Angstfobietherapie
Netwerk van therapeuten
bij angst en fobie
Angstfobie therapie

Hyperventilatie - forum lotgenoten


+ Mijn verhaal delen

Deel je verhaal

Pagina 4 van 5
  • Ik dacht echt dit was het dan… (Verhaal 193)

    Ik heb eind vorig jaar voor het eerst een angstaanval gehad en hyperventilatie. Ik dacht echt dit was het dan…
    Tinteling in mijn linkerarm en linkerbeen, alsof je arm of been slaapt. Hartkloppingen…
    Meerdere onderzoeken gehad en blijkt dat het met spanning en stress te maken heeft.
    Helaas is het niet bij die ene keer gebleven. Gelukkig komt het steeds minder vaak voor.
    Helaas blijf ik pijn houden aan in mijn linker zij, van voor tot achteren tussen mijn ribben. En soms trek het zelfs door naar mijn buik, rug en schouder.
    Meestal kan ik het wel een plekje geven, maar zo af en toe gaan mijn gedachten met mij aan de haal. En word ik weer heel onrustig.

    Wie herkent dit?
    Lief wanneer je reageert!
    Sarah
    > 2 jaar geleden
    Sarah 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • De tintelingen herken ik, hier heb ik 24/7 last van.

      Ik
      > 2 jaar geleden
    • Dankjewel voor jouw reactie.
      Wat heftig dat je hier 24/7 last van hebt.
      Bij mij kan het lange tijd aanwezig zijn en gelukkig ook lange tijd wegblijven.
      Op het moment heel veel last aan linkerzijde onderste rib, trekt steeds meer door naar mijn rug en maag en vervolgens richting schouderblad en borstbeen. Wanneer ik op die plekken druk wordt de tinteling in mijn arm erger.

      Sarah
      > 2 jaar geleden
    • Raar hè, dat het zo'n klachten kan veroorzaken. Fijn dat het bij jou al met momenten weg is. Hopelijk beide op weg naar een voorspoedig herstel

      Ik
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Dankjewel voor jouw reactie.
      Wat heftig dat je hier 24/7 last van hebt.
      Bij mij kan het lange tijd aanwezig zijn en gelukkig ook lange tijd wegblijven.
      Op het moment heel veel last aan linkerzijde onderste rib, trekt steeds meer door naar mijn rug en maag en vervolgens richting schouderblad en borstbeen. Wanneer ik op die plekken druk wordt de tinteling in mijn arm erger.

      Sarah
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het meeste stoort mij de tintelingen/ spierpijn (Verhaal 192)

    Sinds lange tijd last van paniek en angst klachten waarbij ik voor mezelf de rust niet kan vinden. Dit is begonnen toen ik pijnen in mijn bil/ benen ontwikkelde waarvoor eigenlijk geen medische verklaring voor je te vinden. Het meeste stoort mij de tintelingen/ spierpijn in mijn been waar ik altijd last van heb. Zitten gaat ook niet goed, ik ben wel heel erg gefocust op mijn klachten. Heeft iemand dit ook?
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi,

      Ten eerste wat dapper van je dat je dit deelt.
      Ten tweede goed van je dat je contact zoekt met lotgenoten.
      Ik herken die tintelingen en dat de pijn aan blijft houden. Ik merk dat wanneer ik de focus ergens anders op leg dat de pijn dat (veel) minder is. Door mijzelf meer ontspanning te gunnen, zoals in bad gaan, zorgt er ook voor dat ik beter slaap.
      Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

      Sarah
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hartelijk bedankt voor je reactie. Ik probeer inderdaad mijn aandacht te verleggen. Maar hoop er toch ooit vanaf te komen, dat dit morgen niet het geval is heb ik mij bij neergelegd. Hoe sta jij hierin mbt je eigen klachten?

      Ik
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik weet niet meer wat te doen (Verhaal 191)

    Hebben mensen ook last van oorpijn, hoofdpijn, heel.erg krampachtige spieren dat je pijn heb om te lopen om wat vast te pakken..gehele lichaam doet pijn van vingers, tot voeten,tug,tenen oren etc. Je ziet geen zwellingen ergens maar het gevoel. Moeite om grote boodschap te doen, en elke keer plassen bang dat je de wc niet red. En afscheiding als je een vrouw bent tenminste. Komt dit bekend voor voor mensen. Want ik weet niet meer wat te doen.
    Goed adem halen zeggen ze dan.
    Esmee
    > 2 jaar geleden
    Esmee 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Verloop van angst- en/ hyperventilatie (Verhaal 182)

    Verloop van angst- en/ hyperventilatie. Voor zij die willen, een verloop van hoe je er terug uit kan geraken. Zelf zit ik in fase 4, het begon in juli 2021 en loopt nu 05/06/2022 nog steeds.



    Fases
    Fase 0 - Aanloopfase
    1. Gemiddeld 4-5 maanden te weinig slapen (4 à 5 uur per nacht)
    2. Verhoogde stress door externe factoren (Ziekte in de familie, druk op het werk, pandemie, problemen op relationeel gebied, eenzaamheid, te weinig ontspanning, enz.)
    3. Verhoogde stress door slaaptekort
    4. Reserves verbruiken om zonder genoeg slaap/ontspanning alsnog dezelfde output te leveren
    5. Bijgevolg niet goed meer zorg dragen voor je lichaam (Minder hygiëne, minder luisteren naar wat het lichaam aangeeft)
    6. Piekeren, waardoor het slaaptekort nog verder toeneemt
    7. Uitzonderlijke omstandigheden: Vaccinatiecampagne
    8. Combinatie van alle voorgaande punten
    9. Belangrijke (vriendschap-)banden verwelken of meer stress hebben deze te verliezen
    10. Niet genoeg rust nemen of de rust niet meer vinden
    11. Viceuze cirkel niet kunnen doorbreken waardoor het stressniveau verder blijft toe nemen

    Fase 0a - Eerste dreigende signalen van het lichaam
    1. Een (zware) hyperventilatieaanval
    2. Licht gevoel in het hoofd
    3. Paniekig gevoel
    4. Angstige gedachten
    5. Niet meer tegen de warmte kunnen
    6. Gevoel van verslechterde gezondheid

    Indien Fase 0a genegeerd wordt, volgt een langdurige traject van verschillende fases waar steeds kan teruggevallen worden op de voorgaande alvorens te kunnen evolueren naar een volgende fase. Fase 0a is een laatste waarschuwingsfase, neem hier enkele dagen platte rust om het lichaam te kunnen laten herstellen.

    Fase 1a - Deconnectie met eigen lichaam, zenuwstelsel (Naargelang de situatie/persoon kan dit 1 tot 4 maanden aanhouden of langer indien de angst het blijft overnemen)
    1. Constante gevoelens van angst die zich kunnen vertalen in paniek- of angstaanvallen
    2. Zeer opgejaagd gevoel
    3. De slaap niet meer kunnen vatten of meerdere malen wakker worden per nacht, meestal klaarwakker zonder genoeg aantal uren slapen
    4. Langdurig duizelig lopen zonder enige aanleiding
    5. Eetlust verdwijnt of neemt net toe
    6. Snelle duik/toename in het gewicht
    7. De “stress-zekering” is gesprongen waardoor bovenstaande klachten lang kunnen blijven aanhouden, zelfs bij de kleinste aanleiding
    8. Hypochondrische gedachten kunnen snel toenemen waardoor Fase 1a snel aanleiding kan geven naar hartklachten waardoor de vicieuze cirkel heel moeilijk kan doorbroken worden
    9. Jezelf niet meer kunnen lezen dus ook niet weten waar alle klachten van komen en dus ook geen gevolg kunnen gegeven worden
    10. Versnelde hartslag
    11. Angst/hyperventilatie vertaalt zich ook vaak naar fysieke klachten die het gevoel geven dat er toch meer aan de hand is: Steken rondom het hart (voelt als het hart zelf), steken in de borst, rare hoofdpijn, slappe linkerarm, rare steken in de benen enz.
    12. Vaak het gevoel flauw te vallen, ernstig ziek te zijn
    13. Irrationele angsten en een negatieve blik op de maatschappij/staat van de wereld
    14. Zelfmoordgedachten kunnen de revue passeren alsook een verhoogde waarneming dat de dood nabij is, bij jou of geliefden
    15. Volledig verstoort slaapritme en nog een verdere afname van kwalitatieve slaap waardoor de klachten zich sneller manifesteren of langer aanhouden
    16. Dubbel zo angstig lopen als je met een angstig gevoel gaat slapen in het idee dat het daags nadien zal stoppen, niks is minder waard. In deze fase kan het brein zich ‘s nachts niet ontwapenen van alle gedachten waardoor je zo opstaat

    Fase 1b - Positieve momenten (Tijdens Fase 1a kan tegelijkertijd Fase 1b plaatsvinden waar het lijkt dat het ergste achter de rug is)
    1. Enorm versterkte enthousiaste gevoelens
    2. Herboren gevoel
    3. Enorm impulsieve periode met meestal slechte beslissingen of verkeerde gedachtegangen
    4. Hypochondrische gedachten kunnen het idee voeden dat een (manische) depressie of andere persoonlijkheidstoornis aan het doorbreken is
    5. Gevoel van flauwvallen, nog steeds
    6. Fase 1b wordt meestal afgesloten door het angst- of paniekaanval

    Fase 2 - De angstfase waar de situatie uitzichtloos lijkt
    1. Uitzichtloos gevoel, depressieve gevoelens
    2. Angst voor de angst
    3. Bij goede momenten, piekeren wanneer de angst of paniek al dan niet terugkeert waardoor de negativiteit nog steeds getriggerd wordt
    4. Nog steeds langdurige duizeligheid
    5. Constante staat van vermoeidheid na Fase 0 & Fase 1a
    6. Nog steeds verminderde/vermeerderde eetlust of vreetbuien om de tekorten weg te werken
    7. Nog steeds een te kleine connectie met het eigen lichaam wat de angst blijft voeden
    8. Verhoogde eenzaamheid, het gevoel er alleen voor te staan omdat niemand je begrijpt
    9. Huilbuien door het besef van de huidige staat waarin je zich bevindt
    10. Sociaal contact neemt enorm af, schrik om het huis te verlaten om angst te proberen vermijden
    11. Nog steeds snel en lange periodes van stress/gejaagd voelen
    12. Krampachtig angstige situaties proberen te vermijden of scenario’s verzinnen om de situatie draagbaarder te maken alvorens deze zich afspeelt, meestal bekomt dit net het omgekeerde effect wat resulteert dat opsluiting de veiligste optie is
    13. Verhoogde stress/angst door te weinig beweging/ontspanning/sociaal contact net door de opsluiting
    14. In deze fases blijft het gebruik van alcohol sterk af te raden, ofwel uit zich een paniekaanval ofwel verbindt de hersenen een normaal bestaan aan het nuttigen van alcohol

    Fase 3 - Heldere momenten maar nog steeds grotendeels angst (In deze fase kunnen er zich al eens leuke momenten afspelen, je staat eens goed op of er is een leuke werkdag/afspraak met vriend maar angst overheerst nog de dagelijkse taken waardoor het soms lijkt dat de angst beslist dat je eens een goede dag mag hebben i.p.v. het reeds eigen verzette werk om naar deze fase te komen)
    1. Leuke momenten
    2. Nog steeds vermoeid of angstige momenten
    3. Hyperventilatie
    4. Duizeligheid kan er nog eens doorkomen
    5. Mildere klachten waardoor het gevoel kan optreden dat dit nooit meer zal wegebben
    6. Nog steeds schrik voor nieuwe situaties / sociale interacties
    7. Nog steeds moeite met stressvolle momenten/situaties die te snel overslaan naar angst/hyperventilatie
    8. Hier en daar al eens een positieve gedachte maar nog vaak geïrriteerd
    9. Nog wat depressieve gevoelens, weinig enthousiasme en het lachen dat nog wat vergaan is
    10. Geen toekomstperspectieven meer

    Fase 4 - De connectie met het eigen lichaam begint zich stilaan te herstellen
    1. Gevoel van energie hebben
    2. Meer kunnen lachen
    3. Normaler kunnen leven in het algemeen
    4. Meer genieten van de kleine zaken in het leven zoals een leuk berichtje naar een vriend, een leuke film, een wandeling enz. (zeker na meer dan 7 maanden de voorgaande fases doorstaan te hebben)
    5. Nog steeds terughoudendheid omdat de angst nog vaak bovendrijft door de voorbije periode
    6. Probeer zoveel mogelijk slaap te hebben, slaaptekort triggert nog vaak de angst door de gewone symtomen die zich daardoor manifesteren: Slap, licht in het hoofd enz.
    7. Oprechter en hartelijker kunnen lachen
    8. Positiever kunnen nadenken waardoor de situatie verlicht, kunnen lachen met eigen miserie is uiterst belangrijk
    9. De mentale energie vinden om ondanks de angst iets te gaan doen, plezier vinden in kleine zaken
    10. Toch nog wat trappelen in de vicieuze cirkel daar de angst zich soms uit in nieuwe (fysieke) symtomen waardoor het wat langer kan duren
    11. Sneller kunnen ingrijpen: Een slecht moment, is geen slechte dag of slecht leven. Bij angstgevoelens hou je deze onbewust draaiende waardoor je soms dagen lang angstig kunt lopen
    12. Op willekeurige momenten het gevoel krijgen dat het wel goed komt!

    Fase 5 - De klik maken (In deze fase kan het snel gaan)
    1. Na het afzien van de voorgaande maanden, kan je ineens opstaan met het gevoel dat het over is, of je betrapt jezelf steeds meer dat je een langere periode stress hebt aanvaren of leuke dingen bent gaan doen zonder ook maar één keer angst ervaren te hebben
    2. Gelukzalig gevoel, zaken waarbij je vroeger niet bij stilstond, kunnen nu de grootste aanleiding geven tot geluk omdat je dat weer zonder problemen kunt ervaren
    3. Door het gelukzalig gevoel, heelt de gedachtegang en het algemeen welzijn
    4. Complete vermoeidheid, dagenlang slapen/het bed niet meer uitkomen maar wel goed maar vermoeid voelen. Het zenuwstelsel is eindelijk platgevallen, je hoofd heeft finaal de indicatie gehad dat er geen dreiging plaatsvindt en gaat zichzelf herstellen. Door maandenlang in een overlevingsmodus gestaan te hebben, valt je lichaam even plat (Gespannen spieren, verhoogde cortisol, te hoge aanmaak van bepaalde stofjes in het hoofd die de chemische huishouding verstoren. Vandaar ook de depressieve/neerslachtige gevoelens omdat dopamine en serotonine een tijdlang niet meer werden aangemaakt)

    Fase 5b - Het spannend houden
    1. Soms kan er zich nog eens een hyperventilatieaanval voordoen, op momenten dat je het niet verwacht maar je heb de voorbije fases geleerd hoe deze te bezweren zonder angst te voelen
    2. Het overwinnen van een aanval geeft eveneens geluk en geeft de rust dat je de situatie terug onder controle hebt
    3. Golvende fase, na een jaar moeten de gedachten nog rust vinden dat het ergste achter de rug is, laat het gebeuren

    Fase 6 - Een leerschool naar de toekomst
    1. Zelfvertrouwen is enorm toegenomen omdat je het gevoel hebt weer er volledig tegen te kunnen
    2. Desondanks het leed, dankbaar terugkijken naar de voorgaande fases omdat je sneller aanvoelt wanneer je rust moet nemen
    3. Soms kan je nog eens angstig wakkerworden waardoor je die dag heel angstig kunt lopen dat het zich herhaalt, blijf eens een dagje in bed, meestal volstaat dit
    4. Het gebeuren verdwijnt meer en meer naar de achtergrond

    Tips
    1. Neem geen medicatie (Alprozalam, Xanax, Temesta, enz.) in Fase 1 zal het brein heel hard zoeken naar positieve momenten en rust waardoor verslaving veel sneller zal optreden en je zonder medicatie nooit meer of heel moeilijk zelfstandig gaat kunnen leven
    2. Neem Sediplus (forte) of Valeriaan, een natuurlijke variant die rust kan bieden (Je zal merken dat je dit de eerste maanden krampachtig zal innemen op vaste tijdstippen)
    3. Laat je bloed eens trekken, door de uitputting in Fase 0 kan je een tekort hebben aan bepaalde vitamines waardoor de klachten verder toenemen / langer blijven duren
    4. Bij schrik voor hartaanvallen, laat eens luisteren naar je hart / je bloeddruk meten bij wijze van geruststelling
    5. Indien je werkt / naar school gaat, blijf niet langdurig thuis! Dit bemoeilijkt net het proces om de angst te overwinnen, ookal heb je vaak het gevoel flauw te vallen
    6. Wees niet te hard voor jezelf, doorheen deze periode zal je zelfvertrouwen enorm laag staan waardoor de neerslachtigheid verder toeneemt
    7. Indien mogelijk, blijf geduldig
    8. Indien mogelijk, bespreek dit met dichte vrienden die je vertrouwt (ookal zal je je wantrouwig voelen omdat je je niks meer waard voelt)
    9. De angst kan je niet zelf oplossen of ookal wil je het, kan je niet meer beslissen van niet angstig meer te zijn dit ten gevolge van de hersenkwab die de stress vecht/vlucht reactie vooral tijdens de eerste fases niet meer bereikbaar is, tijdens angst staat deze kwab uit. Dit was vooral van belang in de oertijd toen er gevochten dienden te worden
    10. Het wordt beter, maar het kan soms een tijd duren
    11. Noteer alle gedachten neer, probeer deze periode aan te wenden om jezelf te vinden
    12. Alle fysieke klachten aangaande het hart zijn niet schadelijk of dodelijk, de verhoogde hartslag is te wijten aan de overdrive van het zenuwstelsel die in vecht/vluchtmodus staat
    13. Alle fases kunnen wat door elkaar lopen/bij iedereen anders zijn met terugvallen of een andere volgorde
    14. Probeer in de toekomst deze periodes te vermijden, het is mogelijk dat zich dit herhaalt als Fase 0 zich voordoet en Fase 0a genegeerd wordt
    15. Ookal voel je hetzelf niet, blijven lachen, door te lachen geef je het gevoel aan je lichaam en hersenen dat alles oké is
    16. De pandemie en bijgevolg de mondmaskerplicht heeft het brein angstiger gemaakt, onbewust scant het brein gezichten op mogelijks gevaar maar door de mondmasker ging het brein sneller uit naar mogelijks gevaarlijke situaties
    David
    > 2 jaar geleden
    David 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Bij alle bovenstaande fases het gevoel van derealisatie hebben, enorme trigger voor angst ookal is er geen stoornis maar een normale reactie van het brein ter zelfbescherming

      David
      > 2 jaar geleden
    • Ikzelf, 24 jaar zonder voorgeschiedenis van medische problemen. Wel met autismespectrumstoornis (lichte vorm)

      David
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Wow ik las dit en fase 1a is zeer terug te koppelen aan mijzelf, wel goed om te lezen bedankt voor deze post dat helpt wel met mijn mentale staat, top dankjewel!

      Aleks
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Kennen jullie het volgende? (Verhaal 187)

    Hallo allemaal

    Kennen jullie het volgende. Als je staat dat je dan soms een soort stuwing in je borst voelt en dat het even zwart wordt een je het gevoel hebt dat je gaat flauwvallen. Ik schrik er telkens heel erg van.
    Hoor het graag.
    Heel veel sterkte allemaal.
    Hannah
    > 2 jaar geleden
    Hannah 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Chronische hyperventilatie (Verhaal 184)

    Goedeavond iedereen,
    Ik heb last van chronische hyperventilatie.
    Ik adem continu verkeerd.....
    Ik vroeg mij af of deze klacht er ook bij hoort.
    Als ik opsta ben ik even duizelig....
    Sam
    > 2 jaar geleden
    Sam 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Als ik teveel doe kan ik daarna niks (Verhaal 20)

    Ik herken veel van wat jullie schrijven zelf had ik al wel vaker last van paniek/angst maar meer in het dagelijks leven, niet echt het hyperventileren ervan. Sinds begin dit jaar kreeg ik n heftige allergie uit het niks (waarschijnlijk van latex handschoenen want door corona moesten we die dragen) zat onder de galbulten en was heel ziek. Kreeg ook n heftige aanval waarbij mn keel voelde alsof het dicht ging, kreeg geen adem meer. Getest toen we konden testen maar had geen corona. Na die tijd kon ik steeds minder.

    Als mensen het vroegen zei ik altijd, ik kan veel maar als ik teveel doe kan ik daarna niks. Ik was gewoon helemaal op na een dag. Kan geen inspanning meer aan, niet meer sporten en geeneens spannende series kijken of spannende verhalen aanhoren. Ik ben 21 jaar en daar heb ik wel veel moeite mee. Alcohol drinken werkt ook averechts en daardoor komt het hyperventileren juist veel erger en meer op.

    Ik ben vaak duizelig, moe, bijna flauwvallen, tintelingen in handen en voeten, spierpijn, kortademig/benauwd, hartkloppingen en prop in me keel. Dit zijn de dingen die ik dagelijks meemaak en daar komen soms nog andere dingen bij.

    Heb al een tijdje bij een psycholoog gelopen maar dat heeft me niet echt verder gebracht. Loop ook nu bij mensendieck voor mijn ademhaling en die gaf aan dat ik chronisch hyperventileer, maar na veel sessies blijf ik toch in hetzelfde hangen. Ook ga ik weer rustig lopen om me conditie op te bouwen. Ik heb een inspanningstest gehad maar daar kwam uit dat alles goed was alleen mijn ademhaling wat minder. Herkent iemand dit? En wat heeft voor jullie geholpen?

    Groetjes!

    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ik heb het ook al jaren de zelfde klachten morgen naar neuroloog duizelig word er angstig van ik heb het als ik lig en dan omhoog komt hoofdpijn band om me hoofd tintelingen pijn in me nek spieren zit allemaal vast .moe zweverig ik adem verkeerd last van me maag veel klachten boed is goed ook soms benauwd zucht veel sterkte ik weet wat je mee maakt is erg zwaar gr angeline

      Angeline
      > 2 jaar geleden
    • Heel herkenbaar allemaal hoor, en hoort ook bij chv of de gewone hv. Als je continu verkeerd ademt is de balance in je bloed niet goed en zal je zeker klachten krijgen. de lijst met klachten kan grenzeloos lang zijn en dat is het vervelende ervan en zo zou iedereen moeten denken( vervelend maar zeker niet gevaarlijk). Wanneer je weer goed gaat ademen kan het nog weken duren voordat die balance weer terug is dus ook de klachten blijven nog zeker aanwezig heel vervelend maar niet gevaarlijk. intussen zoek veel afleiding en ga 2a3 keer per dag onder de douche staan of zitten op een krukje en laat de straal gewoon op je hoofd en nek lopen en onthoud Vervelend maar niet gevaarlijk succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik weet niet hoe oud dit bericht is want ik zie geen datum maar ondanks dat je een negatieve coronatest had klinkt dit als longcovid. Het zou kunnen dat je het eerder hebt meegemaakt of dat je op het moment zelf het niet meer kon aantonen. Of heb je een thuistest gedaan? die zijn niet altijd betrouwbaar. Kijk maar eens op de website van c-support, daar werk ik zelf, de klachten komen overeen. Vooral het terugvallen bij teveel doen is typerend voor post-covid. Veel sterkte, je mag je altijd aanmelden bij c-support als je twijfelt, een positieve test is hier niet voor nodig

      Groetjes Mitzy

      Mitzy
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hyperventilatie en slokdarm klachten (Verhaal 185)

    Ik ben nu 59 en toen ik 30 was kreeg ik een hyperventilatie aanval, kon niet meer lopen etc. Therapie gehad. Wel is het bij mij chronisch met weken een misselijk gevoel. Tintelingen. Ik heb ook slokdarmklachten en vroeg me af of dat ook hierdoor kan komen
    Margriet
    > 2 jaar geleden
    Margriet 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Komt dit nu echt door verkeerd ademen? (Verhaal 180)

    Ik heb in maart corona gehad. En in het begin geen last en nu heb ik een hoge ademhaling dus te horen gekregen dat het chronische hyperventilatie is. Moet nu op corona fysio. Heb bloedondezoek laten doen en kwam niks uit behalve iets verhoogde suikerwaarde. Nu heb ik last van een hoge bovendruk en onderdruk wat schommelt. Last van mijn benen en tenen en armen. Komt dit nu echt door verkeerd ademen. Graag reactie
    Henriette
    > 2 jaar geleden
    Henriette 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo Henriette
      Ja dat komt zeker van het verkeerd ademen omdat jou zuurgraad in je bloed helemaal ontregeld is en dan krijg je allemaal van die vage klachten. Ook als je al goed ademt duurt het nog dagen dat alles weer normaal op pijl is. Het kan geen kwaad hoor maar is zeker lastig

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het kan soms dagen aanhouden (Verhaal 181)

    Ik heb al geruime tijd van angst aanvallen vooral snachts. Ik ben dan erg misselijk en heb pijn op de borst en een soort tintelende arm en schouder. Verschillende cardio onderzoeken gedaan, is niets uitgekomen. Ik voel het vaak alleen in mijn linkse kant. Het gevoel dat je voelt alsof er iets heel ergs gaat gebeuren vind ik niet fijn. Ik moet steeds denken dat ik ik een hartaanval ga krijgen of ik doodga.
    Ik vind het lastig omdat het soms uren of zelfs dagen kan aanhouden..
    Nathalie
    > 2 jaar geleden
    Nathalie 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo nathalie
      Dat is het ergste van chv elke keer een ander kwaaltje je kunt er op die manier niet aan wennen en je gaat je steeds het ergste afvragen. Maar dat is ook gelijk het ergste het afvragen want het is niet gevaarlijk hoor ik heb het al 30 jaar inmiddels een kan mijn angst goed onderdrukken. Want dat is het geheim van die chv onder de duim te krijgen is zeggen tegen jezelf het kan geen kwaad laat maar komen en probeer er ook in te geloven dat het geen kwaad kan. Succes en veel sterkte kees

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hyperventilatie en geeuwdrang (Verhaal 127)

    Ook hier hyperventilatie geconstateerd enkel ik kan me er niet goed in vinden enigszins wel anderzijds niet omdat ik zo bang ben dat mijn klachten niet komen door de hyperventilatie maar de hyperventilatie door een enge ziekte ,
    Heeft iemand ook zo last van zuchten ( over bobbel heen precies ) geeuwdrang maar niet kunnen doorgeeuwen waardoor je nog benauwder wordt??
    Mieke
    > 2 jaar geleden
    Mieke 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Zeker herkenbaar.
      Hyperventilatie is steeds een onderliggend probleem, de oorzaak moet eerst gevonden en aangepakt worden alvorens verder te kunnen.

      Chris
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • liefste mieke ik herken je klachten met de geeuwgedrang ik heb er last van doen ik bevallen was op mijn 18e en ben nu 32jaar kmoet wel zeggen dat er van die dagen zijn dat ik me goed voel maar dan komt dat gedrang weer dat ik goed diep moet ademhalen voor weer even normaal te kunnen ademhalen en dan komt dat terug na enkele seconden de geeuw lukt me ook niet volledig meestal de helft wat ik ook heb is dat ik er benauwd en vermoeid van wordt

      manon
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • De overgang van rust naar bewegen (Verhaal 169)

    Hallo,
    Ik heb sinds 4 maanden last van chronische hyperventilatie. Vaak gaat het dagen achter elkaar heel slecht: uren lang geen adem kun halen, gespannen middenrif en keel, heel benauwd en dan kan het zomaar weer een aantal dagen goed gaan (hoewel de benauwdheid altijd lurkt).
    Iets wat ik hier nog niet heb gelezen is over de overgang van rust naar bewegen. Als ik s' ochtends vanuit bed in beweging kom, loop ik als een vis naar lucht te happen alsof mijn brein denkt dat ik veel meer zuurstof nodig heb, terwijl ik na gewenning aan een activiteit zo prima 10 km kan lopen. Kortom, bij kleine nietige dingen buiten adem raken terwijl je eigenlijk conditioneel veel meer kan. Herkenbaar?
    T.
    > 2 jaar geleden
    T. 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken dat. Als je vanuit niets doen ineens gaat bewegen, schiet je hartslag overdreven omhoog als je veel stress hebt. Het lijkt dan overal van te schrikken. En je gaat gespannen ademhalen. Bij een langere tijd lopen is je lichaam weer uit de vlucht-/vechtstand en gaat alles er weer rustig aan toe.

