Angstig

Mijn verhaal delen ja waarom ook niet ik heb er velen gelezen.
10 jaar geleden had ik een burn-out en later bleek er een angststoornis te zijn. Ik ben hier destijds goed voor behandeld. En mede met medicatie uitgekomen. Wel ervaar ik sinds die tijd wel sneller spanningen in mijn lijf.
Meer een soort angstpieken. Die zakken dan weer snel.

Vanwege kinderwens overstap gemaakt naar andere antidepressiva wat vlekkeloos ging.
2018 mocht ik moeder worden van mijn eerste zoon nu bijna 6 en niet snel daarna kwam nummer 2.
Het zijn 2 temperamentvolle kids. En dit vraagt het nodige van mij.
4 jaar slapeloze nachten. Heel veel schakelen en dan ook nog alles perfect willen doen.
Vaak veel stress ervaren en tot 2 keer toe overspannen.

Echter ben ik in Juli de overstap gaan maken terug naar mijn oude antidepressiva. Op de hoop dat dot mijn angst weer iets meer zou temperen. Maar dit gaat erg zwaar. Alle stress/onrust en mijn angststoornis zijn heftig terug gekomen.
En dat met 2 jonge kids is pittig.

Ik probeer wel dingen te ondernemen mijn huisarts zegt ook, blijf dingen doen. Want ik ben een piekeraar en doemdenker.
Sta aangemeld bij GGZ omdat de praktijkondersteuner onvoldoende kan bieden.

Zijn er meer mama's hier die met angsten zitten?

Of mensen die constant spanning in hun benen en armen ervaren. Juist dit houd mij zo angstig.