Eerst moest ik ermee lachen

Hallo iedereen ik ben sinds 2019 toevallige gediagnoseerd met een angststoornis eerst moest ik hiermee lachen want ik ervaarde niet extreem veel angst. Eind 2019 kwam het dan, mijn eerste paniekaanval. Ik was maar 16 jaar en alleen thuis. Natuurlijk wist ik niet wat er gaande was met me en ben ik dus met ambulance in ziekenhuis beland. Na deze aanval was het een tijdje kalm. En met tijdje bedoel ik een halfjaar. Eind augustus 2020 doken de klachten terug op. Waarna het weer een tijdje rustig was. Om de zoveel maanden had ik wel een angstaanval. Maar dat was leefbaar. Het was maar eens in de zoveel maanden. Nu sinds 2 weken ben ik 24/7 in paniek. Ik slaap niet, minder honger en buiten komen is een ramp. Ik heb constant het ge oke een hartstilstand te krijgen ondanks ik nog maar 18 jaar ben. Ik heb nu zomervakantie maar alles wat ik doe is slapen en als ik wakker ben is het de ene paniek aanval na de andere. Ik voel mij geen jongeren meer om ik niet meer buiten kan komen. Ik ben ten einde raad. Medicatie zoals deanxit is niet genoeg meer.