      Esther
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ademhalingsfilmpjes en meditatiefilmpjes hebben me geholpen (Verhaal 170)

    Hallo ik ben een meid van 21 jaar.
    Het begon allemaal nadat ik gestopt was met roken , ik zat in de trein ik voelde me gek ik had het gevoel alsof ik geen lucht kreeg ik voelde een pijn op mijn borst ik wilde graag de trein uit maar dat kon niet zomaar, Sins toen niet meer meegemaakt. 2 weken later , 2 dagen nadat ik uit carantene ben gekomen werdt ik snachts wakker. Ik had tintelingen in mijn armen en benen , ik was bleek ik had het heel erg warm ik had het gevoel dat ik geen lucht kreeg. Ik belde de huisarts snachts , omdat ik dacht dat er iets mis met me was ik dacht dat ik dood ging maar dit was niet het geval hij vertelde me dat ik aan het hylerventileren was. Sins toen ben ik veel binnen gaan blijven vaak naar de huisarts,
    Bloed onderzoek gedaan er kwam niks uit .
    Dus dat is het ik adem verkeerd ? Ik ging op youtube opzoek naar ademhalings filmpjes en vond er 1 die mij goed hielp , ook meditatie filmpjes hebben mij goed geholpen want ik ben 3 weken verder en ik merk dat ik weer normaal adem begin te halen en minder vaak last heb van angst.
    Gina
    > 2 jaar geleden
    Gina 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Zijn er mensen die hierdoor ook echt hun baan zijn kwijt geraakt? (Verhaal 138)

    Hoi allemaal,
    Ik ben hier even gaan lezen omdat ik graag wil weten hoe jullie hiermee leven, ik heb vroeger al veel last gehad van hv. Maar een half jaar geleden heb ik een enorme aanval op me werk gehad. Ik dacht echt dat ik doodging en heb een ambulance gebeld. Sindsdien heb ik bijna dagelijks last. Ik probeer wel steeds tegen mezelf te zeggen het is niks en rustig ademhalen, maar het is zo doodeng. Ik ben me vandaag echt tot t besef gekomen dat dit wel is mijn hele leven kan gaan beheersen. Elke keer op me werk ben ik ook bang dat het weer gaat gebeuren. Ik weet even niet meer wat ik moet doen. Zijn er mensen die hierdoor ook echt hun baan zijn kwijt geraakt? Ik durf het ook niet te vertellen op mijn werk omdat het zo voelt alsof ik me aanstel.
    Nikki
    > 2 jaar geleden
    Nikki 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ik ben moeten stoppen met werken door de CHV , dus ja. Als eerste de oorzaak achterhalen van je hyperventilatie vermits dit een onderliggend probleem is.

      Chris
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja helaas heb ik dat ook. Heel vervelend hou dan maar in m’n hoofd dat het weer weg gaat. Maar soms ook echt benauwd en dan ga ik maar weer wat eten. Om me te beseffen dat m’n keel niet echt dicht zit.
      Sterkte 🍀
      EZ

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Algemene uitputting, alles is teveel (Verhaal 103)

    Lieve lotgenoten

    Het is nu 02:45 en ik lig weer is een nacht wakker.
    Even kort mijn verhaal.
    3 jaar geleden diagnose burnout gekregen
    Ik heb toen via de ggd dagbehandeling gekregen, psychosomatische fysio. En zelf veel mindfulniss en ontspanningsoefeningen gedaan..
    Echter ben ik nooit hiervan hersteld.
    Als moeder zijnde ga je toch altijd wel door.
    Me zoontje van 5 jaar is een enorme driftkikker, wat veel stress met zich mee brengt. Zelf ben ik 34.

    Toen de corona pandemie, een man die ze baan verloor. Ik zelf werkte nog maar nauwelijks ( zzper ) omdat ik het er gewoon niet bij kon hebben.
    Maar helaas door deze financiële strop moest ik weer wat gaan doen.
    Met 10/15uur in de week konden we het financieel redden.
    Dus ja wat moet je anders, dan ga je weer.
    Dus eigenlijk heb ik nu gewoon een soort van burnout over me burnout ofzo ?
    Geen idee.
    Maar sinds 3 weken weer mega last van dagelijkse hyperventilatie, ik adem altijd al vanuit me borst, dus dit is gewoon chronische.
    Me klachten die ik iedere dag weer heb.
    Van opstaan tot slapen gaan. ( als ik dan al slaap )

    Algemene uitputting, alles is teveel
    Zwaar hoofd/duizelig
    Zware en pijnlijke spieren alles zit vast.
    Maag en darm problemen dus diaree en buikpijn.
    Ook ik herken de hart overslag in bed en de ademteug.
    En gewoon de hele dag verkeerd ademhalen.

    Ik heb ook lang gedacht van ik heb iets onder de leden, want waarom herstel ik niet.
    Maarja als de stress niet word aangepakt.
    Of er continu weer nieuwe problemen en stress op je pad komt dan blijf je hangen in de cirkel.

    Ik ben nu op een punt dat ik eindelijk de burnout en hyperventilatie accepteer.
    Ik moet aankomende week nog 2x werken. En vraag me niet hoe ik dat ga doen, maar dan draag ik de sleutel over en ga ik voor mezelf kiezen.
    En ja dat is misschien veeeeel te laat.
    Maar soms kan je niet anders.
    Me man heeft nu weer een nieuwe baan, dus ik kan nu zorgen dat ik ga herstellen.
    En ga alles eraan doen
    Want mensen wat is dit leven klote
    Maar ik geloof er nu wel in, dat dit alleen met rust oefeningen en de stress factor aanpakken kan verdwijnen of draaglijker kan maken..
    Dus als jullie tips hebben.
    Dan hoor ik het graag
    Inmiddels probeer ik fysio en ademhalings therapie
    Heb ik vrijdag een afspraak bij de huisarts. Daar hoop ik een verwijzing te krijgen naar een psycholoog en eventueel wat slaapmiddel want de hele nachten wakker liggen helpt ook niet natuurlijk.
    Nou een aardig verhaal hoor.
    Maar het lucht altijd even op dat je herkenning leest op dit forum. En we er niet alleen voor staan. Uiteindelijk moeten we het zelf doen, maar hulp en erover praten is het beste medicijn.

    Heel veel liefs Gabriella.
    En berichtjes zijn welkom, ik klets graag :)

    Gabriella
    > 2 jaar geleden
    Gabriella 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Gabriella, Luister naar je lichaam. Niets is belangrijker. Je moet kiezen voor jezelf, want alleen zo kies je voor je zoon. Als jij zoveel stress hebt als jonge moeder, kan dat zijn weerslag hebben op je zoon en dat is sowieso prioriteit. Misschien is hij dan ook minder driftig. T ventje zou weleens je spanning kunnen vertalen in ongewenst gedrag. Zoek hulp. Neem vooral je symptomen ernstig. Je moet tot rust kunnen komen en voorkomen dat je nog zieker wordt van al die stress. Neem het van mij aan, roofbouw op je lijf wreekt zich onherroepelijk en geen geld in de wereld is dat waard. Ik ben al jaren herstellende van een zware burn out. De weg terug is heel zwaar. Ik wens het niemand toe. VG, Katrien

      Katrien
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik heb vaak het gevoel dat ik steken bij mijn hart heb (Verhaal 176)

    Ik wil ook graag mijn verhaal delen.. ik heb sinds 2/3 jaar last van “paniek” aanvallen in ieder geval dat zegt de dokter… ik heb vaak het gevoel dat ik steken bij mijn hart heb en dat Zaait uit naar de linker arm vaak pijn in mijn ondermaag soms 4/5x per dag naar de toilet. Druk op mijn achterhoofd last van mijn schouders. Soms snachts wakker schrikken hele erge pijn in 1 van de armen denken dat je stikt of dood gaat… dan gaat het weer over maar de dag erna helemaal down geen energie … dokters leggen het bij mij ook op stress neer hele hart laten na kijken maar kern gezond ik ben 26 het is nog te handelen maar soms ben ik echt op en hoeft het allemaal even niet meer ik wil weer me oude ik zijn
    Dave
    > 2 jaar geleden
    Dave 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Heeft iemand ook last van gespannen spieren? (Verhaal 27)

    Heeft iemand ook last van gespannen spieren?
    Ik voel het vooral in mijn hoofd armen en benen.

    Ayla
    > 2 jaar geleden
    Ayla 5 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Dag Ayla,
      Yep, is een veel voorkomende klacht. Door het tekort aan CO2 bij hyperventilatie zetten de spieren melkzuur af. Daardoor voel je die vervelende spanningen in je lichaam

      Ano
      > 2 jaar geleden
    • Jazeker, allemaal herkenbaar vanuit spanning of stress. Pri therapie helpt mij, is gericht op het lichaam, stress, ademhaling, spanning, trauma.. past reality integration therapie. Echt aanrader en voor de hyperventilatie erbij een logopedist, is ook vergoed uit basisverzekering

      Evi
      > 2 jaar geleden
    • Omg jaaa me benen , armen , schouders doen pijn ik masseer ze elke avond. Ook rugklachten hoge spanning.

      Mara
      > 2 jaar geleden
    • Absoluut. Vooral nek en schouders maar ook armen en benen! Kan met moeite mijn was omhoog hangen. Het lijkt of ik net een doos van 50kg omhoog heb geduwd

      Stefanie
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Ayla,

      Je klachten zijn herkenbaar! Ik heb vaak dat mijn nek, schouders en rug vastzitten. Ook geregeld last van hoofdpijn met een voor mij nieuwe klacht, namelijk kaakpijn en tandpijn. Dit gaat gepaard met een licht, doffe hoofdpijn. Ik ben deze week voor het eerst naar een kaak therapeut geweest. De mevrouw gaf aan dat mijn kaken behoorlijk gespannen aanvoelen.
      Ik denk dat het voor een ieder verschillend is wat kan helpen.
      Herkent iemand mijn kaakklachten met tandenpijn?

      Groetjes! En veel sterkte allemaal:)

      Sha
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik doe nu ademhalingsoefeningen en voel me veel beter (Verhaal 179)

    Jaren geleden begon ik me geleidelijk aan ziek en moe te voelen , na me jarenlang te hebben afgezien , begonnen mijn armen te schudden als ik hoeste , ik werd ook snel boos , maar achteraf kon ik me daar niets van herrineren , toen ben ik regelmatig beginnen bewusteloos te vallen gedurende 4 jaar , dan kreeg ik ook nog een woedeaanval , waarvan ik mij achteraf helemaal niets herrinnerde , eindelijk wist er een dokter mij te vertellen dat ik leed aan cronische hyperventilatie , ik doe nu ademhalingsoefeningen en voel me veel beter , ik val sindsdien ook niet meer , zijn er mensen die dit herkennen , dan wil ik dat heel graag horen .
    Willy
    > 2 jaar geleden
    Willy 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Herkent iemand de konstante hartkloppingen in keel? (Verhaal 129)

    Herkent iemand de konstante hartkloppingen in Keel? Om gek van te worden!!!
    Hartfilmpje laten maken en deze week 24 uur met Holter kastje gelopen. Elke dag is een hel zo.
    Niet te spreken over het zweefgevoel in je hoofd. Dag in dag uit en die enorme vermoeidheid.
    Herkent iemand van jullie dit? Mvg, Desiree
    Desiree
    > 2 jaar geleden
    Desiree 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ja zeker herkenbaar. Heb al 4j CHV.

      Chris
      > 2 jaar geleden
    • Hallo ik heb net zelfde als u.en hoe meer ik eraan denk hoe erger .tkomt door de hyperventilatie

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Roos
      Het gevoel dat je hart stilstaat wat niet het geval is hoor dat zijn dubbele hartslagen is onschuldig hoor iedereen heeft dat weleens soms word het niet eens opgemerkt. Maar mensen zoals wij die kampen met chv zijn meer gefocust op het lichaam en wij merken alles op en schieten gelijk in een paniekaanval. Maar het hoort echt bij hyperventilatie en dat komt omdat je zuurgraad van het bloed niet in balans is en dan treden er vreemde klachten op zoek het maar eens op succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Heb wel een moeilijke periode achter de rug (Verhaal 148)

    Hallo iedereen.
    Ik heb het zo moeilijk het is al wel een lange tijd bezig zeker meer dan 6 maand .ik heb al bij hart maag longspecialist geweest en bloed laten nemen alles was goed.nu ga ik het even uitleggen wa ik voel.ik voel zo een raar gevoel altijd in men maag slokdarm denk ik.het geeft een ratelend krakend gevoel precies. Ook soms da ik beweeg of op die maag slokdarm zo wa duw dan voelt da zo krakend spasme achtig aan precies of die maag rolmeld ook.soms hartslag aan de maag en keel beklemd gevoel in men keel brok ook precies altijd er angst op .heb wel een moeilijke periode achter de rug .zou dit van hyperventilatie zijn ben zo bang en het is zo lastig er is een echo maag genomen.er is een hartonderzoek geweest met echo en een film.en dan long foto en in zo cabine moeten zitten .ze hebbe niks gevonden.ik hoop dat iemand me hier kan helpen want heb er bang voor ik heb wel hyperventilatie al van kinds
    Bedankt voor de reacties alvast gtz
    Natascha
    > 2 jaar geleden
    Natascha 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Je loopt een rondje en denkt waar ben ik geweest (Verhaal 155)

    Sinds 3 jaar last van hyperventilatie en angststoornissen herkent iemand deze problemen verward als in je loopt een rondje en denkt waar ben ik geweest duizelig minder gevoel in arm lucht happen boeren misselijk hoofdpijn angst gek worden rare pijntjes door borst en rug last van buik hoofdpijn moe moet zeggen denk dat ik er nog wel een paar mis maar zou me graag gehoord voelen
    Eric
    > 2 jaar geleden
    Eric 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi Eric
      Als je gehoord wilt worden, dan moet je harder roepen. Eis dat je gehoord wilt worden. Begin bij je huisarts

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • En hier word je altijd gehoord door iemand die weet waar hij over praat. Want hier zitten we allemaal in het zelfde schuitje

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Woelen, hyperventileren, piekeren (Verhaal 156)

    Ik heb al heel lang last van hyperventilatie. Ik kan me herinneren dat ik last kreeg van aanvallen op school toen ik 14 jaar was. (ik ben er nu 60) Ondertussen heeft het zich ontwikkeld tot chronische hyperventilatie. Ik heb lange periodes achter de rug waarbij het goed ging maar ook periodes van chv. Die evolutie naar chv ging nogal ongemerkt maar het viel wel op dat ik last kreeg van fobieën: hoogtevrees, agorafobie, hypochondrie, piekeren,...
    De laatste tien jaren ben ik me er goed bewust van dat ik te snel en oppervlakkig adem. Helaas slaag ik er niet in om dat te beheersen. Bij stress schiet er vooral een systeem in gang dat ik gespannen wordt en mijn ademhaling wordt oppervlakkiger. Gevolg is dat mijn stressproblemen er erger door worden en dat ik nog sneller en oppervlakkiger adem. Dan kan ik niet meer relativeren en heb ik een "zwaard van Damocles-gevoel" en zie ik de worst-case scenario's: bvb met mijn kinderen (bang dat ze ziek worden). De angsten die ik dan heb, staan niet in verhouding met het echte probleem. Ik voel dan ook mijn lichaam heel erg aan. Ieder tintelingetje, pijntje, jeukje merk ik op en beangstigt me. (hypochondrie). 's Avonds ben ik dan doodmoe en val ik snel in slaap om dan heel gespannen wakker te worden rond 4u. Dan lig ik te woelen, hyperventileren, piekeren en doe geen oog meer dicht. Dit zijn eigenlijk de ergste momenten. Ik kan eigenlijk zeggen dat de angst de laatste tijd mijn leven beheerst. Een heel lastige periode...
    Gino
    > 2 jaar geleden
    Gino 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hi Gino
      Heb je daar weleens medicijnen voor gekregen bijvoorbeeld antidepressant dan worden de angsten minder en word je wat laconieker van. geeft bij mij namelijk veel rust. soms zijn aandoeningen een deel van jezelf en je kunt ze ook afroepen op jezelf

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik hoop er vlug van af te zijn (Verhaal 174)

    Sinds mijn 19de was ik na het drinken van alcohol echt kots misselijk de dag erna, klinkt heel logisch maar toen startte alles. Ik ben er nu 33. De dagen erna bleef ik echt kots misselijk, ik kwam hier sochtends 05uur al wakker van en bleef misselijk tot +- 12 uur. daarna ging het weg en smiddags kwam het terug. dit heeft zo een 8-9 maanden aangesleept. na onderzoeken was het enige die ze konden zien dat mijn maag echt wel heel traag werkte.

    in die periode had mijn HA mij een lage dosis antidepressiva gegeven voor 2 weken zonder dat hij wou zeggen wat voor medicatie het was. Was voor hem een test. en plots waren mijn klachten eindelijk verdwenen. Toen hij vertelde dat dit een antidepressivum was en ik daar nog veel te jong voor was kwam de term hyperventilatie naar boven.

    8 maanden later werden dit hartklachten, ook heel lang aangesleept meerdere onderzoeken, daarna prostaatpijn, continue had ik een branderig gevoel aan mijn prostaat, konden ze ook niets vinden, hier heb ik 3 jaar mee rondgelopen. DIe periode ging ik weinig naar de huisarts omdat ik al door 2 urologen werd onderzocht en ze niets konden vinden. Daarna had ik terug vooral last van de hartklachten en was de maat wel vol voor mij. vanalles geprobeerd, cymbalta, venlafaxine. Telkens nam ik een lage dosis omdat ik zoweinig mogelijk medicatie wou nemen. Met de start van cymbalta kon ik niet meer slapen en belandde ik na 5 dagen op het spoed, ik wou voleldig onderzocht worden zodat ik eindelijk eens wist wat er met me scheelde. na 0 onderzoeken en een kort intake gesprek brachten ze me naar de psychiatrie. Daar kreeg ik seroquel en tralolan om me te kalmeren, 2 weken heb ik daar verbleven zonder eigenlijk enig nut. Ben nooit echt goed geweest met cymbalta en toen ik er geleidelijk mee afbouwde ging het weer helemaal verkeerd, ik belandde na enkele vermoeiende dagen in de ambulance ( ondertussen al de 3de keer ) omdat ik die keren echt dacht nu ga ik eraan.

    met venlafaxine veel momenten gehad dat ik er weinig last van had. eerder vage klachten en af en toe een paniek aanval. In die periode had ik eens een dag gehad dat ik continue overslagen had na elkaar. alsof het 20 keer verkeerd sloeg per minuut... nog iemand die dit herkend? dit ging gelukkig na een dag voorbij. Toen ik wou stoppen met venlafaxine kwamen die meerdere overslagen opnieuw terug. daarna meteen weer lichtjes opgebouwd. nu 2022 voor de laatste keer gestopt. alles ging goed, weinig last maar nu is het terug met nieuwe klachten. ik ben namelijk continue duizelig, alsof ik op een boot zit. heel beangstigend en vooral ook een nieuwe klacht. herkent iemand dit? hoop er vlug van af te zijn want ik wil echt geen medicatie meer
    jeff
    > 2 jaar geleden
    jeff 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hé Jeff
      Soms heb je gewoon medicijnen nodig om je op de been te houden maar dan moet je het minstens een half jaar innemen hoor. Ik herken alles wat je zegt en zeker die dubbele hartslagen zijn heel beangstigend maar dat is wel onschuldig hoor heb ze nu 30 jaar en ik ben er nog. Bij mij zit het in de genen want mijn 3 zussen en broer hebben er last van. Je moet echt tegen je zelf zeggen dat het heel vervelend is maar zeker niet gevaarlijk. Succes groetjes kees

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Paniekaanvallen en hyperventilatie (Verhaal 175)

    Ik ben ooit gediagnostiseerd met een paniekstoornis. Dit uitte zich altijd in paniekaanvallen op plekken waar mensen waren (supermarkt, OV, scholen, winkelstraten etc etc.). Twee jaar geleden zijn mijn paniekaanvallen (hartkloppingen, zweten, trillen, licht voelen, duizelingen) overgegaan in hyperventilatie. De bovengenoemde klachten werden ietwat minder, maar ik begon te hyperventileren. Ik kreeg mezelf in het begin niet meer rustig en het voelde alsof mijn keel 24/7 dicht zat. Ik kreeg oxazepam van de dokter voorgeschreven. Dit zorgde dat ik rustiger werd en ook weer kon slapen.
    Alleen zijn durfde ik niet, want ik was constant bang dat ik zou stikken. Ik durfde niet meer te bewegen, o.a. ging fietsen ook niet meer. Bij iedere kleine inspanning voelde het alsof ik niet meer ademen kon. Ik was alleen maar aan het luchthappen, overademen, wat uiteraard averechts werkt.
    Ik ging Cognitieve gedragstherapiie volgen. Deze therapie was vooral gericht op het oefenen van alle dingen die ik aan het vermijden was. Het oefenen was uiteindelijk gericht op het fietsen. Ik moest weer terug de fiets op. Met CGT ben ik weer de fiets op gegaan, door het te doen en je eigen angsten onder ogen te komen. Het fietsen gaat nog steeds niet altijd zonder angst of hyperventilatie, maar het is al een stuk minder en ik zie er niet meer tegenop om de fiets op te moeten.

    Maar helaas heeft CGT niet voldoende voor mij gewerkt. Ik zit nu bij de specialistische GGZ in behandeling. Dit omdat ik ondertussen 4 jaar aan één stuk door last heb van mijn angststoornis, wat zich door de jaren heen alleen maar geuit heeft in steeds andere klachten. Ik ben aan het praten met een psycholoog over mijn jeugd en bepaalde dingen die mij gevormd hebben. Ook dagelijkse belemmeringen en onzekerheden probeer ik te bespreken. Ik hoop hiermee dat de klachten die ik ervaar, minder worden.

    Verder ben ik naar een adem fysio geweest, echter was dit van vrij korte duur. HIj gaf aan dat de oefening die hij kon mee geven alleen de oefening was waar je 2 sec inademt en 4 sec uitademt en dit in een lig, zit en sta positie uitvoeren. Dit probeer ik nu vast te houden op het moment dat ik merk dat mijn ademhaling weer zijn eigen leven gaat leiden en ik veel moeite heb om hem terug te krijgen. Ook probeer ik dit te doen in een relaxte situatie. Ik hoop hiermee dat mijn ademhaling weer normaal gaat worden.
    Sporten durf ik niet heel goed. Ik ben heel laagdrempelig aan het tennissen en aan het zwemmen. Dit doe ik 4 x per maand ongeveer, veel te weinig. Maar het is iets. Ik fiets wel 4 dagen in de week bijna een uur.
    Ik merk dat ik hierdoor iets minder last heb van mijn hyperventilatie, maar toch ik hij dagelijks aanwezig. Ook als ik rustig op de bank zit voel ik vaak mijn ademhaling heel hoog zitten en dit is voor mij dan niet te verklaren. Er gaat geen dag voorbij dat ik mijn ademhaling niet voel.

    Zijn er mensen die misschien nog tips hebben voor mij? Iets wat ik nog zou kunnen proberen of misschien iets wat voor jou heel goed geholpen heeft?

    Dank jullie wel alvast als jullie mijn verhaal helemaal gelezen hebben. Ik hoor graag meer hierover. Liefs.
    Anouk
    > 2 jaar geleden
    Anouk 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Anouk
      Ik vind dat je al heel goed op weg bent hoor. al die dingen die jij nu buitenshuis doet zou ik vroeger niet gedurfd hebben. Dus ga lekker zo door en probeer niet teveel en te snel dingen te doen om van de hyperventilatie af te komen want dat legt weer een te grote druk op je en dat triggert de hyperventilatie juist. Maar ik herken alles wat je zegt heb het ook doorgemaakt en af en toe nog bijna 30 jaar nu en ik ben er nog dus gevaarlijk is het niet en dat moet je echt in je hoofd prenten en ook echt geloven. Ga lekker rustig door zo het gaat met hele kleine stapjes beter succes en hou je taai groetjes kees

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Net of mn hoofd overvol zit (Verhaal 95)

    hallo,

    Ik heb de hele dag een draaierig/duizelig gevoel in mn hoofd. Net of mn hoofd overvol zit. Ook een druk achter mn ogen.
    Bijv. als ik naar de winkel ga en ik zie en bekijk veel dingen word ik hélemaal dizzy.

    Mensen die hier ook last van hebben??

    Gr. C
    C
    > 2 jaar geleden
    C 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi, lijkt dit gevoel op een kater? Ik heb hier namelijk last van.

      Elie
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Cees,

      Ja komt me bekend voor. Ineens verzuring van de bovenbenen. Komt door te weinig CO2. Is een natuurlijke spierontspanner. Door te weining CO2 zijn spieren te veel gespannen wat zorgt voor vernauwing van de aderen waardoor minder zuurstof naar de betreffende spieren gaat.

      T.
      > 2 jaar geleden
    • Ja heb ik ook! Erg vervelend als je er bewust van bent :(
      Mijn hart gaat dan ook gek doen

      J
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar de druk in jr hoofd en ben ook elke dag duizelig.
      T Is net of er in mn hoofd iets dicht geknepen wordt .
      Ben zo bang geworden voor erge ziektes .
      Elke dag maar piekeren en met je lijf en kwalen bezig zijn Ik word er gek van

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Sinds mijn moeder was flauw gevallen (Verhaal 171)

    Ik ben nu 18 jaar en ik heb al een tijdje (nu 3 maanden) last van een angststoornis, mijn moeder was flauw gevallen en daar ben ik zo van geschrokken dat ik een angststoornis heb ontwikkeld (bang om flauw te vallen, hartaanval te krijgen of juist hartstilstand) ik heb een hartfilmpje laten maken en bloed laten prikken en daar was niks mis mee, toch voel ik hele gekke klachten en hoop ik dat iemand zich hierin herkent:
    - hoofdpijn aan de achterkant van mijn hoofd (met nekpijn)
    - gevoel alsof mijn hoofd in elkaar word gedrukt, een soort druk op m’n hele hoofd
    - gevoel alsof mijn adem niet verder komt dan mijn middenrif
    - veel hardsteken rondom mijn hele hart
    - druk op mijn borst maar ook onderaan m’n keel
    - pijn in m’n armen/polsen
    - duizelig
    - als ik rechtop zit lijkt het alsof ik in elkaar zak en alsof m’n borst een soort ballon is ofzo
    - als ik lig lijkt het alsof ik over hobbels heen ga met m’n hele lichaam of soms op bepaalde plekken
    - gewoon een heel gek gevoel in m’n lichaam alsof ik ook een soort zweef ofzo weer niet goed hoe ik het moet uitleggen

    dokter zegt dat het waarschijnlijk hyperventilatie is dus ben benieuwd of iemand anders dit ook herkent 😅. ben de hele tijd super bang om iets te doen omdat ik bang ben dat er wat gaat gebeuren met mij (zoals dus flauwvallen, hartaanval of hartstilstand) als iemand tips ook heeft hoor ik het graag!! zou graag weer leuke dingen willen doen en dingen zonder angst en met plezier kunnen doen
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • en soms ook een heel slap en zwak gevoel in m’n benen en buikpijn en alsof ik of achterover of voorover val als ik zit of lig

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • je verhaal klinkt me heel bekend in de oren. Het klinkt alsof je hormonen uit balans zijn en je daar veel last van ervaart. Het kan zijn dat je een hoog cortisol/adrenaline niveau hebt waardoor je lichaam deze sensaties geeft. Je bijnieren zijn de organen die cortisol aanmaken. Die is nu overactief bezig en dat is een deel van je oorzaak. Je kan je cortisol niveau verlagen door te kijken of er dingen zijn in je leefstijl die je aan kan passen. Met name voeding en beweging spelen een grote sleutelrol bij het in -balans brengen van je hormonen.

      Daarnaast is het goed om eens te kijken naar hoe je je lichaam en dan met name de psoas kan ontspannen. Een inspirerend boek is Kernbewustzijn van Liz Koch. Zij geeft oefeningen die je niet bezighouden met je ademhaling, maar met de verkenning van spanning in je psoas. Dit is een van de belangrijkste spieren in je lichtaam, want het verbind je onderlichaam met je bovenlichaam en is betrokken bij je vecht/vlucht/bevries reactie. Deze spier staat in verbinding met je ademhalingsspieren, dus ook je middenrif en je hulpademhalingsspieren, zoals je rug, schouders en nek. Heel interessant om eens te gaan kijken of dat wat voor je is. Dan haal je de focus weg van je ademhaling, maar meer naar de lichaam. Door dan de spanning ergens te voelen kan je die loslaten. Waardoor de spieren langzaam maar zeker weer gaan ontspannen en er ruimte komt voor je ademhaling. Yoga is een sport die volledig gebaseerd is op het soepel en gezond houden van de psoas. Misschien doe je het al, maar echt een aanrader om daarmee te gaan beginnen en kijken wat voor ontspanning dit je gaat brengen.

