Gegeneraliseerde angststoornis - forum lotgenoten

Ik luister tegenwoordig naar de podcast "life coach aan zee" Zeker een aanrader wat mij betreft.

Daar luister ik ook vaak naar

Heb je er veel aan Anoniem?

Nou wel even maar weet niet of ik daar verder iets aan heb

Jij wel?

Jawel. Maar dan moet ik ook af en toe eens luisteren wanneer ik met goed voel. En niet alleen als "strategie"

Ja precies
Dat doe ik ook

Luisteren beide eens naar de Podcast van Wijnand van Dam. Live Coach Aan Zee. Je zult versteld staan!

Je bent het wel heel erg aan het promoten Anoniem.
We zeggen al beiden dat we er naar luisteren en de resultaten wisselend zijn.

Ik herken dit ook
Alleen in de.avond gaat het beter
Weet geen oplossing hiervoor, helaas

Ik drink 's morgens Vifit, dat gaat nog wel naar binnen.

Ik drink in de ochtend ontbijt drank zo heb je vezels en vitaminen binnen

Beste , Ik heb precies dezelfde klachten. Ongeveer nu al 20 jaar. Soms gaat het wst beter , maar de laatste 3 jaar constant. Begin er moedeloos van te worden..

Ik heb precies hetzelfde sta ermee op en ga ermee naar bed ik heb het ook al ruim 20 jaar het is geen leven maar overleven alleen maar angst gedachtes ik ben een hypochondrie lijd aan Thenatofobi

Joke

Hoi,

Ik begrijp exact wat je bedoeld met dit verhaal. Ik heb het ook al jaren! Het gevoel dat de angst zo hoog oploopt dat er een soort van wolk in men hoofd hangt en ik niet meer aanwezig ben, een holle blik in men ogen krijg. Door het overmatig piekeren wat ik doe word dit veroorzaakt

Hallo bedankt voor je berichtje. Hoe ga je er verder mee om ? Of heb je al behandeling er voor. En hoe ernstig is de vermoehijd hier bij? Mvg anoniem

Herkenbaar, ik heb er behandeling voor en sinds kort medicatie. Het heeft bij mij lang geduurd voor ik door had dat de oorzaak ligt bij angst

Welke medicijnen als ik vragen mag?

Bij mij heeft medicatie geholpen en mijn geloof, wandelen in de natuur, dieren om je heen. Een terugval in negatieve gedachtes herken ik en dan help het als ik ga bidden.

Ik herken het, ook al een jaar een flinke terugval. Nu heb ik me er aan overgegeven en neem rust en extra oxazepam om mijn lichaam rust te geven. Ik wandel en teken veel. Maar fijn is het niet. Klinkt gek maar altijd fijn om te horen dat je niet de enige bent…

Ik herken het ook. Je kan je er proberen er tegen te verzetten maar dan wordt het alleen maar erger. Het beste is om het te accepteren als je in een periode van angst zit. Hoe meer je je verzet hoe meer stress er ontstaat. Afleiding is het allerbeste. Het is verschrikkelijk moeilijk maar weet wel dat als je dan alleen met de angst bezig bent en dat het alleen maar erger wordt. Anti depressiva ben ik geen voorstander van. Je stopt iets weg en je wordt vlak. Praten, afleiding en inderdaad een Oxazepam kunnen je dan helpen. Psychosomatische fysiotherapie is ook altijd een aanrader.

Ik heb ook gegeneraliseerde angststoornis...wat ik doe is wandelen,en 3 keer per dag goede ademhaling oefeningen doen.in de ochtend,middag en in de avond voor het slapen gaan.veel mensen ademen verkeerd.dus bewust stilstaan hoe adem ik nu....de uitademing moet langer zijn.vanuit de buik en niet vanuit de borst ademen.bij fysio kun je dat leren wat een goede ademhaling is.dat trainen.bij mij werkt het.ik hoop voor jou ook.... negatieve gedachten ombuigen naar positieve gedachten.brein daar in trainen.kost wel tijd.want hoe je denkt,zo voel je....

Ik ken het gevoel van myn huid tintelen en dat beangstigt my

SPORTEN IS GOED EN 3 KEER PER DAG GOEDE ADEMHALING DOEN.VEEL MENSEN ADEMEN NIET GOED.GOEDE ADEMHALING IS HEEL BELANGRIJK ALS JE LAST HEBT VAN ANGST.NEGATIEVE GEDACHTEN OMBUIGEN NAAR POSITIEVE GEDACHTEN .HET VERGT WEL VEEL OEFENINGEN

Ook ik ben moeder als je misschien wat meer over je angsten verteld hoe moelijk het ook kan zijn kan ik kijken of de angsten het zelfde zijn zodat je je niet alleen voelt.

Hier ook een mama met angsten waar ik niet met veel mensen over kan praten omdat ze het niet snappen. Als je wil praten your welcome!

Goedenavond, ik ben ook moeder en ik heb ook last van angstklachten en depressieve gevoelens. Erover praten en je hart luchten werkt vaak al goed.

Ik pieker ook voortdurend en altijd druk op mn borst,en mezelf maar naar en moe voelen. Ik snap wel hoe je jezelf voelt

Janneke wil je wat meer over je klachten kwijt. En hoe je je piekeren ervaart en er mee om gaat mvg anoniem

Ik heb dit ook gehad, bij mij is er een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld, piekeren en angstig zijn kost heel veel energie waardoor je vanzelf uitgeput raakt. Je kan zo’n stoornis herkennen aan het feit dat jij je overal druk over loopt te maken en hierdoor niet meer tot rust komt. Ik slik tegenwoordig sertraline en na de periode van inwerken (4-8 weken) ben ik mij eindelijk beter gaan voelen. Wellicht dat je met je huisarts kan afspreken om jouw problemen te bespreken?

Heel erg bedankt voor jullie berichtjes. Ik ga er eens verder op zoeken. Sorry voor late reactie hoe is het nu met jullie

Stop er tegen vechten. Dat houdt het in stand.

Kan je me uit leggen hoe hier mee te stoppen. Bij alles wat ik doe gaan mijn gedachten mee . Sta op constant aan .al bij het op staan sorry voor mijn late reactie

Ik begrijp me wel. Ik denk ook dat ik van een depressie in een Gegeneraliseerde angststoornis beland ben. Ik zit hele dagen op de bank. Ik kreeg duloxitine voorgeschreven. Ik gebruik dit nu grote drie weken, maar het helpt weinig. Ik denk : hoelang moet dit nog duren, want heel mijn leven is ontwricht.

Dit komt mij zo bekend voor! :(

Hoe ga je hier mee om d .?

Alsof ik het zelf heb geschreven ........

ik ken het. ik heb ook van die periodes. Zit er nu ook in.
Maar mijn medicatie zwakt het wel wat af denk ik.

Zeker herkenbaar. Reden: twijfel ik over. Heb het sinds 2 maanden, in de loop van de dag gaat bij mij spanning weg. Ben ook somber als ik die spanning heb. Heel vermoeiend. Heb wel een rigzak van vroeger, heb ik angst en depressie gehad. Wel de laatste veel famile verloren. Stiefvadet, moeder, schoonmoeder en mijn enige broer (geen gezinsleden meer nu) Mijn vader was al in 1980 overleden. Mijn vrouw heeft vorig jaar 1 maand voordat mijn broer overleed een herseninfarct gehad, gaat gelukkig redelijk. Al met al dus veel meegemaakt. Nu is het rustiger in mijn leven en heb nu weer angst (spanning) en somber.

Heel herkenbaar. Daar heb ik inmiddels al veel jaren last van, maar ik blijf hoop houden dat ik door een ander inzicht minder angst ga ervaren. Soms is de angst namelijk weg. Dus dat moet toch met mijn denken te maken hebben? Mijn eerste gedachte 's ochtends is meestal een angst-gedachte, die schiet naar binnen en daardoor schiet ik in de stress en ervaar ik weerstand tegen het leven. Die kramp blijft overdag veel bij me. Pas 's avonds voel ik me rustiger. Ik denk dat mijn basis veiligheid niet goed is, dat dat het basis probleem is.
Ik wens je veel sterkte, inzicht en beterschap.

Heel herkenbaar

Leelou, hoe voel je je nu. Gaat het al beter?

Jouw verhaal kan mijn verhaal zijn…zo herkenbaar. Ook bij mij treed rust pas savonds in nadat ik heb gedoucht en op de bank kan ploffen. Heb ook steeds het gevoel gevangen te zijn in mijn angst. Vluchten is niet mogelijk. Hoe en wanneer dit beter wordt weet ik ook niet….heel veel sterkte…X

Inderdaad heel herkenbaar.
Ik sta ook iedere dag met angst op, dit blijft meestal de hele dag.
Op het werk verbloem ik het en als ik 'savonds thuiskom, voel ik me kiplekker!
Maar de volgende dag is het er weer.
Heb het al 2 jaar!

Sterkte allemaal

Ook voor mij alsof ik het zelf heb geschreven.

Voor mijn heel erkenbaar smorgens begin ik met angst en daar bij krijg ik ook een dwang voor te controleren voor de angst moeilijk op gang te komen en loop van de dag gaat het beter gr ria

Ik gebruik hier voor oxazepam,meer mensen die dat doen?

