ANGST
Ik had het al eens eerder geschreven, ons brein kent het woordje NIET, niet. Wanneer je ergens NIET aan mag denken negeert ons brein dat en denken we er juist WEL aan. Die roze olifant, weet je nog? Dus als we NIET willen dat we angstig worden, als we NIET willen dat we gaan hyperventileren of als we NIET willen dat we een paniekaanval krijgen…juist, je raadt het al, dan gebeurd het juist WEL. Laat in het voorgaande stukje het woordje NIET maar eens weg.
Maar ja, als je last hebt van paniekaanvallen, hyperventilatie en angst, wat moet je dan WEL?
Ten eerste het woordje MOETEN maar eens weg laten. Want je MOET niets. Je MAG, of je WIL. Wat MAG je? En wat WIL je? Door het op deze manier te bekijken wordt het allemaal al een stukje lichter toch?
Je MAG je angsten onder ogen komen, het er laten zijn, uitzoeken waar ze wortel hebben geschoten (als je WIL). Want je WIL wel een leuk leven, waarin jouw waarden geleefd worden. Neem ik aan.
Dus de angst is er, die MAG er zijn. Je verzetten tegen die gevoelens, je raadt het misschien al, zorgen er juist voor dat die angst groter wordt, belangrijker dan jouw waarden. Uiteindelijk bezwijk je onder die angst voor de angst, ga je situaties en dingen vermijden en zit je thuis op de bank. Ook daar heb ik al eens een stukje over geschreven. Die metafoor van de zwerver op je bank die jouw feestje bederft. Of die jij jouw feestje laat bederven. Want zo is het, jij zorgt er zelf voor dat je jouw feestje bederft. Klinkt hard he? Dat je jezelf geen feestje gunt!
Dit is het gedachtengoed van ACT (Acceptance and Commitment Therapy).
Nu is het niet zo dat wanneer je morgen denkt, fuck it ik ga met die angst onder mijn arm de trein in, ondanks dat ik weet dat ik daar geen kant op kan, dat er allemaal vreemden zijn die wanneer ik flauwval geen poot uitsteken en mij misschien zelfs wel uitlachen (of jouw variatie hierop). Maar dit is wel het uiteindelijke doel, het gevoel en gedrag dat je leert krijgen bij ACT.
We gaan stapje voor stapje zorgen dat je dat gevoel, dat gedrag en die houding krijgt. We besteden aandacht aan het onderliggende probleem uit jouw verleden, maar dit MOET niet. We moesten niets, weet je nog? Soms weet je het heus wel, en soms geeft het veel inzicht als je er alsnog achter komt.
Bij ACT leer je anders naar jezelf te kijken, anders naar je gedrag en anders naar je gedachten.
Nieuwsgierig geworden?
Neem dan contact met mij op.
Ik had het al eens eerder geschreven, ons brein kent het woordje NIET, niet. Wanneer je ergens NIET aan mag denken negeert ons brein dat en denken we er juist WEL aan. Die roze olifant, weet je nog? Dus als we NIET willen dat we angstig worden, als we NIET willen dat we gaan hyperventileren of als we NIET willen dat we een paniekaanval krijgen…juist, je raadt het al, dan gebeurd het juist WEL. Laat in het voorgaande stukje het woordje NIET maar eens weg.
Maar ja, als je last hebt van paniekaanvallen, hyperventilatie en angst, wat moet je dan WEL?
Ten eerste het woordje MOETEN maar eens weg laten. Want je MOET niets. Je MAG, of je WIL. Wat MAG je? En wat WIL je? Door het op deze manier te bekijken wordt het allemaal al een stukje lichter toch?
Je MAG je angsten onder ogen komen, het er laten zijn, uitzoeken waar ze wortel hebben geschoten (als je WIL). Want je WIL wel een leuk leven, waarin jouw waarden geleefd worden. Neem ik aan.
Dus de angst is er, die MAG er zijn. Je verzetten tegen die gevoelens, je raadt het misschien al, zorgen er juist voor dat die angst groter wordt, belangrijker dan jouw waarden. Uiteindelijk bezwijk je onder die angst voor de angst, ga je situaties en dingen vermijden en zit je thuis op de bank. Ook daar heb ik al eens een stukje over geschreven. Die metafoor van de zwerver op je bank die jouw feestje bederft. Of die jij jouw feestje laat bederven. Want zo is het, jij zorgt er zelf voor dat je jouw feestje bederft. Klinkt hard he? Dat je jezelf geen feestje gunt!
Dit is het gedachtengoed van ACT (Acceptance and Commitment Therapy).
Nu is het niet zo dat wanneer je morgen denkt, fuck it ik ga met die angst onder mijn arm de trein in, ondanks dat ik weet dat ik daar geen kant op kan, dat er allemaal vreemden zijn die wanneer ik flauwval geen poot uitsteken en mij misschien zelfs wel uitlachen (of jouw variatie hierop). Maar dit is wel het uiteindelijke doel, het gevoel en gedrag dat je leert krijgen bij ACT.
We gaan stapje voor stapje zorgen dat je dat gevoel, dat gedrag en die houding krijgt. We besteden aandacht aan het onderliggende probleem uit jouw verleden, maar dit MOET niet. We moesten niets, weet je nog? Soms weet je het heus wel, en soms geeft het veel inzicht als je er alsnog achter komt.
Bij ACT leer je anders naar jezelf te kijken, anders naar je gedrag en anders naar je gedachten.
Nieuwsgierig geworden?
Neem dan contact met mij op.
Betty
Therapie Beverwijk
Lid van angstfobietherapie.com
Beverwijk