Angstfobietherapie
Netwerk van therapeuten
bij angst en fobie
Angstfobie therapie
  • Ik ben in mijn tuintje verkracht door een buurman

    April 2011 ben ik in mijn tuintje verkracht door een buurman. Als ik de poort van de tuin open ben je twee stappen van elkaar verwijdert. Wat ik mijzelf kwalijk neem, is dat ik hem niet van mij afsloeg. Maar als het ware versteende of bevroor. Ik buiten mijn lichaam trad en alleen maar dacht God laat dit zo snel mogelijk voorbij gaan. Hij zei dat ik het lekker vond en dat ik niet moest denken, dat hij zijn vrouw zou verlaten. En mijn mond moest houden. Mijn zoon woonden nog thuis, en deze familie daar wilde ik geen problemen mee. Weet nog dat ik wezenloos naar binnen liep en ging zitten. Op dat moment wist ik direct dat niets meer hetzelfde zou zijn. Dus pakte de draad op alsof er niets gebeurt was. Wat ik merkte is dat ik dwangmatig schoonmaakte in huis. En het ver weg stopte in mijzelf. Wat jaren later kreeg ik toch problemen met deze familie. Er was geen contact meer en daar had ik alleen maar baad bij. Werd geïntimideerd door hun om het contact te herstellen. Zijn vrouw schreeuwde nog of wil je oorlog met ons. Ik gaf toe om dan maar weer koffie bij elkaar te gaan drinken. En toen kwam het moment, ik keek in de spiegel naar mijzelf. Dacht wie ben jij in godsnaam, heb jij nog een eigen mening. Ga je leven of laten leven lafaard. Al mijn moed bij elkaar geschraapt, zij liepen mijn tuin in en liep ze tegemoet. Zei netjes dat ik geen behoefte had aan contact het voor mij niet goed voelde. Dat ontaarde in 5 maanden lang treiteren, napraten enz. Begon te sluipen in mijn eigen tuintje en wilde onzichtbaar zijn. Mijn tuin waar ik mij normaliter veilig zou moeten voelen. Het was oorlog met de buren. Oké dan gaat de beerput open dacht ik heb niets meer te verliezen. Aangifte gedaan van verkrachting, ik wist dat er niets te winnen viel. Maar waar het mij omging, zo buurman ik ben het niet vergeten wat jij mij aangedaan hebt. Ik wilde geen lafaard meer zijn maar een strijder. Helaas is de Ptss er in geslopen, het was onvermijdelijk. Wat een hel. En verwacht ook geen medeleven of steun van andere buren. De enige die steun kreeg was de verdachte . Maar ik heb het overleefd, 3 jaar doorstaan. En nog mooier nieuws zij zijn verhuist om gezondheidsredenen. Dus ik geniet elke dag opnieuw, wat een rust. Dus jonge dames iets oudere dames, doe alsjeblieft aangifte. En wacht niet zolang als mij.

    Patricia
    > 2 jaar geleden
    Patricia 3 Laatste bericht: 21-07-2024
    • waar is het gebeurt

      gilles
      14-05-2024
    • Aangifte heeft het erger gemaakt
      Nadat ik ben meegenomen aangerand verkracht
      De dader kreeg alle hulp van de overheid
      Tijdens de zitting werd de dader gerust gesteld en hoe moe hij was en mij en andere slachtoffers beschuldigde dat zijn leven in de gevangenis een hel was
      Kortom
      Na alle bewijs na het lezen van forensische reclasserings rapportage
      Waar ze duidelijk aangeven dat de verdachte
      Er continue over praat en dat hij vrouwen met positieve energie wilt hepen
      Advies verdachte niet alleen maar elders onder begeleiding met beperkingen
      En melden waar hij is mocht verdachte vrijkomen

      Dit alles heeft de rechtbank niet in acht genomen
      1 jaar vastgezeten
      En loopt vrij rond

      Aangifte
      Mijn leven is verwoest
      Ik overleef ipv leven
      Ik heb levenslang m’n huid is geen thuis maar een cel zonder velgen ten drie maaltijden tv hulp
      Wie heeft hier strafbaar feit gepleegd die monster en wie krijgt levenslang

      Ik als 1. An z’n slachtoffers en die monster woont in dezelfde gemeente
      Trauma angst niet nr buiten waarom
      Omdat ik aangifte heb gedaan en hier bruut voor ben afgestraft


      Zo makkelijk is het niet
      Ik smeek om hulp krijg het niet

      U heeft geluk dat ze verhuisd zijn
      Ik leef iedere sec wetende dat deze monster hier mag blijven wonen

      Mijn fout ik stopte voor een onbekende
      Omdat ik simpelweg dacht dat die onbekende monster mij iets wou vragen

      Ik verstijfde kon niks en haat mezelf
      Walg van mezelf
      Lachen naar buiten nee
      Leef niet
      M’n hele garderobe vrouwelijke kleding weggegooid
      En draag niet meer nooit meer leuke kleding of kleur
      Alles eraan gedaan om niet op te vallen
      En dat heeft die monster mij aangedaan afgepakt


      Mijn leven zonder kleur
      Zonder ik


      Voor alle slachtoffers is het anders
      Bij mij was het bruut afstraffen en zolang ik stil ben krijg ik geen problemen
      Soms hoor ik dagen lang m’n eigen stem niet

      Dit is wat ik hoor je bent zo sterk ik had het niet aangekund of ik had er niet meer gezeten

      Puur omdat ik sterk ben nou zo zie ik het niet
      En iedereen liet me zo vallen geen contact



      Daar gaan al m’n kleuren
      It’s all black dark pain
      Lonely afraid





      Anoniem
      20-07-2024
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Patricia,

      ENORM moedig dat je voor jezelf bent opgekomen na zo'n traumische gebeurtenis, en vooral dat JIJ hier uit bent gestapt, ook al heeft dit jaren van je leven gekost waarin je je niet vrij en veilig voelde.
      En dat dit je gelukt is, daar is wel wat voor nodig!
      Al zal je dit nooit vergeten ook hierdoor PTSS hebt, mag je echt trots op jezelf zijn.
      Fijn om te lezen dat die 'buren' weg zijn, kun je in elk geval op jouw manier in vrijheid leven ( in hoeverre dit mogelijk is ) door je PTSS hierdoor.

      Heb geen schaamte dat het je niet lukte om hem van je af te werpen, een normale menselijke reactie op een abnormale gebeurtenis. Ik vindt je een POWER vrouw!

      Anoniem
      21-07-2024
    • Reacties verbergen...

Forum PTSS - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum PTSS.
Lees meer verhalen over PTSS

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij PTSS

Op zoek naar tips?
Tips bij posttraumatische stressstroonis PTSS

© Angstfobietherapie.com - Therapie bij angst, fobie en paniek
Disclaimer | Privacy verklaring | Over ons | Reviews | Tips | Forum lotgenoten | Login