Mensendieck en ademhalingsoefeningen. Nu geen last meer van hypochondrie

Waar ik last van heb/had is chronische hyperventilatie. Ik had geen last van hyperventilatie aanvallen (acute hyperventilatie / paniekaanvallen), maar meer het aanwezig zijn van constante klachten (voornamelijk de kortademigheid en benauwdheid).

Tevens ben ik vanaf augustus zeker 25 keer bij de huisarts geweest, en heb ik zelfs foto’s laten maken van mijn hart, longen, slokdarm en maag, die er allemaal goed uit zagen. Wat eigenlijk ook wel normaal is bij veel van mijn leeftijdsgenoten (22 jaar). Wat de hypochondrie voornamelijk in hield, was dat wanneer ik wakker werd met hoofdpijn, ik gelijk dacht aan een hersentumor. Terwijl wanneer ik nu hoofdpijn krijg, ik 0,0 stress heb en denk ‘het gaat wel weer over’, zoals de meeste mensen denken.

Wat ook belangrijk is bij chronische hyperventilatie: weten wat er aan de hand is. Doordat mensen met chronische hyperventilatie zichzelf aangeleerd hebben om verkeerd te ademen (te snel en/of te diep), is de verhouding koolzuur/zuurstof verstoord geraakt; het ademhalingscentrum is gewend geraakt aan een te lage graad koolzuur. Aangezien het ademhalingscentrum zeer lastig te veranderen is (misschien wel goed ook), probeert het ademhalingscentrum een te lage koolzuurgraad vast te houden, omdat het denkt dat dit het normale niveau is. In het begin ademde ik minimaal 15 keer per minuut, misschien wel 20 keer. Na 7 weken ging ik van de ene op de andere dag merken dat mijn ademhalingsfrequentie gezakt was naar 10, en dat de ademhaling veel rustiger was. Nu ligt de frequentie rond de 7/8 keer per minuut. En ligt de ademhaling niet meer in de borst, maar in de buik. Nu is het zaak dat de koolzuurgraad langzaamaan omhoog gaat. Het heeft echt tijd nodig (maanden) voordat het ademhalingscentrum weer het juiste niveau te pakken heeft, dus blijf echt elke dag oefenen. En blijf je dagelijkse bezigheden uitvoeren, hoewel dat in tijden van Corona lastig is. Want stress helpt niet mee bij het veranderen van een hoge ademhaling naar een lage buikademhaling.

Ik herken me zo hard in je klachten. Ik zit al sinds september met klachten zoals maagzuur ( hiervoor remmer gehad, maar moest stoppen na paar maanden), rommelende darmen, opgeblazen darmen en buikpijn, misselijk op momenten, gewichtverlies hierdoor.

Globusgevoel in mijn keel, veel gapen, aanslag op tong ( waarschijnlijk door zuur), lichthoofdig op momenten, slapeloosheid, temperatuurregeling van mijn lichaam zit niet goed ( precies een verschrikkelijke kou kleum geworden), gevoelige tanden.

Ik heb zelf een angst stoornis die echt verergerd is door Corona. Met die lichamelijke klachten is dit natuurlijk nog erger geworden, want dan heb je dikwijls schrik dat je het misschien hebt. Of dat er andere dingen aan de hand zijn. Met alle klachten al bij dokter geweest, meermaals. Maar ze vinden niets, proberen wat, .... en uiteindelijk vind ik er geen gehoor.

Ga ondertussen wel naar de psycholoog. Nu pas de link gelegd met ademhaling. Onwerkelijk dat al mijn klachten daardoor zouden kunnen komen.

Hoe haal je eigenlijk goed adem? In en uit door neus of ??

Nog een maand verder kan ik zeggen dat ik echt bijna van de chronische hyperventilatie af ben. De benauwdheid en het lucht happen is zover afgenomen, dat ik me niet meer op mijn ademhaling hoef te focussen. Wel blijf ik de oefeningen nog even een tijdje doen, omdat ik een terugval wil voorkomen.

Hallo Anoniem,

Ja, wat ik heb geleerd is dat je in- en uit moet ademen door de neus. Als je het door je mond doet, adem je ‘te diep’ ofzo, en verlies je teveel koolzuur. En laat dit verlies van koolzuur nou net het probleem zijn van al onze klachten..

Hi rick, wat waren de oefeningen dat je moest doen? Mijn kinesiste laat me 2 keer per dag twee oefeningen doen. 1 op de rug. 3 seconden inademen via neus en 6sec uitademen via mond. Dit 10 keer. Andere oefening is al zittend 3seconden inademen, 3 seconden adem inhouden, 6seconden uitademen via de mond? Soms twijfel ik een beetje of dit genoeg is. Bedankt pm

Hallo pm,

Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

Hallo pm,

Ten eerste moet ik zeggen dat ik gemerkt heb dat ik nog niet van de chronische hyperventilatie af ben. Ik voel me de ene dag beter dan de andere (gelukkig meer goede dan slechte dagen). Het lucht happen is sowieso beduidend afgenomen (nog niet weg), alleen de focus ligt nog wel heel veel op de ademhaling door de benauwdheid, wat echt heel vervelend is.

