5 jaar geleden begon de ellende , ik kreeg na 2 maanden duizelingen een pacemaker.. in eerste instantie opgelucht en blij, maar toen., paniek of het ding niet los zou schieten,, deed ie wel echt zijn werk! Enz.enz,,
Ik was altijd al iemand die verkeerd ademhaalde maar dat werd nu door de paniek dubbel geactiveerd..
5 jaar een groot drama, na vijf jaar werd ik geconfronteerd met hartfalen, en ik dacht, oh jee ga ik nu nog meer angst nog meer paniek krijgen? Maar het gekke was, het bleef uit, in die zin, ik kon het handelen, ik was wel vaak onrustig maar geen paniek, en zelfs de onrust werd ook wat minder, het verkeerd ademhalen was er nog steeds, niet goed en diep door kunnen ademen.. ene keer beter dan de andere keer..
in de tijd voor het hartfalen at ik veel maar dan ook heel veel chocola.. repen Tony Chocolonely gingen bij mij naar binnen. Na het moment dat ik hartfalen kreeg lustte ik geen chocola meer, maar dan ook geen stukkie, op zich gunstig want ik was echt verslaafd aan chocola..
in de winter maakte mijn man een keer warme chocomelk en ik vond t heerlijk , en nam een week lang elke avond een beker warme zelfgemaakte chocomelk..en wat gebeurde .. paniek en angst, en dan ook echt heftig!
Direct gestopt en het zakte..
wat ik hiermee wil zeggen is dat ik met chronische hyperventilatie geleerd heb om heel goed naar mijn lijf te luisteren., de klachten zijn echt nog niet allemaal weg maar wel vele malen minder .. hier wat tips die jullie misschien ook helpen om er mee om te gaan,, ik zeg maar zo, baat het niet dan schaadt het niet..
Tip 1 vermijd alle suikers, suikers veroorzaakt heel veel onrust..
Tip2 hou een vast ritme van de dag aan, je lijf houdt van een vast ritme, dan stroomt alles beter.
Tip 3, smeer elke avond en ochtend je buik en vooral middenrif lekker inmet olie zodat het gebied daar rondom zacht en soepel en vooral warm blijft. Bv lavendel olie van weldeda
Tip4 probeer elke dag een half uur te lopen.. beste medicijn tegen alles..
aan deze 4 hou ik mij zo goed mogelijk en bij mij helpt het echt., daardoor kan ik de spanning een heel stuk op afstand houden en blijven mijn klachten redelijk beperkt.
Ik vond het super fijn om jullie verhalen te mogen lezen, zoveel dingen herkenbaar, en hooo dat jullie ook wat aan mijn verhaal hebben,,
Lieve groet femke
Deel je verhaal
-
Na het hartfalen luste ik geen chocola meer (Verhaal 44)
Femke> 2 jaar geleden-
Hallo Femke,
Zo herkenbaar dit!
Ik ben nu 3 maanden bekend met heftige hyperventilatie aanvallen, en is bij mij angststoornis en paniekstoornis vastgesteld.
Na mijn eerste paniek/ hyperventilatie aanval ben ik meteen gestopt met roken, alcohol en suiker. Nu inmiddels wel weer aan de suiker, maar daar kijk ik echt mee uit omdat ik heel vaak merkte dat ik een paniekaanval kreeg nadat ik suiker op had. Ik ben elke dag aan het hyperventileren en helaas door alle ellende die te maken heeft met paniek en angststoornis en natuurlijk hyperventilatie ben ik nu aan de antidepressivum. Wat wel bij mij een trigger is is de heftige pijn op de borst die maar niet weg gaat.. heb je dat ook gehad?
Al het beste,
Groetjes EwiiEwii> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Wat bij mij de klacht is, is brandende borst, en gelukkig! Eigenlijk puur mazzel, kwam ik in het ziekenhuis voor controle en vertelde ik dit, uit alle controles bleek dat het prima ging, en het eerste wat de cardioloog zei, bent u bekend met hyperventilate.. en op een of andere manier deed mij dat wel goed, omdat ik het nu ook kon plaatsen, dus herken het nu ook,
Suikers zijn bij mij echt de grootste boosdoeners, ik kom er dan ook niet uit, terwijl nu gebruik ik helemaal niets geen suikers meer en als ik dan zo’n aanval heb kan ik er rustiger onder blijven.. en dat vind ik wel heel fijn.. maar soms heb ik echt geen gevoel dat ik verkeerd adem.,
Het is een raar fenomeen dat hyperen..Femke> 2 jaar geleden
-
-
De klachten lijken op hartklachten (Verhaal 42)
Hallo
Ik ben een vrouw van 40.
