Ik kijk ertegen op elke keer dat ik mij klaar maak om erheen te gaan

Vanaf kinds zei ik al snel nee tegen de gedachte aan een feestje bij de hockeyclub of andere nieuwe dingen. Nu ben ik spontaan lid geworden van een studentenvereniging met het doel van persoonlijke ontwikkeling en meer vrienden te maken. Echter kijk ik ertegen op elke keer dat ik mij klaar maak om erheen te gaan. Ik heb enkele goede vrienden bij de vereniging, maar verder kent iedereen elkaar, het doel is kennis te maken met iedereen, maar dat vind ik toch echt heel spannend. Aan de andere kant ben ik dusver overal bij geweest, want ik wil wel aardig gevonden worden. Alleen weet ik niet met wie ik moet praten en wat ik in vredesnaam moet zeggen tegen iemand die ik nog niet ken. Alleen met heel wat alcohol lukt het wel om redelijk wat nieuwe mensen aan te spreken, maar dit zie ik zelf niet als de perfecte oplossing. Ik wou dat een sociale versie van mij dat kon overnemen. En toch, naast alles, voel ik me alleen. Het is fijn om, na de verhalen van anderen, alles even uit te typen. Ik raad het anderen zeker aan