Ik heb sociale angst en suicidale gedachten

Heb je hier nog steeds last van?

Herken het zeker. Wees gerust, je bent niet de enige!

Ik herken het ook, weet niet of je hier nog last van hebt, ik heb wel goeie therapie gehad maar zit wel in een isolement nog helaas.

Sterkte!

Ik heb deze periode ook meegemaakt . Het is zwaar en vooral eenzaam. Bij mij ten gevolge van een PTSS ervaring op late
Leeftijd. Ik ben van nature introvert en houd niet van feestjes. Informeel contact bij werk vermijd ik liever. Ik heb diep gezeten, maar ben daar nu uit. Mail contact wil ik je aanbieden om te delen.Ik leef met je mee, ik weet hoe ellendig het kan voelen. Man, 59 jaar.
***************@*********

 

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Hoi hoi ik herken het heel goed hoe oud ben je anders zou ik ook graag contact willen

Hoi Floortje,
Ik herken me wel in jouw verhaal. Ook ik ben erg verlegen en leef in een sociaal isolement. Mede hierdoor voel ik mij erg eenzaam en alleen. Ook heb ik net als jou vaak suïcidale gedachtes. Misschien kan ik een luisterend oor voor je zijn of kunnen we mekaar enigszins helpen/steunen. In ieder geval veel sterkte gewenst, groetjes Wilfred (*************.com)

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen. Op onze pagina tips bij eenzaamheid staan laagdrempelige tips voor het contact leggen met mensen. https://www.therapiepsycholoog.com/forum-tips-eenzaamheid.)

Hey Floor, ik herken mezelf heel erg in je verhaal. Als het je lijkt vrienden te worden of wil je er gewoon over praten met iemand, stuur gerust wat terug en zo kunnen we contact gegevens uitwisselen =)

Groetjes

Hai ja herken het uit duizenden, ik
Kan ook laatste tijd niet goed meer dingen opbrengen met andere mensen ookal heb ik angstremmers. Maar die werken nier meer zo goed. Ik hou ook vaak dingen voor mezelf en dat eindigt dan in dat ik het allemaal niet meer zie zitten en dood wil te moe ben. En onrustig

Ik herken dit heel goed en zit ongeveer in dezelfde situatie.
Ik ben hiervoor in therapie, al voor de vierde keer, maar het helpt mij nog er weinig. En de vorige therapieen hebben ook niet geholpen. Tegen mij zeggen ze dat het alleen maar beter kan worden. Maar dat ik het aan moet pakken. En dat kan alleen door met mensen in contakt te gaan, en dat is nu juist waar ik zo bang voor ben, en het ook altijd voor mijn gevoel fout, zeg maar heel fout afloopt. Ik zou graag met je willen mailen hierover, om elkaar tot steun te kunnen zijn, maar hoe we elkaars mail adres krijgen weet ik niet. Volgens mij kan dat hier niet.

Heel veel sterkte van een mede strijder. Ik ben verhaal 50.

Ook ik herken me hier in. Het is voor het eerst dat ik hier ben op deze site er gaat een wereld voor me open

Ken het vreselijk he ben ook verlegen en stilen ja denk ook vaak aan zelfmoird

Hoi floortje,

Ik zit zelf niet in deze situatie maar ik heb een broer die op het moment precies het zelfde voelt als jij. Ik maak mij dan ook vreselijke zorgen om hem. Misschien hebben jullie steun bij elkaar.

Hallo

Ik herken je verhaal ik ben al bijna 31 en al zo lang last van sociale angst dat ik mezelf opsluit vaak want alles word me snel teveel. Ik ben ook bang voor hechte banden kan soms kotsen en spierpijn hebben van angst . Ik trek het dan niet en denk aan zelfmoord. Ik probeer wel sociaal te zijn en niet dingen te vermijden maar meestal met drank erbij zodat ik me zelfverzekerder voel.

Dag Alisa,


Wat vervelend voor je dat je zoveel last hebt van sociale angst en dat je vaak denkt aan zelfmoord. Hoe gaat het nu met je? Heb je enige vorm van steun van, familie, vrienden of partner?

Heb je ook een vorm van hechtingsproblematiek, waardoor je bang bent voor hechte banden met mensen?

Heel veel sterkte gewenst, en ik hoop dat je je langzaam aan veiliger gaat voelen in de wereld.


