Vanaf die dag stond mijn wereld stil

Hallo,

Mijn verhaal is begonnen op 21 jaar waarbij ik mijn passie voetballen niet meer kon uitoefenen door knie letsel. Hierdoor viel mijn groot deel van mijn leven weg nu 30 jaar, wel geprobeerd maar helaas accepteren is moeilijk.
Mijn knie is zo slecht dat dit mij verhinderd op dagelijkse basis

Op 14 maart 2017 om 17.56 kreeg ik het belletje van mijn moeder dat ik NU naar huis toe moest komen ik weet het nog als de dag van gisteren.
Ik met de auto 3 minuten van mijn eigen huis af met piepende banden naar mijn ouders, alle hulpdiensten al aanwezig 2 ambulance 2 politie auto’s en brandweer. Met grote schrik en een hartslag van 220 naar de voordeur waarbij ik werd gestopt door de politie die ik met alle kracht aan de kant duwde. Zie ik daar mijn vader liggen die een hartstilstand heeft gehad en mijn moeder in paniek. Mijn vader werd meegenomen met de ambulance naar het ziekenhuis eenmaal daar leefde hij weer. Je zou denken ach valt wel mee. Mijn moeder en oudere zus konden niet normaal functioneren waardoor ik mijn emoties aan de kant heb geschoven en het voortouw heb genomen. Vader is gedotterd maar heeft nogmaals een stilstand gehad hij is levend naar de hartbewaking gebracht. Hoelang heeft het geduurd voordat de hartmassage en beademing is geweest thuis. Mijn moeder roept 20 minuten de arts schrikt en zegt helaas zien wij het dan somber in. Uit aanrij tijd van de ambulance is 9 minuten geconstateerd. Mijn vader komt bij is wat verward hij roept hee maatje alles is weer goed… hij krijgt een longontsteking en word naar de intensive care gebracht aan alle toeters en bellen. Hier heeft hij 3 weken in coma gelegen de artsen vragen wie kan ik spreken ik stap naar voren we staan samen in de gang meneer ik vrees dat we slecht nieuws hebben uw vader zal nooit meer hetzelfde zijn door de schade van zuurstofgebrek….. alles valt stil ik sta alleen met de arts in een zwart gat. Wij vragen u of wij mogen stoppen met de behandeling en dat uw vader komt te overlijden dit allen weet niemand dan alleen mijn vrouw en ikzelf. Ik zeg nee wij willen verder gaan en hopen dat hij uitzichzelf wakker word. Dat gebeurden ook. Mijn vader hallucineerde hij zag kabouters en kinderen onder zijn bed mijn zus trouwde op het parkeerdek en mijn moeder ging vreemd ene scheldwoord na een ander hij was niet te houden. Mijn vader is gehandicapt geworden niet lichamelijk maar geestelijk. Hij snapt niet veel meer praat wartaal en het is mijn vader maar ook weer niet. Soms heb ik het er over met mij. Moeder misschien was het beter geweest als. Op het werk breekt de pleuris uit ik kon mezelf niet meer beheersen en heb ruzie gehad met een collega. Elke avond dacht ik dat ikzelf Dood ging aan een hartaanval belde 3 keer in de week de HAP op in de nacht. Uit een gesprek met de huisarts breekte ik de harde versteende grote kale man. Werd een klein zielig jochie. Na 2 jaar een burn out te hebben gehad kreeg ik ook de EMDR therapie. Ik heb tot op vandaag moeite met drukke plekken veel geluid en ik ben heel afstandelijk geworden ben het liefst alleen mij explosieve gedrag kan van alles gebeuren. Inmiddels voel ik mezelf niet op mijn best ik sta veel in de schaduw van mijn grote zus en in de ogen van mijn ouders doe ik veel verkeerd. Maar ik weet dat jij door mij nog leeft klootzak. En dat jullie nog samen zijn ondanks alles.
Ik weet alles nog. Mijn dieren en vrouw zijn alles voor mij en zal voor hun door het vuur gaan. Ik geef mijn leven voor hun. De eens vrolijke lieve Daniel is weg door een gebeurtenis somber agressief het gevoel dat ik er alleen voor sta is sterk. Het boeit me niet eigenlijk klinkt egoïstisch maar vanaf die dag stond mijn wereld stil. Inmiddels werk ik al 2 jaar weer en slaap soms slecht last van de klachten ik praat heel slecht en krop alles op waardoor er bijna een scheiding was tussen mij en mijn vrouw ze probeerde mij te begrijpen maar dat is lastig ik versink veel in gedachten en verlies mijn bewustzijn van de omgeving. Keuzes maken is lastig en ik wil niemand teleur stellen.

Bedankt voor het lezen het kosten mij veel moeite om dit te schrijven eindelijk kan ik mijn verhaal een beetje vertellen zonder fysiek contact en met emoties..
hou je haaks maatje het gaat je goed af. ik hou van jou jongen ik ben trots op je Daniel