mijn stem gaat automatisch een paar octaven hoger

Ik raak altijd onzeker als ik in een relatie zit of verliefdheids gevoelens voor een persoon ervaar en ik snap er helemaal niks van. Onzeker is misschien een verkeerd woord: ik raak mezelf helemaal kwijt en ik krijg dat stukje niet veranderd. Relaties lopen hierdoor de mist in.

Mensen die mij kennen zullen dit niet snappen. Ik krijg heel veel positieve reacties voor de foto's van mijzelf en mijn werk op sociale media (ik ben artiest), maar als ik in een relatie zit dan voel ik mij helemaal niks tegenover die persoon. Het voelt alsof ik er niet mag zijn. Mijn stem gaat automatisch een paar octaven hoger en ik probeer er alles aan om het goed te doen voor diegene. Ten koste van mijzelf uiteraard. Ik denk dan ook dat anderen veel beter zijn dan mij. Ook al weet ik dat die gedachtes niet kloppen, het gevoel blijft. En mijn gedrag blijft hetzelfde. Duizenden mensen kunnen tegen mij zeggen dat ik er mooi uit zie, maar van binnen voel ik mij een lelijke oude heks.
Ik gooi mijzelf dan in mijn werk. Maar ik merk dat het een soort escapisme is om mijzelf te overtreffen ofzo.

En ik baal hier enorm van, want ik wil wel gewoon een goede en gezonde relatie met iemand kunnen aangaan. Met rust in mijn kop.