Hyperventilatie - forum lotgenoten

Ik herken je klachten enorm. Heb geen tips 😔 ik had gisteren bij therapie dat ik het gevoel had alsof ik dood zou gaan, leek alsof ik uit me lichaam gleed en me slap voelde en geen adem kreeg.
Dokter zegt paniek aanval..

Afleiding zoeken rommel lade opruimen ik doe moertjes en boutjes uitzoeken heb daar een emmer voor met allemaal verschillende maten erin die zoek ik bij elkaar helpt enorm

Ik heb ook allerlei vage klachten
Ik voel mijn hart kloppen in de buik, ook bang om ziektes te hebben. Eergisteren paniekaanval omdat ik iets bleek te voelen op mijn ribben (weefsel dat je kan voelen) ga ik van het ergste uit. In september heb ik volledige buikecho gehad en mijn bloed isgetest op meerdere vlakken, kwam niks uit. Dinsdag hardgelopen had ik beter niet kunnen doen.. hartbonzen toen ik ging rusten, volgend week weer beginnen met fysio. Het is niet leuk meer, maar in afleiding heb ik weinig last totdat er weer rust is dan gaat het weer mis.

die bubbel is derealisatie of depersonalisatie gaat vanzelf weg kijk uit met alcohol of medicijnen en neem de rust voor jezelf

Meschien ademhalings oefeningen proberen of meditatie honing eten helpt ook !!

Ik heb precies hetzelfde... als iemand tips heeft graag!

Hai. Ben geen dokter maar inmiddels weet ik wel dat je jezelf echt letterlijk ziek kan maken door angst en paniek. Ik heb inmiddels de hele lijst wel gehad en nog steeds last van benauwdheid. Herken alles wel: vooral enorme hartkloppingen. Angst enorm ziek te zijn. Maar ook periodes het gevoel wat in de keel te hebben, dan enorme pijn over hele rug. Zelfs tot giga kiespijn aan toe. Het is enorm vreemd (net zoals jij zegt; kan dat?). maar lijken toch signalen dat je niet in balans bent. Ook ik dacht dat het met de stress wel mee viel. Dus niet! Ik heb persoonlijk niets gehad aan ademhalingsoefeningen omdat dat alleen maar meer focus geeft op mijn ‘verkeerde’ ademhaling. Helaas is er geen concrete oplossing voor. Ik heb cognitieve therapie gehad. Was niet de oplossing maar kan wel weer meer genieten en uitkijken naar dingen....
misschien geleide meditaties. Al is het maar een paar seconden dat je afgeleid raakt. Ik moest er nooit iets van weten maar zo nu en dan doe ik het nog wel.

Ik zou je aanraden om de buteyko-therapie te gaan volgen. Dit kan veel baat hebben bij ademhalingsproblemen!

Probeer constant in en uit te ademen door je neus met gesloten mond. In het begin stijgt de ademnood maar na een tijd oefenen verdwijnt het gevoel te moeten lucht happen. Succes

Hoi Dennis
Mijn vraag aan jou wil je die stress allemaal wel die je sinds ervaart op je werk? Is een carrière switch misschien iets voor jou. Kijk de chv en hv klachten zijn onschuldig maar stress is nooit goed voor de mens. Ontspan zoveel mogelijk en overdrijf niet met de sport

Goed van jou Stefanie zouden meer mensen moeten doen

Ja is door stress

Theo,

Dit kunnen klachten zijn ten gevolge van chronische hyperventilatie of disfunctioneel ademhalen maar ook van een onderliggende aandoening, ik zou ten alle tijden een bezoek bij de huisarts inplannen om e.e.a. uit te sluiten

Als je bij chv geen angst hebt, ben je volgens mij geen mens. Ik heb het al sinds 1993 en toch sluipt die angst erin
Heel normaal vind ik

Bovenstaand bericht is van mij maar er staan veel taalfouten in dus moet zíjn dat ik al een poos angst en paniek heb en chv. Symptomen wisselen regelmatig. Ik heb nu al een poos last van overslaan van m'n hart. Vaak ook gepaard met opgeblazen gevoel en moeten boeren. Maak me er erge zorgen over. Herkent iemand dit.
Groetjes Hannah

Hoi hannah
Ja ik herken je verhaal volledig.
Momenteel slaat mijn hart ook weer zo'n 10 x per dag over. Ik dacht dat ik alles op een rijtje had tot dat er weer veel stress bij mijn werk kwam kijken.
Het is een extreem onwerkelijk gevoel hij slaat over en soms voelt het alsof hij 2 x achter elkaar overslaat.
Maar probeer een ritme aan te houden zo kwam ik van mijn ergste klachten af.

Ja die verrekte overslagen van het hart,dat hoort helaas bij die chv soms veel last soms wat minder vooral bij slaap tekort krijg ik er last van. Wel is mijn angst minder omdat ik het accepteer en omdat ik het al zolang heb maar blijft vervelend.

Ja by my ook hooor ik dacht dat ik aleen iemand ben

Ja, herken het volledig.
Ik kamp al vele jaren met extrasystolen, soms een tijdje geen last maar dan zijn ze er weer, talloze per uur, zoveel dat ik er al min of meer aan ben gewend.
Ondanks ik ze al jaren heb blijft het moeilijk om er mee om te gaan, sommige zijn namelijk dan ook zo heftig dat ik zelfs druk op mijn linker borst voel en een onaangenaam gevoel krijg.
Ik ben hiervoor al verschillende keren voor onderzocht bij verschillende ziekenhuizen en specialisten en allemaal zeggen ze dat het geen kwaad kan, wel vervelend maar niet erg.
Een jaar of 5 geleden zei een gepensioneerde cardioloog die in moest vallen voor een collega dat als je je overslagen voelt je juist een sterk hart hebt.

Door deze overslagen (extrasystolen) kamp ik met chronische hyperventilatie en een paniekstoornis, hiervoor ook al diverse therapieën gehad maar tot op heden geen resultaat.
Doordat ik op mijn 45ste een bypassoperatie moest ondergaan met veel complicaties na de operatie is het erg moeilijk om er mee om te gaan, telkens als ik weer een periode heb van extrasystolen waarvan sommige erg heftig zijn, denk ik steeds weer dat er weer wat met het hart aan de hand is.
Door deze paniekstoornis met chronische hyperventilatie heb ik dagelijks veel lichamelijke klachten zoals; Tinnitus, Tietze, buikpijn, hoofdpijn, tintelingen, trillingen, onaangenaam gevoel, angstig, koude handen, koude voeten, keelpijn, stijve spieren in nek en rug enz. enz.
Zelfs 2x een ernstig B12 tekort gehad waarvoor ik injecties kreeg (2019 en 2022)
De chronische hyperventilatie en de angst zorgen voor veel ongemak en een weinig gelukkig leven.
Nu weer in een therapie traject met ergo, cesar en psychosomatische therapie.....maar hopen dat het wat op gaat leveren.

Hoi , ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Herkenbaar...ik had hetzelfde ! Door je de hele dag bezig te houden met je ademhaling ga je er op focussen...dat moet je (I know hoe moeilijk het ook is) proberen los te laten. Bij mij hielp het om om de 4 uur een reminder in mn telefoon te zetten. Als het wekkertje afging, deed ik verplicht een ademhalingsoefening (YouTube) . Dit heeft enorm geholpen! Voor de spanning ging ik 1x in de week naar een masseur, tui na (chinese drukpunten als accupentuur) werk zeer ontspannend! Ook het aarden (echt stevig op je benen staan) via een meditatie heeft ook echt super geholpen! Nooit gedacht allemaal dat ik ervan af zou komen...had echt elke dag hele zware klachten, momenten dat ik echt dacht ik ga stikken/dood/ik krijg een hartaanval...tot momenten dat ik hierdoor niet meer naar buiten durfden en zelfs niet meer auto reed....na een jaar is het toch gelukt...voel me echt goed, alleen als ik erg moe ben merk ik dat het soms kan optreden (vooral een hoge ademhaling), maar dan trek ik me terug en pak ik mijn rust...

@maxy ik denk dat mijn situatie erg overeenkomt met uw (oude) situatie. Ik twijfel over massages , aan te raden dus? Meditatie erin gestampt en probeer sinds een paar dagen hele dag wanneer ik tijd heb even adem oefeningen te doen, maar misschien toch niet handig? Beter om dat vaste tijden te doen en de rest vd tijd los te laten..? Doe ik het dan niet te weinig voor duidelijke impact? Laatste vraag, heeft u last gehad van hart overslagen, eng gevoel! Dat heb ik ook af en toe ene keer meer dan andere keer. Kim, sterkte en ook uw verhaal herken ik. Gefeliciteerd met de zwangerschap! Groet max

Hi Nina,

Je bent gelukkig niet alleen. Ik heb ook soortgelijke klachten, alleen ik heb zelf geen paniekaanvallen en misselijkheid. Bij mij gaat alles heel traag en voel ik me erg wazig.

Goed dat je dingen probeert uit te sluiten, ook ik heb een slaap-apneu onderzoek gehad en ook daar kwam uit dat ik geen apneu heb.

Wat was de oorzaak van jouw stressvolle periode? Is het je werk of een andere oorzaak?

Wat ben ik ongelofelijk blij om te lezen dat iemand exact dezelfde klachten heeft als ik. Bij bepaalde bewegingen (bijv plotseling bukken of springen) slaat m’n hart op hol en kan ik niks anders dan gelijk zitten en wachten tot het verdwijnt. Het is ook plotseling weer over en dan heb ik nergens meer last van. Ben helemaal binnenstebuiten gekeerd bij de cardioloog, maar die kon niks vinden. Mee leren leven…

@maus, ik had pas nog ergens gelezen dat het maanden kan duren voordat je opknapt na zo een zware kuur. Ik snap dan ook wel dat je dan last heb van je middenrif..
Heb zelf 2 jaar lang maagklachten gehad en daarbij een erg zeurend gevoel tussen de schouderbladen in. En daardoor kreeg ik hyperventilatie, angst en stress

Bedankt voor je reactie DD! Maar dit is wel heel heftig. Pijn is hele dag aanwezig en soms val ik flauw van de aanvallen(wanneer de pijn niet meer te doen is) ben al bij mdl arts geweest maar die weet het ook niet.

