weet precies wat jij ondergaat, ik heb niet eens advies voor je want ik weet het zelf niet eens.
Maar weet dat vrijwel al je klachten vrijwel zeker komt door het piekeren.

Wat jij hebt heb ik ook man en dat is klote kan ik je zeggen je organen zijn goed dus je hebt niks met je hart maar je brein en je klachten zeggen wat anders dat weet ik maar probeer gewoon vanuit te gaan wat artsen zeggen dat is hun werk

Esther, ik herken dit helemaal.
Welke website bedoel je?

Ik ken jou verhaal. Ben ooit al 30x op spoed geweest. Maar daar nemen ze je niet serieus. Elke keer bloedafname, erg, monitor. Tocht is alles ok en doodsangst en afzien. Bang dat ik ga stikken of hartaanval krijg. Had 160 bpm. Spoed stuurt je naar huis omdat voor hen alles ok is. Eenmaal buiten terug hartkloppingen en druk borst en keel knijpt toe. Psychiater geeft enkel pillen en die helpen niet. Dan maar xanax of temesta. Ook niks beter. Dan maar de psychiatrie zeker want het zit in je hoofd. Heb dat ooit al 15 maand gedaan maar hielp niks, is pure bezigheidstherapie en mensen afleiden. Elk jaar wordt de pijn ook erger. Ik weet het niet meer. 5 dagen op rij bij de dokter. Ha hyperventilatie he meneer. Het is idd eerder stilaan doodgaan met veel pijn...

Dag Marc, het klinkt fout om te zeggen maar ik ben zo blij dat ik exact mijn eigen verhaal terug lees. Het is zo intens en heftig, ik moest een dagboek bijhouden van de therapeut maar ik heb aangegeven dat ik dan een voicerecorder moet hebben omdat ik anders de hele dag aan het typen ben. Bij mij is het begonnen na een maand na mijn bevalling, maar nu bijna 7 maanden verder leidt ik een zeer triest leven. Ontwijk van alles, durf niet meer boven te slapen dus slaap op de bank, durf niet te bewegen ondanks mijn inmiddels flink overgewicht, en wil niet meer plat liggen omdat je dan je hart sneller voelt kloppen.... Zijn slechts enkele voorbeelden. Ik zou graag in contact komen met iemand.met.dezelfde symptomen, wist niet dat er meerdere mensen exact dit hebben.ik wens je alle geluk en rust,

Hey ‘Marc en Shirley!

Wauww erg naar en wat herken ik deze punten direct. Continu bang worden door jezelf en het gevoel hebben dat je een hart aanval krijgt of ineens dood neer valt on zo echt en heel herkenbaar. Ik kamp hier nu een jaar mee en kan ook als passagier niet in de auto zitten. Vind het verschrikkelijk. Waar ik wel binnen korte rijd heel veel succes mee heb geboekt is het boek “angst en paniekaanvallen overwinnen” van Klaus Bernhardt.. ik ben al een aantal dagen bezig en merk oprecht METEEN een wereld van verschil.. ik ben heel anders gaan denken en leven. Geef het een kans. Misschien helpt het.
Ik weet dat therapie goed is alleen.. kwam ik daardoor niet van de angsten af

Hallo lieve mensen, dit klinkt misschien hard en niet voor te stellen maar.. the key naar weer een normaal leven is accepteren dat het angst is en de lichamelijke symptomen hun werk laten doen. Je moet je brein wijs maken dat er niks aan de hand is. En dat is het ook echt niet! Paniekaanvallen en angsten zijn niet gevaarlijk! Ik heb zelf 10 jaar met deze klachten gelopen dus ik spreek uit ervaring. Als je uit eindelijk accepteert dat het wordt gecreëerd door een fight or flight response merk je dat na een tijdje je brein zich aan past en je klachten vrij maakt. Het zit diep in het onder bewust zijnde. Daarom duurt het wat langer om weer je normale zelf te zijn. Hoe langer je er over gaat piekeren hoe langer het je leven blijft overnemen! Ik raadt jullie allemaal aan om naar het YouTube kanaal van “TreyJones” te gaan hij legt alle symptomen specifiek uit wat jullie aangeven!

Hoi.. ik heb ervaring met cognitieve gedragstherapie. Wat zou je graag willen weten??

Hoi,

Wat u hierboven beschrijft komt me heel bekend voor.
Sinds vorige week weer aanval gehad. Heeft u al meer informatie over cognitieve gedragstherapie?
Met vriendelijke groet Esther van B.

Hallo, ik heb precies hetzelfde. Doe ook aan cognitieve gedragstherapie. Het belangrijkste is als je een angst of paniekaanval voelt aankomen. Accepteer het. Laat het gewoon komen. Als je er tegen vecht wordt het alleen maar erger. Zeg tegen jezelf als je het voelt aankomen; laat maar komen, er kan niets gebeuren. Hoe vaker je het accepteert en laat gebeuren, hoe minder het wordt.

Hoi! Ik zou ook graag ervaringen horen :)

Zoals George al min of meer tikte is het kunnen accepteren en loslaten de clou. Ik heb ook met de G-schema's gewerkt maar ook met ACT therapy. Acceptance and Commitment. Daar had ik ook veel baat bij.

Maar blijft lastig met 15 jaar ingesleten sporen van gegeneraliseerde angststoornid

Wat jij verteld heb ik ook dezelfde last van
Ik wil met therapie beginnen maar hoor
Van vele mensen dat het niet veel helpt
Wat is jullie ervaring

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Hoi,
Ik herken veel punten, ikzelf neem tijdens moeilijkere periodes gabaril rust maar & ontspanning. Deze zijn niet verslavend en helpt om rustiger te worden.

Mocht iemand willen praten, zoek me op via instagram.

Ik deal ongeveer al 6 jaar met een paniekstoornis en zou er zeer graag eens over sparren.

Hallo Gustav

Zou graag met je willen praten over paniekaanvallen

Groetjes jeanne

Toch hebben die mekkerende mensen die er inderdaad weinig van begrijpen waarschijnlijk wel gelijk.

Zelf merk ik dat het stukken beter met mij gaat als ik veel beweeg (wandel) en ook dingen doen waar ik helemaal niet van hou, bijvoorbeeld een onbekende zakelijk bellen i.p.v. mailen. Ja, helaas gaat het tijdens het wandelen ook dan wel eens mis en heb ik zelfs een keer 112 gebeld welke met een ambulance zijn gekomen (uiteraard achteraf onnodig), maar het heeft wel een positief effect. Jezelf opsluiten heeft het tegenovergestelde effect spreek ik ook uit ervaring.

