Jaloezie - forum lotgenoten

Ik denk dat mijn vrouw een ander heeft ze heeft geen interesse in mij en we hebben nooit meer seks.

Ze maakt zich wel vaak heel mooi op als ze naar een vriendin gaat. Ik word dan jaloers en zeg er wat van dan gaat ze eigenlijk altijd boos weg en blijf ik achter met een verdrietig gevoel.

Ik zou wel eens met iemand willen praten.

Mijn broer was vroeger als kind heel jaloers op mij. Ik vond dit heel zielig en had heel veel medelijden met hem want het maakte hem ongelukkig.

Inmiddels heb ik weinig meer om jaloers op te zijn.
Maar ik word 'helaas' weer mezelf de laatste tijd.

En nu ben ik bang: als ik weer mezelf word zoals ik als kind was, worden mensen dan weer jaloers?
Maak ik mensen dan opnieuw ongelukkig?

Kunnen jaloerse mensen op mijn verhaal reageren?
Ik wil graag weten hoe het proces van jaloezie werkt namelijk.

Ik ben al acht jaar bij mijn vriend, het loopt goed maar ik ben heel erg jaloers en vind dat echt niet kunnen hoe ik reageer.

Ik ben voortdurend bang en voel me vaak afgewezen en gekleineerd. Ik heb voornamelijk last als mijn vriend naar anderen kijkt op een manier die begeerte en interesse en aandacht verraadt.

Ik voel me dan zo klein en nietig en word daarna woedend zover zelfs dat ik de relatie zou verbreken wat mijn vriend dan niet wil.

Verder weet ik ook dat mijn vriend niets verkeerd doet maar ik ben erg onzeker vooral daar ik borderline heb en overgewicht en daarom me minderwaardig voel ik zou heel graag van dat gevoel afkomen.

Ik heb therapie voor borderline maar op die jaloezie word niet veel doorgegaan wat ik echt jammer vind daar dit nog zeker mijn grootste probleem is ik weet het allemaal niet meer.

Ik ben ziekelijk jaloers omdat ik zelf ben vreemd gegaan,heeft iemand hier ook"last"van?

Heel veel schuld en schaamte en kan het niet vertellen omdat ik van hem hou en geen pijn wil doen want voor hem ben ik de enige.

Dat is nu helemaal geen optie meer omdat het al lang duurt.
Ik ga wel hulp zoeken maar ik wil zo graag praten met"lot"genoten
Houdoe Anne

sinds 2 jaar gescheiden na een lang en moeizaam huwelijk, 3 kinderen, 2 kleinkinderen(tweeling). Ex partner heeft relatie met een goede vriendin van me. Zelf inmiddels ook relatie met een leuke man uit Afrika. Kinderen accepteren relatie van hun vader met vriendin maar keuren mijn relatie met mijn vriend af. Ik ben jaloers op de aandacht die mijn kinderen de nieuwe relatie van hun vader geven. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. De relatie met mijn kinderen verandert en niet ten goede. iemand advies??

Toen ik klein was, werd ik altijd vergeleken met anderen. Ik moest me gedragen zoals anderen. Ik weet het niet zeker, maar ik heb het gevoel, dat ik daardoor heel vaak heel erg jaloers wordt op anderen: ik vergelijk me continu met anderen.

Het heeft eigenlijk heel veel invloed gehad op mijn leven, maar om eerlijk te zijn is er nooit een drive geweest om hulp te zoeken. Ook al was jaloezie altijd een groot struikelblok. Ik was bijvoorbeeld altijd jaloers op mijn beste vriendinnen op school. Ze waren ongeveer even slim/slimmer, maar ik moest beter scoren dan zij! Dat moest. Het is onzin, dat weet ik, maar dat laat helaas die gevoelens niet verdwijnen.

Nu, 21 jaar inmiddels, heb ik een vriend. Hij heeft een geweldige persoonlijkheid. Altijd praatjes en de mensen om hem heen vinden hem ook geweldig. Toch ben ik jaloers op hem. Ik voel me een schaduw als ik bij hem in de buurt ben, aangezien ik wat minder een praatgraag ben. Ik voel me in een hoekje gedrukt. Ik weet dat deze gedachtes ongezond zijn, maar toch blijven ze bij me. Het maakt me moedeloos...