Lieve groet,


Dewi

Dag Floortje, ik herken me volledig in uw situatie. Mocht je eens willen praten

Hoi Floortje
Sterkte, ik weet een beetje wat het is om sociaal angstig te zijn. Laat me weten als je daarover wilt uitwisselen dan vinden we elkaar wel, nogmaals sterkte,
Martin 43

Hoi al.59 jaar en ook angst vooral voor mensen die mij in bijzijn van anderen voor de gek zetten of zeggen wst ik fout doe.. toch ga ik het wel aan in de vorm van vrijwilligerswerk.. heel spannend en soms erg ontmoedigend
Ik hoop dat ik binnenkort therapie krijg ervoor, ben als ik thuis alleen zit xo gauw somber en zie amper nog een uitweg.
Vroeger gepest en mishandeld..dus oude pijn . Maar je mag mij ook benaderen, alhoewel dat hier niet gaat geloof ik. Helaas. Sterkte meid .. de beste hebben t hier het moeilijkste

Ik herken het. En in de avond de hele dag overdenken. Of ik nu wel of niet wat met mensen heb gedaan of gepraat. Dat allemaal weer terughalen en mezelf zien praten en reageren en luisteren en voor mezelf controleren of het wel normaal overkwam of dat mensen niet wat doorhebben.. dat ik eigenlijk superdepri ben en eigenlijk 'niets' meer kan en iedere dag weer een opgave is.. van.. wat 'moet' ik nu weer zeggen en doen en me gedragen, zodat het niet opvalt, dat ik eigenlijk niets te zeggen heb en hoe voorkom ik dat ook daadwerkelijk uit, dat ik het niet meer zie zitten. Want.. dat doe ik dus nooit meer. Zeggen wat er werkelijk is, want ik heb ook nog een eetstoornis en 99 van de 100 keer werd het daarna alleen maar erger. Een eetstoornis en echte sociale angst wordt niet begrepen, of je wordt gewoon vernederd of als mindere beschouwd en ook zo behandeld. In de avond ben ik negatief. Als het eten weer goed gaat.. kan ik dit allemaal niet uiten en zit ik in mijn 'rol' die loeizwaar is. In de avond krijg ik eetbuien en voel ik weer hoe het werkelijk zit en dat er geen bal van klopt, van mijn leven, ik zo in en in triest ben.. dat ik bang ben voor wat juist zo leuk is of was aan het leven. Gewoon met andere mensen.. het leven leven.. Heel veel sterkte iig. Ik houd het al 40 jaar vol sinds mijn 14de ik een eetstoornis kreeg en sindsdien het sociaal hard achteruit ging. Hopelijk houd je het ook vol en voel je toch af en toe beloning, trots en blijdschap over .. dat je het maar mooi volgehouden hebt, weer een dag. Vanmiddag nog, was ik blij en trots. In de avond kan het zomaar omslaan. Faken.. geeft soms toch geluk ook al is het niet stabiel, ik doe het er nog steeds voor. Ik hoop dat je mensen vindt. Ik vind je oproep heel dapper! Dat allen al. Succes.

Met zo’n grote angsten ( angststoornis?) zou ik in therapie gaan , dit wordt zonder behandeling alleen maar erger . Ambulant of klinisch in angst- therapie . Kan wellicht zelfs zonder medicatie , maar wel intensieve CGT( Cognitieve Gedrags Therapie ) en meerdere therapieën
Sterkte ermee, ik kan erover meepraten hoé verschrikkelijk dit is …..

Hoi Floortje ,

Ik zit met hetzelfde probleem , ook angststoornis . Maar ik lees niks over jouw eventuele medicatie of therapie . ZO kun je toch niet verder wat “ aanmodderen “ want ik denk dat je op eigen houtje hier niet uitkomt ….(?) I
Ik wacht nog op oproep van therapie ….
Beterschap voor je.

Doe iets om je bezig te houden. Vrijwilligerswerk. Dan heb je in ieder geval mensen om je heen. Al doe je het bij het buurthuis. Dat helpt om sociaal weer wat veerkrachtiger te zijn en een doel te hebben. Al is het maar een paar dagen in de week. In het begin is het misschien vervelend maar daarna kan het als een thuis voelen.

Hou je emoties niet voor je. Spreek ze uit. Zeg het als je iets lastig vindt of niet leuk vindt.