Heel veel sterkte...helaas is t bij mij ook weer terug gekomen.
Je gunt t je ergste vijand niet...hoop dat t snel over is

Hello
Ik herkent jezelf ook gelijk in jou bericht ..
Winds kort Ben ik ook dagelijks bezig met dat en some ga ik ook extra opletten op wat ik doe enzo....
Ik zit nu gelukkig bij de sigoloog nu Alleen hopen dat het mij gaat lukken ...
Je ben niet de enigstee

Succes

Dag Ayman,

Paniek is een hele nare aandoening. Ik herken dit maar al te goed. Er zijn wel goede behandelmogelijkheden voor de paniek. Je kunt de huisarts vragen om je door te verwijzen naar een psycholoog. Ik vond op you tube een geruststellende filmpje: paniekaanvallen door Errez Bar. Hij legt hier heel goed uit wat er precies gebeurt bij een paniekaanval. Ik denk dat je dit wel herkent. Hartelijke groeten

Wat een goed en duidelijk verhaal is dit en zo herkenbaar.
Door dit verhaal een aantal keren te lezen hoop ik dat het ook tot mij doordringt dat angst voor de angst kan verdwijnen.

Hallo Jenzz,


Ik weet niet van hoelang geleden jou bericht is want dat staat er niet bij.
Maar ik ervaar voor een groot gedeelte hetzelfde. Het is niet zo dat ik helemaal nergens last van heb op vakantie maar het is in iedergeval een heel stuk minder. Ik ervaar dat als fijn en voel me daar niet schuldig over. Aan de andere kant baal ik er ook van want wil me altijd zo "goed" voelen... En dat zet me dan weer aan het denken... Iedergeval het is denk ik niet gek omdat je dan ineens in een andere omgeving bent met positieve prikkels.


Groetjes!!

Ik heb een meningeoom zit midden in mijn hoofd vertakt al 9 jaar geen behandeling te groot risico ik heb veel klachten hoofdpijn dubbelzien zien kan geen licht geluid en drukte verdragen ik weet niet wat hiermee moet her wordt steeds erger ik ben zo bang
En heel moe wat kan er nog

Hier precies dezelfde klachten. Het is dood eng allemaal. De ene dag gaat het kei goed en de andere dag lig ik het liefste de hele dag te janken in bed 😢

Ik ik en ik ik zit er heel diep in ik krijg soort raar gevoel van dat duizeligheid echt raar ik kan niet eens staan van de duizeligheid

Ik ook helaas. Het is begonnen na dat mijn vader is overleden( na een kort ziekenhuis opname) hyperventilatie angst paniek. Zo veel onderzoeken gehad. Niks gevonden. En niemand die het voelt alleen degene zelf. Hoop dat het toch een keer weg gaat.
Ik heb oxazepam na het verlies van mijn vader gehad. En werd afhankelijk wou steeds meer. Daarna gelukkig gestopt maar het is er nog steeds. .

Hai, ik herken dit zo goed. Ook ik heb al mijn hele leven last van paniek en hypochondrie. Zit nu weer in een fase met de hele dag door hartkloppingen en bonzen, gevolgd door paniek en duizeligheid. Wat een energie kost me dat. En o wat ben ik vreselijk zat. Mijn man kan mij ook niet meer helpen en zegt al jaren het is niks. Maar waarom voel ik dat niet. Ik ben er zo verdrietig van. Ga vroeg naar bed om te kunnen slapen want dan voel ik tenminste niets. Vandaag geen oxazepam ingenomen. Slik nog wel eens een halve (5mg) om rustiger te worden. Maar ik wil het zelf zo graag kunnen. Slik ook al mijn hele leven antidepressiva. Altijd dezelfde lage dosis maar ook daar kan ik niet zonder. Vind het gewoon allemaal te zwaar. Merk ook dat ik sociale afspraken af aan het zeggen ben...wil zo graag gewoon happy zijn zonder angsten en paniek. Sterkte allemaal op dit forum...👊

Heel heel herkenbaar. Ik heb momenteel iedere dag weer dat duizelige gevoel en angst om te vallen. Ik moet mezelf echt dwingen om ergens heen te gaan. De angst om flauw te vallen blijft. Terwijl ik mezelf voorhoud dat ik nog nooit ben flauwgevallen. Maar dat watten gevoel is zeer vervelend. Eind vd dag uitgeput van het overeind blijven. Ik ben er ook de hele dag mee bezig. Ik slik al jaren Sertraline (ad) en recentelijk met een halve opgehoogd. Periodes gaat het heel goed om daarna weer hevig toe te slaan. Lotgenoten welkom. Het liefst in Voorburg eo🌷🍀

Ik heb het zelfde bah hoe kom ik hier af ben 83 jaar jaar ik slik Alprazolam Milan

Knal hetzelfde , over alles panikeren. Denken dat ik voor iedereen moet zorgen , moeten stoppen met werken. hartkloppingen,duizeligen enz . Ik ben 59 en blijkbaar is dit van alle leeftijden . Ik neem ook een benzoide middel en dat helpt een paar uur, was ik al maar van die hartklopingen af drink al 2 maanden geen alcohol meer maar niet echt beterschap hopelijk wordt er iets op gevonden , beterschap bij jou ook

Inderdaad ken het ook. Doodmoe, duizelig, slappe benen. Zo uit het niets. Gaat bij mij ook een periode goed en dan weer slecht. Heb ook Alprazolam gekregen maar wil daar geen misbruik van maken.
Ik ben bijna 63 jaar en 2 jaar met pensioen. Sedertdien gaat het niet goed. Leren mee leven zeker 😓

Hoi Leon

Dit is allemaal zeer herkenbaar.
Ook na een PA ben je de volgende dag niet lekker.
Fijn dat je medicatie hebt en ook goed slaapt want dan rust je in ieder geval uit.
Accepteer dat je die aanvallen hebt en dan komen er vast betere tijden aan.
Geniet van het zonnetje in het voorjaar en leef als een vlinder.
Verzet je geest met sporten en wandelen in de buitenlucht.
Uiteindelijk zal het goed komen en zullen de aanvallen minder worden.
Sterkte

Hoi Marieke,
Ik herken dat rare gevoel in je nek. Heb ook vaak last van een beetje een stijve nek. Of van die spiertrekkingen erin. Ben jij er nog mee naar de huisarts geweest?

Ik ben 34 en heb ook hele erge aanvallen zoals vandaag nog wederom langs de dokter en bloeddruk en temperatuur allemaal goed.

Maar trillen, zweten en raar gevoel in me handen alsof ik gewoon geen controle heb. Hartslag op standje 190 en gewoon op het werk. Ik raakte compleet in paniek en ben nu nog steeds kapot ervan. Ik laat me nu door verwijzen voor een therapie nadat ik eerder al bij een psycholoog ben geweest.

Waar het vandaan komt geen idee. Veelal bij mij uit stress en druk denk ik. Vooral op de werkvloer. Ookal zijn mijn collega's top.. maar dit gevoel is echt vreselijk.

Je bent niet de enige met dit soort klachten ik hoop dat jij ook je uitweg en juiste pad gaat vinden om hier vanaf te komen.