      Ben benieuwd of je hier wat aan hebt. ]

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Fysieke klachten treden op in rust (Verhaal 172)

    Ik ben een man van 54. Sinds 4 jaar allerlei fysieke klachten. Treden altijd op in rust. Tijdens het indommelen rare sensaties van geen lucht krijgen tot schrikken. Onverklaarbare misselijkheid. Trillen bij het inslapen. Specifieke pijnplekken in de borst en rug/schouderblad.
    Ik vermoed dat het chv is . Ik adem denk ik te diep.
    Co2 tolerantie is laag. Adem inhouden is ongeveer 20 seconden.
    Net weer een korte aanval gehad . Van te voren neemt de spierpijn in de rug toe. Dan in rust is het in 1x dat ik het voel. Een heel naar gevoel bekruipt mij dan vanuit de maag/middenrif.
    Tegenwoordig ook wat meer transpiratie vooraf.
    Verschillende onderzoeken gehad incl. inspanningstest. Hartslag in rust is rond de 55.
    Nu doe ik ademhalingsoefeningen sinds een week of 4 en probeer ik ook mijn co2 grens te verhogen. Sinds die tijd continue een weeig gevoel gedurende de gehele dag en ook een verhoogde spanning op het middenrif. Dit geeft volgens mij weer klachten op rug en borst.
    Zijn er meer mensen die meet klachten hebben gekregen door de ademhalingsoefeningen?
    Jw
    > 2 jaar geleden
    Jw 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ben je al naar de dokter geweest om alles uit te sluiten? Zo ja zie mijn verhaal 175 mischien heb je daar wat aan. Niet alle ademhalingsoefeningen zijn even goed voor hyperventilatie heb ik begrepen maar er zijn er meerdere....

      Mikki
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hi JW,

      je verhaal klinkt me heel bekend in de oren. Het klinkt alsof je hormonen uit balans zijn en je daar veel last van ervaart. Het kan zijn dat je een hoog cortisol/adrenaline niveau hebt waardoor je lichaam deze sensaties geeft. Dit kan tot gevolg hebben dat je ademhalingssysteem wordt verstoord wat weer kan leiden tot ademhalingsklachten en de ontwikkeling van CHV. Op je ademhaling te gaan letten gaat avenrechts werken, weet ik inmiddels ook uit eigen ervaring. Veel ademtherapie gehad, te veel ermee bezig zijn. De hele tijd m'n adem gaan tellen en controleren. Tot op het punt dat er veel spanning op mijn middenrif (solar plexus) kwam te staan. Het kan gebeuren dat je daarmee een verkeerd ademhalingspatroon verstrekt.

      Waar ik persoonlijk mee bezig ben is dat ik geloof dat je lichaam zelf in staat is om je te genezen, maar soms mag je je lichaam een handje helpen. Je bijnieren zijn de organen die cortisol aanmaken. Die is nu overactief bezig en dat is een deel van je oorzaak. Je kan je cortisol niveau verlagen door te kijken of er dingen zijn in je leefstijl die je aan kan passen. Met name voeding en beweging spelen een grote sleutelrol bij het in -balans brengen van je hormonen.

      Daarnaast is het goed om eens te kijken naar hoe je je lichaam en dan met name de psoas kan ontspannen. Een inspirerend boek is Kernbewustzijn van Liz Koch. Zij geeft oefeningen die je niet bezighouden met je ademhaling, maar met de verkenning van spanning in je psoas. Dit is een van de belangrijkste spieren in je lichtaam, want het verbind je onderlichaam met je bovenlichaam en is betrokken bij je vecht/vlucht/bevries reactie. Deze spier staat in verbinding met je ademhalingsspieren, dus ook je middenrif en je hulpademhalingsspieren, zoals je rug, schouders en nek. Heel interessant om eens te gaan kijken of dat wat voor je is. Dan haal je de focus weg van je ademhaling, maar meer naar de lichaam. Door dan de spanning ergens te voelen kan je die loslaten. Waardoor de spieren langzaam maar zeker weer gaan ontspannen en er ruimte komt voor je ademhaling.

      Ben benieuwd of je hier wat aan hebt.

      Joyce
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ook voortdurend misselijk (Verhaal 135)

    Chronische hyperventilatie. Ook voortdurend misselijk. Herkent iemand dit?
    Johanna
    > 2 jaar geleden
    Johanna 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja ik ook vooral bij het wakker worden
      Vreselijk misselijk maar hoef nooit over te geven..het gaat soms ook beter .het is nu weer begonnen na leuk weekend weg met de familie. Ik heb ook add.en ben hoogsensitief. Baal zo erg want durf bijna niks meer te ondernemen. Ben nu week thuis gelukkig nog vrij maar nog steeds beroerd

      Heleen
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Na 6 jaar lijken er nog steeds wel eens nieuwe klachten bij te komen. (Verhaal 73)

    Ik ben 26 jaar en heb al 6 jaar last chronische hyperventilatie. Het vervelende is dat het eindeloos veel klachten geeft. Na 6 jaar lijken er nog steeds wel eens nieuwe klachten bij te komen. Er zijn periodes dat ik er weinig last van heb maar helaas is het op dit moment weer verergerd. Ik krijg hier ook regelmatig paniekaanvallen van, voornamelijk als mijn hart overslaat, ik me licht in mijn hoofd voel en mn handen tintelen.
    Therapie hielp een beetje en jammer genoeg werkte voornamelijk antidepressiva. Hier ben ik nu van af omdat ik er erg vlak van werd en niks echt meer interessant vond. Ik denk dat de manier om het te overwinnen echt binnen jezelf ligt en je moet leren loslaten en stressvolle situaties accepteren. Ik heb nog niet ontdekt hoe ik dit moet doen. Zou graag verhalen en tips horen van mensen hoe zij dit doen. Herkennen jullie je hierin?
    Vera
    > 2 jaar geleden
    Vera 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ik ben 67 jaar en wat jij beschrijft herken ik wel, loop inmiddels ook zo’n 6 jaar met dit probleem, en soms last van mijn darmen en dan een poos weer niet, dan tintelen en dan weer een poos niet, ik zeg wel eens , ik werk het hele lijstje af, want klachten die ik bv vorig jaar had heb ik nu helemaal niet meer,
      Het licht in je hoofd worden is idd vervelend, het komt ook vaak zo uit het niets, want mij heel goed helpt is elke dag een flink stuk wandelen , minstens een half uur, je komt dan ook met je adem in een goed ritme, en nog een belangrijke, vermijd suiker,. Hoop dat ik je zo een beetje geholpen heb, het is en blijft lastig, sterkte .
      Groetjes femke

      Femke
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar Marleen! Probeer afleiding te zoeken ( wandelen, fietsen) en accepteer de hyperventilatie. Denk aan de goede dagen die je ongetwijfeld hebt. Wat helpt bij zo’n aanval is water drinken, trappen lopen en je focussen op dingen door b.v. naar buiten kijken. Schaam je ook niet voor je angsten, het zal op den duur echt over gaan. Al blijft het vervelend weet ik uit ervaring.
      Het allerbeste gewenst!

      Claire
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Heb al zo'n 7 jaar last van chronische hyperventilatie (Verhaal 159)

    Dag allen,

    Ik ben Hugo, 26 jaar en heb al zo'n 7 jaar last van chronische hyperventilatie;
    • Benauwd / misselijk
    • Paniekaanval
    • Spanning in lichaam
    • Overactieve blaas
    • Blokkeren
    • Angst
    • Knarsetanden
    • Kiespijn
    • Slecht wakker worden

    Ik heb al zoveel geprobeerd;
    - omgedraaid in het ziekenhuis
    - fysiotherapeut
    - psychologen
    - aanpassen levensstijl en eetpatroon
    - ademhalingsoefeningen
    - online cursus

    Het resultaat is nog niet veranderd. Voor de buitenwereld lijkt er niet zoveel aan de hand. Ik blijf die rustige en zelfverzekerde jongeman. Vanbinnen is het erg onrustig. Ik probeer me niet te beperken, maar ik ga niet graag naar drukke plekken toe. Daarnaast kan ik er zelfs last van krijgen als ik ergens een kopje koffie drink.

    Ik vind het fijn dat dit forum de kans geeft je verhaal kwijt te kunnen aan lotgenoten. Soms voelt het alsof je er alleen voor staat omdat niemand je lijkt te begrijpen. Jammer dat je wat minder met de personen in contact kan komen, maar wie weet!
    Hugo
    > 2 jaar geleden
    Hugo 9 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi Hugo!

      Goed dat je je verhaal deelt. Ik ben zelf ook nog maar 23 jaar en heb meerdere dingen geprobeerd maar telkens kan mijn dokter er geen vinger op leggen.

      Ik zelf voel me vaak heel vaag. Ik slaap erg slecht en word altijd vermoeider wakker als dat ik naar bed ga. Hierdoor ben ik ook sterk aan mijzelf gaan twijfelen in de zin van: (Heb ik slaap-apneu? Heb ik een andere aandoening?) Maar ik heb een slaaponderzoek gehad & ik heb 2x een bloedonderzoek gehad & een oogonderzoek. Hieruit kwam dat ik geen afwijkingen heb.

      Het gevoel wat ik heb is vaak verder niet goed uit te leggen. Het is alsof er een waas over mij heen hangt, een goed voorbeeld is dat als er een auto of fiets voorbij rijdt dan kan ik me er niet op focussen en gaat het te snel voor mij. Ik kan bijvoorbeeld dan niet goed zien wie of wat er in de auto zit. Ook kan ik me amper focussen bijvoorbeeld op een gesprek met een collega, ik vergeet snel dingen.

      Verder heb ik geen andere lichamelijke klachten, het is bij mij echt het vage / wazige gevoel in mijn hoofd. Ik ben nooit zo geweest, ben nu erg stil en zonder me af van anderen (voorheen was ik altijd de meest aanwezige persoon, haha)

      De dokter heeft ook mijn saturatie gemeten en deze was 100%. Maar mijn hartslag is weer redelijk laag (60-70 pm) Hieruit concludeerde hij dat ik ?onbewust? hyperventileer en dat ik een angststoornis zou hebben.

      Ik weet niet of dit nou daadwerkelijk de oorzaak is van mijn klachten. Maar ik merk, net als jou, dat ik veel dingen heb geprobeerd maar er niet uitkom wat het nou daadwerkelijk is.

      Herken jij jezelf in mijn klachten? Of is dit anders voor jou?


      M
      > 2 jaar geleden
    • Fijn dat je reageer. Ik herken de twijfel. Het vermoeider wakker worden dan naar bed gaan, vergeetachtigheid en een slechte focus.
      Ik probeer er zelf maar op te vertrouwen dat het hyperventilatie, en niet iets anders is. Al kom ik het elke dag tegen. Omdat het onbewust gebeurd voelt het zo ongrijpbaar. En wat kan ik er tegen doen? Wat gaat me echt helpen? Soms lijkt het alsof ik alles heb geprobeerd. Nu is dat misschien ook wel waar, maar het probleem ben ik/je zelf. Om dat aan te pakken is zo lastig.

      Ha M
      > 2 jaar geleden
    • Ik snap wat je voelt. Ik heb er ook dag in/dag uit last van.
      Er word bij mij gezegd dat het een burn-out/overspannenheid kan zijn. Werk je momenteel nog? Zo ja, heb je veel stress op je werk? Of maakt je je veel druk om dingen op je werk?

      Bij mij zijn mijn klachten nu echt best erg, en ik ben aan het overwegen om de ziektewet in te gaan. Maar ik vind het aankaarten heel lastig.

      M
      > 2 jaar geleden
    • Fijn dat je reageer. Ik herken de twijfel. Het vermoeider wakker worden dan naar bed gaan, vergeetachtigheid en een slechte focus.
      Ik probeer er zelf maar op te vertrouwen dat het hyperventilatie, en niet iets anders is. Al kom ik het elke dag tegen. Omdat het onbewust gebeurd voelt het zo ongrijpbaar. En wat kan ik er tegen doen? Wat gaat me echt helpen? Soms lijkt het alsof ik alles heb geprobeerd. Nu is dat misschien ook wel waar, maar het probleem ben ik/je zelf. Om dat aan te pakken is zo lastig.

      Ha M
      > 2 jaar geleden
    • Hi Hugo! Ik denk dat er iets mis gaat, ik zie jouw bericht 3x geplaatst.

      Zie onderstaand mijn laatste bericht
      __________________________________________________________________
      Ik snap wat je voelt. Ik heb er ook dag in/dag uit last van.
      Er word bij mij gezegd dat het een burn-out/overspannenheid kan zijn. Werk je momenteel nog? Zo ja, heb je veel stress op je werk? Of maakt je je veel druk om dingen op je werk?

      Bij mij zijn mijn klachten nu echt best erg, en ik ben aan het overwegen om de ziektewet in te gaan. Maar ik vind het aankaarten heel lastig.
      ________________________________________________________________

      M
      > 2 jaar geleden
    • Dat ging niet helemaal goed denk ik. Vervelend zeg. Als je overweeg om te stoppen met werken, doe je dan wel wat je leuk vind?

      Ik heb door de jaren heen meerdere keren getwijfeld of ik moest stoppen met werken in de vorm van een tijdelijke pauze. Maar ik heb het naar mijn zin op mijn werk en het is soms bijna meer een afleiding. Vooral als ik tot rust kom komen de klachten. In de weekenden en op vakantie.

      Hugo
      > 2 jaar geleden
    • Het is bij mij eerder dat ik er niet echt uit kom met mijn werk. Ik heb een heel wazig gevoel over me heen hangen en ik voel me heel vaag. Alles lijkt in slow-motion te gaan.

      Dus ik zou eerder stoppen door de klachten als dat ik het zou doen omdat ik het niet naar mijn zin zou hebben

      M
      > 2 jaar geleden
    • Misschien kan je beginnen met iets minder werken. De tijd die je vrij bent gebruik je om neer te wandelen om tot rust te komen.

      Hugo
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hey Nina

      24 jaar hier, heb ook autisme en herken me volledig in jouw klachten (helaas). Op diezelfde leeftijd ook een paniekaanval gehad in juli 2015 en vervolgens bijna 2 maand m’n bed niet meer uit en de maanden erop ook steeds met vallen en opstaan… Zelfde gevoel, m’n leven is voorbij.

      Nu heb ik er sedert juli 2021 opnieuw last van door alle stress van de vaccins, corona’s + werkgerelateerd. Het sleept langer aan door de lockdowns waardoor ik me minder kan afleiden.

      Wat heb je in de maanden tot de paniekaanval allemaal op je bord gehad? Dat kan veel verklaren, snap je echt compleet van het hart… Heel lastig en angstig om je daar over te zetten maar geeft niet op! (Moet dat misschien ook wat meer aanvaarden, haha)

      Wees niet te hard, ik vermoed dat het autisme al die gevoelens versterkt… Ik weet het niet.

      Hou je goed en veel sterkte hé
      Dave

      Dave
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Onverwachts hyperventilatie tijdens het autorijden (Verhaal 10)

    Ik heb onverwachts hyperventilatie tijdens het autorijden op de snelweg en andere drukke wegen. Het blokkeert mij om naar diverse leuke steden enz te gaan.

    Marja
    > 2 jaar geleden
    Marja 7 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoi Marja,

      Wat lijkt me dat een vervelende ervaring. Ik kan me voorstellen dat het je blokkeert. Ik wou dat het niet zo was. Hoe gaat het nu met je? Ben je hiermee aan de slag gegaan? Ik gun het je dat je er door heen komt.

      Mij

      Voor Marja
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Marja,
      Hoe gaat het nu met je en heb je ergens hulp kunnen krijgen?
      Ik heb hetzelfde meegemaakt en ben ook nog flauwgevallen op de snelweg.
      Mijn huisarts heeft van alles laten checken en zijn uiteindelijke conclusie is dat ik een ppsychisch probleem heb want verder ben ik kerngezond. Ik ben al meer dan een haar verder en nog steeds erg last van angst en hypervetilatie . Ik gebruik af en toe oxazepam maar verder weet ik niet wat ik moet doen. Door corona sta ik op een wachtlijst van een kliniek.
      Sterkte en hoop dat het goed komt !

      Arthur
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb het ook vaak in de auto, het is echt vreselijk. Ik durf niet ver meer te rijden. En meestal pak ik binnenwegen. Baal er ontzettend van! Heeft iemand tips?

      Mira
      > 2 jaar geleden
    • Hoi hoi allemaal ik heb dat een paar jaar geleden gehad! Ben toen ademhaling oefeningen gaan doen.en ben.bij de logopediste geweest zij heeft mij daar vanaf geholpen. Ik ben ook long patiënte daarbij was Ik zo in de stress en paniek dat ik iedere keer zo angstig werd dat ik dacht dat ik dood ging en stikte! De beste stap die ik genomen had was de logopediste en blijf op je ademhaling letten / inademen door de neus en net geruite lippen rustig wat langer uitblazen. Je kunt dat oefenenrustigop bed of bank gaan liggen. Handen op je buik leggen te hoogte van navel.adem in en voel je buik omhoog komen paar seconden vast houden en dan langzaam uit ademen door de mond. Dat kun paar keer per dag doen . Zodat je wat vaker ontspant....succes hoop dat je er ook baat bij hebt. Groetjes laura

      Laura
      > 2 jaar geleden
    • Het beste wat je kan doen en tevens het moeilijkste is het gewoon te doen, heb er ook lang mee gevochten vooral onderweg totdat ik het echt beu was en ging gewoon rijden heel vaak gestopt onderweg elke keer weer rijden nadat je een beetje op adem bent en paniek weer wat gezakt was. Geen leuke ervaring moet ik toegeven maar wel de enige oplossing heb ik ervaren na jaren. Nu nog steeds last van onderweg maar geen paniek en angst meer. Angst kun je alleen overwinnen door het te doen met kleine stapjes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Hier precies hetzelfde. Altijd gespannen, altijd bang wat komen gaat. Terwijl ik vroeger , 25 jaar geleden, alles kon en alles durfde... Maar toen overschreeuwde ik mezelf ook al. Oorzaak is terug te voeren op moeilijke jeugd. Altijd kritiek, niets was goed. Daar door heel perfectionistisch en ambitieus geworden en ja, dan ben je voordurend bang dat het kaartenhuis instort. En dat is dan nu ook gebeurd. Sinds een maand burnout...

      Ron
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik, perfectionist, heb 18 jaar niet op de snelweg gereden door paniekaanvallen / fobische rijangst. Diverse zelfhulpboeken en rijlessen hielpen niet genoeg. Ik haakte steeds af omdat ik het toch te eng vond.
      Ik heb in een laatste poging rijrelaxed.nl gebeld. Nayim heeft mij met 6 lessen weer op weg gekregen. Onder andere door anders te kijken (klinkt gek, maar het werkt!) Hij doet dat in kleine stappen en precies waar je aan toe bent. Nu, bijna een jaar later ben ik zelfs naar Zwitserland gereden en ben een snelwegtunnel van 4 kilometer doorgereden. Ademhalingsoefeningen zijn trouwens ook een aanrader tegen hyperventilatie en een gespannen gevoel. Sterkte allemaal.

      Melanie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Als dit herkenbaar is voor iemand connect me alsjeblieft. (Verhaal 26)

    Als dit herkenbaar is voor iemand connect me alsjeblieft.

    Ik heb ooit een angstaanval gehad in een sociale situatie, dit was ook een drukke en stressperiode geweest. Ik wist niet wat ik meemaakte ! Ik voelde steeds een trillend gevoel door me lijf heen , letterlijk elke dag.
    Ik voelde het trillen in een restaurant, tijdens gesprekken, school werk enz.
    Ik durfde daarna ook niet meer naar deze plekken toe te gaan .
    Begon heel negatief te denken en begon niemand meer te vertrouwen
    Zelfs een bezoekje aan de supermarkt was een drama.
    Ik dacht dat het trillend gevoel kwam door de angst dat mensen het zouden zien etc, en dat trillen werd maar steeds erger. Pas na 2 jaar kwam ik erachter dat het door de hyperventilatie komt.
    Dit maakte het iets geruster voor mij , en kon ik wat meer socialer zijn. Maar ik merk dat mijn spieren nogsteeds trillen. Ook in rust heb ik het.

    ayla
    > 2 jaar geleden
    ayla 6 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi Ayla,

      Herkenbaar! Mij eerste chronische hyperventilatie-aanval begon ook met trillen van hele lichaam en sindsdien heb ik het trillend gevoel overgehouden, overal en vooral als ik erop let (tijdens rust bijv.). Was ook na een stressvolle periode. Ik probeer ademhalingsoefeningen te doen, vooral te relaxen en accepteren van de situatie (lastig..).

      Tugce
      > 2 jaar geleden
    • Omg dit heb ik dus ook, soms twijfel ik of mss parkinson heb.

      Nana
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb dus sinds 4 weken ook precies hetzelfde gevoel! dit liet mij ook erg schrikken en dacht dat ik de enige was met dit gevoel, tot dat ik hier alle reacties las werd ik een beetje gerust gesteld en wist ik dat ik niet de enige ben. Dat constante getril en hartkloppingen (steken) en angstaanval maakt me soms helemaal gek! Ik wil hier echt van afkomen ben door de huisarts naar een ademfysio doorgewezen en binnenkort heb ik een afspraak. hoe gaan jullie verder hiermee om?

      Selin
      > 2 jaar geleden
    • Lees verhaal 52
      Doordat er zoveel zuurstof naar je spieren gaat om weg te gaan rennen ( dat vertel je je lichaam) zijn ze overbelast. Net of je iedere dag de marathon aan het rennen ben. Dat kan verklaren waarom je spieren trekken en tintelen. Zoek geert verschaeve op online en koop zijn programma. Heeft mij heel erg geholpen. Kennis is macht. Dit programma geeft je inzicht en tools die je kan gebruiken

      Mariska
      > 2 jaar geleden
    • Zie 148 herkenbaar?

      Koen
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • l.s ik herken dit ook; bijm ij is et helaas onstaan nadat ik op hoogte 4000m bijna helemaal out ging, hoge hartslag, trillen slap in de benen etc daarna 2 maandjes goedgegaan en daarna begon de ellende onbestendig zombie gevoel angstig/paniek alsof je geen controle in lichaam meer had nu al 2 jaar niks te vinden hoewel ik nog steeds mijn rikketik verdenk

      Mathijs
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Stress is zoals bij andere lotgenoten ook een factor, “angst voor angst” (Verhaal 140)

    Hyperventilatie beheerst mijn leven al bijna 4 jaar, het is begonnen met een zware burn-out met langdurige acute aanvallen. De acute aanvallen waren zo heftig en lang ik dagen moest platliggen erna van de uitputting. De ernstigste aanval was als gevolg van een reactie op medicatie en moest met de ambulance worden afgevoerd deze aanval heeft meer dan 4uur geduurd en heeft me weken gekost van recuperatie. Met der tijd is het geëvolueerd naar chronische hyperventilatie met minder acute aanvallen, wel meer “verborgen” aanvallen. Nog steeds kan ik niet werken, heb begeleiding nodig buitenhuis. Ik merk op dat het komt en gaat in slecht en matige periodes. Ben nu in onderzoek voor astma, astma en CHV zouden blijkbaar hand in hand gaan. Desondanks therapie te hebben gevolgd, verschillende medicaties geprobeerd, ademoefeningen, kine, cbd olie, voeding aangepast, rookstop enz geraak ik er niet van af. Zou zo graag terug een normaal leven hebben en met mijn gezin gewone dingen kunnen doen. Er werd me verteld het probleem eigenlijk in de hersenen zit, op een moment geven de hersenen een blijvend fout signaal aan de longen welke dus onbewust “verkeerd” ademen. Gisteren vertelde een longarts me de oorzaak ook kan liggen aan slechte conditie, maagproblemen (heb reflux van maagbreuk), darmproblemen, chronische slaapproblemen, astma of allergie. Stress is zoals bij andere lotgenoten ook een factor, “angst voor angst” , schrik om ergens een aanval te krijgen. Hopelijk krijgen jullie lezers betere inzichten van mijn kort verhaal en delen jullie inzichten en tips in de reactie. Succes iedereen.
    Chris
    > 2 jaar geleden
    Chris 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja helaas heb ik dat ook. Heel vervelend hou dan maar in m’n hoofd dat het weer weg gaat. Maar soms ook echt benauwd en dan ga ik maar weer wat eten. Om me te beseffen dat m’n keel niet echt dicht zit.
      Sterkte 🍀
      EZ

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik kreeg allemaal vage klachten (Verhaal 49)

    Hallo mensen

    Ik wilde even mijn verhaal delen.
    2.5 jaar geleden kreeg ik allemaal vage klachten zoals het gevoel in een bubbel te leven niks leekt echt.
    Maar ook ziekte angst , ik was bang voor allerlij ziektes etc. Toen werdt het tijd om naar de huisarts te gaan. Zij bevestigde dat ik last had van hyperventilatie , wat ik eigenlijk niet geloofde. Ik werdt echt helemaal gek.
    Doorverwezen naar een psycholoog met een behandelplan voor ziekte angst (hypochondrie). Maar ik geloofde gewoon niet dat dat hetgeen kon zijn waardoor ik me zo enorm slecht voelde. Na een tijd was ik uitbehandeld daar maar voelde me geen haar beter. Daarna ben ik doorwezen naar een psychiater met het behandelplan voor een piekerstoornis. Waar ik ook mijn twijfels over had. Ik voelde mij geen haar beter en kreeg toen antidepressiva 30 mg. Daarbij moet ik zeggen dat het redelijk hielp na een tijd. Maar nooit weg is gegaan.
    Totdat ik een paar weken geleden weer last kreeg van benauwdheid en andere klachten.
    En toen kwam het besef ja ik heb gewoon chronische hyperventilatie want al de klachten kwamen identiek overeen met hetgeen ik had/ heb.
    En nu zak ik weer terug in die bodemloze put. Benauwdheid , weer in die bubbel leven en nog meer gekke klachten.
    Heeft iemand tips want ik ben eigenlijk helemaal uitbehandeld en heb eigenlijk ook geen zin meer im al die psychologen etc.

    Groetjes

    Sander
    > 2 jaar geleden
    Sander 5 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ik herken je klachten enorm. Heb geen tips 😔 ik had gisteren bij therapie dat ik het gevoel had alsof ik dood zou gaan, leek alsof ik uit me lichaam gleed en me slap voelde en geen adem kreeg.
      Dokter zegt paniek aanval..

      D
      > 2 jaar geleden
    • Afleiding zoeken rommel lade opruimen ik doe moertjes en boutjes uitzoeken heb daar een emmer voor met allemaal verschillende maten erin die zoek ik bij elkaar helpt enorm

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb ook allerlei vage klachten
      Ik voel mijn hart kloppen in de buik, ook bang om ziektes te hebben. Eergisteren paniekaanval omdat ik iets bleek te voelen op mijn ribben (weefsel dat je kan voelen) ga ik van het ergste uit. In september heb ik volledige buikecho gehad en mijn bloed isgetest op meerdere vlakken, kwam niks uit. Dinsdag hardgelopen had ik beter niet kunnen doen.. hartbonzen toen ik ging rusten, volgend week weer beginnen met fysio. Het is niet leuk meer, maar in afleiding heb ik weinig last totdat er weer rust is dan gaat het weer mis.

      Kim
      > 2 jaar geleden
    • die bubbel is derealisatie of depersonalisatie gaat vanzelf weg kijk uit met alcohol of medicijnen en neem de rust voor jezelf

      richard
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Meschien ademhalings oefeningen proberen of meditatie honing eten helpt ook !!

