Een nieuw betekenis van het begrip 'verlating'

Verlatingsangst is eigenlijk best een reële angst... Maar het hoort niet meer bij nu! Sociale uitsluiting kon dodelijk zijn in de tijd dat wij nog in natuurgemeenschappen leefden.

Als je verstoten wordt uit je 'clan' red je het niet alleen in het oerwoud.

Maar tegenwoordig is de situatie natuurlijk heel anders. In je eentje kun je gewoon naar de supermarkt en je salaris wordt ook nog steeds maandelijks gestort. Je gaat een poosje op de dating app en je vindt weer iemand anders (die eigenlijk veel leuker blijkt te zijn dan de vorige.) Die onbewuste 'doodsangst' om alleen te zijn is helemaal niet meer nodig. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan!

Ontzettend veel mensen zijn onveilig gehecht, ze hebben in het verleden meegemaakt dat iemand van wie zij afhankelijk waren om te overleven (een ouder of verzorger) ze een onveilig gevoel gaf, op welke manier dan ook. Door een incongruente opvoeding, of misschien zelfs door verlating. De angst om verlaten te worden en de overlevings- of doodsnood is des te reeler aanwezig in het onbewuste.

Een onveilige hechting is je inprenting en kan heel moeilijk helemaal verdwijnen, maar je kunt wel leren om te gaan met je gedachten. Je kunt leren om te denken: "Ik denk dit nu maar het is helemaal niet waar!". Hulp van een therapeut hierbij kan heel nuttig zijn.

Als je midden in een relatiebreuk zit, probeer eens te denken: "Verlating is een overgang tussen twee perioden waarin ik een gelukkig mens zal zijn."

Zorg dat je zelfvertrouwen krijgt, stevig op je benen komt te staan en je zo min mogelijk afhankelijk opstelt van anderen. "Ego versterking" is heel belangrijk voor mensen met verlatingsangst. Een therapeut kan je hierbij begeleiden.