Zijn er meer die dat doen?

Hoi allemaal,

Ik heb ook emetofobie de ene keer is het wat heftiger dan de andere keer. Ik ben er dit jaar ook voor in therapie gegaan en dat heeft wel iets geholpen. Bij mij is t vooral de angst om de controle te verliezen. Overgeven komt vaak plotseling en zonder waarschuwing (in mijn beleving dan) dus je hebt er geen controle over. Dat vind ik heel heftig dat het zomaar opeens kan gebeuren. Vooral in situaties met veel mensen of waar je niet weg kan. Bijv. De bus, de bioscoop, de trein, gesprek met je collega of baas, daar kan je niet zomaar weg of iedereen ziet t als je wegrent en dat stukje vind ik eng of zo.

Nu ben ik 33 jaar en heb ik twee mooie meiden van bijna 3 en 1. Mn oudste dochter is net om 21:30 huilend wakker geworden omdat ze had gespuugd en toen ze op de bank lag moest ze weer spugen. De eerste keer is mijn man naar boven gegaan en heeft alles opgeruimd. De keer op de bank zat ik op de andere bank en heb ik het gezien maar heeft hij het ook opgeruimd. Nu ligt mn dochter op mijn plek in ons bed en lig ik op zolder. Maar slapen gaat me voorlopig nog niet lukken denk ik.
Ik probeer nu de hele tijd te bedenken wat t is: buikgriep? Iets verkeerds gegeten? Spanning? Ik heb geen idee. En als het buikgriep is krijg ik het dan ook? En wanneer krijg ik het dan? Pfff mn hoofd staat niet stil…
En morgen moet ik werken wat nou als ik daar misselijk wordt en ik moet spugen terwijl ik voor de klas sta. Het is echt vreselijk.

Maar om niet de moed te verliezen, er gaan gelukkig ook weken voorbij dat ik niet er mee bezig ben en ik mezelf niet misselijk denk.

Zijn er meer die dat doen? Ik kan me zelf zo goed misselijk maken met mijn hoofd. Dan ben ik zo gespannen en dan focus ik me op alles wat ik maar denk te voelen dat ik daar misselijk van wordt! Het is echt zoooo vermoeiend. Maar goed wel fijn om te lezen dat ik niet alleen ben!