Angstfobietherapie
Netwerk van therapeuten
bij angst en fobie
Angstfobie therapie

Wat helpt jullie te kalmeren?

Ik herken veel van wat jullie schrijven. Ik ben 35 en ik zou zo graag met een lotgenoot en ervaringsdeskundige hier over spreken. Ik voel mij zeer alleen en eenzaam in wat ik doormaak.. En ik sta voor m'n gevoel echt doodsangsten uit op een dagelijkse basis.

Bij mij ontstonden de klachten plots, op 9 maart j.l. In corona tijd notabene. Ik kon plots niet meer op adem komen toen ik uit de stad kwam, begon te zweten en het allerergste... Ik dacht te gaan stikken. M'n rechter long vulde zich niet meer en kreeg gewoon geen lucht! Ik trad uit mezelf en het leek net alsof de wereld een speelfilm was. Ik kon door m'n partner heen kijken en er kwam een paniek over me heen die ik nog nooit gevoeld heb. Ik dacht.. m'n laatste uur is geslagen. Ik had 'n leuke dag gehad dus ik kon dit niet herleiden. Wel heb ik 'n heftige periode achter de rug. Een periode van 2 jaar met veel stress en slecht slapen en uiteindelijk een aantal overlijdens in de familie. Ik had nog nooit hyperventilatie gehad of deze vorm van paniek. M'n rechterlong leek zich niet meer te vullen en uit te zetten en dat deed me een pijn. M'n borstkas deed zo'n pijn. M'n keel ook. M'n hartslag was zeer hoog. Ik heb uren lopen ijsberen en toen heb ik de SEH gebeld. Die kwamen. ECG, saturatie.. U moet gewoon wat rustiger worden en dan kunt u vannacht nog even naar de arts mevr. Dus middenin de nacht naar de SEH. Volgens haar syndroom van tietze of een verschoven rib.

Nou ik geloofde daar niets van. Volgende avond precies dezelfde klachten. Overigens de rest vd nacht niet geslapen en zeer onrustig. Wéér naar de EHBO. Dit keer zou ik 'n allergie voor 'n vitamine tablet hebben en kreeg desloratadine. Een anti histamine. Dat deed natuurlijk ook niks! Het woord hyperventilatie was tot dusver nog geen 1x gevallen. Niet bij de ambulance broeders of die 2 artsen die ik op de ehbo zag. Ik dacht dus echt dat ik iets zeer ernstigs mankeerde. Ik leefde in overlevingsmodus vanaf dat moment.

Die week erna 3x bij huisarts geweest. Ik dacht zelf aan long ontsteking of corona. Aangezien er koorts bij kwam. Zij dacht ineens aan long embolie. Dus ik snel weer naar de EHBO. Alles gecheckt, long foto ook. Géén long embolie. Arts daar dacht wel aan corona. Maar stuurde me zonder test naar huis. Het kon ook griep zijn. Ik ben long patiënt dus vond dit zeer merkwaardig. Gewoon uitzieken zei ie. Dit was absoluut geen griep. Ik weet hoe ik me voel als ik griep heb en dat is niet zo.

De aanvallen werden steeds heviger. M'n borstkas begon zo'n zeer te doen, m'n nek, m'n schouderbladen. Voor m'n gevoel zat ik in een psychose waarvan ik mezelf heel bewust was. Dit was zo akelig. Ik zweefde, weken aan een stuk. Weken heb ik niet gegeten en weinig geslapen en zat ik in blinde paniek op m'n bed, proberen te focussen op de bomen en blauwe lucht buiten. Dag in en uit. Op m'n ademhaling letten. De buitenwereld bestond niet meer voor mij.

De koorts was er. Die is onderzocht door 'n internist. Die snapte er niets van want ze kon niks vinden. Weer 'n ECG. weer die saturatie meter en bloeddruk. Ik wilde graag een MRI. Maar dat vond zij niet nodig aangezien al m'n waarden v bloed ook goed waren. Ik hyperventileerde de hele dag. Kreeg oxazepam en ibuprofen vd huisarts. Zelfs dat hielp vrij weinig. En ik ben niet zo vd pillen.

