Hij heeft de helft van zijn leven vastgezeten

Ik heb een vriend gehad en inmiddels is het 12 dagen uit...
Hij leidde een dubbel leven toen ik hem in september 2017 leerde kennen. Ik dacht dat hij het helemaal was en ik voor hem, maar damn wat een pijn als opeens een andere vrouw het gordijn opendoet in haar lingerie. Daar sta je dan naar binnen te gluren door het slaapkamerraam waar hij snel achter het bed gaat staan.
Daarna nog op en af in relatie gezeten totdat hij zei een nachtje naar een maat te gaan. De taxichauffeur vertelde waar hij naartoe ging en meteen heb ik hem buiten gegooid. Na 4 weken werd hij opgepakt omdat hij voortvluchtig was. Dat ander wijf heeft hem gestuurd dat ze een nieuwe vriend had en jawel... Toen nam hij contact op met mij. Hij leek 180 graden te zijn veranderd, maar ik was hier niet meteen van onder de indruk. Hij belde me iedere dag en heb hem 2 jaar gesteund toen hij gevangen zat. Ik was alles voor hem en heb zelfs zijn familie in het buitenland leren kennen. Hij vroeg zijn moeder om samen met mij daar voor trouwjurken te kijken dus ja... Dat zag er veel belovend uit.
Twee jaar later kwam hij vrij. Ik heb in die 2 jaar tijdens detentie werkelijk ALLES voor hem gedaan wat je je maar kan bedenken. Mijn kinderen waren ook zo gek op hem en belde dagelijks.
Toen hij vorig jaar vrij kwam kreeg alles snel een andere wending. Hij zocht stiekem contact met andere en wilde opeens ergens anders naartoe. Hij verbleef bij zijn moeder of bij zijn zusje, maar ging verder nergens naartoe. De weekenden was hij bij mij. De laatste tijd ging hij wel alleen de hort op en heeft hij mij 4 weken genegeerd. Inmiddels 12 dagen geleden krijg ik een mail dat hij alleen door het leven wil gaan. Ik en mijn kinderen zijn er kapot van en kunnen het niet begrijpen. Ik had al eerder het vermoeden dat hij bindingsangst had en ook vaker tegen hem gezegd niet zijn vrijheid af te willen pakken of op zijn huid te zitten. Hij is bijna 51 heeft de helft van zijn leven vastgezeten en extreme bindingsangst. Ik weet zeker dat hij de rest van zijn leven ook niet gelukkig zal zijn met zichzelf, maar alleen hij kan daar iets aan doen. Ik ben nog steeds kapot van verdriet en zal hier hopelijk op redelijk korte termijn overheen zijn. Volgende week emdr proberen...
Dus echt, als je iemand hebt ontmoet met bindingsangst maak dit dan direct bespreekbaar. De pijn die je zal ervaren is niet te verteren kan ik je zeggen. Voor allebei is het moeilijk, maar als een van de twee denkt emotioneel verbonden te zijn en je krijgt dan te horen dat het over is, is hier ècht moeilijk mee te dealen. Je blijft met 100 vragen zitten en de stiltebehandelingen zijn echt emotioneel niet te doen en hebben een lange nasleep...
Sterkte voor iedereen die op welke manier dan ook hiermee te maken heeft!

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal!