Ik blijf nu vaak hangen in het verleden

Wat een herkenbare verhalen. Ik ben inmiddels 43 en al vanaf de middelbare school bezig met het gevecht zoals ik het inmiddels noem. Het gaat vaak goed, maar de laatste tijd nemen de slechte periodes weer toe. Het gevoel van iets gemist hebben in het leven en daardoor niet meer vooruit komen. Ik blijf nu vaak hangen in het verleden. Was het destijds maar anders gegaan op school, dan had mijn leven er nu anders uit gezien met wat meer sociale contacten en minder angsten. Voor mijn gevoel is het nu te laat en vraag ik mij af of het zin heeft om voor de zoveelste keer de gang naar een psycholoog te maken. Aan de andere kant, zo doorgaan is eigenlijk ook geen optie. Lastig, misschien heeft iemand advies of tips? Ik zit vast voor mijn gevoel.