Bang voor hartaanval
Hey!
Mijn naam is Marc, ik ben een 27 jarige jongen.
Ik heb al 1 keer eerder op dit forum mijn verhaal gedaan, alleen was dat onder het kopje Hypochondrie.
Ik kamp al een aantal jaren met hypochondrie alleen is dit het afgelopen jaar echt gegroeid als een monster.
In juli dit jaar kreeg ik last van keelpijn. Dat hield een tijdje aan en ik was er op een gegeven moment heilig van overtuigd dat ik halskanker zou hebben. Ik heb daarvoor snel hulp gezocht bij mijn huisarts. Ook verteld dat ik heel erg hypochondrisch ben en zij neemt dat gelukkig erg serieus.
Ik heb destijds bloedonderzoeken gehad en ben doorverwezen naar een KNO-Arts. Er was op alle onderzoeken niks te vinden en alles ziet er gezond uit. Het probleem deze keer was alleen dat ik voor 1 dag gerust gesteld was en daarna begon alles weer opnieuw. Ik was bang dat ze toch iets gemist hadden en er toch wel iets zou zitten.
Lang verhaal (een beetje) kort(er); dit heeft geresulteerd in dat ik nu al 1,5 maand last heb van zware paniekaanvallen. Het beheerst mijn hele leven en ik ben elke seconden van de dag en nacht (droom ook heel heftig) bang dat ik dood ga en dat er iets ergs aan de hand is.
Hiervoor ben ik ook 1,5 maand geleden accuut door mijn psycholoog en huisarts doorgestuurd naar gespecialiseerde therapie. Ik ben 2 weken geleden begonnen met deze therapie en het boekte meteen succes; na 3 dagen na de eerste sessie was ik 0 bang meer voor de halskanker. Dat ben ik nog steeds. Het probleem is alleen dat het zich verschoven heeft; door de paniekaanvallen heb ik veel last van steken op mijn borst, stijf gevoel tussen mijn schouderbladen. Ik heb pijn in mijn linker arm en kaak, koude voeten en handen, benauwd gevoel en voel me vaak onwel. Ik slaap heel slecht en ben heel vaak in paniek (ook snachts). Hierdoor ben ik nu constant bang dat ik een hartaanval ga krijgen. Het beheerst echt mijn leven op dit moment.
Ik heb in de afgelopen maanden ook al 2x een ECG gehad voor mijn hart. Daar was ook niks op te zien en alles was gezond. Maar toch ben ik er van overtuigd dat ik binnenkort een hartaanval ga krijgen. Dit gevoel is verschrikkelijk en normaal functioneren zit er ook niet echt meer in..
Het rare vind ik dat als ik een goed moment heb en het relativeer, ik weet dat mijn angststoornis is en dat ik gezond ben. Maar toch is de angst zo groot en overheersend dat ik dus vaak 100% overtuigd ben dat er iets met mijn hart gaat gebeuren en dat ik dood ga. De fysieke klachten die ik er van heb (wat ik hierboven noemde) versterken die angst heel erg.
Ik wilde graag even mijn verhaal doen, omdat dat sowieso altijd oplucht, en vroeg me af of er mensen zijn die zich hierin herkennen?
Groetjes,
Marc
Marc
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 07-09-2024
52Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Zijn er ook mensen met de leeftijd van mij 69 jaar ben zo bang om ziek te worden en van alles.Ben altijd een hele behulpzame vrouw gedaan en wie ik helpen kon was ik.
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hi Mark,
Herkenbaar verhaal. Ik ben zelf 25 en inmiddels al 3 jaar de overtuiging dat ik (vroeg) dood ga. Bang voor de dood, leegte en het grote onbekende. Daarnaast slaapproblemen, omdat ik voornamelijk savonds focus op klachten.
Ik hoop dat je snel weer vertrouwen krijgt in je lichaam. En wellicht kunnen we contact met elkaar opnemen om elkaar te helpen: soms is ervaringen delen en het gevoel dat je niet alleen bent al heel prettig.
Lomi
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik hen na een domme seksueel contact op alles laten testen, alles negatief. Tich heilig van overtuigd dat deze tzsten uets hadden gemist, bovendien dacht ik ook aan een een potentieel dodelijke ziekte. Alle symotomen volgden. Mijn leven begon smorgens met googelen. Ook ik heb hypochondrie, angststoornis. Alvast veel sterkte en medeleven.
Simon
> 2 jaar geleden
Reageer:
Komt mij zo bekent voor ben blij dat ik het niet alleen heb :) alleen is dat bij mij als ik een steek voel of een verhoogde hartslag, da ik dus begin te panikeren, ik wordt snachts ook al wakker van de angstaanvallen ineens zweten kei hoge hartslag en er van overtuigd dat het mijn laatste nacht was en ik iedereen achter laat waar ik van hou, ben altijd continue overspannen ge verteld wel tegen jezelf probeer rustig te blijven het zit tussen u oren maar das soms echt onmogelijkheid, het is nu zelfs al zo ver gekomen dat ik niet eens na zee durf en ook al een angst aan het ontwikkelen ben voor open ruimtes zo een soort hoogte vrees maar toch op de grond staan 😅 ochja this allemaal nogal wat denk dat da door eht systeem is alles is stress en moet altijd maar sneller beter, das et echte leven niet het leven is rust en genieten :-) ma de mensen hebben er een echte rotte shit van gemaakt iedereen staat altijd maar onder druk meer beter harder sneller, denk dat da uiteindelijk bij de meeste hier resulteert in de klachten die ze hebben, this al heel mijn leven een gevecht tegen hartkloppingen spoed bellen buiten durven, denk da wij mensen zijn da juist veel te goed beseffen hoe fragiel het leven is, in ieder geval ge zijt zeker niet alleen veel sterkte en beterschap aan iedereen hier! Ooit geraken we er wel vanaf
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Zo herkenbaar. Je staat met de gedachtes op en gaat ermee naar bed.
Ene dag is beter dan de andere maar de gedachtes zijn er altijd, en als je er dan te lang over nadenkt komt er wel een steek oid bij de borst.
Ene dag is beter dan de andere maar de gedachtes zijn er altijd, en als je er dan te lang over nadenkt komt er wel een steek oid bij de borst.
Michelle
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hey Marc,
Ik heb sinds een jaar last van een paniek/angststoornis. Ik was altijd verkouden en had altijd het gevoel dat ik niet genoeg lucht kreeg. Eerst ging ik dit via allerlei medische verklaringen proberen te verhelpen. Na een bezoek bij de KNO arts was de conclusie dat mijn neusschelpen te dik waren waardoor het goed kon dat ik ook daadwerkelijk niet genoeg lucht kreeg. Dus heb ik daaraan een operatie ondergaan. Na de operatie had ik nog steeds hetzelfde verhaal. Hartkloppingen, extreem erge spierpijn, hele hoge hartslag en duizelig. Ook dezelfde klachten die jij noemde: steek op de borst, spanning tussen schouders, tintelingen in handen en voeten, gespannen kaak. Een lijst van wel 100 symptomen en ik had van alles last. Ook ik was overtuigd dat er iets goed mis was met mij! Tot dat ik een beetje opzoek ging naar psychische oorzaken voor lichamelijke klachten. En daar vond ik het: chronische hyperventilatie wat wordt veroorzaakt door angsten en stress. Ik snap dus heel goed dat je fysieke dingen ervaart ondanks dat er waarschijnlijk lichamelijk niks mis is! Het voelt erg als onmacht. Mij heeft het me geholpen ((na er over te praten met familie, psycholoog en arts, dit helpt echt heel erg! Spreek het uit naar anderen, niemand wist dit van mij en nu als ik er last van heb kan ik gewoon even zeggen sorry ik heb er weer even last van)) om heel veel te gaan bewegen. Niet extreem veel sporten maar veel wandelen, yoga, zwemmen, fietsen. Mijn lichaam kon niet meer ontspannen merkte ik, door de sporten en je in te spannen kan je lichaam daarna veel beter ontspannen. En daarnaast heeft mediteren mij heel erg geholpen. En ook veel boeken lezen over hoe je hersenen en je lichaam werken en hoe die wisselwerking is (mindlift/ fight flight freeze). Doordat ik wist dat dit normale, logische dingen waren en wist ik ook hoe ik er van af moest/ kunnen komen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En weet dat je echt niet alleen bent!
Ik heb sinds een jaar last van een paniek/angststoornis. Ik was altijd verkouden en had altijd het gevoel dat ik niet genoeg lucht kreeg. Eerst ging ik dit via allerlei medische verklaringen proberen te verhelpen. Na een bezoek bij de KNO arts was de conclusie dat mijn neusschelpen te dik waren waardoor het goed kon dat ik ook daadwerkelijk niet genoeg lucht kreeg. Dus heb ik daaraan een operatie ondergaan. Na de operatie had ik nog steeds hetzelfde verhaal. Hartkloppingen, extreem erge spierpijn, hele hoge hartslag en duizelig. Ook dezelfde klachten die jij noemde: steek op de borst, spanning tussen schouders, tintelingen in handen en voeten, gespannen kaak. Een lijst van wel 100 symptomen en ik had van alles last. Ook ik was overtuigd dat er iets goed mis was met mij! Tot dat ik een beetje opzoek ging naar psychische oorzaken voor lichamelijke klachten. En daar vond ik het: chronische hyperventilatie wat wordt veroorzaakt door angsten en stress. Ik snap dus heel goed dat je fysieke dingen ervaart ondanks dat er waarschijnlijk lichamelijk niks mis is! Het voelt erg als onmacht. Mij heeft het me geholpen ((na er over te praten met familie, psycholoog en arts, dit helpt echt heel erg! Spreek het uit naar anderen, niemand wist dit van mij en nu als ik er last van heb kan ik gewoon even zeggen sorry ik heb er weer even last van)) om heel veel te gaan bewegen. Niet extreem veel sporten maar veel wandelen, yoga, zwemmen, fietsen. Mijn lichaam kon niet meer ontspannen merkte ik, door de sporten en je in te spannen kan je lichaam daarna veel beter ontspannen. En daarnaast heeft mediteren mij heel erg geholpen. En ook veel boeken lezen over hoe je hersenen en je lichaam werken en hoe die wisselwerking is (mindlift/ fight flight freeze). Doordat ik wist dat dit normale, logische dingen waren en wist ik ook hoe ik er van af moest/ kunnen komen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En weet dat je echt niet alleen bent!