Op 32 jarige leeftijd hartinfarcten stilstand gehad.
Nu veel last van kortademig en hevig vermoeid.
Ben bekend met angststoornis nu vermoeden chronische hyperventilatie.
Afgelopen tijd veel meegemaakt angst corona werkzaam zorg overlijden schoonvader en vriendin.
Kun je bij hyperventilatie hele dag klachten hebben.
Daar de klachten lijken op hartklachten is het voor mij soms heel moeilijk.Debby> 2 jaar geleden- Alle reacties weergeven...
-
Zie mijn verhaal 52
Anoniem> 2 jaar geleden
-
Werd niet serieus genomen door de huisarts (Verhaal 51)
Hallo allemaal,
Ik zit nu sinds 9-1 thuis met hyperventilatie en angst/paniek. Doordat ik niet serieus werd genomen door de huisarts werd als maar erger en erger. Zo erg dat ze mij op oxazepam hebben gezet. Dus ik heb 3 weken 30 mg oxazepam geslikt, maar dat heb op mijn verzoek om laten zetten naar diazepam om af te bouwen. Daar ben ik woensdag mee begonnen, maar ik voel mezelf zo slecht. Al 3 dagen continue in een aanval waar ik niet uit kan komen. En alleen piekeren, piekeren, piekeren en dat helpt natuurlijk ook niet.
Ik ben als onder behandeling van een psycholoog en mag woensdag voor de tweede keer naar hapto therapie, want het lukt mezelf niet om eruit te komen.
Kortom ik weet het niet meer, help?Marloes> 2 jaar geleden-
Hey marloes
Allemaal erg herkenbaar hoor.
Dit heeft echt tijd en rust nodig , ik heb al 2,5 jaar last van chronische hyperventilatie. Ik hoop dat jij er snel vanaf bent , want je kan het heel je leven met je meedragen.
GroetjesAnoniem> 2 jaar geleden -
Mag ik vragen of je continue aan het hyperventileren ben of om de zoveel tijd een aanval??
Marloes> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Zie verhaal 52
Mariska> 2 jaar geleden
-
-
De pijn is na dagen nog steeds aanwezig (Verhaal 38)
Hoi,
Ik heb bijna 1 jaar last van hyperventilatie en angstaanvallen. Soms gaat het redelijk en soms gaat het enorm slecht, zoals nu. Ik heb vorige week woensdag een angstaanval gehad met hyperventilatie en heb nu nog steeds dat benauwd gevoel, pijn in mijn borst en ben echt angstig dat ik iets aan mijn hart heb. Ik neem al medicatie voor te kalmeren en antidepressiva.
Herkennen jullie dit ook, pijn na dagen nog steeds aanwezig?Katleen> 2 jaar geleden- Alle reacties weergeven...
-
Herkenbaar ook 1jaar thuis gezeten. Meer dan 20 jaar geleden.
Na 1 jaar ben ik weer gaan werken. Ik heb geleerd om te gaan met spanning en stress. Iedere keer andere klacht. Te veel om te noemen. Ik ben ook hypochonder . Ik heb toen de tijd veel behandeling gehad. O.a Psychiater .
Volgens mij dit overkomt mensen die niet durven andere mensen te spreken, mensen die gevoelig zijn die niet echt zeker zijn over bepaalde zaken. Wat gebeurt dan? Je gaat mensen aanspreken in je gedachten . Je gaat je zelf gek maken met negatieve gedachten waardoor je lichamelijk klachten krijgt. Dan ga jij zorgen maken over je gezondheid waardoor je stress en hyperventilatie krijgt. Het is moeilijk en verschrikkelijk.
De vraag die wij moeten stellen eigenlijk is. Waar zijn wij eigenlijk al die jaren bang voor?
Dood gaan wij allemaaaaaaal 1 keer , dat is wat zeker is of je now leuk vindt of niet gaat toch 1keer gebeuren.
Laten wij proberen van het leven te genieten
Sterkte allemaal.Moe> 2 jaar geleden
-
Ineens begon mijn hart heel snel en hard te bonzen (Verhaal 31)
naar al m'n andere klachten had ik vandaag een eens ervaring. Ik lag op de bank. Kwam even iets overeind en toen begon mn hart heel snel en heel hard te bonzen. Ik voelde het in heel mijn lichaam bonzen. Het duurde maar even maar was heel eng. Herkent iemand dit?
Hannah> 2 jaar geleden- Alle reacties weergeven...
