Tips om minder angstig te zijn bij presentaties?

Kan je er echt niet onderuit komen?
Dat je het alleen voor je docent kan doen.
Ik durfde het ook niet en ik mocht het dan doen met docent alleen op een andere dag.
En anders zou ik eerst eens oefenen met vrienden of familie, mensen waar je je goed bij voelt.
Goed voorbereiden, het is voorbij voor je het weet.
Ik wou dat ik meer of betere tips had voor je sorry,
Veel succes!

Ik herken het negeren van appjes en afspraken niet afzeggen heel goed. Ik ben zelf 23 en stel hele hoge eisen aan mezelf. Ik kan dan eigenlijk al niet voldoen aan mijn eigen verwachtingen dus hoe kan ik dan ooit voldoen aan anderen hun verwachtingen? Is mijn gedachte.
Dan ben ik eigenlijk al in zo’n negatieve spiraal dat ik voor anderen ga nadenken.
Wat mij helpt is proberen wat liever te zijn voor mezelf en te denken: ook al stuur ik nu een raar appje of is het raar dat ik een tijdje niks van me heb laten horen, het is in ieder geval een appje. En meestal helpt het ook als ik uitleg dat het niet zo goed gaat en ik de neiging heb om uit contact te gaan. Mensen zullen dan beter begrijpen hoe je werkt en meer begrip tonen

Misschien heb ik wel een tip. Ik ben altijd bang bij iedereen vooral één op één contact. Dat gold ook voor spreekbeurten vroeger maar nu vind ik het leuk.
Ik had een keer een spreekbeurt over een profielwerkstuk dat bestond uit een theoretisch deel en het tweede deel waarin ik mijn ervaringen vertelde. Ik geloof dat toen bij mij het kwartje viel. Als eerste vertelde ik over mijn angst terwijl ik openlijk heel bang was. Dat hielp. Ten tweede vonden ze het theoretische deel niet leuk en mijn ervaringen wel.
Als ik nu moet spreken kies ik altijd een onderwerp waar ik zelf in geloof of enthousiast over ben. Ik laat ook altijd een 'ongemakkelijke' stilte vallen in het begin. Daarmee laat ik zien dat ik zenuwachtig ben en dat het oké is en creëer ik de mogelijkheid voor stiltes of bedenktijd. Die ik veel minder nodig heb omdat de druk er af is om elke seconde op te vullen met praten. En ik maak contact. Dat is cruciaal :).
Nog een beetje theorie omdat ik het leuk vind om op een podium te staan en zo wat dingen heb ontdekt. Er zijn volgensmij een aantal regels of wetten.
1 Je bent ondergeschikt aan het publiek, dwang of presteren werkt niet.
2 Je maakt contact. Je laat jezelf zien ook als dat kwetsbaar of bang is. Ook laat je merken dat je het publiek ziet. Het publiek is en soort super persoon met zijn eigen behoeften en gevoelens. Het wil gezien worden.
3 Je neemt het publiek mee op reis. Maar dat doe je vragend want dwang(1) is verboden :)
4 Het publiek wil alleen mee als je echte emoties laat zien. Dus doe niet of je enthousiast bent als je het niet bent. Beter is het om eventueel met wat schaamte te zeggen dat je niet enthousiast bent over je eigen verhaal. Liever oprecht bang dan vals stoer.
5 Blijf deze regels de hele tijd toepassen. Merk je dat het publiek verveeld raakt of geërgerd, benoem dat dan. Het publiek voelt zich alleen prettig als het gezien wordt en vrij mag uiten en voelen wat het voelt. Als je de ergernis van het publiek negeert is dat erger dan het publiek actief ergeren.
6 Ik vind het altijd leuk om het publiek te betrekken door vragen te stellen en daarop te reageren.
7 Als het publiek tegen je is no matter what, vergeet het. Je kunt proberen om het te benoemen en te vragen wat zij dan willen maar als ze niks willen kun je beter je biezen pakken en het terug geven aan degene die jouw vroeg het praatje te houden.

Ik kan 'publieken' laten huilen, lachen, boos maken, in verwarring brengen, enthousiast maken en ontroeren. Ik ben altijd blij als na afloop iemand naar mij toe komt om mij te bedanken. Complimenten, hoe goed ik zou zijn daar kan ik niks mee. En zelfvertrouwen hebben of uitstralen vind ik overbodig. Als het maar echt is.
Tja en huilen. Als het niet veilig voelt .. das wel vervelend. Daar weet ik ook niks op. Maar als je het kan vertellen voor de groep.. en ze schieten je niet af .. dan kun je misschien zelfs wel huilen en met een glimlach zeggen: 'kijk daar heb je het haha'. De meeste mensen vinden spreken heel eng dus de meeste zullen ook respect hebben als je ondanks je kwetsbaarheid toch daar gaat staan en door gaat of stopt maar het wel geprobeerd hebt.

Ik ben heel bang als ik met iemand alleen ben ook met mensen die ik heel goed ken. Daarom ging ik hier kijken.. ik kreeg net wel een idee dat deze tips misschien daar ook wel bij werken ..al denk ik ook 'het zal wel' want ik heb al zo veel geprobeerd.. maargoed blijkbaar is de spreekangst wel weg gegaan. Ik ben nog bang hoor maar ik vind het ook leuk en het is geen doodsangst meer of dat ik lijkbleek en kotsmisselijk het klaslokaal moest verlaten.