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik lees jou verhaal in stukjes. Ik ben erg dronken. Ik had 20 jaar lang een angststoornis. Ik kreeg een hartaanval, een klaplong, en nu opnieuw klachten. Ik ben bang dat ik het nu niet overleef. Maar weet je geef nooit op jongen. Jij hebt deze angst niet verdient. Stress is heel ongezond. Misschien mag je ook wel eens boos zijn op jezelf. Stop met die onzin. Ja ik weet het. Ik heb makkelijk lullen. Ik ken het zelf. Maar hart en bloedvaten problemen zit in mijn familie. Mijn opa stierf er aan. Mijn moeder 6 jaar na haar operatie. Maar jou ziekte zit in jou hoofd. Gelukkig kun jij dat beseffen. Want mensen zijn intelligente wezens. Geniet van het nu en relax man! Neem een hond of zoiets. Daar had ik enorme steun aan. Meer dan aan mensen. Hou vol jongen!!! Knok voor elk dag. Ik geef om jou! Ook al ken ik jou niet en ook wel. Ik ben namelijk ook een mens. Paniekaanvallen gaan ook weer over. (Had ik ook hoor). Zoek afleiding. Ga fotograferen in het bos. Je ontmoet dan ook eenzame mensen. Het bos heelt. Geloof me. Je bent niet alleen. Ik ben geen arts. Maar geloof me. Je hebt enkel een overdreven overlevings instinct. Leef nou maar gewoon. Pluk de dag. Neem je eens voor iets moois te dromen. Dat leerde ik van Ad Visser en het werkt. Je kunt jou brein zelfs laten vertellen hoe je aan dromen kwam. Leef jongen... leef!
Erik
> 2 jaar geleden
Reageer:
Jongen blij dat ik zie dat ik niet de enigste ben.
Ik ben 29 en verder een gezonde jongen moeder van 2 kinderen ( moet wel eerlijk bekennen.dat ik een paar kilos te zwaar ben)
Ik heb bij de geboorte van mijn dochter best een trauma op gelopen, en na 2 weken geleden corona te hebben gehad ben ik ontzettend moe.
Dit deed de emmer overlopen en heb ik angst van te gaan slapen en niet wakker te worden, zodra ik zit voelt het alsof mijn hart soms overslaat of dat ik wegzak🙄 erg breemd en beangstigend.
Zolang ik bezig ben kan ik me er redelijk van afzetten maar moet niet niks doen.
Hierboven staan geen datums bij maar hoop dat dit recent is. En dat wel elkaar kunnen helpen door tips en eventueel een luisterend oor te zijn voor elkaar.
Groetjes
Ik ben 29 en verder een gezonde jongen moeder van 2 kinderen ( moet wel eerlijk bekennen.dat ik een paar kilos te zwaar ben)
Ik heb bij de geboorte van mijn dochter best een trauma op gelopen, en na 2 weken geleden corona te hebben gehad ben ik ontzettend moe.
Dit deed de emmer overlopen en heb ik angst van te gaan slapen en niet wakker te worden, zodra ik zit voelt het alsof mijn hart soms overslaat of dat ik wegzak🙄 erg breemd en beangstigend.
Zolang ik bezig ben kan ik me er redelijk van afzetten maar moet niet niks doen.
Hierboven staan geen datums bij maar hoop dat dit recent is. En dat wel elkaar kunnen helpen door tips en eventueel een luisterend oor te zijn voor elkaar.
Groetjes
Bloempje
> 2 jaar geleden
Reageer:
Goedenavond,
Ik heb het zelfde alleen dan met wat heel anders.
Ik ben bang dat de tandarts iets over het hoofd heeft gezien dat er toch wat ergs is met mij. Dit beheerst mijn leven.
Ik heb hiervoor Emdr gehad maar heeft niet geholpen.
Deze angst heb ik zelf ontwikkeld omdat ik afgelopen tijd steeds wat heb gehad.
Een angst heb ik opgelopen 20 jaar terug met kerst moest ik naar spoed tandarts.
Ik heb het zelfde alleen dan met wat heel anders.
Ik ben bang dat de tandarts iets over het hoofd heeft gezien dat er toch wat ergs is met mij. Dit beheerst mijn leven.
Ik heb hiervoor Emdr gehad maar heeft niet geholpen.
Deze angst heb ik zelf ontwikkeld omdat ik afgelopen tijd steeds wat heb gehad.
Een angst heb ik opgelopen 20 jaar terug met kerst moest ik naar spoed tandarts.
Denise
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hi Marc,
Je bent zeker niet de enige. Wat je zegt is voor mij heel herkenbaar. Van angst om ziek te worden en dood te gaan tot constant bang dat er iets misgaat en ik dat niet aan ga kunnen. Vooral omdat ik er al 10 jaar mee zit en ik uitgeput ben. Als je wilt praten hoor ik het graag!
Je bent zeker niet de enige. Wat je zegt is voor mij heel herkenbaar. Van angst om ziek te worden en dood te gaan tot constant bang dat er iets misgaat en ik dat niet aan ga kunnen. Vooral omdat ik er al 10 jaar mee zit en ik uitgeput ben. Als je wilt praten hoor ik het graag!
H.
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hoi Marc,
Ik heb al sinds het overlijden van mijn moeder 35 jaar geleden angsten ontwikkeld voor een hartaanval. Het was zo erg dat ik zelfs in de wachtkamer in het ziekenhuis ging zitten. Ik liep de hele dag te hyperventileren zonder dat het tot een echte aanval kwam. Als ik aan het werk was ging het goed maar zodra ik in rust kwam ging het helemaal fout, lag s'nachts te schudden in mijn bed. Na dat ik mij 20 jaar lang zo ellendig voelde heb ik ik antidepressiva gekregen van mijn huisarts en dat werkte direct vanaf de eerste dag, dat was een hele bijzondere ervaring. Toen ik dat 15 jaar had geslikt wilde ik er van af en dat lukte. Ik ben gestopt in de coronacrisis en voelde mij driekwart jaar heel goed ws door alle afleiding maar daarna ging het weer heel slecht, ik heb het gevoel dat ik weer terug bij af ben af. Ik slik weer AD maar werkt minder goed dan 16 jaar geleden, ik durf ook niet meer naar de dokter of naar het ziekenhuis , is op het moment allemaal erg gecompliceerd maar snap heel goed wat je doormaakt en het is zo erg want we verpesten ons leven met deze angsten 😢
Ik heb al sinds het overlijden van mijn moeder 35 jaar geleden angsten ontwikkeld voor een hartaanval. Het was zo erg dat ik zelfs in de wachtkamer in het ziekenhuis ging zitten. Ik liep de hele dag te hyperventileren zonder dat het tot een echte aanval kwam. Als ik aan het werk was ging het goed maar zodra ik in rust kwam ging het helemaal fout, lag s'nachts te schudden in mijn bed. Na dat ik mij 20 jaar lang zo ellendig voelde heb ik ik antidepressiva gekregen van mijn huisarts en dat werkte direct vanaf de eerste dag, dat was een hele bijzondere ervaring. Toen ik dat 15 jaar had geslikt wilde ik er van af en dat lukte. Ik ben gestopt in de coronacrisis en voelde mij driekwart jaar heel goed ws door alle afleiding maar daarna ging het weer heel slecht, ik heb het gevoel dat ik weer terug bij af ben af. Ik slik weer AD maar werkt minder goed dan 16 jaar geleden, ik durf ook niet meer naar de dokter of naar het ziekenhuis , is op het moment allemaal erg gecompliceerd maar snap heel goed wat je doormaakt en het is zo erg want we verpesten ons leven met deze angsten 😢
Ellen
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hallo mark.
Ik herken me erg in jou verhaal. Ben een vrouw/moeder van 32. Ik heb een heftige tijd van huiselijk geweld mee gemaakt, gescheiden en nu weer gelukkig getrouwd en gaat beter dan ooit.
Ik heb een heftige trauma therapie gehad en ben ook gediagnostiseerd op PTSS. Nu ik weer kan slapen zonder nachtmerries van de gebeurtenissen destijds kamp ik nu met hypochondrie. Dit is gekomen omdat ik destijds altijd alles onder controle wilde hebben zodat ik maar niet geslagen zou worden. Doordat dat nu niet meer hoeft en ik ook geen nachtmerries etc meer heb ben ik hoe dom ook de controle gaan opzoeken van mijn eigen lichaam. Grootste fout ooit. Ieder pijntje zoek ik op en zoek ik wat achter. Hartaanval is mijn grootste angst. Ik ben hier voortdurend mee bezig en vraag steeds bevestiging aan mijn man etc. Heel vervelend. Ik heb mij nu aangemeld om wederom een therapie te doen, maar nu dus voor de hypochondrie. Ik heb me dit helaas zelf aan gedaan (tenminste dit zie ik zo, huisarts en therapeut zeggen dat het mij is aangedaan). Dit blijkt bij mij een gevolg te zijn van mijn PTSS. Ik heb veel paniek aanvallen wat erg angstig is. ben zelf verpleegkundige dus ook elk pijntje ga ik linken aan bepaalde ziektes. Dit maakt het niet makkelijker allemaal. Mensen in mijn omgeving zeiden al ga ander werk zoeken, maar ja en dan?? de kennis zit al in mijn hoofd dus weet bepaalde klachten te plaatsen. AL met al heel vervelend en blij dat ik niet de enige ben waardoor je makkelijker praat. Begrepen voelen ofzo.
Ik wens je sterkte en succes met alles. Hoop dat het bij een ieder die hier zijn verhaal gedaan heeft beter gaat worden. Ik ken jullie wel niet maar steun jullie wel.
Ik herken me erg in jou verhaal. Ben een vrouw/moeder van 32. Ik heb een heftige tijd van huiselijk geweld mee gemaakt, gescheiden en nu weer gelukkig getrouwd en gaat beter dan ooit.
