Overal zorgen en angsten

Haii over 2 maand word ik 22. Ik vind dat heel spannend. Eigenlijk elk vorig jaar ook al. Ik dacht dat ik rond deze tijd wel alles voor elkaar zou hebben. En voor de meeste zal dit een schok zijn maar huisje boompje beest hebben. Ik wilde net als mijn moeder en oma op 20/ 21 jarige leeftijd al moeder zijn. En nu ben ik bang om überhaupt kinderen te krijgen. Ik ben bang om van alles te doen.
Ik zit al bijna een jaar thuis. Ik werkte als caissière. Maar omdat mijn angst te veel werd en ik niet meer uit bed kon komen door een depressie ben ik gestopt met werken. En met alles daarnaast.
Ik ben gestopt met vrienden afspreken, rijlessen, had geen ritme meer. Alles wat ik buiten de deur deed (wat niet veel is) was ineens weg.
Nu denk ik dat het juist heel goed was geweest om wel dingen te blijven doen. Want ondanks dat het heel moeilijk en zwaar werd haalde ik er wel een beetje voldoening uit en energie.
Nu wil ik dat weer terug. Maar ik durf niet meer te solliciteren, bang voor afwijzing. Ik dirf niet met mensen af te spreken want stel je voor dat ik dicht klap. Ik heb genoeg gehad dat anderen leuker of beter zijn dan mij. Dat mensen liever anderen hebben.
Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan. Dus ik verstop mij thuis wel