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Veel klachten door slechte ademhaling (Verhaal 32)

    Ik zal graag willen weten of iemand het zelfde ervaring heeft of kent die het heeft gehad als mij! Ik loop nu al bijna 4 maanden rond met heftige ademhaling problemen. Soms word het me te veel want ben nog maar 20 jaar. Wat ik ervaar is gewoon de hele dag door slechte adem. Ene moment slechter en de ander moment wat beter. Ene week wat slechter ene week wat beter. Door mij verkeerde ademhaling kan ik veel dingen niet doen en geeft het een rem in me leven. Er komen zoveel klachten bij kijken dat je dr letterlijk ziek van word. De klachten zijn heel er moe, benauwd. Alsof je lichaam brand van binnen, hele slechte adem. Hartklopping. Het warm hebben opeens, misselijk, duizelig. Op het begin ben ik paar keer na spoedpost geweest en heb ook vaak op punt gestaan om 112 te bellen maar door me de hulp van me moeder heb ik dat niet gedaan. Meerdere keren na huisart geweest en er word telkens gezegd dat ik niks mis heb. Ze hebben me hele lichaam nagekeken van me bloed tot aan longen tot aan hart. Waar ligt dit aan? Komt dit echt allemaal door stres? Wanneer houd het een keer op ? Wie kan me meer erover vertellen? Ik word wakker met de problemen en ik ga dr mee slapen. Ene periode erger dan de ander. Hoe kan ik me zelf helpen?

    Groeten

    Mario
    > 2 jaar geleden
    Mario 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ik heb precies hetzelfde... als iemand tips heeft graag!

      .
      > 2 jaar geleden
    • Hai. Ben geen dokter maar inmiddels weet ik wel dat je jezelf echt letterlijk ziek kan maken door angst en paniek. Ik heb inmiddels de hele lijst wel gehad en nog steeds last van benauwdheid. Herken alles wel: vooral enorme hartkloppingen. Angst enorm ziek te zijn. Maar ook periodes het gevoel wat in de keel te hebben, dan enorme pijn over hele rug. Zelfs tot giga kiespijn aan toe. Het is enorm vreemd (net zoals jij zegt; kan dat?). maar lijken toch signalen dat je niet in balans bent. Ook ik dacht dat het met de stress wel mee viel. Dus niet! Ik heb persoonlijk niets gehad aan ademhalingsoefeningen omdat dat alleen maar meer focus geeft op mijn ‘verkeerde’ ademhaling. Helaas is er geen concrete oplossing voor. Ik heb cognitieve therapie gehad. Was niet de oplossing maar kan wel weer meer genieten en uitkijken naar dingen....
      misschien geleide meditaties. Al is het maar een paar seconden dat je afgeleid raakt. Ik moest er nooit iets van weten maar zo nu en dan doe ik het nog wel.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik zou je aanraden om de buteyko-therapie te gaan volgen. Dit kan veel baat hebben bij ademhalingsproblemen!

      Sven
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Constante benauwdheid (Verhaal 55)

    Ik loop al sinds 2017 rond met constante benauwdheid. Dit is gekomen door teveel op mijn ademhaling te letten en door 3 maanden extreem te hebben geforceerd op kantoor. Nu heb ik dus continue benauwdheid als ik er aan denk of als ik stress heb gehad.

    Momenteel ben ik sinds vorige week (22 maart 2021) begonnen met hardlopen. Dit is echt pittig. Ik merk dat ik ook hartkloppingen in de keel voel of dat mijn hart misschien overslaat. Alleen niet echt overslaan met een harde bonk daarna. Dit is gewoon heel akelig allemaal.

    Iemand hiermee ervaring?
    Dennis
    > 2 jaar geleden
    Dennis 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Probeer constant in en uit te ademen door je neus met gesloten mond. In het begin stijgt de ademnood maar na een tijd oefenen verdwijnt het gevoel te moeten lucht happen. Succes

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Dennis
      Mijn vraag aan jou wil je die stress allemaal wel die je sinds ervaart op je werk? Is een carrière switch misschien iets voor jou. Kijk de chv en hv klachten zijn onschuldig maar stress is nooit goed voor de mens. Ontspan zoveel mogelijk en overdrijf niet met de sport

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Goed van jou Stefanie zouden meer mensen moeten doen

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja is door stress

      Wil
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • De echte problemen zijn begonnen na het krijgen van mijn kinderen (Verhaal 166)

    Al zo lang ik me kan herinneren ben ik angstig. Voor enge films, ziektes etc. Pieker over van alles. Ik was een bang kind. Vanaf mijn tienertijd begon ik ook af en toe te hyperventileren. De echte problemen zijn begonnen na het krijgen van mijn kinderen. Bij beide bevallingen kreeg ik daarna zware hyperventilatie klachten en paniekaanvallen. Na de eerste bevalling slikte ik sertraline en dat beviel goed. Maar ik stopte ermee voor mijn tweede zwangerschap. Na de bevalling van de jongste is het vermoedelijk overgegaan naar de chronische vorm. Waar ik het meeste mee zit zijn de rare hoofdklachten. De ene keer een pijnlijke hoofdhuid, de andere keer kriebelend en jeukend. Rare kriebelgevoelens in mijn hoofd. Het verschilt per kant. Een soort stromingen door mijn hoofd. Droge ogen, veel oogproblemen. Af en toe enorme druk op de borst bij paniekaanvallen. Onwerkelijk gevoel. Trillende spiertjes in mijn gezicht. Maar die hoofdklachten. Om gek van te worden. Ze nemen toe bij spanning. De intensiteit verschilt, maar wel dagelijks aanwezig. En zeker al voor een periode van ruim 2 jaar. Daarom nu besloten om opnieuw met sertraline te beginnen. Het is zo raar om te bedenken dat spanning, angsten en hyperventilatie zulke rare dingen teweeg kan brengen in je lichaam. Daarom maak ik me vaak druk om lichamelijke oorzaken. En zo is de nare cirkel rond.
    Emma
    > 2 jaar geleden
    Emma 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ademhalingsoefeningen hebben me geholpen (Verhaal 165)

    Ik voel me al 20 jaar constant moe en grieperig , ik ben ook vaak lange tijd depressief geweest , het ziek gevoel was er steeds , ik was daardoor ook geen aangenaam mens in de omgang .
    3 jaar geleden begonnen mijn armen te schudden als ik hoeste , dan verloor ik enkele malen per maand het bewustzijn en viel ik op de grond , op straat of thuis , of ik kwam bij beneden aan de trappen waar ik vanaf getuimeld
    Was , ik heb ook vaak last gehad van vreselijke angsten , geen enkele dokter wist wat er met
    Mij scheelde , vaak ging ik naar de kroeg om me te bedrinken om van dat vreselijke rot gevoel af te raken , uiteindelijk heb ik thuis een woedeaanval gekregen , waarbij ik mijn vrouw en dochter erge verwijten hebben gemaakt , blijkbaar heb ik hun ook met de dood bedreigd , maar ik kan me daar helemaal niets van herinneren , maar dat werd door hen niet gelooft , mijn vrouw en dochter zijn toen bij me weggegaan en willen mij nooit meer zien ,van de volgende 3 dagen erna kan ik me niets herinneren , ik heb toen zelfs zonder reden mijn auto voor een paar euro's verkocht , de dag erna ben ik bij de buren gaan vragen of zij wisten waar mijn auto was , zij wisten mij te vertellen dat ik deze verkocht had
    Het word me allemaal heel erg kwalijk genomen , mijn leven is stuk , op een dag vertelde mijn huisarts me dat ik chronische hyperventilatie had , ik ben dan samen met de kinesist ademhalingsoefeningen beginnen doen , van toen af ben ik nooit meer gevallen en heb ik ook niet meer dat vreselijke ziek gevoel en mijn vermoeidheid is ook weg.
    Willy
    > 2 jaar geleden
    Willy 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Zware en vermoeide linker arm (Verhaal 120)

    Dag mensen
    Kent iemand het gevoel van een zware en vermoeide linker arm? Kan dit door hyperventilatie komen?
    Ik persoonlijk adem niet teveel denk ik maar door stress en hypochondrie houd ik mijn adem vaak en veel vast (ik houd mij adem soms lang in) hoort dit ook bij hyperventilatie of niet? Zou mij best geruststellen!
    Hartelijk dank voor jullie reactie
    Groet
    Theo
    Theo
    > 2 jaar geleden
    Theo 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Theo,

      Dit kunnen klachten zijn ten gevolge van chronische hyperventilatie of disfunctioneel ademhalen maar ook van een onderliggende aandoening, ik zou ten alle tijden een bezoek bij de huisarts inplannen om e.e.a. uit te sluiten

      Sjonnie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Bloedonderzoeken gehad en ja hoor: perfect (Verhaal 160)

    27 dec 2021 schrok ik wakker met een hart dat over sloeg. Het duurde (voor mijn gevoel) een eeuwigheid. De weken daarna waren een hel. Continu een hoge hartslag, trillen, zweten, niet kunnen slapen en bang zijn om naar buiten te gaan. Continu mijn lichaam scannen “wat voel ik, wat doet mijn hart? Wat was dat steekje”

    Direct aan de bel getrokken bij de huisarts. Hartslag, zuurstof, ritme etc was goed. Bloedonderzoeken gehad en ja hoor: perfect.

    Naar psychosomatische fysiotherapie gegaan. Dit helpt geweldig. Ontspannen, praten en oefeningen. Soms is er voor je eigen gevoel niks aan de hand, maar bij een prof kan er altijd wat uit komen. Ook bij een praktijkondersteuner geweest.

    Inmiddels nog steeds momenten waarop ik angstig wordt, maar ik kan er mee omgaan en heb de problemen niet meer die ik voorheen had.

    Tip: blijf niet angstig thuis zitten en 300x de dokter bellen voor een check omdat je deze keer zeker weet dat het geen hyperventilatie is. Dat is het wel. Psychische hulp werkt echt!
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • mijn hart slaat over (Verhaal 18)

    Ik heb al een pits angst en paniek. Ook chronische hyperventilatie. De symptomen wisselen. Ik heb nu veel last van dat mijn hart overslaat. Of soms onrust klopt. Herkent iemand dit

    Hannah
    > 2 jaar geleden
    Hannah 5 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Bovenstaand bericht is van mij maar er staan veel taalfouten in dus moet zíjn dat ik al een poos angst en paniek heb en chv. Symptomen wisselen regelmatig. Ik heb nu al een poos last van overslaan van m'n hart. Vaak ook gepaard met opgeblazen gevoel en moeten boeren. Maak me er erge zorgen over. Herkent iemand dit.
      Groetjes Hannah

      Hannah
      > 2 jaar geleden
    • Hoi hannah
      Ja ik herken je verhaal volledig.
      Momenteel slaat mijn hart ook weer zo'n 10 x per dag over. Ik dacht dat ik alles op een rijtje had tot dat er weer veel stress bij mijn werk kwam kijken.
      Het is een extreem onwerkelijk gevoel hij slaat over en soms voelt het alsof hij 2 x achter elkaar overslaat.
      Maar probeer een ritme aan te houden zo kwam ik van mijn ergste klachten af.

      Sander
      > 2 jaar geleden
    • Ja die verrekte overslagen van het hart,dat hoort helaas bij die chv soms veel last soms wat minder vooral bij slaap tekort krijg ik er last van. Wel is mijn angst minder omdat ik het accepteer en omdat ik het al zolang heb maar blijft vervelend.

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Ja by my ook hooor ik dacht dat ik aleen iemand ben

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja, herken het volledig.
      Ik kamp al vele jaren met extrasystolen, soms een tijdje geen last maar dan zijn ze er weer, talloze per uur, zoveel dat ik er al min of meer aan ben gewend.
      Ondanks ik ze al jaren heb blijft het moeilijk om er mee om te gaan, sommige zijn namelijk dan ook zo heftig dat ik zelfs druk op mijn linker borst voel en een onaangenaam gevoel krijg.
      Ik ben hiervoor al verschillende keren voor onderzocht bij verschillende ziekenhuizen en specialisten en allemaal zeggen ze dat het geen kwaad kan, wel vervelend maar niet erg.
      Een jaar of 5 geleden zei een gepensioneerde cardioloog die in moest vallen voor een collega dat als je je overslagen voelt je juist een sterk hart hebt.

      Door deze overslagen (extrasystolen) kamp ik met chronische hyperventilatie en een paniekstoornis, hiervoor ook al diverse therapieën gehad maar tot op heden geen resultaat.
      Doordat ik op mijn 45ste een bypassoperatie moest ondergaan met veel complicaties na de operatie is het erg moeilijk om er mee om te gaan, telkens als ik weer een periode heb van extrasystolen waarvan sommige erg heftig zijn, denk ik steeds weer dat er weer wat met het hart aan de hand is.
      Door deze paniekstoornis met chronische hyperventilatie heb ik dagelijks veel lichamelijke klachten zoals; Tinnitus, Tietze, buikpijn, hoofdpijn, tintelingen, trillingen, onaangenaam gevoel, angstig, koude handen, koude voeten, keelpijn, stijve spieren in nek en rug enz. enz.
      Zelfs 2x een ernstig B12 tekort gehad waarvoor ik injecties kreeg (2019 en 2022)
      De chronische hyperventilatie en de angst zorgen voor veel ongemak en een weinig gelukkig leven.
      Nu weer in een therapie traject met ergo, cesar en psychosomatische therapie.....maar hopen dat het wat op gaat leveren.

      Sjonnie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Veel vragen (Verhaal 47)

    Hallo allemaal,

    Ik loop met heel veel vragen rond. Ik zou graag mijn verhaal met jullie willen delen en willen weten of jullie je hierin herkennen.

    Ik heb sinds 1,5 jaar last van mijn ademhaling. Hyperventilatie, maar vooral het gevoel dat door gespannen spieren dat je niet volledig kan in en uitademen. Ik krijg daardoor een heel benauwd gevoel en ook een angstig gevoel. Ik heb al van alles geprobeerd om er vanaf te komen. Ik heb eerst ademhalingsoefeningen gekregen van de fysio, maar dat lijkt voor mij averechts te werken. Ik ben al heel erg gefocust op mijn ademhaling en daardoor wordt het alleen maar erger. Ik heb daarna sessie gehad bij de psycholoog, ik heb hypochondrie, maar ook dat heeft niet geholpen. Ik heb hypnotherapie geprobeerd, ontspanningsoefeningen en zit nu bij een psychosomatische fysio. Maar ik merk nog weinig resultaat. Mijn huisarts geeft aan dat ik het meer met een korreltje zout moet nemen, want ik maak er nu een heel groot probleem van. Maar ik vind dat dus heel moeilijk.

    Ik ben daarnaast zwanger waar ik heel blij mee ben! Maar ik merk wel doordat ik zo gefocust ben op mijn ademhaling en ik er zo graag van af wil komen dat ik er niet enorm van kan genieten en dat doet mij pijn.

    Herkent iemand zich hierin en heeft iemand tips?

    Groetjes,

    Kim

    Kim
    > 2 jaar geleden
    Kim 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoi , ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Herkenbaar...ik had hetzelfde ! Door je de hele dag bezig te houden met je ademhaling ga je er op focussen...dat moet je (I know hoe moeilijk het ook is) proberen los te laten. Bij mij hielp het om om de 4 uur een reminder in mn telefoon te zetten. Als het wekkertje afging, deed ik verplicht een ademhalingsoefening (YouTube) . Dit heeft enorm geholpen! Voor de spanning ging ik 1x in de week naar een masseur, tui na (chinese drukpunten als accupentuur) werk zeer ontspannend! Ook het aarden (echt stevig op je benen staan) via een meditatie heeft ook echt super geholpen! Nooit gedacht allemaal dat ik ervan af zou komen...had echt elke dag hele zware klachten, momenten dat ik echt dacht ik ga stikken/dood/ik krijg een hartaanval...tot momenten dat ik hierdoor niet meer naar buiten durfden en zelfs niet meer auto reed....na een jaar is het toch gelukt...voel me echt goed, alleen als ik erg moe ben merk ik dat het soms kan optreden (vooral een hoge ademhaling), maar dan trek ik me terug en pak ik mijn rust...

      Maxy
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • @maxy ik denk dat mijn situatie erg overeenkomt met uw (oude) situatie. Ik twijfel over massages , aan te raden dus? Meditatie erin gestampt en probeer sinds een paar dagen hele dag wanneer ik tijd heb even adem oefeningen te doen, maar misschien toch niet handig? Beter om dat vaste tijden te doen en de rest vd tijd los te laten..? Doe ik het dan niet te weinig voor duidelijke impact? Laatste vraag, heeft u last gehad van hart overslagen, eng gevoel! Dat heb ik ook af en toe ene keer meer dan andere keer. Kim, sterkte en ook uw verhaal herken ik. Gefeliciteerd met de zwangerschap! Groet max

      Max
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het begon bij een paniekaanval na een stressvolle periode (Verhaal 161)

    Hallo! Echt fijn om op dit forum herkenning te lezen, ik ben 18 jaar en heb autisme. Twee maanden geleden heb ik op vakantie in Italië een paniekaanval gehad, sinds dien is mijn hartslag altijd verhoogd en onregelmatig en zeggen mijn psychische behandelaars dat ik een burn out heb. Ik loop op dit moment nog in onderzoek bij een cardioloog om hartproblemen uit te sluiten. Mijn klachten zijn afgelopen maand echter verergerd… het begon met angst voor ziektes en het hart, daarna nachtelijks wakker worden met een gevoel van aankomende onheil, kokhalzend wakker worden zonder misselijkheid, verergerde hartklachten, angst voor de dood (vooral hartstilstand), angst voor het slapen, niet tot moeilijk de dag door komen vooral op drukke plekken en dan het ademen continu het gevoel van of een olifant op mijn borst of op mijn buik, wat ademen lastig maakt. Ik krijg op dit moment cgt en ga nog een onderzoek naar ev slaapapneu laten doen. Het kan soms zo frustrerend zijn om continu met deze symptomen te leven en het lijkt wel alsof mijn leven in een klap veranderd is. Ik ben nog jong en ambitieus en wil hier zo graag vanaf…

    Nina
    Nina
    > 2 jaar geleden
    Nina 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hi Nina,

      Je bent gelukkig niet alleen. Ik heb ook soortgelijke klachten, alleen ik heb zelf geen paniekaanvallen en misselijkheid. Bij mij gaat alles heel traag en voel ik me erg wazig.

      Goed dat je dingen probeert uit te sluiten, ook ik heb een slaap-apneu onderzoek gehad en ook daar kwam uit dat ik geen apneu heb.

      Wat was de oorzaak van jouw stressvolle periode? Is het je werk of een andere oorzaak?

      M
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Zware vermoeide ogen met soms hoofdpijn (Verhaal 153)

    Zijn er ook mensen hier die net als ik last van hun ogen hebben, zware vermoeide ogen met soms hoofdpijn?
    En wat ik merk is dat ik na het weekend en na een paar drankjes daar pas maandag of dinsdag erg veel last van krijg in de vorm van vermoeidheid, zware ogen dus en gewoon een lamlendig gevoel, heb ook al van alles geprobeerd, ademhalingsoefeningen, therapie, maar niets lijkt te helpen, om moedeloos van te worden, iemand ook zoiets meegemaakt of tips
    Alvast hartelijk dank
    Lieuwe
    > 2 jaar geleden
    Lieuwe 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Nu kwam een familielid met chronische hyperventilatie aan (Verhaal 151)

    Bij mij begon het een half jaar geleden met maagpijn. Aantal x weggestuurd bij de dokter met stress. Na 1,5 maand bijna niks eten en drinken opgehaald door een ambulance. In het ziekenhuis werd de helicobacter geconstateerd. Een antibioticakuur van 14 dagen (6 pillen per dag) en het was klaar dacht ik....... sindsdien heel veel pijn aan onderkant borstbeen. Ontlasting is alleen nog maar dun. Vaak duizelig en gevoel weg te vallen. Veel hoofdpijn en vage felle steken in armen benen liezen etc. Nu kwam een familielid met chronische hyperventilatie aan, maar zijn er meer mensen die daardoor gigantisch veel pijn aan het middenrif hebben ondervonden of andere van deze klachten? Ik zit met de handen in het haar en kom soms amper de dag door.
    Maus
    > 2 jaar geleden
    Maus 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • @maus, ik had pas nog ergens gelezen dat het maanden kan duren voordat je opknapt na zo een zware kuur. Ik snap dan ook wel dat je dan last heb van je middenrif..
      Heb zelf 2 jaar lang maagklachten gehad en daarbij een erg zeurend gevoel tussen de schouderbladen in. En daardoor kreeg ik hyperventilatie, angst en stress





      DD
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Bedankt voor je reactie DD! Maar dit is wel heel heftig. Pijn is hele dag aanwezig en soms val ik flauw van de aanvallen(wanneer de pijn niet meer te doen is) ben al bij mdl arts geweest maar die weet het ook niet.

      Maus
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het is in deze stressvolle tijd weer terug gekomen (Verhaal 43)

    Allereerst, wat een herkenning de meeste verhalen. Je gunt niemand de klachten die bij chronische hyperventilatie komen kijken, maar ergens is het toch wel fijn om te weten dat je niet de enige bent!

    Ik heb zelf jaren geleden last gehad van chronische hyperventilatie, en helaas is dat nu in deze stressvolle en nare tijd weer teruggekomen. Het gekke is wel dat ik tijdens mijn eerste chv ‘periode’ vooral erg gefocust was op mijn hart/hartslag, nu zijn het vooral hals en keelklachten. Enorme spierspanning in de hals, daardoor het gevoel alsof je keel langzaam wordt dichtgeknepen, het gevoel te stikken, veel moeten slikken, soms het gevoel alsof je eten niet door kunt slikken..de lijst is lang! Bij afleiding zakt het gevoel ook langzaam even weg, wat dan overblijft is een ontzettend moe gevoel in je hals/nek, zoals je benen kunnen voelen na een flinke lange wandeling. Ademhalingsoefeningen helpen bij mij vaak maar even, en het focussen op mijn ademhaling werkt bij mij eigenlijk averechts en wekt juist paniek op. Ik ben sinds kort begonnen met osteopathie, en merk dat dit wel erg goed werkt voor ontspanning, hopelijk is dat ook op langere termijn merkbaar!

    Noah
    > 2 jaar geleden
    Noah 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Jee wat bijzonder. Heb precies hetzelfde. Pijn in hals en keel en in de avond zeer vermoeide spieren. Ook wenkbrauw gevoel in mijn keel aanvegen kant. Merk dat ik bij afleiding minder last heb. Dus ren ik maar weer door.

      Ilona
      > 2 jaar geleden
    • Wow hetzelfde hier; in 2015 enorm last van gehad, meer dan een jaar. Nu sinds juli 2021 terug; was toen ook enorm fixatie op hart/hartslag, nu vooral draaiingen en meer angst.

      Veel succes terug! Hopelijk snel zonder corona

      Dave
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb ook chronische hyperventilatie en heb gevoelsmatig veel meer speeksel, moet vaker slikken etc.

      Erg vervelend...

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Benauwd alsof ik ga stikken (Verhaal 149)

    Hallo iedereen.
    Ik zit nu al een paar dagen met problemen en ik vroeg me af of hier nog dames zijn die me kunne helpen ( ik post hier regelmatig wel dingen omdat ik al veel hulp heb gekregen en tips ect 🙂)

    Ik zal bij het begin , beginnen.
    Ik ben zelf 20 jaar en rookte.
    Ik had nooit last , niet van slijmen , hoesten en of iets aan men longen enz.

    De laatste keer ( 4 dagen geleden) kreeg ik na paar trekken , een hyperventilatie aanval , deze leed dan tot een paniekaanval .
    Ik had 2 weken terug ook al een hyper/paniekaanval gekregen . Dit duurde ong 1 uur toen

    Maar de laatste keer dus toen ik eentje kreeg , bleef het eig slecht gaan.

    Ik heb nu al 4 dagen 24/7 dag en nacht last van ademhalingsproblemen. Ik kan niet deftig meer inademen, heb een heel benauwd en stikkend gevoel.
    Ik krijg hierdoor ook vaak hyperventilatieaanvallen , hoofdpijn, hart die sneller slaat, tintelde vingers , kind en lippen.

    Ik ben 4 dagen geleden naar de dokter gegaan, die zei me dat het tussen me 2 oren zat en dat ik gwn rustig moet blijven en mezelf niet moet gek maken.

    Maar toch wordt het elke dag niet beter.
    Ik hap elke minuut nr adem en voel me zoals ik dus al zei benauwd alsof ik ga stikken, hier niet aan denken is dat ook zeer moeilijk.
    Ik voel dat men lichaam niet genoeg lucht krijgt want ik krijg hoofdpijn&spierpijn.

    Ik weet niet wat te doen. Heb een puffer maar die helpt niet . Ook zijn er zoveel oefeningen maar geen resultaat.
    Ik heb een voorschrift voor de kine maar het is weekend en kan dus geen afspraak maken. Ik wil wel zsm geholpen worden want buiten het continu geen adem krijgen ben ik bang en moe ervan.

    Ik moet dinsdag ook weer gaan werken maar ik heb zoveel schrik , voor een aanval te krijgen. Ik weet ook dat werken moeilijk gaat lukken met dat ik dus wie ademhalingsproblemen heb continu.

    Ik ben radeloos. Ik had als 16(?) jarige ook last hier van, maar minder erg en dit is ook snel weer over gegaan.

    Ik zoek mensen die me kunnen helpen met tips of trucjes.
    Ik wordt gewoon gek van die aanvallen en vooral van hele dagen en nachten door oefeningen te moeten doen voor een veetje lucht, het zit niet tussen men 2 oren en het wordt elke dag erger en erger.

    Ik weet dat dit niet de plaats is hiervoor maar ik weet niet waar of hoe.

    Amber
    > 2 jaar geleden
    Amber 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ik probeer afleiding te zoeken (Verhaal 124)

    Hoi hoi,
    Afgelopen zomer was er nog niks aan de hand totdat ik mijn 2e vaccinatie kreeg in augustus (pfizer) ik werd in de avond angstig voelde me hart bonzen en ben bij mijn vriend gaan liggen, dit was zo eng. De periode daarna voelde ik mijn hart kloppen in de buik en voelde ik me minder fit dan voor augustus. Ik ben na de huisarts gegaan met trillende benen en hevige kloppigen en ik was zo zenuwachtig, ik heb bloed geprikt en is op diverse vlakken nagekeken en ook een volledige buikecho gehad niks aan de hand.. oke fijn om te weten toch? Hyperventilatie zegt de dokter. Ik ben met fysio begonnen voor ademhaling en ontspanning dat vond ik wel prettig. Helaas voor korte duur. Afgelopen week een paniekaanval omdat ik iets bij me ribben voelde (soort weefsel) dat ik kan bewegen (maar dat zit aan beide kanten nooit opgelet) wie voelt er nou diep in in ribben? ga ik gelijk al van het ergste uit, nu last van de ribben door het drukken. Hardlopen kan ook niet meer omdat ik daarna in rust enge hartbonzen krijg. In heb ook angt op ziektes. Mijn oma en moeder zijn beide aan darmkanker overleden aan een agressieve vorm. Ik probeer afleiding te zoeken maar de gedachten opzij zetten en vooral de klachten is erg lastig. Herkenbaar?
    Kim
    > 2 jaar geleden
    Kim 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Dokter zei hyperventilatie (Verhaal 132)

    Hoi, ik ben 20 jaar oud.
    Ik heb sinds een maand vage klachten.
    Begon een keer in de avond dat ik elke keer als ik bijna sliep ineens naar lucht moest happen en raakte in paniek. Dag daarna naar spoed gebracht, dokter zei hyperventilatie. Klachten waren nog steeds niet weg, het lijkt soms wel of me hart even stil staat en dan moet ik ineens bewegen of als ik in bed lig moet snel overeind omdat ik anders bang ben om dood te gaan.. heeft dit te maken met een hyperventilatie ? Heb al een ecg gehad in het ziekenhuis. Krijg nog wel een 24 uur onderzoek maar de dokter zei dat er niks mis mee was.
    Roos
    > 2 jaar geleden
    Roos 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo
      Wat je zo verteld dat precies je hart stilstaat en paniek wakker word da je rechtschit en dan dat u hart er precies uitbonkt net het zelfde probleem hier .heb het de laatste tijd terug erg

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het is vaak een gevolg van stress en spanningen (Verhaal 122)

    Ik schijn ook chronische hyperventilatie te hebben wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet kan accepteren, mijn probleem is namelijk dat ik in 2013 op 45 jarige leeftijd een acute bypassoperatie moest ondergaan met 4 omleidingen, na deze operatie ben ik, toen ik weer thuis was, in 1 week 4 keer met de ambu opgehaald en 3 keer opgenomen geweest ivm hartritmestoornissen.
    Hierdoor blijkbaar zo'n angst ontwikkeld dat ik chronische hyperventilatie heb ontwikkeld (of het was daarvoor al aanwezig)

    De jaren hierna heb ik dagelijks last van een pijnlijk borstbeen, drukkend gevoel op de borst met uitstraling naar de linkerarm, snel moe, extrasystolen, beklemmend gevoel rond het hart bij inspanning etc etc
    Je zou dus zeggen er is iets niet goed met het hart echter heb ik inmiddels zoveel onderzoeken gehad tot een 2nd opinion en zelfs een 3rd opinion, pet scans, nucleaire scan, fietstesten, talloze ECG's, talloze keren opgenomen geweest op de spoedeisende hulp (en weer door de molen), diverse keren met een holter gelopen, pijnpoli, kno arts, reumatoloog, internist en noem maar op.
    Artsen waardoor ik ben onderzocht inclusief 2 huisartsen zeggen allemaal dat er niks met het hart aan de hand is maar toch blijf ik al de klachten houden, nu al 8 jaar (moment van schrijven december 2021)

    Ondertussen talloze paniekaanvallen gehad, 2x psychosomatische therapie, psycholoog, winlock therapie, emdr en noem maar op ik heb het wel gehad.
    Ik schaam me diep dat ik al die jaren zoveel onderzoeken, therapie en andere soorten van hulp heb gehad want telkens komt er niks uit terwijl ik vol met lichamelijke klachten zit, ergens denk ik dat er iemand met een op mij gelijkend poppetje dagelijks een nieuwe naald erin zet want ik heb regelmatig verschillende klachten; periode van keelpijn, drukkend gevoel in mijn hoofd, hartbonzen, extrasystolen, duizelig, licht in het hoofd, tintelingen op mijn linker wang, verdoofd gevoel van de huid, koude handen en voeten, koud gevoel op de huid van mijn linker been, dizzy gevoel in het hoofd, snel moe, akelig gevoel na een stuk wandelen of fietsen, door mijn benen zakken, slecht slapen, steken in linker oog, tinnitus, pijnlijke huid, akelig gevoel als ik door een winkel loop, gierend gevoel bij emotie of stressmomenten in het verkeer of een spannende film en talloze andere klachten die ik heb gehad of die regelmatig terugkomen, sommige klachten kan ik niet eens omschrijven die zo intens en akelig zijn dat niet is te vergelijken met een soortgelijke aandoening.

