Tips bij claustrofobie

Als je plotseling door claustrofobie wordt overvallen kan het helpen je ogen te sluiten en te denken aan een ruime, zonovergoten plek.

Dit kan het strand zijn, een tuin, een bergweide of een bollenveld - als het maar een plek is waar jij je prettig voelt. Probeer je deze plek zo helder mogelijk voor de geest te halen: zijn er geluiden, ruik je de zee of de bloemen en zit of lig je hier?

Hoe levendiger jij je fantasie gebruikt, hoe meer je je op je gemak zult voelen.

Kijk voor algemene tips bij angsten ook even op het forum algemene tips bij angsten.

Je angsten vertellen jou iets. Het is goed om ze uit te dagen om erachter te komen wat erachter zit.

 

Misschien wil je wel heel veel tegelijk kunnen en is het goed om met een klein doel te beginnen en te beseffen dat datgeen wat voor een ander heel klein is, voor jou een hele grote stap is.
En dit heel goed van je is!

 

Een therapeut kan je helpen om je angsten te overwinnen.

Creëer je droom

Waar ben jij bang voor en voor welke plekken?
Welke situaties vermijd jij?
Schrijf of teken dit op een A4-tje

Ga dan bij jezelf na hoe jouw leven er uit zou zien zonder deze angst?
Wat zou je dan als eerste graag willen doen?

Creëer dan je droom over datgene wat jij zo graag wilt doen. Maak je droom zo mooi mogelijk als jij wilt. Pak een nieuw A4tje en schrijf of teken je droom.
Droom je droom keer op keer.

Claustrofobie of Engtevrees is een specifieke vorm van angst die je ervaart wanneer je in (kleine) ruimtes bent waar je niet zomaar uit kunt komen. Je voelt je dan gevangen en kunt niet ontsnappen wanneer dit, vooral in je fantasie, nodig zou kunnen zijn.

 

Dit kan bijvoorbeeld zijn in een trein, in een lift of in een vliegtuig. De angst en gevoelens van paniek worden vooral versterkt omdat je geen controle hebt. In een auto is angst vaak minder sterk omdat je die nog aan de kant van de weg kunt zetten. Je ervaart dan nog wel wat controle.

Wanneer je psyche zich angstig voelt gaat je lichaam reageren; met adrenaline kom je in een staat van alarm. Je krijgt het warm, je hart klopt snel, je voelt je misschien ook fysiek benauwd enzovoorts.

 

Vervolgens reageert je psyche weer op de reacties van je lichaam door deze (verkeerd) te interpreteren, waardoor je psyche en je lichaam elkaar opjutten in een uit de hand lopend ‘gesprek’. De interactie tussen je lichaam en psyche/fantasie laat je een toestand van gevaar ervaren die er niet of nauwelijks is. Hierdoor raakt je heldere waarneming vertroebeld.

Een manier om hier iets aan te doen is dat je – zelf- (weer) sterk genoeg wordt om de leiding te nemen, zodat je waarnemingen en schattingen aan gaan sluiten bij de werkelijkheid van de situatie waarin je op het angstige moment bent. Dit heet het versterken van je ik-kracht. Meestal heb je hier professionele hulp bij nodig.

Een methode die hier goed voor werkt is aandachttraining of Mindfulness.
Je leert dan feitelijk waarnemen zonder dat je waarneming meteen met je op de loop gaat.

 

Je leert ook accepteren dat je in je leven nu eenmaal met moeilijke situaties te maken hebt en hoe deze er uit kunnen zien. Je wordt ‘de baas’ en je krijgt overzicht (terug). Je leert de mechanismes kennen van je angstopbouw en ontdekt hoe je de leiding kunt nemen aan het gesprek van je psyche/fantasie en lichaam.

Bij claustrofobie is het goed om eerst na te gaan waar je precies bang voor bent (ergens niet meer uit te komen, een ongeluk, lichamelijk onwel te worden, …) en vervolgens te kijken waar deze angst aan gekoppeld is.

 

Vaak is claustrofobie gekoppeld aan andere aspecten in je leven waar je geen grip op hebt, het gevoel hebt knel te zitten, niet vrij te kunnen ademen (leven).

Wanneer je hier zelf geen goed zicht op hebt, of niet weet wat je hier vervolgens mee kunt; zoek gerust een therapeut die hierbij kan helpen.

