Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › Angstaanval / Angststoornis › Ik loop hier al jaren mee

Ik loop hier al jaren mee

Steeds terugkerende Hypochondrie en chronische hyperventilatie.
Ik weet niet waar te beginnen.
Momenteel zit ik (zegt de huisarts;)) met een longontsteking thuis. Hij heeft alleen maar mijn longen geluisterd en zei: “ik hoor een brommetje” dus ik ga je een kuurtje geven. Ik heb de hele week griep gehad maar knapte maar niet volledig op. Nu voel ik me niet meer ziek, alleen erg kortademig en dat wekt zo ontzettend veel paniek weer op. Het wantrouwen van de diagnose.. Zou het niet toch iets met mijn hart zijn? Het kan ook een longembolie zijn? Ik heb trouwens de laatste tijd zo’n slechte conditie, heb ik geen longkanker? Dit zijn de serieuze gedachtes die continue door mijn hoofd spoken.
Gisterenmiddag na mijn bezoek alsnog in paniek de huisarts weer gebeld, dat ik niet eens hoest dus hoe kan het nu een longonsteking zijn. “Je hebt echt niks met je hart, geloof me maar” was zijn reactie. Hij kent mij natuurlijk al langer dan vandaag, maar ook vandaag spoken de ergste ziektes weer door mijn hoofd en denk ik zelfs aan het nu heersende Coronavirus.

Dit is niet alleen deze week gaande natuurlijk. Ik loop hier al jaaaaren mee, en op het moment dat ik wat meer stress heb speelt de chronische hyperventilatie weer op. En wat gebeurd er bij chronische hyperventilatie? Juist,je krijgt een miljoen klachten. En wat gebeurd er dan met mij? Juist, ik denk weer dat ik dood ga.. Nee wacht, ik denk het niet. Ik weet het haast zeker. En die gedachtes zijn zo benauwend.
Ik heb een dochtertje van 9 maanden en dit maakt het er natuurlijk niet makkelijker op. Stel dat ik nu een hartaanval krijg, dan ligt zij hier alleen met alle gevaren van dien, en niemand die haar of mij vindt. Wat nou als ik nu dood ga, dan groeit ze op zonder mij?!
Tijdens mijn werk als in slaapdiensten heb, dek ik mezelf al in en app ik mijn man al; ik heb nu steken bij mijn hart, als je over 10 minuten niks meer hoort moet je echt in actie komen hoor!!
Ik kan zo heel goed relativeren en vooral op papier en bij een huisarts heel mooi weer spelen, maar in mijn hoofd blijft de angst de overhand nemen. Ik schaam me rot, en nu ik gisteren bij de huisarts ben geweest mag ik minstens de komende 2 maand niet meer naar de huisarts; Want hij ziet mij weer aankomen hoor.
Maar het liefst? Laat ik nu bloedprikken, een hartfilmpje maken en een longfoto.. Maar op het moment dat ik de afspraak maak, weer bij de huisarts zit dan zou ik dit bovenstaande nooit durven benoemen.

Debby

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Wow het is serieus net of ik mezelf hoor praten. Alleen is mijn dochter 4 zegt ze vaak dat ze bang is dat ik doodga... dat helpt natuurlijk niet echt mee.... omdat ik zelf ook super bang ben om dood te gaan en dat ze dan opgroeit zonder mij. Ik denk zelfs dingen als moet ik geen fotoboek maken van ons samen of dingen opschrijven enz. Ik doe het niet uiteindelijk want ergens zit die stem in je hoofd van doe normaal joh. Maar ook die lichamelijke klachten waar je zo bang van wordt herken ik. Zelf ook veel last van ademhaling en denk ook vaak dat het misschien mijn hart is. En zelfs het appen in een slaapdienst naar mijn man doe ik precies hetzelfde.... heeel apart. Ik ga in tegenstelling tot jou wel heel vaak naar de huisarts eerst dacht ik ook van nou ziet hij me weer aankomen maar ik wil nu gewoon gerust gesteld worden. En heb ook gewoon gezegd misschien zit het tussen mijn oren maar zo kan ik niet leven. Toen vroeg hij wat me gerust zou stellen toen heb ik meerdere dingen gezegd en ook gekregen. De dingen die jij graag zou willen zijn zo standaard dat vind je huisarts heus niet erg om te doen als het jou gerust stelt. Alleen die corona test krijg je niet als je niet in italie bent geweest believe me ik heb het geprobeerd haha
Misschien voel je je nu wat minder alleen. Jouw verhaal heeft mij wel minder alleen laten voelen. Sterkte liefs