-
Ha hannah ja ik herken dit enge ervaring mij werd aangeraden om dat de trap op en af te lopen of eindje te gaan wandelen maardat vind ik eng omdat je je hart voelt kloppen en heel snel het gebeurd meestal als je rustig zit of ligt Doodeng
Thea> 2 jaar geleden
-
-
Ik ben uit de cirkel gekomen (Verhaal 23)
hi,
Ik heb een hele heftige periode achter de rug. Ik had 2,5 jaar ontstekingspijn aan mijn schouder en werd niet gezien (zou tussen mijn oren hebben gezeten), in die periode verloor ik mijn beste vriendin van 37 aan kanker, had ik een miskraam en curretage, we hadden net een nieuw huis met verhuizing en mijn partner verloor zijn baan. Toen ik eindelijk hoorde dat het een medische fout was, was ik zo opgelucht dat ik een operatie kreeg dat ineens mijn lichaam in brand stond, prikken, tintelen, echt verschrikkelijke huidpijn. Ik ben uit deze cirkel gekomen in 2017 middels cognitieve therapie. Met ups en downs. Afgelopen jaar heb ik maar 2 weken heel licht last gehad en 1 week heel licht, beide na iets spannends. Toen ik het zo erg had en ik ging iets leuks doen was ik uit mijn hoofd en had ik dus van mega pijnklachten naar totaal geen pijn, het was echt weg tot ik weer in mijn hoofd ging zitten, bang werd, nog banger, klachten erger en van het een in het ander.
Toen het heel goed ging zei ik tegen mezelf, niks aan de hand, is maar door stress en het ging weer weg. Nu zit er echter een lichamelijke trigger achter.
Nu is het 2020 en wat ging het goed. Echter 6 weken geleden kreeg ik een dubbele duimblessure met heel veel pijn maar vooral beangstigend want ik kon niks meer. Na die 6 weken kwam de ontspanning en ik voelde iets. Dat voelen ging ik opmerken, en ging er meer op letten, werd angstig en paniekerig vooral voor de pijn en de cirkel is weer rond. Zit er nu weer 2,5 week in. Ik heb zo een afspraak bij de psycholoog. Zo stom dat ik dit mezelf aan doe. Ik ben bij de neuroloog geweest en die stuurde mij naar de longarts. IK kreeg een test en had het niet een beetje maar heel erg. Die klachten ervan zijn gewoon eng en heel pijnlijk. In de nacht doe ik het niet want dat is ook getest. Is gewoon een klacht die niet fijn is, pijnlijke brandende huid en prikken en tintelingen. Destijds toen ik hoorde van de longarts het is CHV was het binnen 5 dagen over en had ik 3,5 maand geen last. Op 1 of andere manier doe ik het mezelf aan, nog frustrerender. Ik wil weer in mezelf geloven en zelfvertrouwen erover hebben, dan komt het goed maar zolang die angst en paniek er is. Het zegt immers ook genoeg als ik volledig ben afgeleid dat het dan ook echt weg is!
Wat denk jij? En tips? hoor het graag
groetjesKrullie> 2 jaar geleden-
En als ik bv iets gezelligs ga doen zoals uit eten met een vriendin is echt alles weg binnen 1 uurtje ofzo, geen pijn en totaal nergens last van!
Krullie> 2 jaar geleden -
Heb sinds een week of 8 een brandend gevoel in mijn armen, benen, gezicht enz. Dan weer een koud gevoel of vreselijke jeuk. Ook voel ik meer op mijn huid dan echt is. Stekelig, schrijnend, een traan die er niet is...echt eng. Dit na een periode van stress. Maar goed naar de huisarts en die zei dat het niet gevaarlijk is en dat ik het tijd moest geven. 's Avonds thuis op de bank ging ik Google naar brandende benen. Gewoon om te kijken wat kan ik er aan doen om de boel te verlichten. Kom ik alleen op MS terecht dus geschrokken en me heel erg angstig gemaakt. Waardoor het branden alleen maar erger werd. Gelukkig kan ik ten alle tijden bij mijn huisarts terecht dus telefonisch consult aangevraagd. Bloed geprikt, röntgenfoto om het één en ander uittesluiten maar over MS moest ik me geen zorgen maken. Voor 2 dagen gerust gesteld en toen kwam mijn gedachten weer. MS en zag me al in een rolstoel zitten. Zo zit ik zeker 1x per week bij de huisarts. Neurologisch is er niets met mij aan de hand. Huisarts heeft, waarschijnlijk om mij gerust te stellen een uitgebreid neurologisch onderzoek gedaan. Mijn bloed prima in orde. De huisarts zegt dat hij voor 100 % zeker weet dat er geen nare ziekte of iets engs achter mijn klachten zit. Nu mij daar bij neergelegd. Hij is de arts en ik niet. Ik ben 66 jaar en laat het maar over mij heen komen. Het brandende gevoel is er nog steeds maar ene dag iets minder dan de anderen ik moet het tijd gunnen want begrijp uit bovenstaand door mij gepost artikel dat het wat langer kan duren maar dat als het lichaam hersteld is de ellende over gaat. De fysio zegt dat ik CHV heb dus een week lang op mijn adem gelet. Raakte helemaal de draad kwijt en in de war. Mijn huisarts zegt dat ik als ik herstel van de stress het echt minder wordt. Ik mag nuover 5 weken weer terug zodat hij me in de gaten kan houden.
