IK DURF NIET ….Stel dat je hier zou invullen bunjee jumpen. Dan zal het gros van de mensen het met je eens zijn. Van een grote hoogte naar beneden springen is eigenlijk een tegennatuurlijke actie. En toch zijn er mensen die genieten van de schriksensatie die ze bij het springen ervaren.
Maar stel dat je invult: naar de winkel te gaan. Dan is er iets anders aan de hand. Winkelen is geen tegennatuurlijke actie. Je weet dat er geen reëel gevaar is. Maar je gaat piekeren over de het idee om te gaan en bent bang dat je misschien een paniekaanval kan krijgen. Alleen al bij het idee voel je de spanning opkomen. Om deze gevoelens te vermijden ga je niet. Op dat moment lijkt het de beste oplossing. Maar wat zijn de consequenties van die gedachten? Je ontzegt jezelf de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt?
Een ander voorbeeld: Er rijdt een auto met volle vaart op je af, je schrikt en je springt weg. Je reageert in een reflex. Of je wordt plotseling geconfronteerd met een agressief persoon. Je herkent de angst doordat je spieren spannen en je hartslag sneller gaat kloppen. Je lichaam schiet in een reflex van vechten, vluchten of bevriezen.
Pas ná de gebeurtenis kunnen gevoelens van onzekerheid, boosheid, gespannenheid, twijfel en onbehagen ontwikkelen. Je wordt misschien onzeker om weer over straat te lopen. Je denkt misschien “ik kan maar beter die plek ontwijken” of “had ik maar niets gezegd dan was het niet geëscaleerd”.
Het kan zijn dat je conclusies trekt die misschien onterecht zijn. Je hebt op het moment van het incident uit een reflex gereageerd. Door je gedachten erover ga je misschien geloven in je conclusies: “ik heb niet goed opgelet”, “het is mijn schuld “, ‘ik kan niemand meer vertrouwen”. Van deze disfunctionele gedachtes en gevoelens kan je dan last krijgen.
In de psychologie wordt onderscheid gemaakt tussen emoties en gevoelens.
• Emoties zijn een automatische lichaamsreactie (arousel) op een situatie en is slechts van korte duur. Angst kan dus soms heel functioneel zijn. Als er sprake is van reëel gevaar ben je voorbereid om te gaan handelen.
• Gevoelens: ontstaan door jouw evaluatie van wat er gebeurd is. Wat je denkt en wat je tegen jezelf zegt en welke conclusies je daaruit trekt. Angstgevoelens zijn geen reflexen maar komen voort uit de gedachten die je over angst hebt. Gevoelens houden langer aan en ontwikkelen zich door de tijd.
Het goede nieuws is: automatische reacties kan je niet veranderen maar wél disfunctionele gedachten! Een goede therapeut kan je helpen om de gedachten en gevoelens die het voorval oproepen weer in een juist daglicht te zien. Je komt daarmee weer in balans, krijgt weer de controle en wordt weerbaar.
Maar stel dat je invult: naar de winkel te gaan. Dan is er iets anders aan de hand. Winkelen is geen tegennatuurlijke actie. Je weet dat er geen reëel gevaar is. Maar je gaat piekeren over de het idee om te gaan en bent bang dat je misschien een paniekaanval kan krijgen. Alleen al bij het idee voel je de spanning opkomen. Om deze gevoelens te vermijden ga je niet. Op dat moment lijkt het de beste oplossing. Maar wat zijn de consequenties van die gedachten? Je ontzegt jezelf de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt?
Een ander voorbeeld: Er rijdt een auto met volle vaart op je af, je schrikt en je springt weg. Je reageert in een reflex. Of je wordt plotseling geconfronteerd met een agressief persoon. Je herkent de angst doordat je spieren spannen en je hartslag sneller gaat kloppen. Je lichaam schiet in een reflex van vechten, vluchten of bevriezen.
Pas ná de gebeurtenis kunnen gevoelens van onzekerheid, boosheid, gespannenheid, twijfel en onbehagen ontwikkelen. Je wordt misschien onzeker om weer over straat te lopen. Je denkt misschien “ik kan maar beter die plek ontwijken” of “had ik maar niets gezegd dan was het niet geëscaleerd”.
Het kan zijn dat je conclusies trekt die misschien onterecht zijn. Je hebt op het moment van het incident uit een reflex gereageerd. Door je gedachten erover ga je misschien geloven in je conclusies: “ik heb niet goed opgelet”, “het is mijn schuld “, ‘ik kan niemand meer vertrouwen”. Van deze disfunctionele gedachtes en gevoelens kan je dan last krijgen.
In de psychologie wordt onderscheid gemaakt tussen emoties en gevoelens.
• Emoties zijn een automatische lichaamsreactie (arousel) op een situatie en is slechts van korte duur. Angst kan dus soms heel functioneel zijn. Als er sprake is van reëel gevaar ben je voorbereid om te gaan handelen.
• Gevoelens: ontstaan door jouw evaluatie van wat er gebeurd is. Wat je denkt en wat je tegen jezelf zegt en welke conclusies je daaruit trekt. Angstgevoelens zijn geen reflexen maar komen voort uit de gedachten die je over angst hebt. Gevoelens houden langer aan en ontwikkelen zich door de tijd.
Het goede nieuws is: automatische reacties kan je niet veranderen maar wél disfunctionele gedachten! Een goede therapeut kan je helpen om de gedachten en gevoelens die het voorval oproepen weer in een juist daglicht te zien. Je komt daarmee weer in balans, krijgt weer de controle en wordt weerbaar.