Heb je last van claustrofobie en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

Claustrofobie, of de angst voor kleine of afgesloten ruimtes, kan je dagelijks leven flink beïnvloeden. Als regressietherapeut help ik mensen om dieper te kijken naar de oorzaak van hun angst, wat ruimte maakt om je angst drastisch te verminderen of zelfs helemaal op te lossen.

Hier zijn drie tips die je kunnen helpen:

1. Onderzoek de oorsprong van je angst
Claustrofobie komt vaak voort uit een ingrijpende ervaring, zoals opgesloten zijn of een benauwend gevoel in je jeugd. Door te onderzoeken waar je angst vandaan komt, kun je beter begrijpen waarom je zo reageert en zul je zien dat de angst van toen, niet meer van nu is. Schrijf bijvoorbeeld eens op welke situaties je angst oproepen en probeer te ontdekken of er een patroon in zit.

2. Leer je lichaam kalmeren
Als je merkt dat de angst opkomt, helpt het om je lichaam tot rust te brengen. Probeer langzaam en diep te ademen: adem vier tellen in, houd je adem twee tellen vast en adem zes tellen uit. Deze oefening geeft je lichaam het signaal dat het veilig is, zelfs in een benauwde situatie.

3. Confronteer je angst stap voor stap
Je angst vermijden voelt misschien als een makkelijke oplossing, maar op de lange termijn kan het je leven steeds meer beperken. Begin klein: kijk naar foto’s van afgesloten ruimtes, stap in een kleine ruimte waar je je toch veilig voelt, en bouw dit langzaam op. Elke stap vooruit geeft je meer controle over je angst.

Claustrofobie kan overweldigend zijn, maar het betekent niet dat je eraan vast hoeft te zitten. In regressietherapie kun je onderzoeken welke herinneringen of emoties onder je angst liggen en deze loslaten. Jij bent sterker dan je denkt.

Ben jij klaar om meer ruimte in je leven te creëren? Ik help je graag.

Je leest het hier ook bij tips, vaak is cognitieve gedragstherapie behulpzaam. echter niet voor alle (facetten van ) angst.

Alles wat we ervaren is te bemerken vanbinnen, in ons lichaam. Er worden ook zenuwverbindingen gevormd die samen een specifiek neuraal netwerk vormen, welke door triggers aangevuurd wordt. Zodra dat gebeurd, wordt vanbinnen '"besloten" dat opnieuw en nog steeds datgene waarvoor/waardoor we ooit oorspronkelijk angstig zijn geworden, nu ook plaatsvindt, of plaats kan vinden elk moment.
Bij het triggeren van betreffend netwerk worden tegelijkertijd overlevingsstrategieën geactiveerd. Vechten, vluchten, Bevriezen, onszelf totaal aanpassen aan de buitenwereld en anderen om (bv. pleasen) ons staande te kunnen houden. Te overleven dus.
Hierbij vinden allerlei biochemische processen plaats. Cellen, spieren, kunnen verstarren (contractie) Biologisch gezien ter verdediging. In ons brein wordt opnieuw bevestigd dat het nu, of op zeer korte termijn, ook echt gevaarlijk is. Dus angst versterkt zich, neuraal netwerk wordt nog meer als het ware 'inge-etst'. Waardoor we nog gevoeliger ervoor worden. Nog meer (hyper)alert, gedissocieerd, meer onszelf terugtrekken (vermijding) - alles uit lijfsbehoud.

Onze cognitie, mentaal, kunnen we denken: dit klopt toch niet, waarom doe ik zo, ik lijk wel gek, maar ons overlevingsdeel in ons brein/zenuwstelsel neemt alles over. Over overleven kunnen we niet nadenken, dat gebeurd. Biologisch volautomatisch.

Het is dus zaak niet alleen met het mentale aspect te werken en ons gedrag, maar ook met ons overlevingsmechanisme met al haar fysieke als ook mentale aspecten, en ook de gevoelens die daar bij horen.

Een therapeut die geschoold is in het werken met het zenuwstelsel, en hoe dat uitwerkt in ons en voor ons, kan je hierbij verder helpen.

(wordt vervolgd)

Je kan erover praten met vrienden en familie. Zoek iemand die je vertrouwd een ga gewoon praten. Je kan praten over een situatie die je al hebt meegemaakt praten maar je kan bijvoorbeeld over een situatie waar je bang voor bent praten.
Ik hoop dat deze tip voor jou helpt!!

Zoek voor jezelf een positieve mantra en zeg die luidop of in jezelf op als je paniek voelt opkomen.