Ik gebruik ook oxazepam hiervoor in de ochtend. Dat helpt wel. ‘s Avonds gaat het een stuk beter. Heel herkenbaar allemaal. Kan met je cortisolgehalte te maken hebben (te hoog). Bloedtest kan dat uitwijzen.

Ook zo herkenbaar. Ik krijg t tijdens een vakantie en dan zak ik langzaam erin. Ik word totaal passief en hondsmoe. Ik kan er nu niet door werken. Gebruik al AD, wil niet verder ophogen. Van lorazepam word ik alleen nog maar duffer. Iedere avond hoop ik dat de volgende dag beter gaat.

Hier precies hetzelfde.

Sinds 6 weken. Wordt ik wakker met een intense angst. Die ik niet kan verklaren.

Had er chronische hyperventilatie bij gekregen. Die is rustiger. Slik nu ook AD. Krijg ik oorpiepen van. En voel de angst er gewoon doorheen komen.

Ik slik wel levotheroxine. Iemand anders hier ook ?

Alles wat ik hier lees, heb ik ook. Zodra ik mijn ogen open doe is er stress en angst, tegen de dag opzien. Elke dag hoop ik dat het beter gaat. Zit nu in mijn vierde week van deze fase. Goede begeleiding van mijn huisarts en vrouw helpt wel. Bij mij is het ontstaan omdat ik veel onzekerheden omtrent mijn baan. Dat geeft bij mij de spanning die ik nu voel.

Hoe herkenbaar...zit er al 4 jaar mee...sinds mijn scheiding... de eerste 2 jaar waren hel....geen rust vinden...depressie, burn-out? Wie zal het zeggen...nog 2 jaar later blijft dit nog hangen...de avonden gaan goed...maar in de morgend die druk op mijn borstkast en een soort angst? Stress, angst, paniek? Geen idee wat het is. Heb al tal van therapieen gedaan maar niets lijkt te helpen. Ik neem al die tijd al AD maar ben dit aan het afbouwen. Ontspannen is moeilijk voor mij. Ik lijk altujd maar bezig te moeten zijn. Ik verplicht mezelf om meer niets te doen en mezelf minder druk op te leggen. Maar dat is niet zo makkelijk. Ik ben ook wel wat perfectionistiscvan aard. Op zich heb ik het wel goed. Prachtige dochter, ben gezond, heb eigen huis en financieel gezond. Een vaste job ( die wel wat stress geeft).
Ik sport een aantal keren per week recreatief, probeer gezonder te eten, meer buiten te komen. Af te spreken met mensen.
Dus alles toch behoorlijk volgens het boekje.
A, ben hoogsensitief. Echte drukte is niet aan mij besteed. Ben enerzijds graag onder de mensen maar zoek ook graag de rust op.
Ik kan echter niet achterhalen waarom dit gevoel zo blijft hangen. Het bepaalt je leven voor een groot stuk. Als ik aan het lesgeven ben lijk ik soms 2 personen. De ene doet zijn ding terwijl de andere met die stress bezig is...heb is zeer moeilijk om in het nu te leven. Veel piekeren en met dat gevoel bezig zijn...het put me ook enorm uit.
Soms denk ik dat ik de huidige maatschappij niet lijk aan te kunnen...volgende week cortisolgehalte laten onderzoeken...psychiater zegt dat het met mijn perfectionisme te maken heeft. Kan zijn maar er zit meer achter volgens mij...
Als iemand tips heeft. Dan hoor ik dit graag

Hallo, zelfde bij mij. Sinds ik een kindje heb gekregen. Hoewel ik denk dat het combinatie van factoren is kindje gekregen dat niet goed doorsliep, angstig voor kindje. Oververmoeid geraakt, hartkloppingen heel de tijd, angstig voor de hartkloppingen ook al zegt de dokter dat er niets aan de hand is, heb ook een holter gedragen meermaals. Postnatale angststoornis en burn-out was het verdikt, ik hoop ook elke dag dat het beter gaat, maar het is volgens mij vooral loslaten... de ene dag gaat het beter dan de andere. Ook chronische hyperventilatie, dus als ik hartkloppingen heb begin ik direct te focussen op mijn ademhaling, die het dan weer naar beneden haalt en dat lijkt te werken. Heb ook wel een burn-out, waar ik van aan het herstellen ben...soms heb ik dagen dat ik mij 85% voel.soms 55%. Maar hey denk ik dan het komt wel goed. Positief blijven kijken ernaar helpt wel. Ik ben blij dat mijn lichaam.aangeeft dat er een probleem is.

Hallo.
Ik kom je verhaal nu tegen en ik herken mijzelf er in en snap wat je voelt.
Een grijze verstikkende angstbal die ronddwarrelt en verstikkend voelt.vooral in de donkere ochtenden. Ik zit in een moeilijke fase en ben door middel van therapie en opstellingen aan het uitzoeken wat er onder de angts ligt. Ja mediciijnen zou ik wel willen maar durf ik ook niet omdat het hetgene wat er uit mag kan afdekken. Lees net wel dat je in de ochtend meer cortisol aanmaakt om wakker te worden,maar als je te" veel stress door de dag heen hebt opgebouwt dit cortosol dan hoger is dan normaal.
Tis al veel later,wens dat je je nu rustiger voelt. Warme groet annemieke

Ik herken me 100% in jullie verhalen. Ik wil toch 1 (voor mij heel goed werkende) tip meegeven. Smorgens bij opstaan koud douchen! Minimaal 3 minuten. Ik weet dat het niet fijn is, maar het went en je voelt je daarna herboren. Het werkt! En kijk op netflix een “my octopus teacher”. De documentaire beschrijft ook wat koud water voor een magisch effect heeft. Geef het een kans!

Veel herkenning van wat jullie voelen voor mij. Dank voor het delen. Heb zelf een turbulente 10 jaar achter de rug met fundamentele veranderingen (scheiding, stressvolle werkzaamheden, ed). Mij valt op dat door de situaties waarin ik geen keuze had er een angstgevoel vanbinnen is ontstaan. Iets dat bang is dat anderen mijn leven bepalen. Daardoor sta ik vaak aan en ben alert en wat achterdochtig geworden. Met wat begeleiding door mn verhaal kwijt te kunnen en bewuste keuzes voor mezelf te maken lukt het mij wat minder angstig te zijn. Kleine stapjes. Wellicht hebben jullie hier wat aan. Sterkte en geniet van de kleine momenten voor jezelf 😉

Herkenbaar. Vooral sochtends wakker worden en de paniek blijft de gehele dag. Vooral door lichamelijke sensaties.
Zo erg dat ik niet meer naar buiten durf. En doe ik dat wel, dan slaat mijn keel dicht, krijg ik hartkloppingen en heb ik het gevoel van flauwvallen. Het overkomt je zomaar.

Heel herkenbaar

Ik ervaar excavated het zelfde… de ochtenden zijn verschrikkelijk………

Hier het zelfde soms schreeuw ik het uit
Ik kan er niet merr tegen
Word er gek van
Ben al 4x opgenomen geweest allerlei medicatie niks helpt
Vooral de lichamelijke sensaties maken me angstig druk op de borst angst dat je dood gaat

Ik stond vanmorgen ook op. Ontgoocheld omdat ik na 6 weken angstvrij terug een angstgevoel had vanmorgen. Ik hoor niet meer bij mijn geboortegezin. Mijn zus, ooit twee handen op een buik, moet niets meer van mij, door omstandigheden. Al 8 jaar probeer ik naderbij te komen, maar ze wijst mij steeds af. Die afwijzing geeft me telkens zo een verlatingsangst. Ik zou in haar armen willen liggen, zoals vroeger, toen we alles deelden. 💔💔

Zeker herkenbaar. Ik heb dit precies zo. Geen idee wat je eraan kan doen. Ik probeer dan altijd tegen mezelf te praten door te zeggen dat er niks aan de hand is, dat er geen reden is om angstig te zijn. Dit helpt trouwens niet. Het gevoel is er gewoon en gaat pas weg wanneer het wil of zo. Heel frustrerend. Zou graag een "normaal" leven willen, zonder zoveel angst. Bah!

Ook bij mij heel herkenbaar.
Je valt s’avonds zonder onrust en ontspannen in slaap en bij het wakker worden voel je direct spanning en onrust in het lijf. Je zenuwstelsel is gelijk “aan”.
Al 2 jaar aan de orde na wel veel life events mee te hebben gemaakt. Goede therapie en EMDR gehad, heeft geholpen maar het rotgevoel in de ochtenden komt met periodes steeds terug. In de loop van de dag/soms al in de ochtend wordt het beter.
Je kunt de cortisolwaarden laten bepalen maar daar zijn volgens mij geen medicijnen voor om het naar beneden te halen.
Dat is je stresslevel verlagen.
Wens jullie allemaal sterkte met dit rotgevoel!

Ook hier herkenbaar.
Soms heb ik ook heen idee waardoor het komt. Maar ik denk wel dat het bijna altijd wel stressgerelateerd is. En dat kan zich opgebouwd hebben door de uren/dag/week. Tevens helpt vermoeidheid ook niet mee.