M'n partner eiste een corona test en is zeer boos moeten worden voordat ik die kreeg. Ik stond tot 6x toe huilend en snakkend naar lucht bij m'n huisarts. En steeds vond ze 't niet nodig. Ik heb ook astma. Dus een test is dan geen overbodige luxe.

Ik kreeg de test pas begin mei. Na 2 maanden aandringen. Terwijl begin maart m'n klachten begonnen. Test was negatief. Wat niks wil zeggen achteraf. Heb moeten vechten om een long functie onderzoek te krijgen. Ook die long analist zei dat 't best eens corona kan zijn en hij er meerderen zoals mij ziet.

Toen heb ik besloten zelf een antistof test te kopen. Deze was negatief. Ik weet dus niet of 't corona is geweest. Vaak houden mensen hyperventilatie over van infecties. Dus het zou kunnen. Ik heb 6 weken koorts gehad. En die is niet te verklaren. (37.8 tm 38.9 graden)


Maandag krijg ik de uitslag van 't long functie onderzoek. Maar volgens de analist zag het er goed uit. Ik hyperventileer en panikeer dagelijks. Echt uit het niets, meerdere malen op een dag. Ik voel me na 4 maanden dit dagelijks doen compleet uitgeput. M'n ribben doen ontzettend pijn en ik leer nu buteyko ademhaling. Via een logopedist. Maar ik lees dat sommigen daardoor ook keer op de ademhaling gaan focussen. En ik het het idee dat dit bij mij ook het geval is. Volgens buteyko moet je een cp hebben van boven de 20 (cp is adem stop na een ademhaling) om de hyperventilatie onder controle te krijgen.
Deze loopt uiteen van 9 tot 25 bij mij. En bij beiden ben en blijf ik benauwd. M'n astma is al jaren goed onder controle met medicatie. Dus voor mij blijft een paniekstoornis met hyperventilatie dan over.

Hebben jullie dit op bepaalde momenten ook dagelijks gehad??? Ik krijg het niet onder controle omdat de pijn op de borst en het naar lucht snakken en niet door kunnen ademen op de gekste momenten de kop op steekt. Er is geen touw om te trekken. En soms duren deze aanvallen uren. Terwijl je vaak laast dat na 30 min de meesten toch wel over moeten zijn. Het voelt echt ondraaglijk voor me.

Ik heb al vaker psychologische hulp gezocht. En toen niet de juiste gekregen. Bijv voor een trauma en rouw verwerking, waarbij ik volgens de psycholoog na 8 sessies en een assertiviteitstraining weer genezen werd verklaard. Terwijl ik met heel veel onverwerkte zaken bleef rondlopen. Mijn ervaringen met psychologen zijn niet prettig. Daarom ben ik ook bang weer hulp te zoeken. Maar ik zie geen andere oplossing?

Wat helpt jullie te kalmeren als de angst toe slaat?? Voel me zo alleen hierin.


Nops
> 2 jaar geleden

1
9
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:

Wat verschrikkelijk voor jou, dat niemand jou begrijpt... Sterkte!!


Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:

Bij mij helpt acupunctuur!! Ook krijg ik Chinese kruiden voor de milt. Door alle stress raakt je milt uitgeput, piekeren enz. Een aanrader!!!


Anneke
> 2 jaar geleden
Reageer:

Ook ik al meer dan 10 jaar hyperventilatie,gelukkig bij mij snel ondekt op de spoedeisende dienst,werkelijk van alles geprobeerd en niets wat echt hielp(ademhalings therapie ,fysio ,gespreken enz)toen maar naar de cardioloog geweest(natuurlijk niets gevonden),dus daar staat je dan wat nu,uiteindelijk maar doorgaan met jaren van ellende,2 jaar geleden dus burn_out opgelopen,compleet uitgeput,met verschrikkelen klachten maag darmklachten,pijn op de borst heel het lichaam spierpijn,geestelijk nergens geen zin in depressieve gevoeles,gewoonweg een drama.Ook ik heb van alles op gezocht en geprobeert niks hielp,tot mij arboarts een goede tip geeft,mindfulniss en yoga.Ben nu meer dan 70 procent van mij klachten af,zit beter in mij vel,en kan weer genieten,mijn leeftijd is 57 jaar.Hopelijk werkt dit voor meer lotgenoten


Anna
> 2 jaar geleden
Reageer:

Ik ben zelf ook 35 jaar en ken je patroon van klachten en je eenzame gevoelens daarin. Alsof niemand het snapt en je ook maar iets de goede richting in je sturen. Je bent dagelijks bij wijze van blij dat je de volgende dag weer hebt gehaald.