Jee wat bijzonder. Heb precies hetzelfde. Pijn in hals en keel en in de avond zeer vermoeide spieren. Ook wenkbrauw gevoel in mijn keel aanvegen kant. Merk dat ik bij afleiding minder last heb. Dus ren ik maar weer door.

Wow hetzelfde hier; in 2015 enorm last van gehad, meer dan een jaar. Nu sinds juli 2021 terug; was toen ook enorm fixatie op hart/hartslag, nu vooral draaiingen en meer angst.

Veel succes terug! Hopelijk snel zonder corona

Ik heb ook chronische hyperventilatie en heb gevoelsmatig veel meer speeksel, moet vaker slikken etc.

Erg vervelend...

Ik heb ook da gevoel bang zijn om iets ergs tehebben .het is zo ambetand.

Hallo
Wat je zo verteld dat precies je hart stilstaat en paniek wakker word da je rechtschit en dan dat u hart er precies uitbonkt net het zelfde probleem hier .heb het de laatste tijd terug erg

Heb je weleens gedacht aan sporten (buiten). Dat heeft mij geholpen. Zo intensief sporten als voor jou (medisch gezien) verantwoord is, al is het maar 1 km stevig doorwanddelen bij wijze van spreken.... Na het sporten voel je je stukken beter, let maar op. Tevens heeft psychosomatische fysio mij enorm geholpen en mij uit de cirkel gehaald.

Hoi Mart,

Ik heb al grote moeite met een rondje met de hond, laat staan intensief sporten.
Ik denk dat ik weer in een burnout zit op dit moment want van de 70 meest bekende klachten bij burnout kan ik er met zekerheid minstens 60 aanvinken, het lichaam heeft de regie weer eens overgenomen 🤕
Moet wel zeggen dat een kwartiertje meedoen met Nederland in Beweging mij goed doet, de eerste keer dat ik eraan mee deed was hels maar hield het wel vol, nu een paar weken later gaat het meedoen prima en voel me prima erna, dus ja, sporten doet goed bij chv maar dan wel in je eigen kunnen.

Bedankt voor je reactie iig!

30-01-2022

Misschien een keer je bloeddruk laten meten?
Het beste is dit om thuis te doen als je even rustig hebt gezeten, bij de huisarts is je bloeddruk vaak hoger dan wanneer je thuis op je gemak zit.
Vooral vrouwen kunnen een te lage bloeddruk hebben wat klachten geeft wanneer je te snel opstaat.

Klinkt toch echt als een paniekaanval

Hoii
Alles is heel herkenbaar.
Ik dacht ook dat ik eruit was.
Maar het lot heeft jammer genoeg anders bepaald.

Sterkte

Zo herkenbaar , maat soms denkend dat ik normaal adem maar toch klachten en dan dus weer angstig dat er iets ergs is .
Was er al jaren vanaf maar ook weer terug bij af na corona

Sterkte

Zie 148

Ps: ik voel me kortom gewoon ziek en ik ben bang dat er wat gat stoppen bijv door dat eten of ik ben gewoon zo ontregeld door chv dat ik gewoon door het altijd denken na eten last te hebben van het hart het nu ook gebeurt. Ik ben dagelijks ook bij het opstaan zo verschrikkelijk moe dat ik inzak elke moment van de dag is dit en dat met het hart herkenbaar??? Of moet ik me echt zorgen gaan maken over hoe lang ik nog leef terwijl ik nog 16 ben en ik nog alleen wil genieten😢

Alle symptomen die je opnoemt, klinken me bekend in de oren… Het overlijden van je grootmoeder heeft je onbewust een trauma bezorgd vermoed ik. Probeer rationeel te kijken wat je triggert in je stress en angst. Stress uit zich bij iedereen anders, bij jou blijkbaar in misselijkheid… Veel sterkte!

Door burn out kreeg had ik last van o.a hartkloppingen. Kreeg paniekaanvallen als ik naar buiten ging daardoor. Durfde niks meer.
Heb dit kunnen doorbreken. Deed briefje in jas met telefoonnummer van mijn man, zodat ze die konden bellen als er wat was en ging eerst een klein rondje maken. Dit telkens uitbreiden.. ik samen met iemand doen. Succes

Heel herkenbaar....heb sinds 2 maanden een burn out....kom nu pas tot rust .voelde me opgejaagd, onrustig had hartkloppingen licht in hoofd en angsten, paniek aanvallen..
Probeer elke dag te wandelen met bijvoorbeeld een potcast op over angsten. Helpt goed.

Hoi Cees,

Ja komt me bekend voor. Ineens verzuring van de bovenbenen. Komt door te weinig CO2. Is een natuurlijke spierontspanner. Door te weining CO2 zijn spieren te veel gespannen wat zorgt voor vernauwing van de aderen waardoor minder zuurstof naar de betreffende spieren gaat.

Zo heftig Vicky ik wilde dat ik wat voor je kon doen, ik denk dat je eens heel goed met je arts moet praten om die onzekerheid weg te halen bij jou. Want niet weten of niet accepteren wanneer je iets mankeert is echt klote.
Beste wensen voor 2022 en vooral in goede gezondheid.

Klinkt als angst voor de angst. Hier precies hetzelfde. Psychische oorzaken zijn vaak ook belangrijk. Ik heb een sociale angststoornis, nog steeds worstel ik daar mee, maar die begin periode is vreselijk. Nu inmiddels ben ik al maanden bezig om me te ontwikkelen.

Ik heb ook angstaanvallen gehad terwijl er niks aan de hand was. En denken dat ik van alles mankeer.

Herken ik zeker. Maag en darmen zijn onderzocht. Niets gevonden. Maar blijf maar misselijk en gejaagde ademhaling. Al mijn spieren doen zeer. Ga acupunctuur proberen, heeft iemand ervaring hiermee?

ja ik herken die misselijkheid heel erg. De ene periode erger dan anders. Maar regelmatig echt kotsmisselijk.
Dit beïnvloedt dan alles.

15 jaar is nog heel erg jong. Toen ik zo oud was heb ik vaak zat paniekaanvallen gehad, denken dat ik doodging. Op mijn 21e kreeg ik dit nog een keertje na een heftige periode van veranderingen toen ik het huis uit ging samen met mijn vriendin. Dit liep toen niet zo lekker allemaal.

Ook toen ik 26 was ben ik een ademhalingstherapie gaan doen waardoor ik teveel op mijn ademhaling ben gaan letten waardoor ik contante benauwdheid kreeg. Het proberen te controleren van je ademhaling zal je nooit lukken. Dat heb ik inmiddels wel geleerd.

Het controleren heeft geen zin. Het accepteren dat er iets gebeurd in je lichaam wel. Dat leer ik nu steeds meer. Elke keer als ik klachten krijg, dan zeg ik dankjewel lichaam dat je dit voor me wil doen, maar ik ga er niet op in. Dan geef je het namelijk weer aandacht. Elke aandacht groeit. Dat is helaas het nadeel. Afleiding is het beste. En als het gebeurd, dan is het helaas accepteren en vooral alle zintuigen blijven gebruiken. Of van 1 van zacht naar hardop 8 tellen. Daardoor raak je afgeleid van je angstige gedachtes. :)

Hi Nomi,

Zeker weten, ook ik heb er al ca. een half jaar last van en heb elke dag een aanval. Wat mij goed heeft geholpen is yoga en oefentherapie. Wel is het zo dat ik, bij een klein beetje stress, een terugval heb. Enorm vermoeiend de ups en downs.

Yoga is mij ook al
Aangeraden misschien inderdaad eens proberen! Ja vanaf er een beetje stress bij te pas komt is de aanval er direct weer 😒

Linkerarm zwaar gevoel tintelingen linkerarm heb ik ook. Oorsuizingen heb ik
Inderdaad ook geruis in het oor je hoort, kan van nek zijn die vast zit

heb ik ook last van maar mag ik even vragen helpt ademhalingsoefeningen zoja wat moet je doen?

Al jaren allerlei klachten waarvan je eerst denkt ik heb iets ernstigs.
Ook paniek aanvallen maar dat kan ik tegenwoordig goed in de hand houden.
Wat mij nu weer sinds 1,5 je enorm bezig houd en ook weer angst geeft is tintelingen die zich steeds verplaatsen. Het begon aan de linkerkant hoofd, arm, onderbeen. Paar maanden gehad. Toen verdwenen om vervolgens afgelopen januari weer terug. Body stress release gestart (anti stress therapie) toen verdween het weer. Nu sinds een week zit het in mijn billen en rechter been. Ook soms mijn tong die niet doet wat ik wil. Heel eng en aangezien ik ook hypochondrisch ben denk ik het ergste.
Wanneer ik afgeleid, relax ben of goed op ademhaling let neemt het af. Soms ook onwerkelijk en licht in mijn hoofd. Middenrif zit ook vaak totaal vast. En Heel erg moe moe moe
Herkenbaar?

Jap

Hoi Bart, ik heb hier ook last van. Wat mij wel geruststelde hier in is dat een consultant van de hartstichting zei dat als de klachten niet verergeren als je je inspant, de kans klein is dat je hartklachten hebt. Het hart krijgt dan voldoende zuurstof.

Bedankt voor je reactie Lynn.
Ik zal daar eens goed op letten.

Het keer dat ik een ct scan kreeg ben ik eerst opgenomen op de eerste harthulp. De situatie was toen dat de klachten wel erger werden bij inspanning, dusdanig dat ik letterlijk meer geen stap kon zetten. De scan kwam een dag later, maar daar werd dus niks op gevonden. Ik denk dat mijn hart wel goed is, maar toch blijft nog steeds die twijfel.

