Ooit hoop ik mijn leven weer in balans te krijgen

Hoi,
Sinds vorig jaar december heb ik vaak last van paniek en angstaanvallen, hier ben ik voor in behandeling geweest bij een psycholoog. Even ging het goed en begon ik weer langzaam mijn leven op te pakken. Afgelopen week ging het in één keer heel slecht, de hele dag door paniekaanvallen waar ik gewoon niet vanaf kwam. Mijn gedachtens werden verschrikkelijk donker en heb er meerdere keren aan gedacht om er gewoon een einde aan te maken. Gelukkig heb ik hulp ingeroepen bij mijn huisarts, psycholoog en ouders en vrienden die mijn nu zoveel mogelijk proberen te steunen. Mijn moeder is nu vaak bij mij thuis om te zorgen dat ik geen dingen doe waar ik spijt van ga krijgen. De paniek en de angst is er nog steeds maar nu samengevoegd met een verschrikkelijke woede naar mijzelf toe die ik niet weet hoe ik moet uiten. Van de huisarts heb ik oxazepan gekregen en tamezepan om te slapen, helaas werkt de oxazepan bij mij niet goed, ik denk dat ik van natuure een hoge tolerantie ervoor heb. Meerdere keren per dag slik ik een pil maar pas eind middag/ avond lijkt dit te werken, dit is dan de 3e en laatste pil die ik mag slikken. rond 13.00 en 14.00 zit ik op mijn piek met mijn woede en paniek en weet ik niet goed hoe ik hiermee om moet gaan. Aankomende dinsdag begin ik aan mijn eerste groepssessie schematherapie aangezien ik ook een vermijdingspersoonlijkheidsstoornis heb. Hoe ik deze dagen door ga komen weet ik zelf ook nog niet maar ik probeer het dag tot dag te houden. School laat ik even liggen net als veel andere dingen omdat ik heel snel moe en overprikkeld wordt wat mij weer triggerd. Mijn kamer is mijn veilige plek en ik vind het moeilijk om mensen hier toe te laten of hier weg te gaan. Mijn emoties zijn een hoog en ik snap ze zelf ook niet meer wat ze nou inhouden of welke emoties ik precies voel. Ik ben enorm bang voor de groepstherapie omdat ik niet weet hoe ik al deze emoties moet tonen zonder over te komen als een aansteller maar ik weet dat ze mij daar vast mee kunnen helpen.
Ooit hoop ik mijn leven weer in balans te krijgen, mijn studie te kunnen afmaken (alhoewel dat waarschijnlijk onmogelijk is, dit was mijn laatste kans) en weer kan genieten van alles wat het leven te bieden heeft. voor nu is de hoop laag, maar vergeleken met een paar dagen geleden is het alweer beter.
Als iemand weet waarom de oxazepan voor mij pas zo laat werkt of hier misschien ook ervaringen mee heeft dan hoor ik het graag, miss moet ik meerder pillen tegelijk slikken ofzo maar ik weet het niet en ik wil ook niet dat ik savonds deze rust dan niet heb.
In ieder geval bedankt voor het lezen.