Ik heb een heftige trauma therapie gehad en ben ook gediagnostiseerd op PTSS. Nu ik weer kan slapen zonder nachtmerries van de gebeurtenissen destijds kamp ik nu met hypochondrie. Dit is gekomen omdat ik destijds altijd alles onder controle wilde hebben zodat ik maar niet geslagen zou worden. Doordat dat nu niet meer hoeft en ik ook geen nachtmerries etc meer heb ben ik hoe dom ook de controle gaan opzoeken van mijn eigen lichaam. Grootste fout ooit. Ieder pijntje zoek ik op en zoek ik wat achter. Hartaanval is mijn grootste angst. Ik ben hier voortdurend mee bezig en vraag steeds bevestiging aan mijn man etc. Heel vervelend. Ik heb mij nu aangemeld om wederom een therapie te doen, maar nu dus voor de hypochondrie. Ik heb me dit helaas zelf aan gedaan (tenminste dit zie ik zo, huisarts en therapeut zeggen dat het mij is aangedaan). Dit blijkt bij mij een gevolg te zijn van mijn PTSS. Ik heb veel paniek aanvallen wat erg angstig is. ben zelf verpleegkundige dus ook elk pijntje ga ik linken aan bepaalde ziektes. Dit maakt het niet makkelijker allemaal. Mensen in mijn omgeving zeiden al ga ander werk zoeken, maar ja en dan?? de kennis zit al in mijn hoofd dus weet bepaalde klachten te plaatsen. AL met al heel vervelend en blij dat ik niet de enige ben waardoor je makkelijker praat. Begrepen voelen ofzo.
Ik wens je sterkte en succes met alles. Hoop dat het bij een ieder die hier zijn verhaal gedaan heeft beter gaat worden. Ik ken jullie wel niet maar steun jullie wel.
anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Wow, alsof ik mijn eigen verhaal zit te lezen.
Ik denk continu precies hetzelfde over mijn hart, de angst beheert zodanig mijn leven nu dat ik ermee op sta en ermee naar bed ga.
De symptomen die je zegt, precies hetzelfde hier.
Mag ik vragen hoe het nu met je is en of je tips voor me hebt?
Ik denk continu precies hetzelfde over mijn hart, de angst beheert zodanig mijn leven nu dat ik ermee op sta en ermee naar bed ga.
De symptomen die je zegt, precies hetzelfde hier.
Mag ik vragen hoe het nu met je is en of je tips voor me hebt?
Gioya Quijs
> 2 jaar geleden
Reageer:
Wow wat herkenbaar, hier ook.continu bang voor mijn hart. Wordt er gek van. Soms gaat het tijden beter en soms is het maanden ellende. Wordt er moedeloos van. Slaap ook heel slecht.
Sandra
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik herken mezelf super erg in jou ik heb precies het zelfde wat jij ook hebt met angst voor Een hartaanval en dit is super vervelend ik slaap heel onrustig hierdoor en heb ook vaak steken en last van mij borst en linker arm wat mijn angst nog groter maakt ik heb dit al 5-6 jaar lang en ik kom er maar niet van af heb alles al geprobeerd gesprekken therapie maar mijn angst is te groot en ik overwin het maar niet het is echt het ergste wat je kan meemaken als persoon ik merk ook dat ik er zelf ook veel door veranderd ben en niet meer dat blije leuke meisje ben zoals 5-6 jaar geleden...
Melina
> 2 jaar geleden
Reageer:
Heb precies hetzelfde als jullie allemaal. Iemand die nog iets kan vertellen?
Boer
> 2 jaar geleden
Reageer:
Goedenacht, hier nog 1..
Verschrikkelijk ik nu ook wakker dus mijn verhaal maar even doen.
Vorige weeg donderdag werd ik onwel op mijn werk. Duizelig en het gevoel dat het leven uit je weg trekt. Ben niet echt flauw gevallen. Mijn werk vertrouwde het niet en er kwam een ambu. Deze zagen een inieminie afwijking in ecg en brachten mij boor de zekerheid naar het ziekenhuis.
Daar, na 5 uur, naar huis gestuurd. L9ng fotos waren goed hartfilmpje waren oke en bloed uitslagen enz ook.
De volgende trok vertrokken naar spanje voor 3 weken waar ik nu een week zit.
Al 2 keer lichtelijk niet goed in mijn hoofd geworden maar vanabond leek het pas echt erg. Druk aan linkerkant borst en weer het gevoel dat ik flauw ging vallen ofzo. En dan word je bang...pijn bij je hart linkerarm hoeft anders, krijgt droge mond en zo voel je je eigen steeds beroerder.
Gevolg is nu dat ik bang ben dat steeds erger word en alleen door die gedachte alweer de volgende paniek reactie uitlok eigenlijk.
Liefst last ik mij bijvoorbeeld weer helemaal nakijken maar ja ik zit in spanje....
Verschrikkelijk ik nu ook wakker dus mijn verhaal maar even doen.
Vorige weeg donderdag werd ik onwel op mijn werk. Duizelig en het gevoel dat het leven uit je weg trekt. Ben niet echt flauw gevallen. Mijn werk vertrouwde het niet en er kwam een ambu. Deze zagen een inieminie afwijking in ecg en brachten mij boor de zekerheid naar het ziekenhuis.
Daar, na 5 uur, naar huis gestuurd. L9ng fotos waren goed hartfilmpje waren oke en bloed uitslagen enz ook.
De volgende trok vertrokken naar spanje voor 3 weken waar ik nu een week zit.
Al 2 keer lichtelijk niet goed in mijn hoofd geworden maar vanabond leek het pas echt erg. Druk aan linkerkant borst en weer het gevoel dat ik flauw ging vallen ofzo. En dan word je bang...pijn bij je hart linkerarm hoeft anders, krijgt droge mond en zo voel je je eigen steeds beroerder.
Gevolg is nu dat ik bang ben dat steeds erger word en alleen door die gedachte alweer de volgende paniek reactie uitlok eigenlijk.
Liefst last ik mij bijvoorbeeld weer helemaal nakijken maar ja ik zit in spanje....
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Wow herken mezelf zo erg in je verhaal. Op me 22ste begon mijn angststoornissen, angst om dood te gaan, angst voor een hartaanval. De spoeddienst ingeschakeld en meteen aan de antidepressiva, na 2 weken meteen aangeslagen. Na een jaar besloten om te stoppen, ging heel goed voelde me als herboren. Na 5 jaar sloeg het noodlot weer aan, ik kreeg paniek van een onschuldig hartoverslag. Was er van overtuigd dat ik een hartaanval kreeg en dood ging. Na heel veel cadiologische testen etc uit voortgekomen dat mijn hart super gezond is. Maar ik krijg nog dagelijks last van hartoverslagen en angsten dat mijn hart ermee ophoudt. Gewoon om gek vAn te worden.
Lina
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ongelofelijk.
Er zijn oprecht zo veel mensen die exact hetzelfde ervaren als ik. Zelf ben ik 21 jaar en heb hier al een jaar of 2 last van. Terwijl ik hier op vakantie ontiegelijk veel last van heb, lees ik exact hetzelfde verhaal. Pijn in de borst (steken in hart), angst on ‘s nachts iets te krijgen, willekeurig zweten, hoofdpijn, spierpijn, bang voor de leegte na de dood. Slecht slapen, continu op je Apple Watch een ECG doen, naar huis van avondjes uit omdat het niet oké gaat, met mensen bellen om van de angst af te komen.
Het is erg lastig om hier met mensen over te praten die dit nog nooit hebben meegemaakt. Het is dan zo ingewikkeld om goed te begrijpen hoe beangstigend dit is.
Ik wens dit niemand toe. Het slokt me al een hele tijd op. Het is zo’n intens beangstigend gevoel die alle energie de afgrond in trekt.
Ik heb de huisarts al kort laten kijken, ECG extern laten checken, allemaal geen probleem. Nog nooit bij een psycholoog geweest. Ik weet dat het aanvallen zijn en tussen je oren zit, maar los dat maar eens op. Het is helaas niet zo makkelijk. Mijn leven voelt op dit moment zo gigantisch mooi, dat ik bang ben om dingen te missen als ik ooit dood zou gaan. Ik hoop dat ik er vanaf kom. Ik ga er voor knokken en ik weet dat jullie dat ook doen. 👊🏼
Er zijn oprecht zo veel mensen die exact hetzelfde ervaren als ik. Zelf ben ik 21 jaar en heb hier al een jaar of 2 last van. Terwijl ik hier op vakantie ontiegelijk veel last van heb, lees ik exact hetzelfde verhaal. Pijn in de borst (steken in hart), angst on ‘s nachts iets te krijgen, willekeurig zweten, hoofdpijn, spierpijn, bang voor de leegte na de dood. Slecht slapen, continu op je Apple Watch een ECG doen, naar huis van avondjes uit omdat het niet oké gaat, met mensen bellen om van de angst af te komen.
Het is erg lastig om hier met mensen over te praten die dit nog nooit hebben meegemaakt. Het is dan zo ingewikkeld om goed te begrijpen hoe beangstigend dit is.
Ik wens dit niemand toe. Het slokt me al een hele tijd op. Het is zo’n intens beangstigend gevoel die alle energie de afgrond in trekt.
Ik heb de huisarts al kort laten kijken, ECG extern laten checken, allemaal geen probleem. Nog nooit bij een psycholoog geweest. Ik weet dat het aanvallen zijn en tussen je oren zit, maar los dat maar eens op. Het is helaas niet zo makkelijk. Mijn leven voelt op dit moment zo gigantisch mooi, dat ik bang ben om dingen te missen als ik ooit dood zou gaan. Ik hoop dat ik er vanaf kom. Ik ga er voor knokken en ik weet dat jullie dat ook doen. 👊🏼
Nif
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ongelofelijk.