Heel erg herkenbaar. Heb het nu weer, constant die pijn rond het hart en in m'n linkerarm. Maar dan soms ook weer een week niet, en dan ineens weer wel. Je hele verhaal is heel herkenbaar, ikmerk ook niet dat ik te snel adem. In het verleden wel eens op de eerste hulp belandt en er was nooit iets aan de hand. Dat stelt dan even weer gerust maar toch altijd blijft het knagen of het niet toch mijn hart is (twee jaar geleden ook al eens een fietstest gekregen, kwam ook niks uit) ik ga de huisarts toch maar weer eens bellen want ik word er gek van ..

Beste , ik heb ongeveer dezelfde klachten .
Een paar maanden geleden werd ik wanneer ik indommelde een hart steek , druk of opwinding gewaar . Eerst ook alleen maar 's nachts , maar na zo een aanval kreeg ik het ook op het werk gepaard met verkeerd ademen . Nu ben ik een paar maanden verder en krijg ik er ook meestal s avonds bij de tv er ook last van , meestal ook na of tijdens een periode van slecht ademen . Ik ben ondertussen na de cardioloog geweest en hij zegt dat mijn hart in orde is , maar de aanvallen verergen! Wat ik wel kan zeggen is dat echte hartsteken normaal voorkomen wanneer het hart extra zuurstof vraagt , bv door inspanning. Bij mij zijn de aanvallen ook wel iets anders , maar je hebt verschillende spieren verbonden met ademhaling daarom dat je volgens mij de steken op andere plaatsen kunt voelen .Er zijn ook heel veel andere oorzaken waarbij je steken krijgt rond de hartstreek buiten hartproblemen.

Grts

Beste

Je bent zeker niet alleen , ik ervaar druk en steken op en rond de hartstreek tijdens hyperventilatie aanvallen . Ik merk dan dat ik helemaal verkeerd ademhaal, snel en niet langs de buik maar langs de borstkas adem . Wat bij mij helpt is gaan wandelen of geconcentreerd met iets bezig te zijn . Of als laatste redmiddel een kalmeringpil in nemen . Angst werk ook nog andere processen in de hand , proberen rustig te blijven , het zit allemaal tussen je 2 oren .

Grts salvatore

Beste , ik heb ongeveer dezelfde klachten .
Een paar maanden geleden werd ik wanneer ik indommelde een hart steek , druk of opwinding gewaar . Eerst ook alleen maar 's nachts , maar na zo een aanval kreeg ik het ook op het werk gepaard met verkeerd ademen . Nu ben ik een paar maanden verder en krijg ik er ook meestal s avonds bij de tv er ook last van , meestal ook na of tijdens een periode van slecht ademen . Ik ben ondertussen na de cardioloog geweest en hij zegt dat mijn hart in orde is , maar de aanvallen verergen! Wat ik wel kan zeggen is dat echte hartsteken normaal voorkomen wanneer het hart extra zuurstof vraagt , bv door inspanning. Bij mij zijn de aanvallen ook wel iets anders , maar je hebt verschillende spieren verbonden met ademhaling daarom dat je volgens mij de steken op andere plaatsen kunt voelen .Er zijn ook heel veel andere oorzaken waarbij je steken krijgt rond de hartstreek buiten hartproblemen.

Grts

Beste, ik herken dit ook. Allerlei rare klachten heb ik. Veel bij de dokter geweest en er kwam nooit iets uit. Hyperventilatie geeft dikwijls de meest uiteenlopende klachten. Ontspannen is moeilijk en ik voel voortdurend onrust.

Hoi Katty, dankjewel voor je reactie.
Precies wat jij zegt juist er last van hebben tijdens het ontspannen, wat het ontspannen heel lastig maakt en voortdurend onrust.. het Is idd heel moeilijk.

Heey dat van dat diep zuchten is mij herkend ik heb dit al 13 jaar nu doe ik ademhalingsoefeningen bij kinè en thuis en dat helpt goed voor mij .. xx

Helaas herken ik dit en is lastig aan anderen uit te leggen omdat je veelal in je eigen hoofd zit. Ook ik ben na enorme paniekaanvallen anderhalf jaar geleden plots mezelf teveel gaan focussen op de ademhaling. Lijkt haast een obsessie. Steeds adrenaline, te veel ademen, enorm benauwd gevoel (zelfs als ik niets doe). Vooral dat benauwde maakt me erg bang waardoor het eigenlijk in stand wordt gehouden. In een enorme paniek periode wel een longfoto gehad maar hier kwam niets uit. Voor even (heel even) een gerust stelling totdat je jezelf weer wat anders wijsmaakt. Soms na echte afleiding kun je denken: zie je wel: nu ook niet aan gedacht. Maar juist denk je er dan weer aan. Zucht....
Verstandelijk ken ik het cirkeltje en weet dat accepteren het beste is! Maar helaas lukt dit nog niet. Veel sterkte en soms helpt het al ietsje te weten wat veel meer mensen deze klachten ervaren.

Ik heb precies wat je ook vertelt (als of ik degene ben die dit heeft geschreven. Na het overleden van mijn ouder kreeg ik dit en nu al dik 2 jaar en nog steeds. Heel vaak naar de huisarts en spoed in evt ziekenhuis geweest en tot nu toe nog steeds het zelfde. Zo eng en zoveel klachten.

ik heb laatst zomaar ineens hyperventilatie gekregen en al m’n klachten zijn het zelfde als die van jou! ik kom ook totaal niet in slaap en denk dat alles ermee stopt. maar elke dag word ik weer wakker

ik heb laatst zomaar ineens hyperventilatie gekregen en al m’n klachten zijn het zelfde als die van jou! ik kom ook totaal niet in slaap en denk dat alles ermee stopt. maar elke dag word ik weer wakker

Waar ik last van heb/had is chronische hyperventilatie. Ik had geen last van hyperventilatie aanvallen (acute hyperventilatie / paniekaanvallen), maar meer het aanwezig zijn van constante klachten (voornamelijk de kortademigheid en benauwdheid).

Tevens ben ik vanaf augustus zeker 25 keer bij de huisarts geweest, en heb ik zelfs foto’s laten maken van mijn hart, longen, slokdarm en maag, die er allemaal goed uit zagen. Wat eigenlijk ook wel normaal is bij veel van mijn leeftijdsgenoten (22 jaar). Wat de hypochondrie voornamelijk in hield, was dat wanneer ik wakker werd met hoofdpijn, ik gelijk dacht aan een hersentumor. Terwijl wanneer ik nu hoofdpijn krijg, ik 0,0 stress heb en denk ‘het gaat wel weer over’, zoals de meeste mensen denken.

Wat ook belangrijk is bij chronische hyperventilatie: weten wat er aan de hand is. Doordat mensen met chronische hyperventilatie zichzelf aangeleerd hebben om verkeerd te ademen (te snel en/of te diep), is de verhouding koolzuur/zuurstof verstoord geraakt; het ademhalingscentrum is gewend geraakt aan een te lage graad koolzuur. Aangezien het ademhalingscentrum zeer lastig te veranderen is (misschien wel goed ook), probeert het ademhalingscentrum een te lage koolzuurgraad vast te houden, omdat het denkt dat dit het normale niveau is. In het begin ademde ik minimaal 15 keer per minuut, misschien wel 20 keer. Na 7 weken ging ik van de ene op de andere dag merken dat mijn ademhalingsfrequentie gezakt was naar 10, en dat de ademhaling veel rustiger was. Nu ligt de frequentie rond de 7/8 keer per minuut. En ligt de ademhaling niet meer in de borst, maar in de buik. Nu is het zaak dat de koolzuurgraad langzaamaan omhoog gaat. Het heeft echt tijd nodig (maanden) voordat het ademhalingscentrum weer het juiste niveau te pakken heeft, dus blijf echt elke dag oefenen. En blijf je dagelijkse bezigheden uitvoeren, hoewel dat in tijden van Corona lastig is. Want stress helpt niet mee bij het veranderen van een hoge ademhaling naar een lage buikademhaling.

Ik herken me zo hard in je klachten. Ik zit al sinds september met klachten zoals maagzuur ( hiervoor remmer gehad, maar moest stoppen na paar maanden), rommelende darmen, opgeblazen darmen en buikpijn, misselijk op momenten, gewichtverlies hierdoor.

Globusgevoel in mijn keel, veel gapen, aanslag op tong ( waarschijnlijk door zuur), lichthoofdig op momenten, slapeloosheid, temperatuurregeling van mijn lichaam zit niet goed ( precies een verschrikkelijke kou kleum geworden), gevoelige tanden.

Ik heb zelf een angst stoornis die echt verergerd is door Corona. Met die lichamelijke klachten is dit natuurlijk nog erger geworden, want dan heb je dikwijls schrik dat je het misschien hebt. Of dat er andere dingen aan de hand zijn. Met alle klachten al bij dokter geweest, meermaals. Maar ze vinden niets, proberen wat, .... en uiteindelijk vind ik er geen gehoor.

Ga ondertussen wel naar de psycholoog. Nu pas de link gelegd met ademhaling. Onwerkelijk dat al mijn klachten daardoor zouden kunnen komen.

Hoe haal je eigenlijk goed adem? In en uit door neus of ??

Nog een maand verder kan ik zeggen dat ik echt bijna van de chronische hyperventilatie af ben. De benauwdheid en het lucht happen is zover afgenomen, dat ik me niet meer op mijn ademhaling hoef te focussen. Wel blijf ik de oefeningen nog even een tijdje doen, omdat ik een terugval wil voorkomen.

Hallo Anoniem,

Ja, wat ik heb geleerd is dat je in- en uit moet ademen door de neus. Als je het door je mond doet, adem je ‘te diep’ ofzo, en verlies je teveel koolzuur. En laat dit verlies van koolzuur nou net het probleem zijn van al onze klachten..