    Ik denk zelf inmiddels dat het psychisch is geworden en dat ik er niet meer vanaf kom, veel wordt niet begrepen door de huisarts dat merk je aan de manier waarop je na verloop van tijd te woord wordt gestaan door de huisarts zelf of de assistente, die hebben zoiets van 'daar heb je hem weer', wat ik ook wel begrijp.
    Je gaat steeds meer in een soort isolement komen en je gaat, ook al probeer ik het van niet, situaties of plekken uit de weg. Je gaat van dag tot dag leven zo van wat gaat er vandaag gebeuren of hoe ga ik me vandaag voelen.
    Hierdoor inmiddels ook, waarschijnlijk 2x, een burnout gehad en hierdoor verschillende keren langdurig thuis gezeten.
    Nu ik dit allemaal zo opschrijf realiseer ik wat een ongelooflijke k*ttijd ik heb gehad, en nog.
    Mijn vrouw heeft dit ook al jaren mee moeten ondergaan en ziet wat het allemaal teweeg heeft gebracht dat ze zelf ook inmiddels ook gezondheidsklachten heeft ontwikkeld door steeds die spanningen moest ondergaan van al die onderzoeken en opnames op de spoedeisende hulp.
    Ik zal er mee moeten dealen en iets van een middenweg moeten vinden, gelukkig heb ik ook goede dagen, tijdens mijn werk gaat het op zich wel prima waarschijnlijk door de afleiding die ik dan heb want ik merk dat als je op het internet gaat zoeken naar een verklaring van je klachten je altijd uitkomt op de meest verschrikkelijke aandoeningen wat niet ten goede komt van je geestelijke gesteldheid wat dan weer allerlei klachten geeft, de bekende visueuze cirkel.

    Chronische hyperventilatie is meestal geen aandoening op zich, het is vaak een gevolg van stress en spanningen, die heb ik door alles wat ik in de afgelopen 8 jaar heb meegemaakt denk ik continue. Dus ongemerkt is de manier waarop ik ademhaal permanent gewijzigd in de verkeerde vorm van ademhalen, ik betrap mezelf vaak dat ik met opgetrokken schouders een hoge ademhaling heb, die ik dan weer corrigeer maar vaak na een paar minuten sta ik weer zo.
    Alle therapieën, adviezen en ademhalingsoefeningen en ontspanningsoefeningen ten spijt gaat het bij mij waarschijnlijk niet meer veranderen ben ik bang.
    Sjonnie
    > 2 jaar geleden
    Sjonnie 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Heb je weleens gedacht aan sporten (buiten). Dat heeft mij geholpen. Zo intensief sporten als voor jou (medisch gezien) verantwoord is, al is het maar 1 km stevig doorwanddelen bij wijze van spreken.... Na het sporten voel je je stukken beter, let maar op. Tevens heeft psychosomatische fysio mij enorm geholpen en mij uit de cirkel gehaald.

      Mart
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Mart,

      Ik heb al grote moeite met een rondje met de hond, laat staan intensief sporten.
      Ik denk dat ik weer in een burnout zit op dit moment want van de 70 meest bekende klachten bij burnout kan ik er met zekerheid minstens 60 aanvinken, het lichaam heeft de regie weer eens overgenomen 🤕
      Moet wel zeggen dat een kwartiertje meedoen met Nederland in Beweging mij goed doet, de eerste keer dat ik eraan mee deed was hels maar hield het wel vol, nu een paar weken later gaat het meedoen prima en voel me prima erna, dus ja, sporten doet goed bij chv maar dan wel in je eigen kunnen.

      Bedankt voor je reactie iig!

      30-01-2022

      Sjonnie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Als je opstaat ineens zo naar kan worden (Verhaal 125)

    hallo allemaal,

    Hebben jullie ook wel eens dat als je opstaat ineens zo naar kan worden in de zon van vlekken voor ogen, duizelig en zo n stuwende gevoel in de hartstreek? Je hebt dan het gevoel dan je onderuit gaat.

    Ik hoor heel graag van iemand.

    Groetjes hannah
    Hannah
    > 2 jaar geleden
    Hannah 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Misschien een keer je bloeddruk laten meten?
      Het beste is dit om thuis te doen als je even rustig hebt gezeten, bij de huisarts is je bloeddruk vaak hoger dan wanneer je thuis op je gemak zit.
      Vooral vrouwen kunnen een te lage bloeddruk hebben wat klachten geeft wanneer je te snel opstaat.

      Sjonnie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Vanacht werd ik wakker met een paniekaanval (Verhaal 123)

    Goedenavond ik ben Manon en ben 40 jaar. Ik ben longpatient en heb eigenlijk mijn hele leven al een verkeerde ademhaling, ondanks alle geboden therapieën. Ook zit ik al jaren met paniekaanvallen. Soms heb ik ze een tijd niet maar dan weer dagelijks en soms meerdere op een dag. Alle klachten die hier voorbij komen herken ik.

    Maar vanacht werd ik wakker met een paniekaanval wie herkent dit? Ik moest naar de wc en was zo raar in mijn hoofd. Ik had een naar gevoel op mijn borst tussen keel en borst zeg maar. Op mijn rug had ik een branderig gevoel. Het klinkt stom maar ben gaan springen ik raakte compleet in paniek ik dacht ik krijg een hartaanval. Ik weet nog dat de huisarts ooit zei tijdens een aanval te zorgen dat je adrenaline gaat aanmaken. Vandaar het springen. Ik had ook het gevoel dat als ik niets zou hebben gedaan ik dan wegzak of wegval heel moeilijk uitleggen. Twee paracetamol ingenomen en mijn man wakker gemaakt. Die gaat dan met mij kletsen om me af te leiden. Gevoel bleef best nog een tijdje. En het gekke is ook dat als ik een aanval heb ik altijd dunne ontlasting heb.
    Manon
    > 2 jaar geleden
    Manon 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Idee dat ik continue bevestiging moet hebben (Verhaal 48)

    Sinds 2018 heb ik na een weekendje feesten (drugs) last van rare klachten. Ik was altijd al een beetje angstig en erg onzeker en ging die zaterdag iets te hard (dacht dat ik dingen hallucineerde) maar dat was niet zo maar dat gaf wel een enorm angstig gevoel. Een week later lag ik benauwd in bed, hier had ik laatste weken vaker last van en hartkloppingen. Op een dag werd ik wakker en voelde me erg wegzakken en kon me niet bewegen en duurde een paar seconden, daarna belde in in paniek de ambulance en dacht dat ik dood ging. Op dat moment kreeg ik een gevoel alsof ik alles inbeelde of hallucineerde. Deze klachten zijn lang aangehouden, maar dokter schoof het op CHV. Tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds vage klachten;

    Net bij psychomatische therapie kreeg ik een kriebel in me keel en heel misselijk ineens. Ineens kreeg ik geen lucht meer zowat en voelde in me wegzakken/wegtrekken uit me lichaam alsof ik me niet meer kon bewegen. Ik ben zo bang.

    Dit zijn alle andere klachten;
    Druk in me hoofd
    Wazig voelen alsof ik dronken ben vooral savonds.
    Gevoel alsof m’n vaten dicht slaan in me hoofd (alsof er vanuit m’n tenen iets super snel omhoog schiet in me hoofd)
    Gevoel alsof soms iets heel ver van me vandaag gaat en weer terug komt (zie ik niet)
    Wazige vlekken soms
    Gevoel alsof er een xtc pilletje inkickt
    Duizelig en wegvallen.. (duurt een seconden)
    Naar lucht happen bij het wakker worden
    Tijdens het wandelen gevoel weg te zakken
    Soms idee dat mijn arm verlamd is en hem niet kan bewegen( uiteindelijk kan het wel)
    Raar gevoel achter in me hoofd alsof ik daar kortsluiting krijg.
    Migraine aura
    Buikklachten rond navel
    Misselijk
    Benauwd
    Soms het gevoel alsof iemand er heel eng uitziet.

    Geestelijke klachten;
    Bang gek te worden
    Soms dingen zien (vlekken of stippen)
    Bang dat ik psychotisch word
    Bang mezelf wat te doen (wil ik niet)
    Bang andere wat te doen (wil ik niet)
    Bang wat mensen van me vinden
    Bang dat mijn toekomst niet goed komt
    Gevoel alsof iedereen me niet serieus neemt
    Heel snel boos
    Idee dat ik continue bevestiging moet hebben
    Dwangmatig dingen controleren

    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoii
      Alles is heel herkenbaar.
      Ik dacht ook dat ik eruit was.
      Maar het lot heeft jammer genoeg anders bepaald.

      Sterkte

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Zo herkenbaar , maat soms denkend dat ik normaal adem maar toch klachten en dan dus weer angstig dat er iets ergs is .
      Was er al jaren vanaf maar ook weer terug bij af na corona

      Sterkte

      Gerda
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Soms verdwijnt het weer tot het weer hevig terugkomt (Verhaal 145)

    Kamp al meer dan 1 jaar met hyperventilatie en angststoornis. Sinds kort heb ik ook veel last van prikkelend gevoel in armen benen voeten en handen. Soms verdwijnt het weer tot het weer hevig terugkomt. Herkent iemand dit??
    Sanne
    > 2 jaar geleden
    Sanne 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Last van hart (Verhaal 146)

    Last van hart. Het lijkt alsof er geen uitweg is het voelt raar door me ogen heen te kijken ik heb al jaar last van Chv ben elke moment van de dag moe en het angstigste probleem is mijn hart ja alles wat ik eet krijg ik last van de hart en toch ik eet zo ongezond door ik ben 16 en drink nu al 4 maanden lang alleen water maar het eten ga ik elke slecht en los mee. Maar dat terzijde ben ik gewoon altijd moe en heb ik last van darm klachten ben ik bang om dood te gaan en voel dat ook zo en ja het meeste is dat ik constant last heb van het hart en ik ben zelfs bang om te slapen
    Koen
    > 2 jaar geleden
    Koen 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ps: ik voel me kortom gewoon ziek en ik ben bang dat er wat gat stoppen bijv door dat eten of ik ben gewoon zo ontregeld door chv dat ik gewoon door het altijd denken na eten last te hebben van het hart het nu ook gebeurt. Ik ben dagelijks ook bij het opstaan zo verschrikkelijk moe dat ik inzak elke moment van de dag is dit en dat met het hart herkenbaar??? Of moet ik me echt zorgen gaan maken over hoe lang ik nog leef terwijl ik nog 16 ben en ik nog alleen wil genieten😢

      Koen
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Wat zou het kunnen zijn?! (Verhaal 139)

    De laatste jaren heb ik een heel scala aan klachten die mij heel angstig maken en die ervoor zorgen dat ik bijna niet meer durf te leven. Alles wat ik onderneem is stressvol.

    Het is ooit begonnen met emetofobie (op de leeftijd van 10 a 11 jaar). Mijn grootmoeder lag toen in het ziekenhuis in kritieke toestand. Normaal gingen we elke ochtend bij haar ontbijten en vertrokken we van bij haar naar school. Dat viel toen plotseling weg en mijn (4 jaar oudere broer) en ik moesten vanaf dan van thuis uit alleen naar school vertrekken. Op zich geen probleem, want we waren oud en wijs genoeg om zelfstandig naar school te rijden. De school lag ook vlakbij ons huis en op zich waren we gewoon om deze rit alleen te rijden met de fiets. Op een ochtend hadden we ontbeten en vertrokken we naar school. Onderweg kreeg ik het gevoel alsof ik moest overgeven, maar het kwam niet. Het voelde aan alsof ik telkens een stomp in mijn maag kreeg, maar wederom kwam er niks. Ik raakte in paniek van dit gevoel en kon het niet plaatsen. Eens op school aangekomen was ik zo bang, dat ik mijn buurvrouw die haar dochter kwam afzetten op school aansprak en smeekte dat ze mij mee naar huis moest nemen. Dat deed ze dan ook en ze belde mijn moeder op die aan het werk was. Het heeft toen enkele maanden geduurd. Ik durfde niet meer eten, durfde niet meer naar school. Op school wisten ze ook helemaal niet wat er aan de hand was en er werd zelfs gedacht dat mijn meester er misschien wel voor iets tussen zat. Ik was heel blij dat ze van dat spoor vrij vlug zijn afgestapt want hij had hier helemaal niets mee te maken. Uiteindelijk vond ik manieren om te leven met deze angst. Zo verzon ik dat ik niet mocht eten als ik wegging, want zo had ik minder kans om te moeten overgeven of later in mijn puberteit heb ik nooit alcohol gedronken om diezelfde reden. Ook 's avonds na 8u eten was not done om er zeker van te zijn dat ik niet ziek zou worden midden in de nacht.

    Dit alles heeft heel mijn leven, mijn studietraject, ... dit heeft alles bepaald. Ik heb er ook nooit hulp voor gehad of gezocht tot een aantal jaren geleden....

    Sinds een 10 jaar nu is het allemaal nog erger geworden. Ik raakte zwanger en daar hoort natuurlijk ook misselijkheid bij. Ik ben heel misselijk geweest en de relatie met mijn vriend destijds liep niet lekker. Uiteindelijk is mijn zoon 6 weken te vroeg geboren en werd het een rollercoaster van emoties die er geen goed aan deden. Omdat de situatie mijn mijn vriend, ondertussen ex escaleerde, hadden we al snel besloten om uit mekaar te gaan. Het ging er niet altijd op een nette manier aan toe (gelukkig gaat het nu wel heel goed tussen mij en mijn ex voor wat betreft de omgangsregeling en de communicatie voor onze zoon).

    Ik leerde al vlug mijn huidige echtgenoot kennen en het was onmiddellijk duidelijk dat hij de man van mijn leven was. Toch liep ook hier weer niet alles van een leien dakje en kwamen er wat problemen. Vooral door de vechtscheiding die hij had met zijn ex en de manipulaties van zijn ouders, stond onze relaties al gauw onder druk. Ook hij had 2 kinderen uit een vorige relatie en het ging van kwaad naar erger. We werden gepest en getreiterd. Er werden machtspelletjes gespeeld en er werd gemanipuleerd. Tot op de dag van vandaag (na 10 jaar) zitten we nog altijd in dezelfde miserie en is de vechtscheiding nog altijd aan de gang.

    Gedurende die jaren begon de stress meer en meer van mijn lichaam te vergen en de angst kwam meer en meer naar boven. Ik kreeg allerlei vage klachten van tintelingen, pijn in mijn benen, duizeligheid, hoofdpijn, hartkloppingen, ontzettende vermoeidheid, het gevoel in mijn hoofd alsof ik een hersenbloeding ging krijgen. Op de duur dacht ik dat ik echt heel ziek was. tot op de dag van vandaag maakt het mij bang om allerlei onderzoeken te laten doen. Ik ben echt bang dat er effectief iets uitkomt en dat ik ernstig ziek blijk. Langs de andere kant zou ik het zo fijn vinden om te weten wat er precies scheelt, maar de angst is momenteel nog te groot. Desondanks leef ik wel iedere dag in angst omdat ik net denk dat ik heel ziek ben. Het is dus als het ware een vicieuze cirkel waar ik inzit.

    Ervaren jullie ook deze symptomen bij (chronische) hyperventilatie? De dokter zegt dat ik met zekerheid fibromyalgie heb. Soms als ik heel moe ben, lijkt het alsof ik niet meer kan bewegen en dat ik lam word over heel mijn lichaam. Soms trillen mijn spieren bij beweging en heb ik houterige bewegingen. Ik durf ook niet meer te sporten of veel te bewegen want van zodra ik dit doe, ben ik draaierig, krijg ik last van mijn hartslag enzovoorts. Ik heb daarnaast ook al sinds mijn 12de een chronisch tekort aan vitamine B12 maar daar word ik tweewekelijks voor behandeld en die waarden zijn nu goed.

    Ik vraag me soms echt af of dit alles door een foute ademhaling of dat er toch meer aan de hand is.

    Alle info en ervaringen of raad zijn welkom!

    veel liefs!
    Nelle
    Nelle
    > 2 jaar geleden
    Nelle 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Alle symptomen die je opnoemt, klinken me bekend in de oren… Het overlijden van je grootmoeder heeft je onbewust een trauma bezorgd vermoed ik. Probeer rationeel te kijken wat je triggert in je stress en angst. Stress uit zich bij iedereen anders, bij jou blijkbaar in misselijkheid… Veel sterkte!

      Dave
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Angstig en hartkloppingen (Verhaal 112)

    Ik ben ook al maanden draaierig en angstig en hartkloppingen durf bijna niet meer buiten komen van de angst voor vallen en trillen op mijn benen huisdokter is lang geweest en hij zij dat ik aan het ventileren ik heb wel al jaren een depressie iemand ervaring hier mee
    Sabrina
    > 2 jaar geleden
    Sabrina 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Door burn out kreeg had ik last van o.a hartkloppingen. Kreeg paniekaanvallen als ik naar buiten ging daardoor. Durfde niks meer.
      Heb dit kunnen doorbreken. Deed briefje in jas met telefoonnummer van mijn man, zodat ze die konden bellen als er wat was en ging eerst een klein rondje maken. Dit telkens uitbreiden.. ik samen met iemand doen. Succes

      Sas
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Kan geen minuut stil zitten (Verhaal 101)

    Hallo
    Ik heb al sinds mij 18de last van hypogondrie en hyperventilatie.
    Borstkanker gehad en een flinke rugzak maken het niet beter. Nu de laatste maand heel veel last van gejaagdheid die maar niet weg gaan en ook beven over heel lichaam .kan geen minuut stil zitten...zweten en koud aanvoelen aan handen en voeten...en fan natuurlijk bang en duizelig ten top!kent iemand dit ook? Lieve groeten heidi
    Heidi
    > 2 jaar geleden
    Heidi 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar....heb sinds 2 maanden een burn out....kom nu pas tot rust .voelde me opgejaagd, onrustig had hartkloppingen licht in hoofd en angsten, paniek aanvallen..
      Probeer elke dag te wandelen met bijvoorbeeld een potcast op over angsten. Helpt goed.

      Sas
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Verzuring bij hyperventilatie (Verhaal 100)

    Weet iemand iets over verzuring bij hyperventilatie?
    Cees
    > 2 jaar geleden
    Cees 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Cees,

      Ja komt me bekend voor. Ineens verzuring van de bovenbenen. Komt door te weinig CO2. Is een natuurlijke spierontspanner. Door te weining CO2 zijn spieren te veel gespannen wat zorgt voor vernauwing van de aderen waardoor minder zuurstof naar de betreffende spieren gaat.

      T.
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Heb zoveel opgekropte gevoelens (Verhaal 141)

    Ik heb al jaren wat stress gelopen
    Nu zit het zo dat ik na veel meegemaakt te hebben en dat jarenlang binnen heb gehouden en nu vanaf vorig jaar al alles aan het eruit gooien ben met woede razernij verdriet veel huilen en vooral veel harder praten dat ik op een gegeven ging water overgeven 🤢 het leek alsof mijn maag eruit kwam en veel pijnen gehad pillen voor gekregen maar nu is het zo dat mijn lichaam spanning weer gestegen is nu is het veel boosheid die eruit komt schreeuwend en dat ik steken krijg op mijn borstkas in het midden en droge lippen en het lijkt alsof mijn adem stopt of stikt dat ik zo boos ben dat ik ben bang om een hartaanval te krijgen
    Maar heb zoveel opgekropte gevoelens dat het nu allemaal eruit komt op manieren dat ik niet zo willen.
    Is dit dan paniekaanval ? Heb last van kortademigheid, moeheid nergens zin in meer
    Wil dat men zijn fouten bij mij erkennen , het voelt alsof ik gewoon dit wil uitvechten al die woede haat verdriet angst alles tegelijk,weet niet wat te doen met
    Al deze gevoelens die mij in een andere persoon laten veranderen die ik helemaal niet ben .
    Ik wil rust vrede gelukkig gezond zijn maar nu weet ik het ff niet meer 😞
    Maria
    > 2 jaar geleden
    Maria 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Nu ben ik onlangs een week op vakantie geweest en ik had geen enkele klacht meer (Verhaal 136)

    Ik heb al jaren allerlei klachten die horen bij angstaanvallen /hyperventilatie. Soms in heel extreme vorm. In juni dit jaar werd ik echter opgenomen in het ziekenhuis, omdat er bradycardie werd vastgesteld, ik kreeg daar een hartstilstand, wat ik nog altijd in twijfel trek omdat ik er niets van heb gemerkt, en er werd direct een pacemaker geplaatst van de ene dag op de andere. Sindsdien is mijn situatie niet veel verbeterd, nog altijd angstaanvallen, nog altijd kortademig en alle symptomen die ik ervoor ook had. Ondertussen dus ook al regelmatig terug op spoed gestaan, hart en pacemaker doen het telkens goed. Nu ben ik onlangs een week op vakantie geweest en ik had geen enkele klacht meer, echt niks. Terug thuisgekomen en de volgende ochtend begon alles weer opnieuw… Ik weet het allemaal niet meer nu. Is het nu mijn hart, mijn maag, andere gezondheidsproblemen of toch echt ‘gewoon’ angst/hyperventilatie ?
    Vicky
    > 2 jaar geleden
    Vicky 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Zo heftig Vicky ik wilde dat ik wat voor je kon doen, ik denk dat je eens heel goed met je arts moet praten om die onzekerheid weg te halen bij jou. Want niet weten of niet accepteren wanneer je iets mankeert is echt klote.
      Beste wensen voor 2022 en vooral in goede gezondheid.

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Klinkt als angst voor de angst. Hier precies hetzelfde. Psychische oorzaken zijn vaak ook belangrijk. Ik heb een sociale angststoornis, nog steeds worstel ik daar mee, maar die begin periode is vreselijk. Nu inmiddels ben ik al maanden bezig om me te ontwikkelen.

      Ik heb ook angstaanvallen gehad terwijl er niks aan de hand was. En denken dat ik van alles mankeer.

      Dennis
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Zou acupunctuur helpen? (Verhaal 137)

    Al meer dan een jaar heel veel last van hyperventilatie met de daarbijbehorende klachten. Rugpijn, pijnlijke spieren in armen en benen etc. Alle klachten reeds door jullie genoemd dus.
    Zou acupunctuur helpen? Graag mening
    Els
    > 2 jaar geleden
    Els 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Herkennen jullie het je erg misselijk voelen (Verhaal 131)

    Herkennen jullie het je erg misselijk voelen.
    Hanneke
    > 2 jaar geleden
    Hanneke 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Herken ik zeker. Maag en darmen zijn onderzocht. Niets gevonden. Maar blijf maar misselijk en gejaagde ademhaling. Al mijn spieren doen zeer. Ga acupunctuur proberen, heeft iemand ervaring hiermee?

      Ellen
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hele dag zwarte deken over mij heen (Verhaal 133)

    Ik ben een vrouw van 68 jaar. Nooit wat gemarkeerd maar sinds september 2020 plots een aanval van hyperventilatie. Spoedcardiologie geweest, niets aan de hand. Sindsdien steeds meer klachten, gejaagde ademhaling, onrust, paniekaanvallen, steeds meer last van al mijn spieren. Ben door medische molen gegaan, zelfs uitvoerig maag- en darmonderzoek gehad. Alles in orde. 6 fysiotherapeuten afgewerkt. Zelfs dry needling, kreeg heel veel last van mijn bilspieren. Piriformis syndroom volgens de fysiotherapeut. Niets heeft geholpen. Loop al een jaar bij psycholoog en psychiater. Antidepressiva gekregen. Uit wanhoop neem ik af en toe een oxazepam, tegen de wil van psychiater. Maar ik ben soms zo wanhopig van de angst en pijn dat ik deze toch neem. Nu heeft de huisarts mij naar de neuroloog verwezen, misschien een vernauwing ergens. Ook al foto gemaakt van rug, niets te vinden. Voel mij steeds minder gehoord. Hele dag zwarte deken over mij heen. Ten einde raad volgende week afspraak bij een acupuncturist, laatste poging. Overweeg soms zelfmoord.
    Ellen
    > 2 jaar geleden
    Ellen 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ik begin me radeloos te voelen (Verhaal 134)

    Hoi. Ik heb recent een reanimatie meegemaakt op het werk. Sinds dien heb ik hele nare klachten. Het begon met wakker schrikken midden in de nacht met het gevoel alsof ik stikte. Hier werd ik zo angstig van dat ik niet meer durfde te slapen, ik werd steeds benauwder voor mijn gevoel en kreeg hier geen controle meer over. Dit heeft enkele dagen geduurd, maar mijn ademhaling heb ik nog steeds niet onder controle, het is alsof ik iedere 5 minuten heel diep moet adem halen. Ik ben inmiddels maanden verder en heb al vele bezoeken aan de huisarts en ademtherapeut gehad, maar het stopt niet. Ik begin me radeloos te voelen, ook vooral omdat het voor mijn omgeving moeilijk is om te snappen. Van de buiten kant zie je niks, maar zodra ik opsta begint het allemaal weer opnieuw..
    Libra
    > 2 jaar geleden
    Libra 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ik snap niet waar het mis is gegaan.. (Verhaal 121)

    Ik heb al sinds augustus 2021 last van hyperventilate, uit het niets hoe ik lag op me bed een film te kijken kreeg ik het opeens benauwd en kon ik niet goed ademen. Ik dacht dat het niks was en bleef 1 week zo en na die week kreeg ik hartkloppingen/snelle hartslag, een hele onrustige gevoel vanbinnen, benauwdheid , kortademigheid en steken op me borst , het was zo pijnlijk dat ik niet kon slapen en ik en mijn moeder (ik ben 15 jaar) om 3 uur snachts naar de spoed gingen , had alle testen gedaan en de resultaten waren hyperventilatie en paniek ze gaven me een pil waardoor ik rustig werd en dat bleef zo 1 week na die week , stortte alles in ik begon meer paniek aanvallen te krijgen , ik werd telkens benauwd (in rust en kortademig door 1 stap te zetten) en ik kreeg ook nog eens hypochondria erbij waardoor ik nu telkens denk dat er iets anders met me mis is , maar de dokters kunnen niks vinden en houden het maar op hyperventilatie, ik ben constant bang en ben het echt zat niks blijkt te helpen psycholoog niet kinesist niet , ik snap niet waar het mis is gegaan..
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • 15 jaar is nog heel erg jong. Toen ik zo oud was heb ik vaak zat paniekaanvallen gehad, denken dat ik doodging. Op mijn 21e kreeg ik dit nog een keertje na een heftige periode van veranderingen toen ik het huis uit ging samen met mijn vriendin. Dit liep toen niet zo lekker allemaal.

