Ik ben 36 en heb al en paar erg diepe dalen gekend, ik heb hulp gezocht en gevonden bij mijn psycholoog en medicatie. Net nu ik dacht dat ik er weer wat bovenop was, speelde mijn angststoornis weer op. Slapeloze nachten, urenlang piekeren,... Het begon weer toen een vriendin (waar ik sterke gevoelens voor koester) laatst een ongelukje had, niets rampzalig maar ze blijft klachten ondervinden. Urenlang lig ik te denken, te googelen, te hopen dat het tóch niets ernstig is, doodsbenauwd dat ze nog lang pijn zal hebben. Ik wil er zo graag over praten maar ik wil niet idioot overkomen. Het triggert ook andere dingen. Ik vermijd opnieuw sociaal contact, lichamelijke klachten, concentratiestoornissen... Ik ben ten einde raad en uitgeput.
C
> 2 jaar geleden