Er zijn oprecht zo veel mensen die exact hetzelfde ervaren als ik. Zelf ben ik 21 jaar en heb hier al een jaar of 2 last van. Terwijl ik hier op vakantie ontiegelijk veel last van heb, lees ik exact hetzelfde verhaal. Pijn in de borst (steken in hart), angst on ‘s nachts iets te krijgen, willekeurig zweten, hoofdpijn, spierpijn, bang voor de leegte na de dood. Slecht slapen, continu op je Apple Watch een ECG doen, naar huis van avondjes uit omdat het niet oké gaat, met mensen bellen om van de angst af te komen.
Het is erg lastig om hier met mensen over te praten die dit nog nooit hebben meegemaakt. Het is dan zo ingewikkeld om goed te begrijpen hoe beangstigend dit is.
Ik wens dit niemand toe. Het slokt me al een hele tijd op. Het is zo’n intens beangstigend gevoel die alle energie de afgrond in trekt.
Ik heb de huisarts al kort laten kijken, ECG extern laten checken, allemaal geen probleem. Nog nooit bij een psycholoog geweest. Ik weet dat het aanvallen zijn en tussen je oren zit, maar los dat maar eens op. Het is helaas niet zo makkelijk. Mijn leven voelt op dit moment zo gigantisch mooi, dat ik bang ben om dingen te missen als ik ooit dood zou gaan. Ik hoop dat ik er vanaf kom. Ik ga er voor knokken en ik weet dat jullie dat ook doen. 👊🏼
Er zijn oprecht zo veel mensen die exact hetzelfde ervaren als ik. Zelf ben ik 21 jaar en heb hier al een jaar of 2 last van. Terwijl ik hier op vakantie ontiegelijk veel last van heb, lees ik exact hetzelfde verhaal. Pijn in de borst (steken in hart), angst on ‘s nachts iets te krijgen, willekeurig zweten, hoofdpijn, spierpijn, bang voor de leegte na de dood. Slecht slapen, continu op je Apple Watch een ECG doen, naar huis van avondjes uit omdat het niet oké gaat, met mensen bellen om van de angst af te komen.
Het is erg lastig om hier met mensen over te praten die dit nog nooit hebben meegemaakt. Het is dan zo ingewikkeld om goed te begrijpen hoe beangstigend dit is.
Ik wens dit niemand toe. Het slokt me al een hele tijd op. Het is zo’n intens beangstigend gevoel die alle energie de afgrond in trekt.
Ik heb de huisarts al kort laten kijken, ECG extern laten checken, allemaal geen probleem. Nog nooit bij een psycholoog geweest. Ik weet dat het aanvallen zijn en tussen je oren zit, maar los dat maar eens op. Het is helaas niet zo makkelijk. Mijn leven voelt op dit moment zo gigantisch mooi, dat ik bang ben om dingen te missen als ik ooit dood zou gaan. Ik hoop dat ik er vanaf kom. Ik ga er voor knokken en ik weet dat jullie dat ook doen. 👊🏼
Nif
> 2 jaar geleden
Reageer:
Helaas heel herkenbaar! Ik ben al zo hypochondrisch sinds ik heel jong was. Op mijn 17de escaleerde het volledig en durfde ik niks meer. Niet meer plassen met de deur dicht (want stel je voor dat je dan een hartaanval zou krijgen, dan zou niemand het zien!), douchen hetzelfde verhaal. Niet meer het huis uit durven, niet meer alleen durven zijn etc. Etc. Vaak in therapie geweest en had een abonnement bij de dokter. Veel ziekenhuisonderzoeken gehad, maar er kwam nooit iets uit. Dan hadden ze uiteraard iets over het hoofd gezien of niet goed genoeg gekeken. Ik maakte mijzelf continue helemaal gek. Ik had wel 10 paniekaanvallen op een dag, wat het allemaal alleen nog maar erger maakte natuurlijk. Ik heb hier jaren lang last van gehad.. steeds met pieken en dalen. Dan weer heel erg en dan weer minder (3 paniek aanvallen op een dag).
Ik ben nu 33 en ben er eigenlijk zo goed als vanaf. Helemaal eraf dat zal mij nooit lukken, maar als ik zie waar ik vandaan ben gekomen en waar ik nu sta, dan ben ik 100 procent tevreden. Misschien nog 1 paniekaanval in het half jaar.. als dat al het geval is. Ik durf alles weer... alleen slapen, shoppen in een onbekende stad, ik ben zelfs verhuisd naar een stad waar ik alleen mijn toenmalige vriend kende! Cognitieve gedragstherapie heeft mij erg goed gedaan en ik slik nog steeds (en wss voor altijd) citalopram 40 mg. Anti depressiva maar dan voor de angststoornis. Ik heb altijd geroepen dat ik niet aan de pillen zou gaan... maar man, wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb (alleen pillen helpen niet!! Het is geen wonderpil), want het helpt mij minder te voelen in mijn lichaam.
Je mag mij altijd vragen stellen over hypochondrie, want ik weer er echt alles van!
Ik ben nu 33 en ben er eigenlijk zo goed als vanaf. Helemaal eraf dat zal mij nooit lukken, maar als ik zie waar ik vandaan ben gekomen en waar ik nu sta, dan ben ik 100 procent tevreden. Misschien nog 1 paniekaanval in het half jaar.. als dat al het geval is. Ik durf alles weer... alleen slapen, shoppen in een onbekende stad, ik ben zelfs verhuisd naar een stad waar ik alleen mijn toenmalige vriend kende! Cognitieve gedragstherapie heeft mij erg goed gedaan en ik slik nog steeds (en wss voor altijd) citalopram 40 mg. Anti depressiva maar dan voor de angststoornis. Ik heb altijd geroepen dat ik niet aan de pillen zou gaan... maar man, wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb (alleen pillen helpen niet!! Het is geen wonderpil), want het helpt mij minder te voelen in mijn lichaam.
Je mag mij altijd vragen stellen over hypochondrie, want ik weer er echt alles van!
Corine
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hey Mark, ik ben 17 jaar en ik heb precies hetzelfde, je bent kern gezond maar toch bang voor hartproblemen, dit is niks, ik weet dat het niet helpt, mij helpt het altijd om thee te drinken en rustig blijven, helpt therapie?
Je bent niet de enige !
Je bent niet de enige !
Joshua
> 2 jaar geleden
Reageer:
Precies wat ik nodig had zo’n bericht, bedankt!!!
Joost
27-12-2022
Reageer:
Ik heb dit al jaren geloof me echt op zware schaal slik er citalopram.vpot al 7 jaar het is 70%afgezakt nu denk nog elke dag dat ik een hartaanval krijgt maat er komen niet zoveel klachten meer bij kijken als toen ik had elke dag hart overslagen echt elke dag steken in me borst zware paniek aanvallen me hart sloeg op hol terwijl ik een film aan het kijken was en noem maar op alles kwam erbij kijken niet kunnen slikken zweet handen koud trillen en noem maar op ik heb nu nog dat ik elke minuut van de dag bang bent dat ik een hartaanval gaat krijgen weet niet waar het vandaan komt maar ben super bang om dood te gaan en namelijk alleen maar me hart ik wil het liefste stoppen met citalopram maar ben bang dat ik alle klachten weer terug ga krijgen
Tjabo
22-01-2023
Reageer:
Hoi,
Ik ben 16 en ik herken me eigenlijk precies in jouw verhaal. Ik durf niet eens alleen naar school te gaan (want bang voor een paniekaanval en alsmede een hartaanval), daarom loop ik ook samen met mijn moeder. Bijna de hele dag trillen en af en toe hartkloppingen horen. Soms hoor je het duidelijk, soms ineens niet meer (en dat dat schrikgevoel). Dan een beetje kortademig, pijn op de borst en schouders. Maar eigenlijk alleen wanneer ik eraan denk; zonder gedachten geen klachten. Maar soms komt het toch ineens uit het niets. Dan krijg ik een verhoogde hartslag. Zoals bij het douchen. Het is al een paar keer voorgevallen dat ik uit de douche moest rennen en hulp moest zoeken bij familie. Enorme hartslag, maar ja ik ben nog nooit flauw gevallen o.i.d.
Onderzoek gedaan bij de cardiologen: ECG, holter, bloedwaarden, etc. en telkens als uitslag: kerngezond. Ik weet dat ik gezond ben en dat de kans op een hartaanval op mijn leeftijd nihil is, maar toch ben ik er bang voor. Het helpt daarbij niet als je een moeder hebt die denkt dat je "manipuleert", waardoor je eigenlijk een beetje boos wordt op jezelf. Waarom ben ik bang? Er kan niks gebeuren.
Wat mij helpt zijn ademhalingsoefeningen, zoals de 4-7-8 regel. Of een simpel spelletje op mijn telefoon. Het gaat gelukkig steeds beter met mij en hopelijk ook met jou en andere mensen met soortgelijke klachten.
Je moet gewoon rustig aandoen, rustig ademhalen en leren beseffen dat er niks kan gebeuren. Negeer eventuele pijn en klachten en denk bij jezelf "ik ben gezond, ik rook/drink niet, ik neem geen schadelijke stoffen in, drink en slaap voldoende en ik ben jong. En dus kan er niks gebeuren."
Vooral voor de jonge mensen: denk maar niet dat er iets mis is. Ga voor de zekerheid maar anders onderzoek doen. Als er niks is, dan is er ook niks. Zij weten het beter dan jij en hebben veel meer expertise op dit gebied. Als zij vermoeden dat je een verhoogd risico hebt op een hartaanval, dan zullen ze je zeker niet zomaar laten gaan. Leef en geniet!
Ik ben 16 en ik herken me eigenlijk precies in jouw verhaal. Ik durf niet eens alleen naar school te gaan (want bang voor een paniekaanval en alsmede een hartaanval), daarom loop ik ook samen met mijn moeder. Bijna de hele dag trillen en af en toe hartkloppingen horen. Soms hoor je het duidelijk, soms ineens niet meer (en dat dat schrikgevoel). Dan een beetje kortademig, pijn op de borst en schouders. Maar eigenlijk alleen wanneer ik eraan denk; zonder gedachten geen klachten. Maar soms komt het toch ineens uit het niets. Dan krijg ik een verhoogde hartslag. Zoals bij het douchen. Het is al een paar keer voorgevallen dat ik uit de douche moest rennen en hulp moest zoeken bij familie. Enorme hartslag, maar ja ik ben nog nooit flauw gevallen o.i.d.
