Ik wil graag mijn verhaal delen en hopelijk herkent iemand zichzelf hierin of kan mij tips geven over hoe hiermee om te gaan. Mijn dwanggedachten nemen op dit moment echt mijn leven over.
Ik heb al mijn hele leven last van dwang. Het begon op jonge leeftijd met mijn handen wassen, toen kwamen de dwanghandelingen omdat ik bang was dat er anders iets met mijn dierbaren zou gebeuren. Ook kreeg ik tijdens mijn relatie last van false memory ocd. Ik dacht vaak dat ik vreemd was gegaan wat helemaal niet zo was.
Ik heb inmiddels een dochter van 1 jaar. Sinds de bevalling heb ik erg veel last van OCD. Ik heb een paar weken last gehad van derealisatie. Toen ging het eigenlijk bijna een heel jaar vrij goed met mij. Tot september 2020, toen kwam de derealisatie weer terug en begon mijn ernstige dwang. Dit keer niet zo zeer de dwanghandelingen maar meer de dwanggedachten. Echt gedachten die ik niet eens durf uit te spreken ik schaam me er zo erg voor. Ik heb nu vaak het idee alsof ik droom en dit de werkelijkheid niet is (waarschijnlijk heeft de derealisatie dit getriggerd). Ook geloof ik vaak niet wat ik over de hele dag gedaan heb. Zelf als ik iets heb gedaan dan denk ik had ik dit wel gedaan? ook al was het 1 minuut geleden. Het neemt echt mijn leven over en ik voel me zo moe. Ik had ook last van Harm OCD maar dit komt en gaat. Existentiele ocd is momenteel mijn grootste thema.
Ik loop momenteel al bij een psycholoog maar ben er nog niet veel mee opgeschoten. Ik hoop dat iemand mij advies kan geven.