      Ook toen ik 26 was ben ik een ademhalingstherapie gaan doen waardoor ik teveel op mijn ademhaling ben gaan letten waardoor ik contante benauwdheid kreeg. Het proberen te controleren van je ademhaling zal je nooit lukken. Dat heb ik inmiddels wel geleerd.

      Het controleren heeft geen zin. Het accepteren dat er iets gebeurd in je lichaam wel. Dat leer ik nu steeds meer. Elke keer als ik klachten krijg, dan zeg ik dankjewel lichaam dat je dit voor me wil doen, maar ik ga er niet op in. Dan geef je het namelijk weer aandacht. Elke aandacht groeit. Dat is helaas het nadeel. Afleiding is het beste. En als het gebeurd, dan is het helaas accepteren en vooral alle zintuigen blijven gebruiken. Of van 1 van zacht naar hardop 8 tellen. Daardoor raak je afgeleid van je angstige gedachtes. :)

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Het is soms zo ontmoedigend (Verhaal 29)

    Hey iedereen,

    Ik heb nu al een goei 6 maand last van hyperventilatie aanvallen bijna elke dag is er wel een aanval. Het is soms zo ontmoedigend je weet het biet erg is en probeert rustig te blijven maar al de symptomen die er soms bijkomen zijn zo beangstigend je letterlijk denkt nu is het voorbij, hartkloppingen het gevoel je geen adem krijgt draaien precies in een vlucht reactie komen, je gewoon wegwilt uit de situatie, het gebeurd auto winkel overal zoal.

    Zijn er nog mensen die hier ervaring mee hebben?

    Ik ben juist gestart met ademhalingsoefeningen bij de kinesist

    Nomi
    > 2 jaar geleden
    Nomi 6 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi Nomi,

      Zeker weten, ook ik heb er al ca. een half jaar last van en heb elke dag een aanval. Wat mij goed heeft geholpen is yoga en oefentherapie. Wel is het zo dat ik, bij een klein beetje stress, een terugval heb. Enorm vermoeiend de ups en downs.

      Tugce
      > 2 jaar geleden
    • Yoga is mij ook al
      Aangeraden misschien inderdaad eens proberen! Ja vanaf er een beetje stress bij te pas komt is de aanval er direct weer 😒

      Nomi
      > 2 jaar geleden
    • Linkerarm zwaar gevoel tintelingen linkerarm heb ik ook. Oorsuizingen heb ik
      Inderdaad ook geruis in het oor je hoort, kan van nek zijn die vast zit

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • heb ik ook last van maar mag ik even vragen helpt ademhalingsoefeningen zoja wat moet je doen?

      kevin
      > 2 jaar geleden
    • Al jaren allerlei klachten waarvan je eerst denkt ik heb iets ernstigs.
      Ook paniek aanvallen maar dat kan ik tegenwoordig goed in de hand houden.
      Wat mij nu weer sinds 1,5 je enorm bezig houd en ook weer angst geeft is tintelingen die zich steeds verplaatsen. Het begon aan de linkerkant hoofd, arm, onderbeen. Paar maanden gehad. Toen verdwenen om vervolgens afgelopen januari weer terug. Body stress release gestart (anti stress therapie) toen verdween het weer. Nu sinds een week zit het in mijn billen en rechter been. Ook soms mijn tong die niet doet wat ik wil. Heel eng en aangezien ik ook hypochondrisch ben denk ik het ergste.
      Wanneer ik afgeleid, relax ben of goed op ademhaling let neemt het af. Soms ook onwerkelijk en licht in mijn hoofd. Middenrif zit ook vaak totaal vast. En Heel erg moe moe moe
      Herkenbaar?

      Jos
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Jap

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hebben jullie last van fysieke klachten buiten de aanvallen om? (Verhaal 82)

    Hebben jullie last van fysieke klachten buiten de aanvallen om?

    Ook op de momenten dat ik geen aanval heb heb ik bijna altijd wel iets. Een steekje onder mijn oksel of op mijn borst richting hart, een drukkend gevoel op mijn borst, altijd links.

    Op een ct scan is destijds niks (aan het hart) gevonden ondanks een scala aan klachten. Mijn enige angst is een ernstige hartziekte omdat mijn klachten bijna allemaal hart gerelateerd zijn, tijdens de aanvallen en hier buitenom. Druk op de borst, hartkrampen, hartkloppingen, uitstralende pijn naar linkerarm + droge mond etc. Waar de aanvallen eerder bijna alleen in de nacht plaatsvonden is dit sinds ik gestopt ben met roken juist bijna alleen overdag. Mijn aanvallen zijn elke keer anders. Altijd met druk op de borst, maar soms wel of niet met hartkloppingen, krampen, tintelingen, duizeligheid, droge mond, hyperventileren, lichte misselijkheid etc. etc. Geen aanval lijkt hetzelfde.

    Ik voel verder geen enkele stress over werk, relatie, geld etc. en heb niet het gevoel dat ik in het profiel pas. Behalve de zorgen over mijn hart maak ik mij geen zorgen. Zorgen om dood te gaan misschien tijdens een aanval. Ik adem ook niet te snel, waarschijnlijk wel te diep.

    Naast dat ik gestopt ben met roken ga ik nu ook eerder naar bed en drink ik nog maar 2 koppen koffie per dag i.p.v. ca. 7. maar de aanvallen en ongemakken houden aan.

    Zijn bij jullie de aanvallen ook steeds anders? En hebben jullie ook (hart)klachten buiten de aanvallen om?
    Bart
    > 2 jaar geleden
    Bart 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoi Bart, ik heb hier ook last van. Wat mij wel geruststelde hier in is dat een consultant van de hartstichting zei dat als de klachten niet verergeren als je je inspant, de kans klein is dat je hartklachten hebt. Het hart krijgt dan voldoende zuurstof.

      Lynn
      > 2 jaar geleden
    • Bedankt voor je reactie Lynn.
      Ik zal daar eens goed op letten.

      Het keer dat ik een ct scan kreeg ben ik eerst opgenomen op de eerste harthulp. De situatie was toen dat de klachten wel erger werden bij inspanning, dusdanig dat ik letterlijk meer geen stap kon zetten. De scan kwam een dag later, maar daar werd dus niks op gevonden. Ik denk dat mijn hart wel goed is, maar toch blijft nog steeds die twijfel.

      Bart
      > 2 jaar geleden
    • Heel erg herkenbaar. Heb het nu weer, constant die pijn rond het hart en in m'n linkerarm. Maar dan soms ook weer een week niet, en dan ineens weer wel. Je hele verhaal is heel herkenbaar, ikmerk ook niet dat ik te snel adem. In het verleden wel eens op de eerste hulp belandt en er was nooit iets aan de hand. Dat stelt dan even weer gerust maar toch altijd blijft het knagen of het niet toch mijn hart is (twee jaar geleden ook al eens een fietstest gekregen, kwam ook niks uit) ik ga de huisarts toch maar weer eens bellen want ik word er gek van ..

      Jo
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste , ik heb ongeveer dezelfde klachten .
      Een paar maanden geleden werd ik wanneer ik indommelde een hart steek , druk of opwinding gewaar . Eerst ook alleen maar 's nachts , maar na zo een aanval kreeg ik het ook op het werk gepaard met verkeerd ademen . Nu ben ik een paar maanden verder en krijg ik er ook meestal s avonds bij de tv er ook last van , meestal ook na of tijdens een periode van slecht ademen . Ik ben ondertussen na de cardioloog geweest en hij zegt dat mijn hart in orde is , maar de aanvallen verergen! Wat ik wel kan zeggen is dat echte hartsteken normaal voorkomen wanneer het hart extra zuurstof vraagt , bv door inspanning. Bij mij zijn de aanvallen ook wel iets anders , maar je hebt verschillende spieren verbonden met ademhaling daarom dat je volgens mij de steken op andere plaatsen kunt voelen .Er zijn ook heel veel andere oorzaken waarbij je steken krijgt rond de hartstreek buiten hartproblemen.

      Grts

      Salvatore
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hoe ervaren jullie het benauwde gevoel? (Verhaal 79)

    Ik heb sins anderhalf jaar hyperventilatie, ik zou graag willen weten hoe jullie het benauwd zijn beleven. Bij mij voelt elke inademing koud aan en geeft een benauwd gevoel. Ik heb ook steeds de drang om goedkeuring van de huisarts te krijgen en vaak krijg ik een gevoel van daar heb je haar weer. Het angst gevoel is echt niet fijn. Graag hoor ik van jullie hoe jullie het benauwde gevoel ervaren. Het geeft mij wel een goed gevoel dat ik lees dat ik er niet alleen voorsta dat er meer mensen zijn die zich zo vervelend voelen . Gr jolanda
    Jolanda
    > 2 jaar geleden
    Jolanda 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Beste

      Je bent zeker niet alleen , ik ervaar druk en steken op en rond de hartstreek tijdens hyperventilatie aanvallen . Ik merk dan dat ik helemaal verkeerd ademhaal, snel en niet langs de buik maar langs de borstkas adem . Wat bij mij helpt is gaan wandelen of geconcentreerd met iets bezig te zijn . Of als laatste redmiddel een kalmeringpil in nemen . Angst werk ook nog andere processen in de hand , proberen rustig te blijven , het zit allemaal tussen je 2 oren .

      Grts salvatore

      Salvatore
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste , ik heb ongeveer dezelfde klachten .
      Een paar maanden geleden werd ik wanneer ik indommelde een hart steek , druk of opwinding gewaar . Eerst ook alleen maar 's nachts , maar na zo een aanval kreeg ik het ook op het werk gepaard met verkeerd ademen . Nu ben ik een paar maanden verder en krijg ik er ook meestal s avonds bij de tv er ook last van , meestal ook na of tijdens een periode van slecht ademen . Ik ben ondertussen na de cardioloog geweest en hij zegt dat mijn hart in orde is , maar de aanvallen verergen! Wat ik wel kan zeggen is dat echte hartsteken normaal voorkomen wanneer het hart extra zuurstof vraagt , bv door inspanning. Bij mij zijn de aanvallen ook wel iets anders , maar je hebt verschillende spieren verbonden met ademhaling daarom dat je volgens mij de steken op andere plaatsen kunt voelen .Er zijn ook heel veel andere oorzaken waarbij je steken krijgt rond de hartstreek buiten hartproblemen.

      Grts

      Salvatore
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • nadat mijn oma is overleden (Verhaal 15)

    Hoi ik ben Kelly en ben 29 jaar.
    3 jaar geleden nadat me oma is overleden en ik in dezelfde periode de sleutel kreeg van me koophuis kreeg ik de een na de andere lichamelijke klacht. 30 x naar de huisarts geweest was er niks bij... en wat denk je niks aan de hand. Uiteindelijk kreeg ik na een tijdje angst paniekaanvallen. Bij psycholoog gelopen het hielp voor dingen, maar me klachten verdwenen niet. Toen werd het duidelijk ik heb chronische hyperventilatie. Dit nu al dik 2 jaar. Het beheerst mijn leven. Druk op borst, als ik tot rust komt constant gefocust zijn op mijn ademhaling. Vooral heb ik het erg moeilijk met ademhaling altijd dat zuchten voor terug op adem te willen komen dan na een paar minuten is het er weer. Zowel als ik op de bank zit maar ook als ik in bed lig zoals vannacht kon ik niet slapen, Ik was wel moe maar kon niet slapen had dan ook een zware angstaanval door dat zuchten heel de tijd, ga er zo op focussen dat het verkeerd gaat.
    Ik heb altijd het gevoel dat ik niet genoeg lucht krijg, dat ik verkeerd adem, dat mijn ademhaling gaat stoppen als ik er niet genoeg op let, dat er iets in mijn keel zat waardoor ik zou stikken, waardoor ik dan ook constant ga zitten slikken. Val op ten duur wel in slaap maar gaat soms uren overheen. Heb nu ontspannings en ademhaling therapie, soms denk ik wat verschil te merken en dan ineens i het weer heel heftig aanwezig. Hoop er ooit van af te komen. Word er soms helemaal depri van en moedeloos. Weet er soms geen raad meer mee, word er gek van. Altijd gedacht dat ik de enigste was. Maar toch fijn nu zo te lezen dat er heel wat meer mensen zijn die hetzelfde ervaren. Heeft iemand nog tips hoe ik die focus eraf kan halen? Het lukt me niet.

    Kelly
    > 2 jaar geleden
    Kelly 7 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Beste, ik herken dit ook. Allerlei rare klachten heb ik. Veel bij de dokter geweest en er kwam nooit iets uit. Hyperventilatie geeft dikwijls de meest uiteenlopende klachten. Ontspannen is moeilijk en ik voel voortdurend onrust.

      Katty
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Katty, dankjewel voor je reactie.
      Precies wat jij zegt juist er last van hebben tijdens het ontspannen, wat het ontspannen heel lastig maakt en voortdurend onrust.. het Is idd heel moeilijk.

      Kelly
      > 2 jaar geleden
    • Heey dat van dat diep zuchten is mij herkend ik heb dit al 13 jaar nu doe ik ademhalingsoefeningen bij kinè en thuis en dat helpt goed voor mij .. xx

      Manon
      > 2 jaar geleden
    • Helaas herken ik dit en is lastig aan anderen uit te leggen omdat je veelal in je eigen hoofd zit. Ook ik ben na enorme paniekaanvallen anderhalf jaar geleden plots mezelf teveel gaan focussen op de ademhaling. Lijkt haast een obsessie. Steeds adrenaline, te veel ademen, enorm benauwd gevoel (zelfs als ik niets doe). Vooral dat benauwde maakt me erg bang waardoor het eigenlijk in stand wordt gehouden. In een enorme paniek periode wel een longfoto gehad maar hier kwam niets uit. Voor even (heel even) een gerust stelling totdat je jezelf weer wat anders wijsmaakt. Soms na echte afleiding kun je denken: zie je wel: nu ook niet aan gedacht. Maar juist denk je er dan weer aan. Zucht....
      Verstandelijk ken ik het cirkeltje en weet dat accepteren het beste is! Maar helaas lukt dit nog niet. Veel sterkte en soms helpt het al ietsje te weten wat veel meer mensen deze klachten ervaren.

      Wendy
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb precies wat je ook vertelt (als of ik degene ben die dit heeft geschreven. Na het overleden van mijn ouder kreeg ik dit en nu al dik 2 jaar en nog steeds. Heel vaak naar de huisarts en spoed in evt ziekenhuis geweest en tot nu toe nog steeds het zelfde. Zo eng en zoveel klachten.

      Zei
      > 2 jaar geleden
    • ik heb laatst zomaar ineens hyperventilatie gekregen en al m’n klachten zijn het zelfde als die van jou! ik kom ook totaal niet in slaap en denk dat alles ermee stopt. maar elke dag word ik weer wakker

      Leon
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • ik heb laatst zomaar ineens hyperventilatie gekregen en al m’n klachten zijn het zelfde als die van jou! ik kom ook totaal niet in slaap en denk dat alles ermee stopt. maar elke dag word ik weer wakker

      Leon
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Mensendieck en ademhalingsoefeningen. Nu geen last meer van hypochondrie (Verhaal 41)

    Begin augustus 2020 wakker geworden met een aantal klachten waarvan ik de afgelopen maanden constant last van heb gehad. ‘Wat is dit?!’ dacht ik, want ik was eigenlijk nooit ziek. Mijn voornamelijke klachten waren kortademigheid (heel veel zuchten / lucht happen), benauwdheid (waardoor ik continu op m’n ademhaling ging letten), hartkloppingen, last van brandend maagzuur, rommelende darmen, een onwerkelijk gevoel, angst, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook hypochondrie ontwikkeld (ziekte angst), vanwege het grote aantal klachten dat ik elke dag had. Na een maand de stap gezet naar een Mensendieck praktijk in mijn dorp, daar loop ik dus vanaf begin september. Voornamelijk het onwerkelijke gevoel (alsof ik buiten mijn lichaam stond) en de angst om hier nooit vanaf te komen waren echt verschrikkelijk. Nu na 4.5 maand kan ik echt wel zeggen dat ik grote stappen heb gemaakt in mijn herstel. Het onwerkelijke gevoel is weg en ik heb echt weer zin in het leven. Het enige waar ik nog last van heb is het lucht happen/kortademigheid, maar dit wordt ook al minder en zal uiteindelijk helemaal verdwijnen. Wat ik voornamelijk heb geleerd bij Mensendieck is het bewustzijn van mijn houding (ik zat altijd voorover gebogen), het verbeteren van mijn houding en het opnieuw leren ademen door mijn buik. De afgelopen jaren heb ik mezelf namelijk aangeleerd om tot mijn borst te ademen (door het intrekken van mijn buik om dunner te lijken 😅), waardoor de CO2/zuurstof-verhouding in mijn lichaam verstoord is geraakt. De mensendieck oefeningen zijn niet moeilijk, maar je moet ze wel echt DOEN! Zelf doe ik elke dag 25/30 minuten de ademhalingsoefeningen, en 8/10 minuten de oefeningen voor het verbeteren van mijn houding. In de eerste maanden zag ik geen vooruitgang, en mede vanwege de Corona-maatregelen zat ik steeds vaker alleen thuis, waardoor ik op het randje van depressief zat. Gelukkig bleef ik elke dag de oefeningen doen en ging ik na 3.5 maand wat verbetering zien, en ben ik ook weer wat meer sociale contacten gaan opzoeken (binnen de maatregelen), waardoor ik nu bijna weer de oude ben! En mocht je echt diep in de put zitten, vraag dan gewoon hulp, praat erover, desnoods met een psycholoog. Ik heb uiteindelijk ook de stap gezet naar de psycholoog, en dit heeft mij zeker geholpen, want ik heb nu geen last meer van hypochondrie.

    Rick
    > 2 jaar geleden
    Rick 13 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Waar ik last van heb/had is chronische hyperventilatie. Ik had geen last van hyperventilatie aanvallen (acute hyperventilatie / paniekaanvallen), maar meer het aanwezig zijn van constante klachten (voornamelijk de kortademigheid en benauwdheid).

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Tevens ben ik vanaf augustus zeker 25 keer bij de huisarts geweest, en heb ik zelfs foto’s laten maken van mijn hart, longen, slokdarm en maag, die er allemaal goed uit zagen. Wat eigenlijk ook wel normaal is bij veel van mijn leeftijdsgenoten (22 jaar). Wat de hypochondrie voornamelijk in hield, was dat wanneer ik wakker werd met hoofdpijn, ik gelijk dacht aan een hersentumor. Terwijl wanneer ik nu hoofdpijn krijg, ik 0,0 stress heb en denk ‘het gaat wel weer over’, zoals de meeste mensen denken.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Wat ook belangrijk is bij chronische hyperventilatie: weten wat er aan de hand is. Doordat mensen met chronische hyperventilatie zichzelf aangeleerd hebben om verkeerd te ademen (te snel en/of te diep), is de verhouding koolzuur/zuurstof verstoord geraakt; het ademhalingscentrum is gewend geraakt aan een te lage graad koolzuur. Aangezien het ademhalingscentrum zeer lastig te veranderen is (misschien wel goed ook), probeert het ademhalingscentrum een te lage koolzuurgraad vast te houden, omdat het denkt dat dit het normale niveau is. In het begin ademde ik minimaal 15 keer per minuut, misschien wel 20 keer. Na 7 weken ging ik van de ene op de andere dag merken dat mijn ademhalingsfrequentie gezakt was naar 10, en dat de ademhaling veel rustiger was. Nu ligt de frequentie rond de 7/8 keer per minuut. En ligt de ademhaling niet meer in de borst, maar in de buik. Nu is het zaak dat de koolzuurgraad langzaamaan omhoog gaat. Het heeft echt tijd nodig (maanden) voordat het ademhalingscentrum weer het juiste niveau te pakken heeft, dus blijf echt elke dag oefenen. En blijf je dagelijkse bezigheden uitvoeren, hoewel dat in tijden van Corona lastig is. Want stress helpt niet mee bij het veranderen van een hoge ademhaling naar een lage buikademhaling.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Ik herken me zo hard in je klachten. Ik zit al sinds september met klachten zoals maagzuur ( hiervoor remmer gehad, maar moest stoppen na paar maanden), rommelende darmen, opgeblazen darmen en buikpijn, misselijk op momenten, gewichtverlies hierdoor.

      Globusgevoel in mijn keel, veel gapen, aanslag op tong ( waarschijnlijk door zuur), lichthoofdig op momenten, slapeloosheid, temperatuurregeling van mijn lichaam zit niet goed ( precies een verschrikkelijke kou kleum geworden), gevoelige tanden.

      Ik heb zelf een angst stoornis die echt verergerd is door Corona. Met die lichamelijke klachten is dit natuurlijk nog erger geworden, want dan heb je dikwijls schrik dat je het misschien hebt. Of dat er andere dingen aan de hand zijn. Met alle klachten al bij dokter geweest, meermaals. Maar ze vinden niets, proberen wat, .... en uiteindelijk vind ik er geen gehoor.

      Ga ondertussen wel naar de psycholoog. Nu pas de link gelegd met ademhaling. Onwerkelijk dat al mijn klachten daardoor zouden kunnen komen.

      Hoe haal je eigenlijk goed adem? In en uit door neus of ??

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Nog een maand verder kan ik zeggen dat ik echt bijna van de chronische hyperventilatie af ben. De benauwdheid en het lucht happen is zover afgenomen, dat ik me niet meer op mijn ademhaling hoef te focussen. Wel blijf ik de oefeningen nog even een tijdje doen, omdat ik een terugval wil voorkomen.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Hallo Anoniem,

      Ja, wat ik heb geleerd is dat je in- en uit moet ademen door de neus. Als je het door je mond doet, adem je ‘te diep’ ofzo, en verlies je teveel koolzuur. En laat dit verlies van koolzuur nou net het probleem zijn van al onze klachten..

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Hi rick, wat waren de oefeningen dat je moest doen? Mijn kinesiste laat me 2 keer per dag twee oefeningen doen. 1 op de rug. 3 seconden inademen via neus en 6sec uitademen via mond. Dit 10 keer. Andere oefening is al zittend 3seconden inademen, 3 seconden adem inhouden, 6seconden uitademen via de mond? Soms twijfel ik een beetje of dit genoeg is. Bedankt pm

      Pm
      > 2 jaar geleden
    • Hallo pm,

      Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

      De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

      Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

      De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Hallo pm,

      Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

      De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

      Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

      De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Hi Rick,

      Bedankt voor je antwoord. Heb ondertussen al vorderingen gemaakt. Het boek 'Hyperventilatie ontkracht' van therapeut Chris lenaerts heeft me enorm geholpen. Ik zie een psycholoog en binnenkort een nieuwe kine voor de ademhaling.

      Ik probeer dagelijks minimum 30m-1u te sporten of wandelen wat me ook helpt. Doe nu ook sinds 1week aan meditatie, maar moet ik nog even volhouden voor ik resultaat zie.

      Is allemaal wel veel en heb ook wel nog mindere momenten. Ik slaap ook weinig(3-4u) en ben dagelijks vroeg moe. Ik wens je het allerbeste en ga zeker vroeger slapen. Dit speelt denk ik wel een grote rol.

      Bedankt
      Mvg
      Pm

      Pm
      > 2 jaar geleden
    • Succes pm! Mag ik vragen hoe lang je al ademhalingsoefeningen doet? Ik doe het nu 6.5 maand en er zijn wel klachten (zo goed als verdwenen) zoals veel gapen, maagzuur, een rare pijn op de borst als ik lang niet gegeten heb, angst, onwerkelijk gevoel, snel emotioneel. De klacht die ik als meest vervelend ervaar, de benauwdheid waardoor de focus op de ademhaling komt te liggen, is er helaas nog wel. Psycholoog heb ik ook gehad, en dat heeft me wel geholpen moet ik zeggen.

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Als je het trouwens prettig vindt, kun je contact met me opnemen via de mail, pm. Als je een mailtje stuurt naar ************************* outlook.com (mail die ik niet gebruik), stuur ik je via die mail de naam van mijn echte mail die ik dagelijks gebruik. ;)

       

      (Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.) 

       

      Rick
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Rick,

      Mag ik jou een mailtje sturen ben sinds een maand ook bezig met ademhalingsoefeningen maar nog steeds zo duidelijk kan me niet snel genoeg gaan en soms geloof ik het nog steeds niet.. groetjes Sara

      Sara
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Na een aanval moe en slap (Verhaal 81)

    Ik ben delany en ben elke dag na een aanval moe en slap en niet lekker wie herkent het en pijn in de linker arm?
    Delany
    > 2 jaar geleden
    Delany 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Check, en tijdens mijn laatste aanval straalde de pijn uit naar mijn linkerarm en kreeg ik ook voor het eerst een droge mond.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • ja dat heb ik ook en ook spierpijn ,ik ben ook bij de dokter geweest en ik heb een te hoge bloedsuiker dus daar schrok ik ook van. want ik ben eerder dun dan dik. dus ik weet niet waar de klachten van z ijn of van de stress of echt iets ernstigs,ik rook helaas nog wel,goed dat je getopt bent

      lettie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Mijn dochter van 5 "hapt naar adem". Iemand ervaring? (Verhaal 93)

    Ik weet niet of dit de goede plek is voor mijn vraag, excuses dan.
    Mijn dochtertje van nu 5 jaar heeft op haar 4e een hele tijd last gehad van een " vreemde ademhaling".
    Dan "hapte ze naar lucht", haalde ze ineens heel "diep" adem. Dit was zowel tijdens activiteit als in rust. Arts kon niks vinden, we moesten het aankijken.
    Dit ging over, maar nu begint ze weer af en toe " naar adem te happen", heel diep adem te halen, ze gaapt regelmatig en ze zegt nu zelfs af en toe dat ze even " naar buiten gaat om adem te halen". We gaan maar weer even langs de huisarts, maar iemand misschien ervaringen? Alvast bedankt!
    Adriana
    > 2 jaar geleden
    Adriana 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb net dezelfde klachten als jou dochtertje maar is bij mij van mijn chronisch hyperventilatie ik hap ook heel veel naar lucht voor uiteindelijk weer eens normaal te kunnen door ademen maar na een paar seconden is het er weer en zo blijft dit heel de dag soms dagen achter elkaar x

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Is het logisch dat mijn klachten door de oefening eerst erger wordt? (Verhaal 88)

    Hoi!

    Ik heb inmiddels ruim 1,5 jaar last van hyperventilatie. Dit is allemaal ontstaan door een acute hyperventilatie aanval in een stressvolle periode. Hierdoor zit ik elke dag veel te hoog in mijn ademhaling waardoor ik een scala aan klachten heb. Ik heb hiervoor eerst cesartherapie gehad maar dat heeft niet geholpen. Sinds 2 weken ben ik begonnen bij de psychosomatische fysio. Deze week heb ik voor het eerst een oefening mee gekregen om weer te leren ademen door mijn buik. Het gekke is nu dat mijn klachten te afgelopen week alleen maar zijn verergert...

    - Slap gevoel in armen en benen
    - Hoofdpijn
    - Strak gevoel rond mond
    - Doof gevoel in tong en ook een soort slap gevoel er in
    - Benauwdheid

    Ik heb hier de hele dag last van maar het meest s' nachts. Wordt er ook wakker van

    Mijn vraag:

    Zijn er meer mensen die deze klachten herkennen? En is het logisch dat mijn klachten door de oefening eerst erger wordt?
    Es
    > 2 jaar geleden
    Es 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • De meeste klachten herken ik, maar het is voor iedereen net iets anders. De huisarts verwees mij ook door naar de psychosomatische fysio. Ik ben (nog) niet gegaan want ook bij mij verergeren de klachten op het moment dat ik mij er meer mee bezig houdt. Vooral ademhalingsoefeningen, maar ook het googlen of het toch niet wat anders kan zijn of meten van de saturatie. Ik heb een paar dagen geleden een hyperventilatieprovocatietest gedaan. Tijdens de test had ik geen (beangstigende) klachten, maar in nog geen twee dagen erna al drie aanvallen gehad nadat het ca. een maand goed ging. Er mee bezig zijn kan i.i.g. voor mii ook averechts werken.

      Bart
      > 2 jaar geleden
    • Ja dat herken ik ook wel! Vooral dat zoeken of het niet wat anders is. Ben vooral bang dat ik MS heb ipv disfunctioneel ademen

      Es
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken wat je zegt. Echter merk ik met ademhalings oefeningen dat ik eerst angstiger word en dus richting een paniekaanval ga maar als ik doorzet met tellen van de ademhaling en niet gefrustreerd raak als ik even niet adem zoals het hoort maar bij elke inademing het weer opnieuw probeer dat het na een paar minuten weer beter gaat.