Hanneke> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Had je dat door een hyperventilatie die prikkel huis en tinterlingen en Brande huid
Esmeralda> 2 jaar geleden
-
-
Na een aantal opmerkingen (Verhaal 24)
Ik heb al jaren last van allerlei vage klachten. Regelmatig licht in het hoofd, heel opgejaagd gevoel, last van de buik, ... .
Vooral als ik onder stress sta had ik het gevoel niet te kunnen doorademen. Na een aantal opmerkingen van anderen is er nu de angst om te praten. In de thuissituatie werkt alles perfect maar in een sociale situatie spant precies alles zich op en krijg ik weinig gezegd. Of ik moet na elk woord adem happen.
Ik ben nu doorverwezen naar een neuroloog. Hopelijk komt er langs deze weg een oplossing zodat ik mijn sociale zelf terug kan zijn.Anoniem> 2 jaar geleden -
nu al 3 maanden moe (Verhaal 16)
Herkenbaar voor iemand ?
Ik loop nu al 3 maand enorm moe en als de zon schijnt kan ik er ook niet goed meer tegen ook savonds niet als de lichten branden .. ben 3 maand geleden bij de huisarts geweest ! Had doen mijn bloed geprikt er kwam niets uit enkel mijn suikerspiegel stond iets wat aan de lage kant 2 maand erna naar een ander huisarts geweest ook daar werd mijn bloed geprikt was in orde .. bloeddruk stond ook iets aan de lage kant maar niet veel ! Ben ik toch maar eens teruggegaan na week geleden en bloeddruk stond veel te laag zei de huisarts duizelingen & vermoeidheid komt daarvan .. khad haar gezegd dat ik de vermoeidheid en licht in het hoofd al meer dan bna 3 maand heb :s ( ik heb chronisch hyperventilatie ) en ook sinds 3 maand doe ik ademhalingsoefeningen na 13 jaar verkeerd de ademen ook had ik altijd last van diep zuchten en geeuwen 😪 nek/schouder spieren staan enorm gespannen daarvoor doe ik nu relaxatieoefeningen ! XManon> 2 jaar geleden -
Berichten per mail (Verhaal 12)
Jammer dat er geen data bij staan op 'tforum. Of de mogelijkheid iemand persoonlijk te berichten met mail notificatie.
Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.
Nops> 2 jaar geleden -
een dokter wilde mij niet geloven (Verhaal 6)
dat ik hheb het ook getroffen, dat een dokter mij niet geloven wilde. Maar gelukkig, de andere wel. Ik hheb het ook al jaren, door stress ih gezin, relatie. Sinds nu 1 jaar gescheiden te zijn een in ee veel rustiger oomgeving ben gekomen. Zit de stress nog zeker in lichaam en geest. Dat ook de klachten kan ik me helemaal in herkennen. Zoals dat gehoest, de hele dag en nacht, daar heb ik zuigtabletten voor. Diarree ook heel vaak, dat zorgde ervoor, dat ik best wat afgevallen ben. Maar dat is nietzo erg, mits er maar eenns een eind aan komt. Ik heb al ademtherapiegehad, acccupunctuur, ontspanningsoefeningen. Dat ik kijk nu naar wat er nog meer tegen te doen is. Omdat het voor een ander niet te zien is, maar de kinderen en mijn exman weten het wel. Gelukkig heb ik nu geen stressincontinentie meer. Dat is al een hele verbetering. Ikliepaltijd met verbanden en kocht heel veel hiervoor. Dat ik weet nu dat het niet uitzichtloos is. Op een soort therapie zal het weleens over gaan. Ik blijf dit nu volgen, ben 69 jaar en hopelijk nog 20 jaar voordde boeg om hiervan tegenezen. Groet van Ineke.
Anoniem> 2 jaar geleden
- ✓ 180+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie
Angst-Therapie Breedenbroek
19-02-2025:
Angst-Therapie Amstelveen
18-02-2025:
Angst-Therapie Haarlem