Werkbare tips bij hypochondrie?

Hoi, ik ben verschillende keren bij een psycholoog geweest. De gesprekken in combinatie met het slikken van Citalopram hebben veel geholpen. Ziektevrees is zwaar, ik doe net als velen hier van alles om de angsten te hanteren maar het is niet altijd makkelijk.

Dag N., het klopt dat het steeds weer draait om geruststelling. Als ik maar zeker weet dat het geen ernstige ziekte is dan kan ik weer verder. Maar dat veelkoppige monster laat zich op deze wijze niet bestrijden weet ik inmiddels maar al te goed. Is de ene kop afgehakt dan groeit er net zo hard weer eentje bij. In mijn geval: ben ik redelijk gerustgesteld dat mijn hart in orde is, krijg ik maagklachten (nu al maanden aan een stuk) en ben ik ook al weer maanden bang voor maagklachten.
Ik wilde dat ik je kon helpen aan de gouden tip, maar kan hem helaas zelf ook niet vinden. Ik slik 20 mg fluoxetine, wat me helpt om de somberheid kwijt te raken maar de angst blijft aanwezig. Ben ook weer met therapie begonnen, de zoveelste. Maar zolang ik blijf zoeken naar een oplossing, logische verklaring voor fysieke klachten blijf ik op een spoor zitten wat me niet helpt.

Hoi N. , alles zo herkenbaar.
Niet googelen is het eerst wat ik geleerd heb en dat helpt. Wil ik iets echt weten, dan vraag ik mijn vriend (maar kan ook iemand anders zijn natuurlijk) om voor me te googelen naar waardevolle pagina's en info. En of mijn klacht ook iets anders kan betekenen etc. etc. Alles om maar niet zelf continu het enge K.woord te zien staan.
Verder probeer ik me voor te nemen dat ik het eerst een paar dagen aankijk (en ja, de focus neemt niet af dus ik voel alles). En heel vaak wordt het dan toch wat minder.
Feit dat ik al sinds mijn jeugd ziekteangst heb en nu 56 ben, zorgt wel dat ik nu ook af en toe kan denken: oh, dit heb ik ooit wel eens eerder gehad...en toen ging het weer over. Ik ben er niet dood aan gegaan. Dus dat is een voordeel van ouder worden.
De overgang overigens is niet een voordeel omdat ik daardoor weer veel klachten erbij krijg....en ik niet weet of ik het daaraan moet wijten of dat het iets ernstigs kan zijn.

Soms helpt het ook als ik naar buiten ga, de natuur in. En mijn zintuigen aanzet, wat hoor, voel en ruik ik? En is niet iedereen onzeker van wanneer hij doodgaat? In de natuur zijn is helend en zorgt dat je in het NU bent. En wat is er feitelijk meer dan dat?

Zie ik dan mensen lopen die er heel ongezond uitzien, of ongezond eten, dan stel ik mezelf ook wat gerust: ..zij zijn er toch ook nog..? denk ik dan.
Het lichaam is zo goed in staat om zich aan te passen.
De lezing 'genezend vermogen' van Henk Fransen vond ik ook een eye-opener.
Stress is niet goed. En daar raak ik weer van in de stress......
Therapie of medicatie die je er helemaal van af helpt, bestaat volgens mij niet. Helaas. Heb jaren venlafaxine geslikt maar eigenlijk hielp dat ook niet.
Dingen te doen hebben....dat is het echt.
En ja, ik word af en toe verdrietig van het feit dat mijn leven blijkbaar bestaat uit het afleiding zoeken van de angst...
en tussendoor heb ik mooie momenten...van even geen angst.
Dat is het blijkbaar. Voor mij.
En als ik echt bijna flip, dan neem ik een oxazepam.

Maar het start dus met NIET googelen en het een paar dagen aankijken.

Take care, Sjelle

Dus als ik echt bijna flip van angst, dan neem ik een oxazepam.

Oh die laatste opmerking onderaan had weg gemoeten! Nu staat het er dubbel., excuus. Zo’n voorstander ben ik ook weer niet van oxazepam… ;-)
Sjelle

Dag N., ik kom hier inderdaad ook vaak om ergens geruststelling te zoeken. Zien dat anderen ook symptomen hebben en hoe ze ermee omgaan. Ik heb het ook al meer dan 10 jaar en het wondermiddel nog niet gevonden helaas. Meditatie, yoga, cognitieve gedragstherapie, hypnose, psychologen,... Door de hypnose heb ik wel gemerkt dat mijn angsten minder intens zijn geworden. Ik heb het voornamelijk 's nachts dat ik lig te piekeren, ik denk omdat er dan weinig andere prikkels en afleiding zijn. Mensen begrijpen niet hoe zwaar het voor ons is. En het klopt dat geruststelling even helpt, maar dan voel ik inderdaad iets anders en focus ik me daar teveel op. Google is iets waar ik echt moet mee stoppen, maar ik doe het toch elke keer weer. Veel sterkte ook!

Fijn jullie reacties! Het is inderdaad echt pittig en vermoeiend! zeg inderdaad weleens als er een pilletje zou zijn die werkt neem ik hem gelijk, maar ook daar hoor je wisselende verhalen over welke werkt. Dus waar ga je mee starten etc. Plus vind nog steeds dat ik er zelf mee om moet leren gaan. Iets met perfectionist en lat hoog leggen :) sterkte voor iedereen! Soms al fijn om even lotgenoten te hebben en daarover te lezen. Mensen die dichtbij staan zeggen steeds goed bedoelt “maak je niet druk”, maar dat is niet helpend en (gelukkig) snappen ze niet wat er daadwerkelijk allemaal in je hoofd om gaat.

Fijn jullie reacties! Het is inderdaad echt pittig en vermoeiend! zeg inderdaad weleens als er een pilletje zou zijn die werkt neem ik hem gelijk, maar ook daar hoor je wisselende verhalen over welke werkt. Dus waar ga je mee starten etc. Plus vind nog steeds dat ik er zelf mee om moet leren gaan. Iets met perfectionist en lat hoog leggen :) sterkte voor iedereen! Soms al fijn om even lotgenoten te hebben en daarover te lezen. Mensen die dichtbij staan zeggen steeds goed bedoelt “maak je niet druk”, maar dat is niet helpend en (gelukkig) snappen ze niet wat er daadwerkelijk allemaal in je hoofd om gaat.