Het helpt om mijn verhaal op te schrijven

Hallo ik ben 23 jarige meid en heb ptss.

Ik heb een moeder met een verstandelijke beperking (iq van 67) en een alcoholistische vader.

Op jonge leeftijd ontwikkelde mij stress zich al. Mijn vader was vaak dronken en werd agressief. Hij reageerde het veel op mijn moeder uit en sloeg haar regelmatig ook waar ik bij was. Ik vond het als kind heel erg moeilijk. Ik haatte mijn vader en wou het liefst mijn moeder beschermen maar ik was zo bang voor mijn vader. Ik was 4 jaar dat mijn vader agressief gedrag vertoonde. Mijn moeder probeerde haar familie hier over in te lichten maar hun reactie was dat het normaal was. Het was voor hun normaal om je vrouw te slaan als het niet mee zat. Mijn vader sloeg mij nooit wel trok hij vrij heftig aan mijn arm en sloot hij mij op in mijn kamer (ja er zat een slot op mijn deur) zonder mij te eten te geven. Mijn moeder durfde mij niet te helpen uit angst dat mijn vader haar weer zou slaan. Toen ik 5 jaar oud was kreeg ik een broertje, maar na 9 maanden overleed hij aan een hersenvliesontsteking. Mijn moeder brak en kwam in een hele zware depressie terecht. Mijn vader dronk zichzelf elke nacht weg in de kroeg en ik, ik werd verwaarloosd. In het zelfde jaar kwam mijn vader in de gevangenis te zitten wegens drugssmokkel. Voor mijn moeder leek het haar enige uitvlucht uit haar huwelijk. We besloten om naar een andere stad te verhuizen zodat mijn vader ons niet makkelijk kon vinden als hij terug was. Dat hielp niet echt want mijn moeders familie stuurde mijn vader gewoon weer naar onze nieuwe adres. Daar stond me vader soms dagen voor de deur te wachten omdat hij mij wou zien en spreken. Maar dat wou ik niet want ik was al zo bang voor hem. Hij voelde zich beledigd en besloot dus boos te schreeuwen en te roepen naar mij en me moeder.

Me moeder besloot om toch even met mijn vader te zitten en gaf toen gelijk bij hem aan dat ze wou scheiden. Dat was gelukkig goed gegaan. Kort daarna wou mijn vader dat ik hem kwam opzoeken maar wanneer dat mij niet uitkwam werd hij boos en begon hij mij uit te schelden.

Toen ik 8 werd moest ik mijn moeder helpen. Doordat wij verhuisd waren en mijn moeder niet instaat was om haar financiële problemen op te lossen nam ik de rol als moeder in huis over. Ik ging mee naar alle afspraken van mijn moeder om te tolken en om er voor te zorgen dat wij niet meer in de problemen kwamen.

Toen ik 9 jaar oud was kwam mijn moeder in de bewindvoering terecht. Had ik jeugdzorg op mijn dak, leefde wij van €30 per week en voedselbank eten. Ik werd ontzettend gepest op school vanwege de beperking van mijn moeder ook omdat ik niet genoeg geld had om als de rest van mijn klasgenoten erbij te lopen.
Als er verjaardagen waren van kinderen die mij hadden uitgenodigd dan ging ik niet omdat ik me schaamde dat ik geen cadeautjes kon kopen.

Soms moest ik zelfs stelen om ervoor te zorgen dat mijn moeder en ik wat konden eten.

Toen ik 12 jaar was ging ik naar de middelbare school. Daar raakte ik betrokken met allerlei vervelende dingen. Ik werd ontzettend gepest nogmaals en dit keer niet vanwege mijn moeder maar weer vanwege hoe ik mij kleden (kleurencombinatie en tweedehandse kleren) en omdat ik veel dingen al wist. Ik werd de hele dag door nerd en clown genoemd.

Op mijn 13e werd ik aangerand door een jongen en ik besloot het om in vertrouwen aan een vriendin te vertellen. Zij besloot om het aan iedereen te vertellen en ik werd daarop heel raar aangekeken. Alsof ik aandacht zocht.
De vriendin van de jongen die mij had aangerand dacht dat ik dit verhaal verzon om haar en haar vriend uit elkaar te drijven. Zij zocht mij elke dag op met een groepje meiden om mij dus een lesje te leren.

Ik kreeg op mijn 13e een relatie met een jongen die 16 jaar was. Het was mijn buurjongen en ik kende zijn familie heel goed. Hij kwam steeds voor mij op bij die meiden en uiteindelijk lieten zij mij dus met rust. De relatie die ik met die jongen had ging veel te snel. Hij legde al vrij vroeg druk op me om sex te gaan hebben. Omdat ik hem niet kwijt wou raken gaf ik er in toe maar eigenlijk was ik er ook niet klaar voor.
Het was nogal traumatisch ik had zoveel pijn die nacht.

Toen ik 14 was verhuisde ik weer terug naar de stad waar wij eerst woonden. In mijn relatie ging het nog oké. Maar naarmate dat school begon sprak ik hem minder vaker. Hij maakte het uit met mij doormiddel van een sms. Dat brak mij, ik had hem alles gegeven.

Half jaar later belde hij me om het goed te maken. Ik besloot om hem nog 1 kans te geven en dacht dat het goed ging. We waren aan het skypen en hij had zijn camera niet aan en vroeg me om mijn shirt even uit te doen. Omdat ik al sex had gehad dacht ik dat het geen kwaad kon.
Dat had ik verkeerd gedacht. Hij had het dus opgenomen dat ik mijn shirt uit deed en toen ik ruzie met hem kreeg poste hij het online.

Mijn wereld was gebroken, ik werd van alle hoeken bericht. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Hoe stom kon ik ook zijn.
In de stad waar ik vroeger woonde was het geëxplodeerd.

In de stad waar we naartoe waren was dat gelukkig niet zo. Ik was net op tijd naar de politie gestapt.
Wel liet het een angst achter.

Mijn verhaal is veel langer als dit dus als er mensen zijn die meer willen weten laat het weten dan ga ik er de volgende keer op door!

Het helpt om mijn verhaal op te schrijven en wat meer overzicht er op te hebben. Ik heb namelijk het gevoel soms dat ik mij aanstel en dat ik niet hett recht heb om mij verdrietig te voelen. Maar door mijn eigen verhaal terug te lezen realiseer ik dat het toch vrij heftig was.

Groetjes , Brein