Ben benieuwd wat je precies aan medicijnen hebt gehad. Ik nog niks omdat ik het ook niet dagelijks had maar nu inmiddels wel wekelijks en het is echt zo klote.

Sterkte maar wees bewust je bent niet alleen! :)

Beste Laura.

Je bent zeker niet de enige en helaas kan ik me herkennen in je verhaal..

Ik ervaar ook wekelijks klachten en aanvallen. En ook sport ik en probeer ik fit te blijven. Helaas voor mij merk ik dat ook na sporten of inspanning dat ik sneller een aanval krijg waarom?..
Ik denk te veel na als ik na sporten pijn voel of me hart ineens snel gaat duhh als je sport maar als je die aanvallen hebt snap je ook dat je je dan direct zorgen maakt. En dat maakt me nu dus ook dat sporten me deels tegenhoudt.

Ik ben nog niet gevaccineerd omdat ik ook bang ben wat dit in mijn lichaam zal doen helemaal omdat ik corona heb gehad. Echter wil ik ook niet opnieuw ziek worden..tis dubbel gevoel het bang zijn allemaal.

Bij mij heeft de psychologe deels geholpen ze leert je de aanvallen te herkennen en te laten zien hoe je er voor jou het beste mee om kan gaan. Iedereen heeft weer een andere trigger die de aanvallen doet laten komen.

Wellicht is dat wel een tip een gesprek of bezoek kan geen kwaad en je bent zeker niet de enige die dit meemaakt.

Andere tips zijn ademhalings oefeningen welke ik ook probeer uit te voeren soms helpen ze top en soms slaat de aanval zo door dat het even niet lukt.

Maar wat je benoemd aan de anti depressiva ik zou het ook niet willen gelieve zolang mogelijk geen medicijnen
Ik laat me nu doorverwijzen voor therapie. Ben benieuwd of dit me verder zal helpen.

Hoop dat het snel beter gaat. Wees bewust je bent iig niet allen.. :) sterkte

Sorry Lieze had bij laura ook gereageerd maar staat ook onder jou bericht. Daar ik me herken in beide verhalen en vragen had maar hij heeft em onder jou bericht geplaatst lijkt wel.

Gr chantal

Hoi Lieze, wat moedig om je verhaal te delen. Zelf ben ik 37 en heb het ook al jaren. Inmiddels weet ik dat het mede komt door mijn angstige hechtingsstijl. En wat ben ik zonder angst een ander persoon. Zoals mijn therapeut vaak zegt; je bent niet je angsten. Het meest lastige vind ik, zoals ook jij omschrijft, mijn beperkte leven. Vriendinnen die er klaar mee zijn en steeds meer afstand nemen, het niet kunnen maken van afspraken of het vele afzeggen. Het voelt eenzaam en dat terwijl ik zoveel meer ben dan dit, ook jij! Medicatie heeft mij in die 20 jaar nog nooit van de paniek af geholpen en maakt me gevoelsmatig erg vlak, daar ben ik absoluut geen voorstander van. Inmiddels ben ik gestart met een trauma traject en schematherapie voor ombuigen van mijn aangeleerde ‘angstige patronen’ in de hoop dat dit me verder zal helpen want net als jou en alle andere hier gun ik mezelf een leven zonder beperkingen, zonder paniek, zonder angst en zonder steeds opnieuw vrienden kwijt te raken. Want ondanks dat ik mijn angsten niet ben wordt ik hier wel op beoordeeld. Mijn grootste wens is dan ook heel simpel; vrij kunnen zijn om te genieten, te werken en een volwaardig leven te kunnen lijden, zonder angst!

Ik herken dit zeker. Ik ben van verhaal 131. Ik heb hier volgens mij wat zaken beschreven die je zult herkennen.

Ik zie net dat ik heb gereageerd op jou verhaal. Wauw zo herkenbaar wat jij schrijft!! Ik zou graag met je in contact komen?

Zo zo zo herkenbaar..

Amber, ook herkenbaar bij jou? Het blijft toch fijn dat er mensen zijn die hetzelfde ervaren. Dan voel ik me toch iets minder alleen en minder “gek”

Inderdaad.
Hoe lief je echtgenoot is zal hij het ne er ever begrijpen.
Niet omdat hij het niet wil maar omdat hij het niet voelt.

Ik zelf ook gesufferd 7 jaar.
En ik met zelfde medica een andere mens .
Een nieuwe ik een nieuwe leven.
Dank God.

Groet
Bluma

Ik weet hoe het is. Hem er zelf ook veel last van. Als je wil praten...

Ik snap je helemaal!

Ik herken echt letterlijk alles in je verhaal. Het enige verschilmis dat ik 45 ben en de eerste afspraak met de cardioloog volgende week heb. Hoe gaat het nu met je?

zoek hulp en ga naar je huisarts!

Ik herken me voor honderd procent in je verhaal. Een maand geleden een extreme aanval gehad. In lingerie naar buiten gelopen. En sindsdien constante onrust in mijn lijf.

Hi Linda,

Even benieuwd. Als jij verschillende SSRI's hebt geprobeerd, neem ik aan dat je steeds opnieuw moest afbouwen voordat je aan een nieuwe begon. Hoe ging het afbouwen bij jou?

Ik herken mijzelf heel sterk in je verhaal. In letterlijk al je klachten en nog een paar erbij. Ook de angst voor een hartaanval deel ik, ik durf daardoor zelfs niet echt te sporten.

Goede nachtrust, regelmaat, en beweging (zoals wandelen) kunnen je klachten flink verminderen.

Ook ik wou een hartfilmpje, maar gaat dat je geruststellen? Het is maar een momentopname. Daarom wou ik daarna een ct scan. Beiden zagen er goed uit. Chronische hyperventilatie bleek ik ook niet te hebben (helaas).Toch neig ik nu weer te denken dat ik misschien een hartritmestoornis heb (net als mijn broer en opa) welke ze niet hebben kunnen zien op het filmpje en scan. Dat heb ik vanmiddag bedacht nadat mijn hart uit het niks 160 sloeg, een klacht welke zich nog maar 1x eerder had voorgedaan. Dat ik een angststoornis zou hebben is een idee dat er bij mij niet goed ingaat. Ik zie mijzelf juist als die grote stoere kerel wie goed de rust kan bewaren in moeilijke situaties en denk dat mijn omgeving mij veelal ook zo ziet. Toch is een angststoornis veruit de meest waarschijnlijke oorzaak voor mijn klachten, maar is de angst dat er wel alsnog iets mis is met mijn hart ook de enige grote angst welke ik voor mijzelf kan bedenken.

Lieve Roos,
Ik ben allereerst heel benieuwd hoe het nu met je gaat.

Ik hoop dat je een vorm van therapie bent aangegaan. Eén die uitlegt wat er in jouw lijf gebeurt als je een paniekaanval hebt, de adrenaline die vrij komt en de irrationele gedachten die naar boven kunnen komen.

Ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (mijn paniekaanvallen begonnen toen ik 17 jaar was en inmiddels ben ik 50 jaar)
Dit betekent overigens niet dat ik al die jaren constant paniekaanvallen heb gehad. Het is mijn "zwakke plek" zoals een ander een zwakke rug heeft.

Praat erover, alsjeblieft! We zijn met zoveel! Alle liefs ❤️

Ik ben 35 word voor de 2de keer papa. En ik heb ook rare gevoelens in mijn lijf vooral rond mijn borst. Ik denk ook elke dag dan dat ik ga sterven. Heb net mijn verhaal gedaan. Ms herken je het. Groetjes.

Mag ik vragen welke symptomen jij ervaart tijdens een paniekaanval?

Ik pieker zelf ook vrij veel. Ik kan ook echt doemscenario's in mijn hoofd halen, geliefde personen die overlijden of ikzelf die doodga, en dan iedereen achter laat, mijn vriend die het uitmaakt etc. en omdat een paniekaanval of paniekstoornis nog niet bij mij is geconstateerd (sta ik de wachtrij bij de psycholoog) ben ik ook constant aan het tobben waar mijn aanvallen vandaan komen en wat er met mij aan de hand is.

Hey Alexandra,

Ik lees net je forum hier.
Ik zou heel graag met je in contact willen komen. Omdat ik op dit moment precies tegen hetzelfde aanloop, en het loopt een beetje uit de hand.

Mocht je dit lezen, zou je mij dan een berichtje willen sturen op ************ ?

Lieve groetjes

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Ik herken dit ook...ik denk alleen dat je zo graag wilt dat t stopt dat je ervalles aan wilt doen om t te stoppen...t denken is in de war en mss zoek je t dicht bij je , zo van dan zal dat t wel zijn maar ik denk als je vriend weg is dat t niet stopt...heel veel sterkte

Je therapeut heeft gelijk. Gewoon doen is veruit de beste manier om het beter te maken.
Misschien moet je het in kleine stapjes doen, maar doen is wat je moet doen.

Ik begrijp jou heel goed hoe verder van huis hoe erger me klachten worden, ik kan echt alleen nog in de omgeving, het is een ramp om ergens heen te gaan de paniek slaat aan en niemand begrijpt hoe beangstigend dat voor ons is, maar we zullen het toch moeten doen stap voor stap

Ik herken het: heb ook paniekaanvallen midden in de nacht, nu mijn man Henk bijna 7 maanden geleden is overleden.
Ik voel me heel alleen in het huis, waar hij zo plotseling is doodgegaan in de keuken.
Hem reanimeren hielp niet meer.

Ik denk dat je de juiste strategie gevonden heb!
1 voor 1 aanpakken is een goed idee. Je staat er niet alleen voor!
Veel geluk ermee!!!

Ik heb ook paniekaanvallen en ik wil graag in contact komen met lotgenoten.

Ik heb hypnose gedaan voor een paniekstoornis, de eerste periode voel je je rustiger en je merkt steeds meer dat je je minder van bepaalde situaties aan gaat trekken. Een aanrader, maar je moet er wel achterstaan. P.s. Het is niet eng o.i.d. want als ik ergens bang voor ben is het de controle kwijtraken en dit is totaal niet het geval

Ik ga emdr proberen
Misschien is dat wat

Wil ook graag hypnose maar ben zo bang voor dat je de controle verlies

Hypnose niet doen helpt niks je moet het zelf doen of in opname gaan poos bij polikliniek angststoornis

Dit heb ik ook. Het komt uit het niets opzetten. Op momenten dat ik lekker in mijn vel zit, kan dit zo omslaan, omdat ik mij niet lekker begin te voelen. Misselijkheid, duizelingen soms gepaard met angst en lichamelijke paniekgolven.

Ik ben mij ook zeer bewust van elk gevoel in mijn lichaam, maar probeer niet bij iedere steek, tinteling of duizeling in de paniek te schieten, maar zeg dan juist tegen mijzelf dat dit gewoon normaal is en dat ik dit voel, omdat ik er meer mee bezig ben. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.

Ik herken mezelf hier heel erg in. Mijn aanvallen komen ook opzetten uit het niets. Je hebt een prima dag, en je voelt dan ineens dat het komt opzetten.

ik heb dit nu dus ook.Eerst kon ik er nog wel een reden aan koppelen maar nu weet ik niet eens meer wasr het door komt.Gebruik venflaxine wat me altijd heel goed geholpen heeft maar heb sinds maart al 3 keer moeten ophogen nu 1x dgs 150 mgr.Nu al weer 5 dsgen gespannen piekeren en bang niet meer beter te worden ...
Heeft iemand ervaring ook met venflaxine en die mischien herft moeten over stappen naar ander medicijn?
Gr Carla

Wandelen doet wonderen. Ik begon met kleine stukjes van een paar min. Nu bijna dagelijks 1.5 uur.

Beweging is zeer belangrijk. Voldoende nachtrust help ook goed, maar niks zo goed als bewegen en je over die angsten heenzetten. Stapje voor stapje

Rust en terug naar de basis! Dit gevecht kun je wel winnen!
Elke dag opstaan, jezelf verzorgen en eten. Stukje bij beetje wandeling maken, naar buiten gaan. Rust nemen en probeer niet teveel van jezelf te eisen.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op. Wat of waar ben je bang voor?

Vraag hulp bij je huisarts, mogelijk heeft je praktijk een Praktijkondersteuning GGZ. die kan je al een beetje op weg helpen en je gerust stellen.

Goedendag, ik heb dit sinds kort ook zo erg.verblijf op dit moment in een hotel in turkijeen sinds ik hier ben( 5 dagen) begint het elke avond. Over dag gaat het nog wel.
S avonds kan er ik er soms nog vanaf komen maar zodra ik op bed lig word ik er helemaal gestoord van. Ik ben bang dat ik er ook echt niet meer vanaf kom. De volgende dag denk ik elke keer, zie je nou niks aan de hand dus dr volgende keer niet zo druk maken. Maar ja.... de volgende keer ben ik weer net zo bang dat ik het aan mijn hart krijg.
Ik krijg een gejaagd gevoel tussrn mijn borsten, daarna heb ik t idee datbik steeds extra admin moet halen. Als ik in slaap probeer te komen en wat weg zak lijkt of je steeds een soort van schokjes krijg schrik reactie? Het is zo vervelend en beinvloed mijn leven op dit. Moment heel erg

Hi Naomi,

Je bent zeker niet de enige. Ik herken hoe vervelend het is dat niemand je volledig je kan begrijpen... Weet dat er genoeg mensen op deze aardbol lopen met dezelfde dingen. Ik herken je ook zeker in dingen vermijden enz. Het is super zwaar om dingen toch te gaan doen, ondanks je het toch eng vind. Iedereen die zegt, ga gewoon hebben makkelijk praten.. ik ben van mening dat ik met dezelfde gedachte stromen niet van m'n Paniekstoornis af zal komen. Drm probeer ik wat ik eng vind om te draaien. Het is een lastig, zwaar en vermoeiend proces. Maar er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Gun het tijd :). Ik probeer zelf nog wel optimaal te genieten van alles wat ik wel kan of wat mij overkomt. Positiviteit helpt mij erg. Succes !