Heel irritant. Ik ga dan vaak ook vroeg in bed liggen. Meer zi van dat voelt als "veilige" plek. Of ik ga dingen doen om de onrust maar niet te hoeven voelen. Meestal niet helpend uiteindelijk, maar op dat moment wel iets.

Medicijne nemen tegen angst. Die helpen tegen de angst.

Ook ik ervaar hetzelfde, maar dan al ongeveer 10 jaar, sinds de overgang startte (ik ben nu 55). Werd minder, maar toen mijn dochter mentale problemen kreeg (nu 3,5 jaar geleden) werd het weer heftiger. Ik denk dat het een combinatie is van (veranderende) hormonen, (aanleg voor) ad(h)d en chronische stress. Ik heb nl. gemerkt dat mijn hoofd bij het wakker worden meteen 'aan' staat. Liedje in mijn hoofd en de 'ik moet' gedachten schieten door mijn hoofd. Ik ben meteen mega alert.
Cortisol hebben we nodig in de ochtend om meteen op gang te kunnen komen. In de oertijd was het belangrijk om meteen te kunnen handelen bij het wakker worden, want we konden aangevallen worden. Daarom zijn we in stressvolle periodes ook vaak in onze slaap nog waakzaam: we moeten ervandoor kunnen gaan.
Wat bij mij helpt is oa meteen opstaan na het wakker worden, of het nu half 7 of half 9 is, positieve affirmaties (het wordt een mooie dag vandaag, ik mag het rustig aan doen en dat soort zinnetjes), ademhalingsoefeningen, yoga. Maar vooral mijn gedachten 'managen'. Me niet mee laten slepen door het gevoel van paniek. Ochtend na ochtend, want ik heb er bijna iedere ochtend last van.
Succes allemaal! x

Hoi Lizette,
Ik herken je klachten helemaal. Ik heb een enorme terugval na 10 jaar aanvalsvrij door medicatie waar ik half jaar geleden mee ben gestopt.
Door te luisteren naar het boek van Claire weekes heb ik tot nu toe het kunnen inhouden dat het niet in een aanval komen maar ik loop de hele dag met een heel onrustig naar gevoel en hartkloppingen. Het lijkt alsof ik elke moment van de dag aan het vechten ben tegen angst. En enorm zweverig alsof ik naast me lichaam loop en er elk moment iets erg kan gebeuren.

Angst is er en komt terug. Ik denk dat het belangrijk is om dit te beseffen en er niet tegen te vechten. Ik probeer angst te zien als een vriend die ik overal meeneem. Vooral op dode momenten moet je er af en toe tegen praten. Ik ben 31 jaar en ik kamp er al enkele jaren mee. Sommige dagen beter als anderen. Enkele tips om gedachten te verzetten.
1. Rustige muziek opzetten en ademhalingsoefeningen
2. Kruiswoordraadsels oplossen
3. Havermoutontbijt
4. Zeker niet stoppen met werken of andere dingen. Hoe meer je doet hoe meer je je gedachten kan afleiden

Op dit moment maak ik hetzelfde mee. De ochtenden zijn zo zwaar om door te komen. In de middag klaart het wat op en in de avond voel ik me meestal goed. Dus ik kijk ook elke dag uit naar de avond.

Heel herkenbaar, ik heb precies hetzelfde....
Weet ook niet of ik hier ooit nog vanaf kom....

Veel sterkte!

Ik lees dit nu en het is zo herkenbaar, jeetje.. Ook het onderwerp waar je over piekert. En ik ben van vergelijkbare leeftijd. Ik vind het "fijn" om wat herkenning te lezen maar pff wat is het heftig.

Ik herken het. Heb hetzelfde gehad. Een bal in je maag, continue gedachtes, niet kunnen eten. Ik was zo blij dat ik goed kon slapen, een ontsnapping. Uiteindelijk heeft medicatie en mijn geloof mij gered van mijn ondergang.

heel herkenbaar smorgens angstig en in de avond minder last.

Heel herkenbaar, vooral in nieuwe levensfases krijg ik weer flinke klachten en lijkt het wel of ik er eerst tegen vecht voor ik kan accepteren dat ik aan het veranderen ben. Zit nu ook aan de extra oxazepam om de randjes er af te halen. En net als bij jou is het in de ochtend het ergste.

Bij mij precies hetzelfde, heb het al jaren!
Denk niet dat ik er ooit nog vanaf kom...

Ik ervaar het zelfde heb hypochondrie bel steeds de dokter weer gisteren een heel bloed onderzoek gehad en vandaag uitslag alles goed ik sta ermee op en ga ermee naar bed was 20 kg afgevallen en nu krijg ik extra voeding durf de straat niet op erg duizelig en bang dat ik doodgaat ik huil ook heel veel het is niet leven maar overleven

Ik ervaar het zelfde heb hypochondrie bel steeds de dokter weer gisteren een heel bloed onderzoek gehad en vandaag uitslag alles goed ik sta ermee op en ga ermee naar bed was 20 kg afgevallen en nu krijg ik extra voeding durf de straat niet op erg duizelig en bang dat ik doodgaat ik huil ook heel veel het is niet leven maar overleven

ik herken ook zoveel in jouw verhaal. Er zijn momenten dat het heel erg goed gaat maar ook dat je weer uit een diep daal moet klimmen. ik slik al jaren medicatie en heb het idee dat het de laatste jaren veel minder werk. ik slik Seroxat 20mg en heel soms slik ik er oxazepam 10 mg erbij. ik ben ook een HSP persoon en vind dit zo moeilijk om mee om te gaan.

Ik heb precies hetzelfde ik gebruik 3xdaags diazepam 5mg en 8 druppels Citrapolam ik heb ook een slikfobie gehad ben 20 kg afgevallen heb nu Sonde voeding om aan ye sterken maar merk dat die slikfobie ook weer gaat opspelen

Ik ervaar hetzelfde, s' morgens als ik.opsta dan tril ik helemaal, en dan s'middags en s:avonds voel ik me dan weer wat beter, bij mij gaat het op en af, ik heb dagen dat ik me ook wel goed voel, maar ook dagen dat het weer helemaal mis is, wat een ellende.

Ik kan op deze website terecht omdat ik momenteel in een slechte periode zit met mijn angst.
Jouw verhaal was het eerste dat ik las en ik herken me hier zo in...
Ik zocht of er een mogelijkheid was om een privébericht te sturen, maar dat kan hier niet?
Groeten

Zo herkenbaar 😢 maar helaas weet ik geen tips of een oplossing.

Sterkte en een liefdevolle knuffel

Privéberichten sturen kan hier niet.
Ik heb in een groep hier wel een keer een algemeen mailadres dat ik gemaakt heb hier gedeeld. Er is respons gekomen maar niet heel erg veel

ook met de kleren wassen, “heb ik niet per ongeluk wasmiddel binnen gekregen via mijn vingers” diep van binnen weet ik dat het niet zo is maar ik denk dan zoveel na erover dat het lijkt alsof het echt gebeurt is..
Weet iemand waar dit onder valt? I

Hoi anoniem,

Ja, de zorgen die je beschrijft, passen bij een angststoornis. Meer specifiek lijkt het op wat bekend staat als gezondheidsangst of hypochondrie, waarbij iemand zich buitensporig zorgen maakt over het krijgen van ernstige ziekten. Ook kan dit gedrag passen bij obessieve-compulsieve stoornis (OCD), vooral als het "wat als"-denken en herhaaldelijk controleren zich manifesteert als dwangmatige gedachten en handelingen.

O, zo herkenbaar 😢

Hoi Sterre,

ik weet niet hoelang geleden je dit hebt geschreven maar ik kan me wel herkennen in je gevoelens. ik ben 16 en heb ongekent zelf ook al erg lang last gehad van bepaalde dingen die jij noemt. toen ik jonger was, kon ik nooit inslaap vallen omdat ik bang was dat er ingebroken zou worden, wanneer een van mijn ouders misselijk werd was ik bang dat ze moesten overgeven en erg ziek zouden zijn en dood zouden gaan. Voordat ik naar een psycholoog ging wist ik niet wat er mis was met me en huilde ik ook heel veel. Nu gaat het wel wat beter maar vind ik het nog steeds moeilijk om het te accepteren en onder ogen te zien hoe ik me voel en het te vertellen aan mijn ouders. Ik hoop dat het nu beter met je gaat!

Hi Sterre,

De angst voor overgeven is letterlijk de angst voor overgave. Alle angsten die je voelt hebben 'n bron in je verleden, zelfs in de talloze incarnaties die je hebt gehad. Eigenlijk heel natuurlijk.
De angsten kunnen in je vroege jeugd zijn ontstaan maar toch zijn de vaak 'n voortzetting van 'n dieper verleden.
Je bent normaler dan je misschien denkt.
Doordat je die bron(nen) niet kent projecteer je de angsten op van alles.
'n Bepaalde angst behandelen kan helpen maar hoe dan ook, wanhoop niet, het leven heeft zo z'n manieren om je naar je genezing en bewustzijn te leiden.
Het kan 'n tijdje duren maar je komt er wel.
Vertrouwen hebben in je leven is soms 'n opgave en niet makkelijk.
Ik heb helaas recht van spreken. Veel goeds!

