Het is bijna lachwekkend om te zien wat ik allemaal opzoek om mezelf gerust te stellen

Ik lees deze verhalen met zoveel herkenning en gelijktijdig word ik er soms gewoon blij van, omdat het betekent dat ik inderdaad "niets" heb, alleen die mindfuck, al geloof je dat meestal niet..

Ik heb bij a 18 jaar een paniekstoornis, die bij mij meestal opkomt als ik relaxed ben, geen adrenaline heb.. in stresssituaties heb ik dus juist minder last.

Twee jaar geleden echter, bleek ik een stil infarct te hebben gehad, welke bij toeval is ontdekt. Al die jaren ervoor ben ik steeds bang geweest voor mijn hart en was er nooit iets aan de hand en toen bleek dat ik twee jaar geleden toch een infarct heb gehad, presteerde ik het nog om te zeggen: zie je nu wel? (Wat natuurlijk onzin is, want dan zou ik 16 jaar met een infarct gelopen hebben, wat uiteraard niet kan, bovendien had ik net zoals velen met mij al de nodige hartfilmpjes laten maken in al die jaren..

Nu ben ik net aan een ritmestoornis geholpen , een week of vier geleden. En ook al lees ik (ja, google is een soort persoonlijke huisvriend/vijand geworden) dat je nog erg lang moe kan zijn na de ingreep, benauwd en kortademig kan zijn en druk op de borst kan hebben , ik ben intens bang dat ik ieder moment een nieuw infarct krijg. Ben enorm spits op mijn lichaam en met name mijn hart geworden, dat ik ook alles voel, het voelt alsof mijn hart een tikkende tijdbom is , wat ik al zoveel jaren heb en er niet beter op is geworden sinds het infarct. Ben nu al de hele week hele dagen slecht. Duizelig, kortademig, benauwd, zuchten, tintelingen, prop in keel etc.. over de pacemaker die geplaatst is maak ik me ook opeens zorgen, bang dar de draden loslaten, terwijl daar geen enkele aanwijzing voor is en deze pacemaker moet me juist vertrouwen geven.

Als ik terugkijk in mijn zoekgeschiedenis op mijn telefoon, dan is het gewoon bijna lachwekkend om te zien wat ik allemaal opzoek om mezelf gerust te stellen, terwijl de meest informatie je alleen maar banger maakt, zeker als je al zo hypochonder bent geworden in al die jaren. Pfffff wat een drama is dit..

Nou, ik wilde het even kwijt, heel fijn om dit even te schrijven aan lotgenoten, want idd, mensen die dit niet kennen zullen het nooit begrijpen..