Ik herken het ook! Ik heb een paniekstoornis en ook nog eens derealisatie.
De ene periode erger dan de ander. Voorral de overschakeling van zomer naar herfst/winter.
Het vermijden herken ik. Vele zeggen ook tegen me, ga even een blokje om. Of ga even mee naar de winkel. Dat vermijd ik omdat ik bang ben dat ik me raar gedrag ( wat wss niet is ) en dat mensen me aanstaren. Daarom vermijd ik het ook.

Op een geve moment als je het gaat accepteren gaat het beter. Je krijgt stap voor stap weer zin om dingen te doen en durft steeds meer.

Hoi Naomi, wat naar om te horen dat jij hier ook last van hebt. Weet dat je niet alleen bent en dat er veel mensen zijn die dit ervaren. Ik ben zelf 19 en heb hier al een tijd last van. Paniekaanvallen, alsof ik denk dat ik gek word en dood ga. Dagen dat ik 24u op bed lig en niets anders kan doen dan piekeren, het enige wat mij dan rust kan geven is oxazepam. Het lijkt vaak als je in een dipje zit, het jarenlang duurt en je er niet meer uitkomt. Onthou dat er dagen zullen komen dat het weer beter met je gaat! Succes!

Hallo. Je geeft zulke goede tips, maar mijn vraag is, werkt het bij jou zo goed dat je gewoon weer door kan gaan met je leven? Heb je bijna geen last meer van paniek door deze tips?

Mooi geschreven. Dankjewel 🙏🏼

Wat jij allemaal omschrijft heb ik het exact hetzelfde.. Hoe is het nu met je?

Hi Yasmine,

Wat vervelend.. ik kan mij hier erg goed in verplaatsen. Ik wuif de paniek aanvallen ook vaak weg als ze komen. Op het moment ben ik begonnen met emdr-therapie. Dit kan je namelijk ook goed doen op paniekaanvallen. Hopelijk heb je hier wat aan. Weet dat je in iedergeval niet de enige bent.

Hoihoi,

Ik ben sinds een paar weken begonnen met homeopathische middelen. Het is zeker een aanrader om te proberen maar je moet je er wel echt aan vasthouden. Ik merk dat als ik het een paar dagen vergeet de angst en paniek me snel weer te binnen schiet. Maar zeker het proberen waard!

Ik heb ze ook sinds een paar dagen
Omarm je angst je zal het verdwijnt
Hoe lang het ook duurt
You tube markus krielen of verzetten heeft geen zin
Liefs
Voor gezamenlijk contact ook fijn kunnen we delen 😄

Ik heb al sinds ik 5 jaar ben paniekaanvallen nu terug hevige aanvallen ik neem antidepressiva, maar het heeft zijn tijd nodig, ik heb al "3" depressies achter de rug ik kreeg het terug toen mijn papa stierf en 4 jaar na zijn dood weer hevige oncontroleerbare aanvallen , IK MIS hem enorm en kan het niet aanvaarden dat hij dood is , elke dag vecht ik tegen deze ziekte en het is voor de rest van mijn leven , ik vind het spijtig dat niet iedereen deze ziekte snapt en als je zegt tegen iemand ik heb het moeilijk dan zeggen ze laat je dan opnemen precies of dat zo plezant is om in een instelling te zitten ik heb het al 1 keer meegemaakt, soms zou ik liever een andere ziekte hebben dan deze want ik weet dat deze paniekstoornis blijvend is dus voor de rest van mijn leven .

Ik voel met je mee, een verlies van je mama is vreselijk en dat ben je nog aan het verwerken. Wees lief voor jezelf.

Je zet jezelf al op nummer 1 en dat is goed. Je kiest voor jezelf en dat is ook goed! Je maakt goede stappen, maar het kost nu eenmaal tijd. Rouwverwerking is ook een goede stap.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op.

sterkte!

Hier net zo
Soms zelfs dagen
Van alles geprobeerd
Marcus krielen you tube

Precies t zelfde word er moedeloos van ben ook al 2 maanden aan het donderen met angst en completen paniek

Ik herken dit heel goed, dit krijgen mensen die last hebben van paniekaanvallen, heb dit een tijdje gehad maar daarna is over gegaan en tot nu toe nooit meer last gehad, het komt door overprikkeling dat heeft mijn huisarts mijn toen heel goed uitgelegd, heb ook eerst onderzoek g had kwam ook niks uit, je moet cafeïne vermijden want dit lokt het meer uit en stress is de grootste boosdoener, waarschijnlijk heb je onbeperkte verdriet of iets waar je je heel druk om hebt gemaakt

Hallo erik.
Ik snap je ik heb dit inmiddels nog maar 1 jaar en de angst is bij mij ook elke dag aanwezig. Het neemt zelf heel men leven over. Er zijn periodes waar ik elke dag meerdere paniekaanvalle heb, maar soms ook niks maar dan is de angst wel permanent aanwezig en ben ik altijd onrustig. Ik snap jou verhaal heel goed.. de psycholoog wilt mij geen medicatie geven. Soms voel ik me zo ten einde raad

Nou exact dit dus soms ook

Begin ook radeloos te worden constant die duizeligheid zorgt voor dat ik nauwelijks buiten kom en er aan kan werken ik heb het nu een half jaar straight constant die duizeligheid zegt alleen maar ademhalingsoefeningen want er is niets aan de hand ben 22 btw gister geworden en me hele verjaardag niet kunnen vieren door dit gevoel

Hier precies zo
Erdoorheen gaan nou hoe dan
Afleiding zoeken kan niet
Eten smaakt niks maar eet tussen door toch
Lig ook alleen maar mantatas yecdien

Precies t zelfde met over heel t lichaam spierpijn

Pillen lossen niets op
en je wordt er verslaafd van praat met iemand die je vertrouwt vertelt alles wat je dwars zit

Hoi ik Ben een jongen van 20 omdat ik veel drugs heb gebruikt heb ik ook last van paniekaanvalen oftewel angststoornis 😞

De dokter Wilde mij gisteren ook Niks voor schrijven dus heb ik me dealer gevraagd voor oxacepam voor die tijd dronk ik 2 flessen wijn per dag om de paniek te onderdrukken Maar dat doe ik nu all 4 jaar en me lever is dus niet goed meet nu hopen dat oxacepam gaat werken

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Dat alcahol gebruik.. Wat je vermeld is heel herkenbaar...
Zonder dat slaap ik niet.
Hele gevechten met me zelf....

Mijn broertje heeft puffers voor zijn adem haling...
Astma...

