Hij stopte ermee omdat het te mooi was om waar te zijn

September 2020 leerde ik een fantastische man kennen, de klik was er van de eerste moment. Na enkele weken kon ik niet anders dan vaststellen dat ik gewoon smoorerliefd was op hem, een verliefdheid die ik nog nooit eerder ervaren had. Zelf na een huwelijk van 5j en 2 kinderen met men ex-man was dit gevoel nergens mee te vergelijken.
Na 1 maand begonnen we een relatie met elkaar, ik wist dat hij een zware relatie van 12j achter de rug had maar dit hield hem of mij niet tegen want de liefde was ook wederzijds.
Onze relatie was top, op alle gebieden! Ondanks de lockdown beleefden we keer op keer fantastische momenten met ons 2, uren konden we lachen, praten, dansen in de living met elkaar. Tot plots Maart 2021 sloeg de paniek bij hem toe, onze relatie was voor hem te mooi om waar te zijn en hij was bang dat dit niet goed ging aflopen en maakte een einde aan onze relatie.
Mijn wereld storte in, niet te zeggen dat de breuk mij letterlijk ziek maakte. Voor het eerste ervaarde ik angstaanvallen. Pure paniek voor wat er gebeurd was. Ondanks de breuk bleven we elkaar steeds opzoeken. We gingen nog op dates met alles erop en eraan. Juli 2021 werd het plots van de ene dag op de andere dag stil van zijn kant uit. Ik wist dat onze “relatie” dat we hadden niet kon bliiven duren, de continue onzekerheid was bijna niet meer te dragen. Na ong. 4 maanden liet ik het toe, ik heb hem laten gaan. Er zat geen andere keuze meer op. Tot 2 weken geleden, daar was hij terug met de mooiste liefdesverklaring dat ik me maar kon voorstellen. Ik stelde hem voor de keuze, nu springen of nooit meer, hij koos om te springen. En hoe mooi het nu ook allemaal is en hoe zeker hij ook overkomt de angst, de innerlijke paniekaanvallen blijven. Het continue gepieker in men hoofd, zo was ik vroeger nooit niet. Ik leefde steeds zorgeloos ondanks dat men leven helemaal niet zorgeloos was. Hij weet hoe erg ik ermee worstel en wil me dan ook continu geruststellen maar zijn woorden en daden vervagen zo snel tussen mijn angst.
Wat kan of moet ik doen?