Angst om te slapen

Hoi Ron,

Ten eerste, goed dat je je gedachtes en angsten hier opschrijft en deelt! Ik denk dat erover praten een hele goede stap is. Voor mij werkt dat in ieder geval wel altijd erg goed.

Ik herken me erg in wat je schrijft. Ik zit toevallig nu ook weer in een periode met mijn angststoornis / hypochondrie dat ik heel erg bang ben dat ik een hartaanval krijg. Ik heb overal in mijn (bovenlichaam) pijn en ik ben daardoor savonds erg bang om te gaan slapen.
Ik heb wel erg geluk met een hele lieve vriendin die me meestal wel gerust kan stellen. Maar elk steekje of pijntje of trekking die ik in mijn rug / borst / armen voel ben ik bang dat ik dood ga. Daardoor slaap ik ook heel slecht.

Dit is alleen wel niet de eerste keer dat ik zo'n periode heb en hoe bang ik nu ook af en toe ben, diep van binnen weet ik dat het mijn angst is. Ik ben het afgelopen half jaar 2x gecheckt met een ECG en er was niks aan de hand. Ben ook nog jong (27) dus ik probeer me altijd te kalmeren door te relativeren dat het de angst is.

Probleem is, en dat zal jij ook wel herkennen, dat zodra je er over gaat nadenken en piekeren het een ding wordt in je hoofd waardoor het groter word. Je lichaam reageert op die gedachtes en daardoor krijg je nog meer klachten en daarvan wordt je weer meer angstig.

Ik kan je vertellen dat ik de oplossing ook niet heb. Goede therapie en veel praten helpt bij mij + zo veel mogelijk het 'normale' leven oppakken werkt het beste. Want anders geven we toe aan de angst en daardoor krijgen we die klachten.

Ik hoop dat je snel een beetje oke bent en weer rustig kan slapen. Weet dat je niet alleen bent, het een angst is en geen fysieke kwaal. Hoe we dit zelf vaak niet geloven; je gaat niet dood in je slaap. Het komt een keer goed!

Succes de komende tijd!

Groetjes,
Marc

Bedankt voor je antwoord /verhaal.