Ik heb er sinds een plotseling moment, zoals je ook schreef maar dat is uiteraard bij iedereen anders, (toen de emmer overliep, zonder dat je snapt wat er gebeurd) nu al zo'n 6 jaar dagelijks in meer of mindere mate last van gehad. Het is niet 100% weg, maar het is steeds verder op de achtergrond geraakt.

Ervaringen geven begrip (op zich goed), maar kennis helpt je echt je situatie te verbeteren. Daarom niet mijn hele verhaal, maar hopelijk wat inzichten.

Samenvattend gebeurde dit bij mij (en ik denk op soortgelijke wijze iedereen met burn-out en/ of chronische hyperventilatie):

De (oplopende) overspanning die ik al een tijdlang had (maar niet opmerkte /voelde in het lichaam) bereikte zijn kookpunt op een willekeurig moment (in mijn geval tijdens een normaal gesprek met iemand), de mentale overspanning sloeg in op het lichaam en die reageert vervolgens op al die 'stress' die je hersens (angst, paniek, stressgedachten..whaaa wat gebeurd hier?..ik ga dood) doorstuurt.
Het lichaam snapt er gewoon niets meer van en gaat vervolgens klachten geven via de hersens (de hele lijst van hyperventilatie klachten, en dat vaak ook nog wisselend, dan weer keel, dan buik, dan hart etc.etc).
Het lichaam zegt eigenlijk: "kappen met die stress' ik kan er niet meer bijhebben. Telkens als je dat blijft voeden 'stroomt die emmer' weer over.
Door al die verschillende klachten creëert dat angst (zo werkt ons systeem), het lichaam geeft signalen af aan de hersens, wat angst creëert omdat het ook niet 'fysiek' te verklaren is. Jij denkt telkens bij die klachten: "huh wat is dit nu weer?" nee toch..."ik moet wel een ziekte hebben" "het is echt niet goed met mijn longen /hart" "ik heb vast een tumor/kanker/ms" etc.etc. of wat jij dan ook denkt.
Zo kom /blijf je in een vicieuze cirkel van stressvolle gedachten -> lichamelijke klachten -> angstige gedachten -> stressvolle gedachten enzovoort.

Kortom, je neemt jezelf in de maling. En dat opzich is niet je schuld. Het systeem werkt zo in angstige, paniekerige, stress situaties.

In feite is de diagnose: "ik heb overbelaste hersenen" (sommigen noemen het burn-out, overspannen) en hyperventilatie (uiteindelijk chronische) is daarvan een gevolg, niet een oorzaak.

Wat moet er dus gebeuren om de vicieuze cirkel te doorbreken? de oorzaak van de cirkel verminderen /aanpakken = stressvolle gedachtengangen.

Als je weet waar ze vandaan komen, is het bijv. werkgerelateerd, dan kun je daar beginnen, maar ook als je het niet weet kun je enkele dingen doen, maar het begint bij ACCEPTEREN dat je (mentaal) ziek bent. Tis niet anders.

Nu zijn er 100 en 1 boeken over stressvolle gedachtengangen verminderen en tig 'google' websites met tips tegen stress , dus tja daar kan je kennis ophalen.

Maar wat mij hielp is om zoveel mogelijk terug te keren naar het 0-punt: Leven net als een dier: 1. gezond eten 2. voldoende bewegen (niet fanatiek, beetje wandelen, langzaam fietsen, ontspanningsoef. 3. veel slapen (zover dat lukt, hoe meer hoe beter in het begin) en 4. alleen maar onspannende dingen (lang douchen, een bad nemen, boekje lezen, in de natuur beetje observeren, tekenen, puzzelen, schilderen, iets bouwen etc.etc,), maar niet teveel NIKS doen, want dat geeft teveel 'piekertijd' en dat is niet ontspannend!, verder echt geen/zo min mogelijk tv, telefoon iPad e.d. Even een tijdje 'letterlijk' offline (voor zover dat lukt natuurlijk, maar is essentieel om de balans te herstellen.