Ik zelf ben daar nooit voor getest...
Heb zelf nu die puffers ook in gebruik... En merk dat 8 van de 10 keer.... Het helpt..

2 keer van de 10...is het toch een heftigere aanval....
Zeker als je dan niet drinkt...

Het punt is je kent je lichaam het beste.
Je weet wat helpt voor je lichaam..
Maa rop het moment dat je er zelf na gaat vragen...
Krijg je het niet...
Valt me op.....

Mijn advies na jouw...
Weer afspraak maken met de doktor..
Hem vertellen dat je.. Je eigen lichaam het beste kent..
Je alles al geprobeert heb..
En dit wat je aan geeft het beste voor jouw werkt....

Leg uit dat je snapt...ivm je verleden dat er gedacht word verslavings... Blablabla.

Laat me bewijzen... Met de recepten...
Die ik moet krijgen... De hoeveelheid die aan gegeven is... Niet zal over schreiden...
Als je overtuigd bent... Lijkt me dat ze je het geven... En anders ga je in Lelystad naar de huisarts zijn ze wat makkelijker

Pijnlijk. Ook enigzins herkenbaar

Nu aan het bijkomen van mijn tweede zeer hevige aanval in een week tijd. Nadat het sinds september beter ging en ik alleen wekelijkr milde aanvallen met hartkloppingen kreeg, zit ik mij hier weer zorgen te maken of ik toch echt niet zojuist een hartaanval heb gehad. Hartslag van naar 165 en in recordtempo naar 48 i.c.m. druk op borst, licht en druk in het hoofd en dat soort gekke dingen.

Goede nachtrust, bewegen, ook als dat een korte wandeling is en wel je eigen grenzen opzoeken en steeds een stukje verleggen. Dat is de manier om het significant te verbeteren.

Ik heb precies dit. Ben uiteindelijk voor specifiek 'paniekaanvallen' een psycholoog gegaan. Maar dit heeft niet alles voor mij opgelost aangezien het om veel meer dan paniekaanvallen ging. Zit nu bij een nieuwe psycholoog die me veel informatie geeft over angst en hoe je ermee omgaat. Het heeft me erg geholpen het tegen vrienden te vertellen wat er met me aan de hand is en dat ik niet altijd maar overal mee naartoe kan, omdat dat mij gewoon een hoop angst en stress geeft. Als mensen hier rekening mee houden scheelt het al een hoop stress. Ik heb nog steeds wel eens angst , maar ik kan alweer dingen doen zoals terrassen en onverwachtse dingen doen. Terwijl ik ook opeens bang was van kotsende mensen, alcohol drinken, in openbare ruimtes zitten etc.. Het gaat niet snel, maar ik zie al wel verbetering! Ik heb wel na 1/2 dagen leuke dingen doen minstens 1 dag nodig om bij te komen en dan heb ik ook zin in helemaal niks. Hoop dat dit je wat helpt en anders wil k graag contact met je houden om onze ervaringen te delen. Dit is ook mijn eerste keer dat ik het op internet deel :)

Het is jammer dat je moeder en je vriendin jou niet eens kunnen begrijpen.
Je hebt stress en denk vooral aan jezelf en niet aan socium
Focuseer op jezelf. Uitrusten, lezen, zwemmen.

Ik kreeg ook een leidinggevende functie, zoveel spijt van zit nu met een vette burn out en paniekaanvallen. Na half jaar ietsje verbetering, maar lichaam wil niet wat ik wil helaas.

Ik herken me hier zo erg in! Ik heb nu ook eindelijk hulp hiervoor durven zoeken helaas is de wachttijd 100 dagen tot 1.5 jaar bij de psycholoog. Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Oh wat herkenbaar.
Ik heb precies hetzelfde en ook op de wachtlijst van de psygoloog.
Gelukkig kan ik elke 3 weken met iemand bij de dokter praten maar die kunnen me niet verder helpen.

Van de week gingen we uiteten met me schoonouders. Onderweg erheen een paniek aanval. Daar ook.
Ik ben zo bang om flauw te vallen ook op die momenten.
Op een gegeven moment zeide we dat we weg gingen en de rust kwam weer boven stress gevoel verdween. Zo apart allemaal.

Ik heb 2 kleine kinderen( 1 en 3) en moet dus dingen.

1 tip, alleen een nachtje weg.
Ik heb het gedaan vorige week en het was zo heerlijk om even alleen tot rust te komen.
In bad , shoppen, uiteten. Weg wanneer je wil.
Voor mij was het erg fijn.

ja heel goed,want daarna was ik er van af en durfde de supermarkt weer in en andere dingen die ik eerst niet meer durfde ,het ligt er denk ik ook aan of het een goede psychotherapeut is en waar je het goed mee kan vinden.

Sinds 3 maanden na het overlijden van mijn echtgenoot, heb ik hier iedere dag mee te maken. Oxazepam verminderd maar haalt het niet weg. Mijn omgeving begint het langzaam vervelend te vinden als ik weer bel tijdens een aanval.
Ik heb geen oplossing maar vind het wel goed te weten dat ik niet alleen sta in deze situatie. Heel veel sterkte

Hi, Ik heb ook sinds na mijn vaccinatie last van paniek aanvalen en hyperventilatie. Druk in het hoofd druk op de borst. Bang om dood te gaan. Ik blijf dagen lang met last moet ik vakker ziek melden op werk. Ik krijgt continu last van.

Hoi, antidepressiva helpt zeker tegen angststoornissen. Gebruik zelf citalopram en voel me veel beter.

Groet,
Emma

Kijk eens op vrouwen kracht site

Dag Mariah, dat is zeker herkenbaar! Heb ook al jaren last van paniek. Helaas moet moeten we toch heel hard gaan werken om deze aanvallen te onderdrukken. Ik weet dat het verschrikkelijk is. Erg angstig. Maar je bent niet alleen.

Ja enorm sinds echt scheiding vreselijk

Heb al medicijnen citalopram en alprozalam.kom 1x in de week bij psycholoog en heb meditatie oefeningen.maar tot nu toe weinig verbetering.

Hoi Bianca, ik heb zelf ook al heel lang last van oa een paniekstoornis, dus weet helaas wat jij mee moet maken, fijn om er samen over te praten.
Mag ik jouw emailadres?

Heey kes.
ik kan je instagram niet vinden, ik heb sinds kort ook last van aanvallen en zou het fijn vinden om het er over te hebben met je 🤗

Hier hetzelfde verhaal! 😔

Welke hulp krijgen jullie hiervoor?
Ben wel benieuwd
Liefs Miranda

Hoi Steffi, Ik herken mij in je verhaal. Zeker dat van die trigger. Het zou ook zo kunnen zijn dat jij verwacht (onbewust) dat er een aanval komt.. (self fulfilling prophecy) Of dat je bijvoorbeeld teveel koffie gehad hebt om zo n aanval uit te lokken. Ten minste dit is wat ik dan denk wat bij mij aan de hand is... Hopelijk heb je er wat aan.