Marcel

Marcel kun jij mij tips geven hoe ik bij mijn incarnaties kan komen? De angsten zijn sinds 10 maanden weer volop aanwezig. Angst voor de dag, tijd en toekomst. Ik kan niet bij mijn gevoel (waarschijnlijk zelfbescherming) hypnose, in trans gaan, mij iets inbeelden lukt mij niet. Ik zoek iemand die mij kan helpen vorige levens te zien. Ik ben benieuwd of het van vorige levens komt. Ik heb ook familieopstellingen gedaan. Transgenerationele angsten van voorouders, ouders. Maar ja, en hoe nu verder... Ik heb het gevoel dat het niet mijn angsten zijn, maar heb het in dit leven wel groter gemaakt. Daardoor denk ik nu een angststoornis te hebben ontwikkeld. Ik ben daardoor veel met de dood bezig. Ik wil liefst niet dood, maar wil wel van dit vreselijke verlammende gevoel af. Veel wanhoopshuilen.... En verschrikkelijk intens moe.

Hallo,

De angst voor overgeven wordt ook wel emetofobie genoemd. Hiervoor is een speciaal programma ontwikkeld door Rob Kelly, een psychotherapeut uit de UK. Dit schijnt de enige "cure" te zijn voor deze fobie. Een Thrive Programme coach zou je door dit programma heen kunnen loodsen. Ik zou zeggen kijk er eens naar online. Sterkte!

Dit herken ik ook heel goed, ik hoef maar wat te voelen in mijn lichaam, dan kan ik helemaal in paniek raken.

Ik herken je klachten maar al te goed

Ja, hypnotherapie is goed denk ik. Heb je ook gekeken naar alternatieve schoolsystemen? Of thuis educatie? Soms denk ik dat de kinderen die hun draai niet kunnen vinden in het schoolsysteem eerder een signaal geven dat het schoolsysteem niet goed werkt, dan dat er iets mis is met hun.

Heb al zoveel therapieën gehad hypno therapie haptonomie EMDR en nog meer maar niets heeft geholpen

Heb ik ook gedaan voor mij geen succes haptonomie gedaan EMDR hypnose maar misshien voor Uw Zoon wel succes erbij

Hoi jill dit is heel herkenbaar.

Ik heb er ook een heel tijdje last van gehad, ik begon zelfs mijn bloeddruk te meten als een obsessie. ‘Het is te hoog’ nog een keer ‘het is goed’ nog een keer.. “voor de zekerheid” Het schommelt in ieder geval de hele dag door en dat is normaal is mij vertelt.
Ik ben er inmiddels vanaf door het gewoon te negeren.. al die jaren heb ik me druk gemaakt en ik ben er nog steeds. De meer je je druk maakt de erger het kan worden, ik had op een gegeven moment zoveel hartoverslagen op een dag door de spanning dat ik een terug val kreeg. Na goed rusten en veel water drinken (wat echt helpt bij mij) werd het minder, niet in een dag maar het duurde echt wel een paar dagen.. en de angst zit er nog steeds maar valt te onderdrukken..

Probeer afleiding te zoeken en praat erover met je naasten of bij wie je je goed voelt. dat kan erg veel schelen..
meschien goed om tegen jezelf te zeggen dat je daar te jong voor bent ofzo. Alle beetjes kunnen helpen om eroverheen te komen

Ik heb dezelfde symptomen durf ook niet naar buiten en als ik wat voel meteen paniek bel elke dag bijna de dokter of weekend arts afgelopen donderdag weer alles laten prikken vandaag uitslag alles goed Zhuis gelopen voor maag lever en darm ECG gehad alles goed maar ik ben Hypochonder dus vertrouw het dan toch niet zodra ik wat voel is het meteen dood daar sta ik mee op en ga ermee naar bed ben ook 20kg afgevallen durfde niet te eten bang dat ik stikte ik heb gelukkig een lieve man die alles doet de boodschappen haalt en kookt malar het is geen leven het is elke dag overleven

100/% mijn verhaal zelfde

Hoi Veugi,
Ik herken me in jouw verhaal. Ik heb al 2 jaar last van angsten/spanningen. Lichamelijk heeft dat ook een enorme impact, dus een gespannen lijf. Bij mij is de spanning in de bekkenbodem gaan zitten. Die trekt vervolgens weer aan stuit, onderrug en bilspieren en aan het schaambeen. De pijn is niet te harden en er is geen medicijn voor. Ik heb er vorige week botox in laten spuiten in de hoop dat het iig tijdelijk gaat helpen. Het is belangrijk om in beweging te blijven, ondanks de pijn. Kleine wandelingen. Verder volg ik ademtherapie, maar nerk daar nu nog geen verbetering door. Ik drnk persoonlijk dat dit soort angsten te maken heft net trauma uit de eerste jaren. Somatic experiencing zou een goede therapie daarvoor zijn. Ik ben ne aan het oriënteren. Ik wens je heel veel succes.

Ik ook altijd doodsgedachte

Slik je ook medicatie?

Ik slik paroxetine

Ik durf ook niet naar buiten bang dat ik dood ga sta ermee opn en ga ermee naar bed ook slikfobie ben 20 kg afgevallen en krijg nu sonde voediing

Hoi Johan

Dat klinkt heftig.
Heb je al professionele hulp gehad?
En zo ja, hoe was jouw ervaring hiermee?

Ja verschillende therapieen. Medicijnen etc. Dit hield ik niet vol de medicijnen dan. Teveel bijwerkingen. Maar niks helpt. Beetje te einde raad🥺

Iemand tips voor Johan of ook dezelfde klachten?

Hallo,
Wat naar om te horen, maar weet dat jij niet de enige bent. Ik kan hier heel verhaal neerzetten, maar dat bespaar ik je. Ik wil je alleen even zeggen of tms behandelingen mischien wat voor je kunnen betekenen. Ik heb het zelf ook gehad en mijn angst op de schaal van 10 is naar 5 a 6 gezakt. Nog steeds onder behandeling trouwens. Ik ben zelf bang voor medicatie en kwam deze behandeling tegen. Mischien ook wat voor jou?
Groet,
Esen

Dag Esen. Is deze behandeling ook voor angsten of alleen depressies? Mvg Johan

ik heb het zelfde, het word met stapjes beter. probeer je op te trekken aan momenten dat het goed gaat. wees eerlijk naar jezelf hoeveel beter het gaat tov een tijd geleden. verzet je er niet tegen, accepteer het. en besef dat 15% van de volwassenen een vorm van een angsstoornis hebben. je bent niet de enige!

Hallo,

Ik maak het zelfde mee en nog met veel meer somatische klachten. We moeten eerst accepteren dat dit ons overkomt om het te overwinnen of iig om het minder mee te maken. Momenteel neem ik tms behandelingen en merk dat het wel wat helpt. Mischien een idee? Veel sterkte hoop dat je er gauw van af komt.

Alsof ik dit zelf schrijf. De constante onrust in mijn lijf is er letterlijk de hele tijd. Constant bezig met alles wat ik voel. Ik zit de hele tijd in mijn hoofd en voel vanalles in mijn lijf. Last onder mijn linkerborst. Pijn linkerlies en de lijst is ellenlang. Ik ben ook heel bang dat ik me nooit normaal ga voelen meer. Het doemgevoel noem ik het. Het zit er constant en wil precies niet weggaan

Dank voor uw bericht. Het klopt wat je zegt het schoolsysteem klopt soms niet en proberen ze wel te helpen maar niet op de goede manier erg moeilijk. Zijn psycholoog heeft ook contact met school maar helpt nog steeds niet hij heeft zo een grote angst durft helemaal niks. Ben zo bang dag hij straks naar een speciale school moet wat hem niet gaat helpen weer vreemde mensen. Ik zoek al een tijdje naar een goede hypnoterapeut die een gegeneraliseerde angststoornis kan behandelen maar zie door de bomen het bos niet meer.

Hi Eefje,

Komt allemaal goed. Geef het tijd, veel tijd, we moeten dan ook veel ballen in de lucht houden.

Warme groet

Hoi S., ik ervaar precies hetzelfde.
Soms kan ik me ineens een paar uur goed voelen, maar dit kan ook ineens weer omslaan.
Vreselijk om geen innerlijke rust te hebben.
Sterkte!

Hallo tis natuurlijk beter van niet. Ik heb niet gedronken. Maar gezopen noem ik dat hier even. Dit begon heel sluipend tot ik 6 dagen in de week er niet genoeg van kreeg. Nu 3 jaar kompleet gestopt .alcohol slaap je niet van .maar bezorgt je een roest

Ik heb ook veel gezopen, maar het werd juist erger. Alcohol versterkt je emoties.

Klopt...alcohol versterkt ook de angst.