Onderzoek gedaan bij de cardiologen: ECG, holter, bloedwaarden, etc. en telkens als uitslag: kerngezond. Ik weet dat ik gezond ben en dat de kans op een hartaanval op mijn leeftijd nihil is, maar toch ben ik er bang voor. Het helpt daarbij niet als je een moeder hebt die denkt dat je "manipuleert", waardoor je eigenlijk een beetje boos wordt op jezelf. Waarom ben ik bang? Er kan niks gebeuren.
Wat mij helpt zijn ademhalingsoefeningen, zoals de 4-7-8 regel. Of een simpel spelletje op mijn telefoon. Het gaat gelukkig steeds beter met mij en hopelijk ook met jou en andere mensen met soortgelijke klachten.
Je moet gewoon rustig aandoen, rustig ademhalen en leren beseffen dat er niks kan gebeuren. Negeer eventuele pijn en klachten en denk bij jezelf "ik ben gezond, ik rook/drink niet, ik neem geen schadelijke stoffen in, drink en slaap voldoende en ik ben jong. En dus kan er niks gebeuren."
Vooral voor de jonge mensen: denk maar niet dat er iets mis is. Ga voor de zekerheid maar anders onderzoek doen. Als er niks is, dan is er ook niks. Zij weten het beter dan jij en hebben veel meer expertise op dit gebied. Als zij vermoeden dat je een verhoogd risico hebt op een hartaanval, dan zullen ze je zeker niet zomaar laten gaan. Leef en geniet!
Mark
23-01-2023
Reageer:
Accepteer dat jou dit overkomt. Je bent gezond er is niets aan de hand. Stress doet veel met een mens dus probeer dit te verminderen. Daarbij is het logisch dat je hart sneller gaat slaan bij t douchen, je lichaam moet immers de warmte kwijt.
Komt goed, niet teveel piekeren en geniet straks in t voorjaar van t zonnetje. Ga naar buiten en beweeg.
Komt goed, niet teveel piekeren en geniet straks in t voorjaar van t zonnetje. Ga naar buiten en beweeg.
Claire
29-01-2023
Reageer:
Dag Marc
Ik ken het gevoel zeker, ik ben 22 jaar en heb elke dag het gevoel dat mijn hart gaat stoppen, ook snachts heb ik dit, minste steekje of druk op mijn borst denk ik dat ik een hartaanval ga krijgen, minste wat ik mij effe onwel voel of draaierig denk ik dat ik ga neervallen, ik heb het heel moeilijk in drukke ruimtes nu door deze angst, ik beeld mij ook altijd andere mensen hun in hart in hoe die aan het gaan is
Ik ken het gevoel zeker, ik ben 22 jaar en heb elke dag het gevoel dat mijn hart gaat stoppen, ook snachts heb ik dit, minste steekje of druk op mijn borst denk ik dat ik een hartaanval ga krijgen, minste wat ik mij effe onwel voel of draaierig denk ik dat ik ga neervallen, ik heb het heel moeilijk in drukke ruimtes nu door deze angst, ik beeld mij ook altijd andere mensen hun in hart in hoe die aan het gaan is
Jorn
20-02-2023
Reageer:
Hoi ik ben diezelfde 16-jarige Marc. Ik wilde ff een update geven.
Bij mij werd er een echo en ECG (holter) als onderzoek gedaan. Een echo om mijn hart echt te controleren op vaatvernauwingen, hartafwijkingen , etc. Conclusie: alles is okay. Er is geen kans op een hartaanval of plotselinge hartstilstand. Dat kan alleen als er iets mis is, maar dat is het (godzijdank) niet. Sinds ik dit heb begrepen en er bij ben stilgestaan met de gedachte dat alles gecontroleerd is en er niks mis is, ben ik verder gaan leven met elke dag steeds minder klachten. Ik voel me nu een beetje zoals vroeger :)
de cardioloog zei zelfs dat ik makkelijk een marathon kan lopen en dat je hart makkelijk een maximale hoge hartslag aankon, mits er geen stoornissen zijn. Dat is er bij mij gelukkig niet. Met andere woorden: al zou ik 24 uur lang op 200 slagen per minuut zitten, zou ik alsnog niet dood kunnen gaan. Hooguit natuurlijk een duizelig gevoel. Dat nam mijn angst voor een hartaanval vrijwel direct weg. Nu denk ik: "Oh, hoge hartslag en hartkloppingen? Opeens 3 slagen in 1 seconden en daarna rustig? Een onregelmatige hartslag? Niet erg, gewoon rustig blijven. Alles is okay en er kan niets gebeuren." Sindsdien natuurlijk minder angst waardoor mijn RHR ook daalt en ik minder klachten heb. Langzaam, maar zeker, herstel ik.
Vrijwel iedereen die dit leest: je moet niet bang zijn, je moet je leven niet laten bepalen door angst. Er kan niets gebeuren, er is echt niks mis met je hart. Je hart is zoveel sterker dan je denkt, anders zou je dagelijks wel iemand dood op straat zien liggen (zeker bij amateurclubs). Maar dat gebeurt niet, want je hart kan zoveel dingen aan. Zeker als je een uitgebreid onderzoek hebt gehad waarbij de uitslagen positief waren. Geloof me, ik weet hoe je je voelt. Maar niemand kan je genezen, alleen jijzelf. Want het is niks medisch, het is iets wat in je hoofd zit. En alleen jij kan dat verhelpen, helaas bestaan er geen medicijnen (ja behalve Anti Depressiva ofzo maar dat is niet echt een oplossing).
Veel geluk iedereen! En geniet van je leven die sws al best kort is dus laat je jaren niet verspillen door angst. Leef en geniet!
Bij mij werd er een echo en ECG (holter) als onderzoek gedaan. Een echo om mijn hart echt te controleren op vaatvernauwingen, hartafwijkingen , etc. Conclusie: alles is okay. Er is geen kans op een hartaanval of plotselinge hartstilstand. Dat kan alleen als er iets mis is, maar dat is het (godzijdank) niet. Sinds ik dit heb begrepen en er bij ben stilgestaan met de gedachte dat alles gecontroleerd is en er niks mis is, ben ik verder gaan leven met elke dag steeds minder klachten. Ik voel me nu een beetje zoals vroeger :)
de cardioloog zei zelfs dat ik makkelijk een marathon kan lopen en dat je hart makkelijk een maximale hoge hartslag aankon, mits er geen stoornissen zijn. Dat is er bij mij gelukkig niet. Met andere woorden: al zou ik 24 uur lang op 200 slagen per minuut zitten, zou ik alsnog niet dood kunnen gaan. Hooguit natuurlijk een duizelig gevoel. Dat nam mijn angst voor een hartaanval vrijwel direct weg. Nu denk ik: "Oh, hoge hartslag en hartkloppingen? Opeens 3 slagen in 1 seconden en daarna rustig? Een onregelmatige hartslag? Niet erg, gewoon rustig blijven. Alles is okay en er kan niets gebeuren." Sindsdien natuurlijk minder angst waardoor mijn RHR ook daalt en ik minder klachten heb. Langzaam, maar zeker, herstel ik.
Vrijwel iedereen die dit leest: je moet niet bang zijn, je moet je leven niet laten bepalen door angst. Er kan niets gebeuren, er is echt niks mis met je hart. Je hart is zoveel sterker dan je denkt, anders zou je dagelijks wel iemand dood op straat zien liggen (zeker bij amateurclubs). Maar dat gebeurt niet, want je hart kan zoveel dingen aan. Zeker als je een uitgebreid onderzoek hebt gehad waarbij de uitslagen positief waren. Geloof me, ik weet hoe je je voelt. Maar niemand kan je genezen, alleen jijzelf. Want het is niks medisch, het is iets wat in je hoofd zit. En alleen jij kan dat verhelpen, helaas bestaan er geen medicijnen (ja behalve Anti Depressiva ofzo maar dat is niet echt een oplossing).
Veel geluk iedereen! En geniet van je leven die sws al best kort is dus laat je jaren niet verspillen door angst. Leef en geniet!
Marc
20-02-2023
Reageer:
Hallo lieve lotgenoten, wat super vervelend maar ook zo fijn om deze herkenning te lezen. Ik heb precies ook alles wat jullie omschrijven. Ik heb complexe PTSS en angst/paniek stoornis dit is in 2014 begonnen en ook regelmatig op de eerste hulp gezeten voor een ECG ed. Helaas is de paniek afgelopen Oktober weer toe geslagen. Als ik al een grieperig gevoel krijg denk ik al dat ik een hartaanval heb. Het beheerst ook mijn leven, ben nu weer begonnen met anti depressiva en de bijwerkingen zijn verschrikkelijk 😢. Ik ben duizelig , misselijk, grieperig gevoel hoop dat het snel zijn werk gaat doen! Heel erg veel sterkte iedereen en ik hoop dat jullie weer in een rustig vaarwater komen! Liefs
S. van Daal
08-03-2023
Reageer:
Het is een geruststelling dat er nog heel wat mensen zijn die hier last van hebben. Toen ik 25 was kreeg ik een ernstige paniekaanval. De huisdokter is dringend moeten komen en heeft me een injectie gegeven(valium). Daarna ben ik naar bed gegaan.
De angst is daarna wel gebleven, maar beheersbaar. Toen heb ik een psychiater gevonden die van vele markten thuis was.
Dank zij deze arts heb ik vele angsten kunnen overwinnen.
Hij paste reeds EMDR toe toen ze hier in Vlaanderen nog niet wisten dat zoiets bestond. Dank zij deze arts heb ik agorafobie,
claustrofobie, vliegangst over wonnen.
Spijtig is hij op 75 met pensioen gegaan. Hij was echt bekommerd om zijn patienten.
Dank zij hem heb ik mijn pensioen behaald. Maar de angst voor de hartaanval is er nog minimaal, ben nu 71.
Mijn grootste schrik is dat het plots gedaan is zonder afscheid van geliefden te kunnen nemen.
De angst is daarna wel gebleven, maar beheersbaar. Toen heb ik een psychiater gevonden die van vele markten thuis was.