Herkenbaar. Ik doe aan Cognitieve gedragstherapie bij een psycholoog. Dat helpt echt. Belangrijkste is niet te vechten tegen paniekaanvallen. Dat deed ik ook. Als ik het voel aankomen dan accepteer ik dat en laat het gewoon gebeuren. Dan duurt het korter dan dat je er tegen vecht. Het is allemaal bedachte angst. Uiteindelijk worden de paniekaanvallen steeds korter en verdwijnen. Ik spreek uit ervaring. Kijk ook eens op YouTube naar Wijnand van Dam.

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Dag Steffi (en ieder die dit leest) , zelf heb ik sinds mijn 12e last van angst gevoelens en paniekaanvallen. Inmiddels ben ik 23 en voel ik nog regelmatig gevoelens van angst, verkeerde ademhaling etc. Wat ik lees waar je last van hebt is precies wat een paniekaanval inhoud, de gedachtes zijn écht niet gek die je hebt! Het sleutelwoord hier is "gedachtes" Want uiteindelijk zijn het "maar" gedachtes. Hoe echt het ook voelt....

Wat ik heb geleerd en kan helpen om te doen, is 1: bewust worden van je lichaam op het moment dat je merkt angstig te worden: "oke ik heb 5 vingers, dan ga je die tellen (hardop pratend dit doen is een tip!!) . Verder zijn ademhalings oefeningen leren heel belangrijk, die zullen ook de druk op de borst weghalen. --> het stikkende gevoel kan zijn doordat je waarschijnlijk een hoge ademhaling hebt. Het is eigenlijk je lichaam die zegt: STOP! Ik heb al genoeg lucht! Dan gaat je keel letterlijk een klein beetje nauwer worden puur omdat je lichaam genoeg zuurstof heeft. Je kan dus niet stikken, je hebt juist te veel zuurstof! Daarom zijn ademhalingsoefeningen goed en fijn om te doen. blijf deze NET zo lang doen tot je écht het gevoel hebt weer op ritme te zijn.

2: In een paniekaanval kan HARDOP een boek lezen goed zijn, al verhef je je stem, het zorgt voor een betere ademhaling en afleiding.
3: In een paniekaanval bewust worden van je omgeving. Dus: Kijk naar de kamer waar je in zit, "goh ik zie gordijnen, ik zie een tv, etc.

4: Sluit jezelf aub niet op uit angst! Door dit te doen ga je je hersenen "trainen" en eigenlijk je onderbewustzijn om JUIST sneller angstig te raken, oftewel: je maakt voor jezelf de drempel steeds hoger! Denk aan exposure; door te doen leer je dat iets eigenlijk niet eng hoeft te zijn! Zeg dit dan ook tegen jezelf: "dit was eigenlijk helemaal niet eng. Er is niks ergs gebeurd.

5: POSITIVITEIT: al schrijf je begin van de dag 3 dingen op waar je dankbaar voor bent: ik ben dankbaar dat het mooi weer is vandaag, ik ben dankbaar dat ik in een mooi knus huis woon etc. En het einde van de dag 3 dingen die goed zijn gegaan! En sta er echt bij stil..

Ik kan nog meer dingen opnoemen...
Je zou ook op INSTAGRAM naar accounts zoeken met therapeuten die hiervoor allerlei tips hebben + een platform met mensen die hetzelfde meemaken! Dit helpt mij ook veel :)

Paniekaanvallen kunnen soms een aanleiding hebben maar inderdaad ook uit niet. Onthou dat je ONBEWUST veel indrukken krijgt op een dag en veel gedachtes hebt, dat kan soms eruit komen, maar dat hoeft niet altijd!

Het is vooral belangrijk wat JIJ ermee doet; even lekker wandelen om het hoofd leeg te maken. Een lekker serietje opzetten of yoga/ mindfulness! Een dagboek bijhouden. Praten met iemand of schrijven!!! Vind JOUW manier. Ga leren gedachtes OMZETTEN. "Wat is mijn manier/ trucje/ coping die voor mij het beste werken om rustig te worden en blijven?"

!!!!! Wat ik ook heb geleerd is om CAFEÏNE te VERMIJDEN (koffie, red bull maar ook sigaretten) hier zit een stofje in wat juist "angst" opwekt. Ik ervaar dit zelf namelijk ook altijd zo.

Ik weet niet hoe oud dit bericht is maar hopelijk heb jij of iemand anders er iets aan..... Alle liefde en het komt goed. Ik geloof in je

Beste Anoniem,

Heel erg bedankt voor je tips. Die ga ik uitproberen.
Ben ik heel dankbaar voor.

Groetjes,

Aida

Beste Laura.

Je bent zeker niet de enige en helaas kan ik me herkennen in je verhaal..

Ik ervaar ook wekelijks klachten en aanvallen. En ook sport ik en probeer ik fit te blijven. Helaas voor mij merk ik dat ook na sporten of inspanning dat ik sneller een aanval krijg waarom?..
Ik denk te veel na als ik na sporten pijn voel of me hart ineens snel gaat duhh als je sport maar als je die aanvallen hebt snap je ook dat je je dan direct zorgen maakt. En dat maakt me nu dus ook dat sporten me deels tegenhoudt.

Ik ben nog niet gevaccineerd omdat ik ook bang ben wat dit in mijn lichaam zal doen helemaal omdat ik corona heb gehad. Echter wil ik ook niet opnieuw ziek worden..tis dubbel gevoel het bang zijn allemaal.

Bij mij heeft de psychologe deels geholpen ze leert je de aanvallen te herkennen en te laten zien hoe je er voor jou het beste mee om kan gaan. Iedereen heeft weer een andere trigger die de aanvallen doet laten komen.

Wellicht is dat wel een tip een gesprek of bezoek kan geen kwaad en je bent zeker niet de enige die dit meemaakt.

Andere tips zijn ademhalings oefeningen welke ik ook probeer uit te voeren soms helpen ze top en soms slaat de aanval zo door dat het even niet lukt.

Maar wat je benoemd aan de anti depressiva ik zou het ook niet willen gelieve zolang mogelijk geen medicijnen
Ik laat me nu doorverwijzen voor therapie. Ben benieuwd of dit me verder zal helpen.