Hi rick, wat waren de oefeningen dat je moest doen? Mijn kinesiste laat me 2 keer per dag twee oefeningen doen. 1 op de rug. 3 seconden inademen via neus en 6sec uitademen via mond. Dit 10 keer. Andere oefening is al zittend 3seconden inademen, 3 seconden adem inhouden, 6seconden uitademen via de mond? Soms twijfel ik een beetje of dit genoeg is. Bedankt pm

Hallo pm,

Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

Hallo pm,

Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

Hi Rick,

Bedankt voor je antwoord. Heb ondertussen al vorderingen gemaakt. Het boek 'Hyperventilatie ontkracht' van therapeut Chris lenaerts heeft me enorm geholpen. Ik zie een psycholoog en binnenkort een nieuwe kine voor de ademhaling.

Ik probeer dagelijks minimum 30m-1u te sporten of wandelen wat me ook helpt. Doe nu ook sinds 1week aan meditatie, maar moet ik nog even volhouden voor ik resultaat zie.

Is allemaal wel veel en heb ook wel nog mindere momenten. Ik slaap ook weinig(3-4u) en ben dagelijks vroeg moe. Ik wens je het allerbeste en ga zeker vroeger slapen. Dit speelt denk ik wel een grote rol.

Bedankt
Mvg
Pm

Succes pm! Mag ik vragen hoe lang je al ademhalingsoefeningen doet? Ik doe het nu 6.5 maand en er zijn wel klachten (zo goed als verdwenen) zoals veel gapen, maagzuur, een rare pijn op de borst als ik lang niet gegeten heb, angst, onwerkelijk gevoel, snel emotioneel. De klacht die ik als meest vervelend ervaar, de benauwdheid waardoor de focus op de ademhaling komt te liggen, is er helaas nog wel. Psycholoog heb ik ook gehad, en dat heeft me wel geholpen moet ik zeggen.

Als je het trouwens prettig vindt, kun je contact met me opnemen via de mail, pm. Als je een mailtje stuurt naar ************************* outlook.com (mail die ik niet gebruik), stuur ik je via die mail de naam van mijn echte mail die ik dagelijks gebruik. ;)

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.) 

Hoi Rick,

Mag ik jou een mailtje sturen ben sinds een maand ook bezig met ademhalingsoefeningen maar nog steeds zo duidelijk kan me niet snel genoeg gaan en soms geloof ik het nog steeds niet.. groetjes Sara

Check, en tijdens mijn laatste aanval straalde de pijn uit naar mijn linkerarm en kreeg ik ook voor het eerst een droge mond.

ja dat heb ik ook en ook spierpijn ,ik ben ook bij de dokter geweest en ik heb een te hoge bloedsuiker dus daar schrok ik ook van. want ik ben eerder dun dan dik. dus ik weet niet waar de klachten van z ijn of van de stress of echt iets ernstigs,ik rook helaas nog wel,goed dat je getopt bent

Ik heb net dezelfde klachten als jou dochtertje maar is bij mij van mijn chronisch hyperventilatie ik hap ook heel veel naar lucht voor uiteindelijk weer eens normaal te kunnen door ademen maar na een paar seconden is het er weer en zo blijft dit heel de dag soms dagen achter elkaar x

De meeste klachten herken ik, maar het is voor iedereen net iets anders. De huisarts verwees mij ook door naar de psychosomatische fysio. Ik ben (nog) niet gegaan want ook bij mij verergeren de klachten op het moment dat ik mij er meer mee bezig houdt. Vooral ademhalingsoefeningen, maar ook het googlen of het toch niet wat anders kan zijn of meten van de saturatie. Ik heb een paar dagen geleden een hyperventilatieprovocatietest gedaan. Tijdens de test had ik geen (beangstigende) klachten, maar in nog geen twee dagen erna al drie aanvallen gehad nadat het ca. een maand goed ging. Er mee bezig zijn kan i.i.g. voor mii ook averechts werken.

Ja dat herken ik ook wel! Vooral dat zoeken of het niet wat anders is. Ben vooral bang dat ik MS heb ipv disfunctioneel ademen

Ik herken wat je zegt. Echter merk ik met ademhalings oefeningen dat ik eerst angstiger word en dus richting een paniekaanval ga maar als ik doorzet met tellen van de ademhaling en niet gefrustreerd raak als ik even niet adem zoals het hoort maar bij elke inademing het weer opnieuw probeer dat het na een paar minuten weer beter gaat.

hoi natasja.
Heb jij dan ook een branderig gevoel in je mond

Beste Hannah, ikzelf ben gevaccineerd met Pfizer en was ook enorm bang voor de bijwerkingen. De eerste keer voelde ik me een week beroerd, wat grieperig en zo. Van de 2 spuit was het minder. Je leest ook van alles van mensen dat ze van alles voelen of mensen angstig maken. Als je je angstig voelt daarover zou ik eens gaan praten met een dokter. Zij kunnen je helpen daarin. Veel sterkte nog.

Ik herken het stoppen met ademen, alsof het gereset word ineens. Gelukkig al eventjes geen last meer van. Probeer stress/angst en spanning te ontwijken zodat je niet verkeerd gaat ademhalen

Hey,
Ik heb dit ook en meestal als ik in rust ben of even niets aan het doen ben, dan let ik er extra op en komt het ook veel vaker terug.
De dokter kan niets vinden maar maak er mij toch zorgen in en is alles behalve plezant.
Hoe gaat het ondertussen met jou? Ben jij hier al verder mee gegaan?

Waarschijnlijk zijn dat dubbelen hartslagen die julie voelen Google daar maar eens na kan geen kwaad hoor iedereen heeft dat wel eens maar de één voelt ze sterker dan een ander

Het is een tijdje goed gegaan, maar nu in alle hevigheid weer terug. Ik heb hiervoor therapie gehad. Is door het onbewust verkeerd ademhalen. Dus controleer vaak ademhaling en doe mijn oefeningen. Maar in stressvolle tijden is het er weer. Voornamelijk in rust, als ik achter de computer zit of op de bank. Bij inspanning verdwijnt het en vaak met afleiding, zoals gesprekken met mensen ook. Als ik het weer heb komt toch die twijfel weer; is het wel de chv. En dat maakt het er nou niet beter op.

Precies! Ook ik heb (met vallen en opstaan) het programma van Geert Verschaeve gevolgd.
Als je met angst en hyperventilatie geconfronteerd wordt voel je je ellendig, machteloos en hopeloos. Je wilt dit niet. Bijna ongelooflijk dat je toch kunt leren de symptomen "los" te gaan zien van de situatie.
Het zijn echt je gedachten die de boel aanjagen. Uitgelegd krijgen wat er in mijn lichaam aan het gebeuren was vond ik al een eye-opener. Wel precies het programma volgen. Er zit een duidelijke opbouw in. Gun jezelf de tijd: stap voor stap.
Pas veel later ontdekte ik dat ik een echte "pleaser" ben. Ik kan niet tegen ruzie, harde geluiden, onrecht enz enz. Er blijkt een naam voor te zijn: high sensitive person HSP.
Je bent niet ziek. Je bent niet gek. Je bent zeker niet alleen.

Ik heb al een tijdje de zelfde klachten! Bij mij is ook hypochondrie vastgesteld!
Hoe gaat het bij jullie nu met de klachten?
GR.

Hoi Samantha
Bij mij was het vader tijd die het onder controle houd nog steeds wel last van maar zonder angst en stress. Je moet echt in je hoofd prenten dat het niet gevaarlijk is wat wij hebben zodra je het ook gelooft gaat het steeds beter succes

Heel herkenbaar voor mij. Erg angstig als je gezichtsspieren tintelen en verlappen.

Hoi Mario
De beste tip die ik kan geven is in een vroeg stadium afleiding zoeken ga iets opruimen wat nog beter is ga onkruid plukken in je tuin werkt goed bij mij

Hoi sky
Het is wel begrijpelijk dat je zoiets kan ervaren na het overlijden van je moeder. En knap dat je nu al gelijk accepteert dat je hv hebt. Nu alleen nog de verwerking en proberen controle terug te krijgen succes en sterkte met het verlies van je moeder

Hoi adriana
Zal wel heel eng zijn ja, blijf doorvragen bij de dokter en hou ons op de hoogte succes en sterkte

Hoi Gabriella
Het is niet niks wat jij allemaal voor je kiezen hebt gehad. Maar wel zo knap dat je nu voor jezelf kiest want als jij niet voor jezelf zorgt, kan je ook niet voor je gezin zorgen. Dus ik ga ook geen tips geven want jij bent al goed bezig toppie en succes verder komt wel goed

Hoi Esmeralda.
Weet niet wanneer je dit geschreven hebt, en hoever je nu bent om je controle terug te krijgen,maar deze klachten horen min of meer bij chv of hv maar laat je voor je eigen gemoedstoestand altijd een arts naar kijken dat geeft rust

Hoi sewpal
Welkom bij de chv club. Al jou klachten zijn zeer herkenbaar, en wij hebben daar ook allemaal last van of last van gehad. Het is een zeer lastig probleem die wij hebben hier maar niet gevaarlijk zeg dat maar tegen jezelf aub

Hoe gaat het nu?

Ja het lijkt jammer genoeg allemaal op elkaar hyperventilatie klachten en echte hartklachten in het begin moet je gewoon alles uitsluiten door een hart onderzoek te laten doen

Ik herken het wel. Heb daar regelmatig last van. Buiten dat koud zweet en bleke been. Vaak Last van hart overslagen/bonzen, En een opgejaagd gevoel daarbij. Ik heb een slokdarm en middenrif onsteking gehad. Leek ook alsof het mijn hart was.

Wat verschrikkelijk voor jou, dat niemand jou begrijpt... Sterkte!!

Bij mij helpt acupunctuur!! Ook krijg ik Chinese kruiden voor de milt. Door alle stress raakt je milt uitgeput, piekeren enz. Een aanrader!!!