      Row
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik zoek ‘lot’genoten die hetzelfde meemaken (Verhaal 116)

    Hoi,

    Ik zoek ‘lot’genoten die hetzelfde meemaken, maar elkaar niet onnodig bang maken met horrorverhalen. Elkaar supporten in het proces van dealen met en afkomen van chronische hyperventilatie. Ik ben zelf 21 jaar. Heb al sinds mijn 13e af en aan in vlagen last gehad van een verkeerde ademhaling. Sinds twee jaar steeds vaker en sinds 6 maanden (bijna) elke dag. Ik denk zelf dat het bij mij groot en deels getriggerd wordt doordat ik erg hypochondrisch ben en het vetrouwen in mijn eigen lichaam verloren ben. Soms heb ik flinke terugvallen, maar sinds ik er bewust van ben, veel aan yoga en meditatie doe, tijd voor mezelf neem, merk ik dat het wel iets beter gaat. Ik studeer verder aan een universiteit en merk dat ik beperk wordt in mijn sociale leven doordat ik (sneller) tijd voor mezelf nodig heb of niet durf. Ik voel me vaak te veel tegenover anderen omdat ik er goed over kan praten maar voel me dan schuldig dat ik vaak wat ‘heb’. Als je ook iemand zoekt die wel gedeeltelijk hetzelfde ervaart maar niet elkaar onnodig extra bang wilt maken maar elkaar juist helpen en supporten reageer hieronder dan!
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Verzuring in de mond (Verhaal 114)

    Ik heb nu al ongeveer 6 maanden last van mijn mond het voelt soort verzuring.
    De dokter kon niks vinden en de neuroloog zeg dat het ook niet mijn ms is nou heb ik een verleden met chronische hyperventilatie zijn er misschien mensen die dit herkennen.
    Natasja
    > 2 jaar geleden
    Natasja 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ben gevaccineerd met astra zeneca en maak me dus ongelooflijk angstig of... (Verhaal 75)

    sinds een paar weken heb ik elke dag een zeurend pijnlijk gevoel in m'n linkerbeen.
    Ben geprikt op trombose, hoewel er niks te zien is aan het been, en dat was in orde.
    Ben gevaccineerd met astra zeneca en maak me dus ongelooflijk angstig of het toch niet een trombose is.
    Herkent iemand deze klacht.
    Hannah
    > 2 jaar geleden
    Hannah 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Beste Hannah, ikzelf ben gevaccineerd met Pfizer en was ook enorm bang voor de bijwerkingen. De eerste keer voelde ik me een week beroerd, wat grieperig en zo. Van de 2 spuit was het minder. Je leest ook van alles van mensen dat ze van alles voelen of mensen angstig maken. Als je je angstig voelt daarover zou ik eens gaan praten met een dokter. Zij kunnen je helpen daarin. Veel sterkte nog.

      Marleen
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken het stoppen met ademen, alsof het gereset word ineens. Gelukkig al eventjes geen last meer van. Probeer stress/angst en spanning te ontwijken zodat je niet verkeerd gaat ademhalen

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Heb dan ook het gevoel of ik even geen adem kan halen (Verhaal 91)

    Ik heb al geruime tijd een angststoornis. Ik heb vaak vage lichamelijke klachten. Blijkbaar heb ik ook last van chronische hyperventilatie. Het vervelende is dat ik elke keer het vertrouwen in mijn lichaam moet vinden, als ik klachten heb. De klachten verminderen dan ook, maar dan komt het weer in een andere vorm terug. Momenteel heb ik last van soms ineens een raar gevoel door mijn lijf, voornamelijk borstkas en alsof mijn hart even overslaat. En heb dan ook het gevoel of ik even geen adem kan halen. Dit is echt maar een kwestie van seconden. Maar herhaalt zich meerdere keren per dag en brengt mij weer in onzekerheid. Herkent iemand dit?
    Deborah
    > 2 jaar geleden
    Deborah 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hey,
      Ik heb dit ook en meestal als ik in rust ben of even niets aan het doen ben, dan let ik er extra op en komt het ook veel vaker terug.
      De dokter kan niets vinden maar maak er mij toch zorgen in en is alles behalve plezant.
      Hoe gaat het ondertussen met jou? Ben jij hier al verder mee gegaan?

      Els
      > 2 jaar geleden
    • Waarschijnlijk zijn dat dubbelen hartslagen die julie voelen Google daar maar eens na kan geen kwaad hoor iedereen heeft dat wel eens maar de één voelt ze sterker dan een ander

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Het is een tijdje goed gegaan, maar nu in alle hevigheid weer terug. Ik heb hiervoor therapie gehad. Is door het onbewust verkeerd ademhalen. Dus controleer vaak ademhaling en doe mijn oefeningen. Maar in stressvolle tijden is het er weer. Voornamelijk in rust, als ik achter de computer zit of op de bank. Bij inspanning verdwijnt het en vaak met afleiding, zoals gesprekken met mensen ook. Als ik het weer heb komt toch die twijfel weer; is het wel de chv. En dat maakt het er nou niet beter op.

      Deborah
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hier moet je zelf voor werken (Verhaal 52)

    Tip: koop het programma van geert verschaeve. Helpt je valkuilen zoeken kennis is macht zeker als het gaat om hyperventilatie.
    Tip:laat je testen op slaap apneu om dit uit te sluiten. De compensatie van de nacht is hyperventilatie op de dag.

    Ik heb 15 jaar klachten gehad.na een lading onderzoeken. Hart. Bloed. Hormonen. Internist echo van mijn organen. Kno voor positie draaiduizeligheid. Zelfs post traumatische stress disorder kwam aan bod door kantje bord situatie.
    De diagnose was chronische hyperventilatie. Geen aanvallen van snel ademen maar stelselmatig te veel ademen.Ik moest maar wat aan mijn stress niveau doen. Ik ben alles gaan aanpakken wat mij gezegd werd. Adem therapie psycholoog mind full fysiotherapie. Tellen van mijn ademhaling tijdens een aanval trickers zoeken enz. Tot ik er gek van werd. Het programma van geert verschaeve heeft de aanvallen doen stoppen. Heldere stappen en de tools om te vechten (of juist los te laten en ermee te lachen)
    Ik bleef nog wel klachten houden en dacht dat ik iets verkeerd deed of er nog iets anders was. Dat bleek slaap apneu te zijn. Ik snurk nauwelijks en had geen klachten die op het lijstje stonden. Nu dit behandeld word zijn de verkeerde ademhalingen op de dag en de hartkloppingen maar ook mijn standaard hoge saturatie en hoge hartslag bij rust weg.
    Is het de stress die hyperventilatie veroorzaakt of de hyperventilatie stress. Ik denk het laatste. Beide! Het houd zichzelf in stand. Koop het programma gebruik de kennis die je ermee opdoet en ga je tools gebruiken. Het is helaas niet iets waar je een medicijntje voor kan innemen. Hier moet je zelf voor werken.

    Mariska
    > 2 jaar geleden
    Mariska 3 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Precies! Ook ik heb (met vallen en opstaan) het programma van Geert Verschaeve gevolgd.
      Als je met angst en hyperventilatie geconfronteerd wordt voel je je ellendig, machteloos en hopeloos. Je wilt dit niet. Bijna ongelooflijk dat je toch kunt leren de symptomen "los" te gaan zien van de situatie.
      Het zijn echt je gedachten die de boel aanjagen. Uitgelegd krijgen wat er in mijn lichaam aan het gebeuren was vond ik al een eye-opener. Wel precies het programma volgen. Er zit een duidelijke opbouw in. Gun jezelf de tijd: stap voor stap.
      Pas veel later ontdekte ik dat ik een echte "pleaser" ben. Ik kan niet tegen ruzie, harde geluiden, onrecht enz enz. Er blijkt een naam voor te zijn: high sensitive person HSP.
      Je bent niet ziek. Je bent niet gek. Je bent zeker niet alleen.

      Brecht
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb al een tijdje de zelfde klachten! Bij mij is ook hypochondrie vastgesteld!
      Hoe gaat het bij jullie nu met de klachten?
      GR.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Samantha
      Bij mij was het vader tijd die het onder controle houd nog steeds wel last van maar zonder angst en stress. Je moet echt in je hoofd prenten dat het niet gevaarlijk is wat wij hebben zodra je het ook gelooft gaat het steeds beter succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Aan deze twee kan ik niet wennen (Verhaal 30)

    Hi iedereen,

    Alle klachten wat jullie boven benoemen zijn voor mij herkenbaar alleen wat ik ook heb is een doof gevoel/tintelingen in voornamelijk mn linkerhand en linker deel gezicht en oorsuis. Herkennen jullie dit? Ik kan alles plaatsen maar aan deze twee kan ik niet wennen.

    Buiten dat wil ik melden dat ik mn chv redelijk onder controle heb dankzij yoga en oefentherapie. Deze twee hebben mij erg geholpen met een juiste ademhaling en houding. Alleen met een klein beetje stress heb ik weer een terugval. Vermoeiend, ups en downs.

    Herkenbaar? Graag kom ik in contact met je!

    Toetje
    > 2 jaar geleden
    Toetje 5 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Heel herkenbaar voor mij. Erg angstig als je gezichtsspieren tintelen en verlappen.

      S
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Mario
      De beste tip die ik kan geven is in een vroeg stadium afleiding zoeken ga iets opruimen wat nog beter is ga onkruid plukken in je tuin werkt goed bij mij

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Hoi sky
      Het is wel begrijpelijk dat je zoiets kan ervaren na het overlijden van je moeder. En knap dat je nu al gelijk accepteert dat je hv hebt. Nu alleen nog de verwerking en proberen controle terug te krijgen succes en sterkte met het verlies van je moeder

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Hoi adriana
      Zal wel heel eng zijn ja, blijf doorvragen bij de dokter en hou ons op de hoogte succes en sterkte

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Gabriella
      Het is niet niks wat jij allemaal voor je kiezen hebt gehad. Maar wel zo knap dat je nu voor jezelf kiest want als jij niet voor jezelf zorgt, kan je ook niet voor je gezin zorgen. Dus ik ga ook geen tips geven want jij bent al goed bezig toppie en succes verder komt wel goed

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • De dokter ziet niks bijzonders (Verhaal 34)

    Goedemiddag ik heb al een tijdje last van hyperventilatie en dat me rechte kant in de brand sta en tinterlingen en doof gevoel en me neksteken en heb ook een dikke huig en eet heel slecht ik ben al daar een dokter geweest en die zien niks bijzonder Maarja ik voel het en wil dat het weg gaat kan niet eens werken omdat ik me zo duizelig voel wie heb dit nog meer hoop dar ik reactie krijg

    Esmeralda
    > 2 jaar geleden
    Esmeralda 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Esmeralda.
      Weet niet wanneer je dit geschreven hebt, en hoever je nu bent om je controle terug te krijgen,maar deze klachten horen min of meer bij chv of hv maar laat je voor je eigen gemoedstoestand altijd een arts naar kijken dat geeft rust

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • komt het door stress of angst vraag ik me af.. (Verhaal 74)

    Ik was 22 jaar toen ik deze symptonen gehad heb..alsof mij nek dichtklep ik geen lucht krijgt,snelle hartkloppingen,zwak zijn,beven,snel moe worden,wazig zien vooral wanneer het savonds is heb ik moiete met zien,misselijkheid en diaree soms heeft mischien iemand ook deze symptonen komt het door stress of angst vraag ik me af..getest maar niets gevonden alleen me cholastrol was hoog..het gaat soms weg maar komt weer terug nu ben ik 24 jaar heeft iemand ook zulke ervaringen???
    Sewpal sarwanie
    > 2 jaar geleden
    Sewpal sarwanie 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi sewpal
      Welkom bij de chv club. Al jou klachten zijn zeer herkenbaar, en wij hebben daar ook allemaal last van of last van gehad. Het is een zeer lastig probleem die wij hebben hier maar niet gevaarlijk zeg dat maar tegen jezelf aub

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik heb 2 maanden lang elke hartslag gevoeld in mijn borst (Verhaal 105)

    Hallo
    Ik ben eind juni opgenomen op spoed met hartkloppingen. Ik ben toen een nacht daar moeten blijven voor allerlei teste. Daaruit bleek dat de echo, inspanningstest etcetc allemaal volkomen normaal waren.
    Momenteen kamp ik nog steeds met enorme klachten: hartoverslagen, pijn op de borst, zeurend gevoel aan borstbeen, hoofdpijn, duizelingen, spierpijnen, moe, suf, niet slapen ..
    ik maak mij , ondanks alle testen , nog steeds zorgen dat er iets met mijn hart is. Elke keer concentreer ik mij op mijn hartslag. Ik heb 2 maanden lang elke hartslag gevoeld in mijn borst, nu voel ik hem amper nog en dan slaag in meteen in paniek.
    Ik slaag zelfs in paniek als ik mijn hartslag maar lichtjes tot moeilijk in mijn hals voel , maar dit is misschien normaal dat je hem niet altijd duidelijk voelt?

    Ik heb ondertussen de stap naar een psychologe gezet , hopelijk geraak ik zo van alle angsten en klachten af
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Heftige klachten na een paar hijsjes (Verhaal 113)

    voor zoon 5 maand geleden stonden we gewoon bij een goede vriend achterthuis het was zoon 30 graden buiten hadden weinig gegeten en gedronken maar wel had ik een paar hijsjes van een jointje genomen hierna werd ik erg licht in mijn hoofd dus ben ik even gaan zitten waarna al snel mijn hele lichaam begon te tintelen ik heel bleek werd ik zag zwart voor mijn ogen en mijn oren sloegen dicht en alles verkampte en werd al snel erg misselijk daarna begon ik over te geven en was ook alles weer goed sinds dien heb ik sommige dagen dat ik erg veel last heb van mijn borstkast het voelt wel alsof het allemaal ontstoken is heb 5 hartfilmpjes gehad bij de huisarts en in het ziekenhuis en alles is in orde heb veel bloed onderzoeken gehad ook daar konden ze niks in vinden zijn er meer mensen die dit ooit hebben mee gemaakt en me misschien gerust kunnen stellen ? groetjes
    Sarina
    > 2 jaar geleden
    Sarina 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Niet weten of je nou aan het hyperventileren bent, paniekaanval hebt, of een hartaanval hebt (Verhaal 99)

    Iemand die deze klachten herkend. koud zweet, bleke koude been en voet, soms arm. krampachtig gevoel onder oksel , zijkant ribben en bij de ruggengraat tussen de schouderbladen, benauwd. en daarvan dan in de paniek zitten. en dan niet weten of je nou aan het hyperventileren bent, paniekaanval hebt, of een hartaanval hebt. Herkent iemand dit ?
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Ja het lijkt jammer genoeg allemaal op elkaar hyperventilatie klachten en echte hartklachten in het begin moet je gewoon alles uitsluiten door een hart onderzoek te laten doen

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken het wel. Heb daar regelmatig last van. Buiten dat koud zweet en bleke been. Vaak Last van hart overslagen/bonzen, En een opgejaagd gevoel daarbij. Ik heb een slokdarm en middenrif onsteking gehad. Leek ook alsof het mijn hart was.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Wat helpt jullie te kalmeren? (Verhaal 11)

    Ik herken veel van wat jullie schrijven. Ik ben 35 en ik zou zo graag met een lotgenoot en ervaringsdeskundige hier over spreken. Ik voel mij zeer alleen en eenzaam in wat ik doormaak.. En ik sta voor m'n gevoel echt doodsangsten uit op een dagelijkse basis.

    Bij mij ontstonden de klachten plots, op 9 maart j.l. In corona tijd notabene. Ik kon plots niet meer op adem komen toen ik uit de stad kwam, begon te zweten en het allerergste... Ik dacht te gaan stikken. M'n rechter long vulde zich niet meer en kreeg gewoon geen lucht! Ik trad uit mezelf en het leek net alsof de wereld een speelfilm was. Ik kon door m'n partner heen kijken en er kwam een paniek over me heen die ik nog nooit gevoeld heb. Ik dacht.. m'n laatste uur is geslagen. Ik had 'n leuke dag gehad dus ik kon dit niet herleiden. Wel heb ik 'n heftige periode achter de rug. Een periode van 2 jaar met veel stress en slecht slapen en uiteindelijk een aantal overlijdens in de familie. Ik had nog nooit hyperventilatie gehad of deze vorm van paniek. M'n rechterlong leek zich niet meer te vullen en uit te zetten en dat deed me een pijn. M'n borstkas deed zo'n pijn. M'n keel ook. M'n hartslag was zeer hoog. Ik heb uren lopen ijsberen en toen heb ik de SEH gebeld. Die kwamen. ECG, saturatie.. U moet gewoon wat rustiger worden en dan kunt u vannacht nog even naar de arts mevr. Dus middenin de nacht naar de SEH. Volgens haar syndroom van tietze of een verschoven rib.

    Nou ik geloofde daar niets van. Volgende avond precies dezelfde klachten. Overigens de rest vd nacht niet geslapen en zeer onrustig. Wéér naar de EHBO. Dit keer zou ik 'n allergie voor 'n vitamine tablet hebben en kreeg desloratadine. Een anti histamine. Dat deed natuurlijk ook niks! Het woord hyperventilatie was tot dusver nog geen 1x gevallen. Niet bij de ambulance broeders of die 2 artsen die ik op de ehbo zag. Ik dacht dus echt dat ik iets zeer ernstigs mankeerde. Ik leefde in overlevingsmodus vanaf dat moment.

    Die week erna 3x bij huisarts geweest. Ik dacht zelf aan long ontsteking of corona. Aangezien er koorts bij kwam. Zij dacht ineens aan long embolie. Dus ik snel weer naar de EHBO. Alles gecheckt, long foto ook. Géén long embolie. Arts daar dacht wel aan corona. Maar stuurde me zonder test naar huis. Het kon ook griep zijn. Ik ben long patiënt dus vond dit zeer merkwaardig. Gewoon uitzieken zei ie. Dit was absoluut geen griep. Ik weet hoe ik me voel als ik griep heb en dat is niet zo.

    De aanvallen werden steeds heviger. M'n borstkas begon zo'n zeer te doen, m'n nek, m'n schouderbladen. Voor m'n gevoel zat ik in een psychose waarvan ik mezelf heel bewust was. Dit was zo akelig. Ik zweefde, weken aan een stuk. Weken heb ik niet gegeten en weinig geslapen en zat ik in blinde paniek op m'n bed, proberen te focussen op de bomen en blauwe lucht buiten. Dag in en uit. Op m'n ademhaling letten. De buitenwereld bestond niet meer voor mij.

    De koorts was er. Die is onderzocht door 'n internist. Die snapte er niets van want ze kon niks vinden. Weer 'n ECG. weer die saturatie meter en bloeddruk. Ik wilde graag een MRI. Maar dat vond zij niet nodig aangezien al m'n waarden v bloed ook goed waren. Ik hyperventileerde de hele dag. Kreeg oxazepam en ibuprofen vd huisarts. Zelfs dat hielp vrij weinig. En ik ben niet zo vd pillen.

    M'n partner eiste een corona test en is zeer boos moeten worden voordat ik die kreeg. Ik stond tot 6x toe huilend en snakkend naar lucht bij m'n huisarts. En steeds vond ze 't niet nodig. Ik heb ook astma. Dus een test is dan geen overbodige luxe.

    Ik kreeg de test pas begin mei. Na 2 maanden aandringen. Terwijl begin maart m'n klachten begonnen. Test was negatief. Wat niks wil zeggen achteraf. Heb moeten vechten om een long functie onderzoek te krijgen. Ook die long analist zei dat 't best eens corona kan zijn en hij er meerderen zoals mij ziet.

    Toen heb ik besloten zelf een antistof test te kopen. Deze was negatief. Ik weet dus niet of 't corona is geweest. Vaak houden mensen hyperventilatie over van infecties. Dus het zou kunnen. Ik heb 6 weken koorts gehad. En die is niet te verklaren. (37.8 tm 38.9 graden)


    Maandag krijg ik de uitslag van 't long functie onderzoek. Maar volgens de analist zag het er goed uit. Ik hyperventileer en panikeer dagelijks. Echt uit het niets, meerdere malen op een dag. Ik voel me na 4 maanden dit dagelijks doen compleet uitgeput. M'n ribben doen ontzettend pijn en ik leer nu buteyko ademhaling. Via een logopedist. Maar ik lees dat sommigen daardoor ook keer op de ademhaling gaan focussen. En ik het het idee dat dit bij mij ook het geval is. Volgens buteyko moet je een cp hebben van boven de 20 (cp is adem stop na een ademhaling) om de hyperventilatie onder controle te krijgen.
    Deze loopt uiteen van 9 tot 25 bij mij. En bij beiden ben en blijf ik benauwd. M'n astma is al jaren goed onder controle met medicatie. Dus voor mij blijft een paniekstoornis met hyperventilatie dan over.

    Hebben jullie dit op bepaalde momenten ook dagelijks gehad??? Ik krijg het niet onder controle omdat de pijn op de borst en het naar lucht snakken en niet door kunnen ademen op de gekste momenten de kop op steekt. Er is geen touw om te trekken. En soms duren deze aanvallen uren. Terwijl je vaak laast dat na 30 min de meesten toch wel over moeten zijn. Het voelt echt ondraaglijk voor me.

    Ik heb al vaker psychologische hulp gezocht. En toen niet de juiste gekregen. Bijv voor een trauma en rouw verwerking, waarbij ik volgens de psycholoog na 8 sessies en een assertiviteitstraining weer genezen werd verklaard. Terwijl ik met heel veel onverwerkte zaken bleef rondlopen. Mijn ervaringen met psychologen zijn niet prettig. Daarom ben ik ook bang weer hulp te zoeken. Maar ik zie geen andere oplossing?

    Wat helpt jullie te kalmeren als de angst toe slaat?? Voel me zo alleen hierin.

    Nops
    > 2 jaar geleden
    Nops 9 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Wat verschrikkelijk voor jou, dat niemand jou begrijpt... Sterkte!!

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Bij mij helpt acupunctuur!! Ook krijg ik Chinese kruiden voor de milt. Door alle stress raakt je milt uitgeput, piekeren enz. Een aanrader!!!

      Anneke
      > 2 jaar geleden
    • Ook ik al meer dan 10 jaar hyperventilatie,gelukkig bij mij snel ondekt op de spoedeisende dienst,werkelijk van alles geprobeerd en niets wat echt hielp(ademhalings therapie ,fysio ,gespreken enz)toen maar naar de cardioloog geweest(natuurlijk niets gevonden),dus daar staat je dan wat nu,uiteindelijk maar doorgaan met jaren van ellende,2 jaar geleden dus burn_out opgelopen,compleet uitgeput,met verschrikkelen klachten maag darmklachten,pijn op de borst heel het lichaam spierpijn,geestelijk nergens geen zin in depressieve gevoeles,gewoonweg een drama.Ook ik heb van alles op gezocht en geprobeert niks hielp,tot mij arboarts een goede tip geeft,mindfulniss en yoga.Ben nu meer dan 70 procent van mij klachten af,zit beter in mij vel,en kan weer genieten,mijn leeftijd is 57 jaar.Hopelijk werkt dit voor meer lotgenoten

      Anna
      > 2 jaar geleden
    • Ik ben zelf ook 35 jaar en ken je patroon van klachten en je eenzame gevoelens daarin. Alsof niemand het snapt en je ook maar iets de goede richting in je sturen. Je bent dagelijks bij wijze van blij dat je de volgende dag weer hebt gehaald.

      Ik heb er sinds een plotseling moment, zoals je ook schreef maar dat is uiteraard bij iedereen anders, (toen de emmer overliep, zonder dat je snapt wat er gebeurd) nu al zo'n 6 jaar dagelijks in meer of mindere mate last van gehad. Het is niet 100% weg, maar het is steeds verder op de achtergrond geraakt.

      Ervaringen geven begrip (op zich goed), maar kennis helpt je echt je situatie te verbeteren. Daarom niet mijn hele verhaal, maar hopelijk wat inzichten.

      Samenvattend gebeurde dit bij mij (en ik denk op soortgelijke wijze iedereen met burn-out en/ of chronische hyperventilatie):

      De (oplopende) overspanning die ik al een tijdlang had (maar niet opmerkte /voelde in het lichaam) bereikte zijn kookpunt op een willekeurig moment (in mijn geval tijdens een normaal gesprek met iemand), de mentale overspanning sloeg in op het lichaam en die reageert vervolgens op al die 'stress' die je hersens (angst, paniek, stressgedachten..whaaa wat gebeurd hier?..ik ga dood) doorstuurt.
      Het lichaam snapt er gewoon niets meer van en gaat vervolgens klachten geven via de hersens (de hele lijst van hyperventilatie klachten, en dat vaak ook nog wisselend, dan weer keel, dan buik, dan hart etc.etc).
      Het lichaam zegt eigenlijk: "kappen met die stress' ik kan er niet meer bijhebben. Telkens als je dat blijft voeden 'stroomt die emmer' weer over.
      Door al die verschillende klachten creëert dat angst (zo werkt ons systeem), het lichaam geeft signalen af aan de hersens, wat angst creëert omdat het ook niet 'fysiek' te verklaren is. Jij denkt telkens bij die klachten: "huh wat is dit nu weer?" nee toch..."ik moet wel een ziekte hebben" "het is echt niet goed met mijn longen /hart" "ik heb vast een tumor/kanker/ms" etc.etc. of wat jij dan ook denkt.
      Zo kom /blijf je in een vicieuze cirkel van stressvolle gedachten -> lichamelijke klachten -> angstige gedachten -> stressvolle gedachten enzovoort.

      Kortom, je neemt jezelf in de maling. En dat opzich is niet je schuld. Het systeem werkt zo in angstige, paniekerige, stress situaties.

      In feite is de diagnose: "ik heb overbelaste hersenen" (sommigen noemen het burn-out, overspannen) en hyperventilatie (uiteindelijk chronische) is daarvan een gevolg, niet een oorzaak.

      Wat moet er dus gebeuren om de vicieuze cirkel te doorbreken? de oorzaak van de cirkel verminderen /aanpakken = stressvolle gedachtengangen.

      Als je weet waar ze vandaan komen, is het bijv. werkgerelateerd, dan kun je daar beginnen, maar ook als je het niet weet kun je enkele dingen doen, maar het begint bij ACCEPTEREN dat je (mentaal) ziek bent. Tis niet anders.

      Nu zijn er 100 en 1 boeken over stressvolle gedachtengangen verminderen en tig 'google' websites met tips tegen stress , dus tja daar kan je kennis ophalen.

      Maar wat mij hielp is om zoveel mogelijk terug te keren naar het 0-punt: Leven net als een dier: 1. gezond eten 2. voldoende bewegen (niet fanatiek, beetje wandelen, langzaam fietsen, ontspanningsoef. 3. veel slapen (zover dat lukt, hoe meer hoe beter in het begin) en 4. alleen maar onspannende dingen (lang douchen, een bad nemen, boekje lezen, in de natuur beetje observeren, tekenen, puzzelen, schilderen, iets bouwen etc.etc,), maar niet teveel NIKS doen, want dat geeft teveel 'piekertijd' en dat is niet ontspannend!, verder echt geen/zo min mogelijk tv, telefoon iPad e.d. Even een tijdje 'letterlijk' offline (voor zover dat lukt natuurlijk, maar is essentieel om de balans te herstellen.

      Want dat zorgt ervoor dag de stress afneemt, je hoofd rustiger wordt, daardoor weer minder angstig wordt en dat vervolgens weer het ademhalingscentrum de rust geeft om te herstellen, dan neemt de hyperventilatie af.

      Dit moet je blijven doen totdat er steeds vaker dagen komen waar je doorkrijgt dat je geen echte (chronische) aanvallen meer hebt gehad op een dag...dan ga je de goede kant op...langzamerhand nemen de klachten af en krijg je steeds meer momenten dat je stressysteem niet eens de kans krijgt om 'over' te reageren....dan ben je bijna weer waar je wil zijn.

      Ik hoop dat je wat hebt aan enkele inzichten die ik met vallen en opstaan hebt geleerd. Ik ben persoonlijk (achteraf) gewoon te lang doorgegaan waardoor alles alleen maar is uitgesteld. Maar voor iedereen is dit een proces met vallen en opstaan, anders had je het per slot van rekening niet (onbewust) ontwikkeld /laten ontwikkelen.

      Veel beterschap! en ik hoop dat je de tijd neemt om er op een langzame manier uit de vicieuze cirkel te stappen. Want ik weet heel goed hoe verschrikkelijk de klachten, gevoelens en angsten zijn.