Spreek met bv. je partner af dat wanneer je een paniekaanval krijgt hij/zij jou afleidt door iets tegen je te vertellen of vragen aan je te stellen waarbij je je moet concentreren om te luisteren en antwoord te geven. Praat echter nooit over de angst zelf!

Claustrofobie, angst voor kleine en / of afgesloten ruimtes....
Dit is iets wat je niet wilt ervaren. Ik help je er graag bij.

 

Samen kunnen we aan de slag met:

- Psycho-educatie. Hierin wordt uitgelegd hoe het nu allemaal werkt met angst en lichamelijke gevolgen en gevolg op gedrag ed.

- rationele emotieve therapie: Met als doel je moed in te praten, positiever te denken en nare gedachtes opzij te zetten. Bv: “’Ik mag een beetje angst voelen”…. En “ vorige keer is het ook gelukt” ed.

- Angst hiërarchie opstellen. Doel hiervan is te beginnen met het minst enge te noteren en te eindigen met het meest enge te noteren. En vervolgens die stappen stap voor stap te gaan zetten.

- Het vermijden vermijden: “gewoon doen” / geleidelijk aangaan van moeilijke situaties en zien dat het ook goed kan gaan.

- blootstelling aan de angstopwekkende situatie. Je zult zien dat je stap voor stap vorderingen gaat boeken. Ik begeleid je er graag bij.

Angst voor kleine en/of afgesloten ruimtes..... het kan heftig bij je binnen komen. Samen wil ik met je aan de slag om dit te overwinnen.

Hiervoor kunnen we het volgende doen:

Allereerst wordt geanalyseerd waar de angst vandaan komt en wat er eventueel in het verleden hieromtrent is gebeurd. Daardoor kan duidelijk worden hoe dit invloed zou kunnen hebben op de huidige (werk-)situatie.

 

Dit is dan weer bepalend voor de vervolgstappen. Doel is uiteindelijk het vermijden te vermijden zodat je weer gewoon prettig je eigen ding kunt doen zonder angst te ervaren.

Bij claustrofobie, angst voor kleine ruimten (bijvoorbeeld de bioscoop, de trein, liften, kamer zonder ramen) is er vaak sprake van angst voor de angst. Het is goed te behandelen.

 

Een van de manieren, vooraal wanneer de angst is ontstaan naar aanleiding van een traumatische gebeurtenis, is EMDR.

 

Ook cognitieve therapie (om overtuigingen die je in bepaalde situaties hebt te onderzoeken) en mindfulness zijn heel behulpzaam.

Een effectieve benadering om met claustrofobie om te gaan is door middel van cognitieve gedragstherapie (CGT). Deze vorm van therapie richt zich op het identificeren en veranderen van de negatieve gedachten en gedragingen die samengaan met angst. Een therapeut kan je helpen om langzaam aan situaties te worden blootgesteld die claustrofobie triggeren, in een proces dat "graduele blootstelling" wordt genoemd. Door stapsgewijs en op een gecontroleerde manier kleine ruimtes onder ogen te zien, kun je leren om je angstreacties te verminderen en uiteindelijk een grotere controle over je gevoelens te krijgen. CGT helpt je om je denkwijze en reacties op angstaanjagende situaties actief te transformeren.

Claustrofobie wordt vaak veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Er kan sprake zijn van een erfelijke component, evenals vroege ervaringen zoals trauma's of stressvolle situaties die zich voordoen in kleine of afgesloten ruimtes. Ook negatieve conditioneringen of observaties van angstig gedrag in soortgelijke situaties kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van claustrofobie.

Een tip om met claustrofobie om te gaan, is door het inzetten van visualisatie-technieken. Probeer je een situatie voor te stellen waarin je je veilig en ontspannen voelt. Dit kan een plek zijn waar je je vrij voelt, zoals een open veld of een rustige strand. Visualiseer de details van deze plek en hoe je je daar voelt. Door regelmatig te oefenen met deze techniek, kun je een kalmerend effect creëren en je geest conditioneren om op een meer ontspannen manier te reageren wanneer je je in kleine ruimtes bevindt. Deze methode richt zich op het veranderen van je focus en het herprogrammeren van de emoties die je ervaart in stressvolle situaties.

Wanneer je bang bent om opgesloten te raken, dan is het niet de ruimte zelf (een lift, een tunnel, etc.) die je angst triggert, maar het idee dat je er niet weg kunt en dat dat verschrikkelijk is.