Hallo Caroline.
Ik herken jouw verhaal helemaal.
Ook mijn leven is de laatste jaren een opeenstapeling van negativiteit, waarbij ik me wel eens afvraag hoeveel een mens aan kan. Ik sta met angst op...sterker nog, ik word erdoor ook wakker.
Ik ben bij het opstaan zo moe, dat ik het liefst niet r, echter dat helpt geen fluit...dus meteen eruit.
Ook ik slik al jaren Venlafaxine en besloot, na een "nee" van psychiater, psycholoog en huisarts, nu opnieuw bij mijn nieuwe huisarts het nogmaals voor te leggen....
Zij ging wel accoord en heeft er ook voor gezorgd dat ik een afbouwschema kreeg. De eerste maanden gingen goed...ik kreeg veel emoties en dat voelde als iets positiefs....en...dus hoop ...en iets meer energie ( maar dat kan ook tussen de oren hebben gezeten).
Om het verhaal in te korten; mijn lichaam, althans mijn hoofd, bleek het er niet mee eens te zijn...constante electrische schokken...en ik zat in een zwart gat...tot niks meer in staat.
Ik ben weer begonnen met de Venlafaxine en zit nu op halve doses dwz; van 300 mg...nu op 150mg....
De angst blijft...ook als ik ertegen praat...."ga weg, dit is mijn lichaam...ik heb t voor t zeggen".
Ik moet er wel bij zeggen.....dat er ook nog meer heftige problemen zijn bijgekomen, die ik niet kan oplossen....
Volgens mijn SPV komt t toch door de Venlafaxine dat ik t doorsta...
En...ik ben bezig mijn ritme aan te passen....niet meer alsmaar bezig moeten/willen zijn. En wat vandaag niet gebeurt, dat komt morgen of zelfs overmorgen wel...
Ps. Ik gebruik ernaast, zo nodig diazepam...zonder zou ik t niet redden.
Sorry...ik had je graag een positievere versie gegund....ik kan je alleen maar zeggen...blijf door die angst heen gaan hoeveel moeite t je ook kost en ook al heb je t gevoel dat t niet kan...

Een gegeneraliseerde angststoornis is het...
Ik heb steeds vaker het idee dat het alles te maken heeft met 'veiliheid'....ook de 'veligheid' die je in je jongere jaren gemist hebt
en dat is iets wat me recentelijk pas duidelijker word.
Ik weet inmiddels ook dat er maar weinig onderzoek naar wordt/is gedaan....dit in tegenstelling tot b.v. kanker. Iedereen weet wel wat en hoe vreselijk dat is....en heeft t al van dichtbij meegemaakt helaas. Maar n angststoornis begrijpt alleen iemand die t zelf ondervindt....
Als er iemand is die, al is t maar iets kleins, weet....dan hoor ik dat graag....
Sterkte allemaal!!

Dit klinkt heel herkenbaar. Ook ik heb als sinds augustus paniekaanvallen. Kan er inmiddels met behulp van de psycholoog beter mee omgaan, maar het rotte gevoel en de angst die in je lijf is blijf je voelen. Ik heb ook dagen dat ik me zwaar rot voelt. De wereld voelt gewoon anders aan donker en grauw. Ook een tal val lichamelijke pijntjes spelen op. Ik doe het nog zonder medicijnen en heb hoop dat ik dit volhou.
Geloof me we komen hier ooit sterker uit als denk je dat nu misschien niet.

Dit heb ik ook en ik wordt daar echt vreselijk angstig van. Zo erg dat ik bijna een paniekaanval zal krijgen.

Ik snap je helemaal.
Ik heb angst fobie van de dood al vanaf mun 16e.
Ben nu 58 en mun leven is nu juist aangenaam,in die zin van ,ik kan beetje onbezorgd leven,.
Ik ben 24/7 bezig met de dood,angsten.
Tik me elke dag op de vingers,en heb alle therapieën al gelopen.
Ben ook radeloos.
Wens je dan ook heel veel kracht toe.🙏

Heeft u al eens medicijnen geprobeerd?

Ik herken mij heel erg in je verhaal. In het begin voelt alles goed tot het je opeens gaat benauwen en de paniek toe slaat. Is dit wel goed? Houd dit stand? Mijn ervaring is dat het goed is deze gevoelens uit te spreken naar hem. Misschien dat hij je dan bevestiging kan geven dat alles goed is om jou door deze periode heen te helpen.

Herkenbaar! zo gebeurt het bij mij ook.. Het doet zoveel pijn en verdriet Pfff terwijl je dit niet wilt... Ook hoe je de alinea schrijft van Daarin tegen wil ik niet.... 3e laatste alinea, precies dat! IK weet gwn niet meer wat ik moet doen.. dag in dag uit piekeren, alles overdenken, kapot denken... help

Herkenbaar! zo gebeurt het bij mij ook.. Het doet zoveel pijn en verdriet Pfff terwijl je dit niet wilt... Ook hoe je de alinea schrijft van Daarin tegen wil ik niet.... 3e laatste alinea, precies dat! IK weet gwn niet meer wat ik moet doen.. dag in dag uit piekeren, alles overdenken, kapot denken... help

Gebruik je nog steeds medicatie?

Herkenbaar ik ben pas gediagnostiseert met adhd. Verschillende relaties gehad en vaak verkeerde vriendjes. Ook na een jaar vaak irritaties naar parter en maakte het dan weer uit. Sinds een jaar angststoornis als ik ver van huis moet dan zie ik geen beren op de weg maar een dierentuin en zie alles al voor me hoe het gaat. Heb dan een rot gevoel in mijn lichaam en vooral benen. Mijn hoofd maakt over uren en kan het niet stop zetten en ook niet loslaten heel vervelend.

Heel herkenbaar! 47 jaar oud adhd.
Het hoofd stopt niet met het bedenken van scenarios.. mogelijke manieren van reageren en gevolgen uitgedacht in allerlei richtingen.. tot de grootste gevolgen..
Niet dat ik die gedachten echt volledig geloof... Maar er mee stoppen lukt ook niet..
En echt blij en stabiel voel ik me er ook niet door. Het zorgt dat ik geen relatie meer aan ga een me inderdaad het liefst zonder prikkels terug trek op mijn kamer.. als het hoofd weer vol zit na een dag in de jungle van het leven

Jeetje dit is een precies waar ik op dit moment mee zit. Ik slik ook escitalopram 20mg om precies dezelfde reden en doomdenken blijft dan ook een probleem, waar de medicatie mij eerst ondersteunde voel ik me vlak, moe en leg ik de lat nog steeds erg hoog bij mezelf merk ik. Door constant de gedachte "wat als"weer terug in mijn brein opkomt. Ik word opgezogen in mijn gedachtes en de dag is zo voorbij door mezelf continu te kwellen met deze piekergedachten. Het kost ontzettend veel energie. Ook ik ben nog steeds op zoek naar een tool die me helpt van die piekergedachten af te stappen.

Hee . Ik zou echt heel graag willen weten hoe het is afgelopen met dit verhaal. Ik heb dezelfde klachten en trek het echt niet meer.

Zo herkenbaar
Bij mij kwam het ook uit het niets
Ik zat met mijn man in de auto onderweg terug naar huis
Ik kreeg een gek gevoel in me keel en het leek alsof ik even niet goed kon ademen
Daarna volgde de tintelingen in mijn linkerarm wat doorstroomt naar mijn borstkas
Het lichte gevoel in mijn hoofd zorgde ervoor dat ik tegen me man zei ik ga even de dokter bellen want ik voel me niet goed
Het was half 5 en we reden nog op de snelweg
Inmiddels had ik de assistente aan de lijn er haar verteld wat er mis was
Ze moest even overleggen met de huisarts en zou er zo op terug komen
Ik voelde mezelf wegzakken en zei tegen me man ik ga hem op luisldspreker zetten want ik ga flauwvallen
En ja hoor daar ging ik
Ik kon niet meer praten mijn mond hing scheef en volgens mijn man zag hij alleen nog maar het wit van mijn ogen ( mijn man was in totale paniek)
Toen de assistente terug aan de lijn kwam adviseerden zij mijn man om de ambulance te bellen hij heeft dit ook gedaan
Met toeters en bellen kwamen ze aan en ik werd ingeladen na een hartfilmpje moest ik mee want ze zagen dat het niet helemaal oke was
Ik had gek genoeg een heel vredig gevoel en was helemaal niet bang om dood te gaan
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen kwam ik eindelijk een beetje bij
Na allerlei onderzoeken in het ziekenhuis konden ze niks vinden en werd er gezegd dat het kwam door mijn angst en paniekstoornis
Vanaf die dag voel ik me eigen mezelf niet meer
De ene dag heb ik er meer last van dan de andere maar het is wel op een punt gekomen dat het me leven beheerst eb dat ik maar niet vooruit kom
Ik hoop dat je snel iemand vind
Ik ben ook opzoek naar de juiste persoon die mij kan helpen

Ik zelf voel me ook de hele dag benauwd, als het goed is hoort dat er gewoon bij, net als je moe voelen, zenuwachtig voelen, wazig zien, en zo kan je maar door gaan..

Bij mij hetzelfde heel de dag, s'avonds is het meestal helemaal rustig

In jou verhaal, herken ik mezelf het meest. Ik maak het nu voor de tweede keer mee, en hoop er snel weer bovenop te komen.