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • Wat een fijne tips. Ik ben nu 26 jaar en heb sinds een week constant hyperventilatie/paniekaanvallen. Ik vind het verschrikkelijk maar probeer het te accepteren en de adviezen tot mij te nemen. Ik weet dat ik snel geneigd ben veel te denken maar het is inderdaad een cirkel waar je tijdens het 'piekeren/overdenken' niet makkelijk mee kan stoppen.

      D
      > 2 jaar geleden
    • Iknken deze klachten paniekstoornis chronische hyeperventilatie is begonnen na de geboorte van mijn dochter nu 36 jaar geleden . Ik heb het nog steeds de gekste klachten het beheerst je leven durft veel dingen niet uit angst om hetweer te krijgen . Allerlei therapien psychologen enz bezocht maar het blijft soms minder soms meer gek word je ervan en vooral de angst het verlamd je het ergste zijn de iedere keer nieuwe klachten . Heb ook ademhalings oefeningen maar die werken niet als ik aanval heb als ik het overdag heb pak ik mijn hobbys op dat werkt soms of bel mijn zus je ben niet alkeen hierin mij helpt ook om dan op te zoeken wat andere ervaringen zodat je niet het idee hebt dat je je aansteld

      Moontje
      > 2 jaar geleden
    • Hier ook het zelfde ook longaandoening en op een nacht ineens happen naar lucht in paniek hart wat te keer ging dus dacht me longen
      Naar de huisarts en longverpleegkundige geweest en daar kreeg ik een verwijzing voor fysiotherapie ademhaling ernstig verstoord dus oefeningen
      Toen kwam corona en de fysio ging dicht dus kon er niet meer heen werd in die tijd ook heel angstig om corona te krijgen en bleef dus thuis op een wandeling met de na kwam ik nergens toen mocht ik weer naar de fysio maar durfde niet meer dacht daalijk krijg ik corona
      In de zomer kreeg ik dus hele heftige hartkloppingen en moest overgeven en was gewoon zo ziek dat ik de dokter belde dit was een nieuwe arts en ging overleggen je mocht niet komen ivb corona en belde terug ambulance is onderweg dus naar het ziekenhuis ambulance broeder zei al nee hoor is niet je hart maar we nemen je mee
      Later allemaal onderzoeken gehad en zelfs een hartkastje maar niets aan de hand de klachten bleven voorral snachts dus sliep een paar uur en werd dan wakker met elke keer de zelfde klachten deed wel me oefeningen maar hielpen niet werd juist nog erger november 2020 kreeg ik toch corona van mijn partner was goed ziek koorts neusverkouden kriebelhoest hoofdpijn en spierpijn heb ook fybriomyalgie dus de spieren werden extra slap en kon bijna niks maar de benauwdheid was er eigelijk niet en heb een aantal nachten ook goed geslapen na de corona van een maand begon het langzaam weer toe te nemen en ben ik toch weer naar de fysio gegaan corona fysio in het beging ging dit best goed maar zit nu weer helemaal vast in de hyperventillatie en dat is dag en nacht ben uitgeput en heb geen idee hoe ik er uit moet komen terwijl ik dit schrijf gaat me hart te keer en heb ik moeite met me inademing en daalijk moet ik naar de fysio geen idee hoe ik daar moet komen daar heel me lichaam tegenwerkt

      Karin
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb al minimaal 38 jaar chronische hyperventilatie is begonnen nadat ik 3 maanden aan infuus met weeenremers heb gelegen om vroeggeboorte te voorkomen daarna alleen erger geworden ik herken de meeste klachten heb ook angststootniebij psycholoog geweest acupunctuut ademhalingstherapie haptonoom soms gaat het tijden goed dan opeens weer mis word jeweer afgevoerd het ergste is de angst en de pijn en druk op je borst en niet kunnen doorademen de corona doet hier ook geen goed aan ik probeer afleiding te zoeken met haken en kaarten maken maar dat helpt niet altijd

      Thea
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo ik begrijp je volledig! wat een ellende.
      Ik probeer hier kort even mijn verhaal te doen.
      Sinds september 2020 begon ik me wat ellendig te voelen.
      Dan even geen probleem meer. Dan in de eerste week van december kreeg ik een keelontsteking, ik kreeg antibiotica maar ik merkte dat ik nog niet genezen was na de medicatie al op was, want normaal ben ik na 3 dagen medicatie al een stuk beter.
      En toen begon de ellendige extreme vermoeidheid! ongelooflijk ik viel gewoon als een blok in slaap. Ik voelde mij ellendig moe humeurig soms eens een dag beter en toen dacht ik het zal beter zijn. De volgende dagen, weken, maanden van hetzelfde.Maar ik kreeg ondertussen ook een enorme druk op mijn borst en tintelende mond en lippen, pijnlijke kaken krampen, soms werd ik wakker met enorme hoofdpijn, brandende ogen. Naar huisarts die zei je hebt waarschijnlijk chronische ventilatie. Maar die moeheid was niet te verklaren en ook de ogen niet. Bloed gecheckt, supplementen genomen waar ik veel geld heb voor betaald bij een natuurspecialiste, die nu blijken eigenlijk niet nodig waren. Op vakantie in Frankrijk 14 dagen in bed gelegen van moeheid en ellende en alles die erbij hoorde MRI scan, Neuroloog, endicrinoloog, oogarts, alles gedaan ik ben volledig gecheckt, en natuurlijk.....alles ok. Je wordt er onnozel van dat ze niks vinden. Tot ik vorige week, op 20 sept toch een op google de woorden 'tintelende lippen mond hyperventilatie' intikte. Wat een openbaring! Ik dacht dat enkel die tintelende mond en lippen van die hyperventilatie waren. al die andere klachten blijkbaar ook man man man wat was ik eigenlijk blij dat al die miserie daar bleek van te zijn. Een soort van opluchting. Ik heb direct verder onderzoek gedaan en ik ben nu gestart met een paar ademhalingsoefeningen per dag en ook sinds vandaag 25 oktober' Bachbloesems mix 84 vrijer ademhaling' gestart dit heb ik gelezen ergens ook in een artikel over chronische hyperventilatie deze druppeltjes worden het best voor drie maanden genomen. Alle andere cursussen daar begin ik niet aan ik heb op you tube gekeken voor ademhalingsoefeningen en daar hou ik het voorlopig bij we zien wel.... Wie weet kan dit jou ook helpen en ook andere mensen die in dit verhaal zitten.

      Lucie
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik stik van angst en hyper er op los! (Verhaal 89)

    Beste allemaal, ik moet nu echt mijn verhaal doen want ik stik van angst en hyper er op los! Vooral als ik moet bewegen en wil douchen of stofzuigen. Vreeslijk..de angst grijpt me dan bij de keel.Ok heb ik begrepen dat het Globus kan zijn. Ik heb ook veel spanningen momenteel met mijn kinderen (hoewel volwassen) maar dat zegt niets. Ik heb er z`on dikke strot van en neig naar een jankpartij die niet echt wil vlotten. Het wordt nooit brullen omdat ik mij schaam voor mijn buren. Ik woon in een 55 plus flatje met aan een kant raam en balkon. op zich ook al benauwend en dan opgehokt zitten door corona, en daar is het ook deels mee begonnen. Ik heb een puffer die veel te vaak gebruik want na 2 uurtjes moet ik weer. Ik moet straks een boodschap doen en word bij voorbaart al paniekerig..kennen jullie dit en wat kan ik het beste doen? 9 aug kan ik bij psychologe terecht..ik hoop dat ik het aandurf want moet met bus en tram..help...
    Wilma
    > 2 jaar geleden
    Wilma 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Wilma
      Ik schiet ook in de paniek mode als mijn vrouw vraagt of ik even wil stofzuigen haha grapje hoor.
      Ik heb het bijna 30 jaar dus ik ben een beroeps hyperventilateur. de angst verdwijnt met de jaren dan blijft alleen nog een klote gevoel over wat echt geen kwaad kan maar daar heb jij nu weinig aan dus wat jij het beste kan doen is afleiding zoeken wanneer je het voelt opkomen. maar dan moet je geen zware afleiding zoeken maar iets heel simpels bijvoorbeeld kastje leeg ruimen en ordenen ook een rommel lade opruimen wat weg kan weggooien dat soort dingen werken bij mij perfect succes Wilma onthoud één ding het is een zwaar klote gevoel maar het kan geen kwaad.

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Alsof ik naar de grond getrokken word (Verhaal 87)

    Zonder dat ik het van te voren merk, word ik tijdens het lopen ineens duizelig. Alsof ik voorover naar de grond getrokken wordt. Onlangs viel ik echt en leek het alsof mijn rug zich tegen de grond bleef duwen. Omstanders dachten dat ik dronken was temeer omdat ik er de slappe lach bij kreeg. Na een paar minuten liggen, kon ik opstaan en weer lopen. Ik was toen nog wel licht in mijn hoofd en had een beetje raar gevoel in mijn linke onderarm en hand. Ik zag dat allebei mijn ha den blauw waren. Ik haalde adem en blies dit via mijn mond langzaam uit toen verbeterde de kleur van mijn handen. Herkent iemand dit? Ik loop hier al jaren mee. Soms kan ik mij tijdens de slaap niet omdraaien omdat her lijkt alsof ik in mijn matras getrokken word. Met extra kracht lukt het dan.
    Ria
    > 2 jaar geleden
    Ria 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Nee helaas herken ik jou klachten niet maar wat ik wel denk is dat je bloed verhouding niet goed is dan is de balance verstoort en kun je spier trekkingen krijgen misschien heb jij dit ook hou vol he er komen betere tijden aan hoor

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik word meermaals per nacht wakker (Verhaal 86)

    Hallo allemaal. Ook ik zou graag mijn verhaal met jullie willen delen. Ik ben in februari mama geworden van onze dochter. Het was een zware bevalling en ons kindje had een moeilijke start. Hierbij is het allemaal begonnen. Ik heb voortdurend ziekteangst. Ik heb sinds kort ook vaak last van hyperventilatie. Dit bevordert mijn angstaanvallen en paniekaanvallen helemaal niet integendeel. Ik word meermaals per nacht wakker en moet mezelf dan kalmeren om terug verder te kunnen slapen. Ik heb ook last van hartkloppingen en pijn op de borst. Ze hebben meerdere bloednames gedaan en mijn hart ook grondig onderzocht maar alles blijkt in orde te zijn. Sinds kort heb ik nog last van hevige maagpijn waardoor ik nog meer pijn ervaar achter mijn borstbeen en waardoor ik dus ook weer meer in panieksla dat ik wat aan mijn hart zou krijgen. Dit belemmert me in alles. Ik wil hier zo graag vanaf geraken. Ik heb een afspraak gemaakt bij de psycholoog in de hoop dat zij me kan helpen. Indien iemand deze situatie herkent, het doet nu zo een deugd om me door iemand begrepen te voelen.
    Daisy
    > 2 jaar geleden
    Daisy 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Lieve Daisy
      Natuurlijk begrijpen wij jou, omdat iedereen die hier op deze forum zit hetzelfde heeft meegemaakt min of meer. Het lastigste van deze aandoening dat hyperventilatie heet is dat de klachten steeds anders is. dus zeker als je pas bent gaan hyperventileren krijg je steeds dat klote gevoel van paniek. Dus rustig blijven wanneer je het voelt aankomen en afleiding zoeken gr kees en veel succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Soms twijfel ik tussen een hartritme stoornis (Verhaal 84)

    19 jaar last van hyperventilatie alleen soms twijfel ik tussen een hartritme stoornis

    Als ik rustig zit en in een 2 x soort harde bonk (kan het niet precies uitleggen wat je nou voelt) heb in me borst en daarna als een tierelier tekeer gaat heb hart filmpje hart foto long foto gemaak toen in het ziekenhuis gelukkig allemaal goed

    Maar omdat het niet gelijk te zien is (hartritme stoornis) ben ik er toch bang voor helemaal omdat het soms uit het niets komt huisarts zegt dat het hyperventilatie is maar toch maak ik me zorgen iemand anders die dit herkent
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 4 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoi Anoniem,

      Ik herken wel een beetje wat je zegt over die bonk. Ik heb zelf in januari een hyperventilatie aanval gehad (en ook daarvoor) had ik soms als ik ging eten ineens zo'n raar gevoel in mijn lichaam. Het is een soort bonk/trilling in de borst en het kan te pas en te onpas opkomen. Soms voel ik het een hele tijd zitten, maar door te bewegen doorbreek ik het gevoel. Ben al 8x naar de dokter geweest, maar zij is er van overtuigd dat er niets met mijn hart aan de hand is. Hiervoor sportte ik ook fanatiek en nooit last gehad van hartproblemen of iets dat ook maar in de buurt kwam. Zelf denk ik dan ook dat het echt iets te maken heeft met hyperventilatie/angststoornis. Vanuit ervaring weet ik dat een angststoornis vaak niet eens te verklaren is. Wellicht is dit bij jou ook zo? Dat er onbewust ergens angst zit waardoor je je zo voelt? Ik kan het in elk geval aanraden om naar een POH-GGZ te gaan of een psycholoog. Het is echt bizar hoeveel fysieke klachten je kunt krijgen door niet-bewuste mentale klachten.

      Anoniem94
      > 2 jaar geleden
    • Dat zijn dubbele hartslagen lees er maar eens over, heel beangstigend maar onschuldig bijna iedereen heeft dat weleens de ene voelt ze harder dan de andere

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Hallo Kees,

      Krijg je hierbij ook een opgejaagd gevoel?
      Hier word ik altijd wakker mee, extrasystolen en dan een opgejaagd gevoel.

      Groetjes

      Coby
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja Coby omdat wanneer je zo'n dubbelen hartslag krijgt, je in een soort mini paniekaanval komt omdat je schrikt dan kan je bloeddruk ineens stijgen of zakken zelfs. Als je dat gevoel gelijk KUNT doorbreken zakt het weer vanzelf anders weird die mini een Maxi en dat wil niemand het kan geen kwaad hoor. Maar probeer gelijk afleiding te zoeken bij zo'n gevoel succes gr kees

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hyperventilatie van mijn broertje! (Verhaal 70)

    Mijn kleine broertje kwam naar me af met pijn in de borst en moeite met ademen. Hy sugereerde mij om hem naar het ziekenhuis te brengen. Dus ik heb de auto genomen om hem weg te brengen naar het ziekenhuis.

    eerlijk gezegd vond ik dit wel een van mijn ongerustte rits dat ik ooit heb meegemaakt. Ik had veel moeite om hem te kalmeren en gerust te stellen, maar het gaf mij een machteloze gevoel toen ik hem bezig zag. Zijn eigen borst proberen te maseren, proberen te ademen, allerlei posities dat hy nam om te kunnen ademen, zoals zijn hoofd uit het raam steken. tintelingen in zijn handen en voeten. Wat een rit! een rit dat ik nooit zal vergeten hy werd rood, hy kreeg tranen en er was niks dat ik eraan kon doen.

    toen we aan kwamen bij de docter kon hy niet rustig blijven dus moest ik hem laten afkoelen buiten wat heel moeilijk was, en verder kreeg hy tranen in de oog en masseerde zijn borst heel de tijd in cirkel vormen. om beter te kunnen ademen probeerde hy heel de tijd in te ademen via zijn neus en uit te ademen via zijn mond, maar hielp ook niet veel precies.

    De doctor heeft niet veel gezegd. De terug rit was ook niet even fijn. Hy zat te huilen omdat hy schrik had om te sterven. Hoe kan dit eigelijk gebeuren? eerste keer dat ik hem zo zie. kan mijn broertje sterven hieraan? moet ik mij al psychologisch voorbereiden voor instanties, zoals de dood? Zal dit vaker gebeuren?

    Geen idee wat er is gebeurd met mijn broertje heel bizar, als iemand mij een raad kan geven, ben ik bereid om ernaar te luisteren!

    Anonymous
    > 2 jaar geleden
    Anonymous 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • De dokter heeft niet veel gezegd dus hij zag dan ook geen aanleiding om actie te ondernemen. Van hyperventilatie en chronische hyperventilatie kan je 1001 klachten krijgen die lijken op hartklachten pijn op de borst zweten linker arm pijn doen of uitval enz allemaal ongevaarlijk hoor ik heb het al bijna 30 jaar nu nog steeds is het lastig hoor maar niet echt beangstigend meer heel soms is het te erg en dan heb ik best nog moeite ermee maar hier heb je lotgenoten en weet je dat je niet alleen bent hierin

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Hyperventilatie (Verhaal 110)

    Ik heb 21 ademhaling en per min. Normaal moet dat er 6 of 7 zijn. Het is bij mij per toeval ontdekt. Ik adem dus te veel zuurstof in en te weinig koolzuur uit. Ik heb tinteling rond mijn mond, pijn op de borst, vaak te snelle hardslag en pijn in mijn hoge rug, schouders en nek. Ik heb ontdekt dat daar de koolzuur gaat zitten als het geen uitweg heeft. Ik doe nu 3 x per dag ademhaling oeveningen van 6 ademhaling en per minuut en dat 10 min lang. Hopelijk ga ik een keer gewoon ademhalen.
    Colet
    > 2 jaar geleden
    Colet 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Chronische hyperventilatie (Verhaal 108)

    Zo rond mijn dertigste, ben nu 69, kreeg ik een hyperventilatie aanval en dacht ik dat ik dood ging. Een aanhoudende huisarts en mijn echtgenote wisten me ervan te overtuigen dat ik niets ernstigs had … alleen hyperventilatie wat ik destijds afdeed met in een zakje blazen. Een boekje van ene meneer Ferrero over ademhalingstechnieken heeft me weer op weg geholpen. Echter bleef ik jaarlijks, meestal in de herfst/winter slechte periodes houden, die overigens telkens weer overgingen…
    Met een nogal gestresste baan ben ik er nooit echt helemaal vanaf gekomen en worstel tot op de dag van vandaag met een reeks klachten die ik ook in Andreas verhalen lees. Dat zou vertrouwen moeten geven, maar niets is minder waar en momenteel ben ik in een chronische hyperventilatie beland. Ik WEET dat ik verkeerd adem en ben fan van de Buteyko methode om MINDER te ademen …
    Toch lukt me dat niet elke dag en vooral ‘s nachts lig ik volop te snurken en te hyperventileren waardoor ik ‘s morgens vaak doodmoe ben en nerveus.
    Het blijft een dagelijkse strijd om me goed te voelen, zonder te piekeren en met een rustige Buteyko ademhaling.
    Voor het lichte gevoel in mijn hoofd maakt met onzeker met een moeizame coördinatie …
    Zo … dat wilde ik even kwijt
    Jan
    > 2 jaar geleden
    Jan 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Baksteen in maag (Verhaal 109)

    Beste mensen ik loop al 7jaar met maag klachten na eten boeren geen pijn maar een verschrikkelijk verzadigd gevoel of en gevoel asof en baksteen dat vast zit.
    Eet gezond he alle onderzoeken gedaan geen bacterie eten verteerd goed. Dus ik weet het ni meer goed.
    De dokterzegt dat ik een gevoelige maag heb en dat het door stress komt. Kan het dat ik al jaren verkeerd adem.
    Fateha
    > 2 jaar geleden
    Fateha 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Ben al een geruime tijd benauwd en zeer down.. (Verhaal 107)

    Ben al een geruime tijd benauwd en zeer down.. bloedonderzoeken gehad, en gezond verklaard.. toch voelde ik me niet gerust, weer huisarts met klachten van benauwd zijn, en zeer down etc.. doorverwezen naar de KNO arts. Daar kwamen ze met de conclussie hyperventilatie 24/7 gevoed door stress!!! Nu 3 maanden verder, ademhaling therapie wat niet echt helpt en nog steeds die ellendige benauwdheid en duizelig en zooooo moe
    Maurice
    > 2 jaar geleden
    Maurice 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Tips hoe ik deze verschikkelijke aanvallen kan doen verminderen? (Verhaal 106)

    Iemand tips?

    Ik kreeg mijn eerste aanval toen ik op het toilet zat bij mij ex-schoonouders. Het voelde op dat moment alsof ik een hartaanval kreeg. In de dagen die daarop volgden had ik last van 5 á 6 van dit soort aanvallen per dag. Mijn huisarts vertelde mij dat dit chronische hyperventilatie was en heeft mij doorverwezen naar een psycholoog. Bij verschillende therapeuten gelopen inmiddels, maar dit hielp niet. Vanaf het moment dat ik geen hulp meer zocht en mijn relatie van dat moment verbrak, ging het eindelijk beter.

    Dit is allemaal zo’n twee jaar geleden en in die twee jaar eigenlijk bijna geen aanvallen meer gehad. Sinds afgelopen zomer is het echter opeens veel erger terug. Dit terwijl ik juist lekker in mijn vel zit. Ik heb een mooie relatie, zit goed op mijn plek op mijn werk en alles wijst de postieve kant op.

    Heeft iemand misschien tips hoe ik deze verschikkelijke aanvallen kan doen verminderen?
    Leroy
    > 2 jaar geleden
    Leroy 0 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
  • Het lijkt op de signalen van een hartaanval (Verhaal 80)

    3 maanden terug heb ik een heftige paniekaanval gehad. Ik heb daar heel lang last van gehad. Ondertussen voel ik me mentaal gelukkig weer beter maar fysiek heb ik nog heel veel last van een hele hoge spierspanning in mn nek en schouder waardoor ik met vlagen heel misselijk en duizelig kan worden. Omdat dit lijkt op de signalen van een hartaanval blijf ik hier ook een beetje bang voor. Herkennen jullie dit en hebben jullie tips om dit te verminderen?
    Luna
    > 2 jaar geleden
    Luna 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Jou het is een blijft een raar iets dat hyperventileren en ja ook ik herken dit je kunt er 1001 klachten van krijgen borst hart rug armen benen enz allemaal heel lastig en beangstigend maar niet gevaarlijk hoor succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik heb het vandaag al 4x gehad (Verhaal 78)

    ik ben een meisje van 14 jaar en ik heb al een paar maanden last van heftige stress en angststoornis, daardoor ook last van hyperventilatie en paniek aanvallen. al naar de psycholoog geweest die heeft me door verwezen naar de GGZ waar ze helaas geen tijd voor me hebben. maar ik heb dus de laatste tijd op sommige momenten dat ik gewoon even 1/2 seconden geen adem krijg en daar schrik ik natuurlijk van waardoor ik hartkloppingen krijg, meestal is dit 1x op een dag of misschien dat nog niet eens, maar ik heb het vandaag al 4x gehad? heb wel 4 uur lang gesport misschien daar iets mee te maken? herkent iemand dit help me!!
    anoniem
    > 2 jaar geleden
    anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hoi, ik weet niet wanneer jij dit hebt getypt maar ik dacht ik reageer ook eventjes.
      Ik ben ook 14 en heb ook heel erg last van hyperventilatie.
      Ik heb ook gister gehad dat het voelde alsof ik een paar seconde geen adem kreeg en t maakte me ook helemaal over de zeik.
      Je voelt natuurlijk wel dat je kan ademhalen anders kan je ook niet praten, maar dat benauwde gevoel daarna in je borst is verschrikkelijk.
      Ik ben ook hypochondrisch en super bang de hele dag dat ik doodga.
      Vooral op die momenten dat ik effe geen adem krijg voor mijn gevoel.
      Ik huil de hele dag door.
      Zometeen moet ik ook naar school, maar ik zou het liefste alleen thuis bij m’n moeder blijven maar die is nu ook werken en alleen m’n vader is thuis.
      Tis werkelijk waar verschrikkelijk.
      Zo ook geen leven voor mij hoor

      Soraya
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Als je al deze verhalen leest weten jullie dat jullie niet alleen zijn jullie zijn nog in het begin en sommige hier zijn al wat verder maar ook jullie krijgen er controle over zodat de angst verdwijnt onthoud het is vervelend maar niet gevaarlijk gewoon volhouden meiden komt goed

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Ik word zo gek (Verhaal 76)

    Ik wordt zo gek krijg geen adem en zweette en aanviel ik me huis uit hoe het al 20 jaar voor al als ok spanning hep en voor al dat zweette krijg gewoon zweet plekken hep dislexy
    Rina
    > 2 jaar geleden
    Rina 1 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik begrijp je verhaal hoor. Hyperventilatie is ook om gek van te worden omdat er 1001 klachten bij kunnen komen als je accepteert dat je het hebt en in je hoofd prent dat het lastig is maar niet gevaarlijk komt het vast goed stapje voor stapje

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
  • Opgenomen eerste hart hulp (Verhaal 62)

    Voor ik begin aan mijn verhaal. Ik heb nog niet een diagnose, maar mijn vermoeden is ik een combinatie heb van chronische hyperventilatie en een angststoornis heb ook al zien ikzelf en anderen mij als een rustig en nuchter persoon. Ik begin met een vraag.

    Ik adem niet zozeer snel, maar ik denk wel diep. Kan ik last hebben van chronische hyperventilatie wanneer ik niet snel (10x p.m.) ,maar enkel diep ademhaal?

    Voor een paar dagen geleden ben ik opgenomen op de eerste hart hulp. Ik kon tijdens een Wandeling letterlijk niet meer verder lopen omdat zich dan een te sterke druk opbouwde in mijn borst. Meegeomen door ambulance. Getest voor hartaanval, longembolie, ctg gehad aan de monitor etc. Niks. In de ambulance wel een erg snelle hartslag van 130 nadat ik iets onder mijn tong kreeg. Er werd niks gevonden en ik mocht naar huis. Eenmaal buiten gebeurt precies hetzelfde weer en ik kan wederom niet meer lopen. Ik mocht overnachten. Volgende dag ct scan gehad waar niks op was te zien. Wel was ik na de spuit met contrastvloeistof blijkbaar even aan het hyperventileren volgens de dokter, zonder dat ik hier zelf bewust van was. Ook hoorde ik personeel praten dat ik wel een hele vreemde hartslag had, zomaar van 60 naar 100 en terug in rust.

    Ik heb vaker aanvallen en elke aanval lijkt weer iets anders te gaan. Klachten welke zich dan voordoen zijn o.a.

    - Druk op borst
    - Kortademig
    - Hyperventileren
    - Snelle hartslag
    - Hartkloppingen dat spontaan compleet op hol slaat.
    - Duizelig / licht in het hoofd.
    - In de nacht wakker worden happend naar lucht.

    Ik heb vaker aanvallen, maar nu heb sinds ik terug ben van de eerste hart hulp heb ik klachten welke non stop aanwezig zijn, nu al ruim 2 dagen.
    Ik ben bijna de hele dag duizelig, kortademig en ik voel non stop een druk in mijn borst en ook met name in mijn hoofd en oren. Ik heb ook een hyperfree gekocht voor als ik een aanval voel opkomen. Ik doe ademhalingsoefeningen, zowel rustig en diep ademen evenals juist rustig oppervlakkig ademhalen. Niks helpt mij op dit moment en het actief zoeken naar een oplossing lijkt de boel te verergeren.

    Herkennen jullie hyperventilatie met een rustige diepe ademhaling? En de klachten welke letterlijk de hele dag aanwezig zijn, al ca. 2 dagen? Ik durf op dit moment niet eens een stuk te gaan wandelen omdat ik bijna zeker weet dat ik een aanval zal krijgen (wat waarschijnlijk ook gaat gebeuren, al is het alleen al door die instelling ;))
    Morgen heb ik een afspraak staan bij de huisarts. Daar heengaan is al spannend..
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: > 2 jaar geleden
    • Hi,

      Ik herken alle symptomen! Ik heb inderdaad chronische hyperventilatie en in het begin had ik er de hele dag, daaagen, last van.

      Nu weet ik hoe ik er mee om moet gaan als ik iets voel aankomen.

      Mij hielp wandelen juist, met een muziekje bijvoorbeeld. Afleiding werkt altijd heel goed!

      Succes

      Tgce
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Hyperventilatie betekend eigenlijk snelle adem maar het gaat erom bij hyperventilatie dat de balans in je bloed verstoort is en dat kan ook bij een langzame ademhaling als het eenmaal verstoort is bouw je allerlei vage klachten op niet gevaarlijk maar zeer beangstigend.
      Dus zeg dit ook tegen jezelf
      Lastig maar niet gevaarlijk en probeer er echt in te geloven ook. Komt echt goed succes

      Kees
      > 2 jaar geleden
    • Reacties verbergen...
© Angstfobietherapie.com - Therapie bij angst, fobie en paniek
Disclaimer | Privacy verklaring | Over ons | Reviews | Tips | Lotgenotenverhalen | Login