Want dat zorgt ervoor dag de stress afneemt, je hoofd rustiger wordt, daardoor weer minder angstig wordt en dat vervolgens weer het ademhalingscentrum de rust geeft om te herstellen, dan neemt de hyperventilatie af.

Dit moet je blijven doen totdat er steeds vaker dagen komen waar je doorkrijgt dat je geen echte (chronische) aanvallen meer hebt gehad op een dag...dan ga je de goede kant op...langzamerhand nemen de klachten af en krijg je steeds meer momenten dat je stressysteem niet eens de kans krijgt om 'over' te reageren....dan ben je bijna weer waar je wil zijn.

Ik hoop dat je wat hebt aan enkele inzichten die ik met vallen en opstaan hebt geleerd. Ik ben persoonlijk (achteraf) gewoon te lang doorgegaan waardoor alles alleen maar is uitgesteld. Maar voor iedereen is dit een proces met vallen en opstaan, anders had je het per slot van rekening niet (onbewust) ontwikkeld /laten ontwikkelen.

Veel beterschap! en ik hoop dat je de tijd neemt om er op een langzame manier uit de vicieuze cirkel te stappen. Want ik weet heel goed hoe verschrikkelijk de klachten, gevoelens en angsten zijn.


Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:

Wat een fijne tips. Ik ben nu 26 jaar en heb sinds een week constant hyperventilatie/paniekaanvallen. Ik vind het verschrikkelijk maar probeer het te accepteren en de adviezen tot mij te nemen. Ik weet dat ik snel geneigd ben veel te denken maar het is inderdaad een cirkel waar je tijdens het 'piekeren/overdenken' niet makkelijk mee kan stoppen.


D
> 2 jaar geleden
Reageer:

Iknken deze klachten paniekstoornis chronische hyeperventilatie is begonnen na de geboorte van mijn dochter nu 36 jaar geleden . Ik heb het nog steeds de gekste klachten het beheerst je leven durft veel dingen niet uit angst om hetweer te krijgen . Allerlei therapien psychologen enz bezocht maar het blijft soms minder soms meer gek word je ervan en vooral de angst het verlamd je het ergste zijn de iedere keer nieuwe klachten . Heb ook ademhalings oefeningen maar die werken niet als ik aanval heb als ik het overdag heb pak ik mijn hobbys op dat werkt soms of bel mijn zus je ben niet alkeen hierin mij helpt ook om dan op te zoeken wat andere ervaringen zodat je niet het idee hebt dat je je aansteld


Moontje
> 2 jaar geleden
Reageer:

Hier ook het zelfde ook longaandoening en op een nacht ineens happen naar lucht in paniek hart wat te keer ging dus dacht me longen
Naar de huisarts en longverpleegkundige geweest en daar kreeg ik een verwijzing voor fysiotherapie ademhaling ernstig verstoord dus oefeningen
Toen kwam corona en de fysio ging dicht dus kon er niet meer heen werd in die tijd ook heel angstig om corona te krijgen en bleef dus thuis op een wandeling met de na kwam ik nergens toen mocht ik weer naar de fysio maar durfde niet meer dacht daalijk krijg ik corona
In de zomer kreeg ik dus hele heftige hartkloppingen en moest overgeven en was gewoon zo ziek dat ik de dokter belde dit was een nieuwe arts en ging overleggen je mocht niet komen ivb corona en belde terug ambulance is onderweg dus naar het ziekenhuis ambulance broeder zei al nee hoor is niet je hart maar we nemen je mee
Later allemaal onderzoeken gehad en zelfs een hartkastje maar niets aan de hand de klachten bleven voorral snachts dus sliep een paar uur en werd dan wakker met elke keer de zelfde klachten deed wel me oefeningen maar hielpen niet werd juist nog erger november 2020 kreeg ik toch corona van mijn partner was goed ziek koorts neusverkouden kriebelhoest hoofdpijn en spierpijn heb ook fybriomyalgie dus de spieren werden extra slap en kon bijna niks maar de benauwdheid was er eigelijk niet en heb een aantal nachten ook goed geslapen na de corona van een maand begon het langzaam weer toe te nemen en ben ik toch weer naar de fysio gegaan corona fysio in het beging ging dit best goed maar zit nu weer helemaal vast in de hyperventillatie en dat is dag en nacht ben uitgeput en heb geen idee hoe ik er uit moet komen terwijl ik dit schrijf gaat me hart te keer en heb ik moeite met me inademing en daalijk moet ik naar de fysio geen idee hoe ik daar moet komen daar heel me lichaam tegenwerkt