Claustrofobie leidt vaak tot veel beperkingen en ongemakken in het dagelijks leven. Meestal gaat het gepaard met allerlei vermijdingsgedrag. Het probleem is dat het aantal situatiies dat je vermijdt in de loop der tijd toeneemt. Je gaat allerlei leuke dingen opgeven om maar niet dat nare gevoel te krijgen.

Gelukkig is claustrofobie goed behandelaarbaar. Bewezen is dat cognitieve-gedragstherapie het beste werkt, waar overigens ook methoden als EMDR en hypnose onderdeel van kunnen zijn.

Vaak is er een herinnering aan de eerste keer dat je in paniek bent geraakt en alleen maar dacht 'ik moet hier weg'. Je persoonlijke omstandigheden hebben toen al een rol bij gespeeld. En dat geldt ook nu, nu je nog steeds en misschien wel meer angsten hebt.

Wat je het beste kunt doen is een therapeut zoeken met wie je een band kunt opbouwen. Zij of hij zal je namelijk ook gaan vragen om stap voor stap situaties aan te gaan die je nu nog vermijdt. Stoppen met vermijden is echt noodzakelijk om van je claustrofobie af te komen. En met een therapeut die je vertrouwt en door wie je je gesteund voelt, kun je dit veel beter aan.

Een cliënt had de angst "er niet uit te kunnen". Bedoeld werd dat hij angstaanvallen kreeg als hij in een file zat, of in een stoeltjeslift (sneeuw) in een gebied dat hij niet kende.
Het was even een gezoek. Uiteindelijk door zijn levensgeschiedenis uit te vragen kwamen we bij een bijna-dood-ervaring die hij als 3-jarig kind had toen hij in een vijver was gevallen en stil op de bodem lag, als bevroren.
We hebben daar mee gewerkt vanuit een lichaamsgerichte manier van trauma verwerken. Dit bracht al verbetering. Toch was het nog niet helemaal over. Verder zijn geschiedenis in gegaan: als heel klein kind in het ziekenhuis gelegen. Lag vastgebonden in zijn bedje. Kon alleen (liggend op z'n rug) naar boven kijken. Een vastzitten, niet weg kunnen. En dat alles zonder regelmatig bezoek van zijn ouders, want die waren door arts/verpleegsters verstaan gegeven dat bezoek alleen tijdens de bezoekuren mocht. Hij lag dus niet alleen vast, maar ook zijn ouders konden hem "niet redden".
Hiermee op eenzelfde manier gewerkt en tevens ook meer energetisch. Ook dit heeft tot verbetering geleid. Maar hij wil nog verder onderzoek, want hij voelt "dat er nog meer uit te halen valt", zei hij.

Dus cliënt zijn probleem heeft verschillende lagen. Hij is gemotiveerd om daar naar te kijken. In zijn direkt toegankelijk geheugen is 'het' niet te vinden, maar wel door kontakt te maken met zijn onbewuste, impliciete geheugen, aan de hand van wat hij op het moment van samen zijn, ervaart in zijn lichaam (felt sense). Zo raakt hij meer en meer bevrijd van onderliggende overlevingsstress, stap voor stap dus.

Jouw onbewuste heeft een hele goede reden om het programma "claustrofobie" steeds weer te herhalen. Ooit heb je vermoedelijk een traumatische ervaring in je jeugd gehad . Of je hebt deze angst gekopieerd van je ouders.

Als je dit zelf als een probleem ervaart kan je dit met behulp van hypnotherapie snel en effectief oplossen.

Ga dus snel op zoek naar een hypnotherapeut bij jou in de buurt!

Claustrofobie kan heel eng zijn.
Mijn tip is als je bijvoorbeeld in een lift staat, concentreer je dan op één punt en zeg in je hoofd alle tafels op. Echt 1x2= 2 enzovoort dus niet alleen de uitkomsten.
Doordat je hersenen druk zijn met rekenen, kan je niet aan het feit denken dat je in een lift staat, dus kan je ook niet bezig zijn met angstig zijn.

Doe het maar, je zult zien dat het helpt!

Ja natuurlijk kan je er jaren mee blijven lopen, je zal er niet aan dood gaan. Je kan er jaren over praten, je zal het begrijpen, maar het zal niet echt over gaan. Je kan het aandacht schenken totdat je een ons weegt.
Maar wil je snel en blijvend van je claustrofobie af? Zoek dan een EMDR therapeut en binnen een paar behandelingen ben je van je fobie af! Dat is echt mijn beste tip! Het bespaart je tijd en veel ellende nu maar ook in de toekomst.
Succes er mee!