Bang om over te geven beheerst mijn leven

Ik vind het zo erg dit te lezen. Ik ben een vrouw van 55 Jr deze fobie heeft mijn leven verpest het enigste wat ik je kan zeggen is dat zodra je echt door hebt en accepteerd dat dit tussen je oren zit of dat je jezelf misselijk maakt door emoties of stress je er wel mee kan leven niet op geven veel liefs

Hoi Nance,

Ik begrijp je verhaal helemaal. Ik heb hetzelfde al vanaf mijn 7e levensjaar. Bij mij is het nu zo erg dat ik uit wanhoop emdr therapie ben gaan doen. Het is nog even afwachten of het werkt maar ik trek het niet om nog langer zo door het leven te gaan. Er moet iets veranderen. Doe jij ook dingen zoals therapie? Gr Sascha

Hallo Sascha,
die therapie waarover je spreekt, heeft dat geholpen? Ik wil namelijk ook echt heel graag van mijn angst voor overgeven vanaf, maar gewoon praten met een psycholoog heb ik al meermaals gedaan en helpt niet. Ook hypnose heb ik al geprobeerd, maar zonder resultaat...
Ik zoek iemand die gespecialiseerd is in fobieën, maar dan in België... Ik vind nl best wel wat therapeuten in Nederland, maar precies geen in België. Als iemand nog tips heeft?!
Groetjes, Karen

Dag Karen,

ik heb het zelf ook vanaf mijn 6 jaar, ben er nu 26 en ben er nog steeds niet vanaf. Het is pas sinds vorig jaar dat ik ontdekt heb dat het een naam heeft en effectief gekend is als fobie. Dit was voor mij al een hele opluchting omdat ik dacht dat ik alleen was met dit probleem. Ik heb eerst ook gewone therapie bij een psycholoog gevolgd, maar het is een probleem dat in je onderbewustzijn zit. Want angst is iets irrationeel. Dus heb ik ook 2 hypnose sessies gevolgd. Ik moet zeggen dat ik er dan een aantal maanden vanaf ben geweest. Niets triggerde mij nog, ik kon eten wanneer en wat ik wou, het was echt zalig! Mijn vriendin moest in die periode eens overgeven en ik heb zelfs haar haar kunnen vasthouden enzo.
Maar na een keer te moeten kokhalzen (bij de tandarts) is alles weer een beetje opnieuw begonnen. Wel in mindere mate, maar heb toch onlangs weer een paniekaanval gehad. Ik begin dan ongecontroleerd te trillen als ik denk dat ik 'echt' ga moeten overgeven...
Ik denk eraan om toch nog maar eens onder hypnose te gaan want het hielp bij mij echt goed. Je hebt ook gewoon mensen die daar minder vatbaar voor zijn.
Ik woon zelf in Gent en ben zelf ook nog op zoek naar experts in deze fobie. Vandaar dat ik mijn verhaal even wou delen.
Groeten,
Roy

Hi allemaal,

Ik las dat jullie ervaringen willen over EMDR met emetofobie.
Ik heb deze fobie al sinds ik me kan herinneren. Ik ben inmiddels 22 jaar oud.
Toen ik 13/14 was liep het bij mij helemaal uit de hand. Ik vermeed openbare plekken, school, uitjes, vriendinnen en het allerbelangrijkste, eten.
Toen hebben mijn ouders besloten dat ik EMDR nodig had.
Lieve mensen, dit heeft mijn leven 360 graden gedraaid. Ik ondernam dingen, ik ging met vriendinnen weg, ik ging zelfs opstap!!! Opstap gaan als emetofoob is echt de hel aangezien je constant in contact kunt komen met braken.
Ik heb deze fobie wel nog steeds en ik kan hier en daar nog een paniekaanval hebben, maar het belangrijkste is dat mijn leven na EMDR weer een beetje terug was en dat ik ermee heb leren omgaan
Daarbij, verwacht niet dat je er vanaf komt, dat is lastig, maar je leert ermee leven!

Ja ik herken het ook en ik heb ook van jongs af aan al extreme angst voor overgeven ik probeer het altijd te voorkomen of tegen te houden ik vindt het eng vies en naar we zijn hier allemaal lotgenoten en ben wel gerust dat ik niet de enige ben het is een hele nare angst en kan je leven behoorlijk beheersen
Minie .