Dank zij deze arts heb ik vele angsten kunnen overwinnen.
Hij paste reeds EMDR toe toen ze hier in Vlaanderen nog niet wisten dat zoiets bestond. Dank zij deze arts heb ik agorafobie,
claustrofobie, vliegangst over wonnen.
Spijtig is hij op 75 met pensioen gegaan. Hij was echt bekommerd om zijn patienten.
Dank zij hem heb ik mijn pensioen behaald. Maar de angst voor de hartaanval is er nog minimaal, ben nu 71.
Mijn grootste schrik is dat het plots gedaan is zonder afscheid van geliefden te kunnen nemen.
Joris V
21-03-2023
Reageer:
Hey mark
Ik ben 16 jaar en heb begin september te horen gekregen dat ik lichte hartproblemen heb en daardoor ben ik continu bang voor alles en denk ik ook dat ik elk moment een hartinfarct ga krijgen dus ik snap 100% wat je voelt en ik weet ook niet hoe ik dit oplos ik ben zo bang want ik brn nog zo jong en ik wil niet dood ik durf bijna niks meer
Ik ben 16 jaar en heb begin september te horen gekregen dat ik lichte hartproblemen heb en daardoor ben ik continu bang voor alles en denk ik ook dat ik elk moment een hartinfarct ga krijgen dus ik snap 100% wat je voelt en ik weet ook niet hoe ik dit oplos ik ben zo bang want ik brn nog zo jong en ik wil niet dood ik durf bijna niks meer
Jessy
25-03-2023
Reageer:
Hoi Jessey,
Wat vervelend om te horen dat je lichte hartproblemen hebt. Hopelijk heb je van je cardioloog wel te horen gekregen wat je wel en niet kan doen, zodat je weet wanneer je je geen zorgen hoeft te maken. De meeste mensen hier hebben geen hartproblemen, maar hebben iets meegemaakt waardoor ze angstig zijn. Bijvoorbeeld een familielid die eraan is overleden of een paniekaanval. Bij jou is de angst er omdat je hartje niet helemaal gezond is. Je hoeft niet bang te zijn, als je cardioloog niet teveel zorgen maakt om de gezondheid van je hart. Wel rustig aan blijf doen, maar blijf genieten van het leven. Wees niet bang dat er iets zal gebeuren, de cardiologen weten precies wat ze moeten doen in jouw situatie. Hebben ze gezegd dat je beter niet kunt sporten? Dan moet je dat ook niet doen. Als ze zeggen dat je dat wel kan, dan hoef je je uiteraard geen zorgen te maken.
Veel sterkte, hopelijk komt het goed voor je.
Wat vervelend om te horen dat je lichte hartproblemen hebt. Hopelijk heb je van je cardioloog wel te horen gekregen wat je wel en niet kan doen, zodat je weet wanneer je je geen zorgen hoeft te maken. De meeste mensen hier hebben geen hartproblemen, maar hebben iets meegemaakt waardoor ze angstig zijn. Bijvoorbeeld een familielid die eraan is overleden of een paniekaanval. Bij jou is de angst er omdat je hartje niet helemaal gezond is. Je hoeft niet bang te zijn, als je cardioloog niet teveel zorgen maakt om de gezondheid van je hart. Wel rustig aan blijf doen, maar blijf genieten van het leven. Wees niet bang dat er iets zal gebeuren, de cardiologen weten precies wat ze moeten doen in jouw situatie. Hebben ze gezegd dat je beter niet kunt sporten? Dan moet je dat ook niet doen. Als ze zeggen dat je dat wel kan, dan hoef je je uiteraard geen zorgen te maken.
Veel sterkte, hopelijk komt het goed voor je.
Mark
23-04-2023
Reageer:
Hallo Marc,
Ik ben Evie en ongeveer van jouw leeftijd. Qua angst voor hartklachten ervaar ik precies het zelfde. Veel paniekaanvallen, vaak een onwel gevoel met drukkende pijn op mijn borst en uitstraling. Het beheerst ook mijn leven. Daardoor heb ik wat pleinvrees ontwikkeld, omdat ik bang ben dat het in het openbaar gebeurd. Hopelijk is er een manier om hier voor altijd vanaf te komen en dat we weer wat meer kunnen gaan genieten van het leven…
Groetjes Evie
Ik ben Evie en ongeveer van jouw leeftijd. Qua angst voor hartklachten ervaar ik precies het zelfde. Veel paniekaanvallen, vaak een onwel gevoel met drukkende pijn op mijn borst en uitstraling. Het beheerst ook mijn leven. Daardoor heb ik wat pleinvrees ontwikkeld, omdat ik bang ben dat het in het openbaar gebeurd. Hopelijk is er een manier om hier voor altijd vanaf te komen en dat we weer wat meer kunnen gaan genieten van het leven…
Groetjes Evie
Evie
19-05-2023
Reageer:
Hoi Marc,
Ik herken me erg in jouw verhaal. Hoe gaat het nu met jou?
Ik herken me erg in jouw verhaal. Hoe gaat het nu met jou?
Gert
14-06-2023
Reageer:
Hallo!
Bij mij is mijn hypochondrie extreem geworden ook na paniekaanvallen door een bepaalde reden waar ik niet over ga uitwijken maar ik heb net het zelfde door die paniekaanvallen ben ik mij in het extreme beginnen focussen op mijn hart vooral als mijn hart sneller slaagt als anders begin ik te panikeren waardoor ik last krijg van hart kloppingen en ja hierdoor komt er meer paniek enzo ben al naar een cardioloog geweest deze zegt dat ik perfect inorde ben enzo dus eigenlijk niets aan de hand maar toch ik snap wat je doormaakt grts dimi
Bij mij is mijn hypochondrie extreem geworden ook na paniekaanvallen door een bepaalde reden waar ik niet over ga uitwijken maar ik heb net het zelfde door die paniekaanvallen ben ik mij in het extreme beginnen focussen op mijn hart vooral als mijn hart sneller slaagt als anders begin ik te panikeren waardoor ik last krijg van hart kloppingen en ja hierdoor komt er meer paniek enzo ben al naar een cardioloog geweest deze zegt dat ik perfect inorde ben enzo dus eigenlijk niets aan de hand maar toch ik snap wat je doormaakt grts dimi
Dimi van den broeck
25-06-2023
Reageer:
Ik ervaar het zelfde. En als ik op internet iemand tegen kom die het wel heeft gehad wordt het weer erger met mijn klachten
Mees
05-07-2023
Reageer:
Ik vond het erg prettig om alle verhalen te lezen. Ik ben zelf helaas al sinds mijn 21e hypochondrisch, ben nu 31 dus heb mijn ongewilde jubileum nu zo'n beetje gehad.De laatste jaren word het vervelender. Waarschijnlijk omdat ik nu besef wat ik te verliezen heb. De laatste jaren ben ik vier steunpilaren kwijtgeraakt in mijn familie aan verschillende ziektes. Daardoor nu veel angst om zelf ter plekke dood neer te vallen door een hartaanval. Ik herken de symptomen maar al te goed, pijn op de linkerkant van de borst opgejaagd gevoel en constant het gevoel dat ik naar drukke plekken moet zodat iemand mij kan vinden en helpen voor het te laat is. Ik woon alleen dus tijd genoeg om dit soort dwanggedachten te hebben. Verschillende psychologen bezocht maar nog geen ontdekt die mij echt kon helpen. Aan de tabletten wil ik niet omdat ik niet afhankelijk wil zijn, toch die neiging om het zelf maar op te lossen. Besef me echt wel dat er niks mis met mij is maar in het achterhoofd blijft het malen. Ik ben blij dat ik dit nu schrijf want ik ben niet iemand die dit snel met anderen zou delen, dus hoop dat dit een stap ik de goede richting is. Bedankt voor het lezen en ik wens jullie allemaal een goed en stress vrij leven toe.
Stefan
31-07-2023
Reageer:
Ik vond het erg prettig om alle verhalen te lezen. Ik ben zelf helaas al sinds mijn 21e hypochondrisch, ben nu 31 dus heb mijn ongewilde jubileum nu zo'n beetje gehad.De laatste jaren word het vervelender. Waarschijnlijk omdat ik nu besef wat ik te verliezen heb. De laatste jaren ben ik vier steunpilaren kwijtgeraakt in mijn familie aan verschillende ziektes. Daardoor nu veel angst om zelf ter plekke dood neer te vallen door een hartaanval. Ik herken de symptomen maar al te goed, pijn op de linkerkant van de borst opgejaagd gevoel en constant het gevoel dat ik naar drukke plekken moet zodat iemand mij kan vinden en helpen voor het te laat is. Ik woon alleen dus tijd genoeg om dit soort dwanggedachten te hebben. Verschillende psychologen bezocht maar nog geen ontdekt die mij echt kon helpen. Aan de tabletten wil ik niet omdat ik niet afhankelijk wil zijn, toch die neiging om het zelf maar op te lossen. Besef me echt wel dat er niks mis met mij is maar in het achterhoofd blijft het malen. Ik ben blij dat ik dit nu schrijf want ik ben niet iemand die dit snel met anderen zou delen, dus hoop dat dit een stap ik de goede richting is. Bedankt voor het lezen en ik wens jullie allemaal een goed en stress vrij leven toe.
Stefan
31-07-2023
Reageer:
Beste Stefan,
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Claire
31-07-2023
Reageer:
Beste Stefan,
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Claire
01-08-2023
Reageer:
Beste Stefan,
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Ten eerste: je gaat niet dood!
Het zijn de spanningen die jou overvallen hoe naar dit ook is.
Ten tweede: ik snap niet dat je geen medicijnen/ hulpmiddelen wilt.
Het haalt de scherpe kantjes er van af en je zult je beter gaan voelen. Je bent nu afhankelijk van die nare klachten, dus denk verstandig en maak gebruik van die hulpmiddelen.
Je zult je veel beter gaan voelen en de klachten worden minder.
Daarna kun je het langzamerhand gaan afbouwen.
Straf jezelf niet zo!
Denk rationeel.
Veel sterkte!
