Vooral de derealisatie is enorm

Sinds een aantal maanden zit ik in een burnout/angststoornis. Aan het begin een paar x niet lekker geworden en allerlei onderzoeken gehad van mijn hart dit was allemaal in orde. Toen werd het erger ik raakte in een diep dal vond dingen niet meer leuk,kon niet genieten, zag er niet doorheen. Vervolgens had ik periodes met lichamelijke pijnen zoals zware ogen, warrig raar hoofd, zere slappe benen enz.
Toen weer bang voor ernstige ziektes in hoofd. Nu zit ik momenteel na 2 redelijke weken weer in een flinke dip. Vooral de derealisatie is enorm. De wereld voelt eng en raar aan. Ik voel me mezelf niet alsof ik vanuit diep in me hoofd mezelf bestuurd. M'n ogen doen pijn en genieten is er nauwelijks. Rond een uur of 6 knap ik soms iets op maar de volgende ochtend begint het weer van vooraf aan. Tegen de dag op zien, moe, angstig.
Gisteren bijvoorbeeld flinke last. Dacht even een rondje lopen. Maar een rondje lopen met derealisatie is moeilijk de wereld was raar en ontzettend angstig, m'n hoofd voelde raar en ik ging nadenken. Ineens mega hartkloppingen en gevoel dat ik flauwviel. Toen gelijk weer bang dat ik iets aan m'n hart of hoofd zal hebben. Kortom dramatisch
Ook ben ik zo bang dat dit nooit meer overgaat dat ik nooit meer kan genieten van het leven. Zijn er mensen die dit ook herkennen?