Kim

> 2 jaar geleden

Reageer:

Je bent zeker niet alleen. Ook ik heb het zelfde al jaren. Pijn op de borst ja hoor hart, hoofdpijn ja hoor iets aan de hersenen en nu de corona pffff. Maar het is een cirkeltje, je voelt iets en denkt nu gebeurt het en vervolgens worden de klachten door de angst en paniek erger dus het idee dat ik dood ga ook. Nu op afspraak psycholoog wachten want ik heb gewoon hulp nodig om hier uit te komen. Heel veel sterkte

Patricia

> 2 jaar geleden

Reageer:

Hey Debby,

Ik herken me heel erg in jouw verhaal al is mijn situatie wel iets anders (ik ben een jongen van 27 en heb geen kinderen).

Ik loop ook al jaren rond met hypochondrie / ziektevrees. Dat gaat vaak met lange periodes goed en in tijden van meer / veel stress worden die klachten ook erger. Ik denk bij elk pijntje dat ik de ergste ziektes heb. Ben ook erg bang voor een lang ziektebed en om dood te gaan. Hoe dit ontstaan is? Ik heb werkelijk geen idee, ik ben ook bijna nooit ziek.

Inmiddels heb ik wel een beetje ontcijferd hoe mijn hoofd omgaat met die ziektevrees en doe ik wel oefeningen zoals; het bijhouden van een dagboek en daarmee de gedachtes naar iets positiefs weerleggen.

Door corona ligt mijn sector (cultuursector) volledig plat. Ik ben afgestudeerd beroepsmuzikant en zit door corona veeeeel thuis. Wat resulteerde in dat ik veel ging nadenken. Mijn hypochondrie nam de overhand en dat resulteerde sinds de laatste 2 maanden in paniekaanvallen. Dit had in nooit eerder gehad.
Ik loop sinds maart al bij een psycholoog, wat veel hielp, alleen de laatste maand ging het ineens helemaal fout. Zij heeft mij door verwezen naar een gespecialiseerde therapeut.

Ik heb nu gerichte therapie en coaching en dat helpt enorm! Ik voelde mij ook altijd bezwaard om hulp te vragen bij mijn huisarts maar voel je alsjeblieft niet bezwaard! Deze mensen zijn er om je te helpen.

Mijn huisarts zei laatst tegen me toen ik vertelde dat ik me zo bezwaard voelde om steeds te bellen voor een klacht met een uiteindelijke uitslag dat ik niks ergs had; ‘ Je hebt geen erge ziekte waar je bang voor bent maar je klachten zijn er wel; je hebt angst en dat moeten we ook aanpakken. Dus bel me gewoon als je ergens bang voor bent, dan kunnen we het in ieder geval uitsluiten. ‘

Lang verhaal. Wat ik er eigenlijk mee wil zeggen is; je bent niet alleen. Voel je niet bezwaard om hulp te vragen aan je huisarts, doe dat echt en praat erover. Heeft mij in ieder geval heel erg geholpen.
Deze angst is te overwinnen! (is makkelijk gezegd dat weet ik) Blijf positief en pak het aan! :)
Succes en sterkte de komende tijd. hopelijk ga je je snel beter voelen!