Hallo petra weet niet of dit te läat komen doet maar mirtazapine wel ervaring mee mvg anoniem

Ik kan mij heel erg in jou verhaal herkennen.
Ik heb ook veel angsten om mijn gezondheid. Kijk aub op YouTube naar "life coach aan zee" ik heb veel aan die video's gehad. Het is alsof die man mijn verhaal kent hij heeft ook GAS gehad. Ik maak geen reclame voor die man en wil ook niet bij hem in behandeling. Dat is voor mij toch nog een grote drempel. Misschien dat jij er ook iets aan zult hebben. Mijn persoonlijke verhaal is nu nummer 11 op deze site...ik hoop dat we ooit hier van af komen
Het gaat je goed !

Lieve Hanna!

Bedankt voor je reactie!
Ik ga het zeker bekijken op youtube!

Onze verhalen hebben inderdaad veel overeenkomsten.

Een dikke knuffel en alles komt zeker goed!

Dat zou geweldig zijn Laura !

Een dikke Knuffel terug.

Ik heb exact hetzelfde, hoe gaat het nu met jou?

Ik heb ook vorige week de diagnose GAS gekregen. Ik herken het probleem van de gesprekken zeker. Elk gesprek wordt door mij 'bekritiseerd', herhaald en op verschillende manieren in mijn hoofd voorzien van commentaar afgespeeld. Heel erg vermoeiend en zo slecht voor je zelfvertrouwen.

Ik herken mijzelf hier volledig in! Het overdenken van alles! Bang zijn dat je als persoon er niet mag zijn zoals dat je bent.
Overal Iets achterzoeken!

Hoi,

Slik je soms oxazepam .....
Tast je geheugen aan
Concentratie problemen
Enz...

ja dat herken ik ook. ik praat met mensen en dan achteraf staat mijn 'vergrootglas' gericht op wat ik 'verkeerd' heb gezegd. raak daarover in paniek en ga sociale contacten vermijden. ik heb venlafaxine en oxazepam geslikt, maar ben daar nu sinds een paar maanden vanaf. nu moet ik dus de angsten, die al die tijd onderdrukt waren door de medicijnen, gaan voelen. Dat blijkt de enige remedie te zijn.

ik krijg ook geen 'verbinding' met dingen die ik doe. kan er geen vervolg aan geven omdat ik bang ben voor verandering. hopeloos. iemand tips?

Ik ben zo blij om te lezen dat meer mensen hier last van hebben. Ik herken mijzelf hier helemaal in. Bedankt dat jullie dit wilden delen. Voel je je toch iets minder "gek" ;)

Ja ik heb dit probleem ook.
Ik ben meestal een heel gesprek aan het plannen in mijn hoofd en wat de mogelijke reacties kunnen zijn en meestal komt er dan geen gesprek meer.

Ik heb constant schrik om afgewezen of uitgelachen te worden want denk dat wat ik te zeggen heb meestal niet juist is of belangrijk is .

Hoe gaan jullie om met de hopeloosheid omtrent je psychische klachten?

Het zou door mij geschreven kunnen zijn. Het belemmert mijn vrije dagen enorm. Eigenlijk voel ik mij dan ook nooit vrij. Ik vind dit heel erg. Wat Sasa schrijft doe ik ook. Hele gesprekken oefen ik met mezelf. Het is echt een rotangst. Ben in therapie.

Zekker ik heb pressies hetzelfde wat alls je de ene gedachten overwint komt er weer wat nieuws waar je angstig van word (oh dit is erger dan de vorige) herkenbaar !

Herkenbaar. Hoe blijven jullie functioneren in het alledaagse leven?

In het dagelijks leven leef ik van ene angstpunt naar het andere. Ik kan ergens zo erg mee zitten en dan maal ik en maal ik, totdat het volgende probleem zich aandient. Dan kan ik pas het vorige probleem afsluiten. Ook ik bespreek urenlang situaties met mezelf. Het is echt heel erg dit.

Tijd voor ontspanning en stapjes terug te doen en te luisteren na je lichaam

Nee ik heb hier helemaal geen last van

Hoi, ja dit roept bij mij ook regelmatig spanning op. Waarom weet ik niet. Waarschijnlijk heeft het te maken met dat ik sowieso een soort van doem/ramp denker ben terwijl er geen gegronde reden voor is.

Ken het helemaal, hahahah. zeker als in een oververmoeid fase zit. Denk ik heb je het weer , meestal wel meer klachten van angst.

Ja heel herkenbaar!
Ik voel me het grootste deel van de dag nerveus en gespannen, maar als ik een gesprek moet voeren, vooral met een vreemde of in een groep, dan is het extreem. Dit zit en vanaf mijn pubertijd al in, ben nu 43 dus verwacht niet dat het nog zal verdwijnen helaas.

Goede avond

Mijn verhaal lijkt 100 % op het jouwe
Ook ongeveer sinds 2015
Vooral dat extreme nerveuze gevoel in m’n hoofd en buik breekt me op
Tig anti depressiva geprobeerd maar niks helpt
Wanhopig is het enige woord om m’n situatie te omschrijven

De wanhoop herken ik. Hoe gaan jullie om met deze wanhoop?

Terug naar dokter gaan en andere medicatie vragen wss is die niet voor jouw besteld die je nu neemt of mss al veel te lang neemt ik heb het ook gehad

Mocht het nog nodig zijn… werkt perfect eerste twee weken wat lastig maar goed te doen.

Hier nu 3 weken onderweg met Sertraline, merk er nog weinig van. Verder van ochtend naar avond inname gegaan, en slaap daardoor slechter. Verder ook nog 4 oxazepam nodig om de dag door te komen.
Benieuwd hoe jij er nu voor staat?

Sertralibe werkt pas ten volke na 6 tot 8 weken niet opgeven en blijven nemen
Ik heb gas gekreken 18 jaar geleden heb dit tot nu toe genomen tot ik nu terug er zwaar in zit
Ik neem nu mirtazapine en efexor exell
En storadorm om te slapen

Ik ben het helemaal met je eens.
Heb ook zelfde ervaren.

Wat heb jij dit mooi geschreven! Ik dank dat iedereen incl. ik hier hoop uit kan halen! Dank je wel

Welke positieve gedachten heb jij genomen?
Bv alles komt goed 😥

Nou herken me zelf hier helemaal in. Ik zit gewoon vast.
Heb er al vaker last van gehad en ook therapie voor gehad.
Ik begrijp gewoon niet dat ik weer zo vast loop op bepaalde momenten in mijn leven. Vind het behoorlijk uitzichtloos.
Mindfullness en meditatie helpen iets. Ik sta weer op de wachtlijst bij de psycholoog.

Groet Nicy71

Ben benieuwd welke medicijnen de psychiater jouw heeft voorgeschreven.
En hoe gaat het nu met je?

Hallo Carolien. Heel herkenbaar die ochtenden... opzien tegen de (werk)dag Eenmaal op mijn werk neemt het af en savonds piekt het bij mij weer. Dan ga ik weer malen in mijn hoofd over wat ik morgen moet.
Ben je ook vroeg wakker? Voordat ik opsta heb ik al een paar uur piekeren achter de rug. Daadwerkelijk opstaan en aan de dag beginnen doet het piekeren afnemen alleen het gespannen gevoel nog niet.

Hallo Carolien, hier ook al jaren last van angst en spanning. Het is er de hele dag en als ik geluk heb is het savonds minder. Ik heb al alle soorten therapieen geprobeerd. Eén therapie heeft mij ooit geholpen, in een tijd toen ik niet zo diep zat als nu, nl neuro feedback. Je krijgt het niet of maar gedeeltelijk vergoed. Het is als het ware een training voor je hersenen en het is voor veel klachten geschikt. Wellicht kun je zoeken naar een therapeut bij jou in de buurt. Succes.

Ik volg nu therapie bij de GGZ
Weet nog niet of dit uiteindelijk ook echt gaat helpen.
Werk 32 uur per week en 'savonds zakt dat gevoel zodat ik me dan weer kiplekker voel.
Als ik vrij ben is dat thuis een stuk minder...
Zit ook in een moeilijke thuissituatie.
Man slaapt op de dag en heeft het dag-nachtritme volledig omgedraaid.
Is al jaren zo.
Vanwege de spanning rook ik ook teveel naar m'n zin, maar ja dat is dan maar zo.
Sterkte allebei!

Het is zeker een monster van een aandoening. Waarom gestopt met medicatie? Ikzelf gebruik al heel lang Venlafaxine en ben er ooit een tijdje geleden mee gestopt, omdat ik vond dat het zonder ook moet kunnen.
Nou, dat ging niet echt. Sinds ik dagelijks Venlafaxine slik, voel ik mij wel beter.
Dus waarom stoppen en je echt ellendig voelen of dan maar dagelijks medicijnen, maar je wel beter voelen. De kwaliteit van leven is ook belangrijk.

Wat zijn je ervaringen met ACT?

