Altijd bang wat mensen van me vinden

Heel goed dat jij je verhaal deelt. Om te beginnen wil ik tegen je zeggen dat je niet abnormaal bent. Angst is een menselijke reactie en het komt altijd ergens vandaan. De een heeft er alleen meer last van dan de ander, maar dat betekent nog steeds niet dat er iets mis is met jou. Het kan zijn dat de angst in de situatie waar het over gaat hooguit overdreven voelt, maar je angst is er om een reden. Jezelf labelen als niet normaal is niet nodig en zal je sowieso niet verder helpen dus wees om te beginnen lief voor jezelf. Je bent niets minder dan ieder ander.

Uit je bericht begrijp ik dat jij je soms erg bekeken en ongemakkelijk kunt voelen. Dit weerhoud je bijvoorbeeld om op een mooie zonnige dag lekker in de tuin te gaan zitten. Wat jammer dat je angst ervoor zorgt dat je niet goed durft te doen wat je zo graag zou willen. Onthoud altijd dat anderen meer met zichzelf en hun eigen leven bezig zijn dan met wie dan ook (net zoals jij zelf waarschijnlijk ook). Je beperkt jezelf in dit geval door je eigen gedachten die natuurlijk wel ergens vandaan komen (misschien uit je kindertijd?), maar niet van toepassing zullen zijn op de daadwerkelijke situatie: in de tuin zitten.

Probeer echt bewust te zijn van je negatieve gedachten. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Waarschijnlijk dat een buurman of buurvrouw een negatief oordeel over je heeft als ze je zien zitten. Dit is heel, maar dan ook heel erg onwaarschijnlijk. En al zou het zo zijn dat het bij een ander al negatieve gevoelens oproept wanneer jij alleen maar in je tuin zit, dan is dit toch echt een probleem van de ander. Die zou dan wel niet zo een leuk leven hebben, want als dat al negatieve gevoelens oproept bij een ander hoe zal deze persoon de rest van zijn/haar leven dan wel niet ervaren? Stel je voor dat het andersom is en jij ziet je buurvrouw in de tuin in het zonnetje zitten. Heb jij dan allerlei negatieve gedachten over haar en ga je dan aan iedereen vertellen dat je buurvrouw in de zon zat, hoe durft ze! ...Nee he? Dat dacht ik al ;).

Je schrijft ook dat je schoonmoeder vaak kritiek op je heeft. Ik weet natuurlijk niet waar deze kritiek over gaat en waarom zij zoveel kritiek op je heeft. Kun je dat toelichten? Mijn ervaring met mensen die extreem veel (onnodige) kritiek leveren is dat deze mensen zelf vaak gewoon niet zo gelukkig zijn met zichzelf. Het zijn vaak juist de mensen die wel eens kritisch naar zichzelf zouden mogen kijken. Wat ook zou kunnen meespelen is dat ze extreem gefocust is op het beste willen voor haar zoon en dat ze kritiek levert om het gevoel te hebben dat ze daardoor invloed heeft op jullie relatie. Hoe dan ook, ook voor je schoonmoeder geldt dat er een reden is voor haar houding die helemaal niet zoveel met jou te maken hoeft te hebben. Probeer het je daarom niet te erg aan te trekken en als ze veel onnodige kritiek levert kun je er natuurlijk ook gewoon een keertje wat van zeggen. Het is altijd goed om je grenzen aan te geven.

Je geeft verder aan dat je relatie lijdt onder je angsten. Zou je dat kunnen toelichten? Tot slot wil ik je meegeven dat het goed is om goed naar je angst te luisteren, want de kans is groot dat je het wegduwt. Wat probeert je angst je te vertellen? Waar ben je precies bang voor? Schrijf dit bijvoorbeeld voor jezelf op. Wat ook kan helpen is om je gedachten uit te pluizen aan de hand van het G-schema. Op deze (betrouwbare) website kun je een digitale flyer naar jezelf laten mailen waarin wordt uitgelegd hoe dit werkt: https://wijzijnmind.nl/psychische-klachten/psychipedia/cognitieve-therapie/gschema. Je leert via het G-schema deze negatieve gedachten te "vangen" en ze om te zetten in een meer helpende gedachte.

Het kan sowieso fijn zijn om te gaan schrijven (en dan echt met de hand). Koop bijvoorbeeld een schriftje en schrijf je angst op en pluis deze uit zoals hierboven uitgelegd. Door dit te doen "schrijf" je het van je af waardoor je het ergens kwijt kunt. Ook kan schrijven je echt helpen om je gedachten te ordenen en tot nieuwe inzichten te komen. Als je het gevoel hebt dat je angst de overhand neemt, kan het goed zijn om het met je huisarts te bespreken. Je huisarts kan je dan op weg helpen om bijvoorbeeld een psycholoog te vinden. Een psycholoog kan je natuurlijk ook goed helpen bij dit proces.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Liefs

Erg mooi geschreven 'Je bent normaal :)!