Ook ik al meer dan 10 jaar hyperventilatie,gelukkig bij mij snel ondekt op de spoedeisende dienst,werkelijk van alles geprobeerd en niets wat echt hielp(ademhalings therapie ,fysio ,gespreken enz)toen maar naar de cardioloog geweest(natuurlijk niets gevonden),dus daar staat je dan wat nu,uiteindelijk maar doorgaan met jaren van ellende,2 jaar geleden dus burn_out opgelopen,compleet uitgeput,met verschrikkelen klachten maag darmklachten,pijn op de borst heel het lichaam spierpijn,geestelijk nergens geen zin in depressieve gevoeles,gewoonweg een drama.Ook ik heb van alles op gezocht en geprobeert niks hielp,tot mij arboarts een goede tip geeft,mindfulniss en yoga.Ben nu meer dan 70 procent van mij klachten af,zit beter in mij vel,en kan weer genieten,mijn leeftijd is 57 jaar.Hopelijk werkt dit voor meer lotgenoten

Ik ben zelf ook 35 jaar en ken je patroon van klachten en je eenzame gevoelens daarin. Alsof niemand het snapt en je ook maar iets de goede richting in je sturen. Je bent dagelijks bij wijze van blij dat je de volgende dag weer hebt gehaald.

Ik heb er sinds een plotseling moment, zoals je ook schreef maar dat is uiteraard bij iedereen anders, (toen de emmer overliep, zonder dat je snapt wat er gebeurd) nu al zo'n 6 jaar dagelijks in meer of mindere mate last van gehad. Het is niet 100% weg, maar het is steeds verder op de achtergrond geraakt.

Ervaringen geven begrip (op zich goed), maar kennis helpt je echt je situatie te verbeteren. Daarom niet mijn hele verhaal, maar hopelijk wat inzichten.

Samenvattend gebeurde dit bij mij (en ik denk op soortgelijke wijze iedereen met burn-out en/ of chronische hyperventilatie):

De (oplopende) overspanning die ik al een tijdlang had (maar niet opmerkte /voelde in het lichaam) bereikte zijn kookpunt op een willekeurig moment (in mijn geval tijdens een normaal gesprek met iemand), de mentale overspanning sloeg in op het lichaam en die reageert vervolgens op al die 'stress' die je hersens (angst, paniek, stressgedachten..whaaa wat gebeurd hier?..ik ga dood) doorstuurt.
Het lichaam snapt er gewoon niets meer van en gaat vervolgens klachten geven via de hersens (de hele lijst van hyperventilatie klachten, en dat vaak ook nog wisselend, dan weer keel, dan buik, dan hart etc.etc).
Het lichaam zegt eigenlijk: "kappen met die stress' ik kan er niet meer bijhebben. Telkens als je dat blijft voeden 'stroomt die emmer' weer over.
Door al die verschillende klachten creëert dat angst (zo werkt ons systeem), het lichaam geeft signalen af aan de hersens, wat angst creëert omdat het ook niet 'fysiek' te verklaren is. Jij denkt telkens bij die klachten: "huh wat is dit nu weer?" nee toch..."ik moet wel een ziekte hebben" "het is echt niet goed met mijn longen /hart" "ik heb vast een tumor/kanker/ms" etc.etc. of wat jij dan ook denkt.
Zo kom /blijf je in een vicieuze cirkel van stressvolle gedachten -> lichamelijke klachten -> angstige gedachten -> stressvolle gedachten enzovoort.

Kortom, je neemt jezelf in de maling. En dat opzich is niet je schuld. Het systeem werkt zo in angstige, paniekerige, stress situaties.

In feite is de diagnose: "ik heb overbelaste hersenen" (sommigen noemen het burn-out, overspannen) en hyperventilatie (uiteindelijk chronische) is daarvan een gevolg, niet een oorzaak.

Wat moet er dus gebeuren om de vicieuze cirkel te doorbreken? de oorzaak van de cirkel verminderen /aanpakken = stressvolle gedachtengangen.

Als je weet waar ze vandaan komen, is het bijv. werkgerelateerd, dan kun je daar beginnen, maar ook als je het niet weet kun je enkele dingen doen, maar het begint bij ACCEPTEREN dat je (mentaal) ziek bent. Tis niet anders.

Nu zijn er 100 en 1 boeken over stressvolle gedachtengangen verminderen en tig 'google' websites met tips tegen stress , dus tja daar kan je kennis ophalen.

Maar wat mij hielp is om zoveel mogelijk terug te keren naar het 0-punt: Leven net als een dier: 1. gezond eten 2. voldoende bewegen (niet fanatiek, beetje wandelen, langzaam fietsen, ontspanningsoef. 3. veel slapen (zover dat lukt, hoe meer hoe beter in het begin) en 4. alleen maar onspannende dingen (lang douchen, een bad nemen, boekje lezen, in de natuur beetje observeren, tekenen, puzzelen, schilderen, iets bouwen etc.etc,), maar niet teveel NIKS doen, want dat geeft teveel 'piekertijd' en dat is niet ontspannend!, verder echt geen/zo min mogelijk tv, telefoon iPad e.d. Even een tijdje 'letterlijk' offline (voor zover dat lukt natuurlijk, maar is essentieel om de balans te herstellen.

Want dat zorgt ervoor dag de stress afneemt, je hoofd rustiger wordt, daardoor weer minder angstig wordt en dat vervolgens weer het ademhalingscentrum de rust geeft om te herstellen, dan neemt de hyperventilatie af.

Dit moet je blijven doen totdat er steeds vaker dagen komen waar je doorkrijgt dat je geen echte (chronische) aanvallen meer hebt gehad op een dag...dan ga je de goede kant op...langzamerhand nemen de klachten af en krijg je steeds meer momenten dat je stressysteem niet eens de kans krijgt om 'over' te reageren....dan ben je bijna weer waar je wil zijn.

Ik hoop dat je wat hebt aan enkele inzichten die ik met vallen en opstaan hebt geleerd. Ik ben persoonlijk (achteraf) gewoon te lang doorgegaan waardoor alles alleen maar is uitgesteld. Maar voor iedereen is dit een proces met vallen en opstaan, anders had je het per slot van rekening niet (onbewust) ontwikkeld /laten ontwikkelen.

Veel beterschap! en ik hoop dat je de tijd neemt om er op een langzame manier uit de vicieuze cirkel te stappen. Want ik weet heel goed hoe verschrikkelijk de klachten, gevoelens en angsten zijn.

Wat een fijne tips. Ik ben nu 26 jaar en heb sinds een week constant hyperventilatie/paniekaanvallen. Ik vind het verschrikkelijk maar probeer het te accepteren en de adviezen tot mij te nemen. Ik weet dat ik snel geneigd ben veel te denken maar het is inderdaad een cirkel waar je tijdens het 'piekeren/overdenken' niet makkelijk mee kan stoppen.

Iknken deze klachten paniekstoornis chronische hyeperventilatie is begonnen na de geboorte van mijn dochter nu 36 jaar geleden . Ik heb het nog steeds de gekste klachten het beheerst je leven durft veel dingen niet uit angst om hetweer te krijgen . Allerlei therapien psychologen enz bezocht maar het blijft soms minder soms meer gek word je ervan en vooral de angst het verlamd je het ergste zijn de iedere keer nieuwe klachten . Heb ook ademhalings oefeningen maar die werken niet als ik aanval heb als ik het overdag heb pak ik mijn hobbys op dat werkt soms of bel mijn zus je ben niet alkeen hierin mij helpt ook om dan op te zoeken wat andere ervaringen zodat je niet het idee hebt dat je je aansteld

Hier ook het zelfde ook longaandoening en op een nacht ineens happen naar lucht in paniek hart wat te keer ging dus dacht me longen
Naar de huisarts en longverpleegkundige geweest en daar kreeg ik een verwijzing voor fysiotherapie ademhaling ernstig verstoord dus oefeningen
Toen kwam corona en de fysio ging dicht dus kon er niet meer heen werd in die tijd ook heel angstig om corona te krijgen en bleef dus thuis op een wandeling met de na kwam ik nergens toen mocht ik weer naar de fysio maar durfde niet meer dacht daalijk krijg ik corona
In de zomer kreeg ik dus hele heftige hartkloppingen en moest overgeven en was gewoon zo ziek dat ik de dokter belde dit was een nieuwe arts en ging overleggen je mocht niet komen ivb corona en belde terug ambulance is onderweg dus naar het ziekenhuis ambulance broeder zei al nee hoor is niet je hart maar we nemen je mee
Later allemaal onderzoeken gehad en zelfs een hartkastje maar niets aan de hand de klachten bleven voorral snachts dus sliep een paar uur en werd dan wakker met elke keer de zelfde klachten deed wel me oefeningen maar hielpen niet werd juist nog erger november 2020 kreeg ik toch corona van mijn partner was goed ziek koorts neusverkouden kriebelhoest hoofdpijn en spierpijn heb ook fybriomyalgie dus de spieren werden extra slap en kon bijna niks maar de benauwdheid was er eigelijk niet en heb een aantal nachten ook goed geslapen na de corona van een maand begon het langzaam weer toe te nemen en ben ik toch weer naar de fysio gegaan corona fysio in het beging ging dit best goed maar zit nu weer helemaal vast in de hyperventillatie en dat is dag en nacht ben uitgeput en heb geen idee hoe ik er uit moet komen terwijl ik dit schrijf gaat me hart te keer en heb ik moeite met me inademing en daalijk moet ik naar de fysio geen idee hoe ik daar moet komen daar heel me lichaam tegenwerkt

Ik heb al minimaal 38 jaar chronische hyperventilatie is begonnen nadat ik 3 maanden aan infuus met weeenremers heb gelegen om vroeggeboorte te voorkomen daarna alleen erger geworden ik herken de meeste klachten heb ook angststootniebij psycholoog geweest acupunctuut ademhalingstherapie haptonoom soms gaat het tijden goed dan opeens weer mis word jeweer afgevoerd het ergste is de angst en de pijn en druk op je borst en niet kunnen doorademen de corona doet hier ook geen goed aan ik probeer afleiding te zoeken met haken en kaarten maken maar dat helpt niet altijd

