Depersonalisatie

Hoi Josee,

Ontzettend herkenbaar! Ik heb het ook gekregen als gevolg van een paniekaanval. Momenteel ben ik gediagnoseerd met een angstoornis. Ook ik heb regelmatig en soms dagenlang die derealisatie/personalisatie. Het lijkt gewoon alsof je er niet ben of niet bestaat dat je ergens zweeft in een droom. Heb jij dan ook zo'n raar gevoel in je hoofd? beetje wazig ofzo. Ook ik heb nog een tal van lichamelijke klachten. Dit hoort erbij. Ik loop inmiddels bij een psycholoog en dit is iets waar we doorheen moeten. Ik heb zelfs een poosje geen auto meer gereden door de derealisatie/personalisatie. Nu kan ik er op sommige momenten iets beter mee om gaan. Met momenten wordt ik er ook nog heel angstig van en heb ik ook het idee gek te worden, of allerlei ziektes te hebben. Kortom je bent absoluut niet de enigste. Ik hoop dat dit je wat helpt. Heel veel sterke!

Ik heb het al 1.5 jaar.. word er zo gek van! Snap niet wat ik verkeerd doe..ik werk aan mezelf, nergens bang voor.. maja..

Waarschijnlijk ben je zolang doorgegaan terwijl je lichaam en hoofd te moe waren. Ze zeggen dat je dubbel zoveel tijd nodig heb om van je klachten af te komen. Mijn psycholoog zei dat het eigenlijk een mooi ding is van je brein. De derealisatie/personalisatie is een bescherming van je hoofd om verder schade te voorkomen. Probeer is te denken oke ik heb het maar er gebeurd niks. Ik weet hoe moeilijk het is mij lukt het ook lang niet altijd, maar als je dit lang volhoudt schijnt het vanzelf minder te worden.

Hallo Lieke en Josee

Ik heb er ook onwijs last van, vind het ook heel frustrerend. Nu al 3,5 jaar..
Ik heb ook wel medicijnen geslikt tussendoor, maar ben hier wel mee gestopt. Nu wel het gevoel sterk genoeg te zijn om het aan te kunnen hoe naar ook.
Helaas kan ik er de vinger niet op leggen waarom ik er zoveel last van heb. Heb ook allerlei rare gedachten waar ik vroeger nooit aandacht aan zou hebben besteed maar nu niet weg te denken zijn en me angstig maken.
Het is iets raars met mijn bewustzijn, ervaren jullie dat ook zo?
Ik hoop ook op tips!

Groetjes Lotte

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!

Hoi Anoniem,

Vervelend hé ik herken mezelf ik je verhaal. Gisteren lag ik bijvoorbeeld op bed ik moest ik daarna even wat pakken in de douche. Ik had het gevoel dat ik zweefde en gewoon niet was maar wel liep zo raar!
Mijn tip:
- Accepteer het en denk er gebeurd niets (vind ik ook nog moeilijk hoor)
- Als je moe bent stop en neem rust
- Als je moet huilen huil dan dat zorg soms dat er veel spanning van je af valt en dat kan helpen op de derealisatie te verminderen.

Hallo Lieke en Josee,

Helaas super herkenbaar voor mij, nu al 3,5 jaar..
Ook het gevoel helemaal de controle kwijt te raken door ik denk de derealisatie. Want niks klopt meer voor mijn gevoel en ik heb dan ook vaak geen idee wat ik hier doe zegmaar. Ben dan ook bang ook psychotisch te worden.
Ik slik geen medicijnen meer.. Werd er wel iets rustiger van maar uiteindelijk lost het niks op bij mij.
Het is voor mijn gevoel altijd aanwezig maar het komt in vlagen.
Ik weet ook niet wat ik verkeerd doe, ik ga naar een pri therapeut. En lees er ook veel over om het goed te begrijpen.
Heeeel frustrerend.
Ik hoop ook op tips!