17-jarig meisje met emetofobie

Hi,

Ik dacht laat ik mijn verhaal maar ook doen aangezien het misschien fijn is voor andere mensen om zichzelf te herkennen in mijn verhaal. Ik heb vanaf mijn 6e de angst voor overgeven. Dit komt doordat als ik moest overgeven degene die er voor mij had moeten zijn boos op mij werd of teleurgesteld in mij was. Ik heb daarom van mijn 8e tot mijn 12e gedacht dat als ik niet zou eten, ik ook niet over hoefde te geven. Hierdoor ben ik enorm afgevallen en woog ik uiteindelijk 25 kg. Ik moest daarom ook bijna opgenomen worden om dwangvoeding te krijgen. Dat is uiteindelijk niet gebeurd, omdat ik eindelijk een plekje kreeg bij karakter en op medicatie werd gezet voor mijn paniekaanvallen. Mijn paniekaanvallen konden soms wel 1,5 dag duren en mijn moeder kreeg ook nauwelijks rust in de nacht, omdat ik constant aan haar bed stond. Ik nam ook overal waar ik ging een emmer of een bakje mee en has standaard een emmer naast mijn bed staan. Doordat ik op medicatie werd gezet waaronder aripriprazol (antipsychotica) begon ik weer te eten en kwam ik aan. Ik had dan ook niet meer hoeven overgeven tot september 2023. Ik had kapsalon gegeten en kreeg daar voedselvergiftiging van. Nu ben ik weer terug bij af en heb ik om de haverklap paniekaanvallen. Wat ik nu vooral meemaak is dat ik veel slikproblemen ervaar als ik een paniekaanval heb. Op het moment dat ik dit schrijf heb ik net 20 minuten geleden ook een paniekaanval gehad, maar ik ben er overheen gekomen. En de oorzaak? Kapsalon eten.. dit laat toch zien hoe ouder je wordt en hoe meer je weet, hoe beter je kan omgaan met je angsten.

Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben en dat iedereen weet dat het ook oké kan komen!