Hallo ik begrijp je volledig! wat een ellende.
Ik probeer hier kort even mijn verhaal te doen.
Sinds september 2020 begon ik me wat ellendig te voelen.
Dan even geen probleem meer. Dan in de eerste week van december kreeg ik een keelontsteking, ik kreeg antibiotica maar ik merkte dat ik nog niet genezen was na de medicatie al op was, want normaal ben ik na 3 dagen medicatie al een stuk beter.
En toen begon de ellendige extreme vermoeidheid! ongelooflijk ik viel gewoon als een blok in slaap. Ik voelde mij ellendig moe humeurig soms eens een dag beter en toen dacht ik het zal beter zijn. De volgende dagen, weken, maanden van hetzelfde.Maar ik kreeg ondertussen ook een enorme druk op mijn borst en tintelende mond en lippen, pijnlijke kaken krampen, soms werd ik wakker met enorme hoofdpijn, brandende ogen. Naar huisarts die zei je hebt waarschijnlijk chronische ventilatie. Maar die moeheid was niet te verklaren en ook de ogen niet. Bloed gecheckt, supplementen genomen waar ik veel geld heb voor betaald bij een natuurspecialiste, die nu blijken eigenlijk niet nodig waren. Op vakantie in Frankrijk 14 dagen in bed gelegen van moeheid en ellende en alles die erbij hoorde MRI scan, Neuroloog, endicrinoloog, oogarts, alles gedaan ik ben volledig gecheckt, en natuurlijk.....alles ok. Je wordt er onnozel van dat ze niks vinden. Tot ik vorige week, op 20 sept toch een op google de woorden 'tintelende lippen mond hyperventilatie' intikte. Wat een openbaring! Ik dacht dat enkel die tintelende mond en lippen van die hyperventilatie waren. al die andere klachten blijkbaar ook man man man wat was ik eigenlijk blij dat al die miserie daar bleek van te zijn. Een soort van opluchting. Ik heb direct verder onderzoek gedaan en ik ben nu gestart met een paar ademhalingsoefeningen per dag en ook sinds vandaag 25 oktober' Bachbloesems mix 84 vrijer ademhaling' gestart dit heb ik gelezen ergens ook in een artikel over chronische hyperventilatie deze druppeltjes worden het best voor drie maanden genomen. Alle andere cursussen daar begin ik niet aan ik heb op you tube gekeken voor ademhalingsoefeningen en daar hou ik het voorlopig bij we zien wel.... Wie weet kan dit jou ook helpen en ook andere mensen die in dit verhaal zitten.

Beste Wilma
Ik schiet ook in de paniek mode als mijn vrouw vraagt of ik even wil stofzuigen haha grapje hoor.
Ik heb het bijna 30 jaar dus ik ben een beroeps hyperventilateur. de angst verdwijnt met de jaren dan blijft alleen nog een klote gevoel over wat echt geen kwaad kan maar daar heb jij nu weinig aan dus wat jij het beste kan doen is afleiding zoeken wanneer je het voelt opkomen. maar dan moet je geen zware afleiding zoeken maar iets heel simpels bijvoorbeeld kastje leeg ruimen en ordenen ook een rommel lade opruimen wat weg kan weggooien dat soort dingen werken bij mij perfect succes Wilma onthoud één ding het is een zwaar klote gevoel maar het kan geen kwaad.

Nee helaas herken ik jou klachten niet maar wat ik wel denk is dat je bloed verhouding niet goed is dan is de balance verstoort en kun je spier trekkingen krijgen misschien heb jij dit ook hou vol he er komen betere tijden aan hoor

Lieve Daisy
Natuurlijk begrijpen wij jou, omdat iedereen die hier op deze forum zit hetzelfde heeft meegemaakt min of meer. Het lastigste van deze aandoening dat hyperventilatie heet is dat de klachten steeds anders is. dus zeker als je pas bent gaan hyperventileren krijg je steeds dat klote gevoel van paniek. Dus rustig blijven wanneer je het voelt aankomen en afleiding zoeken gr kees en veel succes

Hoi Anoniem,

Ik herken wel een beetje wat je zegt over die bonk. Ik heb zelf in januari een hyperventilatie aanval gehad (en ook daarvoor) had ik soms als ik ging eten ineens zo'n raar gevoel in mijn lichaam. Het is een soort bonk/trilling in de borst en het kan te pas en te onpas opkomen. Soms voel ik het een hele tijd zitten, maar door te bewegen doorbreek ik het gevoel. Ben al 8x naar de dokter geweest, maar zij is er van overtuigd dat er niets met mijn hart aan de hand is. Hiervoor sportte ik ook fanatiek en nooit last gehad van hartproblemen of iets dat ook maar in de buurt kwam. Zelf denk ik dan ook dat het echt iets te maken heeft met hyperventilatie/angststoornis. Vanuit ervaring weet ik dat een angststoornis vaak niet eens te verklaren is. Wellicht is dit bij jou ook zo? Dat er onbewust ergens angst zit waardoor je je zo voelt? Ik kan het in elk geval aanraden om naar een POH-GGZ te gaan of een psycholoog. Het is echt bizar hoeveel fysieke klachten je kunt krijgen door niet-bewuste mentale klachten.

Dat zijn dubbele hartslagen lees er maar eens over, heel beangstigend maar onschuldig bijna iedereen heeft dat weleens de ene voelt ze harder dan de andere

Hallo Kees,

Krijg je hierbij ook een opgejaagd gevoel?
Hier word ik altijd wakker mee, extrasystolen en dan een opgejaagd gevoel.

Groetjes

Ja Coby omdat wanneer je zo'n dubbelen hartslag krijgt, je in een soort mini paniekaanval komt omdat je schrikt dan kan je bloeddruk ineens stijgen of zakken zelfs. Als je dat gevoel gelijk KUNT doorbreken zakt het weer vanzelf anders weird die mini een Maxi en dat wil niemand het kan geen kwaad hoor. Maar probeer gelijk afleiding te zoeken bij zo'n gevoel succes gr kees

De dokter heeft niet veel gezegd dus hij zag dan ook geen aanleiding om actie te ondernemen. Van hyperventilatie en chronische hyperventilatie kan je 1001 klachten krijgen die lijken op hartklachten pijn op de borst zweten linker arm pijn doen of uitval enz allemaal ongevaarlijk hoor ik heb het al bijna 30 jaar nu nog steeds is het lastig hoor maar niet echt beangstigend meer heel soms is het te erg en dan heb ik best nog moeite ermee maar hier heb je lotgenoten en weet je dat je niet alleen bent hierin

Toevoeging: het helpt écht om minder en minder diep te ademen ‼️‼️‼️

Jou het is een blijft een raar iets dat hyperventileren en ja ook ik herken dit je kunt er 1001 klachten van krijgen borst hart rug armen benen enz allemaal heel lastig en beangstigend maar niet gevaarlijk hoor succes

Hoi, ik weet niet wanneer jij dit hebt getypt maar ik dacht ik reageer ook eventjes.
Ik ben ook 14 en heb ook heel erg last van hyperventilatie.
Ik heb ook gister gehad dat het voelde alsof ik een paar seconde geen adem kreeg en t maakte me ook helemaal over de zeik.
Je voelt natuurlijk wel dat je kan ademhalen anders kan je ook niet praten, maar dat benauwde gevoel daarna in je borst is verschrikkelijk.
Ik ben ook hypochondrisch en super bang de hele dag dat ik doodga.
Vooral op die momenten dat ik effe geen adem krijg voor mijn gevoel.
Ik huil de hele dag door.
Zometeen moet ik ook naar school, maar ik zou het liefste alleen thuis bij m’n moeder blijven maar die is nu ook werken en alleen m’n vader is thuis.
Tis werkelijk waar verschrikkelijk.
Zo ook geen leven voor mij hoor

Als je al deze verhalen leest weten jullie dat jullie niet alleen zijn jullie zijn nog in het begin en sommige hier zijn al wat verder maar ook jullie krijgen er controle over zodat de angst verdwijnt onthoud het is vervelend maar niet gevaarlijk gewoon volhouden meiden komt goed

Ik begrijp je verhaal hoor. Hyperventilatie is ook om gek van te worden omdat er 1001 klachten bij kunnen komen als je accepteert dat je het hebt en in je hoofd prent dat het lastig is maar niet gevaarlijk komt het vast goed stapje voor stapje

Hi,

Ik herken alle symptomen! Ik heb inderdaad chronische hyperventilatie en in het begin had ik er de hele dag, daaagen, last van.

Nu weet ik hoe ik er mee om moet gaan als ik iets voel aankomen.

Mij hielp wandelen juist, met een muziekje bijvoorbeeld. Afleiding werkt altijd heel goed!

Succes

Hyperventilatie betekend eigenlijk snelle adem maar het gaat erom bij hyperventilatie dat de balans in je bloed verstoort is en dat kan ook bij een langzame ademhaling als het eenmaal verstoort is bouw je allerlei vage klachten op niet gevaarlijk maar zeer beangstigend.
Dus zeg dit ook tegen jezelf
Lastig maar niet gevaarlijk en probeer er echt in te geloven ook. Komt echt goed succes

Top van jou zeg ook eens een keer goed nieuws dus je kan er vanaf komen voor veel mensen een geruststelling

Ik kan niet achterhalen wanneer je dit geschreven hebt. Maar ik wilde toch even reageren.

Schijnbaar heb ik ook hyperventilatie. Zowel chronisch als accuut. Ik heb iedere dag een benauwd gevoel op de borst en last v mn nek en keel. Zonder dat ik me gespannen voel.
Daarom herken ik het ook niet als zodanig en blijf ik maar zoeken naar antwoorden in de richting van spierproblemen, maag problemen, andere lichamelijke problemen. Steeds wordt weer gezegd dat ik chronisch en accuut hyperventileer. Ik heb er inmiddels alles aan gedaan om ervan af te komen. En 't lukt nog niet.

Ben jij er inmiddels vanaf! Ik heb 't idee dat op m'n ademhaling letten soms helpt maar soms versterkt het alles en word ik ineens wel angstig (bij de acute aanvallen ben ik ook echt angstig) de chronische hyperventilatie voel ik mij niet angstig bij.