Hai Sam
Goed dat je nu naar een psycholoog gaat. Ik herken een aantal dingen in jouw verhaal en ik ben er nog niet eens zo heel lang achter dat ik ook een angststoornis heb. Helaas moet ik nog tot eind november wachten tot ik bij de psycholoog terecht kan.
Tot dan moet ik dit doorstaan, dat ik bij ontwaken (meestal al erg vroeg) al begin met piekeren en dit de hele dag door blijft gaan. Bang voor ziektes (want ik voel pijntjes in mijn lichaam), bang dat ik gek word, bang om oud te worden (ik ben nu 48 en blijkbaar ook in de overgang en dat versterkt mijn angsten ook nog eens).
Het belemmerd mij in m’n dagelijks leven al doe ik eigenlijk alles wat ik voorheen ook deed, ik werk, zorg voor m’n gezin. Maar in m’n hoofd is t een drama.
Ik voel me er vaak erg alleen in en dat maakt me verdrietig.
Ik wens jou de juiste hulp en dat het je beter gaat!

Naar om te lezen Suus dat jij je ook zo voelt. Ik herken ook veel wat jij schrijft. Bij mij zijn m’n angsten wel wisselend, de angst en gepieker is er iedere dag maar ik heb gelukkig ook betere dagen. Ik ben heel slecht in thuis zitten, juist dan word ik gek van het gepieker en kan ik geen kant op met m’n angst. Het liefst ga ik iedere dag weg (als ik niet moet werken) en wil constant bezig zijn. Een soort vluchtgedrag denk ik. Wat ook erg vermoeiend is want ik kan nooit ontspannen. Ik functioneer gelukkig ook normaal zoals jou; ik werk 32 uur, doe m’n huishouden en alles wat daar bij hoort, verzorg m’n dieren en ga er op uit. Maar deze extreme angst verpest wel m’n leven. Ik denk altijd aan het spreekwoord wat m’n moeder altijd zij “een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest”. Ik haal daar soms een soort troost uit. Het is inderdaad best eenzaam, vaak praat je er met anderen niet over. Het is wel fijn om hier te lezen dat je niet de enigste bent, al is het voor de mensen zelf niet zo best natuurlijk. Ik hoop voor jou dat de behandeling bij de psycholoog aan slaat en wil je alvast veel succes wensen!

Hoi,

Omdat we Gas hebben, zijn we eigenlijk continu in een vechtvlucht modus. Medicatie kan idd een klein eindje helpen. Zit nu zelf thuis na een heftige periode van 4 jaar hoofd te zijn geweest van een marketingbureau. Al dat gepieker kan ook goed zijn als je het goed gebruikt hahah. Maar nu na mijn nieuwe functie, het kopen van een huis en wat andere dingen is het weer in alle hevigheid terug. Ikzelf gebruik lichte medicatie. Citalopram. Word je klein beetje rustiger van. 1e 2 a 3 dagen was ik iets doffer en somberder. 4e dag werkt het al iets beter. Alleen de lichamelijke klachten zoals pijn in de benen, buik en borst zijn er weer. Zit er niks op dan het te ondergaan en je hoofd weer te programeren. Door alle angstige gedachten voel ik me op dit moment gevoelloos. Wat helpt is een beeld oproepen van een gevoel dat ik had bij een blij moment. Dat helpt egt. En als ik dan wil focussen op wat anders dan die gedachten. Dan benoem ik de dingen die ik zie.

Hallo anoniempje,

Ik heb een GAS en heb jaren geleden efexor (venlafaxine) voorgeschreven gekregen.
Bij mij werkt dit heel goed. De gevoelens worden getemperd, maar op een prettige manier. Het gekke is dat ik het niet merk.
Eerlijk gezegd ben ik niet van GAS af, maar het is te behappen. Nog steeds wel therapie.

Ik heb dit in mindere mate, maar herken het wel. Probeer in ieder geval terug te denken aan wat je hebt geleerd tijdens je therapie om niet in de angst mee te gaan. Ik lees ook veel dat je op een soort opfriscursus moet gaan na verloop van tijd. Dus even de dingen weer oppakken van de therapie met de hulp van je psych. Wat mij helpt is alert zijn op de signalen en zo snel mogelijk afleiding te zoeken. Als ik eenmaal de doemscenario's aan het bedenken ben is het veel moeilijker het te stoppen, dan wanneer het net begint. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en dat je weet dat je niet de enige bent. Alleen dat helpt mij me al om me beter te voelen, dus bedenkt dat je dit wilde delen.

Hoi onbekende, Ik herken je verhaal heel erg. Ik ben nu nog zoekende naar hulp. Mij aan het oriënteren wie of wat mij kan helpen.
De angsten die ik soms heb betreft ook wel mijn kinderen, als ze dan alleen naar buiten zijn, komt er soms in mijn hoofd op, stel dat ze aangevallen worden of beroofd worden. In mijn hoofd speelt dan al de hele film af dat ik in de auto stap, op zoek ga naar etc. Ik voel spanning in mijn lijf op komen, raak geïrriteerd.

Daarnaast heb ik hetzelfde als jij met je vriend, maar dan met mijn vriendin.
De angst dat ik haar kwijt raak. Ben ik wel goed genoeg, wat als ze op haar werk een slimmer of leuker iemand tegen komt.
Dit terwijl ze zo vaak zegt dat ze van mij houdt, niemand anders wil etc.
Dat wat jij zegt is zo vergelijkend. Ze heeft niks verkeerds gedaan, maar door de gedachte die je al krijgt kan je gewoon de ander gaan "haten". Dit is juist zo oneerlijk en niet verdiend.

Het maakt mij op dit moment echt moe. Constant "aan" staan met mijn lichaam en hoofd.

IK hoop dat jij er weer bovenop bent of dat het in ieder geval weer beter gaat met je.

ik herken het helemaal ,het gaat bij mij nooit meer over ik wordt er werkelijk knettergek van

Hoi!

Ik las je bericht en ik herken mezelf hierin.
Ik heb maanden last gehad van paniekklachten en ik denk een soort paniekaanvallen. Hierbij heb ik geen hartkloppingen en overduidelijke hyperventilatie, wat wel bij angststoornissen voorkomt. Het is ook even maanden weg geweest, en nu is het weer terug. Heel raar..

Ik herken het ook hoor. Vroeger wel last gehad van hyperventilatie, maar door de jaren heen raak ik niet meer op die manier in paniek. Ik denk omdat ik lichamelijk rustig kan blijven door ervaring. Maar net wat jij zegt. De angst kan wel uren aanhouden. Het voelt heel eenzaam. Mensen hebben het niet in de gaten. Kan wel functioneren met angst alleen het is wel tergend. Als ik heel veel stress heb gehad en moe ben geweest ben ik extra gevoelig voor rare gedachten en angst en word ik een prooi.

Heel herkenbaar , ik heb het al jaren en nu ga ik EMDR doen

Herken dit wel.
Ben dan ook juist heel bang dat iemand ziek is door mijn toedoen. Met Corona ook heel bang dat ik andere zou besmetten zonder dat ik dit door had. Maak het dan vaak zo groot dat iedereen in mn hoofd al doodziek zijn. Heel erg lastig en idd doodvermoeiend

Je bent waarschijnlijk erg opgefokt de hele dag, als er dan iets gebeurt dan irriteer je je meteen mateloos.

Bewegen helpt bij mij

Dit is heel herkenbaar. Je bent gestresst en kan daardoor niks hebben. Ik heb nu zelf erg last van angst/paniek aanvallen. Totaal geen energie en durf eigenlijk nergens naar toe wat ver van huis is. Ik denk ook vaak dat het nooit beter meer word maar dat is niet waar. Het kost veel tijd om je weer goed te voelen. Probeer elke dag 2 keer te wandelen buiten en vraag hulp bij de huisarts.

Hoi!
Heel herkenbaar! Oorsuizingen op maat van hartslag! Wat er simpel bij kan helpen is om je oren bij de huisarts uit te laten spuiten (oorsmeer), dan gaat de druk eraf en hoor je de hartslag niet meer!!
Succes

Hallo,
Ik heb zelf al sinds mn 16de gas. Ik merk bij mezelf dat ik continue onder spanning sta. Een brok in mijn keel of buikpijn.
Je bent niet de enige!

Hè!
Heb ik ook last van. Alleen als ik gespannen ben en het wat minde gaat. Ook paar maanden per jaar. Allemaal spanning..

Hai Monique,

Hier heb ik ook last van. Zelfs een slokdarmonderzoek gehad, niks aan de hand. Het is inmiddels wel een stuk minder. Het word steeds minder naarmate ik mijn GAS meer onder controle krijg.

Groeten en sterkte!

Beste monique,

Ik heb hier ook last van en las een reactie van 'anoniem' dat hij of zij een onderzoek van de slokdarm gehad heeft.

Ik ben gewoon weg niet gerust te stellen dat ik niets ernstig heb. Ik vind dit al naar genoeg..

Een gevoel alsof er eten blijft hangen in mijn keel, slokdarm. Misselijk, opgeblazen gevoel, lusteloos. Wordt er gewoon gek van.
Ik heb een gegenaliseerde Angststoornis. Constant maar mijn gedachten die heel negatief zijn. De huisarts zegt dat mijn klachten komen door spanning/stress/angst.