Hallo ik ben heel jaloers. Zo jaloers dat mij vrienden het evht beuh is. Ik wil er echt vanaf geraken.. ik wil haar niet kwijt... hoe kan ik hier aan werken. Aub help mij!!

Ik ben vrij jaloers op mijn vriendin omdat ze als ze heeft gedronken vrij uitbundig word ma ook wel zonder alcohol ik vind dat vreselijk moeilijk en ga me dan heel promoverend gedragen waar door we dan een vrij dikke bonje krijgen want ik weet dat ik haar moet vertrouwen ma Op 1 of andere manier lukt mij dat niet waardoor her helemaal uit de hand loopt wat ik helemaal niet wil , moet ik nu gelijk in therapie of zijn er andere tips

Dan zou ik dat zeer graag willen horen want wil haar geen pijn doen

Ik merkte dat ik veel last had van jaloezie. Of het nou naar mijn vriend was die iets leuks had of deed of een vriendin. Ik merkte dat ik mij ging irriteren en zelfs dat ik de ander het niet gunde. Dat vond ik heel naar van mezelf, zo wilde ik niet zijn.

Ik heb hulp gezocht en hier in korte tijd veel van geleerd. Het belangrijkste voor mij was het leren hoe ik op een goede manier om kan gaan met jaloezie. Niet om de ander dat te misgunnen maar om er achter te komen dat waar ik jaloers op was dus ook iets was wat ik graag wilde.

Ik ben toen die dingen waar ik jaloers op was meer ruimte gaan geven in mijn eigen leven. Hierdoor werd ik veel blijer en kon ik ook met meer plezier het de ander gunnen. Een mooie win win!

Mijn vriend is enorm jaloers. In het begin vond ik dat nog wel lief. Iemand die veel om me gaf, ik was dat niet gewend. Vroeger in verschillende tehuizen gewoond en ik wist niet hoe het voelde dat er iemand is die echt van jou houdt.

Na een poosje werd het heel vervelend die jaloezie en kregen we er vaak ruzie om. Ik mocht niet meer alleen over straat van hem, hij dacht dat ik vreemd ging. Dat was voor mij de druppel. Ik voelde me ook bedreigd door hem en ben naar een vriendin gegaan.

Toch gaf ik nog om hem omdat hij altijd weer spijt kreeg van zijn gedrag. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij hulp moest zoeken omdat ik inmiddels wel wist dat zijn jaloezie ziekelijk was.
Dat wilde hij niet helaas en toen heb ik het toch uitgemaakt.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat andere mensen die zo ziekelijk jaloers zijn wel in therapie gaan. Het maakt je relatie stuk en heeft niks met liefde te maken.

Ik ben jaloers op mijn zus. Ik zou graag zoals zij willen zijn. Ze is super mooi en dun, terwijl ik dat absoluut niet ben...

Mijn vriendin kan nogal eens jaloers zijn. Ik heb een paar leuke vriendschappelijke vriendinnen en als ik daarmee ga afspreken, dan ontstaan er allerlei verhalen in haar hoofd. In die verhalen vind ik hen dan leuker en ga ik er dan met hen vandoor. Ook al hebben wij al meer dan twee jaar een relatie, ze kan nog steeds jaloezie-aanvallen krijgen.

Ze kan ook jaloers worden als ik andere vrouwen aantrekkelijk vindt, of als zij denkt dat ik andere vrouwen aantrekkelijk vindt. Natuurlijk zit er onder die jaloezie onzekerheid en angst bij haar. Ze weet zelf wel dat dit gebeurt en probeert niet te veel in de verhalen mee te gaan. Het liefste zou ze er zelf ook veel relaxter mee kunnen omgaan, maar dat lukt op dit moment (nog) niet.

Ik probeer dit allemaal zoveel mogelijk bij haar te laten, en me niet erdoor te laten beperken of me te veel gaan aanpassen. Dat lukt echter niet altijd. Als ik de jaloezie (en de bijbehorende claim) voel, dan kan ik het daarvan benauwd krijgen, en stress voelen, en dan ga ik toch soms mijn gedrag aanpassen, waardoor ik me minder vrij voel.