Na de diagnose cptss (kinder/jeugdtrauma's) heb ik veel therapieën geprobeerd. Onder andere bij psytrec en pro persona. De therapieën bestonden vooral uit EMDR, exposure (alle vormen) en schematherapie. Echter hebben geen van deze therapieën geholpen. In mijn geval zijn mijn ptss klachten verergerd na de therapieën en ben ik heel suïcidaal geworden. Er werd constant gezegd dat het mijn fout was omdat ik te veel vermeed.
Ik denk dat voor de hulpverleners het grootste probleem is dat ik de woorden over de trauma's niet uit mijn mond krijg tijdens exposure. Ik verstijf zo erg dat het niet meer lukt om te praten en als het wel lukt het heel langzaam is omdat ik het er echt uit moet persen. Na de EMDR merk ik nooit een afname van klachten en heb ik ook het gevoel dat de klachten na 1 sessie voor minstens 4 weken erger blijven. De suïcidaliteit komt/kwam vooral voort uit het idee dat ik er nooit vanaf kom en zo echt niet verder wil en kan leven.
Ik ben de wetenschappelijke artikelen gaan lezen omdat ik wilde weten of ik de enige ben, dit is niet het geval. In de onderzoeken die ik gelezen heb, zijn er altijd een aantal cliënten die verergering van klachten lieten zien. Ik vraag mij af hoeveel mensen ook een verergering merken? Kunnen wij samen iets bedenken om dit te voorkomen? zelf een onderzoek doen bij de mensen waarbij het verergert is. Wat hebben wij gemeen?
Groet, Sarah