Karin
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik heb al minimaal 38 jaar chronische hyperventilatie is begonnen nadat ik 3 maanden aan infuus met weeenremers heb gelegen om vroeggeboorte te voorkomen daarna alleen erger geworden ik herken de meeste klachten heb ook angststootniebij psycholoog geweest acupunctuut ademhalingstherapie haptonoom soms gaat het tijden goed dan opeens weer mis word jeweer afgevoerd het ergste is de angst en de pijn en druk op je borst en niet kunnen doorademen de corona doet hier ook geen goed aan ik probeer afleiding te zoeken met haken en kaarten maken maar dat helpt niet altijd

Thea
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hallo ik begrijp je volledig! wat een ellende.
Ik probeer hier kort even mijn verhaal te doen.
Sinds september 2020 begon ik me wat ellendig te voelen.
Dan even geen probleem meer. Dan in de eerste week van december kreeg ik een keelontsteking, ik kreeg antibiotica maar ik merkte dat ik nog niet genezen was na de medicatie al op was, want normaal ben ik na 3 dagen medicatie al een stuk beter.
En toen begon de ellendige extreme vermoeidheid! ongelooflijk ik viel gewoon als een blok in slaap. Ik voelde mij ellendig moe humeurig soms eens een dag beter en toen dacht ik het zal beter zijn. De volgende dagen, weken, maanden van hetzelfde.Maar ik kreeg ondertussen ook een enorme druk op mijn borst en tintelende mond en lippen, pijnlijke kaken krampen, soms werd ik wakker met enorme hoofdpijn, brandende ogen. Naar huisarts die zei je hebt waarschijnlijk chronische ventilatie. Maar die moeheid was niet te verklaren en ook de ogen niet. Bloed gecheckt, supplementen genomen waar ik veel geld heb voor betaald bij een natuurspecialiste, die nu blijken eigenlijk niet nodig waren. Op vakantie in Frankrijk 14 dagen in bed gelegen van moeheid en ellende en alles die erbij hoorde MRI scan, Neuroloog, endicrinoloog, oogarts, alles gedaan ik ben volledig gecheckt, en natuurlijk.....alles ok. Je wordt er onnozel van dat ze niks vinden. Tot ik vorige week, op 20 sept toch een op google de woorden 'tintelende lippen mond hyperventilatie' intikte. Wat een openbaring! Ik dacht dat enkel die tintelende mond en lippen van die hyperventilatie waren. al die andere klachten blijkbaar ook man man man wat was ik eigenlijk blij dat al die miserie daar bleek van te zijn. Een soort van opluchting. Ik heb direct verder onderzoek gedaan en ik ben nu gestart met een paar ademhalingsoefeningen per dag en ook sinds vandaag 25 oktober' Bachbloesems mix 84 vrijer ademhaling' gestart dit heb ik gelezen ergens ook in een artikel over chronische hyperventilatie deze druppeltjes worden het best voor drie maanden genomen. Alle andere cursussen daar begin ik niet aan ik heb op you tube gekeken voor ademhalingsoefeningen en daar hou ik het voorlopig bij we zien wel.... Wie weet kan dit jou ook helpen en ook andere mensen die in dit verhaal zitten.

Lucie
> 2 jaar geleden

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw plaats er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>