Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › PTSS › Complexe PTSS en polyamorie

Complexe PTSS en polyamorie

Heeft er iemand hier op het forum ervaring met Complexe PTSS en polyamorie?

In mijn tienertijd en adolescentie ben ik zwaar geestelijk mishandeld en verwaarloosd door vader en stiefmoeder en verlaten door moeder (mon of meer in die volgorde). Tien jaar geleden kreeg ik de diagnose Complexe PTSS

Mijn trauma heeft twee kernen:
1. Het gaat over verraden en diep gekwetst worden door de mensen waar ik van hou en die van mij hadden moeten houden/voor me hadden moeten zorgen.
2. Het gaat over niet goed genoeg zijn en niet kunnen voelen dat ik liefde waard ben.

Ik leef al vijf jaar uit volle overtuiging en succesvol polyamoreus, met twee vaste partners.

Sinds twee maanden heeft een van hen een nieuwe partner die voor mij erg triggerend is.

Mijn gevoelens lijken op jaloezie, maar zijn het niet. Ik ben op dit moment 85% van mn wakkere uren getriggerd door de situatie maar ook de persoon van mijn metamour (die daar niets aan kan doen, dat snap ik ook wel). Ik heb angstaanvallen, dissociaties, nachtmerries, woedeaanvallen en voel me zó ontzeker dat ik niet meer goed weet wie ik ben.

In vorige situaties met nieuwe partners vond ik het ook soms lastig, maar dan kwam ik er met EMDR weer goed uit. Dit is echter van een heel ander level.

Ik wil de relatie alleen verbreken als het echt niet anders kan. Niet alleen houden we veel van elkaar en hebben het heel goed samen (behalve deze huidige zware tijd). Ik ben ook bang dat ik dan iets significants aan mijn trauma laat liggen (het vermijdingsgedrag uit de symptomen) waardoor het ook in nieuwe relaties weer op zal duiken.
Mijn partner steunt me ontzettend en is ook heel begripvol. Maar vraag me af hoe lang hij het nog volhoudt met me.

Ik weet niet meer wat ik moet doen...

Heeft iemand hier ervaring met de C-PTSS/Polyamorie combinatie? En heeft die persoon/personen advies voor me?

mariken

> 2 jaar geleden

laatste reactie: 29-07-2023

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Hier nog een poly-amoreus iemand (alleen nu even helemaal niets) met C-ptss. Emotioneel is het soms net koorddansen waarbij jij zelf je eigen balanspunt vormt. En als ik het zo lees ben je even flink uit balans. Overdenken helpt meestal niet. Maar da's natuurlijk makkelijker gezegd dan -niet- gedaan. Zou een flinke pauze en tijdelijk afstand van de situatie nemen (door een vakantie of logeren bij vrienden) misschien helpen om met frisse ogen naar de oorzaak van je gevoelens te kijken?
Zelf gebruik ik -in overleg met mijn arts!- thc om het minder extreem te maken, maar dat is an sich geen oplossing. Daarnaast is het misschien fijn om met een therapeut of gewoon met een fijne vriend te praten over de mogelijke overeenkomsten tussen deze situatie en jouw c-ptss. Als ik zo emotioneel wordt in zo'n situatie dan zie ik vaak (onbewust) overeenkomsten tussen die persoon en de mensen die mij mishandelden of exploiteerden. Ik probeer mezelf er aan te herinneren dat het toch een ander persoon is en de overeenkomst vaak tussen mijn oren zit. Of ik zoek juist contact met die persoon (liefst een goed gesprek) om mezelf er echt van te overtuigen dat het een op zichzelf staand individu is die toch wezenlijk verschilt van de daders. Vaak vult een angstige geest veel zelf in op basis van kleine triggers (zoals op dezelfde manier schoenen strikken of zoiets kleins).

Daan

03-12-2022

Reageer:

Grote kans dat je situatie ondertussen is veranderend, toch voel ik de behoefte te reageren. Ik herken mij namelijk enorm in je problematiek, en heb ook de diagnose c-ptsd. Ik heb een poging gedaan EMDR te doen vorig jaar maar dit viel mij te zwaar waarbij ik nog meer uit balans raakte dus heb een pauze genomen en ga het mogelijk later dit jaar weer proberen.

Nu heb ik in deze pauze iemand ontmoet waarmee ik een liefdesrelatie wil opbouwen maar omdat hij net uit een lange gesloten relatie komt en ook erg nieuwsgierig is naar het vrije leven wil hij de relatie open houden en een poly relatie proberen.

Het geeft mij alleen veel triggers en gevoelens van onveiligheid en onzekerheid maar zie ook dat de heftigheid waarop ik deze gevoelens ervaar te maken hebben met mijn trauma. We communiceren namelijk over alles open en voel me gezien en begrepen door hem, het geeft mij daardoor ook heel veel inzichten over mijn trauma en attachment.

Daarnaast steunt hij mij mentaal ook erg in dit proces van heling van mijn trauma maar ik weet dus ook niet zeker of dit wel het moment is waarop ik dit poly vorm aan moet gaan. Ik soms ook bang ben weer uit balans te raken. Dus ik weet het antwoord op je vraag ook niet, maar probeer voor mezelf de afweging te maken wat ik mentaal aan kan en hoe draagbaar we het kunnen maken in deze verhouding, waarbij het aangeven van grenzen en voorwaarden wel erg belangrijk is.

Mogelijk dat dit boek je kan helpen: Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy

Succes en liefs!

Sanne

29-07-2023

Reageer:

Sanne

29-07-2023