Mijn vrouw: chronische ptss met distanciatie momenten

Ik kreeg een relatie met een leuke vrouw, waar ik helemaal gek op werd. Ze is bij mij komen wonen en we zijn getrouwd. Ik merkte dat ze soms zo onvast op der benen stond...sprak met dubbele tong....snel boos. Dacht dat ze dronken was, stiekem dronk dus. Maar nee, dat was niet het geval. Deze aanvallen kwamen steeds vaker voor. Ik noem ze buien. In die bui is zij mijn vrouw niet meer. Is HET er. Een vrouw die ik haat, die dan lijkt op iets waar ik veel problemen mee heb en dat is dronkenschap. Ze kan niet uit der woorden komen, kan bijna niet lopen, erg onstabiel en ze weet de volgende dag echt niks meer terug te halen er van. Distanciatie dus. Omdat ik die buien enorm aanvoel, ze ruikt wat naar acceton, haar houding wordt "donker", dachten we eerst aan suiker. Dat was het dus niet. Ze is bij een psych terecht gekomen en daar bleek dus chronische ptss met distanciatie momenten. Ze is daar nu 4 jaar onder behandelin en het gaat een stuk beter. We zijn er nog lang niet maar ze heeft nu tenminste niet elke dag zo een bui. Ik vind het soms erg moeilijk om bij haar te blijven. Ze is dan zo anders, ik kan daar zo slecht tegen. En ik vind het heeeeel jammer dat er dus geen praatgroepen zijn voor de partners van mensen met ptss! Ik wens iedereen hier veel sterkte en laten we hopen dat we er allemaal op voor uit gaan!