Hoi Anja,

Zweten, duizelig zijn, misselijkheid en bijna overgeven, oorsuizen, tintelingen zijn tekenen van HV. De verkramping volgt inderdaad in een laatste stadium. Een versnelde ademhaling hoeft niet altijd, verkeerd ademen zoals teveel in en te weinig uit kan zorgen voor deze klachten.

Zo hebben ze mij ooit eens onder politiebegeleiding naar het ziekenhuis gebracht omdat ik door de HV helemaal aan het verkrampen was :-) is in het ziekenhuis vanzelf terug weggegaan.

Mijn allereerste HV aanval was toen ik 14 jaar was in de examenperiode. Ik ben er nu 46 en heb er nog steeds last van. Veelal hangt dit samen met stressvolle periodes waardoor je er nog sneller last van krijgt.

Als je mediteert in ruglig, dan merk je na een tijd dat je ademhaling heel rustig is. Doe dit niet als je al in een aanval zit want dan is het moeilijker om in de meditatie te geraken. Best een gewoonte van maken om elke dag een moment te kiezen waarop je rustig kan gaan liggen om de oefening van 10 min te doen. Omdat ik de laatste 2j als zeer stressvol heb ervaren, wordt mijn HV heel veel getriggert.

Veel succes in de zoektocht naar een oplossing!

Ik heb hier al jare last van dokter zegt dat het en angst en paniek aanval is.
Het is indd een hyperventilatie waarbij ik dus een stofje aan maak in me bloed waar door dus alles gaat verkrampen . En dat duurt indd en tijd voor dat alles weer normaal is . Ik neem.op dat moment een rustgevende tablet waardoor mijn spieren eerder gaan ontspannen. Want ja ik weet er alles van die krampen zijn niet prettig en doen echt pijn.

Hoi.,

Ja, ik heb het sinds maart. Dokters, neurologen, spoedopnames, keel-neus en oor specialisten, MRI, maag- en darmspecialist, meerdere echo's, scans, bloedafname, je snapt het wel.

3 weken geleden ging ik langs bij een nieuwe huisarts en hij herkende het meteen. Hij heeft het namelijk zelf. Doorverwezen naar KNO . Wat testen en doorverwijzing naar klinisch psycholoog. Ik moest dat eigenlijk niet doen. Had de hoogste score die er is dus ze wisten al dat ik chronische hyperventilatie had.

Nu ben ik in behandeling bij psycholoog en ademhalingstherapie.

Voorlopig nog geen verandering.
Sta op en ben lichthoofdig, draaiierig, wazig zicht, misselijk, zweten, borstpujn, nekpijn, kaakpijn, tintelen van vingers en lippen, etc

Er is online een test die je kan invullen om te zien of je chronische hyperventilatie hebt.

Anders eens vragen om doorverwijzing naar KNO

Veel succes

Herkenbaar...bij mij zit de angst in mijn hoofd en laat me niet los...altijd denken dat er iets gaat gebeuren met mij, en met die gedachten zijn we vertrokken voor een ellendige dag van overleven.
Veel moed Heidi

Hoi Gabriella,

Hoe gaat het inmiddels?

Hey! Wat naar voor je allemaal, heel veel respect en weet dat wat jij doet bewonderenswaardig is. Dag in, dag uit. Ik heb wel een tip voor je, klinkt misschien stom maar hielp mij heel veel. Download de app: mindfulness (blauwe app met wit mannetje in kleermakerszit). En doe de ademhalingsoefening die staat bij “ontspannen” (15min). Doe die elke avond, op een rustig moment, een moment voor jezelf (ik doe het voor ik ga slapen). Het is een oefening die niet focust op ademhaling maar waar je wel heel rustig van wordt. Sterkte <3

Lieve ak
Wat een herkenning!
Ik ook moeder van 4 kinderen waarvan een zoon ook te kampen heeft met gedragsproblematiek! Ik weet als geen ander wat een wissel het op het gezin trekt en hoe zwaar het kan zijn! Dus ook mijn complimenten!
Doordat je dagelijks veel stress ervaart ga je onbewust sneller en oppervlakkiger ademen eigenlijk sta je elke dag op scherp waardoor na verloop de tijd je complete systeem uit balans raakt!
Bij mij begon het met benauwdheid, nek schouder klachten, hoofdpijn en duizeligheid
Daarna hartkloppingen, slecht slapen, tintelingen om mijn mond, allergien, hoge bloeddruk, schommelingen in de suikerspiegel, kort lontje en soms weer heel erg emotioneel, heel erg moe, spastische darm en zo kan ik nog wel ff doorgaan!
Als de ene klacht was verdwenen dan diende de volgende zich alweer aan. Dacht ook dat ik een ernstige ziekte onder de leden had! Maar dat is wat stress met je doet..
Wat mij heel erg heeft geholpen is om het
“Te accepteren” het is iets wat voor nu bij jou hoort. Eigenlijk geeft je lichaam aan dat het allemaal teveel is geweest.
Probeer wat meer “ uit je hoofd te komen”
Bij mij lukte dit goed door te gaan wandelen in de natuur, gewoon effe helemaal geen geluid, geschreeuw, drama en prikkels !
Zolang jij in je hoofd blijft malen en piekeren verbreek je cirkel niet en voed je als het ware “ de angst voor de angst”
Neem soms wat meer tijd voor jezelf en probeer niet altijd alle ballen hoog te houden
Je bent naast een fantastische moeder die al ontzettend veel rollen vervuld ook gewoon een mens die niet altijd de hele wereld op haar schouders kan dragen
Sterkte lieverd!!!

Ja ik heb een tip. PRI therapie, past reality integration, helpt echt, zoekt onderliggende oorzaken en trauma. Er is ook een gratis hulp telefoon lijn!

Wat een herkenning.
Hier eigenlijk precies hetzelfde
Dan alleen al 3 jaar terug de diagnose burnout gekregen. Diverse hulpmiddelen aangepakt, maar nooit klachten vrij geweest.
Wij hebben ook een 5 jarige zoon met gedragsstoornissen en driftbuien.
Ik kan maar moeilijk hiermee omgaan.
Al 3 jaar lang dagelijkse stress.
Ik kom dus ook niet uit me burnout.
Ik werk inmiddels 10 uurtjes 2x5 uur.
Als ik op het werk ben gaat dat wel. De afleiding is fijn.
Maar eigenlijk kan me lichaam het niet aan.
Helaas ben ik zzper en door de corona al zoveel financiële zorgen, dat ik niet volledig kan stoppen met werk. I know ook dit geeft weer extra stress.
Laatste weken zo erg last van me klachten en dagelijkse hyperventilatie, dat ik weer de arts heb gebeld en alle hulp weer ga aanslingeren.
Fysio ademhalingsoefeningen psycholoog
Ik wil hier uit komen, geloof inmiddels dat alles stress is en dat het je lichaam sloopt.

Maar wat een hell.
Jammer dat er geen mogelijk heid is tot persoonlijk contact met mensen die dat fijn vinden.

Hey Flo, goh ik ben hier aan het lezen omdat ik al 2 jaar lang last heb met 2 van dit soort zware aanvallen, nu derde gehad en de vierde een dag erna.

Heb al heel wat gelezen maar wat jij hier schrijft komt wel overeen met wat ik ervaar. Ik dronk behoorlijk wat koffie vaak met chocomel, thee met suiker.. en ik moet zeggen dat sinds ik nu even met dat alles gekapt ben ik merk dat m'n maag waarschijnlijk flink van streek was. Denk door al die suikers van de afgelopen en vooral laatste tijd. Las ook van iemand hier dat ze last kreeg na een kop chocomel. Ook slaap apneu moet ik laten controleren, dat zit in de fam en iemand zei hier al dat slechte ademhaling in slaap hyperventilatie op de dag kan beteken.

My two cents, hopelijk kom je er uit. Succes!

Sinds ik paniekaanvallen heb gehad ben ik zo goed als volledig gestopt met koffie. Vroeger dronk ik gemiddeld 5 kopjes per dag, nu 2 of 3 per week. Ik drink nu 2 kopjes camillethee in de plaats. Ik heb opgemerkt dat ik minder gejaagd ben. Als ik nu een tas koffie drink heb ik nadien gedurende een 2tal uren een opgejaagder gevoel.

Mij helpt sporten wel. Bij sporten hyperventileer je op een goede manier. Ik ben er soms wel iets te fel mee bezig omdat ik steeds mijn tijden wil verbeteren. Loop nu iets meer dan 21 minuten op 5 km.

Herkenbaar. Bij mij was het jarenlang alleen s'nachts, na het stoppen met roken verschoof dit naar overdag.

Ik ben van ca. 7 naar 2 bakken per dag gegaan.
Andere factoren zijn te weinig slaap,te weinig beweging en alcohol.

@bart, ik ga binnenkort echt stoppen met roken ( ja echt ). En ik moet idd meer bewegen. Ik hoop dat mijn conditie en mijn aanvallen ( zowel van luchtwegen + paniek ) dan afnemen. Momenteel heb ik veel slijm op de borst, waardoor ik ook weer in paniek schiet. Hoe gaat het nu met jou?

