Na een ingrijpende gebeurtenis kon ik vrijwel geen geluid verdragen

Toen ik gisteren deze berichten tegenkwam maakte het dat het eenzame gevoel wat minder werd. Zo naar als het niet begrepen wordt dat je zoveel last van geluiden kunt hebben en het je doodmoe maakt.
Na enkele traumatische gebeurtenissen ben ik zwaar overprikkeld geraakt wat nu is uitgelopen op hyperacussis en misofonie. Geluiden van vogels, en dat zijn er veel hier in de buurt, maken me helemaal gek. Ben net toch de tuin ingegaan om wat onkruid te wieden maar de energie dat dat me kost.
Het is in mn jeugd ontstaan denk ik maar 8 jaar geleden werd het steeds erger. Na een ingrijpende gebeurtenis kon ik vrijwel geen geluid verdragen.
Het gaat dan om geluid waar ik geen controle over heb. Klussen, hondengeblaf enz. Nu 4 jaar geleden, weer na een tragische gebeurtenis, begon de onrust door vogels. Het erge is dat die er altijd zijn in de zomer.
Het betekent veel binnen zijn soms met de ventilator aan. Dat maskeert het geluid. Ik heb al van alles gedaan. Traumawerk, meditatie, hypnose, brainspotting. Soms is er even wat verademing maar nooit voor lang.
Voel me soms wanhopig. Kwaliteit van leven wordt wel minder.
Als ik nadenk weet ik natuurlijk dat die vogels gewoon fluiten maar het maakt me razend. Het schijnt aantoonbaar te zijn in de hersenen. Aan de ene kant troost me dat aan de andere kant lijkt er zo geen oplossing te zijn.
Herkent iemand dit?