Sinds mijn jeugd kamp ik met hoogtevrees

Hallo allemaal,

Sinds mijn jeugd kamp ik met hoogtevrees, een angst waar ik mee heb leren leven. Ik ben een 24-jarige man en na mijn 18e ben ik geconfronteerd met een nieuwe uitdaging. Na het behalen van mijn rijbewijs begon ik steeds meer angst te ervaren bij het rijden op snelwegen, vooral op plaatsen waar de lucht en wolken goed zichtbaar zijn. Deze angst beperkt zich niet alleen tot het zelf rijden; ik ervaar het ook als passagier en zelfs tijdens het stilstaan in de file of in een trein die langs open velden rijdt.

Deze angst uit zich ook in andere situaties, zoals wanneer ik op de grond lig om naar de lucht te kijken. Het voelt dan alsof mijn leven in gevaar is door mogelijke gebeurtenissen vanuit de lucht, zoals bliksem, tornado's, explosies, of meteorieten. Deze intense gevoelens maken het voor mij al enkele jaren onmogelijk om zelf de snelweg op te gaan en zorgen voor veel ongemak als bijrijder.

Recentelijk heeft deze angst zich uitgebreid naar vliegen, vooral omdat ik me erg hoog en blootgesteld voel tijdens de vlucht. Deze angst voor grote open ruimtes wordt soms kenofobie genoemd en bevat elementen van agorafobie, waarbij de angst overheerst dat ontsnappen moeilijk of onmogelijk zou zijn tijdens een paniekaanval.

Ondanks verschillende behandelingen, waaronder hypnotherapie en cognitieve gedragstherapie, heb ik nog geen verlichting gevonden. Ik deel mijn verhaal hier in de hoop om connecties te maken met anderen die vergelijkbare ervaringen hebben en om advies en ondersteuning te vinden in deze gemeenschap.

Heeft iemand van jullie vergelijkbare ervaringen, of zijn er specifieke behandelingen of strategieën die voor jullie effectief zijn geweest in het beheersen of overwinnen van deze angsten? Elke suggestie of steun zou enorm gewaardeerd worden.