Maar ik heb toch echt het gevoel dat er wat tussen mijn borsten vast zit.. Binnenkort heb ik een afspraak bij de psycholoog en psychiater (voor het vragen van advies ivm medicatie Angststoornis)

Hoop dat het dan wat beter gaat met me!
Gaat het inmiddels beter met jou Monique?

Groetjes,

Sha

Hoi Monique en anderen,

Het gevoel van een “brok in de keel” is een van de meest voorkomende symptomen van stress. Als we ons zorgen maken/bang zijn, zijn we geneigd om de spieren rond de hals aan te spannen. En dat leidt tot dat gevoel in de keel.

Het besef dat er niks ernstigs aan de hand is heeft het voor mij verholpen, dus als jij daar een bezoekje aan de dokter/een specialist voor nodig hebt zou ik dat zeker niet nalaten.

Zo die is herkenbaar! Er zijn filmpjes op YouTube met ontspanningsoefeningen voor je hals bij stress. Die zijn de moeite waard! Een van de dingen die ik nog altijd doe als het weer terugkomt is..heel langzaam je hoofd achterover doen, en daarna de lucht kussen, eerst midden, dan linksboven en rechtsboven. Je voelt dan ook de rek in de spieren rondom je keel. Misschien helpt je dat?

Cognitieve therapie heeft geholpen bij mij.
Maar je moet er altijd mee blijven doorgaan.

Il heb geaccepteerd dat ik altijd GAS stoornis zal hebben maar je moet er mee leven omgaan.

Ik heb ook nog wel slechte dagen maar blijven schrijven en oefeningen doen.

Hoi Anoniem, ik heb ook een GAS.
Het uitte zich in heel veel facetten van mijn leven. Ik heb cognitieve gedragstherapie gedaan, dat helpt aardig. Ook heb ik medicijnen gekregen.

De de eerste paar weken was het wennen (beetje naar), maar nu gaat het goed. De medicijnen zijn echt een enorme steun in mijn rug.. ik ben bijna 60, ik wou dat ik ze eerder had gekregen, dan had mijn leven er anders uitgezien.

Ze helpen mij, ik durf nu stappen te zetten die goed zijn voor mij.
Ik heb meer moed, echt waar, moed om mijn angsten te overwinnen. Heerlijk!
Groetjes Ikzelf.

Hoi, ik kamp ook met Gas en depressie. Heb al veel medicijnen genomen. Welk helpt bij jou? Groetjes, Werner

Zou je vriendelijk willen adviseren om van de medicijnen af te blijven. Het haalt mogelijk een scherp randje eraf (zinvol???) Bovendien stelt het t probleem alleen maar uit.

Ik ben nu naar Leuven aan het gaan voor TMS ,maar het is heel waarschijnlijk niet voor mij weggelegd .Ik sta op met onverklaarbare angsten en ben zo onrustig dat ik zo echt niet meer verder wil ,ik huil ervan ,er moet toch iets aan te doen zijn .

Ik ken het als geen ander. In eerste instantie zou ik je magnesium in de vorm van het merk Metarelax aanraden. (Verlichting)
Dit bevat volgende stoffen:
- Magnesium
- Taurine
- vitamine d
- vitamine B6 , B9 en B 12

Ik weet sinds een aantal maanden dat ik gas heb. Ik ben nu bezig met cgt en volgende week start ik met emdr. Cgt werkt voor mij nog niet echt. Wel heeft het mij erg geholpen om er open over te zijn en na 20 jaar het masker af te zetten.

ik heb hier ook last van. Al 900 dagen

Ik herken mij hierin .ik ben nu bezig met tre trauma

Hi Anoniem,

Zou het helpen als je de behoefte om angsten onder controle te willen krijgen los zou laten?
Om iets te proberen te controleren of onderdrukken staat gelijk aan het probleem groter te maken. Dat waar je je energie naartoe brengt, groeit.
Leven mèt angst en de energie naar andere dingen te sturen zou mogelijk 'n antwoord zijn. Trek de stekker uit die stroom negatieve energieën.
Ik ken de verstikkende kracht angst en stress. Onderdrukken van deze krachten kost veel energie en je probeert ze weer naar binnen te duwen. Maar ze moeten gevoeld en geaccepteerd worden.
Laat ze stromen, probeer er doorheen te ademen, zonder dwang en zonder er van af te willen komen. Zoek naar de "neutraalstand" in je geest, laat het stromen als 'n Buddha. Zo stromen het je systeem uit.

Veel goeds, Marcel

Hoi Lotte. Zo te lezen, vind je het erg fijn als je je energie kwijt kunt. Misschien is het een idee om een sport te doen waarbij je veel energie kwijt kunt? Zo ben je ook even uit je gedachten en heb je de mogelijkheid om even in het moment te leven. Heb je niemand in je omgeving die zin heeft om te sporten? Vrees niet, er zijn tegenwoordig genoeg sportmaatjes-pagina's waarop je iemand kan vinden die dezelfde interesses deelt. Voor wat betreft je medicijnen: het is ontzettend eng om te stoppen met medicatie. Is het een idee om voorzichtig af te bouwen en andere medicatie te proberen? Je zal wellicht denken dat je een blok aan het been bent van de huisarts als je continu iets nieuws wil proberen, maar geloof me: Het gaat om jou en het is belangrijk om iets te proberen wat jou past en jou helpt. Ik denk ook niet dat het een kwestie is van het verkeerd aanpakken. Iedereen die dit meemaakt, maakt dit voor het eerst mee en iedereen reageert anders op behandelingen.

Ik wens je alle goeds en de moed om door te zetten. Een ding is zeker: het wordt beter. Geloof me. Wat je ook meemaakt en hoe lang het ook duurt: je komt er sterker uit.

Veel liefs!

Ik heb een acupunctuur mat en daar ga ik 15 a 30 minuten op liggen. Door de pijn van de stekels van de ronde knopen vsn de mat maak je een verdovend kalmerend stofje aan. Als je opzet voel je je stuk rustiger. Ook zet ik de laptop op youtube een filmpje op van regen en onweers geluiden.

Mocht je een accupunctuur mat willen dan bestel hem via aliexpress;)


Groetjes

Heb je weleens pink noise (white kan ook) geprobeerd? Dit kan werken als je veel aan je hoofd hebt. Dit is een heel constant geluid dat je zo langs als je wilt kunt afspelen. Hier zijn zelfs speciale apparaten voor op de markt zodat je niet je telefoon hoeft te gebruiken. Wat ook kan helpen, is een verhaal ontwikkelen over een plek waar je graag zou willen zijn en de persoon die je daar het liefst zou zien. Bedenk wat er allemaal kan gebeuren in je verhaal. Het is jouw verhaal! Deze combinatie raad ik je echt aan. Het is het proberen waard.

Veel succes en sterkte!

Ik herken dit helemaal. Meerdere onderzoeken gehad nadat er een ruisje was gehoord door de huisarts. Uiteindelijk is er niets gevonden. Heb mezelf min of meer gedwongen om te vertrouwen op de artsen en dat er dus niks aan de hand is, enkel mijn angststoornis. Het heeft even geduurd maar daarna zijn de klachten ook echt verdwenen. Durf dus te vertrouwen op artsen, weet wanneer het je angst is die spreekt. Deze angst is niet de juiste raadgever om naar te luisteren.

Ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld. Ik omschrijf het altijd als spanning op mijn maag/knoop in mijn maag die continue aanwezig is. Hierdoor kan ik dan ook niet goed eten. Dit vervelende gevoel koppel ik dan aan eventuele nare gedachten die er op die dag spelen. En wanneer ik dan weer zo'n zelfde gedachte heb, krijg ik als vanzelf ook de knoop in de maag weer. Een circel dus.

Heel herkenbaar! Zo vervelend dat gevoel in de buik. Alsof iets je vanbinnen opvreet.

Hoi,

Ik heb ongeveer 7 jaar last van GAS en in combinatie van medicatie (ik slik gelukkig erg weinig) en zelfhulp is het mij ongeveer gelukt dit onder controle te krijgen. Tuurlijk heb ik wel slechte dagen er tussen zitten maar zoals het was, zo heb ik me nooit meer gevoeld. Ik heb het programma van Geert Verschaeve gevolgd. Een online programma is dat. Ik heb daar enorm veel van geleerd. Hij legt goed uit wat angst is en hoe het in elkaar zit. Daardoor ben ik het al beter gaan begrijpen. Daarnaast legt hij uit hoe je met de angst kan omgaan. Dit was voor mij echt de game changer. Ik heb hierdoor geleerd dat de oplossing in mijzelf zit en dat anderen die mij niet per se kunnen geven, zoals psychologen etc.

Succes!

Zeer herkenbaar! Concentreren met GAD is heel lastig. Dankzij therapie, medicatie en veel sporten is het bij mij wel verbeterd.

Hoi, geen schoolwerk, wel gewoon werk. Problemen met concentreren, woorden vergeten, zinnen door elkaar halen, niet meer kunnen rekenen. Schijnt er helaas allemaal bij te horen en zou over moeten gaan als je GAS minder wordt.

Succes!