Claire
17-08-2023
Reageer:
Hey Marc! en alle anderen,
Dankjewel voor het delen van dit bericht. Bizar hoeveel mensen hetzelfde ervaren. Ik voel me op zulke momenten zo alleen. Hoe gaat het nu met je twee jaar later?
Het lijkt me leuk en fijn om van je te horen.
Groetjes Stephanie (29)
Dankjewel voor het delen van dit bericht. Bizar hoeveel mensen hetzelfde ervaren. Ik voel me op zulke momenten zo alleen. Hoe gaat het nu met je twee jaar later?
Het lijkt me leuk en fijn om van je te horen.
Groetjes Stephanie (29)
Stephanie
07-10-2023
Reageer:
Ontzettend herkenbaar, vooral dat het met pieken en dalen gaat en komt. Heb hier zelf ook vanaf mijn 24e (nu 27) ook last van gekregen, en tevens net zoals de rest ECG's, bezoeken, onderzoeken hebben nooit wat uigewezen.
Maar toch is er de (ir)reële angst voor een hartaanval/ hartaandoening. Wat iemand mij ooit verteld heeft en het voor mij goed relativeert is:
'De angst die je voelde bij het eerste moment is een soort herinnering die opgeslagen is in de hersenen. Elke keer als je diezelfde angst/ moment van angst voelt, probeer jezelf er dan aan te herinneren dat dit komt doordat het deel in je hersenen geactiveerd wordt waar die nare herinnering aan gekoppeld is. Je voelt hetzelfde maar in werkelijkheid (en dat is vaak zo) is het een placebo en dus niks aan de hand.'
Pak je leven gewoon op, ga rustig sporten, doe elke dag iets meer en je merkt vanzelf dat het net als met de zee weer wegebt.
Maar toch is er de (ir)reële angst voor een hartaanval/ hartaandoening. Wat iemand mij ooit verteld heeft en het voor mij goed relativeert is:
'De angst die je voelde bij het eerste moment is een soort herinnering die opgeslagen is in de hersenen. Elke keer als je diezelfde angst/ moment van angst voelt, probeer jezelf er dan aan te herinneren dat dit komt doordat het deel in je hersenen geactiveerd wordt waar die nare herinnering aan gekoppeld is. Je voelt hetzelfde maar in werkelijkheid (en dat is vaak zo) is het een placebo en dus niks aan de hand.'
Pak je leven gewoon op, ga rustig sporten, doe elke dag iets meer en je merkt vanzelf dat het net als met de zee weer wegebt.
Darius
02-11-2023
Reageer:
Ik ging voor mijn angsten bidden.het Wees gegroet.en het Onze Vader.met de woorden.Help.Mij
Zo.ging langzaam.al.die gedachten weg uit mijn hoofd.
Zo.ging langzaam.al.die gedachten weg uit mijn hoofd.
Elizabeth
06-11-2023
Reageer:
Ondanks dat het allemaal heel ellendig is, voelt het ergens toch goed om te weten dat ik niet de enige ben. Ik heb na de hartstilstand van voetballer Nouri erge paniek klachten ontwikkeld, ik was destijds 18. Hier heb ik zeker 1 jaar last van gehad en ik was hierdoor zelf ook bang dat ik een hartaanval zou krijgen tijdens het sporten. Destijds ben ik alles wat met een versnelde hartslag te maken had gaan vermijden. Uiteindelijk ben ik er gelukkig vanaf gekomen door juist wel te gaan sporten en te ervaren dat er niks aan de hand was. Zodoende raakte ik de gedachten kwijt en kon ik weer leven. Helaas heb ik hier weer last van sinds een paar maanden, en het is weer net zo heftig als destijds. Wat mij helpt is positieve dingen zo levendig mogelijk visualiseren en jezelf afleiden met leuke dingen. Maar ook dingen als ongezonde voeding en alcohol vermijden helpen erg goed. Daarnaast ga ik binnenkort EMDR en hypnotherapie overwegen, zeker hypnotherapie schijnt erg goed te werken. Ik hoop dat jullie hier allemaal vanaf kunnen komen en weer kunnen leven zonder angst!
Mauro
19-11-2023
Reageer:
Hi!
Ik herken heel veel verhalen. Nu sinds eind maart last van ernstig gevoel dat me wat overkomt. Dit uit zich in enge lichamelijke klachten, stress, snel overprikkeld, noem het maar op. Ben al maanden afhankelijk van rustgevende -en slaapmedicatie. Onlangs angststoornis vastgesteld. Eerder al Citalopram geprobeerd maar zonder resultaat. Eerder ook gedacht dat de klachten toch ergens anders vandaan kwamen omdat mn schildklierwaardes ook niet goed waren. Ondertussen is dit opgelost maar helaas is de angststoornis nu zeker. Wel blij dat er een diagnose is met een redelijk positief uitzicht maar ook heb ik zo mn momenten dat ik compleet instort en het allemaal effe niet aan kan. Ik kan niet de dag doorkomen zonder lorazepam. Dan kan ik de lichamelijke klachten niet onder controle krijgrn en krijg ik zoveel last van angst wat dan een spiraal wordt omdat ik door de angst ook denk dat ik nog meer stress krijg en dus nog een grotere kans op een hartstilstand. Ook nog is extreem bang voor de dood. Vandaag sinds 2 jaar ook ziekte v crohn. Daarna astma ontwikkeld en dus ook een chronisch traag werkende schildklier en een angststoornis. Sinds 19-11-2021 is het leven zo bergafwaarts gegaan en ik heb niemand in mijn omgeving die mij begrijpt qua angststoornis. Sta op de wachtlijst bij de Psychiater maarja eindeloos natuurlijk.. ik ben 21 en leef super regelmatig en gezond sindsdat het zo tegen zit. Lastig om te accepteren. Zou zo graag ter overbrugging met iemand willen praten die die angststoornis ook heeft met lichamelijke klachten erbij. Af en toe je hart luchten is zo fijn. Net als het typen van dit. Ik kan niet wachten totdat er een dag gaat zijn dat ik kan zeggen het is over. Elke dag is een gevecht
Ik herken heel veel verhalen. Nu sinds eind maart last van ernstig gevoel dat me wat overkomt. Dit uit zich in enge lichamelijke klachten, stress, snel overprikkeld, noem het maar op. Ben al maanden afhankelijk van rustgevende -en slaapmedicatie. Onlangs angststoornis vastgesteld. Eerder al Citalopram geprobeerd maar zonder resultaat. Eerder ook gedacht dat de klachten toch ergens anders vandaan kwamen omdat mn schildklierwaardes ook niet goed waren. Ondertussen is dit opgelost maar helaas is de angststoornis nu zeker. Wel blij dat er een diagnose is met een redelijk positief uitzicht maar ook heb ik zo mn momenten dat ik compleet instort en het allemaal effe niet aan kan. Ik kan niet de dag doorkomen zonder lorazepam. Dan kan ik de lichamelijke klachten niet onder controle krijgrn en krijg ik zoveel last van angst wat dan een spiraal wordt omdat ik door de angst ook denk dat ik nog meer stress krijg en dus nog een grotere kans op een hartstilstand. Ook nog is extreem bang voor de dood. Vandaag sinds 2 jaar ook ziekte v crohn. Daarna astma ontwikkeld en dus ook een chronisch traag werkende schildklier en een angststoornis. Sinds 19-11-2021 is het leven zo bergafwaarts gegaan en ik heb niemand in mijn omgeving die mij begrijpt qua angststoornis. Sta op de wachtlijst bij de Psychiater maarja eindeloos natuurlijk.. ik ben 21 en leef super regelmatig en gezond sindsdat het zo tegen zit. Lastig om te accepteren. Zou zo graag ter overbrugging met iemand willen praten die die angststoornis ook heeft met lichamelijke klachten erbij. Af en toe je hart luchten is zo fijn. Net als het typen van dit. Ik kan niet wachten totdat er een dag gaat zijn dat ik kan zeggen het is over. Elke dag is een gevecht
Isabel
19-11-2023
Reageer:
Hoi ik ben 16 jaar heb vroeger al erg veel last van paniekaanvallen gehad en dat ik dood zou gaan, toen ging t een jaar of 2 goed. Heb ik xtc genomen een domme keus… t is sinds toen terug gekomen. Ik ben bang bij alles wat ik doe dat ik een hartaanval ga krijfen, sporten een sigaretje roken zulke dingen. T voelt goed om me verhaal te doen, en t voelt beter dat ik niet de enigste ben die hiermee zit.
Iemand
17-02-2024
Reageer:
Ik heb ook las van angstenhyperventilatie en de laatste tijd ook Veel paniekaanvallen ik ben een Hypogonder en als ik dan pijn op mijn borst krijg denk ik dat ik het aan mijn hart heb en doodgaat ik heb nog geen week geleden bij de huisarts hartfilmpje gehad was goed bloeddrukhee goed zelfs en allemaal bloed onderzoeken gehad alles goed
Anoniem
28-05-2024
Reageer:
Hoi allemaal,
Wat fijn om dit bericht tegen te komen, ik heb lang gezocht naar 'lotgenoten' en verklaringen en ben dus blij dat ik op dit forum ben gestuit. Ik heb zelf nu ook sinds 9 maanden last van paniekaanvallen en angst om een hartaanval te krijgen. In de avond/nacht of op rustmomenten. Het begon in dezelfde periode als toen ik een home trainer kocht en intensiever ging sporten. Ik was dus bang dat de klachten veroorzaakt werden door het sporten. Je leest af en toe nare verhalen over sporters en hartfalen dus was hier gelijk bang voor. Maar na verschillende hartonderzoeken bleek er niks mis te zijn met mijn hart. Alles gezond, gelukkig. Het praten met een praktijkondersteuner heeft me deels geholpen maar ik kwam er vooral achter dat ik erg vermoeid was. Teveel activiteiten in mijn week plandde en te weinig mijn rust pakte. Toen heb ik 1 week het echt rustig aan gedaan en was gelijk van mijn klachten af. 3 weken geen klachten gehad daarna. Toen toch weer teveel gaan doen en toen begonnen de klachten weer. Ik ben bang dat het een beginnende burn out is en dat wil ik koste wat koste voorkomen. Ik pak dus nu zoveel mogelijk mijn rust. Hopelijk helpt dit bericht een ander ook. We zijn tegenwoordig erg snel overprikkeld door sociale media, werk en andere dingen. Onderschat dat niet en let op jezelf!
