Opbouw van stress

Hallo lezers,

Normaal ben ik niet zo van verhalen delen, maar ik denk oprecht dat het helpt, omdat mensen zich kunnen herkennen in symptomen en dat eigenlijk ook onderdeel zou moeten zijn van de therapie. Je leest dat je niet de enige bent en dat kan zeker rust brengen.

In mijn geval is het een opbouw van stress geweest , maar geen burn out. In die periode werkte ik halve dagen na twee weken ziekte melding( kreeg toen zondag op maandag last van stijve spieren zoals je hebt bij een griepje, zweten en verhoogde hartslag). Dit heb ik deed genegeerd en toen helaas werd besloten om onze hond te laten inslapen was het raak. Een dag later na het laten inslapen( wat allemaal goed en fijn is gegaan) ging ik dus naar de kapper die mij al jaren knipt. Altijd leuk en gezellig maar toen hij begon werd alles eerst onwijs licht in mijn hoofd. M’n hart begon als een gek te kloppen en ik begon gewoon te trillen. Had geen idee wat mij overkwam en dacht inderdaad dat ook ik dood zou gaan. Dit duurde ruim 40 min. In alle humor zei ik : knip alsjeblieft door want dan lig ik mooi ik m’n kist. Bijna twee weken lang onwijs neerslachtig gevoelt en ook naar de huisarts gegaan. Even met een holter gelopen voor hartonderzoek en gelijk naar een slaap therapeut gegaan. Ik ben altijd de deur uit blijven gaan ook al was dit een hel. Moment van uit de deur gaan was elke keer “paniek”. Ook tijdens fitness (5-6 keer in de week) kreeg ik vaak last van paniek ( je hartslag gaat omhoog wat logisch is, maar toch krijg je die trigger). Uiteindelijk loop ik nu ook bij een
Psycholoog ( lange wachtlijsten) en zijn we nu drie maanden verder. Ik heb tot heden geen last gehad van paniekaanvallen als in de zin zoals de eerste keer dat ik het ervoer. Vaak zakt dit weer weg tijdens sporten omdat ik mijn hart een reden geef om hard te kloppen. Heb je last van een aanval? Ga een stukje rennen of loop de trappen op en neer af (wel voorzichtig). Geef je hart een reden om te slaan en dan zakt het vanzelf weg. Nu merk ik dat dit is verschoven naar angst aanvallen . Vaak zijn het kleine stekjes aan de linkerkant van m’n borst en soms bij m’n borstbeen. Uiteraard denk je, het is mijn hart. Vaak speelt dit op tijdens het eten en dan komt ook misselijkheid erbij kijken. Vandaag toch weer naar de huisarts gegaan en morgen voor mezelf een ecg en wat bloedwaarden prikken. Ik denk dat wanneer ik die resultaten zie, het mij meer rust gaat geven en dat je beseft dat het spanning en stress is.

Ik merk dat wanneer ik veel prikkels krijg of moe ben ; paniek en angst sneller opkomt.
Daarom wil ik meegeven, dat het belangrijk is om toch eruit te blijven gaan. Neem desnoods een flesje water mee met wat rustgevende tabletten zoals passilflora (kan je gewoon bij de Etos of Ah halen). Dit helpt voor mij. Blijf herhalen dat jij de baas bent over je lichaam en probeer positief te blijven denken. Paniek is om te overleven, je zal niet flauwvallen want daar is die hele reactie niet opgebouwd. Flauwvallen terwijl er een sabeltandtijger achter je aanzit werk niet haha..

Probeer te minderen met cafeïne en alcohol. Ik rook zelf wel helaas en dit werkt ook niet lekker. Schijnt dat roken paniek en angst versterkt dus dat is m’n volgende target om te dealen. Zorg niet dat je angst voor de angst krijgt; want dan blijf je alleen maar binnen zitten. Ondanks corona en alle beperkingen heeft het leven zoveel leuks.
Kijk ook naar je slaap. Pak je genoeg rust en slaap je wel goed? Beweeg je genoeg? Wandel je of ga je naar de gym of misschien een andere sport?
Maak keer een thee ipv dat je naar de frisdrank grijpt en zo gaat het stapje voor stapje beter.
Tot slot zijn er goede ademhalingstips te vinden op YouTube en diverse ontspannings oefeningen. Pak elke dag gewoon een paar momenten voor jezelf en pak je rust. Vergeet niet om eerlijk en open te zijn naar je omgeving.. ga gewoon een keer wandelen en wees niet bang. Loop met iemand die weet dat jij er last van hebt en dan komt het vanzelf goed.

Denk aan jezelf en geef niet op.

Take it day by day!