Hoop dat het snel beter gaat. Wees bewust je bent iig niet allen.. :) sterkte

Chantal

Hoi Laura,
Ik herken wat dingen in jou verhaal. Ik heb 24/7 het gevoel van paniek/gejaagdheid. Ik heb koude rillingen, inwendig trillen, vreselijk moe, gevoel niet normaal te kunnen in en uitademen.
Ik slaap niet en kan mij totaal niet ontspannen.
Ik had ook siliconenprotheses en heb deze in november laten verwijderen. Ik had ze al vanaf 2004 vanwege borstkanker.
Inmiddels ben ik 4,5 maand verder en helaas zijn mijn klachten er nog volop. Ik had zo gehoopt dat ik weer zou opknappen. Ik heb ook nog de gedachte dat het door de overgang kan komen.
Ik heb echt geen idee waarom mij dit is overkomen. Ik heb een heel rustig leven en geen narigheid. Ik snap gewoon niet waarom ik mij zo ellendig voel. Ik kan zelfs niet werken. Ik blijf hopen dat ik mij op een dag weer beter ga voelen. En of het door de siliconenprotheses komt daar twijfel ik heel erg aan. Ondanks dat ben ik wel heel blij dat ze eruit zijn. Ze zweten en kunnen lekken dus het is slecht voor de gezondheid.

Beterschap, en hou je taai

Groetjes Roos

Hi Aniek,

Ik herken mezelf op best veel punten zoals ik ze teruglees in je verhaal.
Praten helpt! Probeer dit ook te delen met mensen die je echt vertrouwd.
Mocht je je ei kwijt willen en er persoonlijk over praten hoor ik het graag van je!

Ik heb precies dezelfde klachten als jij. Ook ik heb Anti depressiva voorgeschreven kregen maar ik ga er niet aan beginnen. Het heeft zoveel bijwerkingen en als je er weer mee moet stoppen is een drama.
Al de klachten die jij ( en ik ook) hebt komen door de hyperventilatie die jij zo te lezen ook hebt.
Ik speur het internet af voor allerlei cursussen en ben uitgekomen bij bureau Breinfijn. Daar heb je echt iets aan. Ik praat ook met een psycholoog. En gisteren heb ik A Vogel rustgevend gekocht. Werkt ook bij stemmingswisselingen. Ik voel nu duidelijk verschil. Misschien heb je hier iets aan.
Sterkte.

Ik ben 23 en heb hier nu zo'n 10 jaar "ervaring" mee. Ik heb veel moeten vechten tegen mijn gedachtes en doe dat nog steeds, gelukkig een stuk minder tegenwoordig dan voorheen. Bij angst voor uit de deur te gaan, ga ik juist uit de deur, het is vechten en k*t om te doen maar uit angst binnen blijven vóór angst maakt het juist erger. Het mentale stuk waar je eigen gedachtes je voor de gek houden en willen kwellen, dat maakt dit alles zo verschrikkelijk.

Ik wil alleen tegen je zeggen om zoveel mogelijk anti depressiva te ontwijken en onderzoek te doen naar natuurlijke medicatie. Anti depressiva maakt meer kapot dan dat het je helpt... de bijwerkingen en hoe je lichaam er een soort "verslaafd" aan raakt...

Misschien kun je kijken bij de natuurwinkel of A vogel proberen voor de natuurlijke oplossing. Verder zijn meer mogelijkheden dan je denkt om hiermee om te gaan of het jezelf fijner en gemakkelijker te maken. Denk bijvoorbeeld aan een lotgenoten groep, er zijn groepen waar mensen ook samen komen om in real life dingen te delen. Ik heb gehoord dat dit ook fijn kan zijn.

Verder kan het fijn zijn om fysieke klachten, fysiek aan te pakken, zoals bij gespannenheid gaan wandelen. Bij mentale, zoals een negatieve gedachten spiraal deze aan te pakken door op te gaan schrijven. Sporten doet ook veel goeds.

Het is niet alleen de medicatie die ondersteuning geeft, maar alle fronten waar je jezelf het meeste mee kan helpen.
Dit helpt mij persoonlijk enorm (schrijven, sporten, praten, rescue spray van kruidvat, ademhalingsoefeningen etc). Hopelijk heb je een klein beetje hier iets aan!! Sterkte!

Het voelt alsof je stikt, je hart gaat tekeer en je wil vooral vluchten maar je weet niet waarvoor. Ik ga meestal trillen en klappertanden. Je denkt alleen maar ik ga dood, er is iets niet goed met mij!

Ik raak dan alles kwijt, alsof ik in een andere wereld beland. De gedachten blijven maar komen en komen en nemen me helemaal over totdat ik in totale paniek raak. Soms duurt dit bij mij 15 minuten maar het kan ook 2 uur duren. De angsten nemen je helemaal over en je hebt het gevoel dat je ernstig ziek word of dat je doodgaat. Waar ik ook veel last van heb is onzekerheid wanneer ik niet in een aanval zit. Bang zijn voor wanneer ik er weer een krijg en bang zijn dat dat wat ik voel misschien toch wel echt is.

Ik ben 34 en heb ook hele erge aanvallen zoals vandaag nog wederom langs de dokter en bloeddruk en temperatuur allemaal goed.

Maar trillen, zweten en raar gevoel in me handen alsof ik gewoon geen controle heb en waziger zien met soms druk op borst en korter ademen. Hartslag op standje 190 en gewoon op het werk. Ik raakte compleet in paniek en ben nu nog steeds kapot ervan. Dag erna last van mijn ribben als soort heftige spierpijn. Door aanspanning. En na de aanvallen intense vermoeidheid.

Alsof je levend begraven bent

Kan een hypnose therapeut u misschien helpen om van die angsten af te geraken

Hoi , ik weet hoe je je voelt,pff..... afschuwelijk!
Wat bij mij helpt is dit.
Als IK er ben is de dood er niet.
Als de dood er is ben IK er niet.
Ik dan dik gedrukt
Want uiteindelijk ben je bang om te sterven.
Sterkte en liefs
Elaine

Dat is het idd de angst om te sterven..daar hebben wij geen controle over.
Als ik geen paniekaanval heb kan ik het allemaal wel relativeren. Dat er niks gebeurt met je hart tijdens een paniekaanval..maar als ik er midden inzit denk ik de meeste keren toch " het is mijn hart, ik ga dood" is de paniek weer voorbij kan ik weer relativeren maar dan denk ik weer hoe vervelend het is dat het zomaar de kop op lan steken en daar wordt je dan weer onrustig van.
Daardoor sta je eigenlijk altijd op standje "aan"
Ik twijfel nu erg aan het nemen van medicijnen tegen angst voor een langere tijd of toch nog proberen zo door te gaan..het gaat redelijk probeer rustig te blijven em ademhaling oefeningen te doen tijdens de aanval zodat iig mijn hartslag naar beneden gaat. Het duurt nog wel een halve dag voordat alles weer enig sinds normaal voelt.
Zou een angstremmer zoals citalopram dit kunnen oplossen?

Hoi, het niet aanslaan van oxazepam kan komen door een ander merk wat de apotheek je geeft. Hetzelfde middel maar een andere merknaam, dit vanwege de bezuinigingen. Ik vind dit zeer verontrustend want de oxazepam die nu vergoed wordt doet helaas niets bij mij. Laat staan wanneer je er nog geen ervaring mee hebt. Kortom er kan veel verschil in zijn. Daarom betaal ik nu voor de merk variant. Die werkt wel.