Wat fijn om dit bericht tegen te komen, ik heb lang gezocht naar 'lotgenoten' en verklaringen en ben dus blij dat ik op dit forum ben gestuit. Ik heb zelf nu ook sinds 9 maanden last van paniekaanvallen en angst om een hartaanval te krijgen. In de avond/nacht of op rustmomenten. Het begon in dezelfde periode als toen ik een home trainer kocht en intensiever ging sporten. Ik was dus bang dat de klachten veroorzaakt werden door het sporten. Je leest af en toe nare verhalen over sporters en hartfalen dus was hier gelijk bang voor. Maar na verschillende hartonderzoeken bleek er niks mis te zijn met mijn hart. Alles gezond, gelukkig. Het praten met een praktijkondersteuner heeft me deels geholpen maar ik kwam er vooral achter dat ik erg vermoeid was. Teveel activiteiten in mijn week plandde en te weinig mijn rust pakte. Toen heb ik 1 week het echt rustig aan gedaan en was gelijk van mijn klachten af. 3 weken geen klachten gehad daarna. Toen toch weer teveel gaan doen en toen begonnen de klachten weer. Ik ben bang dat het een beginnende burn out is en dat wil ik koste wat koste voorkomen. Ik pak dus nu zoveel mogelijk mijn rust. Hopelijk helpt dit bericht een ander ook. We zijn tegenwoordig erg snel overprikkeld door sociale media, werk en andere dingen. Onderschat dat niet en let op jezelf!
J
21-07-2024
Reageer:
Hoi allemaal,
Wat fijn om dit bericht tegen te komen, ik heb lang gezocht naar 'lotgenoten' en verklaringen en ben dus blij dat ik op dit forum ben gestuit. Ik heb zelf nu ook sinds 9 maanden last van paniekaanvallen en angst om een hartaanval te krijgen. In de avond/nacht of op rustmomenten. Het begon in dezelfde periode als toen ik een home trainer kocht en intensiever ging sporten. Ik was dus bang dat de klachten veroorzaakt werden door het sporten. Je leest af en toe nare verhalen over sporters en hartfalen dus was hier gelijk bang voor. Maar na verschillende hartonderzoeken bleek er niks mis te zijn met mijn hart. Alles gezond, gelukkig. Het praten met een praktijkondersteuner heeft me deels geholpen maar ik kwam er vooral achter dat ik erg vermoeid was. Teveel activiteiten in mijn week plandde en te weinig mijn rust pakte. Toen heb ik 1 week het echt rustig aan gedaan en was gelijk van mijn klachten af. 3 weken geen klachten gehad daarna. Toen toch weer teveel gaan doen en toen begonnen de klachten weer. Ik ben bang dat het een beginnende burn out is en dat wil ik koste wat koste voorkomen. Ik pak dus nu zoveel mogelijk mijn rust. Hopelijk helpt dit bericht een ander ook. We zijn tegenwoordig erg snel overprikkeld door sociale media, werk en andere dingen. Onderschat dat niet en let op jezelf!
Wat fijn om dit bericht tegen te komen, ik heb lang gezocht naar 'lotgenoten' en verklaringen en ben dus blij dat ik op dit forum ben gestuit. Ik heb zelf nu ook sinds 9 maanden last van paniekaanvallen en angst om een hartaanval te krijgen. In de avond/nacht of op rustmomenten. Het begon in dezelfde periode als toen ik een home trainer kocht en intensiever ging sporten. Ik was dus bang dat de klachten veroorzaakt werden door het sporten. Je leest af en toe nare verhalen over sporters en hartfalen dus was hier gelijk bang voor. Maar na verschillende hartonderzoeken bleek er niks mis te zijn met mijn hart. Alles gezond, gelukkig. Het praten met een praktijkondersteuner heeft me deels geholpen maar ik kwam er vooral achter dat ik erg vermoeid was. Teveel activiteiten in mijn week plandde en te weinig mijn rust pakte. Toen heb ik 1 week het echt rustig aan gedaan en was gelijk van mijn klachten af. 3 weken geen klachten gehad daarna. Toen toch weer teveel gaan doen en toen begonnen de klachten weer. Ik ben bang dat het een beginnende burn out is en dat wil ik koste wat koste voorkomen. Ik pak dus nu zoveel mogelijk mijn rust. Hopelijk helpt dit bericht een ander ook. We zijn tegenwoordig erg snel overprikkeld door sociale media, werk en andere dingen. Onderschat dat niet en let op jezelf!
J
21-07-2024
Reageer:
Hallo iedereen die dit leest en fijn om alle verhalen van jullie te lezen. Iets meer dan een jaar geleden deed ik hier mijn verhaal. En ik denk ik ga eens een update geven. Hoewel ik nog steeds last heb van hypochondrie ( dat gaat echt nooit meer weg) heb ik wel wat manieren gevonden om het draaglijker te maken. Ik stel mezelf nu de vraag, vind ik het nodig om hier zo in paniek van te raken en daarna dwing ik mezelf om iets anders te gaan doen. Boodschappen of een eindje lopen. Ik word er iets rustiger van en dan spreek ik met mezelf af, is het over 3 weken nog zo aanwezig ga ik de dokter bellen. En eigenlijk is het dan altijd minder of niet meer aanwezig. Werkt overigens niet altijd maar afleiding is toch altijd prettig. Ik ben overigens ook vaker gaan sporten en dat voelt voor mijn lichaam ook prettiger. Veel sterkte en succes aan jullie allemaal.
Stefan
22-08-2024
Reageer:
Beste Mark ik heb je verhaal gelezen en ihet zou mijn verhaal kunnen zijn ik heb ook Hypogondrie in hevige mate ziekehuis onderzoeken gehad alles goed harttfilmpjes gehad alles goed vorige week bloed onderzoeken geprikt lever nieren chloresterol en nog veel meer alles goed bloedruk gemeten 120/70 dokter zij van een jonge meid en toch leef ik in vreselijke angst sta ermee op.en ga ermee naar bed ik bel bijna elke dag de dokter ik ben maar bang voor mijn hart dat ik doodgaat ik heb daarbij angst voor alles durf niet naar buiten veel Angsten alles draait bij mij om de dood en heb dat al jaren heb medicijnen al jaren Diazepam 3xdaags 5mg en Citapolam 10 druppels per dag daarbij he b ik een slikfobie en ben ruim 17kg afgevallen en krijg nu Sonde voedijng om aan te komen en hele dagen Angst Hyperventilatie en Paniekaanvallen sterkte gr van joke
Joke
07-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Zoek een therapeut
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:
- Aarschot
- Achterhoek
- Alkmaar
- Almelo
- Almere
- Amersfoort
- Amstelveen
- Amsterdam
- Amsterdam-Centrum
- Amsterdam-IJburg
- Amsterdam-Noord
- Amsterdam-Oost
- Amsterdam-West
- Amsterdam-Zuid
- Apeldoorn
- Arnhem
- Assen
- Assendelft
- Asten
- Baarn
- Barendrecht
- Barneveld
- Bergen op Zoom
- Berkel en Rodenrijs
- Best
- Bilthoven
- Bollenstreek
- Breda
- Brummen
- Brunssum
- Bussum
- Capelle aan den IJssel
- De Bilt
- Delft
- Den Bosch
- Den Haag
- Deurne
- Deventer
- Didam
- Dongen
- Dordrecht
- Dronten
- Driebergen
- Ede
- Eemnes
- Eersel
- Eindhoven
- Elst
- Emmen
- Enschede
- Ermelo
- Etten-Leur
- Geldermalsen
- Geleen
- Gennep
- Goirle
- Gooi
- Gorinchem
- Gouda
- Groningen
- Haaksbergen
- Haarlem
- Haarlemmermeer
- Hardenberg
- Harderwijk
- Heemskerk
- Heemstede
- Heerhugowaard
- Heerlen
- Heiloo
- Helmond
- Hengelo
- Hillegom
- Hilversum
- Hoeksche Waard
- Hoofddorp
- Hoogeveen
- Hoorn
- Houten
- Huizen
- IJsselstein
- Landgraaf
- Leeuwarden
- Lelystad
- Leiden
- Leusden
- Lisse
- Maarssen
- Maastricht
- Malden
- Meppel
- Middelburg
- Nieuwegein
- Nieuw-Vennep
- Nijmegen
- Nijverdal
- Noordwijk
- Noordwijkerhout
- Nootdorp
- Nunspeet
- Oegstgeest
- Oldenzaal
- Oosterhout
- Oss
- Oud-Beijerland
- Pelt
- Purmerend
- Putten
- Raalte
- Rheden
- Roermond
- Roosendaal
- Rosmalen
- Rotterdam
- Schagen
- Schiedam
- Schijndel
- Sint-Michielsgestel
- Sittard
- Someren
- Tiel
- Tilburg
- Twente
- Uithoorn
- Utrecht
- Valkenswaard
- Veenendaal
- Veghel
- Veldhoven
- Venlo
- Venray
- Vianen
- Voorburg
- Voorschoten
- Waddinxveen
- Wageningen
- Westland
- Wijchen
- Wijk bij Duurstede
- Waalwijk
- Zaandam
- Zaanstad
- Zeewolde
- Zeist
- Zevenaar
- Zoetermeer
- Zutphen
- Zwolle
Staat jouw plaats er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>
Angst en fobie
Zoek op provincie
- ✓ 180+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie
Zoek een therapeut in
Anoniem:
Een hele fijne, betrouwbare en meelevende coach
20-11-2024:
Angst-Therapie Zevenaar
20-11-2024:
Angst-Therapie Doetinchem
19-11-2024:
Angst-Therapie Zutphen
Angst-Therapie Zevenaar
20-11-2024:
Angst-Therapie Doetinchem
19-11-2024:
Angst-Therapie Zutphen
© Angstfobietherapie.com - Therapie bij angst, fobie en paniek