Hi ! Ik heb precies hetzelfde als jou, door al die klachten onwijs bang om dood te gaan. Vooral tijdens het autorijden of op straat..

heb jij er intussen al iets opgevonden ? Ik ga beginnen met emdr therapie.. ik hoop dat het helpt, want het lukt mij ook steeds minder om te genieten van het leven..

liefs , Lin

Hey Mandy,

Hier niet helemaal maar ongeveer het zelfde aan de hand. Ik zelf ben 28jaar.
Ik heb 4jaar geleden mijn partner verloren, hij is toen ernstig ziek geworden en er was eigenlijk niets meer aan te doen na alles geprobeerd te hebben. Dit viel uiteraard heel zwaar. Ik heb na enige tijd dan een nieuwe partner leren kennen, nooit gedacht. We hebben een mooi huis gekocht en een jaar later was ik zwanger. Onze dochter is nu 5 maanden, ook geboren met een keizersnede waar ik ook zo veel schrik voor had.. uiteindelijk was ze dan nog ziek geboren.. streptokok en sepsis.. ze heeft een tijdje in de couveuse gelegen. Toen eenmaal thuis gekomen begon het hier allemaal. Ik heb zo een enorme angst om wat te krijgen.. voornamelijk aan mijn hart. Door de paniek en angstaanvallen krijg ik hyperventilatie en pijn op mijn borst wat het eigenlijk allemaal alleen erger maakt. Ik heb nu pas de stap durven zetten naar een psychologe te gaan maar ook voor mij zijn alle tips welkom.. ik heb mijn hart al helemaal laten nakijken en dat blijkt in orde te zijn. Ook regelmatig bloednames al laten doen puur en alleen voor geruststelling.. ik ga bijna elke week naar de dr. Ook voor gerustgesteld te worden.. ook ik wil terug kunnen genieten van en met mijn gezin.
Weet dat je niet alleen bent.
Lieve groetjes Daisy

Eerste plaats gecondoleerd met het zware verlies van je moeder. Het is wel een erg stoere vrouw hoor als je zo'n beslissing durft te nemen, mag je zeker trots om zijn hoor. En ten tweede als ik jou verhaal zo lees vind ik het niet gek dat jij die klachten hebt ontwikkeld heel herkenbaar jou klachten probeer toch te genieten van je gezinnetje en je huisje.

Je hebt waarschijnlijk een angst/paniekstoornis. Ik zelf heb ik namelijk ook een paniek/angststoornis en de klachten die u beschrijft passen 100% bij een angst/paniekstoornis

Danku voor je moedgevend verhaal!

Ik herken de klachten die je hebt zeer goed, heb daar ook heel veel last van. Ook allerlei onderzoeken gehad en er is niks gevonden. Volgens de artsen is het stress gerelateerd. Maar ben nu met pensioen, ik ben 61 jaar,sedert 1/4/2021 en krijg de klachten terug, soms heel erg. Ben nu in behandeling bij een psycholoog en moet alles noteren wanneer het begint en hoe ik me dan voel. Het schrijven kalmeert wel wat omdat het mijn zinnen verzet. Ik heb van mijn huisarts Sedatif gekregen, een rustgevend middel op basis van kruiden zodat je niet verslaafd raakt aan andere kalmeermiddelen. Je kan het trouwens zonder voorschrift krijgen. Dus, ik begrijp je zeer goed. Het is heel vermoeiend allemaal en zou er ook heel graag vanaf willen. Veel sterkte in ieder geval.

Ik heb exact hetzelfde, met daarbij ook nog spierpijn in mijn armen en benen. Ik heb ook constant het gevoel dat mijn neus dichtzit en ik niet verder kan ademen.

Hetgeen ik dan doe is proberen me zoveel mogelijk af te leiden, door wat filmpjes te gaan kijken, afwas doen.. Allemaal stomme dingen, maar daardoor let je minder op die klacht en gaat het automatisch wat beter

Afleiding is key! En je realiseren dat het niet levensbedreigend is maar vervelend(lees: gewoon zwaar Kl#te). Maar het gaat naar de achtergrond verdwijnen geloof mij. Ik ben weer de oude geworden, nee beter geworden. Hou vast het komt goed, het is het niet waard om je er te druk om te maken(hoe lastig het ook lijkt). Het komt goed!

Dat gevoel van dat je keel word dicht geknepen heb ik ook soms x

Ik herken al die zaken lage bloeddruk ijl
Maar bijmij is er nog niets vastgesteld van chronische hyperventilatie.
Wie heeft dat bij u uitgesproken
Gr
Chris

Gerda bedoeld u de huisarts?

Fijn dat ze jou wel gaan testen Stefanie. Ik zou het ook fijn om getest te worden, maar dit vond mijn huisarts helaas niet nodig. In die bevestiging vind je toch een beetje meer rust denk ik. Mij hebben ze doorverwezen naar een psychopatische fysiotherapeut.

Hallo Femke,

Zo herkenbaar dit!
Ik ben nu 3 maanden bekend met heftige hyperventilatie aanvallen, en is bij mij angststoornis en paniekstoornis vastgesteld.

Na mijn eerste paniek/ hyperventilatie aanval ben ik meteen gestopt met roken, alcohol en suiker. Nu inmiddels wel weer aan de suiker, maar daar kijk ik echt mee uit omdat ik heel vaak merkte dat ik een paniekaanval kreeg nadat ik suiker op had. Ik ben elke dag aan het hyperventileren en helaas door alle ellende die te maken heeft met paniek en angststoornis en natuurlijk hyperventilatie ben ik nu aan de antidepressivum. Wat wel bij mij een trigger is is de heftige pijn op de borst die maar niet weg gaat.. heb je dat ook gehad?

Al het beste,

Groetjes Ewii

Wat bij mij de klacht is, is brandende borst, en gelukkig! Eigenlijk puur mazzel, kwam ik in het ziekenhuis voor controle en vertelde ik dit, uit alle controles bleek dat het prima ging, en het eerste wat de cardioloog zei, bent u bekend met hyperventilate.. en op een of andere manier deed mij dat wel goed, omdat ik het nu ook kon plaatsen, dus herken het nu ook,
Suikers zijn bij mij echt de grootste boosdoeners, ik kom er dan ook niet uit, terwijl nu gebruik ik helemaal niets geen suikers meer en als ik dan zo’n aanval heb kan ik er rustiger onder blijven.. en dat vind ik wel heel fijn.. maar soms heb ik echt geen gevoel dat ik verkeerd adem.,
Het is een raar fenomeen dat hyperen..

Zie mijn verhaal 52

Hey marloes

Allemaal erg herkenbaar hoor.
Dit heeft echt tijd en rust nodig , ik heb al 2,5 jaar last van chronische hyperventilatie. Ik hoop dat jij er snel vanaf bent , want je kan het heel je leven met je meedragen.

Groetjes

Mag ik vragen of je continue aan het hyperventileren ben of om de zoveel tijd een aanval??

Zie verhaal 52

Herkenbaar ook 1jaar thuis gezeten. Meer dan 20 jaar geleden.
Na 1 jaar ben ik weer gaan werken. Ik heb geleerd om te gaan met spanning en stress. Iedere keer andere klacht. Te veel om te noemen. Ik ben ook hypochonder . Ik heb toen de tijd veel behandeling gehad. O.a Psychiater .
Volgens mij dit overkomt mensen die niet durven andere mensen te spreken, mensen die gevoelig zijn die niet echt zeker zijn over bepaalde zaken. Wat gebeurt dan? Je gaat mensen aanspreken in je gedachten . Je gaat je zelf gek maken met negatieve gedachten waardoor je lichamelijk klachten krijgt. Dan ga jij zorgen maken over je gezondheid waardoor je stress en hyperventilatie krijgt. Het is moeilijk en verschrikkelijk.
De vraag die wij moeten stellen eigenlijk is. Waar zijn wij eigenlijk al die jaren bang voor?
Dood gaan wij allemaaaaaaal 1 keer , dat is wat zeker is of je now leuk vindt of niet gaat toch 1keer gebeuren.
Laten wij proberen van het leven te genieten

Sterkte allemaal.

Ha hannah ja ik herken dit enge ervaring mij werd aangeraden om dat de trap op en af te lopen of eindje te gaan wandelen maardat vind ik eng omdat je je hart voelt kloppen en heel snel het gebeurd meestal als je rustig zit of ligt Doodeng

En als ik bv iets gezelligs ga doen zoals uit eten met een vriendin is echt alles weg binnen 1 uurtje ofzo, geen pijn en totaal nergens last van!

Heb sinds een week of 8 een brandend gevoel in mijn armen, benen, gezicht enz. Dan weer een koud gevoel of vreselijke jeuk. Ook voel ik meer op mijn huid dan echt is. Stekelig, schrijnend, een traan die er niet is...echt eng. Dit na een periode van stress. Maar goed naar de huisarts en die zei dat het niet gevaarlijk is en dat ik het tijd moest geven. 's Avonds thuis op de bank ging ik Google naar brandende benen. Gewoon om te kijken wat kan ik er aan doen om de boel te verlichten. Kom ik alleen op MS terecht dus geschrokken en me heel erg angstig gemaakt. Waardoor het branden alleen maar erger werd. Gelukkig kan ik ten alle tijden bij mijn huisarts terecht dus telefonisch consult aangevraagd. Bloed geprikt, röntgenfoto om het één en ander uittesluiten maar over MS moest ik me geen zorgen maken. Voor 2 dagen gerust gesteld en toen kwam mijn gedachten weer. MS en zag me al in een rolstoel zitten. Zo zit ik zeker 1x per week bij de huisarts. Neurologisch is er niets met mij aan de hand. Huisarts heeft, waarschijnlijk om mij gerust te stellen een uitgebreid neurologisch onderzoek gedaan. Mijn bloed prima in orde. De huisarts zegt dat hij voor 100 % zeker weet dat er geen nare ziekte of iets engs achter mijn klachten zit. Nu mij daar bij neergelegd. Hij is de arts en ik niet. Ik ben 66 jaar en laat het maar over mij heen komen. Het brandende gevoel is er nog steeds maar ene dag iets minder dan de anderen ik moet het tijd gunnen want begrijp uit bovenstaand door mij gepost artikel dat het wat langer kan duren maar dat als het lichaam hersteld is de ellende over gaat. De fysio zegt dat ik CHV heb dus een week lang op mijn adem gelet. Raakte helemaal de draad kwijt en in de war. Mijn huisarts zegt dat ik als ik herstel van de stress het echt minder wordt. Ik mag nuover 5 weken weer terug zodat hij me in de gaten kan houden.

Had je dat door een hyperventilatie die prikkel huis en tinterlingen en Brande huid