De twijfel die je hebt of de oefeningen wel genoeg zijn, herken ik! Maar op internet zijn er zoveel verhalen te lezen over ademhalingsoefeningen die vergelijkbaar zijn met de oefeningen die wij doen, dat het wel goed moet komen lijkt me. Heel veel herhaling, dus elke dag oefenen, is belangrijk!

Ik twijfel ook heel erg aan mezelf. Ik denk telkens dat ik mezelf bewust benauwd / kortademig maak. Maar ik weet dat dit niet het geval is. Ik ben nu ruim 6 maanden bezig en zie wel duidelijk verbetering, alleen ik ben nog niet waar ik wil zijn, en dat is simpelweg dat alle klachten weg zijn. Ik moet wel zeggen, dat mijn slaappatroon echt slecht is (soms ga ik pas slapen om 6 uur in de ochtend), en naarmate de nacht vordert, krijg ik ook meer klachten, bijvoorbeeld rommelende darmen. Ik denk dat ik dit als signaal van mijn lichaam moet zien om een goed slaappatroon aan te nemen. Misschien dat ik daardoor nog niet van de hyperventilatie af ben. Of het duurt gewoon simpelweg heel lang.

De oefeningen die ik doe zijn oefeningen waarbij ik op m’n rug lig, mijn knieën gebogen heb, mijn handen op m’n buik heb en door mijn neus rustig in- en uitadem. Bedoeling is dat de buik omhoog komt. Hierbij tel ik niet het aantal seconden, aangezien mijn therapiste me heeft uitgelegd dat ik een eigen, unieke ademhaling moet aanleren. Een andere oefening is inademen door de neus en uitademen door de mond d.m.v. een ‘fffff-klank.’ Blijkbaar verleng je op die manier de uitademing. Na 6/7 weken merkte ik van de ene op de andere dag dat ik een natuurlijke adempauze had na de uitademing, van ongeveer 2 seconden. Deze adempauze is goed om uiteindelijk het koolzuurniveau weer omhoog te krijgen. Ik zit nu op ruim 6 maanden en aangezien ik iemand ken die na 6 maanden ‘bijna’ klachtloos was, vind ik het raar dat ik me op sommige dagen nog zo benauwd voel. Wel is het zo dat de klachten bij de ene persoon sneller verdwijnen dan bij de andere persoon. Dus blijf ik mijn oefeningen doen, met de verwachting en in de hoop dat de klachten uiteindelijk helemaal verdwijnen. Geef niet op, en twijfel niet aan jezelf. Want het is namelijk niet menselijk om de hele dag op je ademhaling te letten. Als je lichaam uiteindelijk weer het normale co2- niveau accepteert, zullen de klachten ook moeten verdwijnen, en zal de focus van de ademhaling af moeten gaan, omdat je je simpelweg niet meer benauwd voelt en er geen reden meer is om erop te letten.

Hi Rick,

Bedankt voor je antwoord. Heb ondertussen al vorderingen gemaakt. Het boek 'Hyperventilatie ontkracht' van therapeut Chris lenaerts heeft me enorm geholpen. Ik zie een psycholoog en binnenkort een nieuwe kine voor de ademhaling.

Ik probeer dagelijks minimum 30m-1u te sporten of wandelen wat me ook helpt. Doe nu ook sinds 1week aan meditatie, maar moet ik nog even volhouden voor ik resultaat zie.

Is allemaal wel veel en heb ook wel nog mindere momenten. Ik slaap ook weinig(3-4u) en ben dagelijks vroeg moe. Ik wens je het allerbeste en ga zeker vroeger slapen. Dit speelt denk ik wel een grote rol.

Bedankt
Mvg
Pm

Succes pm! Mag ik vragen hoe lang je al ademhalingsoefeningen doet? Ik doe het nu 6.5 maand en er zijn wel klachten (zo goed als verdwenen) zoals veel gapen, maagzuur, een rare pijn op de borst als ik lang niet gegeten heb, angst, onwerkelijk gevoel, snel emotioneel. De klacht die ik als meest vervelend ervaar, de benauwdheid waardoor de focus op de ademhaling komt te liggen, is er helaas nog wel. Psycholoog heb ik ook gehad, en dat heeft me wel geholpen moet ik zeggen.

Als je het trouwens prettig vindt, kun je contact met me opnemen via de mail, pm. Als je een mailtje stuurt naar ************************* outlook.com (mail die ik niet gebruik), stuur ik je via die mail de naam van mijn echte mail die ik dagelijks gebruik. ;)

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)